Kinderen
alle pijlers
"Wil je geen kinderen?"
donderdag 10 april 2025 om 20:17
Hi! Ik ben eigenlijk eens benieuwd of hier forummers zijn die geen kinderwens hebben. Zelf ben ik (27, vrouw) al vanaf jongs af aan vrij zeker dat ik geen kinderen wil. In een maatschappij waar moederschap de norm is, is het soms best pittig om dat uit te spreken omdat je veel weerstand ervaart. Mijn ervaring is dat ik dan heel stellig moet zijn dat ik geen moeder wil worden, omdat anders wordt gezegd dat het nog wel komt als ik ouder word, ik de juiste partner nog moet tegenkomen, etc. etc.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Every step forward begins with the decision to not stand still
maandag 21 april 2025 om 19:37
Ik vind het prima als iemand dat op een belangstellende manier vraagt en een gesprek op een normale manier erover hebben is ook okay. Maar dan moeten ze niet gaan drammen. Dat heb ik gelukkig maar 2 keer meegemaakt. Ik werd zo fel dat ze gelijk stopten met vragen.Tavistock schreef: ↑11-04-2025 09:32Dat er vragen komen, vind ik niet zo gek. Je valt toch buiten de norm: 78% van de vrouwen krijgt kinderen, 22% niet. Daardoor ben je dus een uitzondering. Maar ik zou het niet gaan uitleggen of verdedigen. Want dan wordt het een discussie.
Ik merk dat ook wel eens als je zegt dat je vegetarisch eet. Mijn zwager gaat dan uitgebreid uitleggen waarom hij wel vlees eet. Alsof ik hem met mijn eigen standpunt heb aangevallen. Ik denk dat dat met kinderen, of alles wat buiten de norm valt, ook zo kan werken.
Gewoon houden bij ‘nee’. En als iemand zegt: “Dat komt nog wel”, kun je altijd iets zeggen als “wie weet, maar zoals ik er nu sta hoop ik van niet”. En dan het gesprek stoppen. Of eerder. Wat jij wil.
madamebijoux wijzigde dit bericht op 21-04-2025 20:10
0.05% gewijzigd
Je pense donc je suis
maandag 21 april 2025 om 19:48
Dat is dan het andere uiterste en ja,iedereen is een kind geweest. Ik vind kinderen erg leuk maar wil ze gewoon niet (uitzondering dat als mijn vriend kinderen had gehad dan was dat iets anders geweest). Een ieder moet ook zelf bepalen of hij/zij kinderen wil en hoeveel.Wombat schreef: ↑11-04-2025 13:05Ik zie ook wel bij kindvrije mensen om mij heen dat ze dan steeds berichten gaan posten over hoe verschrikkelijk kinderen wel niet zijn. Dat vind ik ook wel merkwaardig. Het is een leeftijdsfase, je bent het zelf ook geweest. En het komt zo verbeten over.
Ik heb dan weer niks met formule 1, voetbal, of RTL Boulevard. En daar houd ik me dus niet mee bezig, klaar. Ieder zijn ding. Liever praten over wat je wel bezighoudt dan wat je niet wilt, da's constructiever.
Tegelijkertijd snap ik het ook wel dat je af en toe wilt afreageren als je in een omgeving zit waarin iedereen steeds tegen je zegt dat je echt heus nog wel kinderen wilt hoor, of rare vragen gaat stellen. Dat zou ik ook irritant vinden.
madamebijoux wijzigde dit bericht op 21-04-2025 20:12
4.27% gewijzigd
Je pense donc je suis
maandag 21 april 2025 om 19:56
Ik kan me dat wel voorstellen en zie het zeker niet als een oordeel. Degene is dan zo blij met het moederschap dat ze er helemaal in op gaat.Draaideurforummer schreef: ↑11-04-2025 13:25Maar waarom zou het voor die vrouwen niet waar kunnen zijn? Het is toch niet perse een oordeel naar een ander toe? Als er zou staan: "Vrijwilligerswerk maakt je een beter mens" of: "Alleen met goede vrienden om je heen heeft je leven betekenis" of: "Nu ik een hond heb weet ik pas echt wat liefde is", zou je je dan ook aangesproken voelen?
Je pense donc je suis
maandag 21 april 2025 om 20:06
Nee, niet echt. Ik vind het advies van mensen die niet het zelfde ervaren over het algemeen niet zo relevant. En als dat dan wordt gebracht met een toon van ‘dan doe je toch gewoon even zo…’ dan komt dat van iemand die uit ervaring spreekt (zoals jij) een stuk aangenamer over dan van iemand die helemaal niet weet hoe het voelt.
maandag 21 april 2025 om 20:11
Een ding is zeker, iedereen met kinderen is ooit iemand zonder kinderen geweest. Omgekeerd kun je dat niet zeggenTrixie schreef: ↑21-04-2025 20:06Nee, niet echt. Ik vind het advies van mensen die niet het zelfde ervaren over het algemeen niet zo relevant. En als dat dan wordt gebracht met een toon van ‘dan doe je toch gewoon even zo…’ dan komt dat van iemand die uit ervaring spreekt (zoals jij) een stuk aangenamer over dan van iemand die helemaal niet weet hoe het voelt.
Hoe dan ook, ik heb als kinderloze op dit vlak ook minder meegemaakt. Ik ben nogal fel van aard en mensen kijken wel drie keer uit met mij in discussie te gaan.
maandag 21 april 2025 om 21:28
Ik heb nooit een echte kinderwens gehad. Nu ik 39 ben nog steeds niet.
De vragen “waarom ik geen kinderen heb” beginnen af te nemen nu mijn vruchtbaarheid ook afneemt.
Als er een random persoon vraagt of ik kinderen heb, zeg ik dat het er niet van is gekomen en ik heel gelukkig ben met mijn 2 katten. Gaat verder niemand iets aan.
Verder vind ik kinderen heel leuk. Ben ik een blije lieve tante en zou ik zo een kind in nood in huis nemen. Ik denk wel dat als het erop aan komt, ik een goede opvoeder/ouder kan zijn. Dus als er ooit zich een liefde meld met kinderen vind ik dat helemaal prima. Of als een neefje/nichtje een plek nodig heeft, altijd welkom.
De vragen “waarom ik geen kinderen heb” beginnen af te nemen nu mijn vruchtbaarheid ook afneemt.
Als er een random persoon vraagt of ik kinderen heb, zeg ik dat het er niet van is gekomen en ik heel gelukkig ben met mijn 2 katten. Gaat verder niemand iets aan.
Verder vind ik kinderen heel leuk. Ben ik een blije lieve tante en zou ik zo een kind in nood in huis nemen. Ik denk wel dat als het erop aan komt, ik een goede opvoeder/ouder kan zijn. Dus als er ooit zich een liefde meld met kinderen vind ik dat helemaal prima. Of als een neefje/nichtje een plek nodig heeft, altijd welkom.
maandag 21 april 2025 om 21:39
Ik ben 27 en heb ook geen kinderwens. Nooit gehad, ik kan me het gevoel ook niet echt voorstellen. Merk het ook aan hoe andere vrouwen met kindjes omgaan: ze vinden foto’s/filmpjes schattig en schenken graag aandacht aan kindjes. Ik heb dat echt nooit gehad, ik reageer pas op een kindje als het mij opzoekt. Dat ik geen kinderwens heb vind ik ergens jammer, op romantisch vlak had ik het makkelijker gevonden om meer ‘als de norm’ te zijn. Ik hoop soms dat dat nog bijtrekt. Ik weet iig dat ik niet aan een kind begin tenzij ik het voor de volle 100% wil, want áls ik moeder zouden mijn kinderen voor alles gaan. En dat gevoel zie ik gewoon nooit komen. Vooral door de babyfase, vanaf +- 5 jaar kriebelt het gevoel soms wel een beetje. Maar dat is te weinig om er aan te beginnen.
Om je vraag te beantwoorden: ik krijg vaak de reactie ‘Komt nog wel’. Dan zeg ik ‘Of niet, mag ook he’ en vaak is het dan stil.
Om je vraag te beantwoorden: ik krijg vaak de reactie ‘Komt nog wel’. Dan zeg ik ‘Of niet, mag ook he’ en vaak is het dan stil.
dinsdag 22 april 2025 om 07:48
Het is een wereld van verschil of jij geen kinderen wil/hebt of nog geen kinderen wil/hebt. Die tweede groep is aspirant-lid van de moederclub en wordt totaal anders bejegend. Zij wijzen het moederschap niet af. Zij zijn ‘normaal’.
dinsdag 22 april 2025 om 08:27
Wat naar, alleen maar omdat je niet wil? Waarom ga je nog langs? Dat ze het jammer vinden kan ik me nog voorstellen maja jammer voor ze. Maar daar zo heftig over zijn is wel respectloos.
dinsdag 22 april 2025 om 08:33
Nee hoor, want er zijn heel veel mensen die ooit heel stellig waren dat ze geen kinderen wilden en ze uiteindelijk toch wilden. Dat gebeurt nou eenmaal echt veel.
dinsdag 22 april 2025 om 08:55
Bijna helemaal dit, op het laatste stukje na. Ik vind kinderen niet zo leuk. Ik vind het niet schattig en aandoenlijk, ik voel niets bij een baby in een wagen. Op mijn neefje na. Die was enorm schattig als baby en is echt altijd een lief, rustig en makkelijk kind geweest. Maar kleine kinderen kan ik niet zoveel mee en zijn voor mij vooral flink overprikkelend. Vanaf een jaar of acht vind ik ze best leuk en met tieners kan ik heel goed door een deur. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar ik ben ook echt geen kindermens. Ik ben wel een leuke tante, dat dan weer wel en ik hou zielsveel van mijn neefje.MEFunny schreef: ↑21-04-2025 21:28Ik heb nooit een echte kinderwens gehad. Nu ik 39 ben nog steeds niet.
De vragen “waarom ik geen kinderen heb” beginnen af te nemen nu mijn vruchtbaarheid ook afneemt.
Als er een random persoon vraagt of ik kinderen heb, zeg ik dat het er niet van is gekomen en ik heel gelukkig ben met mijn 2 katten. Gaat verder niemand iets aan.
Verder vind ik kinderen heel leuk. Ben ik een blije lieve tante en zou ik zo een kind in nood in huis nemen. Ik denk wel dat als het erop aan komt, ik een goede opvoeder/ouder kan zijn. Dus als er ooit zich een liefde meld met kinderen vind ik dat helemaal prima. Of als een neefje/nichtje een plek nodig heeft, altijd welkom.
Maar het moederschap is niets voor mij. Ik heb behoefte aan een lege agenda, een rustig huis als ik thuis kom uit mijn werk en het leven met een kind spreekt me echt op geen enkele manier aan.
En natuurlijk neem ik mijn neefje zo in huis als mijn broer en schoonzus weg zouden vallen, zonder erover na te hoeven denken. Maar een eigen kind? Nee, bedankt. Ik word 38 dit jaar maar ik zie er flink jonger uit dus ik krijg de vraag nog wel veel, ook van klanten in mijn winkel.
Als ik dan zeg dat ik ze niet hoef zegt men steevast: ach wacht maar tot je dertig wordt/de juiste leert kennen.
De dertig ben ik dus allang voorbij en ik heb ook nog vergevorderde endometriose dus de kans op een zwangerschap is hier al heel klein. Vaak zeg ik dat ook gewoon, dat ik ze niet kan krijgen maar ook dat ik ze gewoon niet wil.
En ja, daar komt dan vaak veel onbegrip op, jammer dan.
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
dinsdag 22 april 2025 om 08:59
Ik vond kinderen van anderen ook nooit zoveel aan. Ik zat nooit te zwijmelen bij een baby. En zo ken ik meer ouders. Ik keek en kijk nooit babyfilmpjesZuurSnoepje schreef: ↑21-04-2025 21:39Ik ben 27 en heb ook geen kinderwens. Nooit gehad, ik kan me het gevoel ook niet echt voorstellen. Merk het ook aan hoe andere vrouwen met kindjes omgaan: ze vinden foto’s/filmpjes schattig en schenken graag aandacht aan kindjes. Ik heb dat echt nooit gehad, ik reageer pas op een kindje als het mij opzoekt. Dat ik geen kinderwens heb vind ik ergens jammer, op romantisch vlak had ik het makkelijker gevonden om meer ‘als de norm’ te zijn. Ik hoop soms dat dat nog bijtrekt. Ik weet iig dat ik niet aan een kind begin tenzij ik het voor de volle 100% wil, want áls ik moeder zouden mijn kinderen voor alles gaan. En dat gevoel zie ik gewoon nooit komen. Vooral door de babyfase, vanaf +- 5 jaar kriebelt het gevoel soms wel een beetje. Maar dat is te weinig om er aan te beginnen.
Om je vraag te beantwoorden: ik krijg vaak de reactie ‘Komt nog wel’. Dan zeg ik ‘Of niet, mag ook he’ en vaak is het dan stil.
Ik vind kinderen van anderen ook veel zwaarder om voor te zorgen.
Dat is dus niet per se hoe je kunt bepalen wel of geen kinderen te willen.
Ik had wel altijd heel sterk het gevoel moeder te willen worden. Ik denk dat dat het enige is waar je vanuit kunt gaan: je voelt het verlangen naar een kind wel of niet.
Kinderen van anderen zijn niet te vergelijken met je eigen kind. Je hoeft niet alle kinderen leuk te vinden om die van jezelf leuk te vinden.
dinsdag 22 april 2025 om 09:01
De ervaring niet aan de verwachtingen van je ouders te voldoen kan toch gedeeld worden door mensen met kinderen? Zelf had ik een kinderwens maar ik kreeg ze niet makkelijk. Een medisch iets. Mijn moeder zat me enorm op mijn nek omdat al mijn tantes al oma waren en zij nog niet, en dat stopte niet toen ze dit wist. (Dat ik zoiets niet meteen met mijn eigen moeder heb gedeeld zegt misschien al iets.) Tegelijk werd een van mijn broers in een bepaalde studierichting gedwongen, en toen hij dat na een jaar voor gezien hield waren ze ook zwaar teleurgesteld. Het doet altijd pijn als je ouders je niet accepteren zoals je bent. Een dikke huid kweken is iets wat je moet leren, ik had dat ook niet van nature. Het commentaar laten bij degene die het geeft is wel iets wat je kunt leren. Als je er gevoelig voor bent is dat misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar een slecht advies is het daarmee niet.Trixie schreef: ↑21-04-2025 20:06Nee, niet echt. Ik vind het advies van mensen die niet het zelfde ervaren over het algemeen niet zo relevant. En als dat dan wordt gebracht met een toon van ‘dan doe je toch gewoon even zo…’ dan komt dat van iemand die uit ervaring spreekt (zoals jij) een stuk aangenamer over dan van iemand die helemaal niet weet hoe het voelt.
dinsdag 22 april 2025 om 09:07
Mijn moeder heeft hier gelukkig nooit gepusht bij me om een kind te krijgen. Van haar had ze niet zo nodig oma hoeven worden. Ze is zelf ook niet zo'n kindermens. Toch heeft ze nu een kleinzoon en daar is ze gek op. Maar als broer geen kind had gekregen had ze het ook prima gevonden.
Ik ben heel blij dat ik van niemand die druk gevoeld heb om me voort te planten.
Ik ben heel blij dat ik van niemand die druk gevoeld heb om me voort te planten.
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
dinsdag 22 april 2025 om 09:14
Jujubee schreef: ↑22-04-2025 08:55Bijna helemaal dit, op het laatste stukje na. Ik vind kinderen niet zo leuk. Ik vind het niet schattig en aandoenlijk, ik voel niets bij een baby in een wagen. Op mijn neefje na. Die was enorm schattig als baby en is echt altijd een lief, rustig en makkelijk kind geweest. Maar kleine kinderen kan ik niet zoveel mee en zijn voor mij vooral flink overprikkelend. Vanaf een jaar of acht vind ik ze best leuk en met tieners kan ik heel goed door een deur. Ik heb geen hekel aan kinderen, maar ik ben ook echt geen kindermens. Ik ben wel een leuke tante, dat dan weer wel en ik hou zielsveel van mijn neefje.
Maar het moederschap is niets voor mij. Ik heb behoefte aan een lege agenda, een rustig huis als ik thuis kom uit mijn werk en het leven met een kind spreekt me echt op geen enkele manier aan.
Exact dat, wij hebben heel erg gekeken naar vooral het leven wat je krijgt als je kinderen hebt. Niet eens zo zeer naar of ik een kind leuk vind. Maar dat leven sprak ons op geen enkele manier aan...het constant moeten zorgen, rennen, je eigen agenda helemaal opzij te zetten, geen dag meer rust, altijd aan staan en verantwoordelijk zijn, alle mensen die je erbij krijgt (ouders van vriendjes, schoolpleinmoeders etc.)...... nee, niet voor ons.
Ik heb idd ook niks met baby's. Ik vraag me soms ook oprecht af of mensen niet allemaal een soort sociaal gewenste act opzetten als iemand een babyfoto laat zien. Ik had bij mijn vorige werkgever zo'n groepsapp en als er dan een collega bevallen was en er stond zo'n foto van de baby in de app dan was het allemaal hartjes en ooooohhhhhhh en ahhhhhhh en zooooooo liefffffffff en mooiiii
Ik zie gewoon een baby, niks meer niks minder en heb daar dus totaal niet dat "aahhhwwwwwwww
" gevoel bij, maar dan voel je je wel een soort alien....want de rest lijkt dat wel te hebben.
dinsdag 22 april 2025 om 09:15
dinsdag 22 april 2025 om 09:16
Ze schreef "ook".Dropdrop schreef: ↑22-04-2025 08:59Ik vond kinderen van anderen ook nooit zoveel aan. Ik zat nooit te zwijmelen bij een baby. En zo ken ik meer ouders. Ik keek en kijk nooit babyfilmpjes
Ik vind kinderen van anderen ook veel zwaarder om voor te zorgen.
Dat is dus niet per se hoe je kunt bepalen wel of geen kinderen te willen.
Ik had wel altijd heel sterk het gevoel moeder te willen worden. Ik denk dat dat het enige is waar je vanuit kunt gaan: je voelt het verlangen naar een kind wel of niet.
Kinderen van anderen zijn niet te vergelijken met je eigen kind. Je hoeft niet alle kinderen leuk te vinden om die van jezelf leuk te vinden.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
dinsdag 22 april 2025 om 09:29
Dat klopt inderdaad, je hoort steeds meer vrouwen/mannen die geen kinderen willen en ook die er spijt van hebben. Juist de mensen die er spijt van hebben durven dat tegen mij wel op te biechten. Omdat ik het kan begrijpen.Streepjeskat schreef: ↑22-04-2025 09:15Overigens vind ik het wel goed dat er ook steeds meer ruimte komt voor verhalen over ouders die spijt hebben van kinderen, of vrouwen die er geen zin in hebben.
Het is nog steeds niet de norm, en dat hoeft ook niet, maar het komt iets meer uit het verdomhoekje dan vroeger....
Sommigen zeggen niet per se spijt te hebben maar wel dat als ze geweten hadden hoe zwaar het zou zijn ze er niet aan begonnen waren. Mijn moeder is er ook zo een. Mijn vader overleed al jong dus ze moest het altijd alleen doen en ja dat is loodzwaar. Zeker als je geen kindermens bent van nature.
Dus had ze dat geweten dan waren we er niet geweest en ik snap dat. Mijn oma zei hetzelfde, haar man ( mijn moeder's vader ) overleed ook heel jong dus ook zij moest het alleen doen.
En zelfs echte kindermensen zoals mijn broer en schoonzus vinden het loodzwaar. Spijt zullen ze niet hebben hoor, maar het gaat niet goed met mijn schoonzus sinds neefje er is dus ik kan me voorstellen dat zij ook wel eens denkt: waar ben ik aan begonnen?
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
dinsdag 22 april 2025 om 09:31
Oh ja. Ook mensen met kinderen zeggen vaak maar oeh en ah bij andermans baby’s. Maar in werkelijkheid vinden ze eigenlijk alleen hun eigen kinderen leuk.Streepjeskat schreef: ↑22-04-2025 09:14Exact dat, wij hebben heel erg gekeken naar vooral het leven wat je krijgt als je kinderen hebt. Niet eens zo zeer naar of ik een kind leuk vind. Maar dat leven sprak ons op geen enkele manier aan...het constant moeten zorgen, rennen, je eigen agenda helemaal opzij te zetten, geen dag meer rust, altijd aan staan en verantwoordelijk zijn, alle mensen die je erbij krijgt (ouders van vriendjes, schoolpleinmoeders etc.)...... nee, niet voor ons.
Ik heb idd ook niks met baby's. Ik vraag me soms ook oprecht af of mensen niet allemaal een soort sociaal gewenste act opzetten als iemand een babyfoto laat zien. Ik had bij mijn vorige werkgever zo'n groepsapp en als er dan een collega bevallen was en er stond zo'n foto van de baby in de app dan was het allemaal hartjes en ooooohhhhhhh en ahhhhhhh en zooooooo liefffffffff en mooiiii
Ik zie gewoon een baby, niks meer niks minder en heb daar dus totaal niet dat "aahhhwwwwwwww
Niet elke ouder vindt kinderen in zijn algemeenheid leuk.
dinsdag 22 april 2025 om 09:39
Dat is wel logisch natuurlijk. Je vindt toch ook niet alle mensen leuk? Dat je een kinderwens hebt, brengt niet de verplichting mee om alle kinderen die er zijn onverdeeld leuk te vinden.
dinsdag 22 april 2025 om 09:41
Dat was alleen toen het hip was om je af te zetten tegen burgerlijkheid. Ik herken dat totaal niet in mijn leeftijdscategorie
dinsdag 22 april 2025 om 09:42
Ik vind dat ook niet meer dan logisch.Draaideurforummer schreef: ↑22-04-2025 09:39Dat is wel logisch natuurlijk. Je vindt toch ook niet alle mensen leuk? Dat je een kinderwens hebt, brengt niet de verplichting mee om alle kinderen die er zijn onverdeeld leuk te vinden.
En soms zeggen mensen dingen die ze niet 100% mennen in sociale settings. Ik zeg ook wat leuks als iemand net een baby heeft gekregen, wat maakt dat uit. Gewoon een beetje aardig en over tot de orde van de dag.
dinsdag 22 april 2025 om 09:47
Dit precies. Als je op een verjaardag een volwassene ontmoet zeg je toch ook niet, nou sorry hoor maar ik heb niets met jou. Je bent beleefd, en zoekt als het kan een plekte ver uit zijn of haar buurt.
dinsdag 22 april 2025 om 09:51
Uit nieuwsgierigheid hoor, maar waarom antwoord je op de vraag of je kinderen hebt niet dat je ze niet hebt, zonder daar een reden voor te geven?MEFunny schreef: ↑21-04-2025 21:28Ik heb nooit een echte kinderwens gehad. Nu ik 39 ben nog steeds niet.
De vragen “waarom ik geen kinderen heb” beginnen af te nemen nu mijn vruchtbaarheid ook afneemt.
Als er een random persoon vraagt of ik kinderen heb, zeg ik dat het er niet van is gekomen en ik heel gelukkig ben met mijn 2 katten. Gaat verder niemand iets aan.
Verder vind ik kinderen heel leuk. Ben ik een blije lieve tante en zou ik zo een kind in nood in huis nemen. Ik denk wel dat als het erop aan komt, ik een goede opvoeder/ouder kan zijn. Dus als er ooit zich een liefde meld met kinderen vind ik dat helemaal prima. Of als een neefje/nichtje een plek nodig heeft, altijd welkom.
Geen motto
dinsdag 22 april 2025 om 10:07
Zeker dit is wel fijn. Alleen dat taboe zit er nog flink op. Als ik aan reacties denk van de docu 'spijtmoeders'. De moeder die wegging werd heel lelijk over geschreven. Ik hoor dat bijna nooit op die manier over mannen. Dan is het, ja maar kind heeft zijn/haar moeder nog. Als moeder kan je het niet maken, als vader lijkt het meer geaccepteerd.Streepjeskat schreef: ↑22-04-2025 09:15Overigens vind ik het wel goed dat er ook steeds meer ruimte komt voor verhalen over ouders die spijt hebben van kinderen, of vrouwen die er geen zin in hebben.
Het is nog steeds niet de norm, en dat hoeft ook niet, maar het komt iets meer uit het verdomhoekje dan vroeger....
Ik hoor de vraag nu gelukkig minder, maar straks krijg je de vraag 'o, heb je geen kleinkinderen?', nee ik heb geen kinderen.
Zonder kleinkinderen ben je helemaal niks blijkbaar.
Zelf heb ik niet echt behoefte aan kinderen, maar vind ze van anderen meestal wel leuk hoor.
Zie in mijn omgeving ook aantal leeftijdsgenoten die veel problemen hebben met kapotte relaties en jonge kinderen erbij hebben. Dan krijg ik heel veel twijfels, van dat wil ik absoluut niet. Niet voor de nog niet bestaande kinderen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
