Kinderen
alle pijlers
Mutsen
vrijdag 17 juli 2009 om 21:04
Oh, Sok, wat een rotnieuws. Gaat je moeder niet wat snel, van struisvogel naar geen behandeling weer willen, en dat ook nog terwijl ze mogelijk nog dizzy is van de narcose? Ga je er snel heen?
Wespensteek is ook echt rot, Es. Mijn laatste was in mijn studententijd en ik was echt verbaasd hoe pijnlijk dat eigenlijk was.
Wespensteek is ook echt rot, Es. Mijn laatste was in mijn studententijd en ik was echt verbaasd hoe pijnlijk dat eigenlijk was.
vrijdag 17 juli 2009 om 21:14
Ach Sok, wat ontzettend kut zeg Kan alleen maar hopen dat de kweek toch iets anders uitwijst. Is er uberhaupt iets te zeggen bij non-hodgekin?
Mifs, ja, ik ben ook tijdens studententijd gestoken, rete-lang pijn van gehad. Maar groot verschil is wel dat ik de beet goed zag en het direct heb uitgezogen en afterbite en ijsklontjes erop gedaan. Daardoor valt het nu wel weer mee.
Ik ben in Suriname een keer door zo'n killerwesp gestoken, je wil niet weten hoe mijn arm er toen uitzag! Na een week had ik nog een enorme plek!
Mifs, ja, ik ben ook tijdens studententijd gestoken, rete-lang pijn van gehad. Maar groot verschil is wel dat ik de beet goed zag en het direct heb uitgezogen en afterbite en ijsklontjes erop gedaan. Daardoor valt het nu wel weer mee.
Ik ben in Suriname een keer door zo'n killerwesp gestoken, je wil niet weten hoe mijn arm er toen uitzag! Na een week had ik nog een enorme plek!
vrijdag 17 juli 2009 om 21:24
vrijdag 17 juli 2009 om 21:36
Pamman is aan het klussen in de schuur, helemaal spontaan. Dus nu hebben we 2 prachtige beugels waar alle tuingereedschap in ligt en een prachtige plank waar we de tuinkussens op kunnen leggen
Mini was vanavond weer flink over de emmer, ik heb het niet eens meer geprobeerd, ben er meteen naast gaan liggen. Ze is zo moe.
Mini was vanavond weer flink over de emmer, ik heb het niet eens meer geprobeerd, ben er meteen naast gaan liggen. Ze is zo moe.
vrijdag 17 juli 2009 om 21:48
lekker voor Remma!
ik heb net even gegoogeld op Nonhodgkin. de prognose is heel lastig, omdat het erg afhangt van het stadium van de ziekte en locatie van de aandoening.
en dat mijn moeder geen chemo wil, begrijp ik wel. het is nu al een dweil en met chemo wordt dat er niet beter op. en vergeet niet dat ze vorig jaar al met een euthansaiewens rondliep en haar fysieke conditie is er sindsdien alleen op achteruitgegaan.
ik heb net even gegoogeld op Nonhodgkin. de prognose is heel lastig, omdat het erg afhangt van het stadium van de ziekte en locatie van de aandoening.
en dat mijn moeder geen chemo wil, begrijp ik wel. het is nu al een dweil en met chemo wordt dat er niet beter op. en vergeet niet dat ze vorig jaar al met een euthansaiewens rondliep en haar fysieke conditie is er sindsdien alleen op achteruitgegaan.
vrijdag 17 juli 2009 om 21:50
d'r zijn volgens mij heel veel soorten non-hodgkin, van agressief tot minder agressief..ze zal misschien overstuur zijn en zo reageren, maar het moet natuurlijk nog duidelijk worden of en wat er gedaan kan worden, en misschien is ze dan inmiddels van haar eerste paniek en schrik bekomen..
en arme Lizzy, en arme Pammini..
had vandaag vergadering in Mifstad, was nog net op tijd om de kindjes naar bed te brengen.. Limoen weer niet helemaal happy, of heeft weer iets onder de leden, dat laatste denk ik. Ik hoorde net een hoop gemormel en ging kijken, maar ze was helemaal niet wakker, lag in haar slaap te kreunen en te woelen en te jammeren. Voor het naar bed gaan klaagde ze ook weer over zijpijn vertrouw het toch neit helemaal..
en arme Lizzy, en arme Pammini..
had vandaag vergadering in Mifstad, was nog net op tijd om de kindjes naar bed te brengen.. Limoen weer niet helemaal happy, of heeft weer iets onder de leden, dat laatste denk ik. Ik hoorde net een hoop gemormel en ging kijken, maar ze was helemaal niet wakker, lag in haar slaap te kreunen en te woelen en te jammeren. Voor het naar bed gaan klaagde ze ook weer over zijpijn vertrouw het toch neit helemaal..
vrijdag 17 juli 2009 om 21:53
quote:sokje schreef op 17 juli 2009 @ 21:48:
ik heb net even gegoogeld op Nonhodgkin. de prognose is heel lastig, omdat het erg afhangt van het stadium van de ziekte en locatie van de aandoening.
en dat mijn moeder geen chemo wil, begrijp ik wel. het is nu al een dweil en met chemo wordt dat er niet beter op. en vergeet niet dat ze vorig jaar al met een euthansaiewens rondliep en haar fysieke conditie is er sindsdien alleen op achteruitgegaan.
Dat begrijp ik ook helemaal Sok.
Je krijgt ook een knuffel van Remma. Bij deze
ik heb net even gegoogeld op Nonhodgkin. de prognose is heel lastig, omdat het erg afhangt van het stadium van de ziekte en locatie van de aandoening.
en dat mijn moeder geen chemo wil, begrijp ik wel. het is nu al een dweil en met chemo wordt dat er niet beter op. en vergeet niet dat ze vorig jaar al met een euthansaiewens rondliep en haar fysieke conditie is er sindsdien alleen op achteruitgegaan.
Dat begrijp ik ook helemaal Sok.
Je krijgt ook een knuffel van Remma. Bij deze
vrijdag 17 juli 2009 om 21:57
geeft niks, Citro.
kreeg net lieve SMS van Remma+ dank je wel, Pam!
het blijft ook maar kwakkelen met Limoen, Citro! hoe serieus kun je die zijpijn nemen? Ik bedoel kan het een manier zijn van haar om op een (negatieve) manier aandacht te krijgen? misschien toch maar weer een keer naar de HA? tis natuurlijk ook weer net weekend
mijn leestekens zitten aweer eens op rare plekken, weet iemand hoe je dat ook alweer verhelpt?
kreeg net lieve SMS van Remma+ dank je wel, Pam!
het blijft ook maar kwakkelen met Limoen, Citro! hoe serieus kun je die zijpijn nemen? Ik bedoel kan het een manier zijn van haar om op een (negatieve) manier aandacht te krijgen? misschien toch maar weer een keer naar de HA? tis natuurlijk ook weer net weekend
mijn leestekens zitten aweer eens op rare plekken, weet iemand hoe je dat ook alweer verhelpt?
vrijdag 17 juli 2009 om 22:04
Ik snap je moeder wel Sokje. Het is voor haar natuurlijk al ongelooflijk frusterend dat ze nual zo weinig meer kan en ik kan me voorstellen dat het sowieso de vraag is of ze een chemo überhaupt fysiek aan kan. Maar wat een ellende ineens weer; eerst je vader onder het mes en nu je moeder weer.
Ik bedacht me pas dat dat wel een van de moeilijke dingen is van ouder en volwassen worden. Als kind ga je er vaak vanuit dat je ouders onsterfelijk zijn en altijd gezond blijven. Totdat ze gaan kwakkelen, allerlei kwalen krijgen en je je ineens beseft dat ze oud worden en zomaar dood kunnen gaan . Terwijl dat eigenlijk gewoon niet hoort, ouders mogen gewoon niet ernstig ziek worden.
Ik bedacht me pas dat dat wel een van de moeilijke dingen is van ouder en volwassen worden. Als kind ga je er vaak vanuit dat je ouders onsterfelijk zijn en altijd gezond blijven. Totdat ze gaan kwakkelen, allerlei kwalen krijgen en je je ineens beseft dat ze oud worden en zomaar dood kunnen gaan . Terwijl dat eigenlijk gewoon niet hoort, ouders mogen gewoon niet ernstig ziek worden.
vrijdag 17 juli 2009 om 22:10
quote:anky schreef op 17 juli 2009 @ 22:04:
Terwijl dat eigenlijk gewoon niet hoort, ouders mogen gewoon niet ernstig ziek worden.
Dat gevoel kan ik me nog zo herinneren van toen mijn moeder ziek was. De rollen zijn dan zo omgedraaid: ineens moet je voor je ouders zorgen, in plaats van zij voor jou.
Sok, in sommige gevallen wordt Non-Hodgkin geloof ik ook behandeld met alleen radiotherapie, toch? Dat is ook belastend, maar niet zo erg als chemo, lijkt me. Als ze eigenlijk een jaar terug al niet meer wilde, kan ik me wel voorstellen dat ze ook dat niet meer ziet zitten. Sterkte, ook voor je vader, want die zal het ook wel niet makkelijk krijgen.
Terwijl dat eigenlijk gewoon niet hoort, ouders mogen gewoon niet ernstig ziek worden.
Dat gevoel kan ik me nog zo herinneren van toen mijn moeder ziek was. De rollen zijn dan zo omgedraaid: ineens moet je voor je ouders zorgen, in plaats van zij voor jou.
Sok, in sommige gevallen wordt Non-Hodgkin geloof ik ook behandeld met alleen radiotherapie, toch? Dat is ook belastend, maar niet zo erg als chemo, lijkt me. Als ze eigenlijk een jaar terug al niet meer wilde, kan ik me wel voorstellen dat ze ook dat niet meer ziet zitten. Sterkte, ook voor je vader, want die zal het ook wel niet makkelijk krijgen.
vrijdag 17 juli 2009 om 22:23
Pfff. Hier weer een zielige & snikkende & mamma-mamma-mamma Liz boven.
Spelletje gedaan met z'n drieen, hartstikke leuk. Tot negen uur, toen boekje lezen, liedje zingen, dag door kletsen. Afijn, ben de beroerdste niet, heb boven rondgehangen (lees: in haar bed een half uur liggen lezen) toen sliep ze. Maar ze ligt zo gespitst op onze aanwezigheid boven dat ze uiteraard direct weer wakker werd toen ik halverwege de trap was. Terug: "Ik kom over tien minuten kijken," en ik ben nog niet beneden of: huilen. Even toegesproken, je moet zelf ook een stuk doen etc. helpt niets. Na tien minuten weer naar boven, nog steeds huilen. En nu is Paul maar boven (niet in dezelfde kamer gaan zitten). Waarschijnlijk (weer) niet goed maar laten we eerlijk zijn, totdat jezelf naar bed gaat elke tien minuten naar boven lopen is ook niet zo gezellig (niet raar dat ik vandaag weer een kilo kwijt was). Maar goed, steeds een van ons die een beetje zit te wachten op de overloop is nou ook geen doorslaand succes. Zucht, zucht zucht.
Als jullie me zat zijn, vooral hier niet op reageren. Ben mezelf ook zat. Maar dan ben ik mijn frustratie weer even kwijt. En Sok, neem me nieet kwalijk dat ik zo zit te zeuren terwijl jij zulk akelig nieuws hebt gehad, lees er maar beter overheen.
Knuf.
Spelletje gedaan met z'n drieen, hartstikke leuk. Tot negen uur, toen boekje lezen, liedje zingen, dag door kletsen. Afijn, ben de beroerdste niet, heb boven rondgehangen (lees: in haar bed een half uur liggen lezen) toen sliep ze. Maar ze ligt zo gespitst op onze aanwezigheid boven dat ze uiteraard direct weer wakker werd toen ik halverwege de trap was. Terug: "Ik kom over tien minuten kijken," en ik ben nog niet beneden of: huilen. Even toegesproken, je moet zelf ook een stuk doen etc. helpt niets. Na tien minuten weer naar boven, nog steeds huilen. En nu is Paul maar boven (niet in dezelfde kamer gaan zitten). Waarschijnlijk (weer) niet goed maar laten we eerlijk zijn, totdat jezelf naar bed gaat elke tien minuten naar boven lopen is ook niet zo gezellig (niet raar dat ik vandaag weer een kilo kwijt was). Maar goed, steeds een van ons die een beetje zit te wachten op de overloop is nou ook geen doorslaand succes. Zucht, zucht zucht.
Als jullie me zat zijn, vooral hier niet op reageren. Ben mezelf ook zat. Maar dan ben ik mijn frustratie weer even kwijt. En Sok, neem me nieet kwalijk dat ik zo zit te zeuren terwijl jij zulk akelig nieuws hebt gehad, lees er maar beter overheen.
Knuf.
vrijdag 17 juli 2009 om 22:32
Jij verdient ook een knuffel Es Ik herken het gevoel heel erg. De frustratie om het niet slapen, de frustratie om het gemiep en de frustratie dat je zelf nergens meer aan toe komt. Slaapt Liz nu wel weer in haar eigen bed?
Ik accepteer het gemiep momenteel even, de vermoeidheid en de lading spannende dingen die op stapel staan. Ik laat het maar even, is voor ons allemaal beter. En ik vind dat ze het, ondanks dat alles, overdag in ieder geval super doet. Dat is ook weleens anders geweest.
Ik accepteer het gemiep momenteel even, de vermoeidheid en de lading spannende dingen die op stapel staan. Ik laat het maar even, is voor ons allemaal beter. En ik vind dat ze het, ondanks dat alles, overdag in ieder geval super doet. Dat is ook weleens anders geweest.
