Kinderen
alle pijlers
Liever niet spelen met dat vriendje.. verbieden??
zondag 9 november 2008 om 21:01
Ik heb een zoontje van 5 en hij heeft een vriendje uit de buurt waarvan fachatman en ik eigenlijk liever niet hebben dat hij ermee speelt.
Waarom? Ten eerste hij is zijn vriendje al 8 jaar en speelt eigenlijk alleen met kinderen die kleiner dan hem zijn, wat daar kan hij mooi de baas over spelen / beinvloeden.
Hij speelt met messen, heeft zijn eigen zakmes (en ik wil absoluut niet dat mijn zoontje met messen speelt), gaat bij de sloot spelen en probeert mijn zoontje daarin te betrekken. Hij fietst het hele dorp door en probeert mijn zoontje over te halen met hem mee te gaan. Hij haalt allerlei grote-jongens-kattekwaad uit waar ik mijn zoontje eigenlijk te klein voor vind. Hij probeert mijn zoontje zo te bespelen dat hij een deel van zijn pokemonkaarten aan hem geeft, etc. etc.
Zelf zoekt mijn zoontje hem eigenlijk nooit op, maar hij staat hier regelmatig voor de deur of mijn zoontje buiten komt spelen.
Zoontje noemt hem zijn vriend, maar wij vinden dat hij eigenlijk alleen maar gebruik maakt van mijn zoontjes naïviteit .
Nu willen wij aan de ene kant hem niet verbieden om met iemand om te gaan, wij vinden dat hij zelf zijn vriendjes uit moet kunnen kiezen. Wij proberen hem wel te ontmoedigen om met hem om te gaan (hij is te oud voor je, etc.), maar dat heeft weinig effect.
Als hij voor de deur staat om te komen spelen zeggen we regelmatig nee, staat er 10 minuten later een ander vriendje voor de deur mag die wel binnen komen spelen. Is natuurlijk ook niet echt duidelijk.
Als hij zelf aan het buiten spelen is, voetballen ofzo, heb ik er geen problemen mee als dat jongetje ook meedoet. Ik heb hem alleen liever niet alleen met mijn zoontje.
Wat vinden jullie hier nu van? Zouden jullie hem verbieden om met hem om te gaan? Zo ja, waarom en hoe vertel je dat hem en hoe vertel je dat aan het vriendje? Of vinden jullie het onzin en zouden jullie dit zeker niet verbieden en waarom niet?
Of hebben jullie er een heel ander idee over?
We moeten hier iets mee, maar zijn er niet helemaal over uit wat nou precies, graag advies, tips en ervaringen dus!
Waarom? Ten eerste hij is zijn vriendje al 8 jaar en speelt eigenlijk alleen met kinderen die kleiner dan hem zijn, wat daar kan hij mooi de baas over spelen / beinvloeden.
Hij speelt met messen, heeft zijn eigen zakmes (en ik wil absoluut niet dat mijn zoontje met messen speelt), gaat bij de sloot spelen en probeert mijn zoontje daarin te betrekken. Hij fietst het hele dorp door en probeert mijn zoontje over te halen met hem mee te gaan. Hij haalt allerlei grote-jongens-kattekwaad uit waar ik mijn zoontje eigenlijk te klein voor vind. Hij probeert mijn zoontje zo te bespelen dat hij een deel van zijn pokemonkaarten aan hem geeft, etc. etc.
Zelf zoekt mijn zoontje hem eigenlijk nooit op, maar hij staat hier regelmatig voor de deur of mijn zoontje buiten komt spelen.
Zoontje noemt hem zijn vriend, maar wij vinden dat hij eigenlijk alleen maar gebruik maakt van mijn zoontjes naïviteit .
Nu willen wij aan de ene kant hem niet verbieden om met iemand om te gaan, wij vinden dat hij zelf zijn vriendjes uit moet kunnen kiezen. Wij proberen hem wel te ontmoedigen om met hem om te gaan (hij is te oud voor je, etc.), maar dat heeft weinig effect.
Als hij voor de deur staat om te komen spelen zeggen we regelmatig nee, staat er 10 minuten later een ander vriendje voor de deur mag die wel binnen komen spelen. Is natuurlijk ook niet echt duidelijk.
Als hij zelf aan het buiten spelen is, voetballen ofzo, heb ik er geen problemen mee als dat jongetje ook meedoet. Ik heb hem alleen liever niet alleen met mijn zoontje.
Wat vinden jullie hier nu van? Zouden jullie hem verbieden om met hem om te gaan? Zo ja, waarom en hoe vertel je dat hem en hoe vertel je dat aan het vriendje? Of vinden jullie het onzin en zouden jullie dit zeker niet verbieden en waarom niet?
Of hebben jullie er een heel ander idee over?
We moeten hier iets mee, maar zijn er niet helemaal over uit wat nou precies, graag advies, tips en ervaringen dus!
zondag 9 november 2008 om 21:09
zondag 9 november 2008 om 21:09
Hm lastig, ik snap het probleem.
Begrijp ook dat je die jongen niet wilt verbieden bij jullie te komen of jullie zoon wilt verbieden met een bepaald persoon te spelen. Is het een idee je zoontje te 'masseren' met het idee dat die jongen wellicht niet zo 'lief' is ofzo? Dat hij heel stoute dingen doet (messen) en dat jullie heel boos zouden worden op kinderen die dat doen? Zo kan je zoontje uiteindelijk misschien zijn eigen keuze maken doordat hij beseft dat die jongen niks voor hem is? Werkt zoiets niet, dan kan je altijd nog heel duidelijk zeggen/verbieden dat jullie niet willen dat je zoontje met hem op stap gaat.
Snap je een beetje wat ik wil zeggen?
Begrijp ook dat je die jongen niet wilt verbieden bij jullie te komen of jullie zoon wilt verbieden met een bepaald persoon te spelen. Is het een idee je zoontje te 'masseren' met het idee dat die jongen wellicht niet zo 'lief' is ofzo? Dat hij heel stoute dingen doet (messen) en dat jullie heel boos zouden worden op kinderen die dat doen? Zo kan je zoontje uiteindelijk misschien zijn eigen keuze maken doordat hij beseft dat die jongen niks voor hem is? Werkt zoiets niet, dan kan je altijd nog heel duidelijk zeggen/verbieden dat jullie niet willen dat je zoontje met hem op stap gaat.
Snap je een beetje wat ik wil zeggen?
zondag 9 november 2008 om 21:13
Mijn ouders hadden daar een ideale oplossing voor: véél prijzen. Maar dat werkte vooral bij foute vriendjes, realiseer ik me nu.
Wat mijn vriendin doet is het vriendje wél binnen laten spelen en er dan bij blijven. Bij elke rare actie van het 'foute' vriendje, stelt ze een vraag als 'wij doen dat anders he (naam zoon)?' En na afloop heeft ze er een gesprek over met haar zoontje. Na een paar keer vond hij het betreffende vriendje ook wel een beetje raar en is 'ie er nooit meer mee thuisgekomen. Helemaal zelfbedacht en dan beklijft het een stuk beter. Kost even energie (en soms ook jezelf opvreten) maar bij haar werkte het wel. Misschien voor jou ook wel?
Wat mijn vriendin doet is het vriendje wél binnen laten spelen en er dan bij blijven. Bij elke rare actie van het 'foute' vriendje, stelt ze een vraag als 'wij doen dat anders he (naam zoon)?' En na afloop heeft ze er een gesprek over met haar zoontje. Na een paar keer vond hij het betreffende vriendje ook wel een beetje raar en is 'ie er nooit meer mee thuisgekomen. Helemaal zelfbedacht en dan beklijft het een stuk beter. Kost even energie (en soms ook jezelf opvreten) maar bij haar werkte het wel. Misschien voor jou ook wel?
zondag 9 november 2008 om 21:13
Ik zou het wel verbieden. Nu is mijn oudste pas 3 en is het nog niet echt aan de orde. Maar ik zou toch zeggen dat het jongetje al zo groot is en andere spelletjes wil doen dan jouw zoon. Of zeggen dat ze niet goed samen kunnen spelen en dan stoute dingen doen. En uitleggen aan je zoon dat hij wel kan spelen met iemand waar hij goed samen mee kan spelen.
zondag 9 november 2008 om 21:15
Ik zou er geen moeite mee hebben de omgang met zo'n jongetje te verbieden. Jouw zoon mag gezien zijn leeftijd nog niet in staat worden geacht de consequenties van zijn keuzes te overzien. Daarom bepaal jij wat hij eet, hoe laat hij naar bed gaat en welke TV-programma's hij mag zien. Daarom bepaal je dus ook met wie hij mag spelen. Ik denk dat je heel duidelijk moet uitleggen waarom je het niet goed vindt dat hij met dit jongetje speelt. Hints komen meestal niet over bij een vijfjarige.
Ik zou tegen zoon zeggen dat ik heb gezien dat zij niet gezellig samen spelen. Dat ik heb gemerkt dat hij zich niet meer aan de regels houdt als hij met dat jongetje speelt en dat ik dat niet goed vind. Daarom mogen zij niet meer samen spelen. Hetzelfde zou je tegen het andere jongetje kunnen zeggen. Ik denk dat je er vanuit mag gaan dat je beslissing op enige weerstand zal stuiten. Enfin, hij zal het ook wel eens niet eens zijn met zijn bedtijd neem ik aan? Dat hoort er gewoon bij.
Ik zou tegen zoon zeggen dat ik heb gezien dat zij niet gezellig samen spelen. Dat ik heb gemerkt dat hij zich niet meer aan de regels houdt als hij met dat jongetje speelt en dat ik dat niet goed vind. Daarom mogen zij niet meer samen spelen. Hetzelfde zou je tegen het andere jongetje kunnen zeggen. Ik denk dat je er vanuit mag gaan dat je beslissing op enige weerstand zal stuiten. Enfin, hij zal het ook wel eens niet eens zijn met zijn bedtijd neem ik aan? Dat hoort er gewoon bij.
zondag 9 november 2008 om 21:23
Nog even een toelichting wat het extra lastig maakt.
Mijn zoontje heeft altijd heel veel behoefte om met vriendjes te spelen. Hij speelt zelf ook liever met andere vriendjes, maar bij gebrek aan beter, speelt hij dus ook graag met dit vriendje.
Prinses, het uitleggen aan mijn zoontje lukt wel en hij begrijp het dan ook wel, maar ja als hij dan weer voor de deur staat is hij dat alweer vergeten.
Annepanne, ben dus bang dat dat bij mijn zoontje niet werkt. Hij wil altijd zo graag met iemand spelen dat het hem eigenlijk niet heel veel uitmaakt met wie. Tuurlijk niet echt met iedereen, maar de meeste kinderen voldoen aan zijn criteria.
Tientje, haha dat veel prijzen zou wsl alleen maar averecht werken. Het lastige is dat hij juist veel stiekem doet en dus als wij er niet bij zijn. Maar dat zou idd wel de beste oplossing zij als hij zelf niet meer met hem wil spelen.
Reisa, maar wat zou je dan doen als dat jongetje bij je voor de deur staat om te komen spelen? Hem uitleggen dat je niet wilt dat hij met je zoontje speelt?
Mijn zoontje heeft altijd heel veel behoefte om met vriendjes te spelen. Hij speelt zelf ook liever met andere vriendjes, maar bij gebrek aan beter, speelt hij dus ook graag met dit vriendje.
Prinses, het uitleggen aan mijn zoontje lukt wel en hij begrijp het dan ook wel, maar ja als hij dan weer voor de deur staat is hij dat alweer vergeten.
Annepanne, ben dus bang dat dat bij mijn zoontje niet werkt. Hij wil altijd zo graag met iemand spelen dat het hem eigenlijk niet heel veel uitmaakt met wie. Tuurlijk niet echt met iedereen, maar de meeste kinderen voldoen aan zijn criteria.
Tientje, haha dat veel prijzen zou wsl alleen maar averecht werken. Het lastige is dat hij juist veel stiekem doet en dus als wij er niet bij zijn. Maar dat zou idd wel de beste oplossing zij als hij zelf niet meer met hem wil spelen.
Reisa, maar wat zou je dan doen als dat jongetje bij je voor de deur staat om te komen spelen? Hem uitleggen dat je niet wilt dat hij met je zoontje speelt?
zondag 9 november 2008 om 21:23
Ik zou het ook gewoon verbieden en uitleggen waarom je het verbiedt. Het vriendje doet "grote-jongens-spelletjes" (bij de sloot spelen, naar de andere kant van het dorp fietsen) en gevaarlijke spelletjes die ook voor grote jongens niet OK zijn (met messen spelen) en daarom vind jij het niet goed dat hij nog met het jongetje speelt.
Je doet er ook goed aan om dat aan het 8-jarige jongetje zelf uit te leggen, dat weet hij ook waar hij staat.
En vervolgens duidelijk aangeven dat je niet wilt dat zij met elkaar spelen als het jongetje toch aan de deur komt of als je zoontje toch vraagt of hij met hem mag spelen.
Wuiles zei het ook al, je zoontje is pas 5 en dat is gewoon nog lang niet oud genoeg om zijn eigen vriendjes met zorg uit te kiezen. Hij kiest niet, hij speelt gewoon met de jongetjes die op zijn pad komen. Jij bent degene die hem nu gaat leren dat daar wel degelijk een keuze in gemaakt kan worden en dat je dat doet op basis van goede redenen.
Je doet er ook goed aan om dat aan het 8-jarige jongetje zelf uit te leggen, dat weet hij ook waar hij staat.
En vervolgens duidelijk aangeven dat je niet wilt dat zij met elkaar spelen als het jongetje toch aan de deur komt of als je zoontje toch vraagt of hij met hem mag spelen.
Wuiles zei het ook al, je zoontje is pas 5 en dat is gewoon nog lang niet oud genoeg om zijn eigen vriendjes met zorg uit te kiezen. Hij kiest niet, hij speelt gewoon met de jongetjes die op zijn pad komen. Jij bent degene die hem nu gaat leren dat daar wel degelijk een keuze in gemaakt kan worden en dat je dat doet op basis van goede redenen.
zondag 9 november 2008 om 21:29
In dat geval, inderdaad, duidelijk maken dat spelen met dat jongetje niet meer mag. Met een duidelijke reden inderdaad. En een alternatief bieden: nee, spelen met Jantje vind ik geen goed idee. Maar pietje is ook thuis.. zoiets.
En zou je zoontje echt niet gevoelig zijn voor het feit dat het andere jongetje stout is en verkeerde dingen doet? Heb je het al geprobeerd?
En zou je zoontje echt niet gevoelig zijn voor het feit dat het andere jongetje stout is en verkeerde dingen doet? Heb je het al geprobeerd?
zondag 9 november 2008 om 21:34
Wij hebben achter ons huis een pleintje, en daar komt weleens een jongetje die aan de andere kant van de straat woont, een heel eind verderop. dit jongetje is wat ouder en niet zo heel wel opgevoed. Ik was al niet zo gecharmeerd van zijn taalgebruik maar toen hij mijn zoon eens tegen etenstijd een zak chips gaf ( die had hij bij zich, ook zo typisch) vroeg ik hem of hij dat neit meer wilde doen. Hij wilde de discussie aan (dat maak ik zelf nog wel uit.... je bent mijn moeder neit.... etc) heb ik hem heel duidelijk gemaakt dat IK beslis wat mijn zoon eet en wanneer, en niet hij. En daar kon hij het mee doen.
Enfin; hij zou zijn vader sturen en ik heb gezegd dat zijn vader van ahrte welkom was en dat ik graag met hem onder het genot van een kopje koffie daarover van gedachten wilde wisselen.
Later aan tafel vrowg ik mijn zoon warom hij met dat jongetje wilde spelen en toen zei hij; dat vond ik vroeger wel luek aar nu heeft hij lelijk tegen jou gedaan dus nu wil ik neit meer met hem spelen.
dit speelde zich een jaar geleden af ongeveer, en nu nog steeds als dat jongetje het plein op komt fietsen dan neemt mijn zooon zijn fiets, step of bal mee en doet hij de poort dicht. en ik vind dat heel erg fijn
Soms lost het zich vanzelf op, wilde ik maar zeggen
Overigens heb ik een soortgelijk akkefietje met een jongetje in de buurt als jij nu hebt, alleen minder heftig (iets jonger, geen messen en iets minder manipulatief) en daar doseer ik het een beetje. Elke dag aan de deur betekent niet ook elke dag spelen en als ze spelen dan het liefst hier thuis. Dat leg ik gewoon uit aan mijn zoon en aan het jongetje. Dat gaat redelijk nu.
Enfin; hij zou zijn vader sturen en ik heb gezegd dat zijn vader van ahrte welkom was en dat ik graag met hem onder het genot van een kopje koffie daarover van gedachten wilde wisselen.
Later aan tafel vrowg ik mijn zoon warom hij met dat jongetje wilde spelen en toen zei hij; dat vond ik vroeger wel luek aar nu heeft hij lelijk tegen jou gedaan dus nu wil ik neit meer met hem spelen.
dit speelde zich een jaar geleden af ongeveer, en nu nog steeds als dat jongetje het plein op komt fietsen dan neemt mijn zooon zijn fiets, step of bal mee en doet hij de poort dicht. en ik vind dat heel erg fijn
Soms lost het zich vanzelf op, wilde ik maar zeggen
Overigens heb ik een soortgelijk akkefietje met een jongetje in de buurt als jij nu hebt, alleen minder heftig (iets jonger, geen messen en iets minder manipulatief) en daar doseer ik het een beetje. Elke dag aan de deur betekent niet ook elke dag spelen en als ze spelen dan het liefst hier thuis. Dat leg ik gewoon uit aan mijn zoon en aan het jongetje. Dat gaat redelijk nu.
zondag 9 november 2008 om 21:34
Annepanne, wel geprobeerd, maar het maakt niet zoveel indruk op hem. Wat het lastig maakt is dat die stoute dingen wel vaak dingen zijn die mijn zoontje heel spannend en leuk lijken, hij weet zelf wel dat hij het niet mag, maar dat maakt het wel aantrekkelijk.
Alternatief bieden is idd een goede, maar moet hem idd eerst heel goed uitleggen waarom wij willen dat hij niet meer met dat vriendje speelt. En dat dus ook aan dat vriendje uitleggen.
Heeft het vriendje misschien ook nog iets aan.
Alternatief bieden is idd een goede, maar moet hem idd eerst heel goed uitleggen waarom wij willen dat hij niet meer met dat vriendje speelt. En dat dus ook aan dat vriendje uitleggen.
Heeft het vriendje misschien ook nog iets aan.
zondag 9 november 2008 om 21:36
Mijn zoon is overigens bijna 6 en ziet heel duidelijk verschil in gedrag wat wel- en niet door de beugel kan. Gelukkig. En hij confronteert zijn vriednje er ook mee. Wat weer tot grappige situaties leidt overigens, als het jongetje zegt; als ik niet jouw zusenzo pokemon kaart krijg dan ga ik NU naar huis! Waarop mijn zoon de jas en schoenen van het vriendje gaat halen en zegt; dat heet chantage en daar doen wij hier niet aan
zondag 9 november 2008 om 21:39
Begrijpelijk, kattekwaad is nou eenmaal interessant
Soms moet een kind zich uiteraard ook neerleggen bij wat zijn ouders willen of niet willen, ook zonder reden. Mocht het echt niet lukken het hem te laten begrijpen of iets dergelijks, dan is het jammer, maar helaas. Jullie bepalen vanaf dat moment dat het over is. Een kind is uiteraard nog geen volwassene die alle aspecten van een situatie of probleem kan (of moet) begrijpen. De reden wordt dan heel simpel: omdat mama het zegt
Soms moet een kind zich uiteraard ook neerleggen bij wat zijn ouders willen of niet willen, ook zonder reden. Mocht het echt niet lukken het hem te laten begrijpen of iets dergelijks, dan is het jammer, maar helaas. Jullie bepalen vanaf dat moment dat het over is. Een kind is uiteraard nog geen volwassene die alle aspecten van een situatie of probleem kan (of moet) begrijpen. De reden wordt dan heel simpel: omdat mama het zegt
zondag 9 november 2008 om 21:40
quote:fachat schreef op 09 november 2008 @ 21:34:
Annepanne, wel geprobeerd, maar het maakt niet zoveel indruk op hem. Wat het lastig maakt is dat die stoute dingen wel vaak dingen zijn die mijn zoontje heel spannend en leuk lijken, hij weet zelf wel dat hij het niet mag, maar dat maakt het wel aantrekkelijk.
Alternatief bieden is idd een goede, maar moet hem idd eerst heel goed uitleggen waarom wij willen dat hij niet meer met dat vriendje speelt. En dat dus ook aan dat vriendje uitleggen.
Heeft het vriendje misschien ook nog iets aan.Dat is niet vreemd omdat je zoon te jong is om alle consequenties te overzien. Hij zal het wel vaker niet eens zijn met jullie beslissingen en ook dat is niet vreemd. Opvoeden is nou eenmaal niet democratisch. Maar goed ook.
Annepanne, wel geprobeerd, maar het maakt niet zoveel indruk op hem. Wat het lastig maakt is dat die stoute dingen wel vaak dingen zijn die mijn zoontje heel spannend en leuk lijken, hij weet zelf wel dat hij het niet mag, maar dat maakt het wel aantrekkelijk.
Alternatief bieden is idd een goede, maar moet hem idd eerst heel goed uitleggen waarom wij willen dat hij niet meer met dat vriendje speelt. En dat dus ook aan dat vriendje uitleggen.
Heeft het vriendje misschien ook nog iets aan.Dat is niet vreemd omdat je zoon te jong is om alle consequenties te overzien. Hij zal het wel vaker niet eens zijn met jullie beslissingen en ook dat is niet vreemd. Opvoeden is nou eenmaal niet democratisch. Maar goed ook.
zondag 9 november 2008 om 21:42
Wat goed van hem! Mijn zoontje is ook bijna 6, maar is wel gevoelig voor dit soort vormen van chantage, niet altijd, maar ik betrap hem er regelmatig op dat hij erin mee gaat. Doet hij zelf trouwens ook (als jij.... doet, ben je mijn beste vriend / niet doet, niet meer mijn vriend).
Vervelende van deze jongen is dat hij mijn zoontje niet chanteert, maar meer manipuleert tot bv. het geven van zijn kaartjes. Mijn zoontje is heel vrijgevig en daar maakt hij gebruik van.
Vervelende van deze jongen is dat hij mijn zoontje niet chanteert, maar meer manipuleert tot bv. het geven van zijn kaartjes. Mijn zoontje is heel vrijgevig en daar maakt hij gebruik van.
zondag 9 november 2008 om 21:53
Oh, mijn zoon was dat ook hoor, hij had ooit 300 kaarten (tip; via marktplaats kun je soms een bulk kopen voor weinig) en heeft er nu nog 100 ofzo. Geeft neit, maar ruilen doen we nu dus gewoon thuis, hier beneden als ik erbij ben. Ik zit er dan neit bovenop maar luister wel met een oor mee. Er is eens een buurjongetje met een stapel van 10 cm dik naar buiten gelopen , gewoon gepakt. Die heb ik redelijk hard aangepakt en die manipuleert er nu nog steeds op los wat die kaarten betreft. Ik leg mijn zoon dan oook herhaaldelijk uit dat je 160 ap ruilt tegen 160 ap, en 100 tegen 100 enz, dat het 1 op 1 is en dat er geen series worden geruild.
Helaas is hij een lieverd en als een kindje het slim speelt dan geeft hij zo alles weg. Dta si nog wel een puntje van aandacht. Maar ruilen dus alleen als ik erbij ben, en dat stuit nogal eens op weerstand (vooral van de betreffende vriendjes ) maar dat is dan heel erg jammer. Graag of niet.
Helaas is hij een lieverd en als een kindje het slim speelt dan geeft hij zo alles weg. Dta si nog wel een puntje van aandacht. Maar ruilen dus alleen als ik erbij ben, en dat stuit nogal eens op weerstand (vooral van de betreffende vriendjes ) maar dat is dan heel erg jammer. Graag of niet.
maandag 10 november 2008 om 00:17
Zou je dat kind van 8 jaar niet kunnen zeggen dat je het leeftijdsverschil nu nog te groot vindt?
En ik denk dat ik ook tegen die jongen zou zeggen dat ik het niet goed vind dat hij een zakmes op zak heeft.
Zo van, ik heb gezien dat jij een mes bij je hebt en ik wil niet dat mijn zoon met messen speelt. ( Duidelijke taal tegen een kind.)
Komt misschien een beetje raar over, maar ik denk dat ik dat zou doen. Want ik maak zelf uit wat ik wel en niet goed vind.
Ik heb een zoon van bijna 5 en als ik me voorstel dat er zo'n jongen van 8 vaak aan de deur komt zou ik dus iets tegen díe jongen zeggen. Ik zou het op de leeftijd gooien. Ook tegen mijn eigen kind.
En ja, als hij buiten speelt en er zijn anderen bij, dan doe je daar niet veel aan.
Wat ik wel zou doen is mijn eigen kind duidelijk maken wat wel en niet mag. (Geen messen en niet bij water in de buurt en geen spullen afgeven. En daar ook echt op toezien.)
Ik denk dat het wel verwatert als je zoon eenmaal veel vriendjes heeft van zijn eigen leeftijd.
En ik denk dat ik ook tegen die jongen zou zeggen dat ik het niet goed vind dat hij een zakmes op zak heeft.
Zo van, ik heb gezien dat jij een mes bij je hebt en ik wil niet dat mijn zoon met messen speelt. ( Duidelijke taal tegen een kind.)
Komt misschien een beetje raar over, maar ik denk dat ik dat zou doen. Want ik maak zelf uit wat ik wel en niet goed vind.
Ik heb een zoon van bijna 5 en als ik me voorstel dat er zo'n jongen van 8 vaak aan de deur komt zou ik dus iets tegen díe jongen zeggen. Ik zou het op de leeftijd gooien. Ook tegen mijn eigen kind.
En ja, als hij buiten speelt en er zijn anderen bij, dan doe je daar niet veel aan.
Wat ik wel zou doen is mijn eigen kind duidelijk maken wat wel en niet mag. (Geen messen en niet bij water in de buurt en geen spullen afgeven. En daar ook echt op toezien.)
Ik denk dat het wel verwatert als je zoon eenmaal veel vriendjes heeft van zijn eigen leeftijd.
maandag 10 november 2008 om 00:23
Ik heb minder leuke vriendjes altijd gewoon uitgelegd wat ik van ze verwachtte. Heel duidelijk: dit is wat mijn zoon van ons mag en waar hij mag komen, wie met hem wil spelen moet met die regels rekening houden. Als zo'n jongetje het dan toch nog presteert om mijn zoon over te halen rotjes af te steken, terwijl die zegt dat hij dat niet mag, verbied ik ze een tijdje samen te spelen.
Gelukkig heeft mijn zoon de laatste tijd erg leuke vrienden.
Gelukkig heeft mijn zoon de laatste tijd erg leuke vrienden.
maandag 10 november 2008 om 00:24
O ja, over die pokemon kaarten: hier ook.
Zoontje had laatst ook kaarten gewoon weggegeven.
Ik heb toen tegen vriendjes gezegd dat ze ze terug moesten geven en er 1 mochten houden omdat zoon nog te klein is om te snappen hoe dat werkt met die kaarten. Dat hij dan spijt krijgt enzo. Dat snappen ze wel hoor.
Het gesprek aangaan met de ander werkt bij mij nog het beste. Daar zijn kinderen gevoelig voor: voor een aanwezige en oplettende ouder.
En dan niet op strenge toon maar op duidelijke en vriendelijke toon.
Zoontje had laatst ook kaarten gewoon weggegeven.
Ik heb toen tegen vriendjes gezegd dat ze ze terug moesten geven en er 1 mochten houden omdat zoon nog te klein is om te snappen hoe dat werkt met die kaarten. Dat hij dan spijt krijgt enzo. Dat snappen ze wel hoor.
Het gesprek aangaan met de ander werkt bij mij nog het beste. Daar zijn kinderen gevoelig voor: voor een aanwezige en oplettende ouder.
En dan niet op strenge toon maar op duidelijke en vriendelijke toon.
