Kinderen
alle pijlers
moeder en vriendschappen
woensdag 18 februari 2009 om 14:33
hoi mamma's
Ik vraag me het volgende af.
Hebben jullie ook de ervaring dat veel moeders het als een soort competitie zien als het om de kids gaat?
Ik kan me daar best aan ergeren en moet zeggen dat het ook een goede vriendschap heeft gekost. Zo van: die van mij heeft al gedraaid met vier maanden, tanden met vijf maanden, lopen met 9 maanden, zindelijk met twee jaar etc etc
Ik ben ook supertrots op mijn spruitjes maar voel die competitie nou echt niet. Je kan ze toch niet sturen...
Ben bebieuwd naar jullie ervaringen
Ik vraag me het volgende af.
Hebben jullie ook de ervaring dat veel moeders het als een soort competitie zien als het om de kids gaat?
Ik kan me daar best aan ergeren en moet zeggen dat het ook een goede vriendschap heeft gekost. Zo van: die van mij heeft al gedraaid met vier maanden, tanden met vijf maanden, lopen met 9 maanden, zindelijk met twee jaar etc etc
Ik ben ook supertrots op mijn spruitjes maar voel die competitie nou echt niet. Je kan ze toch niet sturen...
Ben bebieuwd naar jullie ervaringen
woensdag 18 februari 2009 om 14:38
Hoi Lekkerpuh,
Ik merk dit ook. Denk niet dat dit iets moeders is..is een zeer vervelend vrouwelijk trekje ( wat gelukkig niet elke vrouw bezit).
Kijken, vergelijken en de strijd met elkaar aangaan..
Heb het met een buurvrouw gehad zij vergeleek haar kinderen met dat van mij. Vond (vind) ik verschrikkelijk, heb er ook wat van gezegd. Iets in de zin van: elk kind is anders laat het lekker zij'/haar eigen koers varen.
Helaas zie ik buurvrouw minder, maar vind het eigenlijk wel best zo!
Ik merk dit ook. Denk niet dat dit iets moeders is..is een zeer vervelend vrouwelijk trekje ( wat gelukkig niet elke vrouw bezit).
Kijken, vergelijken en de strijd met elkaar aangaan..
Heb het met een buurvrouw gehad zij vergeleek haar kinderen met dat van mij. Vond (vind) ik verschrikkelijk, heb er ook wat van gezegd. Iets in de zin van: elk kind is anders laat het lekker zij'/haar eigen koers varen.
Helaas zie ik buurvrouw minder, maar vind het eigenlijk wel best zo!
woensdag 18 februari 2009 om 14:38
Was die competitiedrang er voor het moederschap dan totaal niet? Of was ie er wel maar ergerde je je er nog niet aan?
Weet je wel heel zeker dat het competitiedrang is en geen trots die een beetje onhandig wordt geuit naar jou toe?
Of een onhandige vraag om bevestiging van het feit dat ze het goed genoeg doen?
Weet je wel heel zeker dat het competitiedrang is en geen trots die een beetje onhandig wordt geuit naar jou toe?
Of een onhandige vraag om bevestiging van het feit dat ze het goed genoeg doen?
woensdag 18 februari 2009 om 14:40
Misschien was het gewoon een lekker trotse moeder die even kwijt moest wat het nieuwste 'trucje' van haar kind was.
Ik herken het ook echt niet. Natuurlijk zie ik verschillen (in ontwikkeling) tussen mijn kindjes en die van vriendinnen. Maar er is nog nooit sprake geweest van competitie.
Ik herken het ook echt niet. Natuurlijk zie ik verschillen (in ontwikkeling) tussen mijn kindjes en die van vriendinnen. Maar er is nog nooit sprake geweest van competitie.
Loretta is De Mol. Punt.
woensdag 18 februari 2009 om 14:51
Nee was al voor de kids een beetje zo. Beste vriendinnen, ik was zelfs haar getuige op het huwelijk. In de zelfde periode gestopt met de pil, zij eerder zwanger dan ik. Ik heel blij voor haar, zij niet enthousiast bij mij, bizar he? Zij wilde graag een meisje, kreeg een jongen, ik kreeg een meisje, toen begon de elende. Inmiddels twee jaar verder en bijna geen kontact meer, gewoon te verschillend als moeders...
woensdag 18 februari 2009 om 14:54
quote:lekkerpuh schreef op 18 februari 2009 @ 14:51:
Nee was al voor de kids een beetje zo. Beste vriendinnen, ik was zelfs haar getuige op het huwelijk. In de zelfde periode gestopt met de pil, zij eerder zwanger dan ik. Ik heel blij voor haar, zij niet enthousiast bij mij, bizar he? Zij wilde graag een meisje, kreeg een jongen, ik kreeg een meisje, toen begon de elende. Inmiddels twee jaar verder en bijna geen kontact meer, gewoon te verschillend als moeders...
Jammer zeg van die vriendschap. De meeste meiden zijn niet zo hoor volgens mij.
Waren het geen kinderen geweest dan was er wel iets anders geweest, huizen, banen, whatever...
Nee was al voor de kids een beetje zo. Beste vriendinnen, ik was zelfs haar getuige op het huwelijk. In de zelfde periode gestopt met de pil, zij eerder zwanger dan ik. Ik heel blij voor haar, zij niet enthousiast bij mij, bizar he? Zij wilde graag een meisje, kreeg een jongen, ik kreeg een meisje, toen begon de elende. Inmiddels twee jaar verder en bijna geen kontact meer, gewoon te verschillend als moeders...
Jammer zeg van die vriendschap. De meeste meiden zijn niet zo hoor volgens mij.
Waren het geen kinderen geweest dan was er wel iets anders geweest, huizen, banen, whatever...
woensdag 18 februari 2009 om 15:02
Mijn vriendinnen en ik zijn bij toeval alle 4 binnen een paar maanden moeder geworden.
Totaal geen strijd, competitie oid. Allemaal zoons gekregen, de ene snel, de ander langzaam. Ze lopen helemaal niet gelijk.
Als mn kind iets kan, vertel ik t uiteraard wel trots aan een vriendin, net al zij ook bij mij doen als hun kind iets nieuws kent.
Maar nooit veroordelen: goh, kent hij dat nog niet????
Totaal geen strijd, competitie oid. Allemaal zoons gekregen, de ene snel, de ander langzaam. Ze lopen helemaal niet gelijk.
Als mn kind iets kan, vertel ik t uiteraard wel trots aan een vriendin, net al zij ook bij mij doen als hun kind iets nieuws kent.
Maar nooit veroordelen: goh, kent hij dat nog niet????
koffie, zwart graag...
woensdag 18 februari 2009 om 15:10
Ik herken het wel en moet zeggen dat ik met de vriendinnen die opeens in de kindermaffia veranderden ook weinig contact meer heb. Ik kan gewoon niet tegen moeders die me de les lezen over tv kijken, koekjes eten, vaardigheden die ze al moeten hebben etc etc. Ieder kind is anders, maar ook iedere ouder is anders.
Vind de situatie van Sylvester echt ideaal, zo hoort het voor mijn gevoel ook. Gewoon elkaar in je waarde laten. Natuurlijk wel trots mogen vertellen dat je kind voor het eerst xxxx heeft gedaan, maar zonder bijbedoeling dat het ook voor jouw spruit eens tijd wordt om dat te doen.
Vind de situatie van Sylvester echt ideaal, zo hoort het voor mijn gevoel ook. Gewoon elkaar in je waarde laten. Natuurlijk wel trots mogen vertellen dat je kind voor het eerst xxxx heeft gedaan, maar zonder bijbedoeling dat het ook voor jouw spruit eens tijd wordt om dat te doen.
woensdag 18 februari 2009 om 15:11
Geen last van eigelijk. Ken ook niet zoveel moeders, maar de moeders die ik spreek vragen dat soort dingen hoogstens uit interesse of zijn gewoon lekker trots op hun eigen kind dat weer iets nieuws kan. En dat mag ook gewoon. Misschien dat als je zelf erg onzeker bent over je kinderen en moederschap dat je elke trotse uitroep van een moeder ziet als een aanval op je eigen kind.
Als iemand tegen mij roept 'oh, Truusje lóópt al en ze is nog maar 11 maanden!' dan zie ik gewoon een trotse moeder. Maar het kan zomaar zijn dat andere mensen ervan maken dat moeder zegt 'truusje loopt al met 11 weken en wat heb jij een dom kind dat die van jou nog niet loopt'.
En er zullen natuurlijk ongetwijfeld moeders zijn die wél heel overdreven trots zijn en daarbij andere kinderen afkraken. Ik kom ze alleen niet tegen.
Als iemand tegen mij roept 'oh, Truusje lóópt al en ze is nog maar 11 maanden!' dan zie ik gewoon een trotse moeder. Maar het kan zomaar zijn dat andere mensen ervan maken dat moeder zegt 'truusje loopt al met 11 weken en wat heb jij een dom kind dat die van jou nog niet loopt'.
En er zullen natuurlijk ongetwijfeld moeders zijn die wél heel overdreven trots zijn en daarbij andere kinderen afkraken. Ik kom ze alleen niet tegen.
woensdag 18 februari 2009 om 16:17
Ik herken het ook niet Lekerpuh. Ik heb dan welliswaar geen ervaring met (goede) vrienden. Maar ook bekenden lopen mij niet onder mijn neus te wrijven wat hun kind allemaal wel niet kan en wat mijn kind dan vooral niet kan.
Wat is het wat je zo stoort? Haar (overdreven?) enthousiasme bij eigen kind? Haar gebrek aan enthousiasme naar jouw kind?
Of heb je uberhaupt het gevoel dat ze je vanalles misgunt, omdat het al met de zwangerschap is begonnen?
Zo te lezen heb je niet meer zoveel contact met die voormalig beste vriendin. Wil je dat nog wel? Dan is het misschien tijd om er toch maar eens een gesprekje aan te wagen...
Wat is het wat je zo stoort? Haar (overdreven?) enthousiasme bij eigen kind? Haar gebrek aan enthousiasme naar jouw kind?
Of heb je uberhaupt het gevoel dat ze je vanalles misgunt, omdat het al met de zwangerschap is begonnen?
Zo te lezen heb je niet meer zoveel contact met die voormalig beste vriendin. Wil je dat nog wel? Dan is het misschien tijd om er toch maar eens een gesprekje aan te wagen...
woensdag 18 februari 2009 om 17:06
Ik ken het ook niet echt. Maar moet wel zeggen dat ik één vriendin heb, die haar zoon alle truckjes af laat draaien als ik er met zoonlief ben. Moet eerlijk zeggen dat ik daar eerder om moet lachen dan dat ik me bedreigd voel. Kan me aan de andere kant ook voorstellen dat mensen haar gedrag als irritant bestempelen.
Verder komt het hier eigenlijk gewoon vanzelf ter sprake, zonder dat er sprake is van een competitie. We hebben het er gewoon over, hoeveel tandjes de een heeft. Wat het ene kindje al kan en wat het andere al kan. Ik vind het eigenlijk wel heel leuk om zo te zien dat elk kindje zich op z'n eigen tempo en eigen manier ontwikkelt.
Verder komt het hier eigenlijk gewoon vanzelf ter sprake, zonder dat er sprake is van een competitie. We hebben het er gewoon over, hoeveel tandjes de een heeft. Wat het ene kindje al kan en wat het andere al kan. Ik vind het eigenlijk wel heel leuk om zo te zien dat elk kindje zich op z'n eigen tempo en eigen manier ontwikkelt.
woensdag 18 februari 2009 om 17:14
Ik vind het een raar verhaal....
Een vriendschap die al bijna je hele leven duurt wordt verbroken door competitie drang van de ene moeder.
Daar doe je dan zelf toch ook aan mee als je daar gevoelig voor bent?
Als jij haar haar geluk had gegund en haar lekker had laten vertellen hoe geweldig haar zoon was zonder je daar persoonlijk aangevallen in te voelen, waren jullie nu dan nog vriendinnen? Want misschien is het wel iets dat zij nodig heeft om te doen.
En heb je met haar besproken wat er volgens jou misging?
Ik herken het overigens totaal niet. Als mijn vriendinnen trots vertellen over hun kinderen zie ik dat oprecht als trotse moeders. Ik voel me dan niet aangevallen.
Zelf kan ik ook heel trots vertellen over mijn kind. En dan bedoel ik absoluut niet dat iemand anders haar kind minder is.
Iedereen vindt haar eigen kind toch het geweldigst?
Dat is toch een gegeven?
Ik heb juist heel veel commentaar gekregen toen ik grapjes maakte over mijn dochter die vast naar de lom school zou gaan.
Dat soort dingen zeg je niet over je kind geloof ik.
Toch vind ik dat als over zoiets een levenslange hechte vriendschap verbroken wordt, je maar eens goed moet denken over hoe hecht die vriendschap was.
Een vriendschap die al bijna je hele leven duurt wordt verbroken door competitie drang van de ene moeder.
Daar doe je dan zelf toch ook aan mee als je daar gevoelig voor bent?
Als jij haar haar geluk had gegund en haar lekker had laten vertellen hoe geweldig haar zoon was zonder je daar persoonlijk aangevallen in te voelen, waren jullie nu dan nog vriendinnen? Want misschien is het wel iets dat zij nodig heeft om te doen.
En heb je met haar besproken wat er volgens jou misging?
Ik herken het overigens totaal niet. Als mijn vriendinnen trots vertellen over hun kinderen zie ik dat oprecht als trotse moeders. Ik voel me dan niet aangevallen.
Zelf kan ik ook heel trots vertellen over mijn kind. En dan bedoel ik absoluut niet dat iemand anders haar kind minder is.
Iedereen vindt haar eigen kind toch het geweldigst?
Dat is toch een gegeven?
Ik heb juist heel veel commentaar gekregen toen ik grapjes maakte over mijn dochter die vast naar de lom school zou gaan.
Dat soort dingen zeg je niet over je kind geloof ik.
Toch vind ik dat als over zoiets een levenslange hechte vriendschap verbroken wordt, je maar eens goed moet denken over hoe hecht die vriendschap was.
woensdag 18 februari 2009 om 18:11
Ik herken het ook niet. Maar ik heb ook niet veel vriendinnen mét kinderen. Twee om precies te zijn, een met kind veel jonger en de ander met een kind veel ouder en ze is nu zwanger.
In de familie zie ik het wel. Schoonzus heeft een dochtertje en zelf vergelijkt ze niet maar schoonmoeder doet dat constant. Ondanks dat ze twee jaar jonger dan Zwiepje is.
In de familie zie ik het wel. Schoonzus heeft een dochtertje en zelf vergelijkt ze niet maar schoonmoeder doet dat constant. Ondanks dat ze twee jaar jonger dan Zwiepje is.
woensdag 18 februari 2009 om 18:36
quote:Eowynn_ schreef op 18 februari 2009 @ 15:11:
Geen last van eigelijk. Ken ook niet zoveel moeders, maar de moeders die ik spreek vragen dat soort dingen hoogstens uit interesse of zijn gewoon lekker trots op hun eigen kind dat weer iets nieuws kan. En dat mag ook gewoon. Misschien dat als je zelf erg onzeker bent over je kinderen en moederschap dat je elke trotse uitroep van een moeder ziet als een aanval op je eigen kind.
Als iemand tegen mij roept 'oh, Truusje lóópt al en ze is nog maar 11 maanden!' dan zie ik gewoon een trotse moeder. Maar het kan zomaar zijn dat andere mensen ervan maken dat moeder zegt 'truusje loopt al met 11 weken en wat heb jij een dom kind dat die van jou nog niet loopt'.
En er zullen natuurlijk ongetwijfeld moeders zijn die wél heel overdreven trots zijn en daarbij andere kinderen afkraken. Ik kom ze alleen niet tegen.Eerlijk is eerlijk, met 11 wkn is wel errug knap
Geen last van eigelijk. Ken ook niet zoveel moeders, maar de moeders die ik spreek vragen dat soort dingen hoogstens uit interesse of zijn gewoon lekker trots op hun eigen kind dat weer iets nieuws kan. En dat mag ook gewoon. Misschien dat als je zelf erg onzeker bent over je kinderen en moederschap dat je elke trotse uitroep van een moeder ziet als een aanval op je eigen kind.
Als iemand tegen mij roept 'oh, Truusje lóópt al en ze is nog maar 11 maanden!' dan zie ik gewoon een trotse moeder. Maar het kan zomaar zijn dat andere mensen ervan maken dat moeder zegt 'truusje loopt al met 11 weken en wat heb jij een dom kind dat die van jou nog niet loopt'.
En er zullen natuurlijk ongetwijfeld moeders zijn die wél heel overdreven trots zijn en daarbij andere kinderen afkraken. Ik kom ze alleen niet tegen.Eerlijk is eerlijk, met 11 wkn is wel errug knap
woensdag 18 februari 2009 om 18:58
Ik herken het gelukkig niet onder vriendinnen, maar wel als ik bij het schoolplein sta te wachten op ons zoontje. Moeders die over hun kinderen praten alsof het om een wereldwonder gaat. Kinderen die getest worden omdat ze zich maar gewoon gemiddeld ontwikkelen Ik heb laatst ook tegen een opscheppende collega gezegd: goh dus die van jou zijn eigenlijk gewoon heel hoogbegaafd die van ons gelukkig niet! Ik kan er wel een beetje om lachen maar voor moeders die wat onzeker zijn over de ontwikkeling van hun kind zal het best soms vervelend zijn.
woensdag 18 februari 2009 om 20:55
Ik had ook één "vriendin", die ik nu niet meer zie omdat ik haar niet meer leuk vind sinds ze moeder is. Ze was altijd heel relaxt maar nu ze moeder is van 2 meiden, lijkt haar hele leven daarom te draaien en wilde ze mij ook vertellen hoe ik met mijn dochter om moest gaan. Haar jongste dochter scheelt maar een paar maanden met mijn dochter en ze wilde ook constant vergelijken.
Tja, daar zit ik niet echt op te wachten, dus dat contact is doodgebloed.
Voor de rest heb ik vriendinnen waar ik gewoon mezelf kan zijn, soms een hele kordate moeder met een kind dat het geweldig doet en soms een onzekere moeder met een draak van een kind. Of is het nou net andersom
Tja, daar zit ik niet echt op te wachten, dus dat contact is doodgebloed.
Voor de rest heb ik vriendinnen waar ik gewoon mezelf kan zijn, soms een hele kordate moeder met een kind dat het geweldig doet en soms een onzekere moeder met een draak van een kind. Of is het nou net andersom
woensdag 18 februari 2009 om 23:59
Als NIET-moeder zijnde herken ik het. Ik heb een paar vriendinnen met kinderen, en de meesten vertellen gewoon vanalles over hun kinderen, met trots, liefde, relativeringsvermogen, etc. Leuk dus.
Een vriendin had het bij haar 1e kind ook vol trots over haar dochter, maar wel op een manier dat m'n haren er recht van overeind gingen staan. Ook bv in vergelijking met kindjes van de kinderopvang enzo, pfff. Gelukkig bleek het een fase, inmiddels heeft ze haar 2e, en is ze weer "geland", in mijn ogen.
In ieder geval, al die vriendinnen zijn mij even lief, maar bij die ene vriendin viel dat dus wat minder goed (heb ik haar overigens niet laten merken, in de hoop dat het over zou gaan, en zo geschiedde).
Dus dat het aan de "ontvanger" ligt vind ik niet zoveel hout snijden, sommige mensen vinden hun kind geloof ik (soms dus tijdelijk) buitenproportioneel geweldig.
Mss gaat het bij jouw vriendin ook nog bijtrekken, lekkerpuh.
Een vriendin had het bij haar 1e kind ook vol trots over haar dochter, maar wel op een manier dat m'n haren er recht van overeind gingen staan. Ook bv in vergelijking met kindjes van de kinderopvang enzo, pfff. Gelukkig bleek het een fase, inmiddels heeft ze haar 2e, en is ze weer "geland", in mijn ogen.
In ieder geval, al die vriendinnen zijn mij even lief, maar bij die ene vriendin viel dat dus wat minder goed (heb ik haar overigens niet laten merken, in de hoop dat het over zou gaan, en zo geschiedde).
Dus dat het aan de "ontvanger" ligt vind ik niet zoveel hout snijden, sommige mensen vinden hun kind geloof ik (soms dus tijdelijk) buitenproportioneel geweldig.
Mss gaat het bij jouw vriendin ook nog bijtrekken, lekkerpuh.
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
