Kinderen
alle pijlers
Stief- kinderen
dinsdag 27 mei 2008 om 13:44
Ik ben een vrouw en heb sinds 2 jaar een relatie met een man met 2 kinderen. Meisje van 17, jongen van 15.
(ouders zijn officieel 3 jaar uit elkaar, maar rommelde al heel erg lang)
Ik ben op zoek naar mensen die een soort gelijke situatie hebben want ik ben erg benieuwd hoe die hier mee omgaan.
Ik kan wel wat adviezen gebruiken of in ieder geval een luisterend oor!
PS, ik vind stief kinderen een vervelend woord, maar dan weet iedereen wel meteen waar het over gaat.....
(ouders zijn officieel 3 jaar uit elkaar, maar rommelde al heel erg lang)
Ik ben op zoek naar mensen die een soort gelijke situatie hebben want ik ben erg benieuwd hoe die hier mee omgaan.
Ik kan wel wat adviezen gebruiken of in ieder geval een luisterend oor!
PS, ik vind stief kinderen een vervelend woord, maar dan weet iedereen wel meteen waar het over gaat.....
woensdag 28 mei 2008 om 22:36
woensdag 28 mei 2008 om 22:39
BGB, zo is het dus niet. Hij is stapelgek op zijn kinderen, en heeft me van het begin af aan duidlijk gemaakt dat zij altijd voor gaan. Op dat moment was de situatie echt onhoudbaar en wist hij niet wat hij met haar aan moest. Zij gaf duidlijk te kennen dat ze naar haar oma wilde, en anders " weg zou lopen". ze wilde ook geen minuut lager meer bij ons blijven. Hij heeft haar dus laten gaan.
Het was echt te erg voor woorden allemaal, en hij was ook erg boos op haar.
We hebben samen nog een zoontje trouwens. Dus in die zin is de situatie tov van een aantal jaren geleden ook wel verandert, hij zal mij niet zonder meer de deur uit zetten.
De moeder van de meiden is een heel verhaal apart. Daar wil ik niet te veel op in gaan hier. Zij is iig psychisch en lichamelijk heel slecht.
Het was echt te erg voor woorden allemaal, en hij was ook erg boos op haar.
We hebben samen nog een zoontje trouwens. Dus in die zin is de situatie tov van een aantal jaren geleden ook wel verandert, hij zal mij niet zonder meer de deur uit zetten.
De moeder van de meiden is een heel verhaal apart. Daar wil ik niet te veel op in gaan hier. Zij is iig psychisch en lichamelijk heel slecht.
woensdag 28 mei 2008 om 22:44
quote:Titsandwits schreef op 28 mei 2008 @ 22:39:
hij zal mij niet zonder meer de deur uit zetten.
Ik hoop je zoontje ook niet ..........
De moeder van de meiden is een heel verhaal apart. is het dat niet altijd , of in 99 % van de gevallen ? Het zijn nou nooit eens leuke vrouwen. Ik geloof zomaar dat in jouw geval er echt iets aan de hand is met moeders, hoor . . .
hij zal mij niet zonder meer de deur uit zetten.
Ik hoop je zoontje ook niet ..........
De moeder van de meiden is een heel verhaal apart. is het dat niet altijd , of in 99 % van de gevallen ? Het zijn nou nooit eens leuke vrouwen. Ik geloof zomaar dat in jouw geval er echt iets aan de hand is met moeders, hoor . . .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2008 om 22:46
Mille , zoals ik al zei gebeurt dat hier meestal niet. Het wordt hier thuis opgelost. Meestal is het de keuze van de dochter zelf. Dat is ook behoorlijk frustrerend. Gaat het niet zoals ze wil, hup naar mama of oma, doeiii jullie zoeken het maar uit. Dat is de andere kant. Maar nogmaals, meestal laten we datniet toe dat ze weggaat. Maar nu werd het echt te erg, geloof me.
En nee, eigen pubers zullen je ook het bloed onder de nagels vandaan halen, maar voor je eigen kind heb je ook nog zoiets als onvoorwaardelijke liefde. Dat voel ik voor haar niet.
En nee, eigen pubers zullen je ook het bloed onder de nagels vandaan halen, maar voor je eigen kind heb je ook nog zoiets als onvoorwaardelijke liefde. Dat voel ik voor haar niet.
woensdag 28 mei 2008 om 22:49
woensdag 28 mei 2008 om 22:49
quote:Titsandwits schreef op 28 mei 2008 @ 22:46:
Mille , zoals ik al zei gebeurt dat hier meestal niet. Het wordt hier thuis opgelost. Meestal is het de keuze van de dochter zelf. Dat is ook behoorlijk frustrerend. Gaat het niet zoals ze wil, hup naar mama of oma, doeiii jullie zoeken het maar uit. Dat is de andere kant. Maar nogmaals, meestal laten we datniet toe dat ze weggaat. Maar nu werd het echt te erg, geloof me.
En nee, eigen pubers zullen je ook het bloed onder de nagels vandaan halen, maar voor je eigen kind heb je ook nog zoiets als onvoorwaardelijke liefde. Dat voel ik voor haar niet.
En dat voelt zij denk ik wel, en dus zal het dreigen met weggaan ook wel uit een soort onmacht/zich niet helemaal geaccepteerd voelen voortkomen.
ik zeg niet dat je dat helemaal kunt voorkomen, dat gevoel heb je nou eenmaal niet en kun je niet faken. Maar ik denk wel dat het meespeelt.
Mille , zoals ik al zei gebeurt dat hier meestal niet. Het wordt hier thuis opgelost. Meestal is het de keuze van de dochter zelf. Dat is ook behoorlijk frustrerend. Gaat het niet zoals ze wil, hup naar mama of oma, doeiii jullie zoeken het maar uit. Dat is de andere kant. Maar nogmaals, meestal laten we datniet toe dat ze weggaat. Maar nu werd het echt te erg, geloof me.
En nee, eigen pubers zullen je ook het bloed onder de nagels vandaan halen, maar voor je eigen kind heb je ook nog zoiets als onvoorwaardelijke liefde. Dat voel ik voor haar niet.
En dat voelt zij denk ik wel, en dus zal het dreigen met weggaan ook wel uit een soort onmacht/zich niet helemaal geaccepteerd voelen voortkomen.
ik zeg niet dat je dat helemaal kunt voorkomen, dat gevoel heb je nou eenmaal niet en kun je niet faken. Maar ik denk wel dat het meespeelt.
woensdag 28 mei 2008 om 22:51
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 mei 2008 @ 22:44:
[...]
Ik vraag me bij mijn ex af hoe hij na mij weer aan zo'n leuke vriendin is gekomen, en ex van vent is ook gewoon een leuk mens hoor. Al is hij er natuurlijk wel op vooruitgegaan
(Je quote is weggevallen, maar was een reactie op het feit dat de meeste stiefmoeders de meeste moeders nare dwarsliggende types vinden).
[...]
Ik vraag me bij mijn ex af hoe hij na mij weer aan zo'n leuke vriendin is gekomen, en ex van vent is ook gewoon een leuk mens hoor. Al is hij er natuurlijk wel op vooruitgegaan
(Je quote is weggevallen, maar was een reactie op het feit dat de meeste stiefmoeders de meeste moeders nare dwarsliggende types vinden).
woensdag 28 mei 2008 om 22:52
woensdag 28 mei 2008 om 22:57
Mille, ja klopt. Gevoelsmatig kan ik daar niks aan doen. Neemt niet weg dat ik op een ander manier m'n best voor haar kan doen. Ik bied/ bood haar rust en regelmaat, hulp met school, gingen samen de stad in, nam regelmatig iets voor haar mee. Kon met haar pijntjes en verdrietjes altijd bij mij terecht.
Ik ben soepeler en makkelijker dan haar vader. veel dingen werden aan mij gevraagd of door mij geregeld.
Maarja. haar moeder ben en word ik niet. Streef ik ook niet naar. Maar wederzijds respect vind ik wel minimaal.
Ik ben soepeler en makkelijker dan haar vader. veel dingen werden aan mij gevraagd of door mij geregeld.
Maarja. haar moeder ben en word ik niet. Streef ik ook niet naar. Maar wederzijds respect vind ik wel minimaal.
woensdag 28 mei 2008 om 23:06
quote:Titsandwits schreef op 28 mei 2008 @ 22:58:
Wat bedoel je BGB??
Of pa onvoorwaardelijk voor zijn dochter zou kiezen als jij hem voor die keus stelt ?
JIJ hebt geroepen zij eruit of ik pak mijn koffers........wat zei hij toen eigenlijk ?
Wat bedoel je BGB??
Of pa onvoorwaardelijk voor zijn dochter zou kiezen als jij hem voor die keus stelt ?
JIJ hebt geroepen zij eruit of ik pak mijn koffers........wat zei hij toen eigenlijk ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2008 om 23:09
quote:Titsandwits schreef op 28 mei 2008 @ 22:57:
Maar wederzijds respect vind ik wel minimaal.
Tuurlijk !
Maar veel ouders van pubers zullen herkennen dat ook hun bloedjes zélfs goed opgevoed weleens een héél onrespectvolle kant laten zien .
Maar wederzijds respect vind ik wel minimaal.
Tuurlijk !
Maar veel ouders van pubers zullen herkennen dat ook hun bloedjes zélfs goed opgevoed weleens een héél onrespectvolle kant laten zien .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 28 mei 2008 om 23:12
Kijk eens op het forum van www.stiefmoeders.nl Ik denk dat je daar veel herkenning zult vinden. Succes!
woensdag 28 mei 2008 om 23:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 mei 2008 @ 23:06:
[...]
Of pa onvoorwaardelijk voor zijn dochter zou kiezen als jij hem voor die keus stelt ?
JIJ hebt geroepen zij eruit of ik pak mijn koffers........wat zei hij toen eigenlijk ?
** Pff ben moe, weet het niet letterlijk meer hoor...*
Nou volgens mij zei hij in eerste instantie dat er HELEMAAL NIEMAND weg ging....maar kind was hysterisch en ik het helemaal zat.
Hij wil niet dat ik vertrek, en het is niet zo dat hij zijn dochter nu niet meer ziet. Hij haalt en brengt haar overal naar toe, neemt financieel z'n verantwoording etc, IS er wel voor haar hoor.
Maar het is voor NU rustiger zo. Hij vindt wel dat ze hier terug moet komen. Ik weet niet of ze dat zelf wil. Ik voor NU nog even niet.
[...]
Of pa onvoorwaardelijk voor zijn dochter zou kiezen als jij hem voor die keus stelt ?
JIJ hebt geroepen zij eruit of ik pak mijn koffers........wat zei hij toen eigenlijk ?
** Pff ben moe, weet het niet letterlijk meer hoor...*
Nou volgens mij zei hij in eerste instantie dat er HELEMAAL NIEMAND weg ging....maar kind was hysterisch en ik het helemaal zat.
Hij wil niet dat ik vertrek, en het is niet zo dat hij zijn dochter nu niet meer ziet. Hij haalt en brengt haar overal naar toe, neemt financieel z'n verantwoording etc, IS er wel voor haar hoor.
Maar het is voor NU rustiger zo. Hij vindt wel dat ze hier terug moet komen. Ik weet niet of ze dat zelf wil. Ik voor NU nog even niet.
woensdag 28 mei 2008 om 23:20
En trouwens, dat was in the heat of the moment Bianca. Ik zou hem nooit voor die keuze stellen. Dan leg ik het echt wel af. Ik zou danb trouwens de eer aan mezelf houden en zelf vertrekken, hoe moeilijk ook. Je mag een kind nooit bij zijn/haar ouder weg houden!!!! Ben zelf ook kind van gescheiden ouders met alle shit van dien.... ik weet waarover ik praat.
donderdag 29 mei 2008 om 09:06
Dank voor alle reacties,
Ik denk dat ik iets meer moet uitleggen.
De kinderen hebben geen eigen kamer bij ons, dit omdat er geen kamer is (geen extra kamer in huis).
De kinderen komen één keer per week eten.
De reden dat zoon naar huis is gestuurd is door wat hij zei:
"als ik thuis ben hoef ik niet naar jouw lelijke rot kop te kijken".
Ik schrok me hier helemaal rot van (zo ken ik 'm niet) en zei "pardon".
Toen vroeg hij of ik doof was geworden en of ik hem niet goed gehoord had en herhaalde het.
Ik was zo perplex dat ik pa heb geroepen (die zat helaas net op het toilet toen het gebeurde) en toen ik het dus zo afgelopen.
Nu ik de reacaties lees was het idd misschien beter geweest om het ter plaatse op te lossen.
Ik moet echt zeggen dat we dit zo heftig nooit met hem hebben meegemaakt en eigenlijk allebij perplex waren.
De kinderen komen elke vrijdag, ze vinden het leuk en gezellig.
Wel heb ik altijd het idee dat ze mij blijven zien als dat mens wat er nou eenmaal is, want het is papa's vriendin. Dat vindt ik erg moeilijk.
Ik heb dan ook bijna twee jaar alles gedaan als ze er waren (opruimen afwassen, drinken maken, pakken enz.)
Sinds een paar weken ben ik dat zat en proberen paps en ik de kinderen ook eens te laten helpen.
Dit gaat erg moeizaam.
Eigenlijk willen ze binnenkomen op de bank ploffen, tv kijken, film kijken of een spelletje spelen (niet op pc maar met ons) en dan weer naar huis gaan. Het is tijden zo geweest dat tegen de tijd dat ze weg gingen het hele huis één grote troep was.
Dat wil ik niet meer.
Maar ze luisteren niet naar mij en luisteren alleen maar naar paps. Zucht.
Ik denk dat ik iets meer moet uitleggen.
De kinderen hebben geen eigen kamer bij ons, dit omdat er geen kamer is (geen extra kamer in huis).
De kinderen komen één keer per week eten.
De reden dat zoon naar huis is gestuurd is door wat hij zei:
"als ik thuis ben hoef ik niet naar jouw lelijke rot kop te kijken".
Ik schrok me hier helemaal rot van (zo ken ik 'm niet) en zei "pardon".
Toen vroeg hij of ik doof was geworden en of ik hem niet goed gehoord had en herhaalde het.
Ik was zo perplex dat ik pa heb geroepen (die zat helaas net op het toilet toen het gebeurde) en toen ik het dus zo afgelopen.
Nu ik de reacaties lees was het idd misschien beter geweest om het ter plaatse op te lossen.
Ik moet echt zeggen dat we dit zo heftig nooit met hem hebben meegemaakt en eigenlijk allebij perplex waren.
De kinderen komen elke vrijdag, ze vinden het leuk en gezellig.
Wel heb ik altijd het idee dat ze mij blijven zien als dat mens wat er nou eenmaal is, want het is papa's vriendin. Dat vindt ik erg moeilijk.
Ik heb dan ook bijna twee jaar alles gedaan als ze er waren (opruimen afwassen, drinken maken, pakken enz.)
Sinds een paar weken ben ik dat zat en proberen paps en ik de kinderen ook eens te laten helpen.
Dit gaat erg moeizaam.
Eigenlijk willen ze binnenkomen op de bank ploffen, tv kijken, film kijken of een spelletje spelen (niet op pc maar met ons) en dan weer naar huis gaan. Het is tijden zo geweest dat tegen de tijd dat ze weg gingen het hele huis één grote troep was.
Dat wil ik niet meer.
Maar ze luisteren niet naar mij en luisteren alleen maar naar paps. Zucht.
donderdag 29 mei 2008 om 09:55
Oke, vrij onrespectvolle opmerking. Maar niet extreem voor een puber van 17, en eerlijk gezegd vind ik het ook niet zo raar gezien het feit dat je zelf weinig respect afdwingt.
Je ruimt twee jaar lang hun rotzooi op, wil dat nu veranderen en je eigen regels stellen, maar zodra er wat gebeurt wordt papa van de wc getrokken. En dan verwacht je vervolgens nog dat zijn moeder hem er thuis op aanspreekt.
De opmerking werd tegen jou gemaakt, niet tegen zijn vader of moeder -ik had het ook logischer gevonden, en ik denk dat het ook verstandiger was geweest, als je hem er zelf op had aangesproken en zijn vader er buiten had gelaten.
Zitten twee voordelen aan: stiefzoon leert dat jij je eigen grenzen stelt en je eigen boontjes dopt, en je was niet de klikspaan geweest die het aan zijn vader vertelde.
Je kunt het nu niet meer terugdraaien, maar in jouw geval zou ik het wel zelf oplossen door zelf stiefzoon opzoeken. Zeggen dat je het vervelend vind dat het zo uit de hand gelopen is, dat het wat jou betreft zand erover is omdat je hem niet wilt belemmeren om zijn vader te zien, maar dat je dan wel van hem verwacht dat hij zich in het vervolg normaal opstelt tov. jou. En dat heel duidelijk stellen, maar niet meteen gaan verwachten dat hij door het stof gaat of daar duidelijke beloftes in doet. Gewoon vertellen wat je verwacht.
Echt, het is niet vervelend of veroordelend bedoeld, maar ik denk dat jij gewoon duidelijker moet zijn en meer je eigen grenzen moet stellen. Het komt op mij over alsof je in de valkuil bent gevallen van graag aardig gevonden willen worden en daardoor juist het tegenovergestelde bereikt.
Je ruimt twee jaar lang hun rotzooi op, wil dat nu veranderen en je eigen regels stellen, maar zodra er wat gebeurt wordt papa van de wc getrokken. En dan verwacht je vervolgens nog dat zijn moeder hem er thuis op aanspreekt.
De opmerking werd tegen jou gemaakt, niet tegen zijn vader of moeder -ik had het ook logischer gevonden, en ik denk dat het ook verstandiger was geweest, als je hem er zelf op had aangesproken en zijn vader er buiten had gelaten.
Zitten twee voordelen aan: stiefzoon leert dat jij je eigen grenzen stelt en je eigen boontjes dopt, en je was niet de klikspaan geweest die het aan zijn vader vertelde.
Je kunt het nu niet meer terugdraaien, maar in jouw geval zou ik het wel zelf oplossen door zelf stiefzoon opzoeken. Zeggen dat je het vervelend vind dat het zo uit de hand gelopen is, dat het wat jou betreft zand erover is omdat je hem niet wilt belemmeren om zijn vader te zien, maar dat je dan wel van hem verwacht dat hij zich in het vervolg normaal opstelt tov. jou. En dat heel duidelijk stellen, maar niet meteen gaan verwachten dat hij door het stof gaat of daar duidelijke beloftes in doet. Gewoon vertellen wat je verwacht.
Echt, het is niet vervelend of veroordelend bedoeld, maar ik denk dat jij gewoon duidelijker moet zijn en meer je eigen grenzen moet stellen. Het komt op mij over alsof je in de valkuil bent gevallen van graag aardig gevonden willen worden en daardoor juist het tegenovergestelde bereikt.
donderdag 29 mei 2008 om 10:18
Deze kinderen komen 1 keer per week "op bezoek" bij hun vader en zijn vriendin.
Verplaats je daar eens in.
Hoe welkom voel je je dan?
Hoe thuis voel je je dan?
En nogal logisch dat jij niet meer bent dan de vriendin van vader . Dat gaat in veel gevallen al zo maar als de kinderen je maar een paar uur per week meemaken ben je niet bijzonderder dan bijv. een bijles juf die ze ook iedere week zien.
Wat betreft de opmerking. Ik vind de vader eerlijk gezegd nu nog een grotere visstick (gebrek aan ruggengraat).
Een kind van 17 dat zoiets zegt, hij is er niet bij maar stuurt het kind wel weg.
A: Kind voelt zich nog meer afgewezen.
B: Vriendin gaat dus voor hem
C: Als het moeilijk wordt mag mama het oplossen
D:Hij kan zelf niet communiceren en kiest dus de voor hem makkelijkste weg
Allemaal signalen die hij afgeeft door zo te handelen.
De gemiddelde puber roept wel ergere dingen hoor!
Verplaats je daar eens in.
Hoe welkom voel je je dan?
Hoe thuis voel je je dan?
En nogal logisch dat jij niet meer bent dan de vriendin van vader . Dat gaat in veel gevallen al zo maar als de kinderen je maar een paar uur per week meemaken ben je niet bijzonderder dan bijv. een bijles juf die ze ook iedere week zien.
Wat betreft de opmerking. Ik vind de vader eerlijk gezegd nu nog een grotere visstick (gebrek aan ruggengraat).
Een kind van 17 dat zoiets zegt, hij is er niet bij maar stuurt het kind wel weg.
A: Kind voelt zich nog meer afgewezen.
B: Vriendin gaat dus voor hem
C: Als het moeilijk wordt mag mama het oplossen
D:Hij kan zelf niet communiceren en kiest dus de voor hem makkelijkste weg
Allemaal signalen die hij afgeeft door zo te handelen.
De gemiddelde puber roept wel ergere dingen hoor!
donderdag 29 mei 2008 om 10:27
amy, ik kan niet uitgebreid antwoorden omdat ik zelf met een probleem zit, maar ik kan je in elk geval één goed advies geven: stuur de kinderen nooit naar huis als straf omdat ze zich misdragen!
Ik heb zelf twee stiefdochters. Met één daarvan is de relatie problematisch (maar dat komt omdat de relatie tussen vader en dochter problematisch is), met de ander is de relatie uitstekend. Ik vind haar een schat en zij mij ook
Ik heb zelf twee stiefdochters. Met één daarvan is de relatie problematisch (maar dat komt omdat de relatie tussen vader en dochter problematisch is), met de ander is de relatie uitstekend. Ik vind haar een schat en zij mij ook
donderdag 29 mei 2008 om 10:38
[quote]neele schreef op 29 mei 2008 @ 10:18:
Deze kinderen komen 1 keer per week "op bezoek" bij hun vader en zijn vriendin.
Verplaats je daar eens in.
Hoe welkom voel je je dan?
Hoe thuis voel je je dan?
En nogal logisch dat jij niet meer bent dan de vriendin van vader . Dat gaat in veel gevallen al zo maar als de kinderen je maar een paar uur per week meemaken ben je niet bijzonderder dan bijv. een bijles juf die ze ook iedere week zien.
quote]
Ben ik het niet helemaal mee eens Neele.
Hoe welkom je je kunt voelen hangt niet af van de duur of de frequentie dat je bij een van je ouders bent. Het gaat erom hoe je met elkaar omgaat.
Ik vind dat zowel de kinderen als de stiefouder wel meer moeite moeten doen om niet te worden aangezien als een willekeurige docent. Kinderen kunnen daar ook makkelijk en respectloos in zijn hoor, dat ligt niet alleen altijd aan de stiefouder
Kinderen kwamen toen ze kleiner waren meestal s'woensdags en het weekend. Toen ik zelf jonger was ging ik op dezelfde dagen naar mijn vader. (ik woonde bij mijn moeder) Dit houdt het voor iedereen overzichtelijk en vaak gewoon ook practisch, ivm school enzo.
Deze kinderen komen 1 keer per week "op bezoek" bij hun vader en zijn vriendin.
Verplaats je daar eens in.
Hoe welkom voel je je dan?
Hoe thuis voel je je dan?
En nogal logisch dat jij niet meer bent dan de vriendin van vader . Dat gaat in veel gevallen al zo maar als de kinderen je maar een paar uur per week meemaken ben je niet bijzonderder dan bijv. een bijles juf die ze ook iedere week zien.
quote]
Ben ik het niet helemaal mee eens Neele.
Hoe welkom je je kunt voelen hangt niet af van de duur of de frequentie dat je bij een van je ouders bent. Het gaat erom hoe je met elkaar omgaat.
Ik vind dat zowel de kinderen als de stiefouder wel meer moeite moeten doen om niet te worden aangezien als een willekeurige docent. Kinderen kunnen daar ook makkelijk en respectloos in zijn hoor, dat ligt niet alleen altijd aan de stiefouder
Kinderen kwamen toen ze kleiner waren meestal s'woensdags en het weekend. Toen ik zelf jonger was ging ik op dezelfde dagen naar mijn vader. (ik woonde bij mijn moeder) Dit houdt het voor iedereen overzichtelijk en vaak gewoon ook practisch, ivm school enzo.
donderdag 29 mei 2008 om 10:47
Wat ik niet helemaal snap is waarom die kinderen geen eigen kamer hebben?? al hebben ze er samen een.
Je houd met het uitzoeken van een huis toch rekening met je kinderen, in zoverre dan zorg je toch dat je in een huis gaat wonen met iig 2 slaapkamers?
Verder erg eens met mille, je hebt je erg onderdanig opgesteld tegenover die kinderen en nu verwacht je van hun dat ze ineens gaan luisteren naar je, heb je ze ook voorbereid op de nwe regels die komen gingen?? of ben je er ineens kletsboem mee begonnen. Als ik een nwe regel instel (die 9 van de 10 keer uiteindelijk het meest van toepassing is op mijn eigen monsterlijk peuterpuberige zoon) dan heb ik het daar eerst over. Ik bereid zeker stiefzoon er op voor.
Je houd met het uitzoeken van een huis toch rekening met je kinderen, in zoverre dan zorg je toch dat je in een huis gaat wonen met iig 2 slaapkamers?
Verder erg eens met mille, je hebt je erg onderdanig opgesteld tegenover die kinderen en nu verwacht je van hun dat ze ineens gaan luisteren naar je, heb je ze ook voorbereid op de nwe regels die komen gingen?? of ben je er ineens kletsboem mee begonnen. Als ik een nwe regel instel (die 9 van de 10 keer uiteindelijk het meest van toepassing is op mijn eigen monsterlijk peuterpuberige zoon) dan heb ik het daar eerst over. Ik bereid zeker stiefzoon er op voor.
donderdag 29 mei 2008 om 10:57
quote:Titsandwits schreef op 29 mei 2008 @ 10:38:
[quote]neele schreef op 29 mei 2008 @ 10:18:
Deze kinderen komen 1 keer per week "op bezoek" bij hun vader en zijn vriendin.
Verplaats je daar eens in.
Hoe welkom voel je je dan?
Hoe thuis voel je je dan?
En nogal logisch dat jij niet meer bent dan de vriendin van vader . Dat gaat in veel gevallen al zo maar als de kinderen je maar een paar uur per week meemaken ben je niet bijzonderder dan bijv. een bijles juf die ze ook iedere week zien.
quote]
Ben ik het niet helemaal mee eens Neele.
Hoe welkom je je kunt voelen hangt niet af van de duur of de frequentie dat je bij een van je ouders bent. Het gaat erom hoe je met elkaar omgaat.
Ik vind dat zowel de kinderen als de stiefouder wel meer moeite moeten doen om niet te worden aangezien als een willekeurige docent. Kinderen kunnen daar ook makkelijk en respectloos in zijn hoor, dat ligt niet alleen altijd aan de stiefouder
Kinderen kwamen toen ze kleiner waren meestal s'woensdags en het weekend. Toen ik zelf jonger was ging ik op dezelfde dagen naar mijn vader. (ik woonde bij mijn moeder) Dit houdt het voor iedereen overzichtelijk en vaak gewoon ook practisch, ivm school enzo.
Nee tuurlijk is het zo dat hoe welkom je je voeld niet geheel afhankelijk van het eigen kamertje of niet, maar ik zie het al voor me dat ik ga scheiden en met het zoeken naar een nieuw huis géén rekening houd met mn kinderen, hoe oud ze ook zijn!!
Ik denk wel degelijk dat Neele hier een punt heeft, wat zal het die stiefzoon verder schelen wat zij van hem denkt hij komt er een avondje en als hij geen zin heeft dan gooid hij er een vervelende opmerking in en huppa hij is ge-excuseerd. En daarbij zal hij zich inderdaad erg afgewezen voelen door paps.
TO ook ik val je niet aan hoor maar ik probeer me te verplaatsen in jouw stiefzoon en te bedenken wat ik in zo'n geval als puber zou doen, hij is er behoorlijk makkelijk vanaf gekomen denk ik zo.
(ik las al dat je het de volgende keer anders zou doen hoor!)
[quote]neele schreef op 29 mei 2008 @ 10:18:
Deze kinderen komen 1 keer per week "op bezoek" bij hun vader en zijn vriendin.
Verplaats je daar eens in.
Hoe welkom voel je je dan?
Hoe thuis voel je je dan?
En nogal logisch dat jij niet meer bent dan de vriendin van vader . Dat gaat in veel gevallen al zo maar als de kinderen je maar een paar uur per week meemaken ben je niet bijzonderder dan bijv. een bijles juf die ze ook iedere week zien.
quote]
Ben ik het niet helemaal mee eens Neele.
Hoe welkom je je kunt voelen hangt niet af van de duur of de frequentie dat je bij een van je ouders bent. Het gaat erom hoe je met elkaar omgaat.
Ik vind dat zowel de kinderen als de stiefouder wel meer moeite moeten doen om niet te worden aangezien als een willekeurige docent. Kinderen kunnen daar ook makkelijk en respectloos in zijn hoor, dat ligt niet alleen altijd aan de stiefouder
Kinderen kwamen toen ze kleiner waren meestal s'woensdags en het weekend. Toen ik zelf jonger was ging ik op dezelfde dagen naar mijn vader. (ik woonde bij mijn moeder) Dit houdt het voor iedereen overzichtelijk en vaak gewoon ook practisch, ivm school enzo.
Nee tuurlijk is het zo dat hoe welkom je je voeld niet geheel afhankelijk van het eigen kamertje of niet, maar ik zie het al voor me dat ik ga scheiden en met het zoeken naar een nieuw huis géén rekening houd met mn kinderen, hoe oud ze ook zijn!!
Ik denk wel degelijk dat Neele hier een punt heeft, wat zal het die stiefzoon verder schelen wat zij van hem denkt hij komt er een avondje en als hij geen zin heeft dan gooid hij er een vervelende opmerking in en huppa hij is ge-excuseerd. En daarbij zal hij zich inderdaad erg afgewezen voelen door paps.
TO ook ik val je niet aan hoor maar ik probeer me te verplaatsen in jouw stiefzoon en te bedenken wat ik in zo'n geval als puber zou doen, hij is er behoorlijk makkelijk vanaf gekomen denk ik zo.
(ik las al dat je het de volgende keer anders zou doen hoor!)
