Kinderen
alle pijlers
N.a.v. 'Eiceldonatie gevraagd' Wat vind jij?
maandag 1 december 2008 om 23:30
Wanneer vind jij het niet meer ethisch verantwoord om bij een kinderwens aan de medische molen te beginnen? Of vind je dat dit altijd moet kunnen? Dat kan natuurlijk ook.
Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb als al veel pogingen zijn ondernomen, maar het keer op keer helaas niet lukt. Op een gegeven moment moet je je hierbij neerleggen, denk ik. Dit kan tevens te maken hebben met een stijgende leeftijd.
Het is een lastig onderwerp, dat besef ik, maar daarom niet minder de moeite waard om eens bij stil te staan. Ik merk bij mezelf dat ik het lastig vind er een mening over te vormen. Wat vinden jullie?
Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb als al veel pogingen zijn ondernomen, maar het keer op keer helaas niet lukt. Op een gegeven moment moet je je hierbij neerleggen, denk ik. Dit kan tevens te maken hebben met een stijgende leeftijd.
Het is een lastig onderwerp, dat besef ik, maar daarom niet minder de moeite waard om eens bij stil te staan. Ik merk bij mezelf dat ik het lastig vind er een mening over te vormen. Wat vinden jullie?
dinsdag 2 december 2008 om 14:59
dinsdag 2 december 2008 om 15:01
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 14:56:
Ik vind het altijd vrij stuitend dat ouders ervoor durven kiezen hun ene kind wel geboren te laten worden en het andere niet. Dat vind ik een keus die je niet zou mogen maken.En wat is dan het verschil met het selecteren van een embryo? De een wordt wel een kindje, de ander maakt carrière in de medische wetenschap of belandt bij het ziekenhuisafval. En dat mag wél?
Ik vind het altijd vrij stuitend dat ouders ervoor durven kiezen hun ene kind wel geboren te laten worden en het andere niet. Dat vind ik een keus die je niet zou mogen maken.En wat is dan het verschil met het selecteren van een embryo? De een wordt wel een kindje, de ander maakt carrière in de medische wetenschap of belandt bij het ziekenhuisafval. En dat mag wél?
dinsdag 2 december 2008 om 15:04
Gelúkkig hebben we nu de keus een kind te laten komen of niet. Wat een ellende heeft dat al bespaart. Mijn eigen oma heeft hardop uitgesproken dat ze haar laatste 4 kinderen (van de 8) liever niet had gehad. Maarja, wat deed je er aan? Daar bedoelde ze niks verkeerds mee, dacht ze niet over na maar lekker als je dat als kind hoort.
Als je jouw mening zou doortrekken, zouden voorbehoedsmiddelen dus ook niet mogen. Daarmee beslissen ouders namelijk ook dat een kind niet komt.
Als je jouw mening zou doortrekken, zouden voorbehoedsmiddelen dus ook niet mogen. Daarmee beslissen ouders namelijk ook dat een kind niet komt.
dinsdag 2 december 2008 om 15:04
En het verschil zit erin dat ouders heel veel moeite hebben gedaan om dat éne kind te verwekken, ze zijn blij geweest dat ze zwanger waren, ze hebben plannen gemaakt, dat kindje gekoesterd, afgewacht tot de eerste bewegingen, de eerste echo gemaakt en dan blijkt dat er iets mis is en is het opeens geen kind meer
dinsdag 2 december 2008 om 15:04
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 14:59:
Dat die grens vervaagt vind ik geen goede zaak, dat je nu niet meer alleen in noodsituaties abortus mag plegen, maar ook gewoon omdat het niet uitkomt of omdat je liever een gezonder kind hebt.
Voor mij, maar dat is persoonlijk, ís de wetenschap dat ik in verwachting ben van een (zwaar) gehandicapt kind een noodzaak.
Dat foetussen een soort wegwerpartikelen zijn die onderling inwisselbaar zijn, dát vind ik een nare gedachte.
Nogmaals de vraag, dan ben je dus tégen IVF en ICSI? Want daar vindt embryoselectie plaats.
En dat je kind met handicap je minder waard is dan je andere kinderen, dat stuit me tegen de borst.
Als ik ervoor kies om zo'n kind geboren te laten worden, dan is het me uiteraard net zoveel waard als eventuele andere kinderen. Maar als ik het niet geboren laat worden, is er geen kind, dus ook geen minderwaardig kind.
Dat die grens vervaagt vind ik geen goede zaak, dat je nu niet meer alleen in noodsituaties abortus mag plegen, maar ook gewoon omdat het niet uitkomt of omdat je liever een gezonder kind hebt.
Voor mij, maar dat is persoonlijk, ís de wetenschap dat ik in verwachting ben van een (zwaar) gehandicapt kind een noodzaak.
Dat foetussen een soort wegwerpartikelen zijn die onderling inwisselbaar zijn, dát vind ik een nare gedachte.
Nogmaals de vraag, dan ben je dus tégen IVF en ICSI? Want daar vindt embryoselectie plaats.
En dat je kind met handicap je minder waard is dan je andere kinderen, dat stuit me tegen de borst.
Als ik ervoor kies om zo'n kind geboren te laten worden, dan is het me uiteraard net zoveel waard als eventuele andere kinderen. Maar als ik het niet geboren laat worden, is er geen kind, dus ook geen minderwaardig kind.
dinsdag 2 december 2008 om 15:05
Jee, wat gaat het hard hier...
Quote MM>
Hee, dít vind ik dus een "veel minder problemen mee"case! Omdat je in dat geval (en in het geval van Yamuna ook, begreep ik?) een externe oorzaak hebt voor het niet (of sterk verminderd) vruchtbaar zijn. Daarbij ligt de oorzaak dus níet in de genen, met de bouwsteentjes is niets mis. Alleen het gereedschap vertoont wat gebreken. Dat vind ik wel iets heel anders dan aangeboren onvruchtbaarheid (zwakke zaadcellen, weinig levende zaadcellen, euh *zoekt voorbeeld met eieren*)Unquote<
____________________________________________
Zo zijn er dus ook voorbeelden die wel aangeboren zijn (zoals bij mij)
Bijv. een teveel aan mannelijke hormonen, waardoor ik van mezelf geen eisprong heb, en dus de kans dat ik spontaan zwanger wordt nihil is.
Zou dat ene onbalansje in mijn lichaam een reden moeten zijn om mijn kinderwens aan de kant te schuiven? Terwijl men tijdelijk dit probleem op kan lossen, zodat er wel een normale zwangerschap kan volgen, die niet meer risicovol is dan een ieder andere zwangerschap?
Wie zegt dat ik mijn "foutje" doorgegeven heb aan mijn kind?(wat in ons geval goed zou zijn want ik heb een zoon:-))
Wie zegt dat ik dat "foutje" geerfd heb van mijn ouders, die bij wijze van spreken niet eens naar elkaar konden wijzen zonder dat mijn moeder er zwanger werd, of zij weer van hun ouders terwijl die ook veel en makkelijk kinderen konden krijgen?
De middelen zijn ervoor, en dat er grenzen moeten zijn. niet meer dan logisch, maar nogmaals alleen door een arts en de betrokkenen.
Quote MM>
Hee, dít vind ik dus een "veel minder problemen mee"case! Omdat je in dat geval (en in het geval van Yamuna ook, begreep ik?) een externe oorzaak hebt voor het niet (of sterk verminderd) vruchtbaar zijn. Daarbij ligt de oorzaak dus níet in de genen, met de bouwsteentjes is niets mis. Alleen het gereedschap vertoont wat gebreken. Dat vind ik wel iets heel anders dan aangeboren onvruchtbaarheid (zwakke zaadcellen, weinig levende zaadcellen, euh *zoekt voorbeeld met eieren*)Unquote<
____________________________________________
Zo zijn er dus ook voorbeelden die wel aangeboren zijn (zoals bij mij)
Bijv. een teveel aan mannelijke hormonen, waardoor ik van mezelf geen eisprong heb, en dus de kans dat ik spontaan zwanger wordt nihil is.
Zou dat ene onbalansje in mijn lichaam een reden moeten zijn om mijn kinderwens aan de kant te schuiven? Terwijl men tijdelijk dit probleem op kan lossen, zodat er wel een normale zwangerschap kan volgen, die niet meer risicovol is dan een ieder andere zwangerschap?
Wie zegt dat ik mijn "foutje" doorgegeven heb aan mijn kind?(wat in ons geval goed zou zijn want ik heb een zoon:-))
Wie zegt dat ik dat "foutje" geerfd heb van mijn ouders, die bij wijze van spreken niet eens naar elkaar konden wijzen zonder dat mijn moeder er zwanger werd, of zij weer van hun ouders terwijl die ook veel en makkelijk kinderen konden krijgen?
De middelen zijn ervoor, en dat er grenzen moeten zijn. niet meer dan logisch, maar nogmaals alleen door een arts en de betrokkenen.
dinsdag 2 december 2008 om 15:07
Annepanne, toen had je nog niet de middelen om een bevruchting te voorkomen (en dat is iets heel anders dan een geboorte voorkomen) en kan ik me de uitspraak van je oma voorstellen. Tegenwoordig is het nérgens meer voor nodig om 8 kinderen te krijgen als je dat niet meer wilt. Maar dan ook nog eisen dat je alleen gezonde kinderen krijgt, dat vind ik te ver gaan. Ziekte en handicaps horen bij het leven en ik denk dat het niet gezond is om dat uit te willen bannen.
dinsdag 2 december 2008 om 15:07
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 15:04:
En het verschil zit erin dat ouders heel veel moeite hebben gedaan om dat éne kind te verwekken, ze zijn blij geweest dat ze zwanger waren, ze hebben plannen gemaakt, dat kindje gekoesterd, afgewacht tot de eerste bewegingen, de eerste echo gemaakt en dan blijkt dat er iets mis is en is het opeens geen kind meer
Tja, mensen die de hele medische molen in zijn gegaan wilden óók dolgraag een kind (anders gingen ze dat traject niet in). En toch bestaat er zoiets als embryoselectie. Dan wilde je er dus ook hartstochtelijk graag eentje hebben, en misschien worden er wel zeven embryo's gecreëerd, en tóch wordt er dan een beslissing gemaakt: deze mag wel, deze mag niet.
Wat is het verschil dan?
En het verschil zit erin dat ouders heel veel moeite hebben gedaan om dat éne kind te verwekken, ze zijn blij geweest dat ze zwanger waren, ze hebben plannen gemaakt, dat kindje gekoesterd, afgewacht tot de eerste bewegingen, de eerste echo gemaakt en dan blijkt dat er iets mis is en is het opeens geen kind meer
Tja, mensen die de hele medische molen in zijn gegaan wilden óók dolgraag een kind (anders gingen ze dat traject niet in). En toch bestaat er zoiets als embryoselectie. Dan wilde je er dus ook hartstochtelijk graag eentje hebben, en misschien worden er wel zeven embryo's gecreëerd, en tóch wordt er dan een beslissing gemaakt: deze mag wel, deze mag niet.
Wat is het verschil dan?
dinsdag 2 december 2008 om 15:08
dinsdag 2 december 2008 om 15:09
dinsdag 2 december 2008 om 15:11
dinsdag 2 december 2008 om 15:13
dinsdag 2 december 2008 om 15:13
Ok, en wat als voorbehoedsmiddelen niet blijken te werken? Het gebeurt helaas nog vaak genoeg. Als je absoluut (nog) geen kinderen wilt, er alles aan doet om dat te voorkomen en dan toch zwanger raakt?
Is dat dan zoiets als 'het lot' ?
Is het goed voor een kind geboren te worden bij mensen die absoluut geen wens voor dat kind hebben?
Is het beter het kind geboren te laten worden en dan af te staan voor adoptie? Wat zijn eigen traumas weer kent? Niet alleen voor de moeder in dat geval, maar wellicht nog meer voor het kind zelf. Is het dan niet beter dit kind helemaal niet te laten komen?
Is dat dan zoiets als 'het lot' ?
Is het goed voor een kind geboren te worden bij mensen die absoluut geen wens voor dat kind hebben?
Is het beter het kind geboren te laten worden en dan af te staan voor adoptie? Wat zijn eigen traumas weer kent? Niet alleen voor de moeder in dat geval, maar wellicht nog meer voor het kind zelf. Is het dan niet beter dit kind helemaal niet te laten komen?
dinsdag 2 december 2008 om 15:14
Misschien dat het verschil erin zit dat ik denk dat 'de maatschappij' er op den duur last van gaat krijgen dat ouders zo met hun kinderen omgaan. Embryo's weggooien vind ik ook niet juist, maar toch van een heel andere orde dan een kind aborteren omdat het niet gezond genoeg is.
De gedachte erachter is wat me zo tegenstaat.
De gedachte erachter is wat me zo tegenstaat.
dinsdag 2 december 2008 om 15:16
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 15:11:
Je hóeft van mij geen kinderen te krijgen. En voorbehoedsmiddelen zijn prima middelen om dat te voorkomen. Maar een voorbehoedsmiddel gelijkstellen aan een abortus is wel héél grefo
Maar een abortus met 22 weken gelijkstellen aan het gebruik van een condoom is het andere uiterste.
Dat zeg ik ook nergens, Eowynn. Zolang ik niet zwanger wil worden, zal ik m'n best doen niet zwanger te worden. En niet luchthartig een abo nemen op morning-afterpillen en overtijdsbehandelingen.
Maar ik vraag me nog steeds af wát je nu zo ethisch onverantwoord vindt aan het aborteren van een ongewenst kind. Ben je sowieso tegen abortus, of mag dat alleen in zwaarwegende gevallen? En wat is dan een zwaarwegend geval (voor mij bijv: handicap, voor jou dus niet)? Of mag het wel als je sowieso geen kind wil, maar niet als je wél een kindje wil maar van jezelf weet dat je niet geschikt ben om een kindje met bijv het syndroom van Down te verzorgen?
Je hóeft van mij geen kinderen te krijgen. En voorbehoedsmiddelen zijn prima middelen om dat te voorkomen. Maar een voorbehoedsmiddel gelijkstellen aan een abortus is wel héél grefo
Maar een abortus met 22 weken gelijkstellen aan het gebruik van een condoom is het andere uiterste.
Dat zeg ik ook nergens, Eowynn. Zolang ik niet zwanger wil worden, zal ik m'n best doen niet zwanger te worden. En niet luchthartig een abo nemen op morning-afterpillen en overtijdsbehandelingen.
Maar ik vraag me nog steeds af wát je nu zo ethisch onverantwoord vindt aan het aborteren van een ongewenst kind. Ben je sowieso tegen abortus, of mag dat alleen in zwaarwegende gevallen? En wat is dan een zwaarwegend geval (voor mij bijv: handicap, voor jou dus niet)? Of mag het wel als je sowieso geen kind wil, maar niet als je wél een kindje wil maar van jezelf weet dat je niet geschikt ben om een kindje met bijv het syndroom van Down te verzorgen?
dinsdag 2 december 2008 om 15:18
Annepanne, dat ligt aan de situatie. Abortus vind ik zelden een goed plan, maar ik kan me het in sommige situaties voorstellen.
Aan de andere kant denk ik dat mensen er misschien goed aan zouden doen om gewoon te accepteren dat het leven soms andere dingen plant dan jijzelf gedaan zou hebben en dat je dan beter gewoon kunt meegaan met wat er gebeurd dan krampachtig te proberen alles naar je hand te zetten. Want dat gaat je uiteindelijk niet lukken.
Je kunt het leven niet doorkomen zonder trauma's, zonder nare ervaringen en zonder dingen die je liever anders had gezien. En het lijkt erop dat dat voor veel mensen nou juist hét streven is.
Aan de andere kant denk ik dat mensen er misschien goed aan zouden doen om gewoon te accepteren dat het leven soms andere dingen plant dan jijzelf gedaan zou hebben en dat je dan beter gewoon kunt meegaan met wat er gebeurd dan krampachtig te proberen alles naar je hand te zetten. Want dat gaat je uiteindelijk niet lukken.
Je kunt het leven niet doorkomen zonder trauma's, zonder nare ervaringen en zonder dingen die je liever anders had gezien. En het lijkt erop dat dat voor veel mensen nou juist hét streven is.
dinsdag 2 december 2008 om 15:19
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 15:14:
Misschien dat het verschil erin zit dat ik denk dat 'de maatschappij' er op den duur last van gaat krijgen dat ouders zo met hun kinderen omgaan. Embryo's weggooien vind ik ook niet juist, maar toch van een heel andere orde dan een kind aborteren omdat het niet gezond genoeg is.
De gedachte erachter is wat me zo tegenstaat.
Maar wat is het verschil dan? Een embryo = een foetus in wording, maar daar mag je wél de beste selecteren en de rest niet geboren laten worden.
En als je op natuurlijke wijze bevrucht bent, mag je diezelfde keuze níet maken.
Dus, als ik via IVF of ICSI embryo's laat ontstaan, dan mag ik wél zeggen "doet u deze maar niet,", maar zodra het in mijn buik zit niet meer?
Misschien dat het verschil erin zit dat ik denk dat 'de maatschappij' er op den duur last van gaat krijgen dat ouders zo met hun kinderen omgaan. Embryo's weggooien vind ik ook niet juist, maar toch van een heel andere orde dan een kind aborteren omdat het niet gezond genoeg is.
De gedachte erachter is wat me zo tegenstaat.
Maar wat is het verschil dan? Een embryo = een foetus in wording, maar daar mag je wél de beste selecteren en de rest niet geboren laten worden.
En als je op natuurlijke wijze bevrucht bent, mag je diezelfde keuze níet maken.
Dus, als ik via IVF of ICSI embryo's laat ontstaan, dan mag ik wél zeggen "doet u deze maar niet,", maar zodra het in mijn buik zit niet meer?
dinsdag 2 december 2008 om 15:20
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 15:18:
Aan de andere kant denk ik dat mensen er misschien goed aan zouden doen om gewoon te accepteren dat het leven soms andere dingen plant dan jijzelf gedaan zou hebben en dat je dan beter gewoon kunt meegaan met wat er gebeurd dan krampachtig te proberen alles naar je hand te zetten. Want dat gaat je uiteindelijk niet lukken.
Ben je dan ook tegen vruchtbaarheidsbehandelingen? Die mensen accepteren toch ook niet dat ze op de natuurlijke manier geen kinderen kunnen krijgen? Ook al hadden ze zich daar nog zo op ingesteld?
Je kunt het leven niet doorkomen zonder trauma's, zonder nare ervaringen en zonder dingen die je liever anders had gezien. En het lijkt erop dat dat voor veel mensen nou juist hét streven is.
Aan de andere kant denk ik dat mensen er misschien goed aan zouden doen om gewoon te accepteren dat het leven soms andere dingen plant dan jijzelf gedaan zou hebben en dat je dan beter gewoon kunt meegaan met wat er gebeurd dan krampachtig te proberen alles naar je hand te zetten. Want dat gaat je uiteindelijk niet lukken.
Ben je dan ook tegen vruchtbaarheidsbehandelingen? Die mensen accepteren toch ook niet dat ze op de natuurlijke manier geen kinderen kunnen krijgen? Ook al hadden ze zich daar nog zo op ingesteld?
Je kunt het leven niet doorkomen zonder trauma's, zonder nare ervaringen en zonder dingen die je liever anders had gezien. En het lijkt erop dat dat voor veel mensen nou juist hét streven is.
