Kinderen
alle pijlers
Verder na een miskraam
dinsdag 22 juni 2010 om 11:03
Ik voel me nu prima, maar die eerste 13 weken waren echt zóóó lang.
Pffff.... Ik heb een echo gehad in week 7, week 9, week 10 en week 13 (+nekplooimeting). Die bevestiging had ik iedere keer ook echt wel nodig. Nu alles goed is, kan ik er eindelijk van genieten en ik heb er nu ook wel vertrouwen in dat het goed gaat. Tja, er kan natuurlijk altijd nog wel wat mis gaan, maar ik ben in ieder geval die spannende eerste weken door.
Pffff.... Ik heb een echo gehad in week 7, week 9, week 10 en week 13 (+nekplooimeting). Die bevestiging had ik iedere keer ook echt wel nodig. Nu alles goed is, kan ik er eindelijk van genieten en ik heb er nu ook wel vertrouwen in dat het goed gaat. Tja, er kan natuurlijk altijd nog wel wat mis gaan, maar ik ben in ieder geval die spannende eerste weken door.
dinsdag 22 juni 2010 om 11:05
We hebben het ook pas aan de buitenwereld verteld na de 13 weken-echo. De felicitaties, kaartjes en knuffels die we nu krijgen van iedereen zijn nu ook echt welkom. Ik kan er zo van genieten, en dat zou ik 4 weken geleden nog niet gekund hebben. Dus ik ben heel blij dat we zo lang gewacht hebben met het vertellen.
dinsdag 22 juni 2010 om 11:15
Hey dank je Suus! ik kan wel wat steun gebruiken...
Wat goed Naski dat je er van kan genieten nu, 13 weken lijkt me echt zo lang duren, hoe ging je om met die stress? Ik wil het eigenlijk ook niet vertellen als ik weer zwanger wordt, omdat mijn vriendinnen me dan feliciteren, maar dat feestgeveol is er bij mij nog niet die eerste weken, alleen angst.
Maar het zo lang voor me houden lijkt me ook heel lastig. Ik ben nu gestopt met drinken en weet zeker dat ik daar van het weekend al vragen over krijg, terwijl ik al heel weinig drink...
Wat goed Naski dat je er van kan genieten nu, 13 weken lijkt me echt zo lang duren, hoe ging je om met die stress? Ik wil het eigenlijk ook niet vertellen als ik weer zwanger wordt, omdat mijn vriendinnen me dan feliciteren, maar dat feestgeveol is er bij mij nog niet die eerste weken, alleen angst.
Maar het zo lang voor me houden lijkt me ook heel lastig. Ik ben nu gestopt met drinken en weet zeker dat ik daar van het weekend al vragen over krijg, terwijl ik al heel weinig drink...
dinsdag 22 juni 2010 om 12:15
Op feestjes dronk ik meestal ook wel alcohol, maar ik heb bewust af en toe fris genomen, als een soort dwaalspoor. Onder het mom: We zijn bezig met vooronderzoeken voor een medisch traject. En toen ik zwanger werd had niemand het door
Ik vond het heel erg moeilijk om de eerste weken door te komen, dus ik ben in de negeerstand gegaan: de pre-zwangerstand. Maar het bleef nagels bijten. Wat me er doorheen sleepte waren de echo's die ik regelmatig had. Dan was ik weer 2 of 3 dagen gerustgesteld. en de wetenschap dat er weer een echo gepland stond, vond ik ook heel fijn. Dus mocht je zwanger worden, dan moet je veel echo's vragen, gewoon voor je gemoedsrust.
Ik vond het heel erg moeilijk om de eerste weken door te komen, dus ik ben in de negeerstand gegaan: de pre-zwangerstand. Maar het bleef nagels bijten. Wat me er doorheen sleepte waren de echo's die ik regelmatig had. Dan was ik weer 2 of 3 dagen gerustgesteld. en de wetenschap dat er weer een echo gepland stond, vond ik ook heel fijn. Dus mocht je zwanger worden, dan moet je veel echo's vragen, gewoon voor je gemoedsrust.
dinsdag 22 juni 2010 om 12:38
Goed een nieuw topic. Helaas zal het altijd nodig zijn.
Sproet gefeliciteerd met je goede echo!
Naski ook fijn dat het zo goed gaat en de spannende weken voorbij zijn. Al heb ik zelf ook nog vaak onzekere buien.
Babado goed dat ze er nu serieus naar gaan kijken en onderzoeken. Je hebt zoveel meegemaakt, dan heb je echt totaal geen zin in aanmodderen. Hoop dat je nog voor je 36e zwanger bent!
Vera is je baarmoeder weer helemaal verkleving-vrij? Ik vind je pauze wel verstandig maar het lijkt me moeilijk. Hoop dat je nieuwe baan wat afleiding en uitdaging bezorgd.
Kriebeltjes bij mij duurde het na de mk (10wk) zo'n 4 dagen langer dan normaal voordat ik ongesteld werd. (35 ipv 31 dagen cyclus) Maar de verschillen zijn vrij groot ja.
Wat een stomme opmerkingen allemaal op de eerste pagina's, ik heb er veel voorbij horen komen. 'Je weet nu tenminste dat je zwanger kunt worden' (ja maar ik weet niet of ik het ook kan blijven) (Ze hadden wel gelijk, ben nu 34 weken, maar ik had er toen geen bal aan)
Waarom zeggen mensen niet gewoon 'kut voor je, je zal er veel verdriet van hebben' Er moet altijd een positieve draai aan.
Knuffel voor de rest.
Het is gewoon kaauutee.
Sproet gefeliciteerd met je goede echo!
Naski ook fijn dat het zo goed gaat en de spannende weken voorbij zijn. Al heb ik zelf ook nog vaak onzekere buien.
Babado goed dat ze er nu serieus naar gaan kijken en onderzoeken. Je hebt zoveel meegemaakt, dan heb je echt totaal geen zin in aanmodderen. Hoop dat je nog voor je 36e zwanger bent!
Vera is je baarmoeder weer helemaal verkleving-vrij? Ik vind je pauze wel verstandig maar het lijkt me moeilijk. Hoop dat je nieuwe baan wat afleiding en uitdaging bezorgd.
Kriebeltjes bij mij duurde het na de mk (10wk) zo'n 4 dagen langer dan normaal voordat ik ongesteld werd. (35 ipv 31 dagen cyclus) Maar de verschillen zijn vrij groot ja.
Wat een stomme opmerkingen allemaal op de eerste pagina's, ik heb er veel voorbij horen komen. 'Je weet nu tenminste dat je zwanger kunt worden' (ja maar ik weet niet of ik het ook kan blijven) (Ze hadden wel gelijk, ben nu 34 weken, maar ik had er toen geen bal aan)
Waarom zeggen mensen niet gewoon 'kut voor je, je zal er veel verdriet van hebben' Er moet altijd een positieve draai aan.
Knuffel voor de rest.
Het is gewoon kaauutee.
dinsdag 22 juni 2010 om 12:51
Naskhi ik zal zeker veel Echo's krijgen, dus dat is wel een geruststelling. Het zou fijn zijn voor mijn 36e zwanger te zijn, mijn verjaardag komt eraan... Zwanger worden gaat bij ons erg makkelijk, dat was meestal in een keer raak, alleen zwanger blijven lukt dus niet...
Zag je bij jou nog niet dat je zwanger was met 12 weken? Mijn zus heeft tot 3 maanden gewacht om het me te vertellen, we wonen ver van elkaar en ze wilde het zeggen als ik daar was, maar toen ze me op kwam halen zag ik het meteen
Poehee, dat denk ik ook altijd, waarom proberen mensen je op te beuren? Dat kan helemaal niet, het helpt mij het beste als iemand erkend dat het heel zwaar en oneerlijk is.
Knuffels girls
Zag je bij jou nog niet dat je zwanger was met 12 weken? Mijn zus heeft tot 3 maanden gewacht om het me te vertellen, we wonen ver van elkaar en ze wilde het zeggen als ik daar was, maar toen ze me op kwam halen zag ik het meteen
Poehee, dat denk ik ook altijd, waarom proberen mensen je op te beuren? Dat kan helemaal niet, het helpt mij het beste als iemand erkend dat het heel zwaar en oneerlijk is.
Knuffels girls
dinsdag 22 juni 2010 om 13:00
quote:phoehee schreef op 22 juni 2010 @ 12:38:
Vera is je baarmoeder weer helemaal verkleving-vrij? Ik vind je pauze wel verstandig maar het lijkt me moeilijk. Hoop dat je nieuwe baan wat afleiding en uitdaging bezorgd.
Jeetje 34 wkn alweer.. weet nog dat we hier samen schreven.
Ik heb begin juli een controle-hysterescopie om te checken of het er nog steeds goed uitziet. M'n menstruatie is inmiddels normaal dus dat is een goed teken. De laatste wk voordat ik ongesteld moet worden is gewoon altijd drama. Buiig enzo en ik wil niet dat dat mijn nieuwe baan beinvloed. Denk dus dat het verstandig is om even een pauze in te lassen. Ben je al met verlof? Ik blijf je volgen hoor, de komende wkn
Vera is je baarmoeder weer helemaal verkleving-vrij? Ik vind je pauze wel verstandig maar het lijkt me moeilijk. Hoop dat je nieuwe baan wat afleiding en uitdaging bezorgd.
Jeetje 34 wkn alweer.. weet nog dat we hier samen schreven.
Ik heb begin juli een controle-hysterescopie om te checken of het er nog steeds goed uitziet. M'n menstruatie is inmiddels normaal dus dat is een goed teken. De laatste wk voordat ik ongesteld moet worden is gewoon altijd drama. Buiig enzo en ik wil niet dat dat mijn nieuwe baan beinvloed. Denk dus dat het verstandig is om even een pauze in te lassen. Ben je al met verlof? Ik blijf je volgen hoor, de komende wkn
dinsdag 22 juni 2010 om 14:10
Badado je zou zeggen dat de innesteling wel lukt omdat je wel zwanger bent geworden. Of zou het misschien toch niet goed genoeg ingenesteld worden dan? Het is het proberen wel waard natuurlijk maar het blijft zo proberen.
Vera het is zo oneerlijk, we hadden de eerste mk ongeveer gelijk, bij jou de bbz. Ik ken dat buiige goed ja, al had ik het juist dat mijn vriend het het ergst te verduren had en ik me overdag inhield. Niet dat dat goed is hoor, want dan hou je je de hele dag een beetje in. En met een nieuwe baan is dat shit. Al denk ik wel dat het enige wat echt helpt tegen dat gevoel is weer zwanger worden, en daarom vind ik een pauze heel dapper. Dan kan je op werk wel een betere start maken.
Ik ga met 36 weken met verlof, dus moet nog 1,5 week. Het voordeel is dat na zoveel verdriet je door een zwangerschap heen fluit. Al dat geklaag van sommigen, ik kan me er niks bij voorstellen. (of heb ik geluk nu?)
Vera het is zo oneerlijk, we hadden de eerste mk ongeveer gelijk, bij jou de bbz. Ik ken dat buiige goed ja, al had ik het juist dat mijn vriend het het ergst te verduren had en ik me overdag inhield. Niet dat dat goed is hoor, want dan hou je je de hele dag een beetje in. En met een nieuwe baan is dat shit. Al denk ik wel dat het enige wat echt helpt tegen dat gevoel is weer zwanger worden, en daarom vind ik een pauze heel dapper. Dan kan je op werk wel een betere start maken.
Ik ga met 36 weken met verlof, dus moet nog 1,5 week. Het voordeel is dat na zoveel verdriet je door een zwangerschap heen fluit. Al dat geklaag van sommigen, ik kan me er niks bij voorstellen. (of heb ik geluk nu?)
dinsdag 22 juni 2010 om 14:20
Hi allemaal. Nee hoor Phoehee... denk echt dat het komt door wat je allemaal hebt meegemaakt dat je er nu extra van kunt genieten en er meer waardering voor hebt. Als ik sommigen in mijn omgeving hoor klagen dan denk ik gedver... Ik heb tijdens mijn 1ste zwangerschap letterlijk de hele dag de wc omhelst en ben gewoon doorgegaan, zo blij was ik dat ik toch zwanger kon worden en het er naar uit zag dat het goed zat. voelde me wel ellendig maar de godganse dag klagen draagt er echt geen steentje aan bij. Lekker, nog maar 1,5 week en dan verlof, heerlijk vooruitzicht, zeker met de weersvoorspellingen.
Zelf zit ik momenteel enorm in twijfel. Het heeft me allemaal erg aangegrepen en dan voornamelijk lichamelijk dat ik nu echt denk van: kan en wil ik dit allemaal nog wel? Ook is er afgelopen weekend een kindje geboren waarbij de testen allemaal goed waren en het uiteindelijk down blijkt te hebben. Pfieuw.. dan denk ik moet ik niet mijn zegeningen tellen en het hierbij laten? Twijfel enorm. Weet het echt even niet. Herkent iemand dit of is dit voor jullie ondenkbaar?
Zelf zit ik momenteel enorm in twijfel. Het heeft me allemaal erg aangegrepen en dan voornamelijk lichamelijk dat ik nu echt denk van: kan en wil ik dit allemaal nog wel? Ook is er afgelopen weekend een kindje geboren waarbij de testen allemaal goed waren en het uiteindelijk down blijkt te hebben. Pfieuw.. dan denk ik moet ik niet mijn zegeningen tellen en het hierbij laten? Twijfel enorm. Weet het echt even niet. Herkent iemand dit of is dit voor jullie ondenkbaar?
dinsdag 22 juni 2010 om 14:26
Shelle, voor mij is het ondenkbaar, maar dat zegt uiteraard niks over jou!
De "drang" die ik voelde, die allesoverheersende kinderwens... was niet te negeren.
Maar tegelijk snap ik je angst wel heel goed, zo bang dat het opnieuw mis zou kunnen gaan. En al blijf je zwanger, dan nog geen garanties.
Kan er maar één ding op zeggen: Volg je gevoel! (En dat betekent niet: Volg je angst! Wil je het niet of durf je het niet? Het grote verschil...)
Hoe dan ook: geen haast, neem de tijd.
De "drang" die ik voelde, die allesoverheersende kinderwens... was niet te negeren.
Maar tegelijk snap ik je angst wel heel goed, zo bang dat het opnieuw mis zou kunnen gaan. En al blijf je zwanger, dan nog geen garanties.
Kan er maar één ding op zeggen: Volg je gevoel! (En dat betekent niet: Volg je angst! Wil je het niet of durf je het niet? Het grote verschil...)
Hoe dan ook: geen haast, neem de tijd.
dinsdag 22 juni 2010 om 15:03
Shelle, ik herken het maar al te goed, de twijfel om door te gaan, dat gedoe, steeds weer opkrabbelen na een MK, ik heb er steeds een behoorlijke klap van gehad, ook fysiek en duurde maanden om me weer een beetje goed te voelen, ondertussen stond me hoofd er niet naar om aan een nieuwe zwangerschap te denken...
De laaste maanden was ik heel verdrietig en nu we besloten hebben er toch weer voor te gaan merkte ik dat het me goed doet en hoop geeft. Ik ken het heel goed, die angst en het zinloze gevoel. Iedereen heeft zijn grens, mijn omgeving snapte het niet van mij, dat ik twijfelde of ik nog wel wilde, die zeiden; probeer het gewoon weer! Lekker makkelijk praten hebben ze. Maar net als Sproet zegt de drang overheerst bij mij ook! ik wil heel graag een leven met een kind.
De laaste maanden was ik heel verdrietig en nu we besloten hebben er toch weer voor te gaan merkte ik dat het me goed doet en hoop geeft. Ik ken het heel goed, die angst en het zinloze gevoel. Iedereen heeft zijn grens, mijn omgeving snapte het niet van mij, dat ik twijfelde of ik nog wel wilde, die zeiden; probeer het gewoon weer! Lekker makkelijk praten hebben ze. Maar net als Sproet zegt de drang overheerst bij mij ook! ik wil heel graag een leven met een kind.
dinsdag 22 juni 2010 om 20:49
Hallo ,
Met een brok in mijn keel lees ik jullie ervaringen.
Ineens komt het weer terug allemaal.
Ik heb 2 miskramen gehad. De eerste bij 13 weken en de tweede bij tien. Het hartje was gestopt. Zomaar.
Mijn god, wat was ik verdrietig. Het deed zoveel pijn, ik kon de hele dag wel janken. Nooit gedacht dat het zo verschrikkelijk zou zijn. Bij de tweede was ik er meer op voorbereid. De pijn was minder, maar het verdriet en de onzekerheid des te meer.
Ik heb heel veel steun gehad uit mijn omgeving. Kaarten, telefoontjes en berichten.
Ook wel reacties die ik hier vaker lees : "Dat kind was toch niet goed" Ja, maar het was wel mijn kindje!
Nu 5 jaar later en 2 gezonde zonen rijker. Maar vergeten doe ik nooit. Soms luister ik naar een melodietje wat ik die periode vaak luisterde ( ja, ik ging in al mijn verdriet ook zoeken op sites) Dat staat op de lieve engeltjes site. Dat nummer kan ik nog steeds niet normaal luisteren. Tranen met tuiten. Maar het doet me ook goed er weer even aan te denken. Mijn 2 kleine sterretjes.
Voor iedereen hier een dikke knuffel.
Gr T
Met een brok in mijn keel lees ik jullie ervaringen.
Ineens komt het weer terug allemaal.
Ik heb 2 miskramen gehad. De eerste bij 13 weken en de tweede bij tien. Het hartje was gestopt. Zomaar.
Mijn god, wat was ik verdrietig. Het deed zoveel pijn, ik kon de hele dag wel janken. Nooit gedacht dat het zo verschrikkelijk zou zijn. Bij de tweede was ik er meer op voorbereid. De pijn was minder, maar het verdriet en de onzekerheid des te meer.
Ik heb heel veel steun gehad uit mijn omgeving. Kaarten, telefoontjes en berichten.
Ook wel reacties die ik hier vaker lees : "Dat kind was toch niet goed" Ja, maar het was wel mijn kindje!
Nu 5 jaar later en 2 gezonde zonen rijker. Maar vergeten doe ik nooit. Soms luister ik naar een melodietje wat ik die periode vaak luisterde ( ja, ik ging in al mijn verdriet ook zoeken op sites) Dat staat op de lieve engeltjes site. Dat nummer kan ik nog steeds niet normaal luisteren. Tranen met tuiten. Maar het doet me ook goed er weer even aan te denken. Mijn 2 kleine sterretjes.
Voor iedereen hier een dikke knuffel.
Gr T
woensdag 23 juni 2010 om 11:18
Dat gevoel van twijfel herken ik ook wel, al is het geen echte twijfel, maar meer angst.
Angst dat het weer niet goed gaat, angst voor weer die pijn en verdiet.
Babado ik vind je zo ontzettend dapper na alles wat je hebt meegemaakt! En hoop doet leven zeggen ze.
De drang die jullie beschrijven heb ik ook. Ik droom gewoon al mijn hele leven van kinderen. Die droom wil ik na een miskraam niet meteen opgeven!
Overigens, vanmorgen ongesteld geworden! Nog nooit van mijn leven zo blij mee geweest;-) Mijn lichaam doet het weer!
Angst dat het weer niet goed gaat, angst voor weer die pijn en verdiet.
Babado ik vind je zo ontzettend dapper na alles wat je hebt meegemaakt! En hoop doet leven zeggen ze.
De drang die jullie beschrijven heb ik ook. Ik droom gewoon al mijn hele leven van kinderen. Die droom wil ik na een miskraam niet meteen opgeven!
Overigens, vanmorgen ongesteld geworden! Nog nooit van mijn leven zo blij mee geweest;-) Mijn lichaam doet het weer!
woensdag 23 juni 2010 om 12:06
Hey wat goed Kriebeltje! ik weet hoe blij je daar mee kunt zijn!!
ik vind het ook dapper dat we er weer voor gaan, dat gevoel had ik van het weekend zeker. Helaas was de goede moed gister ver te zoeken, ik zou gaan sporten met mijn vriend maar had nergens zin en was vreselijk chagerijnig. Dan vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe, ik heb er nog steeds weinig vertrouwen in. Ik heb zo'n genoeg van het verdriet en het proberen zonder dat ik wat zekerheid heb. Fijn om even mijn hart te kunnen luchten hier. Vanavond gaan we er even uit en donderdag ga ik voor een paar dagen naar een vriendin, dus dan heb ik lekker afleiding!
ik vind het ook dapper dat we er weer voor gaan, dat gevoel had ik van het weekend zeker. Helaas was de goede moed gister ver te zoeken, ik zou gaan sporten met mijn vriend maar had nergens zin en was vreselijk chagerijnig. Dan vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe, ik heb er nog steeds weinig vertrouwen in. Ik heb zo'n genoeg van het verdriet en het proberen zonder dat ik wat zekerheid heb. Fijn om even mijn hart te kunnen luchten hier. Vanavond gaan we er even uit en donderdag ga ik voor een paar dagen naar een vriendin, dus dan heb ik lekker afleiding!
woensdag 23 juni 2010 om 12:24
Babado, een beetje afleiding gaat je zo goed doen! Het is zo moeilijk om er niet 24 uur per dag mee bezig te zijn. Je staat ermee op en gaat ermee naar bed.
En overigens, hier heeft mijn lieve vriend het ook soms zwaar te verduren met mij Gelukkig blijft het nooit lang hangen en kunnen we er goed over praten samen.
Maar het enige dat niemand je kan geven is een beetje zekerheid en dat is zo ontzettend frustrerend.
Het forum is echt fijn om even alles kwijt te kunnen!
En overigens, hier heeft mijn lieve vriend het ook soms zwaar te verduren met mij Gelukkig blijft het nooit lang hangen en kunnen we er goed over praten samen.
Maar het enige dat niemand je kan geven is een beetje zekerheid en dat is zo ontzettend frustrerend.
Het forum is echt fijn om even alles kwijt te kunnen!
maandag 28 juni 2010 om 12:06
Hey guys! Ben vanochtend in het ZH geweest voor de nacontrole en alles is goed schoon. Ben echt super opgelucht! Echt heel blij mee. Hij kon zelfs zien dat er weer een eitje aan het groeien was dat volgende week gaat springen dus dat werkt ook weer prima.
Nu weer even snel aan het werk, ben door het ZH bezoek alweer te laat begonnen & loop nu al vreselijk achter, maar wilde dit positieve nieuws even melden.
Ben echt heel blij. Sorry voor het ego berichtje..
Nu weer even snel aan het werk, ben door het ZH bezoek alweer te laat begonnen & loop nu al vreselijk achter, maar wilde dit positieve nieuws even melden.
Ben echt heel blij. Sorry voor het ego berichtje..
maandag 28 juni 2010 om 12:13
@ Shelle: Wat een fijn nieuws! Kan me voorstellen dat je opgelucht bent nu je weet dat alles gewoon nog werkt.
Ikzelf ben gisteren tot mijn grote verbazing ongesteld geworden. Had dat na bijna 4 maanden toch echt niet meer verwacht. Dus hier ook goed nieuws! Hopelijk komt er snel een beetje regelmaat in en blijkt uit mijn onderzoeken dat er niets aan de hand is.
Ik hoop op nog meer ladies met positief nieuws hier...
Ikzelf ben gisteren tot mijn grote verbazing ongesteld geworden. Had dat na bijna 4 maanden toch echt niet meer verwacht. Dus hier ook goed nieuws! Hopelijk komt er snel een beetje regelmaat in en blijkt uit mijn onderzoeken dat er niets aan de hand is.
Ik hoop op nog meer ladies met positief nieuws hier...
maandag 28 juni 2010 om 13:13
