Kinderen
alle pijlers
Snel geirriteerd raken naar man en kinderen toe
maandag 22 juni 2009 om 21:50
Ik heb een probleem. Ik ben snel geirriteerd en boos naar mijn man en kinderen toe. Ik kan ineens uitvallen en even later heb ik er spijt van en is het weer over. Mijn humeur kan bij het minste of geringste omslaan.
Op het werk heb ik er geen last van en ben ik altijd rustig en gelijkmatig van humeur.
Ik heb er echt last van en wil het graag veranderen maar het lukt me niet. Wie herkent dit en kan me helpen???
Op het werk heb ik er geen last van en ben ik altijd rustig en gelijkmatig van humeur.
Ik heb er echt last van en wil het graag veranderen maar het lukt me niet. Wie herkent dit en kan me helpen???
maandag 22 juni 2009 om 22:06
Ik heb ook een periode gehad waarin ik heel snel uitviel naar mijn vriend maar ook naar collega's. De huisarts vermoedde een depressie en heeft mij toen doorgestuurd naar een psycholoog. Heeft me erg goed geholpen.
Heb jij het idee dat je misschien overspannen kan zijn? Of ben je niet gelukkig in je relatie? Heb je het erg druk op je werk?
Heb jij het idee dat je misschien overspannen kan zijn? Of ben je niet gelukkig in je relatie? Heb je het erg druk op je werk?
maandag 22 juni 2009 om 22:11
Op het werk heb ik het juist niet. Thuis dus wel. Het begint al bij het opstaan als de kinderen treuzelen en niet opschieten. We komen dan bijna te laat op school dus hebben we weer haast en word ik weer boos. Met mijn man en kinderen ben ik wel heel gelukkig dus ik snap het zelf ook niet. Het is alsof de mensen van wie ik het meeste hou het meeste te verduren krijgen van mij alsof ik me de hele dag inhou en me bij hun laat gaan. Of zoiets......
maandag 22 juni 2009 om 22:11
Op het werk heb ik het juist niet. Thuis dus wel. Het begint al bij het opstaan als de kinderen treuzelen en niet opschieten. We komen dan bijna te laat op school dus hebben we weer haast en word ik weer boos. Met mijn man en kinderen ben ik wel heel gelukkig dus ik snap het zelf ook niet. Het is alsof de mensen van wie ik het meeste hou het meeste te verduren krijgen van mij alsof ik me de hele dag inhou en me bij hun laat gaan. Of zoiets......
maandag 22 juni 2009 om 22:27
Heb je zelf een idee wat het is waar je je aan stoort? Je geeft het voorbeeld van het opstaan. Stoort het je dat het niet loopt zoals jij wilt? Of stoor je je omdat jij degene bent die het regelt (en niet je man)? Of stoor je je omdat je kinderen niet luisteren op dat moment? Of stoor je je omdat je bang bent voor het oordeel van de moeders op het schoolplein en voel je daardoor extra druk?
Ik bedoel te zeggen dat er een hele boel achterliggende redenen kunnen zijn waarom jij je op zo'n ochtend irriteert. Dat je je momenteel thuis snel irriteert zegt mij iets over hoe het je raakt. Met collega's heb je een veel minder intieme band maar zijn taken en verantwoordelijkheden en gedragsnormen behoorlijk omlijnd. Dus dat je daar minder snel irritatie laat blijken vind ik niet heel vreemd.
Ik denk dat het heel goed zou zijn om te onderzoeken wat nu de achterliggende oorzaak is van die boosheid. Wat zegt dat boze of verdrietige 'stemmetje' in jou voordat je een snauw geeft? En ik denk dus dat dat hetgeen is dat je zal moeten aanpakken.
Of is het wellicht dat je juist werkstress mee naar huis neemt?
Ik bedoel te zeggen dat er een hele boel achterliggende redenen kunnen zijn waarom jij je op zo'n ochtend irriteert. Dat je je momenteel thuis snel irriteert zegt mij iets over hoe het je raakt. Met collega's heb je een veel minder intieme band maar zijn taken en verantwoordelijkheden en gedragsnormen behoorlijk omlijnd. Dus dat je daar minder snel irritatie laat blijken vind ik niet heel vreemd.
Ik denk dat het heel goed zou zijn om te onderzoeken wat nu de achterliggende oorzaak is van die boosheid. Wat zegt dat boze of verdrietige 'stemmetje' in jou voordat je een snauw geeft? En ik denk dus dat dat hetgeen is dat je zal moeten aanpakken.
Of is het wellicht dat je juist werkstress mee naar huis neemt?
maandag 22 juni 2009 om 22:57
heb verder niks gelezen maar denk dat het heel normaal is.
thuis voel je je vertrouwd en reageer je gewoon zoals je bent.
(en zo is iedereen wel eens hoor)
hetzelfde zie je toch bij kinderen?
op school altijd lief en braaf en thuis kleine monsters.
maak je niet druk, dit komt overal voor, de nutella en bona reclames zijn niet het echte leven hoor.
thuis voel je je vertrouwd en reageer je gewoon zoals je bent.
(en zo is iedereen wel eens hoor)
hetzelfde zie je toch bij kinderen?
op school altijd lief en braaf en thuis kleine monsters.
maak je niet druk, dit komt overal voor, de nutella en bona reclames zijn niet het echte leven hoor.
maandag 22 juni 2009 om 23:07
quote:mamalief schreef op 22 juni 2009 @ 22:57:
heb verder niks gelezen maar denk dat het heel normaal is.
thuis voel je je vertrouwd en reageer je gewoon zoals je bent.
(en zo is iedereen wel eens hoor)
hetzelfde zie je toch bij kinderen?
op school altijd lief en braaf en thuis kleine monsters.
maak je niet druk, dit komt overal voor, de nutella en bona reclames zijn niet het echte leven hoor.
ben ik niet met je eens, en dan niet om TO af te vallen, want ik doe dit zelf ook en lees het topic dan ook met interesse.. maar .. het is niet normaal om tegen je man en kinderen uit te vallen..
tegen je man ok, ook niet goed, als je tenminste waarde echt aan het samen oud worden, maar tegen je kinderen kan dit niet.. die kunnen daar niets mee, je geeft totaal het verkeerde voorbeeld, ze schrikken ervan etc...
dus hoewel het ongetwijfeld de meeste moeders wel eens zal overkomen, het is niet normaal als je dit regelmatig hebt, is mijn mening.
heb verder niks gelezen maar denk dat het heel normaal is.
thuis voel je je vertrouwd en reageer je gewoon zoals je bent.
(en zo is iedereen wel eens hoor)
hetzelfde zie je toch bij kinderen?
op school altijd lief en braaf en thuis kleine monsters.
maak je niet druk, dit komt overal voor, de nutella en bona reclames zijn niet het echte leven hoor.
ben ik niet met je eens, en dan niet om TO af te vallen, want ik doe dit zelf ook en lees het topic dan ook met interesse.. maar .. het is niet normaal om tegen je man en kinderen uit te vallen..
tegen je man ok, ook niet goed, als je tenminste waarde echt aan het samen oud worden, maar tegen je kinderen kan dit niet.. die kunnen daar niets mee, je geeft totaal het verkeerde voorbeeld, ze schrikken ervan etc...
dus hoewel het ongetwijfeld de meeste moeders wel eens zal overkomen, het is niet normaal als je dit regelmatig hebt, is mijn mening.
maandag 22 juni 2009 om 23:10
maandag 22 juni 2009 om 23:13
nou ik herken het ook, maar ik beschouw het dus niet als normaal, dus dan verschillen we van mening. Ik voel me er erg rot onder omdat het bij mij voortkomt uit een gevoel van machteloosheid, overvraagd worden, dat soort dingen, en als je dan begint te schreeuwen zodat je kinderen gaan huilen en van je schrikken, het spijt me, maar dan doe je toch iets niet goed.. je geeft een verkeerd voorbeeld en je gedrag werkt averechts, want mooi niet dat je kinderen zich dan rustiger gaan gedragen of beter opschieten ofzo..
maandag 22 juni 2009 om 23:21
dat was flauw, maar weet je....iedereen doet zo en iedereen denkt dat ie daarom slecht is maar hé, niemand is perfect en kinderen mogen ook wel weten dat mama ook maar een mens is.
til er niet te zwaar aan, doe ik ook wel eens hoor.
dan denk ik dat ik een rotmoeder ben die alleen maar loopt te zeuren en te razen maar ze vinden me nog altijd de liefste mama van de heeeeeeeeeeeeeeeele wereld dus dan zit t vast wel goed.
echt, ik dacht ook dat ik de enige was maar door het erover te hebben merkte ik dat iedereen dat heeft, de enen meer en vaker dan de andere maar ben nog niet één moeder tegengekomen die nooit uitvalt tegen de kinderen.
til er niet te zwaar aan, doe ik ook wel eens hoor.
dan denk ik dat ik een rotmoeder ben die alleen maar loopt te zeuren en te razen maar ze vinden me nog altijd de liefste mama van de heeeeeeeeeeeeeeeele wereld dus dan zit t vast wel goed.
echt, ik dacht ook dat ik de enige was maar door het erover te hebben merkte ik dat iedereen dat heeft, de enen meer en vaker dan de andere maar ben nog niet één moeder tegengekomen die nooit uitvalt tegen de kinderen.
maandag 22 juni 2009 om 23:30
Dan ben ik ofwel een geval van perfectionisme nastreven ofwel een geval waarbij dat af en toe eens uitvallen wel een beetje vaker dan af en toe is (en nee daar ben ik niet trots op)
Ik heb een gevoelige dochter en ik merk aan haar gedrag dat ik dingen niet goed doe.. (of het is gewoon een rotkind van zichzelf, kan natuurlijk ook) (en ja, dat was een grapje)
Ik heb een gevoelige dochter en ik merk aan haar gedrag dat ik dingen niet goed doe.. (of het is gewoon een rotkind van zichzelf, kan natuurlijk ook) (en ja, dat was een grapje)
dinsdag 23 juni 2009 om 09:06
Tips, nou ik kan alleen zeggen wat bij mij werkt. Ik heb ook een kort lontje (gehad) door andere oorzaken. Ik heb er met man over gepraat en aangegeven dat ik het erg vervelend vond tegenover hem en vooral zoon.
Wij hebben de afspraak gemaakt dat wanneer ik merk dat de spanning oploop het tegen man zeg, die neemt dan even bv zoon mee om te douchen of even buiten te spelen zodat ik even een adempauze heb. Intussen zorg ik dat ik dan ook echt ff tot rust kom. lezen of even tv kijken.
Daarnaast uiteraard proberen te achterhalen waar de spanning zich zo opbouwd bij je en proberen daar een oplossing voor te vinden. Als t komt omdat je overvraagd wordt, kan je met je man afspraken maken om de zorg/huishouden e.d. iets te verdelen.
Wij hebben de afspraak gemaakt dat wanneer ik merk dat de spanning oploop het tegen man zeg, die neemt dan even bv zoon mee om te douchen of even buiten te spelen zodat ik even een adempauze heb. Intussen zorg ik dat ik dan ook echt ff tot rust kom. lezen of even tv kijken.
Daarnaast uiteraard proberen te achterhalen waar de spanning zich zo opbouwd bij je en proberen daar een oplossing voor te vinden. Als t komt omdat je overvraagd wordt, kan je met je man afspraken maken om de zorg/huishouden e.d. iets te verdelen.
koffie, zwart graag...
dinsdag 23 juni 2009 om 11:47
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik ben blij dat ik niet de enige ben.... Gelukkig raken mijn kinderen niet van streek (of ze zijn het gewend ).
Ik ga proberen om wat minder hooi op mijn vork te nemen, ik wil altijd alles perfect doen: huishouden,kinderen,werk enz.
Dat lukt niet en daar raak ik gefrusteerd door. Ik ben continu bezig met wat ik allemaal nog moet doen.
Dat moet ik proberen los te laten..,,,
Overigens ben ik 33 jaar en ik heb 3 kinderen waarvan er 2 op school zitten. Die ga ik nu gauw ophalen.
Liefs, Violain
Ik ga proberen om wat minder hooi op mijn vork te nemen, ik wil altijd alles perfect doen: huishouden,kinderen,werk enz.
Dat lukt niet en daar raak ik gefrusteerd door. Ik ben continu bezig met wat ik allemaal nog moet doen.
Dat moet ik proberen los te laten..,,,
Overigens ben ik 33 jaar en ik heb 3 kinderen waarvan er 2 op school zitten. Die ga ik nu gauw ophalen.
Liefs, Violain
dinsdag 23 juni 2009 om 11:55
Dit had mijn verhaal kunnen zijn... ontzettend herkenbaar! Ik ben ook heel snel geirriteerd en kan lekker snel een snauw geven. Ben ook heel perfectionistisch ingesteld en kom er nu langzaam maar zeker achter dat je dat niet moet zijn met twee kleine kinderen 
Loslaten is inderdaad het toverwoord, maar het is best wel moeilijk. Ik lees dan ook graag mee om te zien of er nog goede tips worden gegeven!
Loslaten is inderdaad het toverwoord, maar het is best wel moeilijk. Ik lees dan ook graag mee om te zien of er nog goede tips worden gegeven!
dinsdag 23 juni 2009 om 12:46
Ben het helemaal eens met mamalief. Iedereen valt wel eens uit en het hoort er toch een beetje bij, ook al is het niet zo leuk. Ik denk altijd maar aan mijn eigen moeder, die kon ook zo lekker uit de hoek komen af en toe, en ik vind haar nog steeds de liefste en beste moeder die ik me kan wensen. Je bent ook maar een mens, en daar kunnen je kinderen best tegen.
Als je ze maar heel duidelijk laat voelen dat je altijd van ze houdt, ook als je boos bent, dan komt het echt wel goed.
Als je ze maar heel duidelijk laat voelen dat je altijd van ze houdt, ook als je boos bent, dan komt het echt wel goed.
