Kinderen
alle pijlers
Schaamteloze acties of uitspraken van bekenden in kraamtijd
zaterdag 26 december 2020 17:31
Andersom ook, wij hadden juist de strekking op het geboortekaartje dat vanaf nu ons leven anders zou zijn. Nou, dat viel bij mijn broer helemaal verkeerd, hoe ik nou zoiets negatiefs op een geboortekaartje kon zetten. Terwijl ik helemaal blij was dat man en ik na 10 jaar samen nu verder gingen in ons nieuwe leven mèt kind.
zaterdag 26 december 2020 17:34
Ik lag half naakt in bed nog geen 12 uur na bevalling met baby in alleen een luier en 3 kruiken en 2 dekens te buidelen omdat zoontje te koud was. Schoonmoeder stond onaangekondigd met nieuwe man en hond naast mn bed en wilde m zien. Ik heb m voorzichtig getoont zonder mn borsten prijs te geven en ze toen naar beneden gestuurd. Bij afscheid hoorde ik ze tegen mn man zeggen dat ze volgende keer niet langskomen als ze hem niet eens mogen vasthouden...
..
zaterdag 26 december 2020 17:38
Het meeste (behalve dan die kraamhulp tussen mans benen) heb ik ook meegemaakt. Opmerkingen over omvang, borstvoeding, slapen, "makkelijke" keizersnede, thunder stealing, etc.
Maar het meest bijzondere verhaal is dat van mijn zus. Ze is niet de biologische moeder, de buurvrouw weet dit, maar zei toch in volle overtuiging; oh, kijk. Ze heeft jouw ogen. Buurvrouw kreeg direct het schaamrood op haar kaken, maar nergens voor nodig, want zus was meer dan trots. Bijzonder, vooral bijzonder leuk
Maar het meest bijzondere verhaal is dat van mijn zus. Ze is niet de biologische moeder, de buurvrouw weet dit, maar zei toch in volle overtuiging; oh, kijk. Ze heeft jouw ogen. Buurvrouw kreeg direct het schaamrood op haar kaken, maar nergens voor nodig, want zus was meer dan trots. Bijzonder, vooral bijzonder leuk
zaterdag 26 december 2020 17:40
Vreselijk!-Rosings- schreef: ↑26-12-2020 16:47Ik ben 1 van een tweeling. Ik moest naar een ziekenhuis in andere stad. Broer bleef met mam in eigen stad. Ik weet de details niet maar er waren zorgen of ik het zou redden.
Mijn oma (mijn moeders schoonmoeder) tegen mijn moeder toen moeder verdrietig was: 'ach, je hebt er toch nog 1?'
Die relatie is niet meer goedgekomen.
Ik heb een keer de opmerking gehad dat als er iets met mijn kind zou gebeuren, dat dan nóg erger was dan voor anderen, omdat ik er maar één heb. Zelf had ze drie kinderen. Ik ben allergisch voor dit soort belachelijke flauwekul, dus ik vroeg haar welke zij dan het beste kon missen. Misschien ook wat ongevoelig, maar ik kon me niet bedwingen.
zaterdag 26 december 2020 17:45
Het was een druk weekend. Dus de gynaecoloog had een collega opgepiept voor mijn spoedkeizersnede (dreigende hellp en stuitliggend dysmatuurtje). Ik kreeg een ruggenprik. De man komt binnen, begint aan het klusje samen met een co-assistent. Snijdt, haalt haar; oh dat is een fijn kleintje. Rommelt nog wat. Alles was verder in orde. Zegt tegen de assistent: even hechten en dan ga ik weer terug naar de golfbaan, ben ik nog net op tijd voor de bitterballen... De dienstdoende gynaecoloog zou de nacontroles doen. De kinderarts ging er ondertussen met baby en man vandoor naar neonatologie omdat ze, zoals verwacht, erg klein en licht was. Ik heb me nog nooit zo alleen en nutteloos gevoeld. 
- Terug op zaal, komt mijn zus al binnen. Ze was met gierende banden het hele land doorgereden maar had een koortslip dus ze mocht niet naar neonatologie voor het bezichtigen. "Ik smeer er wel even wat Zovirax op, anders ben ik voor niets gekomen".
- Eenmaal thuis kwam mijn schoonmoeder vaak met weer een nicht, vriendin of vage kennis op kraamvisite kwam Er zijn mensen langs geweest die ik daarvoor en daarna nooit meer gezien heb. Ze was blij en trots op haar kleindochter maar dat showen... en dan belde ze weer en kwam met Vriendin 143b... na 3 maanden ik was er wel klaar mee en heb mijn man dat laten oplossen. Zegt schoonmoeder dat ze alleen maar kwam om te zorgen dat ik zou poetsen... haar kleindochter verdiende een schoon huis.
- Terug op zaal, komt mijn zus al binnen. Ze was met gierende banden het hele land doorgereden maar had een koortslip dus ze mocht niet naar neonatologie voor het bezichtigen. "Ik smeer er wel even wat Zovirax op, anders ben ik voor niets gekomen".
- Eenmaal thuis kwam mijn schoonmoeder vaak met weer een nicht, vriendin of vage kennis op kraamvisite kwam Er zijn mensen langs geweest die ik daarvoor en daarna nooit meer gezien heb. Ze was blij en trots op haar kleindochter maar dat showen... en dan belde ze weer en kwam met Vriendin 143b... na 3 maanden ik was er wel klaar mee en heb mijn man dat laten oplossen. Zegt schoonmoeder dat ze alleen maar kwam om te zorgen dat ik zou poetsen... haar kleindochter verdiende een schoon huis.
zaterdag 26 december 2020 17:46
De familie van mijn man is nogal eh... apart. De broer van mijn man kwam op visite met zijn 7-jarige dochter die als een stuiterbal door het huis ging. Op gegeven moment zat ik met baby op de arm terwijl dochter allemaal karate-trappen deed, vlakbij z’n hoofdje. Ik was het zo zat dat niemand ingreep, dat ik met baby en kraamhulp boven ben gaan zitten. De kraamhulp vond het ook maar een rare bedoening. Uiteindelijk vond de broer van mijn man dat we ons aanstelden. “Niemand is minder geworden van een paar klappen.” Let wel, dit was 2-3 dagen na de bevalling ofzo.
We hebben inmiddels geen contact meer met hem, nadat er meer is voorgevallen
We hebben inmiddels geen contact meer met hem, nadat er meer is voorgevallen
zaterdag 26 december 2020 17:48
Dat was vroeger ook wel gewoon de mentaliteit, dus wellicht weten ze niet beter. Mijn oma is een kind verloren en kon nergens terecht, omdat ze er nog 7 had, dus waarom dan verdrietig over dat ene kind?Jufjoke schreef: ↑26-12-2020 17:40Vreselijk!
Ik heb een keer de opmerking gehad dat als er iets met mijn kind zou gebeuren, dat dan nóg erger was dan voor anderen, omdat ik er maar één heb. Zelf had ze drie kinderen. Ik ben allergisch voor dit soort belachelijke flauwekul, dus ik vroeg haar welke zij dan het beste kon missen. Misschien ook wat ongevoelig, maar ik kon me niet bedwingen.
Traumaverwerking kwam pas na haar 80e.
Kinderen werden toen nog niet zo als losse entiteiten gezien. (Maakt de opmerking niet minder stom om te horen, natuurlijk)
zaterdag 26 december 2020 17:52
O, en nog een ander verhaal. Ik was net bevallen en had best wel wat hechtingen. Een (vrouwelijke) collega van mijn man kwam in de eerste dagen langs. Daar was ik het niet helemaal mee eens, maar ze woonde om de hoek en man had haar in een soort euforische staat uitgenodigd. Dus toe maar. Ik ging zitten en dat was door alle hechtingen wel een uitdaging.
Twee maanden later kwam ik met baby op de werkplek van man, want hij wilde even showen. Ik ga op een bureaustoel zitten en die collega gilt keihard over de werkvloer: “Nou dat gaat een heel stuk makkelijker dan de vorige keer dat ik je zag!”
Echt, why?
Voor de rest was iedereen heel normaal en lief hoor.
Twee maanden later kwam ik met baby op de werkplek van man, want hij wilde even showen. Ik ga op een bureaustoel zitten en die collega gilt keihard over de werkvloer: “Nou dat gaat een heel stuk makkelijker dan de vorige keer dat ik je zag!”
Echt, why?
Voor de rest was iedereen heel normaal en lief hoor.
zaterdag 26 december 2020 18:05
Het was niet bepaald een oudere vrouw die het zei. Maar ik begrijp je punt. Rare tijd moet dat geweest zijn.TijdvoorTaart schreef: ↑26-12-2020 17:48Dat was vroeger ook wel gewoon de mentaliteit, dus wellicht weten ze niet beter. Mijn oma is een kind verloren en kon nergens terecht, omdat ze er nog 7 had, dus waarom dan verdrietig over dat ene kind?
Traumaverwerking kwam pas na haar 80e.
Kinderen werden toen nog niet zo als losse entiteiten gezien. (Maakt de opmerking niet minder stom om te horen, natuurlijk)
zaterdag 26 december 2020 18:07
Nou ja het was toch zo? Zij kon ook niet weten dat jij haar tegen wil en dank had binnengelaten.LauraRoar schreef: ↑26-12-2020 17:52O, en nog een ander verhaal. Ik was net bevallen en had best wel wat hechtingen. Een (vrouwelijke) collega van mijn man kwam in de eerste dagen langs. Daar was ik het niet helemaal mee eens, maar ze woonde om de hoek en man had haar in een soort euforische staat uitgenodigd. Dus toe maar. Ik ging zitten en dat was door alle hechtingen wel een uitdaging.
Twee maanden later kwam ik met baby op de werkplek van man, want hij wilde even showen. Ik ga op een bureaustoel zitten en die collega gilt keihard over de werkvloer: “Nou dat gaat een heel stuk makkelijker dan de vorige keer dat ik je zag!”
Echt, why?
Voor de rest was iedereen heel normaal en lief hoor.
zaterdag 26 december 2020 18:09
Mijn beste vriendin is getrouwd met een vrouw, die een ernstige oogafwijking heeft en zeer gevoelg is voor licht, ze moet altijd verduisterende lenzen dragen overdag, want licht doet haar anders veel pijn. Mijn vriendin heeft hun eerste kind gedragen. De vader is een goede vriend van hen. Na een paar maanden kwamen ze bij ons op bezoek (ik was zelf hoogzwanger op dat moment) en zat haar vrouw met de baby in een stoel en de baby zat de hele tijd naar ons grote raam te kijken. Ik dacht toen: gelukkig heeft de baby niet haar oogafwijking. Ik realiseerde me meteen dat dat natuurlijk ook niet logisch zou zijn, want het is niet haar biologische dochter. Maar ik vond het dus kennelijk wel dat ze helemaal bij elkaar hoorden. Dus ik heb het gezegd, natuurlijk erbij dat ik wist dat het niet kon. Ze zaten allebei te stralen, vonden het lief dat ik ze zo als familie ervoer. Dus ook een bijzondere opmerking/gedachte van mij, maar gelukkig viel hij in goede aarde!TijdvoorTaart schreef: ↑26-12-2020 17:38Maar het meest bijzondere verhaal is dat van mijn zus. Ze is niet de biologische moeder, de buurvrouw weet dit, maar zei toch in volle overtuiging; oh, kijk. Ze heeft jouw ogen. Buurvrouw kreeg direct het schaamrood op haar kaken, maar nergens voor nodig, want zus was meer dan trots. Bijzonder, vooral bijzonder leuk
zaterdag 26 december 2020 18:14
Wat een verhalen, zeg! 
Ik ben deze week bevallen van ons tweede kindje. Het lastigste hier is dat de grootvader vindt dat hij recht heeft om zijn kleinkind te zien en zichzelf heeft uitgenodigd. Het draait dan ook enkel om aperitieven en feest vieren. Hij en zijn vrouw stonden gewoon te wachten tot ze hapjes en een drankje kregen. Geen hulp aanbieden, niet even opletten of oudste dochter niets gevaarlijk aan het doen is, maar op hun wenken bediend worden.
Mijn schoonmoeder haar opmerking was eigenlijk totaal niet zo erg, maar ik ergerde me wel een beetje. Ik heb een weeënstorm gehad, dus een snelle maar verschrikkelijk pijnlijke en intense bevalling. Schoonmoeder bleef het maar hebben over mijn "makkelijke" bevalling. Ja, het ging vlot en alles verliep goed, maar makkelijk wil ik het nu echt niet noemen. Een beetje erkenning voor mijn prestatie mag wel.
Ik ben deze week bevallen van ons tweede kindje. Het lastigste hier is dat de grootvader vindt dat hij recht heeft om zijn kleinkind te zien en zichzelf heeft uitgenodigd. Het draait dan ook enkel om aperitieven en feest vieren. Hij en zijn vrouw stonden gewoon te wachten tot ze hapjes en een drankje kregen. Geen hulp aanbieden, niet even opletten of oudste dochter niets gevaarlijk aan het doen is, maar op hun wenken bediend worden.
Mijn schoonmoeder haar opmerking was eigenlijk totaal niet zo erg, maar ik ergerde me wel een beetje. Ik heb een weeënstorm gehad, dus een snelle maar verschrikkelijk pijnlijke en intense bevalling. Schoonmoeder bleef het maar hebben over mijn "makkelijke" bevalling. Ja, het ging vlot en alles verliep goed, maar makkelijk wil ik het nu echt niet noemen. Een beetje erkenning voor mijn prestatie mag wel.
zaterdag 26 december 2020 18:15
Volgens mij ging het erom dat we weer makkelijker kon zitten nu wond/hechtingen genezen waren.Lady*Voldemort schreef: ↑26-12-2020 18:07Nou ja het was toch zo? Zij kon ook niet weten dat jij haar tegen wil en dank had binnengelaten.
zaterdag 26 december 2020 18:17
ExactUnexpextedMom schreef: ↑26-12-2020 18:15Volgens mij ging het erom dat we weer makkelijker kon zitten nu wond/hechtingen genezen waren.
zaterdag 26 december 2020 18:21
Ik was begin 20, ongepland bleek ik zwanger na een verbroken relatie. Gelukkig wel veel liefde en steun van moeder en haar man, zusjes en broer.
Maar wat had ik een hork van een vroedvrouw.
Mijn zusje logeerde de laatste maand bij me, voor de veiligheid en gezelligheid. Ik at iedere avond bij mijn ouders thuis en 's avonds gingen zus en ik naar mijn huis. Zo ook de avond van de bevalling, Naar huis gebracht door m'n ouders en zus en de vroedvrouw gebeld, want het ging ineens erg hard.
Komt ze binnen, kijkt en zegt: Wat is dit voor een kermis. Ik was zo afgebluft. Om een lang verhaal kort te maken, ik stelde me aan, het was nog lang niet zo ver en ze verwachte mij de volgende ochtend in de praktijk. Ga maar lekker slapen en iedereen naar huis. Behalve zus.
Gelukkig maar, zus sliep lekker. Maar bij mij ging het helemaal los. Het ging zo hard, mijn zus wakker gemaakt en binnen 5 minuten werd mijn zoon geboren. Ze heeft eerst de vroedvrouw gebeld op het noodnummer en toen mijn ouders. Het duurde niet lang voordat mijn ouders er waren, maar op de inval vroedvrouw moesten we een uur wachten. Wat een lieve vrouw. Ze heeft mij en m'n zoon zo goed verzorgd. Een paar uur later kwam mijn eigen vroedvrouw en het eerste wat ze zei toen ze binnen kwam: Wat doe jij hier nog tegen de invaller. Deze keek haar aan en zei: ik zit lekker aan een bakkie koffie, je hebt wat gemist.
Maar wat had ik een hork van een vroedvrouw.
Mijn zusje logeerde de laatste maand bij me, voor de veiligheid en gezelligheid. Ik at iedere avond bij mijn ouders thuis en 's avonds gingen zus en ik naar mijn huis. Zo ook de avond van de bevalling, Naar huis gebracht door m'n ouders en zus en de vroedvrouw gebeld, want het ging ineens erg hard.
Komt ze binnen, kijkt en zegt: Wat is dit voor een kermis. Ik was zo afgebluft. Om een lang verhaal kort te maken, ik stelde me aan, het was nog lang niet zo ver en ze verwachte mij de volgende ochtend in de praktijk. Ga maar lekker slapen en iedereen naar huis. Behalve zus.
Gelukkig maar, zus sliep lekker. Maar bij mij ging het helemaal los. Het ging zo hard, mijn zus wakker gemaakt en binnen 5 minuten werd mijn zoon geboren. Ze heeft eerst de vroedvrouw gebeld op het noodnummer en toen mijn ouders. Het duurde niet lang voordat mijn ouders er waren, maar op de inval vroedvrouw moesten we een uur wachten. Wat een lieve vrouw. Ze heeft mij en m'n zoon zo goed verzorgd. Een paar uur later kwam mijn eigen vroedvrouw en het eerste wat ze zei toen ze binnen kwam: Wat doe jij hier nog tegen de invaller. Deze keek haar aan en zei: ik zit lekker aan een bakkie koffie, je hebt wat gemist.
zaterdag 26 december 2020 18:22
Mijn schoonmoeder maakte zich er druk om of ik me niet had 'aangesteld'.Onslow15 schreef: ↑26-12-2020 18:14Wat een verhalen, zeg!
Ik ben deze week bevallen van ons tweede kindje. Het lastigste hier is dat de grootvader vindt dat hij recht heeft om zijn kleinkind te zien en zichzelf heeft uitgenodigd. Het draait dan ook enkel om aperitieven en feest vieren. Hij en zijn vrouw stonden gewoon te wachten tot ze hapjes en een drankje kregen. Geen hulp aanbieden, niet even opletten of oudste dochter niets gevaarlijk aan het doen is, maar op hun wenken bediend worden.
Mijn schoonmoeder haar opmerking was eigenlijk totaal niet zo erg, maar ik ergerde me wel een beetje. Ik heb een weeënstorm gehad, dus een snelle maar verschrikkelijk pijnlijke en intense bevalling. Schoonmoeder bleef het maar hebben over mijn "makkelijke" bevalling. Ja, het ging vlot en alles verliep goed, maar makkelijk wil ik het nu echt niet noemen. Een beetje erkenning voor mijn prestatie mag wel.
Volgens haar is bevallen helemaal niet erg en wordt er overdreven dramatisch over gedaan. Zowel schoonzus als zij kunnen zonder geluid bevallen om anderen niet te storen enzo, zeggen ze.
Nou had ik ook een weenstorm en was ik niet zo met anderen bezig en heb me vreselijk 'aangesteld'.
Jammer joh.
zaterdag 26 december 2020 18:26
Oh, dan had ze mij waarschijnlijk ook een gigantische aansteller gevonden. Ik heb het hele ziekenhuis bijeen getierd.Surebaby schreef: ↑26-12-2020 18:22Mijn schoonmoeder maakte zich er druk om of ik me niet had 'aangesteld'.
Volgens haar is bevallen helemaal niet erg en wordt er overdreven dramatisch over gedaan. Zowel schoonzus als zij kunnen zonder geluid bevallen om anderen niet te storen enzo, zeggen ze.
Nou had ik ook een weenstorm en was ik niet zo met anderen bezig en heb me vreselijk 'aangesteld'.
Jammer joh.
De vroedvrouw kwam nadien wel zeggen dat ze mij een held vonden.
zaterdag 26 december 2020 18:27
Zoon lag in de couveuse want het was niet goed, maar wat er niet goed was wisten ze niet en ik had na 17 uur elke 2 minuten een wee een spoed KS gehad. Op dag twee, toen ik met rolstoel naar zoon werd gereden, want lopen trok ik niet, zei een verpleegkundige 'je stelt je wel aan hoor, ik liep 5 dagen na mijn keizersnede al op de markt'. Stomme doos.
De hulpverpleegkundige die bleef aandringen op het gebruik van een kannetje water bij het plassen vond ik vooral hilarisch. Ze bleef maar aandringen ondanks uitleg van keizersnede en dat heel veel zeer deed maar plassen nu net niet. Op een gegeven moment het kannetje maar geaccepteerd om van het aandringen af te zijn.
De hulpverpleegkundige die bleef aandringen op het gebruik van een kannetje water bij het plassen vond ik vooral hilarisch. Ze bleef maar aandringen ondanks uitleg van keizersnede en dat heel veel zeer deed maar plassen nu net niet. Op een gegeven moment het kannetje maar geaccepteerd om van het aandringen af te zijn.
zaterdag 26 december 2020 18:31
Zo’n mens zou ik per direct mijn huis uit trappen.kaatjekeuvel21 schreef: ↑26-12-2020 18:21Ik was begin 20, ongepland bleek ik zwanger na een verbroken relatie. Gelukkig wel veel liefde en steun van moeder en haar man, zusjes en broer.
Maar wat had ik een hork van een vroedvrouw.
Mijn zusje logeerde de laatste maand bij me, voor de veiligheid en gezelligheid. Ik at iedere avond bij mijn ouders thuis en 's avonds gingen zus en ik naar mijn huis. Zo ook de avond van de bevalling, Naar huis gebracht door m'n ouders en zus en de vroedvrouw gebeld, want het ging ineens erg hard.
Komt ze binnen, kijkt en zegt: Wat is dit voor een kermis. Ik was zo afgebluft. Om een lang verhaal kort te maken, ik stelde me aan, het was nog lang niet zo ver en ze verwachte mij de volgende ochtend in de praktijk. Ga maar lekker slapen en iedereen naar huis. Behalve zus.
Gelukkig maar, zus sliep lekker. Maar bij mij ging het helemaal los. Het ging zo hard, mijn zus wakker gemaakt en binnen 5 minuten werd mijn zoon geboren. Ze heeft eerst de vroedvrouw gebeld op het noodnummer en toen mijn ouders. Het duurde niet lang voordat mijn ouders er waren, maar op de inval vroedvrouw moesten we een uur wachten. Wat een lieve vrouw. Ze heeft mij en m'n zoon zo goed verzorgd. Een paar uur later kwam mijn eigen vroedvrouw en het eerste wat ze zei toen ze binnen kwam: Wat doe jij hier nog tegen de invaller. Deze keek haar aan en zei: ik zit lekker aan een bakkie koffie, je hebt wat gemist.
zaterdag 26 december 2020 18:31
Ik snap niet zo goed wat hier ongepast aan is?
Een van mijn kinderen was ook behoorlijk groot, die leek meteen al een paar weken oud, ook omdat hij sterk was. Daar hebben we om gelachen met de gynaecoloog.
zaterdag 26 december 2020 18:36
Hier ook lang geleden zoiets. Een stel maakte hun zwangerschap op de verjaardag van een vriendin bekend. Terwijl ze wisten dat dat voor de vriendin in kwestie heel gevoelig lag. Ik vond dat zo'n vreemde en buitengewoon pijnlijke actie. Alle aanwezigen hadden ook zoiets van "Wtf?!".lemoos2 schreef: ↑26-12-2020 13:34Niet zelf maar bij mijn zus. Als direct familielid mocht ik nichtje komen bekijken toen ze pas een paar uur oud was. De verse grootouders wilden net de kamer verlaten om plaats te maken voor de tantes en ooms toen een schoonzus van zus het nodig vond om haar zwangerschap bekend te maken.
Ik vond dat zó onbeschoft. Zoiets als je theatraal staan te verloven op andermans bruiloft.
anoniem_380947 wijzigde dit bericht op 26-12-2020 18:37
1.79% gewijzigd
zaterdag 26 december 2020 18:37
Wat een verhalen komen er voorbij, ik moest mijn kaak net van de vloer oprapen.
Schoonouders kwamen een dag of 2, 3 een keer langs om naar onze jongste te kijken. Eerder kon niet, omdat ze voor een evenement ergens op een uurtje rijden op een camping stonden. Oudste heeft blond haar, grijze ogen. Jongste donker haar, en bruine ogen, net als mij. Alleen jongste had ook wat pigment meegekregen bij haar geboorte, en dat hebben man en ik niet. Schoonmoeder ziet jongste en roept: oooohhh wat is ze donker!
Daarop floepte ik er droogjes uit: ‘tsja, soms kom je wel eens een Spanjaard op het werk tegen.’ Schoonmoeder had wel eens vaker van die rare opmerkingen. Daarna niet meer.
Schoonouders kwamen een dag of 2, 3 een keer langs om naar onze jongste te kijken. Eerder kon niet, omdat ze voor een evenement ergens op een uurtje rijden op een camping stonden. Oudste heeft blond haar, grijze ogen. Jongste donker haar, en bruine ogen, net als mij. Alleen jongste had ook wat pigment meegekregen bij haar geboorte, en dat hebben man en ik niet. Schoonmoeder ziet jongste en roept: oooohhh wat is ze donker!
Daarop floepte ik er droogjes uit: ‘tsja, soms kom je wel eens een Spanjaard op het werk tegen.’ Schoonmoeder had wel eens vaker van die rare opmerkingen. Daarna niet meer.
zaterdag 26 december 2020 18:43
Oh, opeens schiet er me een opmerking van mijn schoonmoeder te binnen. Het was een beetje lomp, maar ze maakt vaker opmerkingen waarvan ik denk: 
.
Op de dag van de bevalling, echt net erna, deze twee parels:
- tja, weer heel anders dan die van Suzan, hè. (Suzan is gefingeerde naam van schoonzus, dochter van schoonmoeder dus)
- hij heeft wel rood haar. Maar dat geeft niks hoor!
Die laatste is nog jaren een running gag geweest tussen mij en twee vriendinnen.
. Op de dag van de bevalling, echt net erna, deze twee parels:
- tja, weer heel anders dan die van Suzan, hè. (Suzan is gefingeerde naam van schoonzus, dochter van schoonmoeder dus)
- hij heeft wel rood haar. Maar dat geeft niks hoor!
Die laatste is nog jaren een running gag geweest tussen mij en twee vriendinnen.
