Kinderen
alle pijlers
Peuters!!!!!!!!!!
woensdag 1 april 2009 om 19:14
Ik heb hier 2 peuters rondlopen, eentje van anderhalf en eentje van bijna 3. En af en toe .
Die van 1,5 is alleen maar aan het mopperen wil alleen maar bij mama hangen. En tijdens het eten gooit ze standaard met eten. We hebben al zoveel geprobeerd. En mijn oudste die is continu de grenzen aan het opzoeken en doet vooral NIET wat wij vragen.
Ik weet dat het erbij hoort en dat het fase heeft en dat het weer over gaat. Maar nu ben ik er even helemaal klaar mee. Ik betrap mezelf erop dat ik soms onredelijk tegen ze ben en dat is niet de bedoeling. Maar het is zo moeilijk om altijd geduldig te blijven.
Nog tips?
Die van 1,5 is alleen maar aan het mopperen wil alleen maar bij mama hangen. En tijdens het eten gooit ze standaard met eten. We hebben al zoveel geprobeerd. En mijn oudste die is continu de grenzen aan het opzoeken en doet vooral NIET wat wij vragen.
Ik weet dat het erbij hoort en dat het fase heeft en dat het weer over gaat. Maar nu ben ik er even helemaal klaar mee. Ik betrap mezelf erop dat ik soms onredelijk tegen ze ben en dat is niet de bedoeling. Maar het is zo moeilijk om altijd geduldig te blijven.
Nog tips?
woensdag 1 april 2009 om 19:44
woensdag 1 april 2009 om 19:50
Je geduld bewaren is idd erg moeilijk, maar probeer consequent te blijven. Je kunt er voor kiezen om bepaald gedrag te negeren (maar 1x weer erop reageren laat het gedrag verergeren omdat ze weer hopen op een reactie van jou) ook kun je aan bepaal gedrag een consequentie op hangen, bijvoorbeeld als ze met eten gooit kun je bijvoorbeeld zeggen dat je de stoel 2 min omdraaid. Je waarschuwt dan 1x, als je nog 1x met eten gooit draaid mama je stoel om en zodra ze dit dan weer doet dan draai je ook direct de stoel om. Maar ook dit moet je consequent doen.
Het is soms echt erg lastig!
Ik hoop dat je er wat aan hebt
Het is soms echt erg lastig!
Ik hoop dat je er wat aan hebt
woensdag 1 april 2009 om 19:53
oow ja. Herkenbaar. Mijn zoon gaat richting 2,5 jaar. Is de koning der boeven, met bijbehorende grijns. Heul consequent zijn is het enige wat hier werkt. Vind ik soms wel jammer omdat ik liever wat "makkelijker" zou willen zijn. Ik weet echter ook dat zoon zich bij het stellen van duidelijke grenzen prettiger voelt.
Bij eten gooien pak ik het bord gewoon af. Dan maar geen eten. Soms wil ik het nog wel eens weer proberen, maar bij een tweede keer gooien is het klaar.
Bij mijn zoon werkt het "liefwordenstoeltje" trouwens goed. Daar moet hij op omdat hij iets doet wat "niet lief" is, en mag hij daar lief worden.
Bij eten gooien pak ik het bord gewoon af. Dan maar geen eten. Soms wil ik het nog wel eens weer proberen, maar bij een tweede keer gooien is het klaar.
Bij mijn zoon werkt het "liefwordenstoeltje" trouwens goed. Daar moet hij op omdat hij iets doet wat "niet lief" is, en mag hij daar lief worden.
woensdag 1 april 2009 om 19:56
Hier exact dezelfde leeftijden, oudste wordt volgende week 3 en jongste is dan precies 1,5, maar ik herken het maar bij vlagen. Ik vind dit eigenlijk gewoon hele leuke fases. Soms wel lastig, maar meestal gewoon heel gezellig. Ik doe dan zelf ook gewoon niet zo moeilijk.
Zoals met dat eten gooien: het kind is 1,5... Wat verwacht je ervan? Hier is het even proberen om zelf te eten, lukt dat niet dan voeren, wordt er gespeeld dan wordt het eten weggehaald, geldt ook voor de oudste. Gewoon niet te moeilijk doen, bewaar je gevoel voor humor en ga zoveel mogelijk met ze mee. Duidelijke grenzen (dus eten weghalen als er gespeeld wordt) en verder een beetje relaxed blijven, dan is het best te doen.
Al zijn er gewoon dagen dat ze beiden vervelend en hangerig zijn, maar die kom ik ook wel door. Verder helpt 4 dagen per week werken ook
Zoals met dat eten gooien: het kind is 1,5... Wat verwacht je ervan? Hier is het even proberen om zelf te eten, lukt dat niet dan voeren, wordt er gespeeld dan wordt het eten weggehaald, geldt ook voor de oudste. Gewoon niet te moeilijk doen, bewaar je gevoel voor humor en ga zoveel mogelijk met ze mee. Duidelijke grenzen (dus eten weghalen als er gespeeld wordt) en verder een beetje relaxed blijven, dan is het best te doen.
Al zijn er gewoon dagen dat ze beiden vervelend en hangerig zijn, maar die kom ik ook wel door. Verder helpt 4 dagen per week werken ook
woensdag 1 april 2009 om 19:58
woensdag 1 april 2009 om 20:06
Eowyn, ze eet (en drinkt) niets zelf.
Als we haar handje proberen te pakken om het samen te doen, wordt ze boos. Op het KDV proberen ze dit ook, maar daar lukt het ook nog niet echt. Als we het eten dan wegpakken, dan draait ze gewoon haar hoofd om en gaat duimen. Het lijkt haar echt niets te boeien.
Ze heeft wel zelf gegeten. Ik zag nog een foto van een Nijntje koekje dat ze toen ze 9 mnd was, zelf zat op te peuzelen. Ik denk dat ze haar mondje toen een keer té vol heeft gepropt en daardoor abrupt gestopt is zelf te eten.
Ze heeft ook nooit de behoefte gehad de fles zelf vast te houden tijdens het drinken. Het is een fles met handvaten, ze speelt (en knoeit) er wel mee, maar er zelf uit drinken; ho maar.
Ze drinkt overigens alleen haar melk nog uit de fles, de rest uit een gewone beker.
En als ze dan knoeit, of het spul op de grond gooit, dan begint ze keihard te lachen. Dingen op de grond gooien zijn haar een hele poos gestimuleerd door opa's en oma's omdat zij het zo leuk vonden als ze dan lachte. Hun heb ik streng toegesproken hier niét meer mee te lachen, en het te negeren, maar soms betrap ik ze nog wel erop.
Geduld en humor hebben we wel, maar ze vindt het gewoon erg grappig om op haar donder te krijgen. Terwijl wíj dan niet lachen. Wat er in dat kleine hoofdje omgaat....
Als we haar handje proberen te pakken om het samen te doen, wordt ze boos. Op het KDV proberen ze dit ook, maar daar lukt het ook nog niet echt. Als we het eten dan wegpakken, dan draait ze gewoon haar hoofd om en gaat duimen. Het lijkt haar echt niets te boeien.
Ze heeft wel zelf gegeten. Ik zag nog een foto van een Nijntje koekje dat ze toen ze 9 mnd was, zelf zat op te peuzelen. Ik denk dat ze haar mondje toen een keer té vol heeft gepropt en daardoor abrupt gestopt is zelf te eten.
Ze heeft ook nooit de behoefte gehad de fles zelf vast te houden tijdens het drinken. Het is een fles met handvaten, ze speelt (en knoeit) er wel mee, maar er zelf uit drinken; ho maar.
Ze drinkt overigens alleen haar melk nog uit de fles, de rest uit een gewone beker.
En als ze dan knoeit, of het spul op de grond gooit, dan begint ze keihard te lachen. Dingen op de grond gooien zijn haar een hele poos gestimuleerd door opa's en oma's omdat zij het zo leuk vonden als ze dan lachte. Hun heb ik streng toegesproken hier niét meer mee te lachen, en het te negeren, maar soms betrap ik ze nog wel erop.
Geduld en humor hebben we wel, maar ze vindt het gewoon erg grappig om op haar donder te krijgen. Terwijl wíj dan niet lachen. Wat er in dat kleine hoofdje omgaat....
woensdag 1 april 2009 om 20:10
Ik denk dat je er niet een te groot punt van moet maken. Geef haar onder het eten zelf wat stukjes brood in handen, zelf een lepeltje om (samen) te eten. (dus om de beurt een hap) en als ze gaat gooien, het eten wegpakken en zelf voeren. Niet boos worden, niet lachen, geen aandacht aan geven. Gewoon eerst zelf laten eten en bijvoeren (anders duurt het eeuwen) en als ze klaar is nog even met het lepeltje laten spelen of (dat doen wij vaak) nog wat stukjes brood of groente laten eten met de handjes. Wordt er gegooid of gespeeld, zonder commentaar afpakken.
Ze gaat het echt wel doen, alleen geef je er waarschijnlijk teveel aandacht aan, op de een of andere manier.
Ze gaat het echt wel doen, alleen geef je er waarschijnlijk teveel aandacht aan, op de een of andere manier.
donderdag 2 april 2009 om 12:39
Hoi,
Nu scheelt het dat we hier een babytje van 7 weken hebben dat is natuurlijk een enorme verandering en daar zullen de meiden ook wel op reageren.
Mijn dochter van 1,5 kan al erg goed zelf eten en ze geeft het zelf aan wanneer ze geholpen wil worden. Maar als ze dan klaar is met eten dan hoef je maar 1x iets "verkeerd" te doen en ze begint te gooien met eten. Hier is het dan ook bordje weg. Maar dat vindt ze dan niet erg want ze was immers al (bijna) klaar.
En negeren doen we ook, maar daarin werkt de oudste niet mee. Die begint of erg hard te lachen (wat natuurlijk een enorme beloning is) of ze zegt tegen mij: Mama wat doet Tessa nu, dat mag Tessa niet doen he? Kijk mama Tessa gooit met eten, dat mag niet ( dan kun je natuurlijk bijna niet negeren) Als ik dan tegen Laura zeg dat zei Tessa niet hoeft te corrigeren en dat ik dat wel zeg. Dat zegt zei: Zeg jij dan, mama (bijdehandje ).
Ik moet zeggen dat de meeste dagen goed gaan, maar zo'n dag als gisteren die sloopt je.
De meeste dingen doen we al wel: conseqent zijn, in de hal zetten na waarschuwen, en als ze niet netjes eten dan gaat het bordje weg. Soms heeft het effect maar andere dagen helemaal niet. Het hoort erbij en heeft ook wel zijn charme. Soms lig ik stiekem in deuk om hun streken.
Tessa (1,5 jaar) die wil alleen maar bij mij hangen echt alleen maar. Ze hangt aan mijn benen wil opgepakt worden. En als ze niet bij mij is dan is ze aan het mopperen dat ze bij mij wil zijn. Dit is al een week zo, ze is verkouden en ik vermoed dat er mogelijk hoektandjes aankomen. Maar het is zo vermoeiend. Nu probeer af en toe wat extra aandacht te geven. Maar zeg ik ook soms nu kan het niet. Vooral wanneer ik mijn jongste dochter moet voeden dan heb ik echt even geen tijd voor haar. Dat accepteert ze dan wel eventjes en dat begint het weer opnieuw. En zodra ik weg bij (bij opa en oma of bij de opvang) dan kan ze echt geweldig leuk spelen.
Nu scheelt het dat we hier een babytje van 7 weken hebben dat is natuurlijk een enorme verandering en daar zullen de meiden ook wel op reageren.
Mijn dochter van 1,5 kan al erg goed zelf eten en ze geeft het zelf aan wanneer ze geholpen wil worden. Maar als ze dan klaar is met eten dan hoef je maar 1x iets "verkeerd" te doen en ze begint te gooien met eten. Hier is het dan ook bordje weg. Maar dat vindt ze dan niet erg want ze was immers al (bijna) klaar.
En negeren doen we ook, maar daarin werkt de oudste niet mee. Die begint of erg hard te lachen (wat natuurlijk een enorme beloning is) of ze zegt tegen mij: Mama wat doet Tessa nu, dat mag Tessa niet doen he? Kijk mama Tessa gooit met eten, dat mag niet ( dan kun je natuurlijk bijna niet negeren) Als ik dan tegen Laura zeg dat zei Tessa niet hoeft te corrigeren en dat ik dat wel zeg. Dat zegt zei: Zeg jij dan, mama (bijdehandje ).
Ik moet zeggen dat de meeste dagen goed gaan, maar zo'n dag als gisteren die sloopt je.
De meeste dingen doen we al wel: conseqent zijn, in de hal zetten na waarschuwen, en als ze niet netjes eten dan gaat het bordje weg. Soms heeft het effect maar andere dagen helemaal niet. Het hoort erbij en heeft ook wel zijn charme. Soms lig ik stiekem in deuk om hun streken.
Tessa (1,5 jaar) die wil alleen maar bij mij hangen echt alleen maar. Ze hangt aan mijn benen wil opgepakt worden. En als ze niet bij mij is dan is ze aan het mopperen dat ze bij mij wil zijn. Dit is al een week zo, ze is verkouden en ik vermoed dat er mogelijk hoektandjes aankomen. Maar het is zo vermoeiend. Nu probeer af en toe wat extra aandacht te geven. Maar zeg ik ook soms nu kan het niet. Vooral wanneer ik mijn jongste dochter moet voeden dan heb ik echt even geen tijd voor haar. Dat accepteert ze dan wel eventjes en dat begint het weer opnieuw. En zodra ik weg bij (bij opa en oma of bij de opvang) dan kan ze echt geweldig leuk spelen.
