Kinderen
alle pijlers
thuismoeders... lui of zorgzaam
zaterdag 11 juli 2009 om 19:48
quote:HaagsLoesje schreef op 11 juli 2009 @ 19:39:
[...]
Tuurlijk kan een scheiding mij ook overkomen, zo realistisch ben ik wel, maar hoe bedoel dat mijn man de geldkraan dicht kan draaien als hij een leuker mokkeltje tegen komt (maak ik hier nu uit op dat je mij het minder leuke mokkeltje noemt? ).
Nu is het in mijn geval niet van toepassing, omdat ik werkloos thuis ben, maar mochten mijn man en ik de bewuste keuze hebben gemaakt dat hij blijft werken en ik stop en er komt een breuk tussen ons, hij dan toch écht wel zijn financiele verplichtingen na moet komen. Hij heeft er immers zelf (met parter) voor de situatie voor gekozen.
Situatie uit omgeving:
Zij is voor de kinderen gestopt met werken. Hij ging veel werken in eigen bedrijf. Vanwege eigen bedrijf, getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Voordeel voor haar mocht 't bedrijf niet goed lopen want de schulden blijven bij hem. Voordeel voor hem nou het bedrijf enorm blijkt te lopen want de winst blijft bij hem.
Goed, man komt er achter dat secretaresse heel wat leuker lijkt, dus verlaat vrouw & kinders. Bedrijf draait fantastisch maar door handige constructie vloeit winst in bedrijf, niet naar hem als persoon, ergo, voor haar weinig tot geen alimentatie: weinig voor de kinderen, vrijwel geen voor haar.
Dat hadden ze echt niet zo gedacht ooit, toen ze de keuze maakten dat zij thuis bleef. Dat was "goed voor de kinderen" en ze zouden nóóit uit elkaar en in het hoogst onwaarschijnlijke geval dat ze toch uit elkaar zouden gaan, dan ging hij uiteráárd zijn verantwoordelijkheden nemen. In goede tijden en in slechte tijden. Yeah right. Met het rijzen der piemel daalde het verantwoordelijkheidsgevoel.
Situatie nu: zij kan geen baan vinden want recessie, hij zit in het buitenland met zijn secretaresse en hun huis staat te koop maar raken ze - vanwege diezelfde recessie - aan de straatstenen niet kwijt.
[...]
Tuurlijk kan een scheiding mij ook overkomen, zo realistisch ben ik wel, maar hoe bedoel dat mijn man de geldkraan dicht kan draaien als hij een leuker mokkeltje tegen komt (maak ik hier nu uit op dat je mij het minder leuke mokkeltje noemt? ).
Nu is het in mijn geval niet van toepassing, omdat ik werkloos thuis ben, maar mochten mijn man en ik de bewuste keuze hebben gemaakt dat hij blijft werken en ik stop en er komt een breuk tussen ons, hij dan toch écht wel zijn financiele verplichtingen na moet komen. Hij heeft er immers zelf (met parter) voor de situatie voor gekozen.
Situatie uit omgeving:
Zij is voor de kinderen gestopt met werken. Hij ging veel werken in eigen bedrijf. Vanwege eigen bedrijf, getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Voordeel voor haar mocht 't bedrijf niet goed lopen want de schulden blijven bij hem. Voordeel voor hem nou het bedrijf enorm blijkt te lopen want de winst blijft bij hem.
Goed, man komt er achter dat secretaresse heel wat leuker lijkt, dus verlaat vrouw & kinders. Bedrijf draait fantastisch maar door handige constructie vloeit winst in bedrijf, niet naar hem als persoon, ergo, voor haar weinig tot geen alimentatie: weinig voor de kinderen, vrijwel geen voor haar.
Dat hadden ze echt niet zo gedacht ooit, toen ze de keuze maakten dat zij thuis bleef. Dat was "goed voor de kinderen" en ze zouden nóóit uit elkaar en in het hoogst onwaarschijnlijke geval dat ze toch uit elkaar zouden gaan, dan ging hij uiteráárd zijn verantwoordelijkheden nemen. In goede tijden en in slechte tijden. Yeah right. Met het rijzen der piemel daalde het verantwoordelijkheidsgevoel.
Situatie nu: zij kan geen baan vinden want recessie, hij zit in het buitenland met zijn secretaresse en hun huis staat te koop maar raken ze - vanwege diezelfde recessie - aan de straatstenen niet kwijt.
zaterdag 11 juli 2009 om 19:48
quote:Banba schreef op 11 juli 2009 @ 19:24:
[...]
Waarom ga je er automatisch vanuit dat huisvrouwen in de bijstand belanden als hun relatie op de klippen loopt? Mocht het nodig zijn kun je toch weer aan het werk gaan. Het is toch niet dat je voorgoed uit het arbeidsproces bent gestapt?Mwa, zo snel heb je geen nieuwe baan tegenwoordig.
[...]
Waarom ga je er automatisch vanuit dat huisvrouwen in de bijstand belanden als hun relatie op de klippen loopt? Mocht het nodig zijn kun je toch weer aan het werk gaan. Het is toch niet dat je voorgoed uit het arbeidsproces bent gestapt?Mwa, zo snel heb je geen nieuwe baan tegenwoordig.
zaterdag 11 juli 2009 om 19:49
quote:Zwieber schreef op 11 juli 2009 @ 19:44:
Lui: absoluut niet. (dat wil zeggen, met niet schoolgaande kinderen tenminste, als ze naar school gaan dan denk ik: wat doe je in godnaam de hele dag en ga lekker werken).
Nou daar verkijk je nog op hoor. Ik heb het gevoel zeeen van tijd te hebben. Andere denken dat ook, vooral juist school. Je wordt overal voor gevraagd en omdat ik het zo leuk vind om zo actief met mijn zoons school bezig te zijn, ben je voor dat je het weet constant in de weer:
- overblijfmoeder;
- mee naar buiten activiteiten;
- helpen met allerhande klusje waar de leraren niet aan toekomen;
Ik ben er zo die 32 uur weer aan kwijt...
Lui: absoluut niet. (dat wil zeggen, met niet schoolgaande kinderen tenminste, als ze naar school gaan dan denk ik: wat doe je in godnaam de hele dag en ga lekker werken).
Nou daar verkijk je nog op hoor. Ik heb het gevoel zeeen van tijd te hebben. Andere denken dat ook, vooral juist school. Je wordt overal voor gevraagd en omdat ik het zo leuk vind om zo actief met mijn zoons school bezig te zijn, ben je voor dat je het weet constant in de weer:
- overblijfmoeder;
- mee naar buiten activiteiten;
- helpen met allerhande klusje waar de leraren niet aan toekomen;
Ik ben er zo die 32 uur weer aan kwijt...
zaterdag 11 juli 2009 om 19:49
quote:Banba schreef op 11 juli 2009 @ 19:46:
Ik vind het eigenlijk best heftig dat jullie er op grote schaal rekening mee lijken te houden dat jullie partner er vroeg of laat vandoor gaat met een (20 jaar jongere) ander.Ik hou er wel rekening mee dat een van ons twee eerder komt te overlijden of arbeidsongeschikt wordt. Ook dan is financieele onafhankelijkheid wel fijn.
Ik vind het eigenlijk best heftig dat jullie er op grote schaal rekening mee lijken te houden dat jullie partner er vroeg of laat vandoor gaat met een (20 jaar jongere) ander.Ik hou er wel rekening mee dat een van ons twee eerder komt te overlijden of arbeidsongeschikt wordt. Ook dan is financieele onafhankelijkheid wel fijn.
zaterdag 11 juli 2009 om 19:49
quote:mevrouwk schreef op 11 juli 2009 @ 19:47:
Ja, idd opvallend. Als je er al bang voor bent, waarom begin je er dan nog aan??
ik ben er niet bang voor maar ik vidn het fijn dat ik vor mezelf kan zorgen mocht de nood aan de man zijn.
Jij doet toch je autogordel om, waarom? twijfel je aan je bestuurderskwaliteiten of doe je dat gewoon voor de zekerheid?
Ja, idd opvallend. Als je er al bang voor bent, waarom begin je er dan nog aan??
ik ben er niet bang voor maar ik vidn het fijn dat ik vor mezelf kan zorgen mocht de nood aan de man zijn.
Jij doet toch je autogordel om, waarom? twijfel je aan je bestuurderskwaliteiten of doe je dat gewoon voor de zekerheid?
zaterdag 11 juli 2009 om 19:50
quote:HaagsLoesje schreef op 11 juli 2009 @ 19:49:
[...]
Nou daar verkijk je nog op hoor. Ik heb het gevoel zeeen van tijd te hebben. Andere denken dat ook, vooral juist school. Je wordt overal voor gevraagd en omdat ik het zo leuk vind om zo actief met mijn zoons school bezig te zijn, ben je voor dat je het weet constant in de weer:
- overblijfmoeder;
- mee naar buiten activiteiten;
- helpen met allerhande klusje waar de leraren niet aan toekomen;
Ik ben er zo die 32 uur weer aan kwijt...Dat geloof ik graag!
[...]
Nou daar verkijk je nog op hoor. Ik heb het gevoel zeeen van tijd te hebben. Andere denken dat ook, vooral juist school. Je wordt overal voor gevraagd en omdat ik het zo leuk vind om zo actief met mijn zoons school bezig te zijn, ben je voor dat je het weet constant in de weer:
- overblijfmoeder;
- mee naar buiten activiteiten;
- helpen met allerhande klusje waar de leraren niet aan toekomen;
Ik ben er zo die 32 uur weer aan kwijt...Dat geloof ik graag!
zaterdag 11 juli 2009 om 19:51
quote:HaagsLoesje schreef op 11 juli 2009 @ 19:42:
[...]
Je wijst mij op het feit dat scheidingen wel degelijk iedereen kan overkomen, maar zelf ben je van mening dat je financieel onafhankelijk bent wat jou willen ze en kunnen ze niet ontslaan?
Naar mijn mening leef je dan in een schijnveiligheid.Nee hoor. Ik weet toevallig wat ik waard ben. En daarnaast hoe zeer mijn werkgever omhoog zit. We hebben alleen maar méér werk nu met de recessie. (En overigens heb ik nog een aanbod liggen voor iets heel anders, dat nog meer verdient, dus ook om die reden maak ik me geen enkele zorgen)
[...]
Je wijst mij op het feit dat scheidingen wel degelijk iedereen kan overkomen, maar zelf ben je van mening dat je financieel onafhankelijk bent wat jou willen ze en kunnen ze niet ontslaan?
Naar mijn mening leef je dan in een schijnveiligheid.Nee hoor. Ik weet toevallig wat ik waard ben. En daarnaast hoe zeer mijn werkgever omhoog zit. We hebben alleen maar méér werk nu met de recessie. (En overigens heb ik nog een aanbod liggen voor iets heel anders, dat nog meer verdient, dus ook om die reden maak ik me geen enkele zorgen)
zaterdag 11 juli 2009 om 19:51
Ik ben altijd zo benieuwd wat die werkmoeders (let wel: degene zoals RosieRo zichzelf schetst) nou doen als ze bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.
Zolang je in loondienst bent, leef je in een schijnwereld om te denken dat je financieel onafhankelijk bent.
Het gaat mijns inziens niet om werkervaring maar om levenservaring als het erop aankomt. Daar kom je een stuk verder mee!
Zolang je in loondienst bent, leef je in een schijnwereld om te denken dat je financieel onafhankelijk bent.
Het gaat mijns inziens niet om werkervaring maar om levenservaring als het erop aankomt. Daar kom je een stuk verder mee!
zaterdag 11 juli 2009 om 19:51
quote:RosieRo schreef op 11 juli 2009 @ 19:49:
[...]
ik ben er niet bang voor maar ik vidn het fijn dat ik vor mezelf kan zorgen mocht de nood aan de man zijn.
Jij doet toch je autogordel om, waarom? twijfel je aan je bestuurderskwaliteiten of doe je dat gewoon voor de zekerheid?Ik rij geen auto, dus ik hoef daar niet over na te denken...
[...]
ik ben er niet bang voor maar ik vidn het fijn dat ik vor mezelf kan zorgen mocht de nood aan de man zijn.
Jij doet toch je autogordel om, waarom? twijfel je aan je bestuurderskwaliteiten of doe je dat gewoon voor de zekerheid?Ik rij geen auto, dus ik hoef daar niet over na te denken...
zaterdag 11 juli 2009 om 19:52
quote:mevrouwk schreef op 11 juli 2009 @ 19:45:
Haha, RosieRo, ik las net jouw stukje voor aan mijn man, over dat het niet leuk zou zijn van je man als een vouw niet zou werken.
Maar wat ik me afvraag, wat voegt het toe in je relatie of je wel of niet werkt?
(En wij hebben er zelf voor gekozen dat ik niet werkte, dus geen uitkeringstoestanden etc)
Mijn nieuwe werkgever vond het juist goed dat ik mn CV aangaf dat ik de afgelopen jaren geen baan had gehad om voor de kinderen te zorgen. Wie doet dat nou nog tegenwoordig?
En ze weten meteen waar ze aan toe zijn, minder kans op stress omdat de kinderen al groter zijn nu, en die weten dus al hoe of wat, ik hoef niet meer met zwangerschapsverlof. En dat op mn 28ste.
het voegt toe (voor ons) dat mijn man er niet aan moet denken om ze alleen in het weekend te zien of een (braak) papadag te hebben.
En dat hij het fijn vindt dat ik mijn talenten ontwikkel, met verhalen thuiskom, dingen bereik. En de doekoe, ook niet slecht
Haha, RosieRo, ik las net jouw stukje voor aan mijn man, over dat het niet leuk zou zijn van je man als een vouw niet zou werken.
Maar wat ik me afvraag, wat voegt het toe in je relatie of je wel of niet werkt?
(En wij hebben er zelf voor gekozen dat ik niet werkte, dus geen uitkeringstoestanden etc)
Mijn nieuwe werkgever vond het juist goed dat ik mn CV aangaf dat ik de afgelopen jaren geen baan had gehad om voor de kinderen te zorgen. Wie doet dat nou nog tegenwoordig?
En ze weten meteen waar ze aan toe zijn, minder kans op stress omdat de kinderen al groter zijn nu, en die weten dus al hoe of wat, ik hoef niet meer met zwangerschapsverlof. En dat op mn 28ste.
het voegt toe (voor ons) dat mijn man er niet aan moet denken om ze alleen in het weekend te zien of een (braak) papadag te hebben.
En dat hij het fijn vindt dat ik mijn talenten ontwikkel, met verhalen thuiskom, dingen bereik. En de doekoe, ook niet slecht
zaterdag 11 juli 2009 om 19:52
quote:HaagsLoesje schreef op 11 juli 2009 @ 19:45:
[...]
Jouw bedrijf kan net zo goed 'zo' failliet gaan als dat mijn man zou besluiten verder te gaan met een 'leuker mokkeltje' (om die aanduiding maar even aan te houden )Geen idee hoe groot de kans is dat jouw man er vandoor gaat met een andere vrouw maar mijn bedrijf gaat niet zomaar failliet.
[...]
Jouw bedrijf kan net zo goed 'zo' failliet gaan als dat mijn man zou besluiten verder te gaan met een 'leuker mokkeltje' (om die aanduiding maar even aan te houden )Geen idee hoe groot de kans is dat jouw man er vandoor gaat met een andere vrouw maar mijn bedrijf gaat niet zomaar failliet.
zaterdag 11 juli 2009 om 19:52
Tja, dat is dan niet zo slim van die vrouw. Ik zou op zo'n manier niet op huwelijkse voorwaarden trouwen. Ik sprak laats iemand wie dat ook is gescheiden en op huwelijkse voorwaarden waren getrouwd. In die huwelijkse voorwaarden is wel een stuk in opgenomen dat de andere partner wel degelijk een deel van de winst krijgt en dus ook voorvloeiende verplichtingen heeft na de scheiding.
Dus heb je toch weer een verhaal met een tegenverhaal...
Dus heb je toch weer een verhaal met een tegenverhaal...
zaterdag 11 juli 2009 om 19:53
quote:Norre schreef op 11 juli 2009 @ 19:51:
Ik ben altijd zo benieuwd wat die werkmoeders (let wel: degene zoals RosieRo zichzelf schetst) nou doen als ze bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.
Zolang je in loondienst bent, leef je in een schijnwereld om te denken dat je financieel onafhankelijk bent.
Het gaat mijns inziens niet om werkervaring maar om levenservaring als het erop aankomt. Daar kom je een stuk verder mee!laatste zin ben ik met je eens, en arbeidsongeschikt, dat kan. daarvoor is een overheidsvangnet en een verzekering.
Ik ben altijd zo benieuwd wat die werkmoeders (let wel: degene zoals RosieRo zichzelf schetst) nou doen als ze bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.
Zolang je in loondienst bent, leef je in een schijnwereld om te denken dat je financieel onafhankelijk bent.
Het gaat mijns inziens niet om werkervaring maar om levenservaring als het erop aankomt. Daar kom je een stuk verder mee!laatste zin ben ik met je eens, en arbeidsongeschikt, dat kan. daarvoor is een overheidsvangnet en een verzekering.
zaterdag 11 juli 2009 om 19:53
zaterdag 11 juli 2009 om 19:53
quote:Norre schreef op 11 juli 2009 @ 19:51:
Ik ben altijd zo benieuwd wat die werkmoeders (let wel: degene zoals RosieRo zichzelf schetst) nou doen als ze bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.
Zolang je in loondienst bent, leef je in een schijnwereld om te denken dat je financieel onafhankelijk bent.
Het gaat mijns inziens niet om werkervaring maar om levenservaring als het erop aankomt. Daar kom je een stuk verder mee!Ik heb een dijk van een particuliere arbeidsongeschiktheidsverzekering die dan zal uitkeren.
Ik ben altijd zo benieuwd wat die werkmoeders (let wel: degene zoals RosieRo zichzelf schetst) nou doen als ze bijvoorbeeld arbeidsongeschikt raken of iets dergelijks.
Zolang je in loondienst bent, leef je in een schijnwereld om te denken dat je financieel onafhankelijk bent.
Het gaat mijns inziens niet om werkervaring maar om levenservaring als het erop aankomt. Daar kom je een stuk verder mee!Ik heb een dijk van een particuliere arbeidsongeschiktheidsverzekering die dan zal uitkeren.
zaterdag 11 juli 2009 om 19:54
quote:RosieRo schreef op 11 juli 2009 @ 19:52:
[...]
het voegt toe (voor ons) dat mijn man er niet aan moet denken om ze alleen in het weekend te zien of een (braak) papadag te hebben.
En dat hij het fijn vindt dat ik mijn talenten ontwikkel, met verhalen thuiskom, dingen bereik. En de doekoe, ook niet slecht
O, vrouw...
Kan je dan alleen voldoening en verhalen om te vertellen uit je werk halen?
Wat kortzichtig...
[...]
het voegt toe (voor ons) dat mijn man er niet aan moet denken om ze alleen in het weekend te zien of een (braak) papadag te hebben.
En dat hij het fijn vindt dat ik mijn talenten ontwikkel, met verhalen thuiskom, dingen bereik. En de doekoe, ook niet slecht
O, vrouw...
Kan je dan alleen voldoening en verhalen om te vertellen uit je werk halen?
Wat kortzichtig...
