Kinderen
alle pijlers
Poes laten inslapen, wat vertel ik onze dochter (2,5 jaar)
woensdag 16 juli 2008 om 22:42
Morgenavond gaan we onze poes van 17 jaar laten inslapen bij de dierenarts. Ze is oud en op, en we willen haar een langere lijdensweg besparen. Hoe leg ik onze dochter van 2,5 jaar uit wat er met de poes gaat gebeuren? Ik heb haar al wel verteld dat Poes oud en ziek is en dat de dierenarts haar niet meer beter kan maken. Bij de dierenarts heb ik een boekje opgehaald over een konijn dat dood gaat, maar dat is voor oudere kinderen en niet echt wat ik zoek (halverwege het boekje gaat eerst het konijn dood en aan het einde overlijdt oma ook nog). We mogen onze dochter morgen ook meenemen zodat ze kan zien wat er gebeurt, maar ik weet niet of dat wel zo'n goed idee is.
Wie heeft er tips?
Wie heeft er tips?
woensdag 16 juli 2008 om 22:47
Indertijd was Muizelien even oud als jouw dochter toen de poes van mijn moeder overleed. Die was in haar slaap overleden. Wij gingen toen mijn moeder en de poes halen. Ik had verteld dat de poes naar de poezenhemel was gegaan - wat haar niet veel zei - en dat oma verdrietig was. Dat begreep ze wel. Ze is gewoon meegeweest naar het crematorium, al snapte ze er niets van. Toen ze 6 was, overleed onze poes. Althans, die moesten wij net als jij laten inslapen. Toen begreep ze meer. Toen ook over poezenhemels gesproken. Ik liet haar een tekening maken en een speelgoedmuis kopen en ze was erbij.
Nog niet zo lang geleden moest de cavia inslapen. Dat raakte haar meer.
Gewoon eerlijk vertellen dat de poes ziek is en dat de dokter haar niet meer beter kan maken. Dat poes gaat slapen en dan niet meer wakker wordt, althans, hier, maar wel in de poezen of dierenhemel. En dat poes dan geen pijn meer heeft.
Je kan haar erbij laten. Onze dierenarts is een zeer schappelijk man, die je alle tijd en ruimte geeft, en ook vertelt wat hij gaat doen, eerst prikje om te slapen, dan prikje voor de hemel.
Wat juist veel pijnlijker is, is dat je kindje ineens geen poes meer ziet en dan is een dierenarts met prikjes een helemaal heel vaag begrip.
Sterkte morgen
Nog niet zo lang geleden moest de cavia inslapen. Dat raakte haar meer.
Gewoon eerlijk vertellen dat de poes ziek is en dat de dokter haar niet meer beter kan maken. Dat poes gaat slapen en dan niet meer wakker wordt, althans, hier, maar wel in de poezen of dierenhemel. En dat poes dan geen pijn meer heeft.
Je kan haar erbij laten. Onze dierenarts is een zeer schappelijk man, die je alle tijd en ruimte geeft, en ook vertelt wat hij gaat doen, eerst prikje om te slapen, dan prikje voor de hemel.
Wat juist veel pijnlijker is, is dat je kindje ineens geen poes meer ziet en dan is een dierenarts met prikjes een helemaal heel vaag begrip.
Sterkte morgen
woensdag 16 juli 2008 om 22:48
woensdag 16 juli 2008 om 22:49
ik zou niet in details treden geloof ik. de dierenarts kan de poes niet meer beter maken en nu is ze dood, zoiets. Ik zou haar zeker niet meenemen, ze lijkt me nog erg jong en als ze het onderscheid niet kan maken (wat behoorlijk logisch is denk ik) durft ze zelf niet meer te slapen òf wordt ze panisch als ze weer een prik moet bv op het condultatieburo.
woensdag 16 juli 2008 om 22:51
Hallo Wolkewietje.
Allereerst succes met het vreselijke gebeuren morgenavond. Dit soort dingen zijn - hoe mooi Poes' leven ook was - niet fijn!
Als ik jou was zou ik vooral afgaan op je gevoel. Jij kent je dochter het beste en begrijpt het beste wat zij wel en niet begrijpt. Je kunt - gebaseerd op het konijnboekje- zelf een verhaaltje voor haar maken met foto's van de poes. Precies zoals je het zelf wil.Afhankelijk van je geloof gaat de poes naar de hemel, krijgt de poes een nieuw lijfje, of is de poes gewoon heel lang gaan slapen. Op 2.5 jarige leeftijd kan de poes zelfs met allemaal andere beestjes in de hemel zijn gaan spelen en is het daar zo leuk, dat ie voorlopig niet terug komt.
Ik denk dat je dochter het hoogstwaarschijnlijk ter informatie aanneemt en er niet bijzonder veel aandacht aan zal besteden. Voor haar is "dood" immers nog een te moeilijk begrip....Ze zal de poes wel missen, maar nog niet begrijpen dat hij echt niet meer terug komt.!
Succes!
Allereerst succes met het vreselijke gebeuren morgenavond. Dit soort dingen zijn - hoe mooi Poes' leven ook was - niet fijn!
Als ik jou was zou ik vooral afgaan op je gevoel. Jij kent je dochter het beste en begrijpt het beste wat zij wel en niet begrijpt. Je kunt - gebaseerd op het konijnboekje- zelf een verhaaltje voor haar maken met foto's van de poes. Precies zoals je het zelf wil.Afhankelijk van je geloof gaat de poes naar de hemel, krijgt de poes een nieuw lijfje, of is de poes gewoon heel lang gaan slapen. Op 2.5 jarige leeftijd kan de poes zelfs met allemaal andere beestjes in de hemel zijn gaan spelen en is het daar zo leuk, dat ie voorlopig niet terug komt.
Ik denk dat je dochter het hoogstwaarschijnlijk ter informatie aanneemt en er niet bijzonder veel aandacht aan zal besteden. Voor haar is "dood" immers nog een te moeilijk begrip....Ze zal de poes wel missen, maar nog niet begrijpen dat hij echt niet meer terug komt.!
Succes!
woensdag 16 juli 2008 om 23:19
Ik heb er vandaag helaas voor gestaan. Mijn oude dame van 13 jaar was ziek, niks meer aan te doen. Vanmorgen heb ik haar alleen weggebracht. Kitty van 5 heeft nog wel afscheid van haar genomen, ik heb wel verteld dat de poes erg ziek was, zo ziek dat de dokter haar niet meer beter kon maken. Kitty was erg verdrietig, maar dat is ook zo weer weg. Als ik er iets over zeg gaat het lipje weer trillen, maar verder vraagt ze er niet echt naar. Nu was dit ook geen knuffelpoes, maar een buitenpoes.
Ik heb haar niet meegenomen naar de dierenarts. Ik weet nog van vorige keer dat het een naar gezicht is, de ogen blijven vaak open en idd, na dat ze zijn overleden hebben ze vaak nog stuiptrekkingen en soms een verdwaalde ademhaal.
Ach, het was zo verdrietig... dag poes, dagdag....
Veel stekrte morgen in ieder geval. Het is zo naar en verdrietig, ook voor jezelf. Ik plink hier nu ook weer wat traantjes weg...
Ik heb haar niet meegenomen naar de dierenarts. Ik weet nog van vorige keer dat het een naar gezicht is, de ogen blijven vaak open en idd, na dat ze zijn overleden hebben ze vaak nog stuiptrekkingen en soms een verdwaalde ademhaal.
Ach, het was zo verdrietig... dag poes, dagdag....
Veel stekrte morgen in ieder geval. Het is zo naar en verdrietig, ook voor jezelf. Ik plink hier nu ook weer wat traantjes weg...
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 16 juli 2008 om 23:31
Hm... meenemen is misschien niet zo'n goed idee.
Er kwam een kindje op mijn spreekuur en ik wilde haar een injectie geven. Gevolg; kind hysterisch. Tja gebeurd wel vaker dat kinderen angstig zijn maar dit kind raakte helemaal buiten zichzelf. Moeder legde de link dat ze 2 weken daarvoor het kindje van 3.5jr mee hadden genomen naar de dierenarts omdat ze hun hond moesten laten inslapen.
Er was het kindje echt niet uit te leggen dat je "goeie en slechte" prikjes hebt.
Dan het "slapen" en niet meer wakker kunnen worden. Hier is behoorlijk wat over geschreven. De hele kleintjes kunnen makkelijk een aversie tegen slapen krijgen omdat "oma dat ook ging doen en niet meer wakker kon worden". Net als "oma was heel ziek". Het kind is vast een wel een keer behoorlijk ziek en mama misschien ook wel.
Eigenlijk kan je een kind pas goed uitleggen wat dood is als het kind begrijpt dat een bal niet leeft en bv een torretje wel. En dan is hele heldere bewoording toch het beste. Poes is dood gegaan. Het kind zal langzaam ervaren dat als een mens of dier dood is ze dat dier of die persoon nooit meer zal zien.
Er kwam een kindje op mijn spreekuur en ik wilde haar een injectie geven. Gevolg; kind hysterisch. Tja gebeurd wel vaker dat kinderen angstig zijn maar dit kind raakte helemaal buiten zichzelf. Moeder legde de link dat ze 2 weken daarvoor het kindje van 3.5jr mee hadden genomen naar de dierenarts omdat ze hun hond moesten laten inslapen.
Er was het kindje echt niet uit te leggen dat je "goeie en slechte" prikjes hebt.
Dan het "slapen" en niet meer wakker kunnen worden. Hier is behoorlijk wat over geschreven. De hele kleintjes kunnen makkelijk een aversie tegen slapen krijgen omdat "oma dat ook ging doen en niet meer wakker kon worden". Net als "oma was heel ziek". Het kind is vast een wel een keer behoorlijk ziek en mama misschien ook wel.
Eigenlijk kan je een kind pas goed uitleggen wat dood is als het kind begrijpt dat een bal niet leeft en bv een torretje wel. En dan is hele heldere bewoording toch het beste. Poes is dood gegaan. Het kind zal langzaam ervaren dat als een mens of dier dood is ze dat dier of die persoon nooit meer zal zien.
woensdag 16 juli 2008 om 23:46
Dank jullie wel voor de snelle reacties en tips!
Om later drama's rond slapen en prikjes te voorkomen, weet ik dat het idd beter is om dat niet als uitleg te gebruiken.
Ik ga morgenochtend in ieder geval nog even naar de bieb om een boekje van Kikker te lenen, over Kikker die een dood vogeltje vindt. Misschien kan ik aan de hand daarvan nog wat vertellen.
Om later drama's rond slapen en prikjes te voorkomen, weet ik dat het idd beter is om dat niet als uitleg te gebruiken.
Ik ga morgenochtend in ieder geval nog even naar de bieb om een boekje van Kikker te lenen, over Kikker die een dood vogeltje vindt. Misschien kan ik aan de hand daarvan nog wat vertellen.
