Kinderen
alle pijlers
Rust zacht "Konijntje"
zaterdag 19 juli 2008 om 01:49
Lieve mensen, op dinsdag 2 juli j.l. is ons dochtertje van ruim 6 maanden plotseling overleden. Ze ademde heel vreemd en at heel slecht verder geen koorts of iets anders we zijn twee keer naar de huisarts geweest die dag en toen wij haar 's avonds in bad deden viel ze weg waarna we direct naar de 1e hulp gereden....5 uur later is ze overleden (nadat ze 10 á 15 keer is gereanimeerd). We hebben toestemming gegeven aan het ziekenhuis om de doodsoorzaak te achterhalen. Dit kan maanden gaan duren dus we wachten af....We zijn kapot van verdriet en ik weet niet wat ik moet doen.....ik kijk naar haar foto's, ruik aan haar vuile kleertjes (in de wasmand)die ik nog steeds niet heb gewassen en staar 's morgens naar haar lege bedje. Het is allemaal zo snel gegaan en nu zijn we twee weken verder en het huis is zo leeg.....Ik denk niet dat ik dit trek.....ik mis haar zo erg ik kan het gewoon niet beschrijven aan jullie wat ik nu allemaal voel.Sorryyyyyyyyyy......................
zondag 20 juli 2008 om 00:08
zondag 20 juli 2008 om 09:47
Javaantje, dit is een niet te begrijpen verdriet. Verschrikkelijk, ik zit in tranen achter mijn pc. Wat een geluk dat ik mijn kleine meisje (8 maanden) gewoon uit haar bedje kan halen. Wat een verschrikkelijk drama als dit je overkomt!
Javaantje, het is niet in woorden uit te drukken, maar ik leef met je mee. Ik hoop dat je enige steun kan putten uit dit forum en uit de mensen om je heen. Want ja, dit blijft je hele leven pijn doen. Alle liefde van de wereld stuur ik naar je toe om je te ondersteunen.
Javaantje, het is niet in woorden uit te drukken, maar ik leef met je mee. Ik hoop dat je enige steun kan putten uit dit forum en uit de mensen om je heen. Want ja, dit blijft je hele leven pijn doen. Alle liefde van de wereld stuur ik naar je toe om je te ondersteunen.
zondag 20 juli 2008 om 10:02
zondag 20 juli 2008 om 10:03
Javaantje, ik zou hier zo graag iets neer zetten waar je iets aan hebt.. woorden die je helpen, vertellen wat je nu moet doen, die heel veel steun geven en je troosten.. maar ik kom niet verder dan dat ik met je meeleef.. dat ik wilde dat ik iets voor je kon doen.. dat ik kon luisteren naar de ringtone van het gegiechel van je meisje.. maar het blijven woorden op een scherm.. ik denk aan je en wens je alle kracht van de wereld om hier mee om te gaan!!
zondag 20 juli 2008 om 10:28
....Javaantje...Wat ontzettend, verschrikkelijk moeilijk en oneerlijk dat je dit als moeder mee moet maken.
Mijn hart breekt als ik je stukjes lees, de wanhoop die ervanaf komt.
Ik denk aan je, heel veel sterkte gewenst met dit verschrikkelijke verlies..
Een hele dikke knuf vanuit hier en schrijf maar van je af meis, als je daar behoefte aan hebt.
Mijn hart breekt als ik je stukjes lees, de wanhoop die ervanaf komt.
Ik denk aan je, heel veel sterkte gewenst met dit verschrikkelijke verlies..
Een hele dikke knuf vanuit hier en schrijf maar van je af meis, als je daar behoefte aan hebt.
zondag 20 juli 2008 om 11:03
Kon ik maar meer voor je betekenen dan de woorden op dit forum...Wat vreselijk javaantje, ik ben er stil van. Voel je leegte...
heel, heel veel sterkte en kracht, en enorm veel liefs. Ik hoop dat ze snel komen met een reden van haar overlijden, misschien helpt het je om het een plekje te (gaan) geven.
Knuffel!
Kinke
heel, heel veel sterkte en kracht, en enorm veel liefs. Ik hoop dat ze snel komen met een reden van haar overlijden, misschien helpt het je om het een plekje te (gaan) geven.
Knuffel!
Kinke
zondag 20 juli 2008 om 11:25
Lieve Javaantje,
Ik had dit topic al eerder in de lijst zien staan, maar dacht dat het om een knuffelbeestje van een kindje ging ofzo. Toen ik het dus toch aanklikte, troffen jouw woorden me als een klap in het gezicht. Je verdriet en je radeloosheid spatten van het scherm, en ach, geef je eens ongelijk? Wat past er anders dan verdriet en radeloosheid, bij deze nachtmerrie?
Ik vind het zo erg voor je, maar ik weet dat er niks is wat ik kan schrijven dat het minder erg maakt.
Desondanks hoop ik dat je troost kunt putten uit het feit dat ook ik hier achter mijn computer huil om jouw meisje.
Al onze gedachten, al onze vreemde tranen voor een meisje dat wij niet gekend hebben, al ons medeleven zijn ook een bewijs van het feit dat ze heeft bestaan en betekenis heeft gehad. En ik hoop dat al die mensen die aan haar denken, haar naam noemen, die om haar huilen, haar voor jou een beetje levend kunnen houden.
Heel veel kracht toegewenst. Krakti, mi gudu.
Ik had dit topic al eerder in de lijst zien staan, maar dacht dat het om een knuffelbeestje van een kindje ging ofzo. Toen ik het dus toch aanklikte, troffen jouw woorden me als een klap in het gezicht. Je verdriet en je radeloosheid spatten van het scherm, en ach, geef je eens ongelijk? Wat past er anders dan verdriet en radeloosheid, bij deze nachtmerrie?
Ik vind het zo erg voor je, maar ik weet dat er niks is wat ik kan schrijven dat het minder erg maakt.
Desondanks hoop ik dat je troost kunt putten uit het feit dat ook ik hier achter mijn computer huil om jouw meisje.
Al onze gedachten, al onze vreemde tranen voor een meisje dat wij niet gekend hebben, al ons medeleven zijn ook een bewijs van het feit dat ze heeft bestaan en betekenis heeft gehad. En ik hoop dat al die mensen die aan haar denken, haar naam noemen, die om haar huilen, haar voor jou een beetje levend kunnen houden.
Heel veel kracht toegewenst. Krakti, mi gudu.
Am Yisrael Chai!
zondag 20 juli 2008 om 14:47
Javaantje, ik huil letterlijk met je mee. En dat heb ik nog nooit gedaan bij een topic. Een nachtmerrie is nog zacht uitgedrukt. Wat een ongelooflijk groot verlies. Kun je er ook samen met je man of vriend over praten, ook al hebben jullie vast ook je eigen verdriet en je eigen tranen?
Ik hoop zo dat er een tijd komt dat je met een mooie glimlach op jullie tijd met het meisje kunt terugkijken en voelt dat ze voor eeuwig en altijd heel diep in jullie hart zit. Inderdaad, de oorzaak van haar overlijden zou mogelijk kunnen helpen.
Mag ik vragen hoe jullie dochtertje heette? Of doet dat te veel pijn? Ik kan me dat zo goed voorstellen!
Zoek hulp lieve Javaantje. Ga met iemand praten over dit enorme trauma in jullie leven. Niet nu meteen, maar een keer.
Liefs,
Madelief
Ik hoop zo dat er een tijd komt dat je met een mooie glimlach op jullie tijd met het meisje kunt terugkijken en voelt dat ze voor eeuwig en altijd heel diep in jullie hart zit. Inderdaad, de oorzaak van haar overlijden zou mogelijk kunnen helpen.
Mag ik vragen hoe jullie dochtertje heette? Of doet dat te veel pijn? Ik kan me dat zo goed voorstellen!
Zoek hulp lieve Javaantje. Ga met iemand praten over dit enorme trauma in jullie leven. Niet nu meteen, maar een keer.
Liefs,
Madelief
zondag 20 juli 2008 om 14:59
maandag 21 juli 2008 om 16:30
Ik las een rouwadvertentie( hadden ouders, zus geplaatst die hun zoon, broer een jaar geleden verloren zijn) in de krant afgelopen weekend, en er de onderstaande tekst raakte mij diep:
We zien je als we onze ogen sluiten en over je dromen
je kind verliezen is het ergste wat je kan overkomen....
Lieve, lieve Javaantje heel veel sterkte voor jou en je partner!
We zien je als we onze ogen sluiten en over je dromen
je kind verliezen is het ergste wat je kan overkomen....
Lieve, lieve Javaantje heel veel sterkte voor jou en je partner!
maandag 21 juli 2008 om 16:46
Ik lees dit met een keel die dichtgedrukt lijkt te worden, mijn hart begint pijn te doen en de tranen komen op,
Mijn allergrootste angst is voor jou werkelijkheid geworden.
Wat een nachtmerrie. Volgens mij is het gewoon niet te bevatten en lijkt het een boze droom waar je in zit. Het andere moment zo ongelofelijk een keiharde waarheid die je in elk puntje van je lichaam voelt.
Hoe je het omschrijft, mijn hart huilt.
Mijn allergrootste angst is voor jou werkelijkheid geworden.
Wat een nachtmerrie. Volgens mij is het gewoon niet te bevatten en lijkt het een boze droom waar je in zit. Het andere moment zo ongelofelijk een keiharde waarheid die je in elk puntje van je lichaam voelt.
Hoe je het omschrijft, mijn hart huilt.
koffie, zwart graag...
maandag 21 juli 2008 om 16:52
Dit is te oneerlijk. Weet dat verdriet altijd en overal geuit mag worden. Hier, maar ook midden in de Hema. Iedereen die zou weten wat jullie mee moeten leven, zal het begrijpen. Huil de tranen die je nodig hebt, praat over haar, en hou haar herinnering levend.Ze blijft altijd jullie kindje.
Ontzettend veel kracht gewenst om de dagen door de komen.
Liefs, NJB
Ontzettend veel kracht gewenst om de dagen door de komen.
Liefs, NJB
maandag 21 juli 2008 om 19:48
o wat verschrikkelijk is dit, wat oneerlijk!!! waarom moeten zulke dingen toch gebeuren????
ik geloof niet dat ik kan stoppen met huilen, het is zo verschrikkelijk om zoiets mee te maken, echt mijn allergrootste nachtmerrie. Ik kan me voorstellen dat je ook heel boos op je huisarts bent.
Wat verschrikkelijk ook dat je die reanimatie steeds voor je ziet als je slaapt, dat moet ook wel een heel verschrikkelijk zicht geweest zijn en dat je op dat moment niets kan doen voor je dochtertje, afschuwelijk! heel veel sterkte toegewenst en een knuffel van mij
ik geloof niet dat ik kan stoppen met huilen, het is zo verschrikkelijk om zoiets mee te maken, echt mijn allergrootste nachtmerrie. Ik kan me voorstellen dat je ook heel boos op je huisarts bent.
Wat verschrikkelijk ook dat je die reanimatie steeds voor je ziet als je slaapt, dat moet ook wel een heel verschrikkelijk zicht geweest zijn en dat je op dat moment niets kan doen voor je dochtertje, afschuwelijk! heel veel sterkte toegewenst en een knuffel van mij
maandag 21 juli 2008 om 22:26
