Kinderen
alle pijlers
"Wil je geen kinderen?"
donderdag 10 april 2025 om 20:17
Hi! Ik ben eigenlijk eens benieuwd of hier forummers zijn die geen kinderwens hebben. Zelf ben ik (27, vrouw) al vanaf jongs af aan vrij zeker dat ik geen kinderen wil. In een maatschappij waar moederschap de norm is, is het soms best pittig om dat uit te spreken omdat je veel weerstand ervaart. Mijn ervaring is dat ik dan heel stellig moet zijn dat ik geen moeder wil worden, omdat anders wordt gezegd dat het nog wel komt als ik ouder word, ik de juiste partner nog moet tegenkomen, etc. etc.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Every step forward begins with the decision to not stand still
dinsdag 22 april 2025 om 10:11
Je vroeg het niet aan mij, maar ik weet even niet of ik je vraag goed lees. Bedoel je nou 1) waarom geef je nou een antwoord zonder reden erbij of 2) waarom zou je bij je een antwoord een reden opgeven?
Je kunt het op beide manieren lezen namelijk. Ik denk dat je waarschijnlijk bedoelt; je bent überhaupt niemand verplicht uitleg te geven over waarom je geen kinderen hebt, maar misschien bedoel je juist dat je geen halve antwoorden zou moeten geven.
dinsdag 22 april 2025 om 10:31
Ik bedoel optie 2.pina schreef: ↑22-04-2025 10:11Je vroeg het niet aan mij, maar ik weet even niet of ik je vraag goed lees. Bedoel je nou 1) waarom geef je nou een antwoord zonder reden erbij of 2) waarom zou je bij je een antwoord een reden opgeven?
Je kunt het op beide manieren lezen namelijk. Ik denk dat je waarschijnlijk bedoelt; je bent überhaupt niemand verplicht uitleg te geven over waarom je geen kinderen hebt, maar misschien bedoel je juist dat je geen halve antwoorden zou moeten geven.
Geen motto
dinsdag 22 april 2025 om 10:35
Ik geef ook vaak geen reden. Ik zeg gewoon: nee ik heb geen kinderen.
Maar dan komt vrijwel steevast de tegenvraag: oh waarom dan niet?
Van mannen trouwens vaak niet, wel van vrouwen. Sowieso vragen mannen me zelden of ik kinderen heb eigenlijk.
Maar dan komt vrijwel steevast de tegenvraag: oh waarom dan niet?
Van mannen trouwens vaak niet, wel van vrouwen. Sowieso vragen mannen me zelden of ik kinderen heb eigenlijk.
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
dinsdag 22 april 2025 om 10:55
Ik vind dat dan ook een prima reden, dat je ze gewoon niet hebt en niet wilde. Helaas wordt er dus vaak wel doorgevraagd waarom dan niet, in mijn geval. Soms best vermoeiend. Brutaal ook, vind ik. Wat gaat jou dat nou aan?
I have a tender spot in my heart for cripples, bastards and broken things.
dinsdag 22 april 2025 om 11:24
Misschien heb ik het per ongeluk wel eens gedaan, doorgevraagd. Misschien is dat als vermoeiend ervaren en brutaal, kan allemaal. En ik heb ook wel eens een vermoeiende vraag mogen incasseren en wellicht wel meer dan één.
Van mij uit is het ongegeneerde interesse, omdat ik de mens, zijn keuzes en achterliggende gedachten bijzonder interessant vind.
En als men reageert met "tja weet je Roos, eigenlijk gaat dat je niet aan", ook goed.
Van mij uit is het ongegeneerde interesse, omdat ik de mens, zijn keuzes en achterliggende gedachten bijzonder interessant vind.
En als men reageert met "tja weet je Roos, eigenlijk gaat dat je niet aan", ook goed.
.
dinsdag 22 april 2025 om 11:39
Eens. Ik vind sowieso uit gewone interesse, dat van alles gevraagd mag worden. Bij voorbaat al niks vragen omdat de ander het misschien niet kan handelen.. hmm. Als je intenties verder goed zijn is kan het niet verkeerd zijn. Je kunt altijd een vast antwoord hanteren zoals hierboven, je het je verder niet aantrekken en klaar.Rooss4.0 schreef: ↑22-04-2025 11:24Misschien heb ik het per ongeluk wel eens gedaan, doorgevraagd. Misschien is dat als vermoeiend ervaren en brutaal, kan allemaal. En ik heb ook wel eens een vermoeiende vraag mogen incasseren en wellicht wel meer dan één.
Van mij uit is het ongegeneerde interesse, omdat ik de mens, zijn keuzes en achterliggende gedachten bijzonder interessant vind.
En als men reageert met "tja weet je Roos, eigenlijk gaat dat je niet aan", ook goed.
dinsdag 22 april 2025 om 11:43
dinsdag 22 april 2025 om 12:12
De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties. En ook: nieuwsgierigheid is vaak goed, maar niet altijd en voor alles is een tijd en plaats.Raver schreef: ↑22-04-2025 11:39Eens. Ik vind sowieso uit gewone interesse, dat van alles gevraagd mag worden. Bij voorbaat al niks vragen omdat de ander het misschien niet kan handelen.. hmm. Als je intenties verder goed zijn is kan het niet verkeerd zijn. Je kunt altijd een vast antwoord hanteren zoals hierboven, je het je verder niet aantrekken en klaar.
Als degene die de vraag stelt, heb je ook de verantwoordelijkheid om eerst eens te bedenken, is dit oké?
Als in:
- Is de vraag überhaupt gepast?
- Is dit het juiste moment?
- Is dit het juiste persoon?
- Hoe is mijn relatie met die persoon?
- Wat is het doel van mijn vraag?
- In hoeverre verplicht mijn vraag aan die ander om te antwoorden?
En zeggen: je hoeft niet te antwoorden!! Dat is het overhevelen van verantwoordelijkheid. In plaats van zelf te bedenken waar een logische grens kan liggen, laat je die bij een ander liggen en verwacht je dat een ander die handhaaft. Omdat dat veel mensen het heel lastig vinden om 'nee' te zeggen, laat staan: dat gaat je niet aan! is het geen terechte verwachting, dat die ander wel die grens bewaakt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 22 april 2025 om 12:29
Onschuldig ligt aan de manier hoe het gevraagd wordt. Mijn ervaring is vooral de bevestiging voor de vrager of opening willen om aan te sporen voor kinderen. Leuk toch wij hebben ook kinderen worden ze vriendjes. Ik vind het vooral irritant en reageer vaak afwijkend of zeg we hebben al genoeg aan onze hond.Rooss4.0 schreef: ↑22-04-2025 11:43Vind ik ook. En het bevreemd me een beetje om hier talloze keren te lezen dat het schijnbaar ongelooflijk onbeschoft is om een -in mijn optiek- zeer onschuldige vraag te stellen.
Volgens mij zijn mensen zonder toetsenbord veel milder als het om dit soort vragen gaat.
Ik heb wel eens een betere kennis gevraagd waarom nog een kindje. Stel had beide al kind uit eerdere relatie. (Deze vraag is dus van de andere kant gesteld)
Kreeg een kort en neutraal antwoord. Merkte aan de manier van antwoorden wel, dat ze het vervelend vond dat ik het vroeg. Terwijl ik wel geinteresseerd was. Ik hoorde vrij laat aankondiging pas en dat was met eerste kind niet. Heb ik niet gezegd uiteraard, maar voelde mindere blijdschap bij haar als toen met kind 1.
Blijkt dat vragen naar deze 'waarom' ook niet (altijd) als prettig wordt ervaren.
dinsdag 22 april 2025 om 12:31
Tja ik denk dat ik meestal wel rekening houdt met de ander, maar soms flap ik er wat uit dat degene niet kan handelen. Ik ben niet helderziend en ik heb niet alles 100% onder controle. Niemand heeft dat. Daarom heb ik het ook over goede intenties. Dat maakt een hoop 'goed'. En ik verwacht niet dat iedereen een rijtje vragen voor zichzelf paraat heeft staan om beladen vragen aan gesprekspartner te voorkomen. Dat weet ik wel zeker trouwens, want als kinderloos persoon heb ik zo'n beetje alle soorten vragen daaromtrent wel voorbij zien komen. Ik neem het anderen niet kwalijk en dat zou je altijd kunnen 'kiezen' voor jezelf. Je hebt anderen niet onder controle, kunt dat niet verwachten. Maak het jezelf dan minder moeilijk en ga er eens voor zitten en besluit hoeveel je je echt wil aantrekken van wat andere mensen allemaal wel niet zeggen. Ja, in moeilijke tijden komen sommige dingen hard binnen. Daar kun je jezelf niet altijd voor beschermen. Maar moet dat ook? Alles komt en gaat, alle emoties komen en gaan ook weer. Dat is ook goed om te weten.dianaf schreef: ↑22-04-2025 12:12De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties. En ook: nieuwsgierigheid is vaak goed, maar niet altijd en voor alles is een tijd en plaats.
Als degene die de vraag stelt, heb je ook de verantwoordelijkheid om eerst eens te bedenken, is dit oké?
Als in:
- Is de vraag überhaupt gepast?
- Is dit het juiste moment?
- Is dit het juiste persoon?
- Hoe is mijn relatie met die persoon?
- Wat is het doel van mijn vraag?
- In hoeverre verplicht mijn vraag aan die ander om te antwoorden?
En zeggen: je hoeft niet te antwoorden!! Dat is het overhevelen van verantwoordelijkheid. In plaats van zelf te bedenken waar een logische grens kan liggen, laat je die bij een ander liggen en verwacht je dat een ander die handhaaft. Omdat dat veel mensen het heel lastig vinden om 'nee' te zeggen, laat staan: dat gaat je niet aan! is het geen terechte verwachting, dat die ander wel die grens bewaakt.
dinsdag 22 april 2025 om 12:34
Ik kan niet voor een ander denken en ook niet besluiten of iets pijn doet. Ik ga daar ook niet aan beginnen, dat vind ik betuttelend.
Hoe kun je in godsnaam elk rotgevoeletje voor zijn, dat is niet te doen.
Dus ja, ik vind de verantwoordelijkheid inderdaad liggen bij degene die gekwetst is en niet bij de vraagsteller.
Andersom trouwens ook, mijn gevoeligheidjes zijn mijn verantwoordelijkheid.
.
dinsdag 22 april 2025 om 12:35
Rooss4.0 schreef: ↑22-04-2025 11:43Vind ik ook. En het bevreemd me een beetje om hier talloze keren te lezen dat het schijnbaar ongelooflijk onbeschoft is om een -in mijn optiek- zeer onschuldige vraag te stellen.
Volgens mij zijn mensen zonder toetsenbord veel milder als het om dit soort vragen gaat.
De vraag of je kinderen wilt is een hele rare vraag. En nog vreemder vind ik het om te vragen waarom je geen kinderen wilt. Ik kreeg die vraag ook vaak toen ik nog geen kinderen had. Ik was al heel lang samen met mijn vriend en mensen vroegen letterlijk waarom we geen kinderen wilden.
Dan zei ik.......ik vraag ook niet aan jou waarom je wel kinderen wilt toch? En of je daar wel goed over nagedacht hebt? En of het een ongelukje was toen je zwanger werd of dat het gepland was?
Dit soort dingen ligt zo persoonlijk, dat is te intiem om aaniemand te vragen.
Heal the world, make it a better place.
dinsdag 22 april 2025 om 12:39
Aha, dan heb ik die memo zeker gemist. In mijn wereld zijn maar weinig dingen te intiem om te vragen als ik mensen vrij goed ken.
Bij volslagen vreemden snap ik dat het irriteert, zeker als het schering en inslag is.
Maar ik vind het gek om van mijn vrienden bij wijze van spreken te weten welke kleur ondergoed ze dragen maar niet te mogen weten of er ooit een kinderwens was.
.
dinsdag 22 april 2025 om 12:39
Rooss4.0 schreef: ↑22-04-2025 12:34Ik kan niet voor een ander denken en ook niet besluiten of iets pijn doet. Ik ga daar ook niet aan beginnen, dat vind ik betuttelend.
Hoe kun je in godsnaam elk rotgevoeletje voor zijn, dat is niet te doen.
Dus ja, ik vind de verantwoordelijkheid inderdaad liggen bij degene die gekwetst is en niet bij de vraagsteller.
Andersom trouwens ook, mijn gevoeligheidjes zijn mijn verantwoordelijkheid.
In dit geval mag je dus ook gewoon aan iemand vragen waarom iemand er zo slecht uitziet, waarom iemand zo dik geworden is en waarom iemand voor dat kapsel gekozen heeft?
En als iemand zich dan gekwetst voelt, is het haar keuze om zich gekwetst te voelen. Koekoek.
Heal the world, make it a better place.
dinsdag 22 april 2025 om 12:45
Ik heb de vraag waarom wel kinderen best vaak gekregen. Als kind en als puber.
Vanaf het moment dat ik een kind kreeg, en dat was in mijn geval erg jong, niet meer.
De vraag waarom wel/geen kinderen vind ik prima. Maar het oordeel wat daar soms bij komt kijken niet.
Ik ben de enige van mijn gezin die kinderen gekregen heeft. De anderen wilden niet. Mijn dochter is bijna 30 en wil vooralsnog geen kinderen. In haar omgeving gaat het gesprek er nu wel vaker over, omdat daar de eersten aan kinderen beginnen en de (open!) vraag dus meer voor de hand ligt. En “nee” is ook een prima antwoord.
Vanaf het moment dat ik een kind kreeg, en dat was in mijn geval erg jong, niet meer.
De vraag waarom wel/geen kinderen vind ik prima. Maar het oordeel wat daar soms bij komt kijken niet.
Ik ben de enige van mijn gezin die kinderen gekregen heeft. De anderen wilden niet. Mijn dochter is bijna 30 en wil vooralsnog geen kinderen. In haar omgeving gaat het gesprek er nu wel vaker over, omdat daar de eersten aan kinderen beginnen en de (open!) vraag dus meer voor de hand ligt. En “nee” is ook een prima antwoord.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
dinsdag 22 april 2025 om 12:46
Als het een onbekend iemand is, en ik geen zin heb geef ik daar geen antwoord op. Ik voel me nooit verplicht daarin. Sommige mensen vragen aan onbekenden van alles, vind dat overigens vaak wel grappig. Sommige mensen zijn grenzeloos daarin. Aan mezelf hoever ik daarin mee ga. En als ik iemand beter leer kennen, zoals een collega bijvoorbeeld, dan komt er echt wel eens een moment waarin ik wat beladener vragen stel. Puur uit interesse in de persoon en zijn leven en beleving. Ik ga er dan vanuit dat de ander niet compleet ontdaan gaat raken en snapt waarom ik sommige zaken vraag. En aan andere naaste collega's vraag ik weer niets persoonlijks. Om verschillende redenen.Judith86 schreef: ↑22-04-2025 12:35De vraag of je kinderen wilt is een hele rare vraag. En nog vreemder vind ik het om te vragen waarom je geen kinderen wilt. Ik kreeg die vraag ook vaak toen ik nog geen kinderen had. Ik was al heel lang samen met mijn vriend en mensen vroegen letterlijk waarom we geen kinderen wilden.
Dan zei ik.......ik vraag ook niet aan jou waarom je wel kinderen wilt toch? En of je daar wel goed over nagedacht hebt? En of het een ongelukje was toen je zwanger werd of dat het gepland was?
Dit soort dingen ligt zo persoonlijk, dat is te intiem om aaniemand te vragen.
dinsdag 22 april 2025 om 12:52
Je verzint dit zelf, en geeft zelf antwoord en dan is de ander nog koekoek ook. Dat is ook een manier van conclusies trekken
dinsdag 22 april 2025 om 12:58
Ze schreef dat je alles aan iemand mag vragen en als de ander dan gekwetst is dat het aan haar zelf ligt.
Dat betekent dus dat je alles aan iemand mag vragen, kwetsende vragen stellen en als iemand zich dan gekwetst voelt, dat het haar eigen verantwoordelijkheid is.
Ja, dat vind ik koekoek.
Misschien kan iemand geen kinderen krijgen en zitten ze in een traject om wel zwanger te worden en dan krijg je de vraag wanneer je aan kinderen gaat beginnen of dat je ze misschien niet wilt.
Ik vind dat te kwetsend en te persoonlijk om te vragen. Dat is niet zo vreemd
Heal the world, make it a better place.
dinsdag 22 april 2025 om 13:35
"Heb je kinderen" is volgens mij meestal een onschuldig bedoelde vraag om een gesprek op gang te brengen of te houden. Net zoals "Ben je getrouwd?" of "Wat voor werk doe je?". Al dit soort vragen kan bij iemand mogelijk een gevoelige snaar raken, terwijl anderen openhartig vertellen hoe het zit. Dat is van te voren moeilijk in te schatten. Zelf ben ik voorzichtig met (door)vragen maar dat kan ook weer een ongemakkelijke situatie met zich meebrengen. Sociale interactie zit vol voetangels en klemmen.
dinsdag 22 april 2025 om 13:44
Ik vind het op zich niet erg dat mensen het vragen, maar het antwoord zal bij mij meestal oppervlakkig en zo min mogelijk aanstootgevend zijn, zeker richting mensen die wel kinderen hebben. Ik heb een hele waslijst van redenen dat ik geen kinderen wil, maar een groot gedeelte daarvan willen mensen (met kinderen) niet horen, doet mensen een oordeel vellen, en/of zijn zo persoonlijk dat ik die liever voor mezelf houdt. Te oprecht daarin zijn is een steen waar ik me vaak genoeg aan heb gestoten, en het is voor de meeste mensen die me de vraag stellen echt afdoende om het diplomatieke antwoord van me te horen.
dinsdag 22 april 2025 om 14:00
Draaideurforummer schreef: ↑22-04-2025 13:35"Heb je kinderen" is volgens mij meestal een onschuldig bedoelde vraag om een gesprek op gang te brengen of te houden. Net zoals "Ben je getrouwd?" of "Wat voor werk doe je?". Al dit soort vragen kan bij iemand mogelijk een gevoelige snaar raken, terwijl anderen openhartig vertellen hoe het zit. Dat is van te voren moeilijk in te schatten. Zelf ben ik voorzichtig met (door)vragen maar dat kan ook weer een ongemakkelijke situatie met zich meebrengen. Sociale interactie zit vol voetangels en klemmen.
De vraag 'heb je kinderen' vind ik ook een onschuldige normale vraag. Maar de vraag 'Wanneer beginnen jullie eigenlijk eens aan kinderen?' of 'Waarom willen jullie geen kinderen?' vind ik een volstrekt andere vraag.
Bij de tweede en derde vraag ga je een grens over.
Heal the world, make it a better place.
dinsdag 22 april 2025 om 14:51
Judith86 schreef: ↑22-04-2025 14:00De vraag 'heb je kinderen' vind ik ook een onschuldige normale vraag. Maar de vraag 'Wanneer beginnen jullie eigenlijk eens aan kinderen?' of 'Waarom willen jullie geen kinderen?' vind ik een volstrekt andere vraag.
Bij de tweede en derde vraag ga je een grens over.
Mee eens. En het zijn vaak mensen dei verder van je af staan die zoiets vragen. Zelf stel ik nooit dergelijke vragen, en meestal weet je binnen het uur of iemand kinderen heeft. Ik vind het niet zo interessant of iemand wel of niet kinderen heeft, daarom komt dat niet in mij op.
Met eerlijk antwoord geven krijg je hele discussies, of ze gaan zichzelf verdedigen, zonder dat ik iets over een ander roep. Daar heb ik geen trek in. En meestal is er een duidelijk oordeel. En soms hoor ik: als ik het van te voren geweten had, was ik er niet aan begonnen. Ik snap je wel.
Waarom zou je dit soort persoonlijke vragen stellen? Er wordt hierboven geroepen: ik heb oprecht interesse, nou, ik geloof dat niet. Het is interessant zolang iemand antwoord dat ze kinderen heeft. Zodra je 'nee' zegt en de waarom vraag komt, komt daar in veel gevallen een oordeel of ongeloof om de hoek kijken. Niet dat ik het doe, maar dan moet je je ongeveer gaan verdedigen. Je krijgt er zoveel voor terug, je weet niet wat je mist, je hebt gewoon niet de goede man getroffen. Er zit vast iets onder. Etc. etc.
Ik geef vreemden en vage mensen geen antwoord trouwens, en ook collega's ga ik niet vertellen hoe de vork in de steel zit. Dan heb je wel weer het gevaar voor aannames, maar ja, dat boeit mij niet zo.
Daarom snap ik wel dat er mensen zijn, die ondanks dat het niet zo is, vertellen dat ze ze niet kunnen krijgen. Dan is al het gezeur over.
Creativiteit is de adem van de ziel – dus adem elke dag!
dinsdag 22 april 2025 om 16:01
Daar ben ik het mee eens hoor.Judith86 schreef: ↑22-04-2025 14:00De vraag 'heb je kinderen' vind ik ook een onschuldige normale vraag. Maar de vraag 'Wanneer beginnen jullie eigenlijk eens aan kinderen?' of 'Waarom willen jullie geen kinderen?' vind ik een volstrekt andere vraag.
Bij de tweede en derde vraag ga je een grens over.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
