Kinderen
alle pijlers
Schoonmoeder
donderdag 3 december 2020 om 23:51
Bij mijn schoonmoeder is 2 week geleden borstkanker geconstateerd. Volgende week word haar borst geamputeerd. Uiteraard vind ik dit heel erg voor haar.
Als ze mijn baby (4 maand) op schoot heeft praat ze over haar borst kanker. Ze zegt dingen als, jou eerste Sint en oma haar laatste Sint met 2 borsten. Of nu zit je nog op schoot bij oma met 2 borsten. Ik weet dat mijn baby daar niks van begrijpt, maar ik vind dat ze zulke dingen niet hoeft te zeggen. Toen ik dat tegen haar zei werd ze boos en gaf ze aan dat ze het fijn vind alles tegen mijn zoon te kunnen zeggen.
Nu is ze nog boos op mij en word ze bijna geopereerd. Ik wil niet sorry zeggen, omdat ik het echt niet vind kunnen. Maar wil er wel graag voor haar zijn. Iemand tips?
Als ze mijn baby (4 maand) op schoot heeft praat ze over haar borst kanker. Ze zegt dingen als, jou eerste Sint en oma haar laatste Sint met 2 borsten. Of nu zit je nog op schoot bij oma met 2 borsten. Ik weet dat mijn baby daar niks van begrijpt, maar ik vind dat ze zulke dingen niet hoeft te zeggen. Toen ik dat tegen haar zei werd ze boos en gaf ze aan dat ze het fijn vind alles tegen mijn zoon te kunnen zeggen.
Nu is ze nog boos op mij en word ze bijna geopereerd. Ik wil niet sorry zeggen, omdat ik het echt niet vind kunnen. Maar wil er wel graag voor haar zijn. Iemand tips?
Mama worden
vrijdag 4 december 2020 om 09:54
Dat je je er ongemakkelijk bij voelt, kan ik snappen. Dat je dan iets ongelukkigs zegt ook. Maar TO zegt in de OP dat ze dus echt geen excuses aan gaat bieden. Dat gaat wel net wat verder, en is gewoon lomp; wel moeilijk doen omdat iemand iets tegen je baby zegt waar die nog niets van begrijpt, en vervolgens niet je excuses aanbieden omdat jouw reactie daarop bij de ander rottig valt.
vrijdag 4 december 2020 om 10:00
Mijne voelt ook emoties aan dus ik snap het gevoel van TO wel en zou me er ook niet prettig bij voelen.*LaDolceVita* schreef: ↑04-12-2020 09:47Hier ben ik het mee eens.
Men die zegt dat een baby het niet snapt heeft gelijk maar een baby voelt echt wel emoties aan. Dat merkte ik tenminste bij mijn baby, als ik of iemand die hem vast had bijvoorbeeld helemaal gespannen aan het doen was dan werd hij ook onrustig.
Maar ergens heb ik het gevoel dat de band met schoonmoeder al niet heel warm is/dit niet het eerste is dat voorvalt.
vrijdag 4 december 2020 om 10:02
Die emoties worden niet anders als je er niet over praat.drominique schreef: ↑04-12-2020 10:00Mijne voelt ook emoties aan dus ik snap het gevoel van TO wel en zou me er ook niet prettig bij voelen.
Maar ergens heb ik het gevoel dat de band met schoonmoeder al niet heel warm is/dit niet het eerste is dat voorvalt.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
vrijdag 4 december 2020 om 10:05
Maar als we TO daar nou op een aardige manier op wijzen, ipv door haar voor ongevoelige heks uit te maken, want dat is ze natuurlijk niet, maar soms heb je gewoon even wat perspectief van buitenaf nodig om in te zien dat je reactie misschien anders had gekund. Afbranden heeft in mijn ervaring zelden het effect dat mensen eens kritisch naar zichzelf kijken. Als je in de verdediging moet schieten tegen al die onaardigheid, is daar tenslotte nog maar weinig ruimte voor.Eze schreef: ↑04-12-2020 09:54Dat je je er ongemakkelijk bij voelt, kan ik snappen. Dat je dan iets ongelukkigs zegt ook. Maar TO zegt in de OP dat ze dus echt geen excuses aan gaat bieden. Dat gaat wel net wat verder, en is gewoon lomp; wel moeilijk doen omdat iemand iets tegen je baby zegt waar die nog niets van begrijpt, en vervolgens niet je excuses aanbieden omdat jouw reactie daarop bij de ander rottig valt.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 4 december 2020 om 11:11
Waarom deze generalisatie die alleen maar extra de nadruk legt op de minder genuanceerde posts? Een heel groot deel is gewoon constructief. Dat doen ‘we’ best aardig.lux- schreef: ↑04-12-2020 10:05Maar als we TO daar nou op een aardige manier op wijzen, ipv door haar voor ongevoelige heks uit te maken, want dat is ze natuurlijk niet, maar soms heb je gewoon even wat perspectief van buitenaf nodig om in te zien dat je reactie misschien anders had gekund. Afbranden heeft in mijn ervaring zelden het effect dat mensen eens kritisch naar zichzelf kijken. Als je in de verdediging moet schieten tegen al die onaardigheid, is daar tenslotte nog maar weinig ruimte voor.
vrijdag 4 december 2020 om 12:33
Baby's doen dat zeker. Oma hier zat bijvoorbeeld heel erg vol van iets (kleinkind was vervanging van haar overleden kind) en echt wel dat de baby dat voelde als benauwend. Die begon meteen te blèren als oma haar hoofd om de hoek stak. Ze bracht toch iets op hem over dat hij aanvoelde en niet prettig vond.*LaDolceVita* schreef: ↑04-12-2020 09:47
Men die zegt dat een baby het niet snapt heeft gelijk maar een baby voelt echt wel emoties aan. Dat merkte ik tenminste bij mijn baby, als ik of iemand die hem vast had bijvoorbeeld helemaal gespannen aan het doen was dan werd hij ook onrustig.
Omdat ze niet praten denken sommige mensen dat ze niets opppikken....
vrijdag 4 december 2020 om 12:50
Die emoties zijn er toch wel. Misschien moet de oma baby dan maar niet meer knuffelen?drominique schreef: ↑04-12-2020 10:00Mijne voelt ook emoties aan dus ik snap het gevoel van TO wel en zou me er ook niet prettig bij voelen.
Maar ergens heb ik het gevoel dat de band met schoonmoeder al niet heel warm is/dit niet het eerste is dat voorvalt.
Het is een baby van 4 maanden! Dit slaat gewoon nergens op. Dit heeft niks te maken met een peuter van 3. Dit is een baby van 4 maanden. De hele vergelijking met grote kinderen die hier af en toe gemaakt word slaat nergens op en is gewoon simpelweg niet relevant.
vrijdag 4 december 2020 om 12:54
Het leven is zwaar. Ook baby's komen in aanraking met verdrietige en gestreste mensen. Overleven ze ook wel weer. Als baby het niet prettig vind en onrustig word, ja dan kan je ernaar handelen en het bij je nemen en lekker knuffelen.
En als oma over een paar jaar nog zo tegen kind praat, dan kan je het gesprek aangaan. Want inderdaad ik zou het ook niet leuk vinden als er zo gepraat word tegen mijn peuter van net 3 of mijn kind van 6. Maar dat is een wereld van verschil, en totaal niet te vergelijken met een baby van 4 maanden. En zelfs als mijn schoonmoeder zo eenmalig praat tegen mijn kinderen als ze net heeft gehoord dat ze haar borst weg moet laten halen, dan zou ik vol sympathie zijn in plaats van irritatie.
En als oma over een paar jaar nog zo tegen kind praat, dan kan je het gesprek aangaan. Want inderdaad ik zou het ook niet leuk vinden als er zo gepraat word tegen mijn peuter van net 3 of mijn kind van 6. Maar dat is een wereld van verschil, en totaal niet te vergelijken met een baby van 4 maanden. En zelfs als mijn schoonmoeder zo eenmalig praat tegen mijn kinderen als ze net heeft gehoord dat ze haar borst weg moet laten halen, dan zou ik vol sympathie zijn in plaats van irritatie.
vrijdag 4 december 2020 om 13:54
Ik denk dat ze tegen de baby praat waar jij bij bent om zo een opening te geven voor een gesprek. Misschien hoopt ze dat jij er op ingaat en ze dan met jou erover kan praten. Misschien vindt ze het moeilijk om tegen jou erover te beginnen. Ik kan me voorstellen dat ze het spannend vindt wat haar allemaal te wachten staat en het fijn vindt om haar hart te luchten.
Ik zou hier zelf geen big deal van maken en gewoon je excuses aanbieden en er voor haar zijn.
Ik zou hier zelf geen big deal van maken en gewoon je excuses aanbieden en er voor haar zijn.
vrijdag 4 december 2020 om 14:02
Een baby is een volwaardig gevoelsmens. Baby’s onthouden wél alle indrukken en sferen, ze kunnen het alleen niet onder woorden brengen. Ze zijn juist een grote spons en nemen álles op. Ze kunnen zich alleen niet verweren tegen die negativiteit. Ze kunnen het ook nog niet rationaliseren. Jouw verdriet wordt hun verdriet.
Ik vind het een beetje gek dat tegen jonge moeders wordt gezegd dat hun stress kan overslaan op het kind, waardoor het kind huilerig wordt. Maar oma’s stress blijkbaar niet. Oma mag het kind als troostmiddel gebruiken.
Onze oudste ziet mijn schoonmoeder nog steeds niet graag. Zij kon zijn aandacht ook claimen als baby. (Hij was haar eerste kleinkind) Ze ging compleet voorbij aan de zorg en verzorging die een baby nodig had. Ze had weinig oog voor waar het kind behoefte aan had.
Mijn oudste is nu 5 en de band met haar is veel minder dan die met schoonvader of mijn moeder. En dat ligt toch echt aan schoonma.
Ik vind het een beetje gek dat tegen jonge moeders wordt gezegd dat hun stress kan overslaan op het kind, waardoor het kind huilerig wordt. Maar oma’s stress blijkbaar niet. Oma mag het kind als troostmiddel gebruiken.
Onze oudste ziet mijn schoonmoeder nog steeds niet graag. Zij kon zijn aandacht ook claimen als baby. (Hij was haar eerste kleinkind) Ze ging compleet voorbij aan de zorg en verzorging die een baby nodig had. Ze had weinig oog voor waar het kind behoefte aan had.
Mijn oudste is nu 5 en de band met haar is veel minder dan die met schoonvader of mijn moeder. En dat ligt toch echt aan schoonma.
vrijdag 4 december 2020 om 15:43
Snap TO wel in de zin van het bespreken van een groot verdriet met een pasgeboren baby die inderdaad ahw ‘open’ staat voor alle stemmingen/verdriet.
Al kan een baby niet praten ga je ook niet met een baby op schoot huilen en vertellen over een sterfgeval of iets anders vreselijks en hoe erg je dat vindt.
Als je tegen een baby praat is het bijna als iets projecteren. Als moeder zijnde wil je van nature je kind beschermen tegen alle negatieve invloeden dus ook in deze.
Schoonmoeder daarentegen is zo vol van de onverwerkte klap van het ziek zijn en zal het absoluut niet kwaad bedoelen. Is voor haar denk ik ook moeilijk te rijmen. Zelf ernstig ziek en de blijdschap om jullie kindje. Als voor een mens iets moeilijk te rijmen valt gaat hij die 2 juist combineren. Ik denk dan ook niet dat je er iets naars achter moet zoeken.
Ik zou niet direct excuses aanbieden wel een verzoenende poging doen in de zin van dat je er graag voor haar wilt zijn in deze moeilijke periode. Ik denk niet dat je het voorval opnieuw moet gaan analyseren met haar. Zij heeft wel wat anders aan haar hoofd en jouw prioriteit nummer 1 zal toch altijd je kind beschermen zijn en ook dat is logisch.
Al kan een baby niet praten ga je ook niet met een baby op schoot huilen en vertellen over een sterfgeval of iets anders vreselijks en hoe erg je dat vindt.
Als je tegen een baby praat is het bijna als iets projecteren. Als moeder zijnde wil je van nature je kind beschermen tegen alle negatieve invloeden dus ook in deze.
Schoonmoeder daarentegen is zo vol van de onverwerkte klap van het ziek zijn en zal het absoluut niet kwaad bedoelen. Is voor haar denk ik ook moeilijk te rijmen. Zelf ernstig ziek en de blijdschap om jullie kindje. Als voor een mens iets moeilijk te rijmen valt gaat hij die 2 juist combineren. Ik denk dan ook niet dat je er iets naars achter moet zoeken.
Ik zou niet direct excuses aanbieden wel een verzoenende poging doen in de zin van dat je er graag voor haar wilt zijn in deze moeilijke periode. Ik denk niet dat je het voorval opnieuw moet gaan analyseren met haar. Zij heeft wel wat anders aan haar hoofd en jouw prioriteit nummer 1 zal toch altijd je kind beschermen zijn en ook dat is logisch.
vrijdag 4 december 2020 om 17:01
Om die mensen die iets heel ongenuanceerds posten erop te wijzen dat dat waarschijnlijk hooguit averechts werkt.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 5 december 2020 om 00:09
Heb vandaag met mijn schoonmoeder gepraat. Ze heeft er over na gedacht en snapt me wel.
Het is absoluut niet zo dat ik geen empathie voor haar heb. Ik vind het echt heel erg voor haar.
De band met haar is ook goed. We bellen elke dag wel even en zien elkaar ongeveer om de dag.
Uiteraard heb ik vanaf dat ze het wist een luisterend oor geboden en ga met haar naar het ziekenhuis.
Ook vind ik dat mijn baby best mag weten wat kanker is (begrijpt hij natuurlijk nu nog niks van) maar ging mij meer om de manier waarop ze het zei.
Het is absoluut niet zo dat ik geen empathie voor haar heb. Ik vind het echt heel erg voor haar.
De band met haar is ook goed. We bellen elke dag wel even en zien elkaar ongeveer om de dag.
Uiteraard heb ik vanaf dat ze het wist een luisterend oor geboden en ga met haar naar het ziekenhuis.
Ook vind ik dat mijn baby best mag weten wat kanker is (begrijpt hij natuurlijk nu nog niks van) maar ging mij meer om de manier waarop ze het zei.
Mama worden
zaterdag 5 december 2020 om 00:18
Ik vind het een belachelijke manier van communiceren. Ik ken ook mensen die via hun baby of groter kind praten of commentaar geven tegen de ander. ( is opa weer te laat/ mama dat vergeten/ papa raar aan het doen etc)
Blijkbaar doet jouw schoonmoeder dat ook maar nu over haar ziekte, eigenlijk praat ze tegen jou.
Vraag haar of ze gewoon rechtstreeks tegen je wil praten en niet via je baby. Dat je niet wil dat volwassen zaken met je kinderen worden besproken. En dat je heel erg met haar meeleeft.
Blijkbaar doet jouw schoonmoeder dat ook maar nu over haar ziekte, eigenlijk praat ze tegen jou.
Vraag haar of ze gewoon rechtstreeks tegen je wil praten en niet via je baby. Dat je niet wil dat volwassen zaken met je kinderen worden besproken. En dat je heel erg met haar meeleeft.
zaterdag 5 december 2020 om 09:46
lux- schreef: ↑04-12-2020 10:05Maar als we TO daar nou op een aardige manier op wijzen, ipv door haar voor ongevoelige heks uit te maken, want dat is ze natuurlijk niet, maar soms heb je gewoon even wat perspectief van buitenaf nodig om in te zien dat je reactie misschien anders had gekund. Afbranden heeft in mijn ervaring zelden het effect dat mensen eens kritisch naar zichzelf kijken. Als je in de verdediging moet schieten tegen al die onaardigheid, is daar tenslotte nog maar weinig ruimte voor.
Waar op wijzen. Ik zou ook niet willen dat iemand zo tegen mijn baby praat.
zaterdag 5 december 2020 om 10:32
Oma praat via jouw baby met jou en je man denk ik. Ze zegt dingen die niet voor je baby maar voor jullie bestemd zijn. Ze zoekt een manier om haar verdriet te uiten op een veilige manier.
Hoe kan het dat zoveel mensen ontevreden zijn over hun lijf en zo weinig mensen tevreden zijn over hun verstand? - EB
zaterdag 5 december 2020 om 11:05
Dit.JenBarber schreef: ↑04-12-2020 12:54Het leven is zwaar. Ook baby's komen in aanraking met verdrietige en gestreste mensen. Overleven ze ook wel weer. Als baby het niet prettig vind en onrustig word, ja dan kan je ernaar handelen en het bij je nemen en lekker knuffelen.
En als oma over een paar jaar nog zo tegen kind praat, dan kan je het gesprek aangaan. Want inderdaad ik zou het ook niet leuk vinden als er zo gepraat word tegen mijn peuter van net 3 of mijn kind van 6. Maar dat is een wereld van verschil, en totaal niet te vergelijken met een baby van 4 maanden. En zelfs als mijn schoonmoeder zo eenmalig praat tegen mijn kinderen als ze net heeft gehoord dat ze haar borst weg moet laten halen, dan zou ik vol sympathie zijn in plaats van irritatie.
zaterdag 5 december 2020 om 11:10
Dit dus. Dit is echt niet het moment om boos te zijn. Laat haar. Wees de minste en bied je excuus aan._Branwen_ schreef: ↑04-12-2020 09:25Ik vind het echt ongepast dat je dat tegen je schoonmoeder hebt gezegd. Ja het is misschien een beetje apart dat ze dat zo tegen de baby zegt, maar die baby krijgt daar niets van mee. Dit is echt totaal niet het moment om daar iets te van zeggen. Ik snap eerlijk gezegd niet hoe je het in je hoofd haalt, maar goed ik heb dan ook kanker gehad en kan me dus iets meer inleven in je schoonmoeder. Het mens weet net 2 weken dat ze kanker heeft. Haar wereld staat op z’n kop. Ik snap heel goed dat ze boos is.
zaterdag 5 december 2020 om 14:05
Dat nu niet het moment is om hierover de strijd aan te gaan. Dat schoonmoeder verdriet heeft en eerst over de eerste schok heen moet komen voordat ze ruimte heeft voor gesprekken over hoe om te gaan met het onderwerp kanker rondom de kinderen. En dat het dan waarschijnlijk al niet eens meer nodig is.Doorenvogel schreef: ↑05-12-2020 09:46Waar op wijzen. Ik zou ook niet willen dat iemand zo tegen mijn baby praat.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 6 december 2020 om 19:22
Oh please wat een onzin.dansenindewind schreef: ↑04-12-2020 14:02Een baby is een volwaardig gevoelsmens. Baby’s onthouden wél alle indrukken en sferen, ze kunnen het alleen niet onder woorden brengen. Ze zijn juist een grote spons en nemen álles op. Ze kunnen zich alleen niet verweren tegen die negativiteit. Ze kunnen het ook nog niet rationaliseren. Jouw verdriet wordt hun verdriet.
zondag 6 december 2020 om 19:34
Je wilt er graag voor haar zijn. Probeer dan te begrijpen dat zij nu in een situatie zit waarin alle scenario's door haar heen gaan. Een reële kans dat ze haar kleinzoon niet ziet opgroeien.
Ze weet heus dat kleinzoon haar niet verstaat, maar jij wel.
Zie het als een opening tot gesprek, als een vraag om begrip en steun.
Ze is bang.
Steun haar.
En zeg sorry.
Ze weet heus dat kleinzoon haar niet verstaat, maar jij wel.
Zie het als een opening tot gesprek, als een vraag om begrip en steun.
Ze is bang.
Steun haar.
En zeg sorry.
