Kinderen
alle pijlers
Plakje worst bij de slager
donderdag 30 juli 2009 om 10:04
Gisteren was ik met oudste in de winkel, hij is bijna 2 en half.
Bij de slagerafdeling werd hem een plakje worst aangeboden.
Hij weigerde echter dankjewel te zeggen, of dank, tot huilen aan toe. Ik zeg, je hebt nog 1 kans, anders eet mama het plakje worst op.
Goed, uiteindelijk at ik het dus op en heb de mevrouw uitbundig bedankt.
Hij is oud genoeg om dank te zeggen. Lukt thuis ook, dus in de winkel ook.
Er was ook een kind dat om een plakje worst vroeg. En daar gaat t me eigenlijk om.
Wat nou als mijn kind om worst gaat vragen in de winkel. Ik vind het eigenlijk niet nodig. Leuk als je het aangeboden krijgt, maar je hoeft er niet om te vragen wat mij betreft. Ben zelf opgevoed als 'kinderen die vragen worden overgeslagen'.
Aan de andere kant, de wereld is tegenwoordig zo ingesteld dat je voor jezelf moet opkomen, als je iets wilt, moet je er zelf op af gaan, het komt meestal niet zelf naar je toe.
Als je altijd maar stil op de achtergrond blijft en een afwachtende houding aanneemt, bereik je volgens mij minder. Mensen die een assertieve houding aannemen, op hun doelen afgaan, bereiken meer. (Heb ik het gevoel).
Hoop gefilosofeer rond dat plakje worst, maar dat zette me gewoon aan het denken.
Hoe denken jullie hierover? Hoe leer je je kinderen hun doelen bereiken.
(Ben druk nu met hapjes en flesjes, dus kan even duren voor ik weer lees)
Bij de slagerafdeling werd hem een plakje worst aangeboden.
Hij weigerde echter dankjewel te zeggen, of dank, tot huilen aan toe. Ik zeg, je hebt nog 1 kans, anders eet mama het plakje worst op.
Goed, uiteindelijk at ik het dus op en heb de mevrouw uitbundig bedankt.
Hij is oud genoeg om dank te zeggen. Lukt thuis ook, dus in de winkel ook.
Er was ook een kind dat om een plakje worst vroeg. En daar gaat t me eigenlijk om.
Wat nou als mijn kind om worst gaat vragen in de winkel. Ik vind het eigenlijk niet nodig. Leuk als je het aangeboden krijgt, maar je hoeft er niet om te vragen wat mij betreft. Ben zelf opgevoed als 'kinderen die vragen worden overgeslagen'.
Aan de andere kant, de wereld is tegenwoordig zo ingesteld dat je voor jezelf moet opkomen, als je iets wilt, moet je er zelf op af gaan, het komt meestal niet zelf naar je toe.
Als je altijd maar stil op de achtergrond blijft en een afwachtende houding aanneemt, bereik je volgens mij minder. Mensen die een assertieve houding aannemen, op hun doelen afgaan, bereiken meer. (Heb ik het gevoel).
Hoop gefilosofeer rond dat plakje worst, maar dat zette me gewoon aan het denken.
Hoe denken jullie hierover? Hoe leer je je kinderen hun doelen bereiken.
(Ben druk nu met hapjes en flesjes, dus kan even duren voor ik weer lees)
donderdag 30 juli 2009 om 11:12
quote:Ainne schreef op 30 juli 2009 @ 11:09:
Linndaatje, in principe ben ik het met je eens, maar vergeet niet dat deze peuter 2,5 is. D'as echt nog maar een klein friemeltje, ook al lijkt ie al zo groot, die alles aan het ontdekken is.
Oja, daar was ik vergeten op te reageren... Dat is wel een punt. Ik heb zelf nog geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk in te schatten wat je wanneer moet leren aan een kind. Ik denk dat een ouder zijn kind goed genoeg kent om dat in te kunnen schatten.
Wil nog heel veel lezen en leren voor ik over een aantal jaren zelf aan kinderen begin Daarom vind ik deze topics altijd wel interessant.
Linndaatje, in principe ben ik het met je eens, maar vergeet niet dat deze peuter 2,5 is. D'as echt nog maar een klein friemeltje, ook al lijkt ie al zo groot, die alles aan het ontdekken is.
Oja, daar was ik vergeten op te reageren... Dat is wel een punt. Ik heb zelf nog geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk in te schatten wat je wanneer moet leren aan een kind. Ik denk dat een ouder zijn kind goed genoeg kent om dat in te kunnen schatten.
Wil nog heel veel lezen en leren voor ik over een aantal jaren zelf aan kinderen begin Daarom vind ik deze topics altijd wel interessant.
donderdag 30 juli 2009 om 11:15
Leuk topic dit, ik werk zelf in een slagerij.
Na het plakje worst is het toch meestal zo dat de moeder roept: Wat zeg je dan? En het kindje dank je wel zegt of verlegen het worstje aanpakt, dan zeg ik altijd: oh, lief kijken is ook goed!
Ik neem het het kind nooit kwalijk als het niet dank je wel zegt, wel verbaas ik me soms over de houding van de moeders.
Als kind niks zegt en moeder zegt beleefd, naar het kind kijkend dank je wel is het wat mij betreft netjes, en goed tegenover het kind.
Er komen ook kinderen binnen: Worstje, worstje, worstje!
Echt schreeuwend en schooiend, en moeders staat daar lachend bij: Kijk die van mij nou eens!
Daar reageer ik pas op na het afrekenen, dan vraag ik of ze een worstje lusten, dan zijn ze aan de beurt. Dit zijn meestal trouwens ook de kinderen die door de winkel rennen en de lego hoek verwilderd achterlaten, moeder ziet dat dan niet eens.
Wat ik het meest irritant vind, is de oma die elke vrijdag met haar kleinkind komt. Als ik klaar ben met het snijden van de vleeswaren en ze betaald heeft bijt ze me meteen toe: Mag ze een worstje!!
Ik krijg niet eens de kans om het te vragen. En elke vrijdag weet ik dat het weer komen gaat: Magzeeenworstje!
Kortom veel verschillende reacties op het plakje worst.
Jepjep, ik denk dat ik me wel opgelaten zou voelen als je er zoveel toestanden van zou maken in de winkel. Als je lachend tegen me had gezegd: Dank je wel, ik zal hem thuis toch nog eens uitleggen dat hij je moet bedanken maar ach de leeftijd hé... Dan zou ik dat een prima antwoord hebben gevonden en echt niet hebben gedacht dat je een vervelend kind hebt.
Maar goed, het zijn dingen die je overkomen en waar je dan zo op reageert en thuisgekomen weer denkt van hoe pak ik dat aan, begrijpelijk.
Na het plakje worst is het toch meestal zo dat de moeder roept: Wat zeg je dan? En het kindje dank je wel zegt of verlegen het worstje aanpakt, dan zeg ik altijd: oh, lief kijken is ook goed!
Ik neem het het kind nooit kwalijk als het niet dank je wel zegt, wel verbaas ik me soms over de houding van de moeders.
Als kind niks zegt en moeder zegt beleefd, naar het kind kijkend dank je wel is het wat mij betreft netjes, en goed tegenover het kind.
Er komen ook kinderen binnen: Worstje, worstje, worstje!
Echt schreeuwend en schooiend, en moeders staat daar lachend bij: Kijk die van mij nou eens!
Daar reageer ik pas op na het afrekenen, dan vraag ik of ze een worstje lusten, dan zijn ze aan de beurt. Dit zijn meestal trouwens ook de kinderen die door de winkel rennen en de lego hoek verwilderd achterlaten, moeder ziet dat dan niet eens.
Wat ik het meest irritant vind, is de oma die elke vrijdag met haar kleinkind komt. Als ik klaar ben met het snijden van de vleeswaren en ze betaald heeft bijt ze me meteen toe: Mag ze een worstje!!
Ik krijg niet eens de kans om het te vragen. En elke vrijdag weet ik dat het weer komen gaat: Magzeeenworstje!
Kortom veel verschillende reacties op het plakje worst.
Jepjep, ik denk dat ik me wel opgelaten zou voelen als je er zoveel toestanden van zou maken in de winkel. Als je lachend tegen me had gezegd: Dank je wel, ik zal hem thuis toch nog eens uitleggen dat hij je moet bedanken maar ach de leeftijd hé... Dan zou ik dat een prima antwoord hebben gevonden en echt niet hebben gedacht dat je een vervelend kind hebt.
Maar goed, het zijn dingen die je overkomen en waar je dan zo op reageert en thuisgekomen weer denkt van hoe pak ik dat aan, begrijpelijk.
donderdag 30 juli 2009 om 11:15
quote:Linndaatje schreef op 30 juli 2009 @ 11:12:
[...]
Oja, daar was ik vergeten op te reageren... Dat is wel een punt. Ik heb zelf nog geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk in te schatten wat je wanneer moet leren aan een kind. Ik denk dat een ouder zijn kind goed genoeg kent om dat in te kunnen schatten.
Wil nog heel veel lezen en leren voor ik over een aantal jaren zelf aan kinderen begin Daarom vind ik deze topics altijd wel interessant.Bij jou gaat het dus een heus project worden?
[...]
Oja, daar was ik vergeten op te reageren... Dat is wel een punt. Ik heb zelf nog geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk in te schatten wat je wanneer moet leren aan een kind. Ik denk dat een ouder zijn kind goed genoeg kent om dat in te kunnen schatten.
Wil nog heel veel lezen en leren voor ik over een aantal jaren zelf aan kinderen begin Daarom vind ik deze topics altijd wel interessant.Bij jou gaat het dus een heus project worden?
donderdag 30 juli 2009 om 11:16
quote:Linndaatje schreef op 30 juli 2009 @ 11:12:
[...]
Oja, daar was ik vergeten op te reageren... Dat is wel een punt. Ik heb zelf nog geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk in te schatten wat je wanneer moet leren aan een kind. Ik denk dat een ouder zijn kind goed genoeg kent om dat in te kunnen schatten.
Wil nog heel veel lezen en leren voor ik over een aantal jaren zelf aan kinderen begin Daarom vind ik deze topics altijd wel interessant.
Joh zelfs als moeder van een 2,5-jarige vind ik het soms moeilijk in te schatten wat ik wel en niet van haar kan verwachten. Ze is al zo slim, zo mondig, zo groot. Maar ze is nog maar 2,5 jaar. Ook ik moet me daar zelf regelmatig aan herinneren hoor.
En ik denk dat dat precies is waar JepJep een beetje de mist in ging, soms overschat je ze wellicht een beetje.
[...]
Oja, daar was ik vergeten op te reageren... Dat is wel een punt. Ik heb zelf nog geen kinderen, dus ik vind het heel moeilijk in te schatten wat je wanneer moet leren aan een kind. Ik denk dat een ouder zijn kind goed genoeg kent om dat in te kunnen schatten.
Wil nog heel veel lezen en leren voor ik over een aantal jaren zelf aan kinderen begin Daarom vind ik deze topics altijd wel interessant.
Joh zelfs als moeder van een 2,5-jarige vind ik het soms moeilijk in te schatten wat ik wel en niet van haar kan verwachten. Ze is al zo slim, zo mondig, zo groot. Maar ze is nog maar 2,5 jaar. Ook ik moet me daar zelf regelmatig aan herinneren hoor.
En ik denk dat dat precies is waar JepJep een beetje de mist in ging, soms overschat je ze wellicht een beetje.
donderdag 30 juli 2009 om 11:21
quote:merel73 schreef op 30 juli 2009 @ 11:11:
@Anky: maar wat zeg je dan als ze wel iets vragen: nee, je mag niet vragen? Of kinderen die vragen worden overgeslagen?Misschien is het beter (maar dat is MIJN mening he..) om ze te leren dat ze het eerst aan jou vragen en dat jij dan kan bepalen of je het aan de slager gaat vragen of niet.
Vragen staat vrij vind ik.Ik zeg ze dat het niet netjes is om in de winkel om worst (of om een snoepje of een lollie) te vragen. Ze moeten wachten totdat het ze aangeboden is. Ik heb zelf een hekel aan dat gevis naar snoep en dergelijke en heb dus liever dat mijn kinderen dat niet doen.
@Anky: maar wat zeg je dan als ze wel iets vragen: nee, je mag niet vragen? Of kinderen die vragen worden overgeslagen?Misschien is het beter (maar dat is MIJN mening he..) om ze te leren dat ze het eerst aan jou vragen en dat jij dan kan bepalen of je het aan de slager gaat vragen of niet.
Vragen staat vrij vind ik.Ik zeg ze dat het niet netjes is om in de winkel om worst (of om een snoepje of een lollie) te vragen. Ze moeten wachten totdat het ze aangeboden is. Ik heb zelf een hekel aan dat gevis naar snoep en dergelijke en heb dus liever dat mijn kinderen dat niet doen.
donderdag 30 juli 2009 om 11:25
@Anky: ok duidelijk. Ik heb misschien makkelijk praten, die van mij vraag het nooit aan de slager of iemand anders. Alleen aan mij: mam, mag ik een snoepje, mam mag ik wat lekkers, mam mag ik een koekje?
Maar ze vraag ook: mam, mag ik naar bed? Mam mag ik je helpen koken/schoonmaken/opruimen, mam mag ik een kusje? Mam mag ik een knuffel? Mam, mag ik een zusje?
Maar ze vraag ook: mam, mag ik naar bed? Mam mag ik je helpen koken/schoonmaken/opruimen, mam mag ik een kusje? Mam mag ik een knuffel? Mam, mag ik een zusje?
donderdag 30 juli 2009 om 11:25
@Fleurtje
Of ik ooit kinderen wil? Jazeker. En ik vind het alleen maar verantwoordelijk om me daarop voor te bereiden.
Plus vind ik het leuk om over die tijd te dromen Weet heel goed dat ik het nu nog niet kan en wil... Maar weet ook heel goed dat ik het ooit wil en goed wil doen.
@Ainne
Dat zou kunnen, daar durf ik echt geen uitspraken over te doen. Lijkt me heel moeilijk om in te schatten dan of dat de juiste tijd voor jouw kind is. Maar je zou het dus wel doen, maar op latere leeftijd? Want ik begreep uit sommige reacties (niet de jouwe) dat ze het überhaupt niet zouden doen.
Of ik ooit kinderen wil? Jazeker. En ik vind het alleen maar verantwoordelijk om me daarop voor te bereiden.
Plus vind ik het leuk om over die tijd te dromen Weet heel goed dat ik het nu nog niet kan en wil... Maar weet ook heel goed dat ik het ooit wil en goed wil doen.
@Ainne
Dat zou kunnen, daar durf ik echt geen uitspraken over te doen. Lijkt me heel moeilijk om in te schatten dan of dat de juiste tijd voor jouw kind is. Maar je zou het dus wel doen, maar op latere leeftijd? Want ik begreep uit sommige reacties (niet de jouwe) dat ze het überhaupt niet zouden doen.
donderdag 30 juli 2009 om 11:27
Die oma.. is volgens mij mijn schoonmoeder. Die zou zoiets doen. Altijd maar denken dat ze te kort komt, achtergesteld wordt. Bah!
Linndaatje, ik heb een uitgesproken mening over opvoeding en kinderen, en deel die ook graag mee aan mijn mede-opvoeders. Natuurlijk, vaak op een behulpzame toon - zodat ze denken dat ze nog een keus hebben. Maar eerlijk is eerlijk: ik kan gewoon het beste opvoeden van allemaal, doe het perfect en vind dat iedereen het precies zo moet doen.
Dus.
Linndaatje, ik heb een uitgesproken mening over opvoeding en kinderen, en deel die ook graag mee aan mijn mede-opvoeders. Natuurlijk, vaak op een behulpzame toon - zodat ze denken dat ze nog een keus hebben. Maar eerlijk is eerlijk: ik kan gewoon het beste opvoeden van allemaal, doe het perfect en vind dat iedereen het precies zo moet doen.
Dus.
donderdag 30 juli 2009 om 11:29
Kinderen die níet vragen worden vaak overgeslagen . En dan is het de toon die de muziek maakt .
Dus in het kader van doelen stellen ; als het het doel van je kind is om een worstje ( stom woord voor een flinterdun plakje baggervleeswaar ) te bemachtigen dan zou je je kind duidelijk moeten maken hoe je niet alleen die ene keer krijgt wat je wilt , maar ook hoe je het zó doet dat je het de volgende keer niet onthouden zal worden . In het geval van JepJep zou ik , als ik achter de toonbank stond , de volgende keer zéker geen plakje aanbieden . Niet om het kind zelf wat geen dankje zegt , maar om het kind niet weer te laten moeten zien hoe moeders zijn plakje op eet .
Dus in het kader van doelen stellen ; als het het doel van je kind is om een worstje ( stom woord voor een flinterdun plakje baggervleeswaar ) te bemachtigen dan zou je je kind duidelijk moeten maken hoe je niet alleen die ene keer krijgt wat je wilt , maar ook hoe je het zó doet dat je het de volgende keer niet onthouden zal worden . In het geval van JepJep zou ik , als ik achter de toonbank stond , de volgende keer zéker geen plakje aanbieden . Niet om het kind zelf wat geen dankje zegt , maar om het kind niet weer te laten moeten zien hoe moeders zijn plakje op eet .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 juli 2009 om 11:32
quote:Xaloy schreef op 30 juli 2009 @ 11:27:
Die oma.. is volgens mij mijn schoonmoeder. Die zou zoiets doen. Altijd maar denken dat ze te kort komt, achtergesteld wordt. Bah!
Linndaatje, ik heb een uitgesproken mening over opvoeding en kinderen, en deel die ook graag mee aan mijn mede-opvoeders. Natuurlijk, vaak op een behulpzame toon - zodat ze denken dat ze nog een keus hebben. Maar eerlijk is eerlijk: ik kan gewoon het beste opvoeden van allemaal, doe het perfect en vind dat iedereen het precies zo moet doen.
Dus.
Nou, je bent er in elk geval eerlijk over!
Die oma.. is volgens mij mijn schoonmoeder. Die zou zoiets doen. Altijd maar denken dat ze te kort komt, achtergesteld wordt. Bah!
Linndaatje, ik heb een uitgesproken mening over opvoeding en kinderen, en deel die ook graag mee aan mijn mede-opvoeders. Natuurlijk, vaak op een behulpzame toon - zodat ze denken dat ze nog een keus hebben. Maar eerlijk is eerlijk: ik kan gewoon het beste opvoeden van allemaal, doe het perfect en vind dat iedereen het precies zo moet doen.
Dus.
Nou, je bent er in elk geval eerlijk over!
donderdag 30 juli 2009 om 11:37
quote:Linndaatje schreef op 30 juli 2009 @ 11:25:
@Ainne
Dat zou kunnen, daar durf ik echt geen uitspraken over te doen. Lijkt me heel moeilijk om in te schatten dan of dat de juiste tijd voor jouw kind is. Maar je zou het dus wel doen, maar op latere leeftijd? Want ik begreep uit sommige reacties (niet de jouwe) dat ze het überhaupt niet zouden doen.
Wat bedoel je, dat plakje worst zelf opeten?
Ehm, tja, eigenlijk, ondanks wat Xaloy nu zegt, denk ik dat ik de perfecte ouder ben, dus tegen de tijd dat de kinderen wat ouder zijn dan doen ze alles gewoon precies zoals het hoort.
Nee, geen idee. Ik denk het niet, denk dat ik eerder zou zeggen, prima, geen dankjewel, geen worst en het weggooien. Maar goed, zoals ik al zei, ik leer net zo hard als dochter doet.
Hey BGB, was je op vakantie? Tijd niet gezien.
@Ainne
Dat zou kunnen, daar durf ik echt geen uitspraken over te doen. Lijkt me heel moeilijk om in te schatten dan of dat de juiste tijd voor jouw kind is. Maar je zou het dus wel doen, maar op latere leeftijd? Want ik begreep uit sommige reacties (niet de jouwe) dat ze het überhaupt niet zouden doen.
Wat bedoel je, dat plakje worst zelf opeten?
Ehm, tja, eigenlijk, ondanks wat Xaloy nu zegt, denk ik dat ik de perfecte ouder ben, dus tegen de tijd dat de kinderen wat ouder zijn dan doen ze alles gewoon precies zoals het hoort.
Nee, geen idee. Ik denk het niet, denk dat ik eerder zou zeggen, prima, geen dankjewel, geen worst en het weggooien. Maar goed, zoals ik al zei, ik leer net zo hard als dochter doet.
Hey BGB, was je op vakantie? Tijd niet gezien.
donderdag 30 juli 2009 om 11:41
Dit is best lastig... toch ben ik het gedeeltelijk met TO eens. Vergeet niet dat zij haar kind het beste kent van iedereen. Als hij elke keer dankjewel zegt, en dat nu ineens pontificaal weigert, zijn er misschien handiger manieren om ermee om te gaan. Maar ik vind er wel wat inzitten om dan zelf ook anders te reageren. Dan is het inderdaad wel belangrijk dat het geen angst is, maar verzet. Ik kon als kind (ja, ook als tweejarige) ook zwaar in de weerstand gaan als ik iets niet wilde, en dat had niks met angst of verlegenheid te maken. Als je dan precies zo reageert als wanneer het kind zich WEL netjes gedraagt, leert het er ook niet van.
Toevoeging: overigens vind ik het wel een briljante invalshoek van je, Bianca, over hoe je ervoor zorgt dat mensen je de volgende keer ook weer wat geven... Zo had ik er nog niet naar gekeken...
Wat jij zegt, Blijfgewoonbianca, insinueert dat ze dat elke keer zal doen als hij geen dankjewel zegt. Maar als hij het vaker weigert, is er een hele andere situatie aan de orde.
Ik ben het trouwens ook eens met Linndaatje. Natuurlijk heb je mensen die de gekste dingen in hun hoofd halen met kinderen, dat is verschrikkelijk en die vind ik ook niet 'toerekeningsvatbaar' m.b.t. oppassen. Maar kijk hier alleen al, zoveel verschillende meningen over het vragen naar een plakje worst. Van de 1 mag het niet. Van de ander mag het wel, maar aan de ouder. Van de volgende mag het altijd. Weer de volgende vindt... etc etc etc. Allemaal verschillende meningen, en natuurlijk mag je zelf bepalen als opvoeder wat je doet. Als jij niet wilt dat je kind ooit om een plakje worst vraagt, is dat jouw goed recht. En al vindt de buurvrouw dat het anders moet, dan is dat vette pech voor de buurvrouw.
Toevoeging: overigens vind ik het wel een briljante invalshoek van je, Bianca, over hoe je ervoor zorgt dat mensen je de volgende keer ook weer wat geven... Zo had ik er nog niet naar gekeken...
Wat jij zegt, Blijfgewoonbianca, insinueert dat ze dat elke keer zal doen als hij geen dankjewel zegt. Maar als hij het vaker weigert, is er een hele andere situatie aan de orde.
Ik ben het trouwens ook eens met Linndaatje. Natuurlijk heb je mensen die de gekste dingen in hun hoofd halen met kinderen, dat is verschrikkelijk en die vind ik ook niet 'toerekeningsvatbaar' m.b.t. oppassen. Maar kijk hier alleen al, zoveel verschillende meningen over het vragen naar een plakje worst. Van de 1 mag het niet. Van de ander mag het wel, maar aan de ouder. Van de volgende mag het altijd. Weer de volgende vindt... etc etc etc. Allemaal verschillende meningen, en natuurlijk mag je zelf bepalen als opvoeder wat je doet. Als jij niet wilt dat je kind ooit om een plakje worst vraagt, is dat jouw goed recht. En al vindt de buurvrouw dat het anders moet, dan is dat vette pech voor de buurvrouw.
donderdag 30 juli 2009 om 11:46
donderdag 30 juli 2009 om 11:49
donderdag 30 juli 2009 om 11:50
Ik vind het eigenlijk zielig dat je het plakje worst afgepakt hebt. Het is voor sommige kinderen best eng om iets tegen een vreemde te zeggen en dan helemaal als moeder zit te pushen en dan ook nog eens dreigt om het plakje op te eten.
Mijn zoon is net 2 jaar. Hij kent al veel woordjes maar 'dank je wel' lukt nog niet. We oefenen wel maar het is nog niet gelukt. Daarintegen zwaait hij wel altijd netjes naar de slager en zegt gedag. En dat vind ik voldoende.
Waar ik eigenlijk wel een beetje ziek van wordt is dat je tegenwoordig geen winkel in kunt gaan zonder dat je kind iets krijgt. Het is allemaal goed bedoeld, maar ik vind het niet altijd nodig. Maar dat is weer een heel ander onderwerp
Mijn zoon is net 2 jaar. Hij kent al veel woordjes maar 'dank je wel' lukt nog niet. We oefenen wel maar het is nog niet gelukt. Daarintegen zwaait hij wel altijd netjes naar de slager en zegt gedag. En dat vind ik voldoende.
Waar ik eigenlijk wel een beetje ziek van wordt is dat je tegenwoordig geen winkel in kunt gaan zonder dat je kind iets krijgt. Het is allemaal goed bedoeld, maar ik vind het niet altijd nodig. Maar dat is weer een heel ander onderwerp
donderdag 30 juli 2009 om 11:55
Even iets heel anders.
Ik kom NOOIT bij een slager! Hoe ouderwetsch! Wij gaan altijd naar een megasuperdupersupermarkt en kopen daar al onze vleesjes, visjes, broodjes en luiers. Van de kassières daar krijg je nooit plakjes worst - en dus hoeft mijn überverlegen zoon ook geen dankjewel te zeggen!
Wàt een oplossing!
Ik kom NOOIT bij een slager! Hoe ouderwetsch! Wij gaan altijd naar een megasuperdupersupermarkt en kopen daar al onze vleesjes, visjes, broodjes en luiers. Van de kassières daar krijg je nooit plakjes worst - en dus hoeft mijn überverlegen zoon ook geen dankjewel te zeggen!
Wàt een oplossing!
donderdag 30 juli 2009 om 11:59
quote:duploo schreef op 30 juli 2009 @ 11:56:
Een welopgevoed kindje dat bij mij aan het spelen was verzuchtte eens tegen mijn moeder: "Als ik nu thuis was geweest, dan zou ik ontzettende dorst hebben gehad...." (m.a.w. dan had ik mijn moeder om wat te drinken gevraagd!)
Mijn zusje zei vroeger altijd, ik hou heel erg van koekjes. Ja Heel Erg. Echt ontzéttend lekker vind ik dat.
Een welopgevoed kindje dat bij mij aan het spelen was verzuchtte eens tegen mijn moeder: "Als ik nu thuis was geweest, dan zou ik ontzettende dorst hebben gehad...." (m.a.w. dan had ik mijn moeder om wat te drinken gevraagd!)
Mijn zusje zei vroeger altijd, ik hou heel erg van koekjes. Ja Heel Erg. Echt ontzéttend lekker vind ik dat.
donderdag 30 juli 2009 om 12:03
Ik vraag , als ik parfum oid koop , ook om monstertjes . ( die ik negen van de tien keer niet krijg als ik er niet om vraag ) Vragen is geen eisen . En nee heb je , ja kun je krijgen . Wie iets bewaart die heeft wat ....wie iets vraagt ..... die krijgt vaak wat . Zo werkt het nou eenmaal . Niks mis mee .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
