Kinderen
alle pijlers
Plakje worst bij de slager
donderdag 30 juli 2009 om 10:04
Gisteren was ik met oudste in de winkel, hij is bijna 2 en half.
Bij de slagerafdeling werd hem een plakje worst aangeboden.
Hij weigerde echter dankjewel te zeggen, of dank, tot huilen aan toe. Ik zeg, je hebt nog 1 kans, anders eet mama het plakje worst op.
Goed, uiteindelijk at ik het dus op en heb de mevrouw uitbundig bedankt.
Hij is oud genoeg om dank te zeggen. Lukt thuis ook, dus in de winkel ook.
Er was ook een kind dat om een plakje worst vroeg. En daar gaat t me eigenlijk om.
Wat nou als mijn kind om worst gaat vragen in de winkel. Ik vind het eigenlijk niet nodig. Leuk als je het aangeboden krijgt, maar je hoeft er niet om te vragen wat mij betreft. Ben zelf opgevoed als 'kinderen die vragen worden overgeslagen'.
Aan de andere kant, de wereld is tegenwoordig zo ingesteld dat je voor jezelf moet opkomen, als je iets wilt, moet je er zelf op af gaan, het komt meestal niet zelf naar je toe.
Als je altijd maar stil op de achtergrond blijft en een afwachtende houding aanneemt, bereik je volgens mij minder. Mensen die een assertieve houding aannemen, op hun doelen afgaan, bereiken meer. (Heb ik het gevoel).
Hoop gefilosofeer rond dat plakje worst, maar dat zette me gewoon aan het denken.
Hoe denken jullie hierover? Hoe leer je je kinderen hun doelen bereiken.
(Ben druk nu met hapjes en flesjes, dus kan even duren voor ik weer lees)
Bij de slagerafdeling werd hem een plakje worst aangeboden.
Hij weigerde echter dankjewel te zeggen, of dank, tot huilen aan toe. Ik zeg, je hebt nog 1 kans, anders eet mama het plakje worst op.
Goed, uiteindelijk at ik het dus op en heb de mevrouw uitbundig bedankt.
Hij is oud genoeg om dank te zeggen. Lukt thuis ook, dus in de winkel ook.
Er was ook een kind dat om een plakje worst vroeg. En daar gaat t me eigenlijk om.
Wat nou als mijn kind om worst gaat vragen in de winkel. Ik vind het eigenlijk niet nodig. Leuk als je het aangeboden krijgt, maar je hoeft er niet om te vragen wat mij betreft. Ben zelf opgevoed als 'kinderen die vragen worden overgeslagen'.
Aan de andere kant, de wereld is tegenwoordig zo ingesteld dat je voor jezelf moet opkomen, als je iets wilt, moet je er zelf op af gaan, het komt meestal niet zelf naar je toe.
Als je altijd maar stil op de achtergrond blijft en een afwachtende houding aanneemt, bereik je volgens mij minder. Mensen die een assertieve houding aannemen, op hun doelen afgaan, bereiken meer. (Heb ik het gevoel).
Hoop gefilosofeer rond dat plakje worst, maar dat zette me gewoon aan het denken.
Hoe denken jullie hierover? Hoe leer je je kinderen hun doelen bereiken.
(Ben druk nu met hapjes en flesjes, dus kan even duren voor ik weer lees)
donderdag 30 juli 2009 om 10:07
Er om vragen is nog niet het ergste. Op een gegeven moment krijg je ze gewoon de winkel niet meer uit als ze niet eerst dat plakje worst\broodje\snoepje of wat ze dan ook maar kunnen krijgen in een winkel hebben gekregen.
Ik zou me er niet te druk om maken. Het komt vanzelf wel weer goed als ze wat ouder is.
Ik zou me er niet te druk om maken. Het komt vanzelf wel weer goed als ze wat ouder is.
donderdag 30 juli 2009 om 10:08
Djiez! Je zoon is 2.5! Geef dat kind lekker een plakje worst en wees niet zo perfectionistisch! Ik vind je maar een harde moeder hoor.
Die van mij is 2 jaar en 4 maanden, no way dat ik hem dwing om tegen een vreemde iets te zeggen, laat staan dat hij al zo beleefd moet zijn. Hij leert nog praten! Dat opvoeden komt nog wel!
Die van mij is 2 jaar en 4 maanden, no way dat ik hem dwing om tegen een vreemde iets te zeggen, laat staan dat hij al zo beleefd moet zijn. Hij leert nog praten! Dat opvoeden komt nog wel!
donderdag 30 juli 2009 om 10:12
Kind mag het van mij vragen hoor, geen probleem. Maar niet gaan piepen als het antwoord nee is. Vind dat ze dáár juist van leert.
En dank je wel zeggen? Liever wel natuurlijk, maar als het er even niet uitkomt, dan niet. Maakt ze de volgende keer wel weer goed (gelukkig kent de hele kinker-middenstand haar, dus iedereen weet dat ze beter kan )
En dank je wel zeggen? Liever wel natuurlijk, maar als het er even niet uitkomt, dan niet. Maakt ze de volgende keer wel weer goed (gelukkig kent de hele kinker-middenstand haar, dus iedereen weet dat ze beter kan )
donderdag 30 juli 2009 om 10:12
@Xaloy, ja ik wist ook even niet of ik dat nou wel moest doen of niet. Stond in dubio. Ik wil alles goed doen, consequent blijven enzo, en weet soms niet waar ik het kan laten veren of niet.
Heb een voorbeeld aan mijn zus. Of in ieder geval zo, hoe het niet moet zeg maar, misschien dat ik daarom wat extreem doorsla naar het wel goed willen doen, en ze beleefd laten zijn.
Heb een voorbeeld aan mijn zus. Of in ieder geval zo, hoe het niet moet zeg maar, misschien dat ik daarom wat extreem doorsla naar het wel goed willen doen, en ze beleefd laten zijn.
donderdag 30 juli 2009 om 10:13
niks mis met dankjewel zeggen, ook niet als je 2,5 bent. Als ze kunnen vragen om drinken, iets lekkers of wat dan ook dan is het woordje "dank" echt volkomen normaal.
Als ze vragen bij de slager om iets lekkers is het nog altijd aan jou om te beslissen of ze dat mag aannemen. Oftwel: je kan best om iets vragen maar het geeft je niet de garantie dat je het ook krijgt. Lijkt me een goed uitgangspunt.
Als ze vragen bij de slager om iets lekkers is het nog altijd aan jou om te beslissen of ze dat mag aannemen. Oftwel: je kan best om iets vragen maar het geeft je niet de garantie dat je het ook krijgt. Lijkt me een goed uitgangspunt.
donderdag 30 juli 2009 om 10:13
quote:Xaloy schreef op 30 juli 2009 @ 10:08:
Djiez! Je zoon is 2.5! Geef dat kind lekker een plakje worst en wees niet zo perfectionistisch! Ik vind je maar een harde moeder hoor.
Die van mij is 2 jaar en 4 maanden, no way dat ik hem dwing om tegen een vreemde iets te zeggen
Maar dit vind ik dan wel een beetje apart. Leer je hem dan ook dat ie van diezelfde vreemde ook geen plakje worst mag aannemen? Of is die vreemde daar dan wel goed genoeg voor?
Met die eerste alinea ben ik het wel helemaal eens.
Djiez! Je zoon is 2.5! Geef dat kind lekker een plakje worst en wees niet zo perfectionistisch! Ik vind je maar een harde moeder hoor.
Die van mij is 2 jaar en 4 maanden, no way dat ik hem dwing om tegen een vreemde iets te zeggen
Maar dit vind ik dan wel een beetje apart. Leer je hem dan ook dat ie van diezelfde vreemde ook geen plakje worst mag aannemen? Of is die vreemde daar dan wel goed genoeg voor?
Met die eerste alinea ben ik het wel helemaal eens.
donderdag 30 juli 2009 om 10:15
JepJep, ze is echt nog wel heel jong hoor. Mijn zoon heb ik niet zo hard aangepakt, die is nu bijna 5 en zegt gewoon netjes dank je wel en vraag niet om brood\worst\snoep (maar kijkt wel op een bepaalde manier als hij het niet krijgt ).
Daar heb ik niets bijzonders voor gedaan, behalve als hij iets kreeg gezegd: 'Zeg je nog even dank je wel?' En als hij het dan niet zei dan zei ik het tegen de winkelmedewerker.
Daar heb ik niets bijzonders voor gedaan, behalve als hij iets kreeg gezegd: 'Zeg je nog even dank je wel?' En als hij het dan niet zei dan zei ik het tegen de winkelmedewerker.
donderdag 30 juli 2009 om 10:15
JepJep, je mag daar best wat relaxter in zijn, nu hij nog klein is! Nu istie nog lief en vertederend. Tuurlijk, ik zeg zoontje ook 'Dankjewel' als hij wat krijgt, zodat hij iig went aan het feit dat je iets moet zeggen als je iets krijgt. Maar ik vind het veel te ver gaan om het plakje worst van hem af te pakken omdat hij geen dankjewel zegt. Die van mij zou niet eens begrijpen waarom hij dat worstje nou niet gekregen heeft en eerlijk gezegd denk ik die van jou ook niet!
donderdag 30 juli 2009 om 10:16
donderdag 30 juli 2009 om 10:17
Zoonlief, mag niet vragen om een koekje, maar die heeft zo,n lief snoetje blijkbaar dat hij echt overal wat krijgt. En als hij wel een koekje/plakje worst vraagt zeg ik altijd dat hij moet wachten en dat dat plakje worst of koekje echt wel komt.
Dankjewel zegt hij altijd en dat vind ik belangrijker dan het niet vragen. En idd zoals fleurtje zegt als het een keer Nee is heeft hij daar ook maar mee te dealen.
Dankjewel zegt hij altijd en dat vind ik belangrijker dan het niet vragen. En idd zoals fleurtje zegt als het een keer Nee is heeft hij daar ook maar mee te dealen.
donderdag 30 juli 2009 om 10:17
quote:fleurtje schreef op 30 juli 2009 @ 10:13:
[...]
Maar dit vind ik dan wel een beetje apart. Leer je hem dan ook dat ie van diezelfde vreemde ook geen plakje worst mag aannemen? Of is die vreemde daar dan wel goed genoeg voor?
Met die eerste alinea ben ik het wel helemaal eens.
Dat komt omdat mijn zoon enorm verlegen is. En ik laat hem daarmee in zijn waarde, hij is nog maar klein, het hoort bij zijn leeftijd. Dus ik dwing hem niet wat tegen vreemden te zeggen.
Hij kruipt zowat in mijn broekspijp als er iemand aankomt die hij niet kent!
[...]
Maar dit vind ik dan wel een beetje apart. Leer je hem dan ook dat ie van diezelfde vreemde ook geen plakje worst mag aannemen? Of is die vreemde daar dan wel goed genoeg voor?
Met die eerste alinea ben ik het wel helemaal eens.
Dat komt omdat mijn zoon enorm verlegen is. En ik laat hem daarmee in zijn waarde, hij is nog maar klein, het hoort bij zijn leeftijd. Dus ik dwing hem niet wat tegen vreemden te zeggen.
Hij kruipt zowat in mijn broekspijp als er iemand aankomt die hij niet kent!
donderdag 30 juli 2009 om 10:19
Iedereen heeft zijn eigen normen en waarden, zijn eigen maatstaven naar wat hoort en wat niet hoort, wat netjes is en wat niet netjes is. Je voedt je kind op zoals jíj denkt dat het hoort, zodat het een -naar jouw mening- goed persoon wordt.
Daardoor vind ik het stom om te zeggen "ik vind jou een te strenge moeder" of juist niet, iedereen heeft zijn eigen ideaalbeeld en werkt daar naar toe. Zou wat zijn als ik mijn kinderen ga opvoeden zoals de buurvrouw vindt dat dat moet.
Edit:
De onzekerheid snap ik wel, maar probeer te realiseren dat je zelf bepaald hoe de opvoeding van jouw kind gaat. Daarover hoef je tegen de wereld geen verantwoording af te leggen (in ieder geval niet over dit soort onderwerpen).
Daardoor vind ik het stom om te zeggen "ik vind jou een te strenge moeder" of juist niet, iedereen heeft zijn eigen ideaalbeeld en werkt daar naar toe. Zou wat zijn als ik mijn kinderen ga opvoeden zoals de buurvrouw vindt dat dat moet.
Edit:
De onzekerheid snap ik wel, maar probeer te realiseren dat je zelf bepaald hoe de opvoeding van jouw kind gaat. Daarover hoef je tegen de wereld geen verantwoording af te leggen (in ieder geval niet over dit soort onderwerpen).
donderdag 30 juli 2009 om 10:20
Ik zeg tegen dochter van 3 echt wel dat ze 'dankjewel' moet zeggen, maar ze wordt erg verlegen als ze iets krijgt en dan durft ze niets meer te zeggen tegen een vreemde. Dus ik zeg dan maar dankjewel namens haar en klaar. Ik ga haar niet dwingen om iets te zeggen als ze dat niet kan/durft op dat moment. Ik geef gewoon het goede voorbeeld en ik blijf het elke keer zeggen en dan landt het kwartje vanzelf wel. Thuis en bij bekenden zegt ze altijd heel netjes uit zichzelf dankjewel en alstjeblieft, maar in de winkel en bij vreemden klapt ze dicht.
Logisch, ze is 3.
Logisch, ze is 3.
donderdag 30 juli 2009 om 10:20
Over die doelen: Ik zal zeker stimuleren dat mijn zoon op een nette manier op zijn doelen afgaat. Als hij iets wil, dan moet hij leren dat netjes te vragen. Als hij in een winkel beleefd om een plakje worst vraagt vind ik dat super, en als hij dan ook nog 'nee' kan accepteren istie prachtig opgevoed en ben ik klaar als mama
donderdag 30 juli 2009 om 10:21
Ik vind je reactie wel wat overdreven hoor. Mijn dochter is bijna 3 en vraagt ook om een plakje worst. Haar geluk is dat mensen niet snel een kind zullen weigeren. Daarbij beginnen de slagers er zelf mee door het uit te delen. Kinderen verwachten nu eenmaal dat ze het dan altijd krijgen, zeker als het al een aantal keren is aangeboden.
Ik zeg ook tegen mijn dochter.... wat zeg je dan. 9 van de 10 keer zegt ze dank je wel. Die ene keer dat het niet lukt bedank ik voor het worstje en aai mijn dochter over de bol.
Ik zeg ook tegen mijn dochter.... wat zeg je dan. 9 van de 10 keer zegt ze dank je wel. Die ene keer dat het niet lukt bedank ik voor het worstje en aai mijn dochter over de bol.
donderdag 30 juli 2009 om 10:22
Ik zou er op deze leeftijd meer een spelletje van maken en niet dwingen. Ze kunnen beter ontdekken dat er positief wordt gereageerd als ze dank zeggen dan dat er een druk ligt.
Overigens...toen ik eens met een kindje waar ik voor zorg op die leeftijd in de slager was, zei hij spontaan "dank je wel" tegen de slager. Ik was blij met hem. Vervolgens verbeterde de slager hem en zei dat hij dank U wel moest zeggen. Ik wou die slager wel achter de toonbank vandaan trekken.....het kind leerde nog praten, zei spontaan dank je wel....wist nog amper wat U was....
Nogmaals...maak er een spelletje van, positief belonen bij goed gedrag werkt beter dan afstraffen van 'verkeerd' gedrag. Hij is nog heel erg klein.
Overigens...toen ik eens met een kindje waar ik voor zorg op die leeftijd in de slager was, zei hij spontaan "dank je wel" tegen de slager. Ik was blij met hem. Vervolgens verbeterde de slager hem en zei dat hij dank U wel moest zeggen. Ik wou die slager wel achter de toonbank vandaan trekken.....het kind leerde nog praten, zei spontaan dank je wel....wist nog amper wat U was....
Nogmaals...maak er een spelletje van, positief belonen bij goed gedrag werkt beter dan afstraffen van 'verkeerd' gedrag. Hij is nog heel erg klein.
