Kinderen
alle pijlers
moet je na een 1ste keizersnee weer met ks bevallen?
woensdag 10 juni 2009 om 20:38
he mensen,
ik heb twee jaar geleden een keizersnee gehad omdat dochterlief eigenwijs in een stuit lag .
ik had eigenlijk een vraag aan jullie ..moet je na een keizersnee weer met een keizernee bevallen ..of mag je ook vaginaal bevallen
de meeste mensen zijn erg vaag. in mijn omgeving .daarom maar even hier op het forum.
graag jullie ervaringen gevraagd!!
ik heb twee jaar geleden een keizersnee gehad omdat dochterlief eigenwijs in een stuit lag .
ik had eigenlijk een vraag aan jullie ..moet je na een keizersnee weer met een keizernee bevallen ..of mag je ook vaginaal bevallen
de meeste mensen zijn erg vaag. in mijn omgeving .daarom maar even hier op het forum.
graag jullie ervaringen gevraagd!!
woensdag 17 juni 2009 om 14:02
Over het piepkont zijn als je om pijnstilling vraagt: Ik vind dat je daar niet over kan oordelen. Jij voelt haar pijn niet, dus jij kan niet zeggen of ze maar even door moet bikkelen of niet. Dat zou hetzelfde zijn als ik zou zeggen "Ik vond ontsluitingsweeen prima te doen., niemand mag zeuren over pijn" "Mijn man laat gaatjes boren zonder verdoving, dus tandartsen zouden verdovingen bij alleen boren moeten verbieden"
Ik heb na mijn keizersnede naweeen gehad waarvan ik het letterlijk had duizelen. Ik was verkouden, en bij elke hoest had ik het gevoel dat ik in tweeen scheurde. En ik maar drukken op de knop van die epiduraalpomp (later bleek ie niet aan te staan, vandaar dat het zo ontzettend onverdoofd voelde). Ik heb gesmeekt om extra pijnstilling en uiteindelijk ook gekregen. Ben ik dan een piepkont omdat jij het op paracetamol redde? Nee.
Ik heb na mijn keizersnede naweeen gehad waarvan ik het letterlijk had duizelen. Ik was verkouden, en bij elke hoest had ik het gevoel dat ik in tweeen scheurde. En ik maar drukken op de knop van die epiduraalpomp (later bleek ie niet aan te staan, vandaar dat het zo ontzettend onverdoofd voelde). Ik heb gesmeekt om extra pijnstilling en uiteindelijk ook gekregen. Ben ik dan een piepkont omdat jij het op paracetamol redde? Nee.
woensdag 17 juni 2009 om 21:13
Ik schrijf niet vaak op dit forum, maar dit zijn mijn ervaringen:
Ik ben bijna twee jaar geleden bevallen met een keizersnede. Ik lag met 26 weken in het ziekenhuis met gebroken vliezen, en met 31 weken kreeg ik een infectie, kind lag in stuit en moest er dus uit. Ik had wel weeën (behoorlijk), maar het zou te lang gaan duren, dus een sectio laat op de avond. Niet echt een spoedsectio, maar wel op het laatste moment besloten. Ik had wel een ruggenprik, gelukkig geen narcose.
Over het litteken: ik ben óf ontzettend slordig gehecht, óf ik maak hele lelijke littekens aan. Mijn litteken is een hele dikke rood/paarse streep die op de huid ligt. Ik heb er die twee jaar continu last van gehad. Nu ben ik 20 weken zwanger van de tweede en ik voel het litteken nog meer dan eerst. Positiebroeken zitten precies op die plek op z'n strakst als je zit...
Ik loop bij de vk en bij gyn (om en om) en er is me gezegd dat ik een grotere kans loop op nog een keizersnede, maar het hoeft niet. Ik zal het wel zien. Er zou voor mij één voordeel zitten aan nog een ks en dat is dat ze dan mijn litteken kunnen verbeteren (overtollig bindweefsel weghalen) en dan hopen dat ik een tweede keer beter genees. Maar beval ik op de natuurlijke manier, dan is dat ook goed en kan ik het litteken altijd later nog eens laten verbeteren als ik dat wil.
Een voorkeur voor een ks of een gewone bevalling heb ik niet echt....een gezond kind vind ik het belangrijkst. En het liefst wil ik die meteen na de geboorte vasthouden, dat heb ik bij mijn zoontje niet meegemaakt (pas na 4 dagen hield ik hem vast) en dat is een grote wens van me.
Over pijnstilling: mijn ks was 's avonds laat en die eerste nacht had ik de morfinepomp nog. Dan kon ik op een knopje drukken voor wat morfine, dat heb ik een paar keer gedaan. De volgende dag ging die uit en moest ik het redden op paracetamol. Het gíng, maar het was wel heftig qua pijn, zo'n 5/6 dagen lang. Maar dat kwam ook doordat ik een doodziek kind op de NICU had liggen, dat helpt niet echt mee aan je herstel.
Groeten, Pien
Ik ben bijna twee jaar geleden bevallen met een keizersnede. Ik lag met 26 weken in het ziekenhuis met gebroken vliezen, en met 31 weken kreeg ik een infectie, kind lag in stuit en moest er dus uit. Ik had wel weeën (behoorlijk), maar het zou te lang gaan duren, dus een sectio laat op de avond. Niet echt een spoedsectio, maar wel op het laatste moment besloten. Ik had wel een ruggenprik, gelukkig geen narcose.
Over het litteken: ik ben óf ontzettend slordig gehecht, óf ik maak hele lelijke littekens aan. Mijn litteken is een hele dikke rood/paarse streep die op de huid ligt. Ik heb er die twee jaar continu last van gehad. Nu ben ik 20 weken zwanger van de tweede en ik voel het litteken nog meer dan eerst. Positiebroeken zitten precies op die plek op z'n strakst als je zit...
Ik loop bij de vk en bij gyn (om en om) en er is me gezegd dat ik een grotere kans loop op nog een keizersnede, maar het hoeft niet. Ik zal het wel zien. Er zou voor mij één voordeel zitten aan nog een ks en dat is dat ze dan mijn litteken kunnen verbeteren (overtollig bindweefsel weghalen) en dan hopen dat ik een tweede keer beter genees. Maar beval ik op de natuurlijke manier, dan is dat ook goed en kan ik het litteken altijd later nog eens laten verbeteren als ik dat wil.
Een voorkeur voor een ks of een gewone bevalling heb ik niet echt....een gezond kind vind ik het belangrijkst. En het liefst wil ik die meteen na de geboorte vasthouden, dat heb ik bij mijn zoontje niet meegemaakt (pas na 4 dagen hield ik hem vast) en dat is een grote wens van me.
Over pijnstilling: mijn ks was 's avonds laat en die eerste nacht had ik de morfinepomp nog. Dan kon ik op een knopje drukken voor wat morfine, dat heb ik een paar keer gedaan. De volgende dag ging die uit en moest ik het redden op paracetamol. Het gíng, maar het was wel heftig qua pijn, zo'n 5/6 dagen lang. Maar dat kwam ook doordat ik een doodziek kind op de NICU had liggen, dat helpt niet echt mee aan je herstel.
Groeten, Pien
vrijdag 19 juni 2009 om 10:10
quote:tilalia2 schreef op 16 juni 2009 @ 23:39:
[...]
Da's onzin: in stuit maken ze, net als met andere keizersnedes, de snede gewoon horizontaal. Of je nou een kop of een kont raakt, dat maakt toch niet uit? Dan trouwens liever de kont dan de kop
Nou het liefste natuurlijk helemaal niet. Want het is een gedoe hoor, moeder hechten die wel pijnstilling mag. Kind hechten die niks mag maar wel dagen of nachten lang aan een stuk door huilt van pijn...
En daarom, omdat dus elk kind anders ligt en en de kans bij een volkomen stuit groter is dat je het kind raakt, maken ze de snede niet altijd horizontaal. Heb het in mijn beroep als ok assistente vaak genoeg mee gemaakt. De snede in de buikwand is trouwens wel altijd horizontaal.
[...]
Da's onzin: in stuit maken ze, net als met andere keizersnedes, de snede gewoon horizontaal. Of je nou een kop of een kont raakt, dat maakt toch niet uit? Dan trouwens liever de kont dan de kop
Nou het liefste natuurlijk helemaal niet. Want het is een gedoe hoor, moeder hechten die wel pijnstilling mag. Kind hechten die niks mag maar wel dagen of nachten lang aan een stuk door huilt van pijn...
En daarom, omdat dus elk kind anders ligt en en de kans bij een volkomen stuit groter is dat je het kind raakt, maken ze de snede niet altijd horizontaal. Heb het in mijn beroep als ok assistente vaak genoeg mee gemaakt. De snede in de buikwand is trouwens wel altijd horizontaal.
Erger u niet, verwonder u slechts!
vrijdag 19 juni 2009 om 15:26
Ik ben twee weken geleden bevallen van een dochter met keizersnede. Dit was een geplande. Er werd namelijk geschat op een hoog geboortegewicht en er was weinig ontsluiting. Achteraf viel het gewicht wel mee, verkeerde schatting dus!
Ik ben redelijk vlot hersteld (na een week al wandelen), maar ik mag 6 weken lang mn buikspieren niet gebruiken en zware dingen tillen.
De gynaecoloog gaf meteen aan dat een evt tweede ook met een keizersnede zal moeten komen ivm met het openscheuren van het litteken. Dit risico wilde ze niet nemen. Voor mij maakt het niet uit. Ik vind het prima, omdat het herstel gewoon heel vlot was.
Zwanger worden zit er sowieso voorlopig niet in. Er moeten minimaal 6 maanden verstreken zijn!
Veel succes!
Ik ben redelijk vlot hersteld (na een week al wandelen), maar ik mag 6 weken lang mn buikspieren niet gebruiken en zware dingen tillen.
De gynaecoloog gaf meteen aan dat een evt tweede ook met een keizersnede zal moeten komen ivm met het openscheuren van het litteken. Dit risico wilde ze niet nemen. Voor mij maakt het niet uit. Ik vind het prima, omdat het herstel gewoon heel vlot was.
Zwanger worden zit er sowieso voorlopig niet in. Er moeten minimaal 6 maanden verstreken zijn!
Veel succes!
