Kinderen
alle pijlers
Trots op coming out zoon.
dinsdag 2 juni 2020 17:17
Happy pride month
Ik ben enorm trots op mijn zoon! Hij is (paar maanden terug) uit de kast gekomen en eindelijk gelukkig met zichzelf! Hij heeft een lastige tijd gehad en nu valt alles op zijn plek.Wat een opluchting!
Voor mij was het geen verrassing, voorgevoel ? Geen idee. Toen hij het mij vertelde was ik iig niet verrast.
Ik hoop dat de buitenwereld ook zo blij is voor hem
Dat is het enige waar ik me zorgen om maak; de intolerantie die er helaas nog steeds is naar LGBTQ community.Voor mij veranderd er niets. Zijn broer en zus reageerden ook positief en de mensen die het zo langzamerhand weten ook.
Hij vroeg mij vandaag of ik het oke vond als hij de vlag op zou hangen (regenboog vlag) . En ik ben daar compleet oke mee.. En wat de rest (lees buren en alles wat er bij komt) ervan zal vinden, zal me een zorg zijn..
Dus nu wappert de vlag trots aan mijn gevel.
Wat ik hiermee wil ? Niets.. ben gewoon trots op mijn zoon dat hij zo blij is en zo open tegen mij. De goede gesprekken die we hebben..zo waardevol.
poldervrouw wijzigde dit bericht op 02-06-2020 17:18
0.83% gewijzigd
dinsdag 2 juni 2020 18:56
Hallo poldervrouw, je mag absoluut trots zijn, niks fijner dan een gelukkig kind! Dat doet een moederhart goed en mag je dus wat mij betreft ook zeggen.
Ik zag dit topic voorbij komen en dacht ik wil mijn verhaal wel met je delen:
Ik heb 2 zonen van 12 en 14. Mijn oudste is nu mijn zoon maar is tot zijn 12e mijn dochter geweest. Dus hier een grote trans vlag deze LBGT maand. Toen hij 2 jaar geleden “uit de kast kwam” was dat voor mij niet echt een complete verassing, maar ik wist tot die tijd mijn vinger er niet op te leggen wat er precies aan de hand was. Toen hij er voor uit kwam viel er letterlijk zichtbaar een last van zijn schouders en is hij nu 2 jaar later een gelukkiger kind dan ik ooit gezien hebt. Dus ja, ik ben ook trots!
En nu ik er volledig aan gewent ben, ben ik ”gewoon“ een (super trotse) moeder van 2 zonen. En wat de buitenwereld ervan vind trek ik me weinig van aan, veel mensen weten niet beter als ze ons zien lopen dan moeder met 2 zoons. Ik vind belangrijkste dat mijn kinderen gelukkig zijn, op welke manier dan ook.
Je mag me altijd een pb sturen als je behoefte eraan hebt.
Ik zag dit topic voorbij komen en dacht ik wil mijn verhaal wel met je delen:
Ik heb 2 zonen van 12 en 14. Mijn oudste is nu mijn zoon maar is tot zijn 12e mijn dochter geweest. Dus hier een grote trans vlag deze LBGT maand. Toen hij 2 jaar geleden “uit de kast kwam” was dat voor mij niet echt een complete verassing, maar ik wist tot die tijd mijn vinger er niet op te leggen wat er precies aan de hand was. Toen hij er voor uit kwam viel er letterlijk zichtbaar een last van zijn schouders en is hij nu 2 jaar later een gelukkiger kind dan ik ooit gezien hebt. Dus ja, ik ben ook trots!
En nu ik er volledig aan gewent ben, ben ik ”gewoon“ een (super trotse) moeder van 2 zonen. En wat de buitenwereld ervan vind trek ik me weinig van aan, veel mensen weten niet beter als ze ons zien lopen dan moeder met 2 zoons. Ik vind belangrijkste dat mijn kinderen gelukkig zijn, op welke manier dan ook.
Je mag me altijd een pb sturen als je behoefte eraan hebt.
dinsdag 2 juni 2020 19:21
Ik ben echt opgevoed en opgegroeid in een omgeving waarin het niet uitmaakt op wat voor geslacht je valt. Toch was het voor mijn broertje een hele stap om uit de kast te komen. Nu is dat wel 17 jaar geleden maar het was gewoon wel een dingetje. Ik vond het enorm schokkend om te horen hoe weinig het soms nog geaccepteerd is. Het is voor mij gewoon net zo normaal als een heterorelatie. Maar niet voor iedereen. Voor mijn schoonfamilie is dat best een dingetje bijvoorbeeld. Voor mijn vriend absoluut niet maar voor mijn zwager en schoonmoeder (vrijgemaakt) en schoonzusje en haar man (jehova’s) is dat wel degelijk niet geaccepteerd. Hij is zelf dan ook ‘genezen’ van zijn homoseksualiteit.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Ik zie nou echt een Hallmark-kaart voor me
dinsdag 2 juni 2020 19:25
Mijn schoonfamilie of mijn ouders herhaaldelijk tegen een van ( of beiden) mijn dochters:
'Later als je een vriend hebt'... dan zeg ik binnen een seconde : OF een vriendin... Of helemaal geen relatie.
Grootouders en andere aanverwanten vinden mij soms heel irritant. Mijn kinderen weten niet beter dan dat wij als ouders het niet boeit welk geslacht (of kleur) hun verkeringen/partners gaan hebben.
'Later als je een vriend hebt'... dan zeg ik binnen een seconde : OF een vriendin... Of helemaal geen relatie.
Grootouders en andere aanverwanten vinden mij soms heel irritant. Mijn kinderen weten niet beter dan dat wij als ouders het niet boeit welk geslacht (of kleur) hun verkeringen/partners gaan hebben.
anoniem_393625 wijzigde dit bericht op 02-06-2020 19:26
8.75% gewijzigd
dinsdag 2 juni 2020 19:29
Ik zei dat al heel jong zelf: ik trouw niet, want ik ben lesbisch.Luci_Morgenster schreef: ↑02-06-2020 19:25Mijn schoonfamilie of mijn ouders herhaaldelijk tegen een van ( of beiden) mijn dochters:
'Later als je een vriend hebt'... dan zeg ik binnen een seconde : OF een vriendin... Of helemaal geen relatie.
Grootouders en andere aanverwanten vinden mij soms heel irritant. Mijn kinderen weten niet beter dan dat wij als ouders het niet boeit welk geslacht (of kleur) hun verkeringen/partners gaan hebben.
Vanaf mijn 6e ofzo.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
dinsdag 2 juni 2020 19:46
Ik krijg jeuk van het feit dat homo-zijn een "coming-out" zou vergen. Sorry. De één valt op mannen, de ander op vrouwen. De één valt op kinky seks, de ander vindt één keer per week een half uurtje recht op-en-neer wel OK. De één heeft het liefst elke dag een andere scharrel, de ander niet. Laten we toch in godsnaam eens ophouden met het belangrijk vinden wat iemand op seksueel gebied wil, of hoe hij of zij in elkaar steekt. Je bent eerst en vooral méns, met alle deugden en ondeugden van dien, en je seksualiteit is daar maar zo'n klein fragmentje in, waarom willen we dat dan steeds weer tot de hoofdnoemer maken?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 2 juni 2020 19:49
Dit. Vroeger was seks iets wat je deed, het is juist schuld van de Gristenen dat we er een hele identiteit aan op zijn gaan hangen.pejeka schreef: ↑02-06-2020 19:46Ik krijg jeuk van het feit dat homo-zijn een "coming-out" zou vergen. Sorry. De één valt op mannen, de ander op vrouwen. De één valt op kinky seks, de ander vindt één keer per week een half uurtje recht op-en-neer wel OK. De één heeft het liefst elke dag een andere scharrel, de ander niet. Laten we toch in godsnaam eens ophouden met het belangrijk vinden wat iemand op seksueel gebied wil, of hoe hij of zij in elkaar steekt. Je bent eerst en vooral méns, met alle deugden en ondeugden van dien, en je seksualiteit is daar maar zo'n klein fragmentje in, waarom willen we dat dan steeds weer tot de hoofdnoemer maken?
dinsdag 2 juni 2020 19:57
Mijn jongste van 7 wil wel een kind maar niet trouwen, niet eens in 1 huis wonen. Is geen plek voor, ze neemt al honden, katten en hamsters.
En de ene keer is ze 'verliefd' op een jongen en de andere keer op een meisje.
Mijn oudste kotst van alles met jongens en seks en zoenen enz. Maar hoe lang dat nog duurt?
Ze zegt ook gewoon dat ze heel erg verliefd is op Billie Eilish. Snap dat wel.
Oma's en opa's niet. Die gaan daar de hele tijd op in op een negatieve manier. Moet ik er weer wat van zeggen. Zo naar.
dinsdag 2 juni 2020 20:07
Maar waar ben je dan blij om. Als hij er moeite mee had dan was er toch iets in zijn omgeving die er moeite mee hebben/heeft. Misschien omdat ik zelf op mensen val en niet zozeer op mannetjes of vrouwtjes heb ik van mijn kind nooit zomaar aangenomen of hij op heren of dames gaat vallen. Hier is vallen op of iets zijn altijd ergens in het midden en hoeft niet benoemd.poldervrouw schreef: ↑02-06-2020 17:59Ik wilde alleen maar delen hoe blij ik ben voor hem. Meer niet
Hij valt nu nog nergens op volgens mij
dinsdag 2 juni 2020 20:10
Dat je hem accepteert is heel fijn TO. Echt heel fijn voor jezelf maar vooral voor zoon. Niks om voor te schamen. Maar blij en trots snap ik ook niet, het is eigenlijk dieptriest dat mensen nog steeds uit de kast 'moeten' komen.
En ja, zo voelen ze dat en dat is gewoon omdat de maatschappij nog steeds zo werkt.
Dus dat je zoon zo open kan zijn naar jullie toe is echt een fijn iets,
Het is alleen eigenlijk ook zeer verdrietig.
En ja, zo voelen ze dat en dat is gewoon omdat de maatschappij nog steeds zo werkt.
Dus dat je zoon zo open kan zijn naar jullie toe is echt een fijn iets,
Het is alleen eigenlijk ook zeer verdrietig.
dinsdag 2 juni 2020 20:42
Ik vind je een lieve moeder.poldervrouw schreef: ↑02-06-2020 17:46Misschien is trots niet juiste woord. Ik ben gewoon enorm blij dat hij eindelijk gelukkig is. We hebben zoveel mee gemaakt. Hij is zo verdrietig en ongelukkig geweest. En nu ? Hij is zo ongelooflijk veranderd. Zo fijn voor hem. Dus het is niet voor mij zo belangrijk. Het boeit me niet in die zin. En ik wist het al zeg maar. Dus nee. Niet van kijk mij goede moeder zijn. Maar kijk mij blij zijn dat eindelijk voor hem alles op zijn plek valt en hij voor zichzelf uit het hele diepe dal is gekomen.
Mij maakt het idd niet uit. En hij was enorm blij dat ik blij was voor hem. Blijkbaar (en helaas ) is het voor velen toch nog altijd een ding om dat met je ouders te delen.
Hij zou helemaal niet uit de kast hoeven te komen. Werd het maar gewoon geaccepteerd dat iemand is wie hij/zij is en who cares op wie iemand verliefd is.
Ongelukkige kinderen zijn hartverscheurend. Ongeacht hoe open je zelf bent, een kind kan enorm in de knoop zitten met zijn/haar seksualiteit. En het klopt dat dat komt door maatschappelijke onzin en normen en het klopt ook dat je als ouder helemaal niet blij zou moeten zijn met ongeacht welke geaardheid je kind heeft, maar alsnog. Je kind is blij, dus het is goed.
dinsdag 2 juni 2020 21:51
Zeker mag dat! Fijn voor hem dat er (naar ik denk) een last van zijn schouders is gevallen.poldervrouw schreef: ↑02-06-2020 18:09Dit hebben wij ook altijd gedaan en ook
Altijd duidelijk gemaakt dat het ons niet uitmaakt. Wij zijn qua seksuele opvoeding altijd erg relaxed geweest en nooit in hokjes denkend geweest. Alle drie onze kinderen zijn ook best open over van alles. Maar dit was toch blijkbaar een ding.
Maar dan is het voor het kind blijkbaar toch een ding. En dat komt door de buitenwereld. Die maakt je aan het twijfelen. Die zorgt
Ervoor dat het niet als normaal / standaard wordt gezien waardoor het een ding is. De homo haat die in het nieuws is. De opmerkingen die gemaakt worden op school. Dát maakte het voor hém een ding. Hij wist heus wel dat het voor mij niet van belang was. Dat zei hij zelf
Maar toch , aldus zoon, was het best een ding voor hém. En dat ik reageerde zoals hij eigenlijk al gedacht had was zo’n opluchting voor hem.
En mag ik alsjeblieft blij zijn dat hij nu eindelijk gelukkig is ? En of dat nu is omdat hij homo is of dat hij eindelijk spruitjes lust. Mag ik ?
Lief dat je hem zo steunt en met de vlag uit enzo
dinsdag 2 juni 2020 22:08
Kort door de bocht om christenen hiervan te betichten.
Ik herinner me dat er dertig, veertig jaar geleden er openlijk homoseksuele dominees waren die overal met hun partner heengingen. Onze dominee van weleer was één van de eersten die ging trouwen, toen het homohuwelijk werd ingevoerd in Nederland.
De discriminatie vindt plaats
- op het schoolplein van openbare (!) scholen: "Je bent toch geen mietje."
- in de buurt waar ik woonde (en gelukkig weg ben gegaan), op het plein, als twee mannen hand in hand liepen. Groepen jongeren gingen dan etteren.
- op het sportveld, zoals ik eerder al vermeldde. Denk je nu echt dat Gristenen die 7jarige voetballetjes hebben gehersenspoeld en hebben gezegd: "Wie slappe ballen schiet, is een wijf, is een homo."
- door cabaretiers. Een cabaretier die zeker niet gristelijk is, vond het 'normaal Amsterdams' om het woord 'pisnicht' te gebruiken.
- door biologen die zitten te zeveren dat homoseksualiteit onnatuurlijk is en niet zoals de oermens leefde. (Typen achter een computer, dat is pas onnatuurlijk en niet zoals de oermens leefde.)
- door (ongelovige) psychiaters die homoseksualiteit als een ziekte in hun handboek hadden staan.
Houd toch eens op met religie overal de schuld van te geven.
dinsdag 2 juni 2020 22:13
Klopt, is kort door de bocht maar zowel de biechtpraktijk als de medische wetenschap hebben er veel aan bijgedragen om seksueel "normaal" en "afwijkend" gedrag in kaart te brengen en aan bepaalde identiteiten te koppelen.
dinsdag 2 juni 2020 22:58
strings-attached schreef: ↑02-06-2020 20:07Maar waar ben je dan blij om. Als hij er moeite mee had dan was er toch iets in zijn omgeving die er moeite mee hebben/heeft. Misschien omdat ik zelf op mensen val en niet zozeer op mannetjes of vrouwtjes heb ik van mijn kind nooit zomaar aangenomen of hij op heren of dames gaat vallen. Hier is vallen op of iets zijn altijd ergens in het midden en hoeft niet benoemd.
Hij valt nu nog nergens op volgens mij
Kan jij je niet voorstellen dat het verwarrend kan zijn voor iemand? Dat iemand daar een tijd voor nodig heeft voordat hij zélf er blij mee kan zijn?
Niet iedereen kan er direct voor zichzelf mee overweg. Dat hoeft niet altijd met de omgeving te maken te hebben. Als je het zelf lastig vindt dan is het lastig om het te delen met anderen.
Ik ben blij dat hij blij is met zichzelf. Moeite ermee hebben is een proces wat bestaat uit vele facetten. Ik noem school, vrienden, sommige mensen in zijn omgeving (niet zijn familie) etc. etc.. Heel veel kinderen worstelen met wie ze zijn (al dan niet in relatie tot hun seksuele voorkeur).
Ik kan me voorstellen dat het voor hem een behoorlijk proces is geweest. En dan kan je je kinderen nog zoveel hebben meegegeven dat het niet uitmaakt of wie of wat je valt maar dan nóg is nog altijd een ding voor heel veel mensen voordat ze zich daarbij comfortabel voelen.
Ik hoef het overigens niet uit te leggen.. Ik ben enorm blij voor hém.
Mag ik dan blij zijn dat hij dan eindelijk rust in zijn lijf heeft ? Dat ik er oke mee ben is compleet een bijzaak. Dat HIJ er oke mee is, is het aller belangrijkst.
dinsdag 2 juni 2020 23:05
Luci_Morgenster schreef: ↑02-06-2020 20:10Dat je hem accepteert is heel fijn TO. Echt heel fijn voor jezelf maar vooral voor zoon. Niks om voor te schamen. Maar blij en trots snap ik ook niet, het is eigenlijk dieptriest dat mensen nog steeds uit de kast 'moeten' komen.
En ja, zo voelen ze dat en dat is gewoon omdat de maatschappij nog steeds zo werkt.
Dus dat je zoon zo open kan zijn naar jullie toe is echt een fijn iets,
Het is alleen eigenlijk ook zeer verdrietig.
Het is dieptriest dat het blijkbaar nodig is om uberhaupt je seksuele voorkeur te moeten vertellen en dat is het zo'n ding is. De maatschappij maakt het beladen, het is blijkbaar raar of niet oke om niet hetero te zijn (why ?)
En dat jij niet snapt dat ik blij en trots ben..I don't care. Hij heeft het moeilijk gehad op veel vlakken en dit was er 1 van. En ja.. dan ben ik blij voor hém en trots op hem dat hij gewoon zijn ding doet en zich niets aantrekt van wat men er mogelijk van zou kunnen vinden.
En dat hij naar mij zo open is , daarvoor ben ik heel dankbaar. Dat ik hem de veiligheid heb kunnen bieden om zichzelf te zoeken en te vinden en hem daar onvoorwaardelijk in steun, dat is niet zo gewoon blijkbaar. Als ik van hem hoor hoe het soms ook anders is.. Dat in zijn vriendenkring jongens gewoon het huis uit worden gezet of dat ze het stil moeten houden of dat ouders er zich voor schamen..Echt..dan ben ik blij dat ik zijn moeder ben.
dinsdag 2 juni 2020 23:09
Betty_Slocombe schreef: ↑02-06-2020 20:42Ik vind je een lieve moeder.
Ongelukkige kinderen zijn hartverscheurend. Ongeacht hoe open je zelf bent, een kind kan enorm in de knoop zitten met zijn/haar seksualiteit. En het klopt dat dat komt door maatschappelijke onzin en normen en het klopt ook dat je als ouder helemaal niet blij zou moeten zijn met ongeacht welke geaardheid je kind heeft, maar alsnog. Je kind is blij, dus het is goed.
Precies Betty. Hij is mijn zoon en het zal mij een zorg zijn met wie hij zijn leven wil delen, als hij maar gelukkig is , dat is wat telt . En of dat nou met man, vrouw, transgender of weet ik veel wat is..Wat maakt het uit en waarom zou het iemand anders wat kunnen schelen.
