Kinderen
alle pijlers
meer / andermans kinderen na een scheiding
zaterdag 31 januari 2009 om 00:51
Ik wil niemand schofferen , dat als eerste !
Maarrrrr .......
Mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , helaas .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
En om mijn stokpaardje te berijden ; ik houd mijn hart weleens vast ; als moeder van zoons heb ik dus een kans van 1 op 3 dat onze kleinkinderen opgevoed worden door mijn ex-schoondochter met haar nieuwe partner en dat ik meer te maken heb met de stiefkinderen van mijn zoons .
Nogmaals ; niet bedoeld om iemand te krenken !
Maarrrrr .......
Mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , helaas .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
En om mijn stokpaardje te berijden ; ik houd mijn hart weleens vast ; als moeder van zoons heb ik dus een kans van 1 op 3 dat onze kleinkinderen opgevoed worden door mijn ex-schoondochter met haar nieuwe partner en dat ik meer te maken heb met de stiefkinderen van mijn zoons .
Nogmaals ; niet bedoeld om iemand te krenken !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:31
zaterdag 31 januari 2009 om 21:33
quote:mamzelle schreef op 31 januari 2009 @ 21:31:
Zijn er ook neefjes of nichtjes buiten beeld geraakt voor je, Bianca?
Nee, gelukkig niet .
Dat lijkt me wel moeilijk te behappen.
De bijkomertjes: kan het ook zijn dat je het moeilijk vindt om een relatie aan te gaan met familie die toch na verloop van jaren ineens weer exit kan zijn?ook . Maar gewoon het feit dat je iedereen ziet proberen , het is niet simpelweg ontspannen meer en vanzelfsprekend ; men moet moeite doen .
Zijn er ook neefjes of nichtjes buiten beeld geraakt voor je, Bianca?
Nee, gelukkig niet .
Dat lijkt me wel moeilijk te behappen.
De bijkomertjes: kan het ook zijn dat je het moeilijk vindt om een relatie aan te gaan met familie die toch na verloop van jaren ineens weer exit kan zijn?ook . Maar gewoon het feit dat je iedereen ziet proberen , het is niet simpelweg ontspannen meer en vanzelfsprekend ; men moet moeite doen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:36
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2009 @ 21:27:
[...]
Ja, bouw maar eens een band op met nieuwe nichtjes of neefjes die al 10 of ouder zijn ........erg lastig
Dát herken ik echt heel erg hoor. Aan mijn "eigen" kind heb ik langzaam aan gewend, ik was er op voorbereid dat hij zou komen en ik ben zeg maar met zijn leeftijd mee gegroeid.
Bij de "bonuskinderen" (sorry, gezien mijn werk klinkt dat echt heel raar) waren zij er plotseling (nou ja) gewoon. Eentje is zelfde geslacht en leeftijd als mijn kind, maar de andere is ouder én ander geslacht. Dat was ook het meeste wennen. Daar moet je op de één of andere manier echt inkomen. Wat kan zo'n kind wel, wat niet, hoe gaat dit kind reageren op het een of ander, dat soort dingen. Maar ja, aan de andere kant was dat natuurlijk wel wederzijds
[...]
Ja, bouw maar eens een band op met nieuwe nichtjes of neefjes die al 10 of ouder zijn ........erg lastig
Dát herken ik echt heel erg hoor. Aan mijn "eigen" kind heb ik langzaam aan gewend, ik was er op voorbereid dat hij zou komen en ik ben zeg maar met zijn leeftijd mee gegroeid.
Bij de "bonuskinderen" (sorry, gezien mijn werk klinkt dat echt heel raar) waren zij er plotseling (nou ja) gewoon. Eentje is zelfde geslacht en leeftijd als mijn kind, maar de andere is ouder én ander geslacht. Dat was ook het meeste wennen. Daar moet je op de één of andere manier echt inkomen. Wat kan zo'n kind wel, wat niet, hoe gaat dit kind reageren op het een of ander, dat soort dingen. Maar ja, aan de andere kant was dat natuurlijk wel wederzijds
zaterdag 31 januari 2009 om 21:37
Pfoe... ik probeer me voor te stellen hoe ik het zou vinden als mijn zus met een man met kinderen aan zou komen. Ik denk dat ik dat minder lastig zou vinden als later mijn zoon of zo. Alhoewel ik van dichtbij heb meegemaakt dat mijn grootouders een stiefkleindochter echt als kleindochter opgenomen hebben. Het zou er voor mij denk ik ook vanaf hangen hoe veel vertrouwen ik in de relatie heb. Hoe stabieler de relatie, hoe makkelijker het ook is om je aan kinderen te hechten denk ik, omdat je dan ook zekerder weet dat ze in de familie blijven.
Ik merk bij mijn zwager dat dat er best hard in kan hakken. Hij heeft een tijd een relatie gehad met een vrouw met kind, en vind het echt afschuwelijk dat hij haar kind nu niet meer ziet.
Over het algemeen is mijn familie echt van 'hoe meer zielen hoe meer vreugd', dus dat zou voor mij ook hier de basis zijn. Maar lastig is het inderdaad wel.
Ik merk bij mijn zwager dat dat er best hard in kan hakken. Hij heeft een tijd een relatie gehad met een vrouw met kind, en vind het echt afschuwelijk dat hij haar kind nu niet meer ziet.
Over het algemeen is mijn familie echt van 'hoe meer zielen hoe meer vreugd', dus dat zou voor mij ook hier de basis zijn. Maar lastig is het inderdaad wel.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:38
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2009 @ 21:33:
[...]
ook . Maar gewoon het feit dat je iedereen ziet proberen , het is niet simpelweg ontspannen meer en vanzelfsprekend ; men moet moeite doen .Klopt. En voor de directe (stief)ouders is dat absoluut de moeite waard, omdat het om een regelmatig terugkerend iets gaat. Ik kan me voorstellen dat het voor tantes / ooms wat anders is.
[...]
ook . Maar gewoon het feit dat je iedereen ziet proberen , het is niet simpelweg ontspannen meer en vanzelfsprekend ; men moet moeite doen .Klopt. En voor de directe (stief)ouders is dat absoluut de moeite waard, omdat het om een regelmatig terugkerend iets gaat. Ik kan me voorstellen dat het voor tantes / ooms wat anders is.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:40
Toch is er niemand die raar opkijkt als een kind moet wennen aan een nieuwe leraar, of als je zelf moet wennen aan een nieuwe collega.
Het is fijn als de familie vertrouwd voelt maar helaas, dat zit er tijdelijk niet in als iemand een partner -en kinderen- meebrengt.
Ik krijg toch het gevoel dat je verwachtingen dan te hoog zijn, dat het allemaal perfect familieachtig moet zijn of zo. Da's op zich niet nodig, de kinderen -en de nieuwe partner- moeten zich welkom voelen. Meer is er niet vereist.
Het is fijn als de familie vertrouwd voelt maar helaas, dat zit er tijdelijk niet in als iemand een partner -en kinderen- meebrengt.
Ik krijg toch het gevoel dat je verwachtingen dan te hoog zijn, dat het allemaal perfect familieachtig moet zijn of zo. Da's op zich niet nodig, de kinderen -en de nieuwe partner- moeten zich welkom voelen. Meer is er niet vereist.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:42
Nu ik er wat langer over nadenk lijkt me één van de moeilijkste dingen van stiefkinderen hebben de druk die het op je relatie legt. Sowieso qua gezin vormen en aan elkaar wennen, zoeken naar de goede rol van iedereen etc., maar óók het weten dat als het mislukt, de kinderen wéér moeten wennen aan een nieuwe situatie en dat je kinderen waar je je aan gehecht hebt dan ineens niet meer ziet omdat het met hun vader mis is gelopen... Dat lijk me echt moeilijk.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:43
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2009 @ 20:36:
[...]
Maar even heel concreet ; als ze niet naar een verjaardag ervan gaan , is dat dan ok of niet ?
Ik weet niet wie je bedoelt met "ze" maar los daarvan, wij vinden het prima als een (stief-)kleinkind geen zin heeft om op verjaardagsvisite te gaan bij een (stief-) grootouder of omgekeerd. Met vriendelijk en respectvol met elkaar omgaan bedoel ik dat in dergelijke gevallen even netjes wordt gebeld om de jarige persoonlijk te feliciteren. In mijn ervaring werkt het heel verhelderend om met elkaar te bespreken hoe je met elkaar wilt omgaan. Het is ook voor kinderen fijn om te weten dat het niet raar is als zij van hun biologische grootmoeder meer houden dan van mijn moeder.
Waarom wacht je niet gewoon af hoe het straks zal zijn? Misschien ontdek je dat je heel gemakkelijk kunt gaan houden van een (klein-)kind wat niet het jouwe is. Misschien ontdek je dat je altijd iets afstand zult voelen. In dat laatste geval, is dat dan zó erg?
[...]
Maar even heel concreet ; als ze niet naar een verjaardag ervan gaan , is dat dan ok of niet ?
Ik weet niet wie je bedoelt met "ze" maar los daarvan, wij vinden het prima als een (stief-)kleinkind geen zin heeft om op verjaardagsvisite te gaan bij een (stief-) grootouder of omgekeerd. Met vriendelijk en respectvol met elkaar omgaan bedoel ik dat in dergelijke gevallen even netjes wordt gebeld om de jarige persoonlijk te feliciteren. In mijn ervaring werkt het heel verhelderend om met elkaar te bespreken hoe je met elkaar wilt omgaan. Het is ook voor kinderen fijn om te weten dat het niet raar is als zij van hun biologische grootmoeder meer houden dan van mijn moeder.
Waarom wacht je niet gewoon af hoe het straks zal zijn? Misschien ontdek je dat je heel gemakkelijk kunt gaan houden van een (klein-)kind wat niet het jouwe is. Misschien ontdek je dat je altijd iets afstand zult voelen. In dat laatste geval, is dat dan zó erg?
zaterdag 31 januari 2009 om 21:46
Het lijkt me dan ook dat áls je investeert in een kind, dat je dan de mogelijkheid openhoudt dat dat kind ook zonder de vader of moeder bij je terecht kan. Of dat dan gebeurt is afhankelijk van de vader of moeder, maar dat je in elk geval zelf die deur open houdt.
-best wel pissed op mijn moeder die een jong kind in haar hart heeft gesloten, maar na beëindiging van de relatie eigenlijk geen actieve moeite meer deed voor contact met dat kind, nu een vrouw-
-best wel pissed op mijn moeder die een jong kind in haar hart heeft gesloten, maar na beëindiging van de relatie eigenlijk geen actieve moeite meer deed voor contact met dat kind, nu een vrouw-
zaterdag 31 januari 2009 om 21:47
Een nieuwe leraar hoeft niet te houden van een kind , dat hij kinderen in het algemeen leuk vindt is op zich voldoende . En het zou ook bijzonder leuk zijn als hij niemand voortrekt en niet laat blijken de een leuker te vinden dan de ander . Maar met grootouders etc . ligt dat toch net even iets anders , lijkt mij . Die houden net zo veel ? van hun kleinkinderen als hun ouders dat doen . En plots heb je er een aantal bij die op zich niets " eigens " hebben , behalve dat hun zoon ( meestal ) daar voor is gaan zorgen.....................omdat die gek is op hun moeder . ( die volgorde is ook niet onbelangrijk ) . Dat je iedereen welkom wilt heten ; absoluut . Maar dat je bijv. niet zit te springen om een logeerpartijtje ...........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:50
quote:wuiles schreef op 31 januari 2009 @ 21:43:
[...]
Waarom wacht je niet gewoon af hoe het straks zal zijn? Misschien ontdek je dat je heel gemakkelijk kunt gaan houden van een (klein-)kind wat niet het jouwe is. Misschien ontdek je dat je altijd iets afstand zult voelen. In dat laatste geval, is dat dan zó erg?Ja, lijkt me vreselijk om mijn zoon vaker op visite te hebben met zijn stiefkinderen / bonusbloedjes , waar ik niet zo veel mee heb , of in ieder geval minder mee heb , dan met zijn eigen addergebroed die hij - en ik ook dus - een stuk minder vaak zien .
[...]
Waarom wacht je niet gewoon af hoe het straks zal zijn? Misschien ontdek je dat je heel gemakkelijk kunt gaan houden van een (klein-)kind wat niet het jouwe is. Misschien ontdek je dat je altijd iets afstand zult voelen. In dat laatste geval, is dat dan zó erg?Ja, lijkt me vreselijk om mijn zoon vaker op visite te hebben met zijn stiefkinderen / bonusbloedjes , waar ik niet zo veel mee heb , of in ieder geval minder mee heb , dan met zijn eigen addergebroed die hij - en ik ook dus - een stuk minder vaak zien .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:55
@BGB: hoe raad je het?
Ik heb er even over na gedacht. Bij alledrie de kinderen die hier in huis lopen zijn er ook stiefooms en - tantes. In vergelijking met vaders en moeders en opa's en oma's gaat het daar allemaal wel een stuk moeilijker. Ik heb een hele discussie moeten voeren om alledrie de kinderen in het overlijdensbericht van beide opa's te krijgen. Werd toch niet zo gezien zoals wij het zien. Bij mijn schoonzus en zwager wordt er nog heel duidelijk een grens gezien, bij mijn broers en schoonzus wordt er heel hard aan gewerkt, maar daar is het toch lastiger. Die zien we ook niet zo vaak, misschien dat dat scheelt.
Zijn er specifieke zaken waar je tegenaan loopt, BGB? Misschien kan ik je helpen?
Ik heb er even over na gedacht. Bij alledrie de kinderen die hier in huis lopen zijn er ook stiefooms en - tantes. In vergelijking met vaders en moeders en opa's en oma's gaat het daar allemaal wel een stuk moeilijker. Ik heb een hele discussie moeten voeren om alledrie de kinderen in het overlijdensbericht van beide opa's te krijgen. Werd toch niet zo gezien zoals wij het zien. Bij mijn schoonzus en zwager wordt er nog heel duidelijk een grens gezien, bij mijn broers en schoonzus wordt er heel hard aan gewerkt, maar daar is het toch lastiger. Die zien we ook niet zo vaak, misschien dat dat scheelt.
Zijn er specifieke zaken waar je tegenaan loopt, BGB? Misschien kan ik je helpen?
zaterdag 31 januari 2009 om 21:56
Ik geloof niet dat er sprake is van over- danwel onderschatting van de bloedband. Ik denk dat je over het hoofd ziet dat je best onderscheid mag maken, dat je niet verplicht bent om van die kinderen te houden, en dat je, uiteraard afhankelijk van de leeftijd van het kind, best heel goed kunt bespreken dat "opa en oma soms ook een beetje moeten wennen, net als wij allemaal" .
zaterdag 31 januari 2009 om 21:56
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2009 @ 21:47:
Een nieuwe leraar hoeft niet te houden van een kind , dat hij kinderen in het algemeen leuk vindt is op zich voldoende . En het zou ook bijzonder leuk zijn als hij niemand voortrekt en niet laat blijken de een leuker te vinden dan de ander . Maar met grootouders etc . ligt dat toch net even iets anders , lijkt mij . Die houden net zo veel ? van hun kleinkinderen als hun ouders dat doen . En plots heb je er een aantal bij die op zich niets " eigens " hebben , behalve dat hun zoon ( meestal ) daar voor is gaan zorgen.....................omdat die gek is op hun moeder . ( die volgorde is ook niet onbelangrijk ) . Dat je iedereen welkom wilt heten ; absoluut . Maar dat je bijv. niet zit te springen om een logeerpartijtje ...........
Natuurlijk! Dat is toch ook heel begrijpelijk. Je kunt jezelf ook niet dwingen om te houden van kinderen die buiten jou om in je leven zijn gekomen. Maar als ze er nu eenmaal zijn, dan zul je moeten samenleven. Dat wil niet zeggen dat je alles meteen helemaal gelijk trekt. Die kinderen zijn ook niet achterlijk en voelen dondersgoed aan hoe de vork in de steel zit. Lijkt me inderdaad goed om gewoon te bespreken hoe er met elkaar omgegaan wordt. Iemand noemde het al. Maak het gewoon bespreekbaar en zie hoe de dingen gaan als het eenmaal zover is.
(Toen mijn zusje en ik niet op de foto met de 'echte' kleinkinderen mochten, deed dat pijn. Vooral omdat er zoveel nadruk werd gelegd op het feit dat wij nu ook bij de kleinkinderen hoorden en dat wij ook 'opa' en 'oma' moesten zeggen. Toch kan ik het van de aangepartnerde grootouders ook wel begrijpen, het was alleen handiger geweest als er van tevoren met ons over gesproken was...)
Een nieuwe leraar hoeft niet te houden van een kind , dat hij kinderen in het algemeen leuk vindt is op zich voldoende . En het zou ook bijzonder leuk zijn als hij niemand voortrekt en niet laat blijken de een leuker te vinden dan de ander . Maar met grootouders etc . ligt dat toch net even iets anders , lijkt mij . Die houden net zo veel ? van hun kleinkinderen als hun ouders dat doen . En plots heb je er een aantal bij die op zich niets " eigens " hebben , behalve dat hun zoon ( meestal ) daar voor is gaan zorgen.....................omdat die gek is op hun moeder . ( die volgorde is ook niet onbelangrijk ) . Dat je iedereen welkom wilt heten ; absoluut . Maar dat je bijv. niet zit te springen om een logeerpartijtje ...........
Natuurlijk! Dat is toch ook heel begrijpelijk. Je kunt jezelf ook niet dwingen om te houden van kinderen die buiten jou om in je leven zijn gekomen. Maar als ze er nu eenmaal zijn, dan zul je moeten samenleven. Dat wil niet zeggen dat je alles meteen helemaal gelijk trekt. Die kinderen zijn ook niet achterlijk en voelen dondersgoed aan hoe de vork in de steel zit. Lijkt me inderdaad goed om gewoon te bespreken hoe er met elkaar omgegaan wordt. Iemand noemde het al. Maak het gewoon bespreekbaar en zie hoe de dingen gaan als het eenmaal zover is.
(Toen mijn zusje en ik niet op de foto met de 'echte' kleinkinderen mochten, deed dat pijn. Vooral omdat er zoveel nadruk werd gelegd op het feit dat wij nu ook bij de kleinkinderen hoorden en dat wij ook 'opa' en 'oma' moesten zeggen. Toch kan ik het van de aangepartnerde grootouders ook wel begrijpen, het was alleen handiger geweest als er van tevoren met ons over gesproken was...)
zaterdag 31 januari 2009 om 22:02
quote:wuiles schreef op 31 januari 2009 @ 21:56:
Ik geloof niet dat er sprake is van over- danwel onderschatting van de bloedband. Ik denk dat je over het hoofd ziet dat je best onderscheid mag maken, dat je niet verplicht bent om van die kinderen te houden, en dat je, uiteraard afhankelijk van de leeftijd van het kind, best heel goed kunt bespreken dat "opa en oma soms ook een beetje moeten wennen, net als wij allemaal" .Heel mooi gezegd. Onze kinderen hadden heel goed door (zonder dat erg te vinden) dat het ene kind bij de ene opa en oma hoorden (gaan we naar mijn opa en oma of naar zijn opa en oma?) en het andere kind bij de andere opa en oma. Het eigen kleinkind kreeg ook net even wat meer knuffels, maar de niet eigen kinderen kregen ook gewoon knuffels. Er was aandacht naar alle kinderen, maar er werd nergens onder stoelen en banken gestoken dat het ene kind nét wat bijzonderder was dan het andere kind. Onze kinderen vonden dat helemaal geen probleem (waren 4 en 7 toen de situatie begon). Ze hadden meer problemen met de opa en oma die hun ene echte kleinkind voortrokken ten opzichte van het andere echte kleinkind. Dát was echt niet eerlijk!
Ik geloof niet dat er sprake is van over- danwel onderschatting van de bloedband. Ik denk dat je over het hoofd ziet dat je best onderscheid mag maken, dat je niet verplicht bent om van die kinderen te houden, en dat je, uiteraard afhankelijk van de leeftijd van het kind, best heel goed kunt bespreken dat "opa en oma soms ook een beetje moeten wennen, net als wij allemaal" .Heel mooi gezegd. Onze kinderen hadden heel goed door (zonder dat erg te vinden) dat het ene kind bij de ene opa en oma hoorden (gaan we naar mijn opa en oma of naar zijn opa en oma?) en het andere kind bij de andere opa en oma. Het eigen kleinkind kreeg ook net even wat meer knuffels, maar de niet eigen kinderen kregen ook gewoon knuffels. Er was aandacht naar alle kinderen, maar er werd nergens onder stoelen en banken gestoken dat het ene kind nét wat bijzonderder was dan het andere kind. Onze kinderen vonden dat helemaal geen probleem (waren 4 en 7 toen de situatie begon). Ze hadden meer problemen met de opa en oma die hun ene echte kleinkind voortrokken ten opzichte van het andere echte kleinkind. Dát was echt niet eerlijk!
zaterdag 31 januari 2009 om 22:03
quote:FullHouse schreef op 31 januari 2009 @ 21:55:
Zijn er specifieke zaken waar je tegenaan loopt, BGB? Misschien kan ik je helpen?
Nog niet . Pril stadium enzo .
Maar mijn beeld is erg gekleurd door wat ik zie bij vrienden en kennissen en misschien - hopelijk - maak ik me druk om helemaal niks .
Zijn er specifieke zaken waar je tegenaan loopt, BGB? Misschien kan ik je helpen?
Nog niet . Pril stadium enzo .
Maar mijn beeld is erg gekleurd door wat ik zie bij vrienden en kennissen en misschien - hopelijk - maak ik me druk om helemaal niks .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:05
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2009 @ 21:51:
Onderschatten jullie niet de bloedband ? Of overschat ik die ?
Ik denk dat die bloedband inhoudt dat je ook vanzelf gaat houden van degenen waar je kind warm voor loopt. Of het moeten echt onmensen zijn die je kind tekort doen.
Kan me wel voorstellen dat het bij neefjes nichtjes toch wat afstandelijker blijft dan bij de stiefkinderen van je eigen kinderen.
Onderschatten jullie niet de bloedband ? Of overschat ik die ?
Ik denk dat die bloedband inhoudt dat je ook vanzelf gaat houden van degenen waar je kind warm voor loopt. Of het moeten echt onmensen zijn die je kind tekort doen.
Kan me wel voorstellen dat het bij neefjes nichtjes toch wat afstandelijker blijft dan bij de stiefkinderen van je eigen kinderen.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:14
Maar , Mamzelle ( bijvoorbeeld ) hoe zit het nou als je als ouder genoeg kinderen denkt te hebben en je nieuwe partner brengt er nog zoveel mee ? Of hoe is het als je je eigen kinderen minder vaak ziet dan de kinderen van je nieuwe partner ? ik kan me daar namelijk niets bij voorstellen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:15
quote:mamzelle schreef op 31 januari 2009 @ 22:05:
[...]
Ik denk dat die bloedband inhoudt dat je ook vanzelf gaat houden van degenen waar je kind warm voor loopt. Of het moeten echt onmensen zijn die je kind tekort doen.
Kan me wel voorstellen dat het bij neefjes nichtjes toch wat afstandelijker blijft dan bij de stiefkinderen van je eigen kinderen.Ik zou niet durven zeggen of mijn ouders houden van mijn stiefkinderen of zelfs van Wuilesman. We gaan op een prettige en ontspannen manier met elkaar om en dat is voor ons genoeg.
[...]
Ik denk dat die bloedband inhoudt dat je ook vanzelf gaat houden van degenen waar je kind warm voor loopt. Of het moeten echt onmensen zijn die je kind tekort doen.
Kan me wel voorstellen dat het bij neefjes nichtjes toch wat afstandelijker blijft dan bij de stiefkinderen van je eigen kinderen.Ik zou niet durven zeggen of mijn ouders houden van mijn stiefkinderen of zelfs van Wuilesman. We gaan op een prettige en ontspannen manier met elkaar om en dat is voor ons genoeg.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 31 januari 2009 @ 22:14:
Maar , Mamzelle ( bijvoorbeeld ) hoe zit het nou als je als ouder genoeg kinderen denkt te hebben en je nieuwe partner brengt er nog zoveel mee ? Of hoe is het als je je eigen kinderen minder vaak ziet dan de kinderen van je nieuwe partner ? ik kan me daar namelijk niets bij voorstellen .Ik wilde geen kinderen en Wuilesman had samen met zijn ex (letterlijk) meer dan de helft van een voetbalelftal voortgebracht. Tja, hoe is dat... Wennen? Ik kan je in elk geval verzekeren dat het tot veel, heel veel hilariteit heeft geleid in mijn omgeving.
Maar , Mamzelle ( bijvoorbeeld ) hoe zit het nou als je als ouder genoeg kinderen denkt te hebben en je nieuwe partner brengt er nog zoveel mee ? Of hoe is het als je je eigen kinderen minder vaak ziet dan de kinderen van je nieuwe partner ? ik kan me daar namelijk niets bij voorstellen .Ik wilde geen kinderen en Wuilesman had samen met zijn ex (letterlijk) meer dan de helft van een voetbalelftal voortgebracht. Tja, hoe is dat... Wennen? Ik kan je in elk geval verzekeren dat het tot veel, heel veel hilariteit heeft geleid in mijn omgeving.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:19
Mijn ouders zijn begonnen met 3 kids. Twee van Pa, 1 van ma. Ze kregen er nog 8 samen.
Niemand van ons heeft het idee dat PA en Ma meer van het ene kind houden dan van het andere. Dat hun eigen kids werden voorgetrokken. (wel dat het soms heel moeilijk was )
Mijn ouders hebben ook hun portie stiefkleinkids. Geen verschil tussen 'eigen' en 'niet eigen'.
Wat ik niet snap BGB is dat jij je zo druk maakt over hoe dat nou moet als jouw zoons een meisje krijgen. Ik zie niet anders dan een negatief beeld wat dat betreft. Wie dan leeft, wie dan zorgt.
Niemand van ons heeft het idee dat PA en Ma meer van het ene kind houden dan van het andere. Dat hun eigen kids werden voorgetrokken. (wel dat het soms heel moeilijk was )
Mijn ouders hebben ook hun portie stiefkleinkids. Geen verschil tussen 'eigen' en 'niet eigen'.
Wat ik niet snap BGB is dat jij je zo druk maakt over hoe dat nou moet als jouw zoons een meisje krijgen. Ik zie niet anders dan een negatief beeld wat dat betreft. Wie dan leeft, wie dan zorgt.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:21
quote:wuiles schreef op 31 januari 2009 @ 22:17:
[...]
Ik wilde geen kinderen en Wuilesman had samen met zijn ex (letterlijk) meer dan de helft van een voetbalelftal voortgebracht. Tja, hoe is dat... Wennen? Ik kan je in elk geval verzekeren dat het tot veel, heel veel hilariteit heeft geleid in mijn omgeving.Voor mij zou dat een no-go zijn Wuiles. Of die kids moeten volwassen zijn en geen omgangsregeling meer hebben. En dan nog zou ik me 100 keer bedenken eer ik een relatie aan zou gaan met een vent met kids.
[...]
Ik wilde geen kinderen en Wuilesman had samen met zijn ex (letterlijk) meer dan de helft van een voetbalelftal voortgebracht. Tja, hoe is dat... Wennen? Ik kan je in elk geval verzekeren dat het tot veel, heel veel hilariteit heeft geleid in mijn omgeving.Voor mij zou dat een no-go zijn Wuiles. Of die kids moeten volwassen zijn en geen omgangsregeling meer hebben. En dan nog zou ik me 100 keer bedenken eer ik een relatie aan zou gaan met een vent met kids.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
