Kinderen
alle pijlers
Stiefmama's aan de zijlijn!
maandag 25 september 2017 09:34
Ik zal het verhaal wat duidelijker neerzetten.
Ik en mijn vriend zijn bijna 4 jaar samen, wij willen ook gaan samen wonen enkel zit de woningmarkt ons nu niet echt mee.
Vorig jaar mei is de ex van mijn vriend komen vertellen dat zij een zoon van toen 2 heeft van mijn vriend. Het kindje is verwerkt in de periode dat het al uit was tussen mijn vriend en zijn ex. Zij heeft hem nooit los willen laten en heeft ook met enkele regelmaat geprobeerd om tussen onze relatie in te komen.
Tot aan vorig jaar wisten wij niet zeker dat het kindje van hem was. Er waren meerdere mannen in ons dorp die vermoedes hadden dat hunzelf de vader waren. Er zijn dan ook meerdere DNA testen geweest uiteraard zonder succes.
Toen de ex het kwam vertellen wou zij aan alles meewerken, zoals DNA, erkenning en omgangsregeling. Helaas hield dit op op het moment dat zij besefte dat ik nog steeds een relatie heb met mijn vriend. Hierna kreeg mijn vriend enkel nog maar berichten van haar dat ze het kind zou laten erkennen en dat mijn vriend hem nooit te zien zou krijgen. Mijn vriend heeft op dat moment een advocaat ingeschakeld.
Ondertussen is de oma van het kindje nog bij mijn vriend aan de deur geweest. Zij vond ook dat het zo niet hoefde maar als haar dochter (de moeder van het kindje) het niet wou kon zij ook niets doen. Zij bevestigde wel de verhalen die wij hoorde over onder andere dat er een ongeluk was geweest waarbij moeder dronken en onder invloed was en dat haar zoontje hier bij was. Oma beloofde wel dat mijn vriend zijn zoon voor augustus 2016 zou zien. Dit was helaas een loze belofte.
Afgelopen Januari is de rechtzaak geweest, hierbij heeft mijn vriend de DNA test gewonnen. Mijn vriend heeft deze direct in februari af laten nemen en toen was het wachten op zijn ex. De uiterlijke datum dat ze moest gaan was eind mei. De datum verstreek en ze was niet gegaan. Dit is 3x zo gegaan tot we uiteindelijk eind augustus 2017 bericht kregen dat mijn vriend de biologische vader is van de kleine.
Nu hebben we inmiddels ook weer bericht gehad van de Bijzondere Curator (advocaat van de kleine) en zij staat volledig achter mijn vriend en vind het dan ook belangrijk dat hij in het leven komt van die kleine. Hierbij kregen we ook bericht van de rechtbank dat zij vervangende toestemming voor de erkenning geven. Dit hebben we dus ook al binnen.
Wij zijn alle3 nog vrij jong, ik ben zelf 23 en de moeder van de kleine is 22. En de moeder en ik zijn in onze tienerjaren (12 t/m 16) vriendinnen geweest. Ik heb verder totaal geen haat naar haar toe. Enkel vind ik het niet kunnen wat haar moeder en de mensen erom heen vertellen. Ik ben zelf mijn vader verloren aan alcohol en mijn ouders waren ook gescheiden toen ik vrij jong was. Ik hoop gewoon dat de kleine er zo min mogelijk van meekrijgt.
Mocht er iets niet duidelijk zijn, vraag het even:). Met alles wat er de afgelopen jaren gespeeld heeft slaat mijn hoofd een beetje op hol als ik aan het typen ben.
Ik en mijn vriend zijn bijna 4 jaar samen, wij willen ook gaan samen wonen enkel zit de woningmarkt ons nu niet echt mee.
Vorig jaar mei is de ex van mijn vriend komen vertellen dat zij een zoon van toen 2 heeft van mijn vriend. Het kindje is verwerkt in de periode dat het al uit was tussen mijn vriend en zijn ex. Zij heeft hem nooit los willen laten en heeft ook met enkele regelmaat geprobeerd om tussen onze relatie in te komen.
Tot aan vorig jaar wisten wij niet zeker dat het kindje van hem was. Er waren meerdere mannen in ons dorp die vermoedes hadden dat hunzelf de vader waren. Er zijn dan ook meerdere DNA testen geweest uiteraard zonder succes.
Toen de ex het kwam vertellen wou zij aan alles meewerken, zoals DNA, erkenning en omgangsregeling. Helaas hield dit op op het moment dat zij besefte dat ik nog steeds een relatie heb met mijn vriend. Hierna kreeg mijn vriend enkel nog maar berichten van haar dat ze het kind zou laten erkennen en dat mijn vriend hem nooit te zien zou krijgen. Mijn vriend heeft op dat moment een advocaat ingeschakeld.
Ondertussen is de oma van het kindje nog bij mijn vriend aan de deur geweest. Zij vond ook dat het zo niet hoefde maar als haar dochter (de moeder van het kindje) het niet wou kon zij ook niets doen. Zij bevestigde wel de verhalen die wij hoorde over onder andere dat er een ongeluk was geweest waarbij moeder dronken en onder invloed was en dat haar zoontje hier bij was. Oma beloofde wel dat mijn vriend zijn zoon voor augustus 2016 zou zien. Dit was helaas een loze belofte.
Afgelopen Januari is de rechtzaak geweest, hierbij heeft mijn vriend de DNA test gewonnen. Mijn vriend heeft deze direct in februari af laten nemen en toen was het wachten op zijn ex. De uiterlijke datum dat ze moest gaan was eind mei. De datum verstreek en ze was niet gegaan. Dit is 3x zo gegaan tot we uiteindelijk eind augustus 2017 bericht kregen dat mijn vriend de biologische vader is van de kleine.
Nu hebben we inmiddels ook weer bericht gehad van de Bijzondere Curator (advocaat van de kleine) en zij staat volledig achter mijn vriend en vind het dan ook belangrijk dat hij in het leven komt van die kleine. Hierbij kregen we ook bericht van de rechtbank dat zij vervangende toestemming voor de erkenning geven. Dit hebben we dus ook al binnen.
Wij zijn alle3 nog vrij jong, ik ben zelf 23 en de moeder van de kleine is 22. En de moeder en ik zijn in onze tienerjaren (12 t/m 16) vriendinnen geweest. Ik heb verder totaal geen haat naar haar toe. Enkel vind ik het niet kunnen wat haar moeder en de mensen erom heen vertellen. Ik ben zelf mijn vader verloren aan alcohol en mijn ouders waren ook gescheiden toen ik vrij jong was. Ik hoop gewoon dat de kleine er zo min mogelijk van meekrijgt.
Mocht er iets niet duidelijk zijn, vraag het even:). Met alles wat er de afgelopen jaren gespeeld heeft slaat mijn hoofd een beetje op hol als ik aan het typen ben.
anoniem_355287 wijzigde dit bericht op 25-09-2017 13:55
77.36% gewijzigd
maandag 25 september 2017 15:00
Zelfs drugsverslaafde moeders van wie het kind uit huis wordt geplaatst behouden het gezag.Gabje- schreef: ↑25-09-2017 14:58Bij zijn oma plaatsen gaat lastig omdat de moeder in het huis woont bij de oma. Enkel de moeder heeft het gezag over hem. Als de oma het gezag zou hebben dan zou er ook geen reden zijn om hem daar weg te halen.
Het is allemaal heel complex, de oma van het manneke is harstikke goed voor hem. Zij heeft enkel totaal geen grip op haar dochter en die doet dus waar ze zin in heeft. Dit is wat zij zelf zegt
Waarom is het zó belangrijk voor het kind dat moeder het gezag verliest?
maandag 25 september 2017 15:01
Dat er gewoon niks kan gebeuren met hem. Al zou de oma maar het gezag over hem krijgen dat zou nog beter zijn.MoirenPhae schreef: ↑25-09-2017 15:00Zelfs drugsverslaafde moeders van wie het kind uit huis wordt geplaatst behouden het gezag.
Waarom is het zó belangrijk voor het kind dat moeder het gezag verliest?
maandag 25 september 2017 15:04
De Kinderbescherming komt niet zelf op het idee om dit kind in de gaten te gaan houden, die krijgen opdracht. Vaak van Veilig Thuis of de rechtbank.
maandag 25 september 2017 15:05
Ook wel weer eens. Misschien de beoordeling overlaten aan experts in plaats van je er zelf volop tegenaan te bemoeien?MoirenPhae schreef: ↑25-09-2017 15:03Nergens blijkt dat het beter is dat moeder het gezag niet heeft.
maandag 25 september 2017 15:08
Standaard bij vechtomgangszaken.
VT is niet betrokken, dus zo onveilig zal het allemaal wel niet zijn.
Ego's en wraak. Blech.
maandag 25 september 2017 15:09
Kom jij nou echt enkel gal spauwen?MoirenPhae schreef: ↑25-09-2017 15:08Standaard bij vechtomgangszaken.
VT is niet betrokken, dus zo onveilig zal het allemaal wel niet zijn.
Ego's en wraak. Blech.
maandag 25 september 2017 15:12
Waar spuw ik mijn gal? Over wat dan?
Als jullie in het belang van het kind hadden gedacht, had je gezorgd dat moeder hulp zou krijgen om de boel op orde te krijgen.
In plaats daarvan wordt er gebrald over eenhoofdig gezag eisen. Iets wat in Nederland maar zeer zelden wordt toegekend, met een reden.
De boel staat al op scherp voordat er überhaupt een omgangsregeling is.
maandag 25 september 2017 15:17
Lijkt mij een prima plan voor dat ventje.
When they go low, we go high. (M.Obama)
maandag 25 september 2017 15:26
Beste Gabje-,
Ik reageer voornamelijk even op het stuk 'stiefmoeder' (wat een rot woord) en niet zozeer over de hele rompslomp met alle instanties. Wellicht heb je er iets aan.
Vervelende situatie voor jouw vriend maar ook voor jou. Jullie delen op dit moment namelijk jullie leven, dus ook jij wordt er door geraakt.
Het is altijd makkelijk gezegd, dat 'stiefmoeders' zich erbuiten moeten houden. Dit wordt veelal door moeders geroepen. Alleen is deze gedachte wel wat kort door de bocht. Oké, in jullie situatie is het nog te pril en te kort om iets te kunnen en te willen. Immers er moet eerst een veilig en stabiele omgeving voor het kind komen. Echter, mochten jullie wat verder zijn, rust is terug gekeerd en wie weet zelfs een omgangsregeling, dan komt het kind ook bij jou in huis. Of dit nou jouw of zijn huis is, dat maakt niet uit. Jij krijgt dan een verzorgende/opvoedende/corrigerende/vrolijke/opvangende/enz. rol voor dit kind. Je kan dan als stiefmoeder onmogelijk aan de zijlijn blijven (je kan het kind niet negeren of elke keer je eigen huis uit gaan indien het kind komt).
Tuurlijk wil de moeder dat, dat een partner van hun ex aan de zijlijn blijft staan, stel je voor dat jouw kind een band krijgt met een andere vrouw, dat is pijnlijk (uiteraard zullen er uitzonderingen zijn
) en dat kunnen ze vaak niet handelen. Vandaar vaak ook dat getouwtrek.
Maar ach, dit is mijn mening en ervaring.
Hopelijk komt er snel een goede oplossing en kunnen de instanties jullie helpen. Succes.
Groetjes Griet.
P.s. je bent nog jong en je kan altijd nog ontsnappen aan deze situatie, hoe leuk deze jongeman ook is (kinderachtig advies maar geloof me, het is een behoorlijke bagage wat voor vele moeilijke situaties gaat zorgen die direct van invloed zijn op jouw leven.
Ik reageer voornamelijk even op het stuk 'stiefmoeder' (wat een rot woord) en niet zozeer over de hele rompslomp met alle instanties. Wellicht heb je er iets aan.
Vervelende situatie voor jouw vriend maar ook voor jou. Jullie delen op dit moment namelijk jullie leven, dus ook jij wordt er door geraakt.
Het is altijd makkelijk gezegd, dat 'stiefmoeders' zich erbuiten moeten houden. Dit wordt veelal door moeders geroepen. Alleen is deze gedachte wel wat kort door de bocht. Oké, in jullie situatie is het nog te pril en te kort om iets te kunnen en te willen. Immers er moet eerst een veilig en stabiele omgeving voor het kind komen. Echter, mochten jullie wat verder zijn, rust is terug gekeerd en wie weet zelfs een omgangsregeling, dan komt het kind ook bij jou in huis. Of dit nou jouw of zijn huis is, dat maakt niet uit. Jij krijgt dan een verzorgende/opvoedende/corrigerende/vrolijke/opvangende/enz. rol voor dit kind. Je kan dan als stiefmoeder onmogelijk aan de zijlijn blijven (je kan het kind niet negeren of elke keer je eigen huis uit gaan indien het kind komt).
Tuurlijk wil de moeder dat, dat een partner van hun ex aan de zijlijn blijft staan, stel je voor dat jouw kind een band krijgt met een andere vrouw, dat is pijnlijk (uiteraard zullen er uitzonderingen zijn
) en dat kunnen ze vaak niet handelen. Vandaar vaak ook dat getouwtrek. Maar ach, dit is mijn mening en ervaring
. Hopelijk komt er snel een goede oplossing en kunnen de instanties jullie helpen. Succes.
Groetjes Griet.
P.s. je bent nog jong en je kan altijd nog ontsnappen aan deze situatie, hoe leuk deze jongeman ook is (kinderachtig advies maar geloof me, het is een behoorlijke bagage wat voor vele moeilijke situaties gaat zorgen die direct van invloed zijn op jouw leven.
maandag 25 september 2017 15:31
Ik lees alleen maar over 3 jong volwassenen met weinig zelfinzicht, nog minder reflecterend vermogen en grote ego's die erin geslaagd zijn nu al een puinhoop van hun leven te maken en daar en passant een kind in mee slepen.
Geen van jullie denkt aan het welzijn van het kind, behalve misschien de oma. Mijn advies aan je vriend zou zijn : word een verantwoordelijke volwassene, per direct. Dat betekend ook dat je weet wanneer je even terug moet treden en wanneer je geduld moet hebben. Probeer mild te zijn. Zet je ego en je "rechten" aan de kant, stop met trekken aan het kind doormiddel van advocaten. Probeer eerst met de steun van professionele hulpverleners langzaam maar zeker een goede verstandhouding op te bouwen met de moeder en als dat lukt pas met het kind. Stel je niet meteen op als vader maar als een vriend. Je wist jarenlang niet van het bestaan van het jongetje af. Je kunt vast nog wel een jaartje geduld hebben voor de bestwil van het kind. Advies aan TO : Ook voor jou geldt : snel volwassen worden, ego aan de kant en houdt afstand. Je vriend steunen is het enige dat je kunt doen. Maak van zijn probleem niet het jouwe.
Oh ... en stiefmoeder worden ? Dat is nog lichtjaren ver weg en derhalve niet aan de orde.
Geen van jullie denkt aan het welzijn van het kind, behalve misschien de oma. Mijn advies aan je vriend zou zijn : word een verantwoordelijke volwassene, per direct. Dat betekend ook dat je weet wanneer je even terug moet treden en wanneer je geduld moet hebben. Probeer mild te zijn. Zet je ego en je "rechten" aan de kant, stop met trekken aan het kind doormiddel van advocaten. Probeer eerst met de steun van professionele hulpverleners langzaam maar zeker een goede verstandhouding op te bouwen met de moeder en als dat lukt pas met het kind. Stel je niet meteen op als vader maar als een vriend. Je wist jarenlang niet van het bestaan van het jongetje af. Je kunt vast nog wel een jaartje geduld hebben voor de bestwil van het kind. Advies aan TO : Ook voor jou geldt : snel volwassen worden, ego aan de kant en houdt afstand. Je vriend steunen is het enige dat je kunt doen. Maak van zijn probleem niet het jouwe.
Oh ... en stiefmoeder worden ? Dat is nog lichtjaren ver weg en derhalve niet aan de orde.
