Kinderen
alle pijlers
Pleegkind
vrijdag 10 januari 2020 om 11:35
Graag zou ik van ervaringsdeskundigen weten wat het inhoudt een pleegkind op te voeden.
Het lijkt mij dat pleegkinderen een knauw hebben opgelopen door alles wat zij hebben meegemaakt en ik zie dit dan ook niet als romantisch of rooskleurig om een pleegkind op te voeden. Wat kom je tegen, hoe zwaar is het, biologische ouders die er eventueel nog tussenzitten etc.
Graag hoor ik hierover.
Het lijkt mij dat pleegkinderen een knauw hebben opgelopen door alles wat zij hebben meegemaakt en ik zie dit dan ook niet als romantisch of rooskleurig om een pleegkind op te voeden. Wat kom je tegen, hoe zwaar is het, biologische ouders die er eventueel nog tussenzitten etc.
Graag hoor ik hierover.
zaterdag 11 januari 2020 om 12:36
wat fijn, om ook deze kant eens te lezenGewoon-ik schreef: ↑10-01-2020 21:44Ik wil graag nog even een andere kant belichten, namelijk die van een biologische ouder.
Ik ben zelf super blij dat er pleegzorg is en dat mijn kind een super fijn, lief en hecht gezin heeft waar hij voor de volle 100% thuis hoort.
Zelf heb ik vrij intensief contact met hem en spreek ik pleegouders eigenlijk niet meer.
Alleen nog om de weekenden vast te leggen en op de evaluaties.
Kind heeft gewoon een enorm grote familie, namelijk, mijn familie, die van mijn partner en de familie van het pleeggezin. Erg fijn.
Hij noemt zijn pleegouders papa en mama. En ik heb het over papa x en mama x als ik het over ze heb.
Dit is een vrij uitzonderlijke situatie overigens. Volgens meerdere personen hebben wij een situatie uit 't boekje.
Het heeft me wel een aantal jaar gekost om er echt vrede mee te hebben, maar inmiddels weet ik dat hij daar een heel goed huis heeft.
Wat ik je mee wil geven is het volgende. Heb respect voor de ouders. Een van de moeilijkste dingen die een ouder kan doen is de zorg voor een kind uit handen geven aan een onbekende. Zeker omdat dit vaak vanuit een andere maatregel verplicht wordt.
Vaak is hier van alles aan vooraf gegaan wat zowel de ouder als het kind getroffen heeft.
Geef ze het gevoel dat je klaar staat om op te pakken waar zij het niet kunnen en geef een pleegkind altijd de mogelijkheid (mits wegens veiligheid of binding) contact te hebben met ouders.
Denk je, dat je kind ook weer bij jou komt wonen??
zaterdag 11 januari 2020 om 12:45
.Xaviera1234567890 schreef: ↑10-01-2020 12:01Als ik een pleegkind in huis neem dan wordt het eentje van ongeveer 12, de pubertijd komt dan om de hoek kijken dus dubbel zo zwaar.
Zelf heb ik twee kinderen die inmiddels volwassen zijn, het is dus niet zo dat ik kinderloos ben en daarom een pleegkind overweeg op te voeden.
Ik vraag mij af in hoeverre het 'te doen' is want ik neem aan dat er geen 'psychopaten' in de dop als pleegkinderen worden geplaatst of is dit al mijn mijn eerste misvatting?
Het lijkt mij dat er gradaties van beschadigde kinderen zijn en de echt verpeste kinderen niet bij een leek worden geplaatst of is dit mijn tweede misvatting?
Dit is echt een moeilijke leeftijd, pleegkinderen van 12 hebben al héél veel beschadigende ervaringen achter de rug waardoor ze een bedreigde persoonlijkheidsontwikkeling hebben, in alle gevallen zal trauma een rol spelen. Dat hoeven niet per se de 'grote' trauma's te zijn waar we meestal als eerste aan denken, maar wel zaken die van invloed zijn op hun identiteit.
Niet alle problematiek uit zich als 'psychopaatjes in de dop', maar het heftige gedrag kan wel behoorlijk hoog oplopen. Je hebt heftige externaliserende problematiek: gedrag laten zien waardoor de situatie explodeert, veel conflict opzoeken, geen grenzen of autoriteit respecteren, fysieke en verbale agressie, niet aan te sturen zijn. Maar ook internaliserende problematiek: problemen met zelfbeeld, angst, depressies, je als volwassene buitensluiten, geen contact aangaan, niet thuiskomen, manipuleren, kwetsbaar zijn voor loverboys. Om maar wat voorbeelden te noemen.
De ondersteuning vanuit pleegzorg ervaren pleegouders vaak als te weinig, je kunt dus het gevoel hebben dat je er alleen voor staat en dat het je te veel is. Daarnaast kan het momenteel erg moeilijk zijn om passende begeleiding te krijgen vanuit de jeugdzorg en/of jeugd-ggz. Maar wat geldt voor alles wat hier staat is dat het niet in alle gevallen zo is (je kan ook een super lopend team zijn met kind en netwerk, zowel sociaal als professioneel, en dat bijna alles rustig verloopt met problemen die goed te overzien zijn voor je). Het risico dat het te heftig wordt is wel groter naarmate een kind ouder is wanneer hij/zij bij je komt.
En iets om op te letten is je eigen gevoel, misschien ook je beweegredenen om dit te doen. Een pleegkind van deze leeftijd komt namelijk met een heel eigen netwerk, zowel profesioneel als sociaal. Het is echt belangrijk dat je je plek weet in het leven van dit kind. Een hoop, of wens om de belangrijkste te worden moet je echt temperen. Dit wil niet zeggen dat die wens of behoefte verkeerd is, maar dat je het in de gaten moet houden en daar goed mee om moet weten te gaan. Wat gewoon-ik schrijft is echt een heel mooi verhaal en je leest ook dat pleegouders zorgen dat er alle ruimte is voor pleegkind om intieme banden te hebben en te houden met familie (waar haalbaar en gewenst). Petje af ook @gewoon-ik dat je zo hebt kunnen groeien in dit proces, maar ook aan pleegouders (en @apiejapie als pleegouder) die jou respecteren als moeder en dat jullie samen dus de boodschap geven aan kind dat het oké is zo. Heel mooi en zó waardevol voor je kind als het zo kan.
Weekenden en vakanties kan een heel goed beginpunt zijn, ook prima als het daarbij blijft natuurlijk, dat kan heel waardevol zijn voor een kind dat al zo veel onrust in zijn/haar leven heeft. Dan kan je vaak ook wat meer een rustpunt zijn dan dat je (gelijk) alle heftigheid erbij krijgt.
Ik ben zelf niet ervaringsdeskundig als pleegouder, maar schrijf vanuit mijn professionele ervaring, dus mijn bericht kan je ook in dat kader plaatsen.
anoniem_365339 wijzigde dit bericht op 11-01-2020 13:09
24.87% gewijzigd
zaterdag 11 januari 2020 om 13:17
Ik heb gisteren een stukje gekeken van de documentaire Alicia, ik ga er eens goed over nadenken of ik dit kan en echt wil. De problematiek ziet er best heftig uit want het kind had allerlei issues wat normaal is vanwege haar ervaringen. De manier waarop ze met het konijn omging sprak boekdelen.
Heftige materie waar ik dus echt eens heel goed over na ga denken voordat ik mij er eventueel in begeef, een kind is geen artikel uit de supermarkt.
Heftige materie waar ik dus echt eens heel goed over na ga denken voordat ik mij er eventueel in begeef, een kind is geen artikel uit de supermarkt.
zaterdag 11 januari 2020 om 13:44
Ik vond het erg van mezelf maar door haar gebrek aan opvoeding en door haar boosheid zie je dat het ook niet alleen maar schattige zielig kinderen zijn, ik kreeg echt een beetje een afkeer van haar, probeer daar maar eens echt om te gaan geven al krijg je honderden tegenslagen, ergenissen..Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 13:17Ik heb gisteren een stukje gekeken van de documentaire Alicia, ik ga er eens goed over nadenken of ik dit kan en echt wil. De problematiek ziet er best heftig uit want het kind had allerlei issues wat normaal is vanwege haar ervaringen. De manier waarop ze met het konijn omging sprak boekdelen.
Heftige materie waar ik dus echt eens heel goed over na ga denken voordat ik mij er eventueel in begeef, een kind is geen artikel uit de supermarkt.
En dan?
Doe je het kind dan de deur uit, kind weer teleurgestelder, bozer, zelfstandiger en handiger geworden.
zaterdag 11 januari 2020 om 13:56
@MissMaran, ik had dat dus ook maar wilde dit niet zeggen. Het is begrijpelijk dat zo een beschadigd en daardoor zwaar gefrustreerd kind zich afreageert op zwakkeren. Ik weet alleen dat MOCHT ik ooit een pleegkind in huis nemen en dat mishandeld mijn huisdieren dat het meteen klaar is voor mij. Nogmaals dit was een eyeopener voor mij waardoor ik sterk twijfel en bij twijfel niet doen is mij geleerd.
Ik kan en wil dit soort praktijken niet tolereren wat iemand ook heeft mee gemaakt kind of geen kind, het is een dealbreaker waarover bij mij geen discussie bestaat noch sympathie voor is. Daarom noemde ik psychopaatjes in de dop, wil en kan ik niet begrijpen wat de geschiedenis ook is.
Gefrustreerd en opstandig: ja, raar gedrag naar dieren: nooit.
Ik kan en wil dit soort praktijken niet tolereren wat iemand ook heeft mee gemaakt kind of geen kind, het is een dealbreaker waarover bij mij geen discussie bestaat noch sympathie voor is. Daarom noemde ik psychopaatjes in de dop, wil en kan ik niet begrijpen wat de geschiedenis ook is.
Gefrustreerd en opstandig: ja, raar gedrag naar dieren: nooit.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:03
ik denk dat het goed is, dat jij geen pleegkind neemtXaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 13:56@MissMaran, ik had dat dus ook maar wilde dit niet zeggen. Het is begrijpelijk dat zo een beschadigd en daardoor zwaar gefrustreerd kind zich afreageert op zwakkeren. Ik weet alleen dat MOCHT ik ooit een pleegkind in huis nemen en dat mishandeld mijn huisdieren dat het meteen klaar is voor mij. Nogmaals dit was een eyeopener voor mij waardoor ik sterk twijfel en bij twijfel niet doen is mij geleerd.
Ik kan en wil dit soort praktijken niet tolereren wat iemand ook heeft mee gemaakt kind of geen kind, het is een dealbreaker waarover bij mij geen discussie bestaat noch sympathie voor is. Daarom noemde ik psychopaatjes in de dop, wil en kan ik niet begrijpen wat de geschiedenis ook is.
Gefrustreerd en opstandig: ja, raar gedrag naar dieren: nooit.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:10
Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 14:06Precies want ik kan slecht tegen raar gedrag naar dieren toe en als dat het resultaat is van alles wat een kind heeft mee gemaakt past dit niet in mijn leven. Ik kan hier echt totaal geen begrip voor hebben dus kunnen we het topic sluiten.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:14
hoe had je je dan wel voorbereid?Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 14:06Precies want ik kan slecht tegen raar gedrag naar dieren toe en als dat het resultaat is van alles wat een kind heeft mee gemaakt past dit niet in mijn leven. Ik kan hier echt totaal geen begrip voor hebben dus kunnen we het topic sluiten.
waarom dacht je, dat het wel een goed idee was??
zaterdag 11 januari 2020 om 14:15
Omdat dit dus een van mijn angsten is, met ondankbaarheid, een grote mond en andere zaken ik zou kunnen omgaan is dit echt een dealbreaker voor mij. Ik heb documentaires gezien over adoptie ouders die met de dood werden bedreigd en de huisdieren en kleinere zusjes en broertjes mishandeld werden door hey adoptiekind omdat het zo brschadigd was en zoals ik lees ik begeleiding hier in NL niet of nauwelijks. Zit ik er maar mee en dan?
zaterdag 11 januari 2020 om 14:16
Daar hoef je je echt niet voor te schamen, het is erger als je dat onderschat en dat je straks een hele vervelende situatie hebt in huis met een kind.Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 14:06Precies want ik kan slecht tegen raar gedrag naar dieren toe en als dat het resultaat is van alles wat een kind heeft mee gemaakt past dit niet in mijn leven. Ik kan hier echt totaal geen begrip voor hebben dus kunnen we het topic sluiten.
Daarom zou iedereen een weekje mee moeten lopen in een pleeggezin voor de echte beslissingen genomen wordt.
Ik wil later ook pleegzorg gaan doen als mijn dochter uit huis is, het sluit ook aan op mijn beroep, ik denk dat ik vanzelf voel wanneer de tijd rijp is.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:17
ik ben blij, dat je er nu wel achter komt Leve de VPRO!Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 14:15Omdat dit dus een van mijn angsten is, met ondankbaarheid, een grote mond en andere zaken ik zou kunnen omgaan is dit echt een dealbreaker voor mij. Ik heb documentaires gezien over adoptie ouders die met de dood werden bedreigd en de huisdieren en kleinere zusjes en broertjes mishandeld werden door hey adoptiekind omdat het zo brschadigd was en zoals ik lees ik begeleiding hier in NL niet of nauwelijks. Zit ik er maar mee en dan?
zaterdag 11 januari 2020 om 14:24
Als je een 12 jarige in huis haalt is dat gedrag eerder regel dan uitzondering hoor poeh, waar begin je aan, ik denk dat dat soort jongeren beter functioneren in een woongroep met hele proffessionele begeleiders en een drillsargeant uit het leger haha, je zou ook crisisopvang voor baby's of peuters kunnen overwegen.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:28
Ik weet niks van hem alleen hoe hij heet en de straatnaam, geen achternaam of huisnummer.angelica1408 schreef: ↑10-01-2020 14:06Wordt niet verrekend, staat er los van. Het lijkt erop dat ze het puur voor het geld doet en dit lekker aan zichzelf opmaakt. Meldt dit alsjeblieft bij Veilig Thuis. Ik vind dit echt heel triest voor dit kind.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... -pleegzorg
zaterdag 11 januari 2020 om 14:35
Nou ik weet best dat kinderen in zo een situatie mij niet dankbaar zullen zijn, mij willen provoceren en wat al niet meer maar ik had niet zo snel gedacht aan raar gedrag naar dieren toe. Ik vind het vrij normaal om hier mijn eigen mening over te hebben en dat is dus absoluut niet mogelijk in mijn huis door wie dan ook. Ik geef Alicia hier niet de schuld van, de begeleider zei er niks van en reageerde lacherig. Zij blijft dus in gebreke door haar niet te leren dat dat niet mag. Het konijn mag raar behandeld worden maar ze mag niet het jochie in elkaar trappen, slechte manier van opvoeden of was het opvangen?
Dat hier dan schamper op wordt gereageerd is ook niet mijn probleem maar de kortzichtigheid van de reageerder.
Dat hier dan schamper op wordt gereageerd is ook niet mijn probleem maar de kortzichtigheid van de reageerder.
zaterdag 11 januari 2020 om 14:40
zaterdag 11 januari 2020 om 15:33
zaterdag 11 januari 2020 om 15:44
Dus als ik het goed begrijp haak je nu af omdat je op tv 1 kind (niet in een pleeggezin, maar in een instelling) hebt gezien dat niet lief was voor een dier? Het is je goed recht, maar ik vind het behoorlijk kortzichtig.Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 14:06Precies want ik kan slecht tegen raar gedrag naar dieren toe en als dat het resultaat is van alles wat een kind heeft mee gemaakt past dit niet in mijn leven. Ik kan hier echt totaal geen begrip voor hebben dus kunnen we het topic sluiten.
zaterdag 11 januari 2020 om 16:19
Dan was pleegzorg denk ik sowieso geen goede match... Misschien dat pleegmaatje je wel zal passen.Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 16:09Ik kan ook niet verder kijken dan mijn neus lang is. Heel kortzichtig, bekrompen en star ben ik. Maar voor de rest ben ik heel aardig hoor.
Pleegzorg is geen gezelligheid maar hulpverlening... pleegmaatje is veel luchtiger....
zaterdag 11 januari 2020 om 18:57
Ik denk dat het goed is dat je realistisch bent naar jezelf met wat je wel en niet aankan. en het is geen schande om dat gewoon toe te geven, liever nu dan straks als je het kind terug moet sturen. Ik denk dat je het misschien eerder wat makkelijk had ingeschat, je denkt dat je aankan dat een kind je provoceert, maar die provocatie kan natuurlijk allerlei vormen aannemen, dus ook een vorm die je niet vooraf gedacht had.Ook ga je er vanuit dat een kind leert wat acceptabel gedrag is zoals de meeste kinderen dat leren, maar dat is bij pleegkinderen helemaal niet perse zo. Als zo'n kind al zijn hele leven heeft gezien dat dieren mishandelen normaal is en de norm, dan ga jij met je 'dat mag niet' echt geen indruk maken. Misschien heb je ook te makkelijk aangenomen dat zo'n kind wel bij jou kan meedraaien in je routine, dat het kind dieren leuk vindt (en daar niet bang of allergisch voor is, want dan moet ofwel het dier ofwel het pleegkind weg).Xaviera1234567890 schreef: ↑11-01-2020 14:35Nou ik weet best dat kinderen in zo een situatie mij niet dankbaar zullen zijn, mij willen provoceren en wat al niet meer maar ik had niet zo snel gedacht aan raar gedrag naar dieren toe. Ik vind het vrij normaal om hier mijn eigen mening over te hebben en dat is dus absoluut niet mogelijk in mijn huis door wie dan ook. Ik geef Alicia hier niet de schuld van, de begeleider zei er niks van en reageerde lacherig. Zij blijft dus in gebreke door haar niet te leren dat dat niet mag. Het konijn mag raar behandeld worden maar ze mag niet het jochie in elkaar trappen, slechte manier van opvoeden of was het opvangen?
Dat hier dan schamper op wordt gereageerd is ook niet mijn probleem maar de kortzichtigheid van de reageerder.
Ik heb dit echt al vaker gezien, mensen onderschatten het enorm.
Dan nog, ik vind het heel knap dat je wel in staat bent realistisch te kijken, genoeg mensen die denken: 'ach joh, dat gebeurt niet, ik fix dat kind wel effe zodat ze zich wel aanpast'. Alsnog zou je naar de informatie avond kunnen gaan, er zijn ook best aangepaste pleegkinderen. Mijn broer brak zo ongeveer het huis af bij zijn pleeggezin, ik was een voorbeeldig pleegkind (wat eigenlijk in zichzelf een enorm probleem was, maar waar niemand behalve ik echt last van had)
