Kinderen
alle pijlers
Mijn koppige dochter....
dinsdag 17 februari 2009 om 08:10
Mijn dochter van bijna 2 heeft een half jaar een sonde gehad omdat ze weigerde te drinken. Precies een jaar geleden is ze uitgedroogd in het ziekenhuis opgenomen. Na een half jaar dronk ze net genoeg om de sonde er uit te laten en het is een tijd heel erg goed gegaan. Maar de afgelopen week is het weer dramatisch...ze is wat ziek geweest, niet heel erg schokkend, gewoon wat verkouden en koortsig. We wisten dat ze een terugval zou kunnen krijgen, maar ze is inmiddels weer beter en weigert nog steeds te drinken. En van het eten wat ze doet zou een musje nog van z'n graatje gaan. De afgelopen dagen is het gelukt om haar net voldoende te laten drinken om niet uit te drogen, maar het drinken roept zoveel weerzin bij haar op, ik ben er de hele dag mee bezig. En dat is niet goed, dat weet ik, want daardoor wordt ze alleen maar halstarriger.
Ik heb dus besloten om haar maar te laten. Kijken wat ze doet als ik niet meer aandring om te drinken of mezelf in allerlei bochten wring om iets leuks van het drinken te maken. Er staat altijd een beker drinken klaar, als ze wil kan ze die pakken. Ze plast nu al nauwelijks dus als ze vandaag niets drinkt, moet morgen, uiterlijk overmorgen, de sonde er weer in....
Ik baal er zo verschrikkelijk van. Het gedoe met de sonde, de sonde inbrengen is verschrikkelijk(we moeten het zelf doen). Dochter is vreselijk sterk en gaat helemaal over de rooie van dat ding. De slang in haar neus, de pleisters op haar gezicht.
En dat bij een volkomen gezond kind, er is nooit een reden gevonden voor haar weigeren behalve extreme koppigheid en een blijkbaar bijna afwezige dorstprikkel.
Morgen de kinderarts maar bellen, dan kan hij voor het weekend nog een voedingspomp regelen.
Ik weet het, er zijn kinderen veel slechter aan toe, kijk naar het zoontje van Arc. Mijn kind is verder gezond en ik heb verder weinig reden tot klagen. Maar ik wilde het toch even van me afschrijven terwijl ik toekijk hoe mijn dochter zichzelf aan het uitdrogen is. De tut
Ik heb dus besloten om haar maar te laten. Kijken wat ze doet als ik niet meer aandring om te drinken of mezelf in allerlei bochten wring om iets leuks van het drinken te maken. Er staat altijd een beker drinken klaar, als ze wil kan ze die pakken. Ze plast nu al nauwelijks dus als ze vandaag niets drinkt, moet morgen, uiterlijk overmorgen, de sonde er weer in....
Ik baal er zo verschrikkelijk van. Het gedoe met de sonde, de sonde inbrengen is verschrikkelijk(we moeten het zelf doen). Dochter is vreselijk sterk en gaat helemaal over de rooie van dat ding. De slang in haar neus, de pleisters op haar gezicht.
En dat bij een volkomen gezond kind, er is nooit een reden gevonden voor haar weigeren behalve extreme koppigheid en een blijkbaar bijna afwezige dorstprikkel.
Morgen de kinderarts maar bellen, dan kan hij voor het weekend nog een voedingspomp regelen.
Ik weet het, er zijn kinderen veel slechter aan toe, kijk naar het zoontje van Arc. Mijn kind is verder gezond en ik heb verder weinig reden tot klagen. Maar ik wilde het toch even van me afschrijven terwijl ik toekijk hoe mijn dochter zichzelf aan het uitdrogen is. De tut
woensdag 18 februari 2009 om 10:55
woensdag 18 februari 2009 om 11:00
woensdag 18 februari 2009 om 11:07
Je moest eens weten uit wat voor vreemde dingen we haar hebben proberen te laten drinken
Spuitje heeft ze een hekel aan. Toen ze de sonde nog had moesten we elke keer bij het aansluiten op de voedingspomp wat lucht in haar maagje spuiten met een spuitje, of wat maaginhoud omhoog zuigen om te controleren of de sonde nog goed zat. Dat voelt niet zo heel prettig.
Spuitje heeft ze een hekel aan. Toen ze de sonde nog had moesten we elke keer bij het aansluiten op de voedingspomp wat lucht in haar maagje spuiten met een spuitje, of wat maaginhoud omhoog zuigen om te controleren of de sonde nog goed zat. Dat voelt niet zo heel prettig.
woensdag 18 februari 2009 om 11:37
Nee, mevrouw blieft geen geprakt eten. Als baby al niet.
Ze heeft ladingen rietjes in de meest vreemde kleuren en vormen, maar nee hoor.
Ik heb net het ziekenhuis gebeld, is de beste dokter op vakantie Heb wel een andere kinderarts gesproken. Sonde moet er straks weer in(nog even haar eten laten verteren anders kotst ze alles er weer uit tijdens het plaatsen) en voorlopig vocht geven via een spuitje want het regelen van een pomp is niet zo heel eenvoudig omdat de kinderarts er niet is. Ik word zo teruggebeld door iemand die het probeert te regelen.
Hopelijk lukt het plaatsen van de sonde zelf. Het ging altijd goed, maar ook een half jaar geleden moesten we haar al met z'n tweeën zo ongeveer verpletteren om te zorgen dat ze bleef liggen....anders moeten we naar het ziekenhuis om daar de sonde te laten plaatsen. En laat haar nu een gruwelijke hekel aan het ziekenhuis hebben...
Ze heeft ladingen rietjes in de meest vreemde kleuren en vormen, maar nee hoor.
Ik heb net het ziekenhuis gebeld, is de beste dokter op vakantie Heb wel een andere kinderarts gesproken. Sonde moet er straks weer in(nog even haar eten laten verteren anders kotst ze alles er weer uit tijdens het plaatsen) en voorlopig vocht geven via een spuitje want het regelen van een pomp is niet zo heel eenvoudig omdat de kinderarts er niet is. Ik word zo teruggebeld door iemand die het probeert te regelen.
Hopelijk lukt het plaatsen van de sonde zelf. Het ging altijd goed, maar ook een half jaar geleden moesten we haar al met z'n tweeën zo ongeveer verpletteren om te zorgen dat ze bleef liggen....anders moeten we naar het ziekenhuis om daar de sonde te laten plaatsen. En laat haar nu een gruwelijke hekel aan het ziekenhuis hebben...
woensdag 18 februari 2009 om 11:48
Nee, nooit BGB. Ze is wel eens met het ding ergens achter blijven haken waardoor ie er uitgetrokken werd, maar ze zat er nooit aan. Het is te hopen dat ze dat nu ook niet doet. Vlak voor haar eerste verjaardag is de sonde er voor de eerste keer in gegaan, toen had ze er nog wat minder benul van dan nu.
woensdag 18 februari 2009 om 12:02
Hoe ver durf je (in overleg met de kinderarts natuurlijk) te gaan? Neem aan dat haar levensdrang groter is dan haar koppigheid?
Lijkt me heel moeilijk maar als je alles al hebt geprobeerd zou ik me kunnen voorstellen dat je tot haar uiterste grens gaat, dat zij de touwtjes in handen heeft als het om haar eten en drinken gaat maar dat zij dan ook voelt dat dat lichamelijk consequenties heeft, dat niet drinken.
Op dit moment steven je af op een vorm van anorexia in de toekomst en dat wil je echt niet hebben, nu ze nog op een beinvloedbare, vermoedelijk net wat lichaamswijzere leeftijd is kun je haar misschien tot inzicht krijgen.
Lijkt me heel moeilijk maar als je alles al hebt geprobeerd zou ik me kunnen voorstellen dat je tot haar uiterste grens gaat, dat zij de touwtjes in handen heeft als het om haar eten en drinken gaat maar dat zij dan ook voelt dat dat lichamelijk consequenties heeft, dat niet drinken.
Op dit moment steven je af op een vorm van anorexia in de toekomst en dat wil je echt niet hebben, nu ze nog op een beinvloedbare, vermoedelijk net wat lichaamswijzere leeftijd is kun je haar misschien tot inzicht krijgen.
woensdag 18 februari 2009 om 12:45
Ik heb geen flauw idee tot hoever zij haar koppigheid kan doorvoeren. Dorst heeft ze zowieso niet of nauwelijks, ook nu niet na 3 dagen nauwelijks vocht binnenkrijgen. Het rottige is dat een dorst(en ook hongerprikkel) verdwijnt als je uitdroogt(of uithongert).
Ik moet ook rekening houden met haar nieren. Die hebben het normaal gesproken al vrij zwaar omdat ze weinig drinkt, maar de kans op nierschade is vrij groot als ze niet meer plast, is ons op het hart gedrukt.
Onze eigen kinderarts had het waarschijnlijk nog wel even aangedurft(hij is gespecialiseerd in kinderen met eet/drinkstoornissen) met haar, maar deze kinderarts zei heel terecht, dat ze ons en dochter niet kent en dat ze het dossier niet kent en dat ze afgaat op haar eigen ervaring in deze. En die is sonde plaatsen.
Nou ja, die sonde wordt toch pas na 5 uur, eerder kon man niet thuiskomen en die sonde kan ik nooit alleen plaatsen.
Ik vind het moeilijk, heel moeilijk.
Ik moet ook rekening houden met haar nieren. Die hebben het normaal gesproken al vrij zwaar omdat ze weinig drinkt, maar de kans op nierschade is vrij groot als ze niet meer plast, is ons op het hart gedrukt.
Onze eigen kinderarts had het waarschijnlijk nog wel even aangedurft(hij is gespecialiseerd in kinderen met eet/drinkstoornissen) met haar, maar deze kinderarts zei heel terecht, dat ze ons en dochter niet kent en dat ze het dossier niet kent en dat ze afgaat op haar eigen ervaring in deze. En die is sonde plaatsen.
Nou ja, die sonde wordt toch pas na 5 uur, eerder kon man niet thuiskomen en die sonde kan ik nooit alleen plaatsen.
Ik vind het moeilijk, heel moeilijk.
woensdag 18 februari 2009 om 15:12
De voedingspomp wordt morgen geleverd. We wachten nog een dag af met het plaatsen van de sonde. Ik vind langer dan 4 dagen zonder noemenswaardig drinken(vandaag tot nu toe letterlijk 3 slokken) te gek worden.
Nog gesteggel gehad met het CIZ. Zij hebben een indicatiebesluit gegeven voor specialistische thuiszorg omtrent de sonde, als er problemen zijn met de sonde, als we 'm er zelf niet inkrijgen enzovoort is er 24 uur per dag een verpleegkundige oproepbaar. En natuurlijk loopt die indicatie volgende week af. "Ja mevrouw, u moet er zelf voor zorgen dat u 6 weken van te voren opnieuw een aanvraag indient" "Maar meneer, ze was al een half jaar zonder sonde, ze stond op het punt "ontslagen" te worden door de kinderarts, dit was niet te voorzien"
Nou ja, ze doen hun best om het er(versneld) doorheen te krijgen. Normaal duurt het 6 weken. Zou moeten lukken, toen ze uit het ziekenhuis kwam met sonde was het in een paar uur geregeld.
Nog gesteggel gehad met het CIZ. Zij hebben een indicatiebesluit gegeven voor specialistische thuiszorg omtrent de sonde, als er problemen zijn met de sonde, als we 'm er zelf niet inkrijgen enzovoort is er 24 uur per dag een verpleegkundige oproepbaar. En natuurlijk loopt die indicatie volgende week af. "Ja mevrouw, u moet er zelf voor zorgen dat u 6 weken van te voren opnieuw een aanvraag indient" "Maar meneer, ze was al een half jaar zonder sonde, ze stond op het punt "ontslagen" te worden door de kinderarts, dit was niet te voorzien"
Nou ja, ze doen hun best om het er(versneld) doorheen te krijgen. Normaal duurt het 6 weken. Zou moeten lukken, toen ze uit het ziekenhuis kwam met sonde was het in een paar uur geregeld.
woensdag 18 februari 2009 om 15:32
Lekker dan. Het CIZ mag geen indicatie meer doen omdat dochter's "ziekte" niet door een huisarts behandeld wordt maar door het ziekenhuis. De hulp is uit de AWBZ gehaald en moet nu via de zorgverzekering geregeld worden. De Thuiszorg gaat dit proberen te regelen, maar tot die tijd mogen zij ons geen hulp bieden bij problemen met de sonde of het inbrengen van dat ding.
Als het ons zelf niet lukt moeten we dus ook nog een half uur naar het ziekenhuis rijden.
Als het ons zelf niet lukt moeten we dus ook nog een half uur naar het ziekenhuis rijden.
donderdag 19 februari 2009 om 13:14
De voedingspomp is vanmorgen geleverd, om 16.00 komt de gespecialiseerde thuiszorg om te helpen de sonde te plaatsen.
Dochter heeft nog steeds niet meer dan een paar slokjes gedronken. Plas moet je in haar luier met een vergrootglas zoeken.
Het kind moet een ijzeren constitutie hebben, want we merken verder niets aan haar. Ja, haar huid is wat droog en haar ogen liggen wat dieper in de kassen, maar verder is ze vrolijk en speelt gewoon.
Jongste zoon is vannacht ziek geworden, fikse buikgriep dus het is maar goed dat de sonde er nu in gaat. Als ze die buikgriep meepikt is het snel bekeken en uitgedroogd betekent ziekenhuisopname, nu is het "slechts" dreigende uitdroging.
Dochter heeft nog steeds niet meer dan een paar slokjes gedronken. Plas moet je in haar luier met een vergrootglas zoeken.
Het kind moet een ijzeren constitutie hebben, want we merken verder niets aan haar. Ja, haar huid is wat droog en haar ogen liggen wat dieper in de kassen, maar verder is ze vrolijk en speelt gewoon.
Jongste zoon is vannacht ziek geworden, fikse buikgriep dus het is maar goed dat de sonde er nu in gaat. Als ze die buikgriep meepikt is het snel bekeken en uitgedroogd betekent ziekenhuisopname, nu is het "slechts" dreigende uitdroging.
donderdag 19 februari 2009 om 17:40
Ze krijgt er water door. En als ze niet genoeg melkprodukten binnenkrijgt wat melk. Het is nu afwachten wat ze met eten gaat doen, maar sondevoeding is nog niet aan de orde.
Ze is al niet meer boos. En zit haar "staart"(het gedeelte van de sonde wat niet in haar zit) te vergelijken met die van haar knuffelpoes. Af en toe roept ze nog auw. Tsja, zo'n ding door je neus en keel naar je maag is ook niet bijzonder comfortabel. Je zou toch denken dat ze de link wel legt tussen niet-drinken en de sonde, ze is er slim genoeg voor.
Ze is al niet meer boos. En zit haar "staart"(het gedeelte van de sonde wat niet in haar zit) te vergelijken met die van haar knuffelpoes. Af en toe roept ze nog auw. Tsja, zo'n ding door je neus en keel naar je maag is ook niet bijzonder comfortabel. Je zou toch denken dat ze de link wel legt tussen niet-drinken en de sonde, ze is er slim genoeg voor.
donderdag 19 februari 2009 om 23:05
