Kinderen
alle pijlers
kind zonder oppas
zaterdag 4 april 2009 om 10:01
Ik heb laatst met een vrouw uit de straat gesproken, dat wanneer ze in het weekend uitgaat ('s nachts van 11.00-06.00) haar acht-jarige dochter alleen thuislaat, zonder de buren te waarschuwen en zonder een babyfoon. Nu is dit meisje erg volwassen voor haar leeftijd en slaapt ze meestal door, het gaat toch om het idee dat ze daar alleen is. Wat zouden jullie in dit geval tegen de moeder zeggen?
maandag 6 april 2009 om 20:48
quote:dewit schreef op 06 april 2009 @ 18:22:
[...]
Ik denk dat dat in dit geval zeker wel mee speelt. Kind is van baby af aan bij die mensen, nu al zeker 2 jaar, en heeft zich dus ook aan die mensen gehecht. Moeder heeft wel bezoekrecht, maar het kind weer thuis krijgen wordt heel erg tegengewerkt. Het kind zou beter af zijn waar ze nu zit. En dat terwijl haar anders zoon van destijds 8 wel na een half jaar weer terug kwam bij zijn moeder.Ik geloof er niks van, van die reden.
[...]
Ik denk dat dat in dit geval zeker wel mee speelt. Kind is van baby af aan bij die mensen, nu al zeker 2 jaar, en heeft zich dus ook aan die mensen gehecht. Moeder heeft wel bezoekrecht, maar het kind weer thuis krijgen wordt heel erg tegengewerkt. Het kind zou beter af zijn waar ze nu zit. En dat terwijl haar anders zoon van destijds 8 wel na een half jaar weer terug kwam bij zijn moeder.Ik geloof er niks van, van die reden.
maandag 6 april 2009 om 21:23
quote:Poezewoes schreef op 06 april 2009 @ 14:08:
Nee BGB, ik heb geen idee waarom de media er zo mee omgaat als ze doen. Wel weet ik dat het geen zuivere nieuwsgeving is. De zaken die in de media komen worden louter en alleen van één kant belicht. Dit komt omdat Jeugdzorg géén mededelingen doet over zaken ivm schending van de pivacy. Klinkt suf, omdat de mensen zelf met hun hebben en houden naar buiten treden, maar dan nog mag Jeugdzorg er geen mededelingen over doen. Echter je niet verdedigen, maakt nog niet dat je schuldig bent.
Daarnaast komen uiteraard alleen de zaken waarin iets niet goed gaat in het nieuws, zo werkt dat met alles. Ik ontken absoluut niet dat er ook wel eens dingen niet goed gaan, waar gewerkt wordt etc. Maar het percentage zaken waarin het niet goed gaat en de juiste gang van zaken in zo'n zaak, komen niet aan het licht. De media geeft daardoor een heel vertekend beeld.
Ik lees zelf wel eens artikelen over zaken waar ik bij betrokken ben of bij betrokken zal raken, en in bijna alle gevallen wordt er medling gemaakt van dingen die niet waar zijn, uit zijn verband gerukt zijn of stomweg niet aan de orde zijn. Vaak komen de échte fouten niet eens aan bod. Het is werkelijk een eyeopener om eens een artikel te lezen over iets waar je op andere wijze bij betrokken bent. Daarna neem je de berichtgeving van de media werkelijk met een vrachtwagen zout. Jammer, want het kind gaat met het badwater weg. Ik geloof niks meer wat ik in de krant lees.
Overigens kan ook Dhelia dit volmondig beamen, vanuit haar beroepspraktijk. Een ander werkveld dan het mijne, maar even mediagevoelig.
Nee BGB, ik heb geen idee waarom de media er zo mee omgaat als ze doen. Wel weet ik dat het geen zuivere nieuwsgeving is. De zaken die in de media komen worden louter en alleen van één kant belicht. Dit komt omdat Jeugdzorg géén mededelingen doet over zaken ivm schending van de pivacy. Klinkt suf, omdat de mensen zelf met hun hebben en houden naar buiten treden, maar dan nog mag Jeugdzorg er geen mededelingen over doen. Echter je niet verdedigen, maakt nog niet dat je schuldig bent.
Daarnaast komen uiteraard alleen de zaken waarin iets niet goed gaat in het nieuws, zo werkt dat met alles. Ik ontken absoluut niet dat er ook wel eens dingen niet goed gaan, waar gewerkt wordt etc. Maar het percentage zaken waarin het niet goed gaat en de juiste gang van zaken in zo'n zaak, komen niet aan het licht. De media geeft daardoor een heel vertekend beeld.
Ik lees zelf wel eens artikelen over zaken waar ik bij betrokken ben of bij betrokken zal raken, en in bijna alle gevallen wordt er medling gemaakt van dingen die niet waar zijn, uit zijn verband gerukt zijn of stomweg niet aan de orde zijn. Vaak komen de échte fouten niet eens aan bod. Het is werkelijk een eyeopener om eens een artikel te lezen over iets waar je op andere wijze bij betrokken bent. Daarna neem je de berichtgeving van de media werkelijk met een vrachtwagen zout. Jammer, want het kind gaat met het badwater weg. Ik geloof niks meer wat ik in de krant lees.
Overigens kan ook Dhelia dit volmondig beamen, vanuit haar beroepspraktijk. Een ander werkveld dan het mijne, maar even mediagevoelig.
maandag 6 april 2009 om 21:35
Ik kan het me ook heel slecht voorstellen, Fleur. Dit is ook weer een verhaal van maar één kant horen; de kant van de gekwetste ouder(s).
In veel gevallen waarbij kinderen uit huis worden geplaatst, vinden ouders dat niet terecht. Maar daar zit hem dan ook vaak precies het probleem: ouders zien het probleem niet, willen daarom geen hulp. En als anderen dan toch echt aangeven dat het niet goed gaat met een kind, dan worden er maatregelen genomen. En die anderen, dat is niet Jeugdzorg alleen, dat is ook school, het consultatiebureau, de huisarts, maatschappelijk werk, en wie er dan ook betrokken is bij een gezin.
Jeugdzorg en ook de kinderbescherming, baseert zijn oordeel op wat professionals die met de kinderen te maken hebben, vertellen. En wat ouders zelf vertellen. Alles wat ze in hun conclusies beweren, moeten ze kunnen staven met informatie die ze van anderen hebben gekregen. Ze zuigen het niet uit hun duim.
Ik heb situaties gezien, waarbij ik vóelde dat het niet goed ging met kinderen, maar waarbij ik geen bevestiging kreeg uit de directe omgeving. Dan houdt het op, kun je niks doen. Ik maak zelfs mee dat ik die bevestiging wel krijg, maar dat de betreffende professional niet wil dat zijn -cruciale- informatie wordt opgenomen in het rapport. Ook dan gebeurt er niks, want je kan het niet onderbouwen zonder toestemming van de bron die de zorgsignalen geeft.
Dewit, het zegt me niet zoveel als jij zegt wel 3 gezinnen te kennen waarbij Jeugdzorg onterecht heeft ingegrepen. Jij spreekt alleen de ouders.
Ik kan tientallen ouders noemen die dat zeggen, maar waarvan de omgeving toch écht wat anders zegt over het welzijn en het functioneren van de kinderen en grondig onderzoek ook uitwijst dat het niet goed gaat. Ik zie ook wat jij nooit te zien krijgt: de informatie, de signalen, die de omgeving geeft. En dat is informatie, die nooit naar buiten komt en nooit in de krant staat.
In veel gevallen waarbij kinderen uit huis worden geplaatst, vinden ouders dat niet terecht. Maar daar zit hem dan ook vaak precies het probleem: ouders zien het probleem niet, willen daarom geen hulp. En als anderen dan toch echt aangeven dat het niet goed gaat met een kind, dan worden er maatregelen genomen. En die anderen, dat is niet Jeugdzorg alleen, dat is ook school, het consultatiebureau, de huisarts, maatschappelijk werk, en wie er dan ook betrokken is bij een gezin.
Jeugdzorg en ook de kinderbescherming, baseert zijn oordeel op wat professionals die met de kinderen te maken hebben, vertellen. En wat ouders zelf vertellen. Alles wat ze in hun conclusies beweren, moeten ze kunnen staven met informatie die ze van anderen hebben gekregen. Ze zuigen het niet uit hun duim.
Ik heb situaties gezien, waarbij ik vóelde dat het niet goed ging met kinderen, maar waarbij ik geen bevestiging kreeg uit de directe omgeving. Dan houdt het op, kun je niks doen. Ik maak zelfs mee dat ik die bevestiging wel krijg, maar dat de betreffende professional niet wil dat zijn -cruciale- informatie wordt opgenomen in het rapport. Ook dan gebeurt er niks, want je kan het niet onderbouwen zonder toestemming van de bron die de zorgsignalen geeft.
Dewit, het zegt me niet zoveel als jij zegt wel 3 gezinnen te kennen waarbij Jeugdzorg onterecht heeft ingegrepen. Jij spreekt alleen de ouders.
Ik kan tientallen ouders noemen die dat zeggen, maar waarvan de omgeving toch écht wat anders zegt over het welzijn en het functioneren van de kinderen en grondig onderzoek ook uitwijst dat het niet goed gaat. Ik zie ook wat jij nooit te zien krijgt: de informatie, de signalen, die de omgeving geeft. En dat is informatie, die nooit naar buiten komt en nooit in de krant staat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 6 april 2009 om 21:58
maandag 6 april 2009 om 21:59
Als eerste, ladychipmunk, bedankt voor je antwoord, ik ben blij dat je, als je haar spreekt, er een opmerking over zult maken.
Je kunt in ieder geval al van tevoren bedenken, wat je wilt gaan zeggen, dat scheelt misschien?
Ik ben hartstikke blij juist, met mensen die bij het AMK, Raad vd Kinderbescherming e.d. werken.
Zij willen het beste voor het kind, en dat hoeft niet altijd te betekenen dat kinderen sowieso uit huis geplaatst worden.
En Poez heeft zeker een punt, vaak vinden ouders het zelf onterecht.
Maar ouders die het wel eens zijn met een beslissing, of met een interventie die hoor je niet (tenminste, ik ken ze niet)
Als leek, vind ik het hartstikke moeilijk, om te bepalen wanneer je moet ingrijpen, de lijn is vaak heel dun! (Zoals bij dit meisje)
Dat er iets moet gebeuren is duidelijk, al is het maar, dat er gezorgd wordt voor oppas, als moeder weg wil.
Zij kijken er ook objectief naar, wat je zelf vaak niet meer doet.
Maar mensen moeten dat wel eerst zelf inzien, en daarbij kunnen de betreffende instanties volgens mij goed bij helpen.
En het lijkt me ontzettend frustrerend, dat je zelf voelt dat het niet goed zit, maar de vinger er niet op kunt leggen, zoals Poez aangeeft.
Je kunt in ieder geval al van tevoren bedenken, wat je wilt gaan zeggen, dat scheelt misschien?
Ik ben hartstikke blij juist, met mensen die bij het AMK, Raad vd Kinderbescherming e.d. werken.
Zij willen het beste voor het kind, en dat hoeft niet altijd te betekenen dat kinderen sowieso uit huis geplaatst worden.
En Poez heeft zeker een punt, vaak vinden ouders het zelf onterecht.
Maar ouders die het wel eens zijn met een beslissing, of met een interventie die hoor je niet (tenminste, ik ken ze niet)
Als leek, vind ik het hartstikke moeilijk, om te bepalen wanneer je moet ingrijpen, de lijn is vaak heel dun! (Zoals bij dit meisje)
Dat er iets moet gebeuren is duidelijk, al is het maar, dat er gezorgd wordt voor oppas, als moeder weg wil.
Zij kijken er ook objectief naar, wat je zelf vaak niet meer doet.
Maar mensen moeten dat wel eerst zelf inzien, en daarbij kunnen de betreffende instanties volgens mij goed bij helpen.
En het lijkt me ontzettend frustrerend, dat je zelf voelt dat het niet goed zit, maar de vinger er niet op kunt leggen, zoals Poez aangeeft.
maandag 6 april 2009 om 22:21
Vind ik ook arwen.
Maar ze moeten wel een kans krijgen, om te laten zien dat ze het toch anders (lees: beter voor het kind) kunnen doen qua opvoeding, en liefde geven.
En als dat niet lukt, tja, dan moet het op een andere manier.
Ik ben best benieuwd of er veel ouders zijn, die vrijwillig een soort hulptraject ingaan.(Na een melding)
vaak hoor je, dat ouders dat dus niet zelf willen.
Maar ze moeten wel een kans krijgen, om te laten zien dat ze het toch anders (lees: beter voor het kind) kunnen doen qua opvoeding, en liefde geven.
En als dat niet lukt, tja, dan moet het op een andere manier.
Ik ben best benieuwd of er veel ouders zijn, die vrijwillig een soort hulptraject ingaan.(Na een melding)
vaak hoor je, dat ouders dat dus niet zelf willen.
maandag 6 april 2009 om 22:38
Herfstrood, daar heb ik wel een antwoord op.
Ja, veel ouders gaan wel een hulptraject in, na een melding bij het AMK. Of zijn al geholpen met de adviezen van het AMK alleen en hoeven daarna geen hulptraject.
Zelfs de mensen die geen hulp willen na het advies van het AMK, willen dat soms wel na gesprekken met een raadsonderzoeker van de Kinderbescherming. Natuurlijk zit er dan meer dwang achter, maar soms voelen mensen zich niet begrepen door de één, en voelen ze zich wel gehoord door de ander. Het gaat over zoveel schijven, voor er echt ingegrepen wordt.
En er wordt geluisterd naar ouders, echt. Maar als ouders zelf niet zien wat er mis gaat, dan houdt het op en moet je de kinderen in bescherming gaan nemen.
Ja, veel ouders gaan wel een hulptraject in, na een melding bij het AMK. Of zijn al geholpen met de adviezen van het AMK alleen en hoeven daarna geen hulptraject.
Zelfs de mensen die geen hulp willen na het advies van het AMK, willen dat soms wel na gesprekken met een raadsonderzoeker van de Kinderbescherming. Natuurlijk zit er dan meer dwang achter, maar soms voelen mensen zich niet begrepen door de één, en voelen ze zich wel gehoord door de ander. Het gaat over zoveel schijven, voor er echt ingegrepen wordt.
En er wordt geluisterd naar ouders, echt. Maar als ouders zelf niet zien wat er mis gaat, dan houdt het op en moet je de kinderen in bescherming gaan nemen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 6 april 2009 om 22:43
Ah, mooi verwoord, bedankt.
En dat is toch vaak weer een subjectief iets lijkt me.
Dat merk ik als leerkracht ook wel bij ouders.
Wat ze bij de één heel makkelijk vertellen, daar zijn ze bij een ander heel terughoudend over.
Er moet toch een soort van klik, of vertrouwen zijn denk ik, en ook dat is een gevoelskwestie.
Is er altijd 1 vast contactpersoon in deze situaties?
Dus, als de Raad er bij komt kijken, is het dan altijd dezelfde persoon, die bij de ouders komt?
En dat is toch vaak weer een subjectief iets lijkt me.
Dat merk ik als leerkracht ook wel bij ouders.
Wat ze bij de één heel makkelijk vertellen, daar zijn ze bij een ander heel terughoudend over.
Er moet toch een soort van klik, of vertrouwen zijn denk ik, en ook dat is een gevoelskwestie.
Is er altijd 1 vast contactpersoon in deze situaties?
Dus, als de Raad er bij komt kijken, is het dan altijd dezelfde persoon, die bij de ouders komt?
maandag 6 april 2009 om 22:58
Herfstrood, bij een melding bij het AMK, krijgen ouders te maken met één persoon. Deze persoon onderzoekt de situatie. In complexe gevallen kan er een teamleider mee gaan praten. Bij ernstige zorgen gaat de melding door naar de Raad voor de Kinderbescherming.
De Raad valt onder een andere instantie dan het AMK. Het AMK is onderdeel van Bureau Jeugdzorg.
De Raad voor de Kinderbescherming valt onder Justitie.
Bij een melding bij de Raad krijgen ouders te maken met een raadsonderzoeker, die van begin tot einde, het onderzoek van de Raad zal doen en coordineren. Als er deelonderzoeken door een gedragsdeskundige worden uitgevoerd, is de raadsonderzoeker nog steeds de contactpersoon voor ouders over het onderzoek.
De Raad valt onder een andere instantie dan het AMK. Het AMK is onderdeel van Bureau Jeugdzorg.
De Raad voor de Kinderbescherming valt onder Justitie.
Bij een melding bij de Raad krijgen ouders te maken met een raadsonderzoeker, die van begin tot einde, het onderzoek van de Raad zal doen en coordineren. Als er deelonderzoeken door een gedragsdeskundige worden uitgevoerd, is de raadsonderzoeker nog steeds de contactpersoon voor ouders over het onderzoek.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 6 april 2009 om 23:04
maandag 6 april 2009 om 23:04
maandag 6 april 2009 om 23:22
Yep Appelsien, dat gebeurd dan ook zo. Maar ik denk dat Dewit een ander referentiekader heeft.
Natuurlijk wordt er wel eens een foute inschatting gemaakt door het AMK. Maar daarna moet het over nog vele schijven, voor er een beschermingsmaatregel komt. De Raad, de kinderrechter. Natuurlijk kunnen die ook fouten maken, maar een fout over een uithuisplaatsing is niet echt een fout in de categorie 'de medewerker van het AMK had een ochtendhumeur' oid.
En een echte fout moet dan dus ook fout op fout op fout zijn. Omdat er meerdere instanties zijn die over de situatie oordelen. En die gaan echt niet allemaal af op wat de ander zegt.
Natuurlijk wordt er wel eens een foute inschatting gemaakt door het AMK. Maar daarna moet het over nog vele schijven, voor er een beschermingsmaatregel komt. De Raad, de kinderrechter. Natuurlijk kunnen die ook fouten maken, maar een fout over een uithuisplaatsing is niet echt een fout in de categorie 'de medewerker van het AMK had een ochtendhumeur' oid.
En een echte fout moet dan dus ook fout op fout op fout zijn. Omdat er meerdere instanties zijn die over de situatie oordelen. En die gaan echt niet allemaal af op wat de ander zegt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 6 april 2009 om 23:25
maandag 6 april 2009 om 23:36
quote:blijfgewoonbianca schreef op 06 april 2009 @ 23:25:
Poezewoes , wat nu juist zo vaak in de media komt is dat de JZ geen onderzoeksplicht heeft . Dat ze nu vaak afgaan op alleen een melding , die dus niet altijd waar hoeft te zijn .Jeugdzorg heeft geen onderzoeksplicht. De Raad voor de Kinderbescherming heeft dat wel. Als Jeugdzorg een zaak bij de Raad meldt, dan wordt het onderzocht.
Het AMK is onderdeel van Jeugdzorg, zij onderzoeken meldingen ook van particulieren. Soms zijn die terecht en soms niet. Als de melding onterecht is, is het snel afgehandeld.
Poezewoes , wat nu juist zo vaak in de media komt is dat de JZ geen onderzoeksplicht heeft . Dat ze nu vaak afgaan op alleen een melding , die dus niet altijd waar hoeft te zijn .Jeugdzorg heeft geen onderzoeksplicht. De Raad voor de Kinderbescherming heeft dat wel. Als Jeugdzorg een zaak bij de Raad meldt, dan wordt het onderzocht.
Het AMK is onderdeel van Jeugdzorg, zij onderzoeken meldingen ook van particulieren. Soms zijn die terecht en soms niet. Als de melding onterecht is, is het snel afgehandeld.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
