Kinderen
alle pijlers
Plakje worst bij de slager
donderdag 30 juli 2009 om 10:04
Gisteren was ik met oudste in de winkel, hij is bijna 2 en half.
Bij de slagerafdeling werd hem een plakje worst aangeboden.
Hij weigerde echter dankjewel te zeggen, of dank, tot huilen aan toe. Ik zeg, je hebt nog 1 kans, anders eet mama het plakje worst op.
Goed, uiteindelijk at ik het dus op en heb de mevrouw uitbundig bedankt.
Hij is oud genoeg om dank te zeggen. Lukt thuis ook, dus in de winkel ook.
Er was ook een kind dat om een plakje worst vroeg. En daar gaat t me eigenlijk om.
Wat nou als mijn kind om worst gaat vragen in de winkel. Ik vind het eigenlijk niet nodig. Leuk als je het aangeboden krijgt, maar je hoeft er niet om te vragen wat mij betreft. Ben zelf opgevoed als 'kinderen die vragen worden overgeslagen'.
Aan de andere kant, de wereld is tegenwoordig zo ingesteld dat je voor jezelf moet opkomen, als je iets wilt, moet je er zelf op af gaan, het komt meestal niet zelf naar je toe.
Als je altijd maar stil op de achtergrond blijft en een afwachtende houding aanneemt, bereik je volgens mij minder. Mensen die een assertieve houding aannemen, op hun doelen afgaan, bereiken meer. (Heb ik het gevoel).
Hoop gefilosofeer rond dat plakje worst, maar dat zette me gewoon aan het denken.
Hoe denken jullie hierover? Hoe leer je je kinderen hun doelen bereiken.
(Ben druk nu met hapjes en flesjes, dus kan even duren voor ik weer lees)
Bij de slagerafdeling werd hem een plakje worst aangeboden.
Hij weigerde echter dankjewel te zeggen, of dank, tot huilen aan toe. Ik zeg, je hebt nog 1 kans, anders eet mama het plakje worst op.
Goed, uiteindelijk at ik het dus op en heb de mevrouw uitbundig bedankt.
Hij is oud genoeg om dank te zeggen. Lukt thuis ook, dus in de winkel ook.
Er was ook een kind dat om een plakje worst vroeg. En daar gaat t me eigenlijk om.
Wat nou als mijn kind om worst gaat vragen in de winkel. Ik vind het eigenlijk niet nodig. Leuk als je het aangeboden krijgt, maar je hoeft er niet om te vragen wat mij betreft. Ben zelf opgevoed als 'kinderen die vragen worden overgeslagen'.
Aan de andere kant, de wereld is tegenwoordig zo ingesteld dat je voor jezelf moet opkomen, als je iets wilt, moet je er zelf op af gaan, het komt meestal niet zelf naar je toe.
Als je altijd maar stil op de achtergrond blijft en een afwachtende houding aanneemt, bereik je volgens mij minder. Mensen die een assertieve houding aannemen, op hun doelen afgaan, bereiken meer. (Heb ik het gevoel).
Hoop gefilosofeer rond dat plakje worst, maar dat zette me gewoon aan het denken.
Hoe denken jullie hierover? Hoe leer je je kinderen hun doelen bereiken.
(Ben druk nu met hapjes en flesjes, dus kan even duren voor ik weer lees)
donderdag 30 juli 2009 om 12:04
quote:Ainne schreef op 30 juli 2009 @ 11:59:
[...]
Mijn zusje zei vroeger altijd, ik hou heel erg van koekjes. Ja Heel Erg. Echt ontzéttend lekker vind ik dat.
Geweldig ! En duidelijk geïnstrueerd om niets te vragen .
Geen mens die dan onverschillig blijft , lijkt mij .
[...]
Mijn zusje zei vroeger altijd, ik hou heel erg van koekjes. Ja Heel Erg. Echt ontzéttend lekker vind ik dat.
Geweldig ! En duidelijk geïnstrueerd om niets te vragen .
Geen mens die dan onverschillig blijft , lijkt mij .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 30 juli 2009 om 12:39
ik beloonde mijn zoon wel als ie dank je wel zei maar ik nam hem niets af als hij het als 2 jarige niet deed...
ok, als het voor TO goed voelt zo te handelen. mijn zegen heb je maar ik vind het een beetje teveel van het goede.
vragen om worst is een andere kwestie, dat vind ik ook op het randje tenzij het kind al 20 keer worst/kaas/iets anders van iemand gekregen heeft. dan vind ik het ook niet zo heel erg eigenlijk.
ok, als het voor TO goed voelt zo te handelen. mijn zegen heb je maar ik vind het een beetje teveel van het goede.
vragen om worst is een andere kwestie, dat vind ik ook op het randje tenzij het kind al 20 keer worst/kaas/iets anders van iemand gekregen heeft. dan vind ik het ook niet zo heel erg eigenlijk.
donderdag 30 juli 2009 om 12:40
Ok, kinders in bed,... forumtijd
Ja, Bianca, daar heb je ook wel gelijk in! Zo krijgt ie het de volgende keer indd niet meer aangeboden. Zo nog niet bekeken. Arm schaap.
Pff, dit was een gevalletje peuterpubertijd, en geen verlegenheid of angst. Heb nu wel in de gaten dat t ook op andere manieren kan.
Alleen, ik blijf vinden, geen dank, geen worst. Op deze manier dan.
Als ie een keer een aanval van verlegenheid heeft, dan zal ik daar heel anders mee om gaan.
Dat doelen leren bereiken is een beetje ondergesneeuwd nu. Maar wat ik uit jullie reacties opmaak is dat de meeste daar ook niet echt over nadenken. Ik dus ook niet. Soms denk ik echt, door dingen die ik lees, of hier op het forum, dat sommige mensen hele plannen hebben met hun kinderen, allerlei methodes, om hun kinderen beleefd te maken, zelfstandig, assertief, etc, noem maar op wat je je kind allemaal wilt leren en dan voel ik me soms een beetje onwetend, ik doe maar wat, en hoop dat t goed uitpakt.
Noujah, beleeft vragen om iets en nee kunnen accepteren vind ik al een mooie, maar die had ik al genoemd.
Ja, Bianca, daar heb je ook wel gelijk in! Zo krijgt ie het de volgende keer indd niet meer aangeboden. Zo nog niet bekeken. Arm schaap.
Pff, dit was een gevalletje peuterpubertijd, en geen verlegenheid of angst. Heb nu wel in de gaten dat t ook op andere manieren kan.
Alleen, ik blijf vinden, geen dank, geen worst. Op deze manier dan.
Als ie een keer een aanval van verlegenheid heeft, dan zal ik daar heel anders mee om gaan.
Dat doelen leren bereiken is een beetje ondergesneeuwd nu. Maar wat ik uit jullie reacties opmaak is dat de meeste daar ook niet echt over nadenken. Ik dus ook niet. Soms denk ik echt, door dingen die ik lees, of hier op het forum, dat sommige mensen hele plannen hebben met hun kinderen, allerlei methodes, om hun kinderen beleefd te maken, zelfstandig, assertief, etc, noem maar op wat je je kind allemaal wilt leren en dan voel ik me soms een beetje onwetend, ik doe maar wat, en hoop dat t goed uitpakt.
Noujah, beleeft vragen om iets en nee kunnen accepteren vind ik al een mooie, maar die had ik al genoemd.
donderdag 30 juli 2009 om 12:43
quote:Xaloy schreef op 30 juli 2009 @ 11:46:
[...]
Aha. En jij weet nog precies wat jouw beweegredenen waren als twee-jarige?
Knap.Nee dat niet natuurlijk. Maar ik weet wel dat ik op de peuterspeelzaal (toen was ik dus 2,5/3) de juf heel duidelijk maakte dat ik lekker toch niet deed wat zij wilde...
[...]
Aha. En jij weet nog precies wat jouw beweegredenen waren als twee-jarige?
Knap.Nee dat niet natuurlijk. Maar ik weet wel dat ik op de peuterspeelzaal (toen was ik dus 2,5/3) de juf heel duidelijk maakte dat ik lekker toch niet deed wat zij wilde...
donderdag 30 juli 2009 om 12:47
mijn doel is dat mijn kind zich redelijk netjes en beschaafd gedraagt in het openbaar en in de thuisomgeving. dat is me toch wel gelukt, denk ik. hij is nu bijna 8 en ik hoor nooit van andere ouders waar hij bij gespeeld heeft dat ie erg lastig is geweest en als ik erbij ben gedraagt hij zich ook best goed.
het is een kind, hij mag af en toe stout zijn. ik kan hem wel aan en hij is meestal snel weer in zijn gewone doen.
het is een kind, hij mag af en toe stout zijn. ik kan hem wel aan en hij is meestal snel weer in zijn gewone doen.
donderdag 30 juli 2009 om 12:53
heel simpel, mijn kinderen krijgen nooit worst bij de slager of kaas of krentenbol of mandarijn bij de groenteboer. Vanaf het begin af aan heb ik dat geweigerd, vind dat zo'n onzin, en heb ook geen zin in die associatie. Thuis en bij bekenden mogen ze vragen wat ze willen, vind ik prima, in de winkel mogen ze trouwens ook om dingen vragen, vind ik ook prima, maar dan koop ik het. Overigens vind ik een kind van 2 1/2 wel wat jong om dank je wel te zeggen, al is dat natuurlijk wel de leeftijd waarop ze het kunnen gaan leren en moet je gewoon blijven voordoen zeg maar. Afpakken en zelf opeten, nee, maar dat is ook omdat ik het gewoon vies zou vinden.
donderdag 30 juli 2009 om 13:45
quote:Ainne schreef op 30 juli 2009 @ 11:56:
De slager bij ons om de hoek is goedkoper (!) en beter dan de supermarkt. Maar lollies dus, ipv plakjes worst... tja.Dat vind ik zo raar. Net als hier bij de visboer, daar krijgen ze een zakje met van die gumachtige gore beertjes. Waarom geven ze niet een stukje kibbeling?
De slager bij ons om de hoek is goedkoper (!) en beter dan de supermarkt. Maar lollies dus, ipv plakjes worst... tja.Dat vind ik zo raar. Net als hier bij de visboer, daar krijgen ze een zakje met van die gumachtige gore beertjes. Waarom geven ze niet een stukje kibbeling?
donderdag 30 juli 2009 om 13:49
quote:JepJep schreef op 30 juli 2009 @ 12:40:
. Soms denk ik echt, door dingen die ik lees, of hier op het forum, dat sommige mensen hele plannen hebben met hun kinderen, allerlei methodes, om hun kinderen beleefd te maken, zelfstandig, assertief, etc, noem maar op wat je je kind allemaal wilt leren en dan voel ik me soms een beetje onwetend, ik doe maar wat, en hoop dat t goed uitpakt.
.
O, ik wil zeker dat mijn kinderen zelfstandig, assertief en niet te vergeten beleefd worden, maar ik sta daar niet vreselijk bewust bij stil. Ik ga er min of meer vanuit dat die eigenschappen voortvloeien uit een basis: zichzelf de moeite waard vinden maar niet méér waard vinden. Dus ik steek meer energie in hun als persoon, dan in de vraag hoe om te gaan met de worst van de slager (oei, dat klinkt fout!). En beleefdheid komt o.m. tot uitdrukking in weten wat de mores zijn, dus die krijgen ze van ons aangeleerd. Wat ons betreft is één van die mores: niet vragen om iets wat in wezen een spontaan gebaar van een ander is. Ze hebben geen 'recht' op worst, dus vragen ze er ook niet om.
Maar voor het overgrote deel is het maar wat doen en hopen dat het goed uitpakt, inderdaad.
. Soms denk ik echt, door dingen die ik lees, of hier op het forum, dat sommige mensen hele plannen hebben met hun kinderen, allerlei methodes, om hun kinderen beleefd te maken, zelfstandig, assertief, etc, noem maar op wat je je kind allemaal wilt leren en dan voel ik me soms een beetje onwetend, ik doe maar wat, en hoop dat t goed uitpakt.
.
O, ik wil zeker dat mijn kinderen zelfstandig, assertief en niet te vergeten beleefd worden, maar ik sta daar niet vreselijk bewust bij stil. Ik ga er min of meer vanuit dat die eigenschappen voortvloeien uit een basis: zichzelf de moeite waard vinden maar niet méér waard vinden. Dus ik steek meer energie in hun als persoon, dan in de vraag hoe om te gaan met de worst van de slager (oei, dat klinkt fout!). En beleefdheid komt o.m. tot uitdrukking in weten wat de mores zijn, dus die krijgen ze van ons aangeleerd. Wat ons betreft is één van die mores: niet vragen om iets wat in wezen een spontaan gebaar van een ander is. Ze hebben geen 'recht' op worst, dus vragen ze er ook niet om.
Maar voor het overgrote deel is het maar wat doen en hopen dat het goed uitpakt, inderdaad.
donderdag 30 juli 2009 om 13:52
als ik met zoon naar de marokkaanse winkel ga, krijgt ie olijven van de eigenaar, die vindt ie heerlijk maar een lolly ook.
aangezien hij niet gek is op snoep/er weinig om vraagt maak ik me er niet druk om.
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.
aangezien hij niet gek is op snoep/er weinig om vraagt maak ik me er niet druk om.
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.
donderdag 30 juli 2009 om 13:53
quote:Dhelia schreef op 30 juli 2009 @ 13:49:
[...]
O, ik wil zeker dat mijn kinderen zelfstandig, assertief en niet te vergeten beleefd worden, maar ik sta daar niet vreselijk bewust bij stil. Ik ga er min of meer vanuit dat die eigenschappen voortvloeien uit een basis: zichzelf de moeite waard vinden maar niet méér waard vinden. Dus ik steek meer energie in hun als persoon, dan in de vraag hoe om te gaan met de worst van de slager (oei, dat klinkt fout!). En beleefdheid komt o.m. tot uitdrukking in weten wat de mores zijn, dus die krijgen ze van ons aangeleerd. Wat ons betreft is één van die mores: niet vragen om iets wat in wezen een spontaan gebaar van een ander is. Ze hebben geen 'recht' op worst, dus vragen ze er ook niet om.
Maar voor het overgrote deel is het maar wat doen en hopen dat het goed uitpakt, inderdaad.En ik wil daar nog aan toevoegen, dat heel veel dingen ook best vanzelf goed gaan (als je zelf het goede voorbeeld geeft). Wat ik al eerder schrijf, ik heb er nooit diep over nagedacht hoe ik dit soort dingen aan mijn kinderen aanleer, en toch is het mijn zoon van bijna 5 duidelijk dat als hij iets krijgt, hij dank je wel moet zeggen. En als hij het niet krijgt, dat hij dan niet moet vragen, dat dat nou eenmaal zo gaat. Hij kijkt dan soms wel sip, dat mag, maar hij zeurt verder niet. En ik kan me nou niet echt herinneren dat ik hem dat echt bewust heb moeten aanleren.
[...]
O, ik wil zeker dat mijn kinderen zelfstandig, assertief en niet te vergeten beleefd worden, maar ik sta daar niet vreselijk bewust bij stil. Ik ga er min of meer vanuit dat die eigenschappen voortvloeien uit een basis: zichzelf de moeite waard vinden maar niet méér waard vinden. Dus ik steek meer energie in hun als persoon, dan in de vraag hoe om te gaan met de worst van de slager (oei, dat klinkt fout!). En beleefdheid komt o.m. tot uitdrukking in weten wat de mores zijn, dus die krijgen ze van ons aangeleerd. Wat ons betreft is één van die mores: niet vragen om iets wat in wezen een spontaan gebaar van een ander is. Ze hebben geen 'recht' op worst, dus vragen ze er ook niet om.
Maar voor het overgrote deel is het maar wat doen en hopen dat het goed uitpakt, inderdaad.En ik wil daar nog aan toevoegen, dat heel veel dingen ook best vanzelf goed gaan (als je zelf het goede voorbeeld geeft). Wat ik al eerder schrijf, ik heb er nooit diep over nagedacht hoe ik dit soort dingen aan mijn kinderen aanleer, en toch is het mijn zoon van bijna 5 duidelijk dat als hij iets krijgt, hij dank je wel moet zeggen. En als hij het niet krijgt, dat hij dan niet moet vragen, dat dat nou eenmaal zo gaat. Hij kijkt dan soms wel sip, dat mag, maar hij zeurt verder niet. En ik kan me nou niet echt herinneren dat ik hem dat echt bewust heb moeten aanleren.
donderdag 30 juli 2009 om 13:54
quote:princessetamtam schreef op 30 juli 2009 @ 13:52:
als ik met zoon naar de marokkaanse winkel ga, krijgt ie olijven van de eigenaar, die vindt ie heerlijk maar een lolly ook.
aangezien hij niet gek is op snoep/er weinig om vraagt maak ik me er niet druk om.
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.Vinden alle kinderen dat niet lekker, kibbeling? De mijne in ieder geval ook, vandaar ook dat ik liever heb dat 'ie dat krijgt bij de visboer, dan vies snoep .
als ik met zoon naar de marokkaanse winkel ga, krijgt ie olijven van de eigenaar, die vindt ie heerlijk maar een lolly ook.
aangezien hij niet gek is op snoep/er weinig om vraagt maak ik me er niet druk om.
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.Vinden alle kinderen dat niet lekker, kibbeling? De mijne in ieder geval ook, vandaar ook dat ik liever heb dat 'ie dat krijgt bij de visboer, dan vies snoep .
donderdag 30 juli 2009 om 13:56
quote:princessetamtam schreef op 30 juli 2009 @ 13:52:
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.
Dat halen wij vaak op zaterdag op de markt. Eén groot feest voor Zoon
Mijn Zoon vraagt wel om een plakje worst bij de slager. Ik heb het er wel eens bij de slager over gehad. Zijn antwoord: daar maken we het zelf naar hoor, door steeds een plakje worst te geven.
Hij had er dus geen enkel probleem mee
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.
Dat halen wij vaak op zaterdag op de markt. Eén groot feest voor Zoon
Mijn Zoon vraagt wel om een plakje worst bij de slager. Ik heb het er wel eens bij de slager over gehad. Zijn antwoord: daar maken we het zelf naar hoor, door steeds een plakje worst te geven.
Hij had er dus geen enkel probleem mee
donderdag 30 juli 2009 om 13:57
zo heb ik het ook gedaan morrie, denk ik...
ik weet het niet eens, vreemd eigenlijk.
heb toch een redelijk functionerende 8jarige dus zo slecht heb ik het niet gedaan zonder doelen en heel erg bewust leren om dank je wel en alsjeblieft te zeggen, ik denk dat ie gewoon geleerd heeft dat dat praktisch gezien iets oplevert namelijk dat mensen je aardig vinden en je dan ook soms iets krijgt.
ik weet het niet eens, vreemd eigenlijk.
heb toch een redelijk functionerende 8jarige dus zo slecht heb ik het niet gedaan zonder doelen en heel erg bewust leren om dank je wel en alsjeblieft te zeggen, ik denk dat ie gewoon geleerd heeft dat dat praktisch gezien iets oplevert namelijk dat mensen je aardig vinden en je dan ook soms iets krijgt.
donderdag 30 juli 2009 om 13:59
quote:IvyRosa schreef op 30 juli 2009 @ 13:56:
[...]
Dat halen wij vaak op zaterdag op de markt. Eén groot feest voor Zoon
Mijn Zoon vraagt wel om een plakje worst bij de slager. Ik heb het er wel eens bij de slager over gehad. Zijn antwoord: daar maken we het zelf naar hoor, door steeds een plakje worst te geven.
Hij had er dus geen enkel probleem mee dat zou ook vreemd zijn als je kinderen altijd worst geeft dat je erover zou verbazen als ze erom vroegen, vind ik...
[...]
Dat halen wij vaak op zaterdag op de markt. Eén groot feest voor Zoon
Mijn Zoon vraagt wel om een plakje worst bij de slager. Ik heb het er wel eens bij de slager over gehad. Zijn antwoord: daar maken we het zelf naar hoor, door steeds een plakje worst te geven.
Hij had er dus geen enkel probleem mee dat zou ook vreemd zijn als je kinderen altijd worst geeft dat je erover zou verbazen als ze erom vroegen, vind ik...
donderdag 30 juli 2009 om 14:00
donderdag 30 juli 2009 om 14:05
Ik heb ook geen hele plannen hoor. Soms moet je even nadenken over 'is dit gedrag dat ik aan wil moedigen' of 'hoe ga ik hiermee om' en soms kom je tot de conclusie dat je het verkeerd hebt aangepakt, maar ik heb geen vaststaand plan. Dat gebeurt zo'n beetje onderweg, als we het aan de hand hebben.
Soms kom je er ook na een tijdje achter dat je iets hebt toegestaan waar je eigenlijk helemaal niet op zit te wachten, en dan moet je dat weer terugdraaien. En ik doe ook vast weleens iets onredelijks en ik over- en onderschat ze ook vast weleens. Hoort er allemaal bij. Maar ik twijfel er niet aan dat het uiteindelijk verantwoordelijke, zelfstandige volwassenen worden die prima weten hoe ze zich moeten gedragen.
Soms kom je er ook na een tijdje achter dat je iets hebt toegestaan waar je eigenlijk helemaal niet op zit te wachten, en dan moet je dat weer terugdraaien. En ik doe ook vast weleens iets onredelijks en ik over- en onderschat ze ook vast weleens. Hoort er allemaal bij. Maar ik twijfel er niet aan dat het uiteindelijk verantwoordelijke, zelfstandige volwassenen worden die prima weten hoe ze zich moeten gedragen.
donderdag 30 juli 2009 om 14:31
quote:princessetamtam schreef op 30 juli 2009 @ 13:52:
als ik met zoon naar de marokkaanse winkel ga, krijgt ie olijven van de eigenaar, die vindt ie heerlijk maar een lolly ook.
aangezien hij niet gek is op snoep/er weinig om vraagt maak ik me er niet druk om.
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.Is dat bijzonder dan? Kibbeling lust toch iedereen? En gefrituurde mosselen smaken ook naar frituur en dat gaat er bij kinderen wel in meestal
als ik met zoon naar de marokkaanse winkel ga, krijgt ie olijven van de eigenaar, die vindt ie heerlijk maar een lolly ook.
aangezien hij niet gek is op snoep/er weinig om vraagt maak ik me er niet druk om.
mijn zoon is trouwens gek op kibbeling en gefrituurde mosselen, ik koop het regelmatig voor hem, heb wel een apart kind geloof ik.Is dat bijzonder dan? Kibbeling lust toch iedereen? En gefrituurde mosselen smaken ook naar frituur en dat gaat er bij kinderen wel in meestal
Overigens denk ik dat de meeste kinderen dat lusten hoor, smaakt gewoon naar vissticks, en dat is behoorlijk kindervoedsel toch?
