Kinderen
alle pijlers
vervelende fase zoontje (bijna 6 jr)
woensdag 17 juni 2009 om 09:09
Mijn zoontje van bijna 6 zit nu in een onmogelijke fase. Mijn altijd zo vrolijke, vriendelijke ventje is veranderd in een draak. Hij is als hij thuis is constant bezig met ons te jennen, is brutaal en luistert totaal niet. Als we hem naar zijn kamer sturen is zijn respons: "nou, ik was toch net van plan daar heen te gaan".
Soms verlies ik mijn geduld en schreeuw ik tegen hem, waarna ik meteen spijt heb. Een pak op zijn billen doe ik niet aan en praten lijkt niet te helpen. Ik wil het graag een beetje gezellig houden, maar weet niet goed hoe ik met zijn gedrag moet omgaan.
Tips iemand??
Soms verlies ik mijn geduld en schreeuw ik tegen hem, waarna ik meteen spijt heb. Een pak op zijn billen doe ik niet aan en praten lijkt niet te helpen. Ik wil het graag een beetje gezellig houden, maar weet niet goed hoe ik met zijn gedrag moet omgaan.
Tips iemand??
woensdag 17 juni 2009 om 14:03
quote:zusenzo schreef op 17 juni 2009 @ 14:00:
Ik vind het nogal verontrustend dat een leerkracht zo over kinderen en dus ook de ouders denkt.
Je krijgt toch zeker wel iets van opvoedkunde mee op de pabo lijkt mij.Ik moet er ook al de hele tijd aan denken sinds ik dit las. Zou liefst willen weten op welke school jij werkt, Jeanette, dan weet ik vast waar Mini niet naar toe gaat.
Ik vind het nogal verontrustend dat een leerkracht zo over kinderen en dus ook de ouders denkt.
Je krijgt toch zeker wel iets van opvoedkunde mee op de pabo lijkt mij.Ik moet er ook al de hele tijd aan denken sinds ik dit las. Zou liefst willen weten op welke school jij werkt, Jeanette, dan weet ik vast waar Mini niet naar toe gaat.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 17 juni 2009 om 14:16
Ik vind slaan héél anders als een tik geven hoor...
Hier krijgen ze ook nog weleens een tik,echt niet elke x als er iets is...
Ze krijgen er niks van van hoor,en zijn niet bang uitgevallen,duiken niet weg als ze me zien...
Maar een beloningsprogramma helpt niet bij ieder kind ligt ook aan de leeftijd waar je inzit...
Ik heb een dochter van 12 zoon van 11 en één van 8 jaar.. daar werken die programma's niet meer mee (ja mss die van 8 maar die wil niet als hij naar boer en zus kijkt)
Bij ons is het echt denken waar je ze mee pakt als ze niet luisteren,hier hlept het om ze naar boven te sturen en de laptop en telefoon beneden houden....Géén tv aan...die dingen....en eerder naar bed sturen zonder iets voorzich zelf te doen....
Hier krijgen ze ook nog weleens een tik,echt niet elke x als er iets is...
Ze krijgen er niks van van hoor,en zijn niet bang uitgevallen,duiken niet weg als ze me zien...
Maar een beloningsprogramma helpt niet bij ieder kind ligt ook aan de leeftijd waar je inzit...
Ik heb een dochter van 12 zoon van 11 en één van 8 jaar.. daar werken die programma's niet meer mee (ja mss die van 8 maar die wil niet als hij naar boer en zus kijkt)
Bij ons is het echt denken waar je ze mee pakt als ze niet luisteren,hier hlept het om ze naar boven te sturen en de laptop en telefoon beneden houden....Géén tv aan...die dingen....en eerder naar bed sturen zonder iets voorzich zelf te doen....
woensdag 17 juni 2009 om 14:25
En weer vind ik dat Jeanette toch een beetje gelijk heeft. Als je inderdaad kijkt naar het brutaliteits-gehalte van kinderen tegenwoordig. Misschien is het dan helemaal niet zo goed om soft en 'over the top' begripvol om te gaan met kinderen.
Ik ben er zelf ook deels schuldig aan hoor, ik leg alles tig keer uit, probeer begrip te tonen voor dochter. Maar bij mij thuis was het gewoon 'nee, dat gebeurt niet', klaar. Er was geen plaats voor discussie. Is wel een duidelijke grens, dat dan weer wel
En een tik is anders dan slaan, of een kind van 1 jaar door elkaar rammelen.
Ik ben er zelf ook deels schuldig aan hoor, ik leg alles tig keer uit, probeer begrip te tonen voor dochter. Maar bij mij thuis was het gewoon 'nee, dat gebeurt niet', klaar. Er was geen plaats voor discussie. Is wel een duidelijke grens, dat dan weer wel
En een tik is anders dan slaan, of een kind van 1 jaar door elkaar rammelen.
woensdag 17 juni 2009 om 14:48
Een tik is slaan
En dat er kinderen zijn in deze wereld die alleen nog maar de taal van geweld spreken en dus alleen nog maar een tik begrijpen is erg genoeg. Ik zou niet met ze mee willen gaan en zelf die taal ook gaan spreken. Voor mij is dat hetzelfde als tegen moord zijn en daarom de doodstraf geven. Maar ik weet dat er mensen voor de doodstraf zijn, die anders redeneren dan ik.
Waar ik over val is dat de problematiek van volledig losgeslagen kinderen (een maatschappelijk probleem) hier op een lijn wordt gesteld met een jongen die tijdelijk dwars is. De suggestie om hem te slaan omdat dat iets zou oplossen vind ik echt heel erg.
Net als anderen moet ik steeds denken aan Jeanette, dat ze juf is, en dat ik idd ook erg hoop dat mijn kinderen nooit zo'n juf treffen. Met empatie kom je het verst. Ik hoop dat mijn kinderen altijd mensen tegenkomen die ook in empatie geloven.
En dat er kinderen zijn in deze wereld die alleen nog maar de taal van geweld spreken en dus alleen nog maar een tik begrijpen is erg genoeg. Ik zou niet met ze mee willen gaan en zelf die taal ook gaan spreken. Voor mij is dat hetzelfde als tegen moord zijn en daarom de doodstraf geven. Maar ik weet dat er mensen voor de doodstraf zijn, die anders redeneren dan ik.
Waar ik over val is dat de problematiek van volledig losgeslagen kinderen (een maatschappelijk probleem) hier op een lijn wordt gesteld met een jongen die tijdelijk dwars is. De suggestie om hem te slaan omdat dat iets zou oplossen vind ik echt heel erg.
Net als anderen moet ik steeds denken aan Jeanette, dat ze juf is, en dat ik idd ook erg hoop dat mijn kinderen nooit zo'n juf treffen. Met empatie kom je het verst. Ik hoop dat mijn kinderen altijd mensen tegenkomen die ook in empatie geloven.
woensdag 17 juni 2009 om 15:03
Waarom is een tik anders dan slaan? Wat is het verschil precies?
En waarom bestaat er geen middenweg tussen soft en over the top begripvol aan de ene kant en aan de andere kant je kind te slaan? Het is heus mogelijk om regels en duidelijkheid te geven zonder te moeten grijpen naar fysiek geweld.
En waarom bestaat er geen middenweg tussen soft en over the top begripvol aan de ene kant en aan de andere kant je kind te slaan? Het is heus mogelijk om regels en duidelijkheid te geven zonder te moeten grijpen naar fysiek geweld.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 17 juni 2009 om 15:10
quote:lakini schreef op 17 juni 2009 @ 14:16:
Ik vind slaan héél anders als een tik geven hoor...
Hier krijgen ze ook nog weleens een tik,
[...]
Ik heb een dochter van 12 zoon van 11 en één van 8 jaar..
[...]
Bij ons is het echt denken waar je ze mee pakt
Wat een manier van praten over je kinderen, "denken waar je ze mee pakt"....
Wat doe jij als je kinderen je een keer een flinke mep teruggeven?
Jeanette, jij zegt dat stemgebruik soms niet helpt. In de klas is dat, neem ik aan, het enige wat je kunt doen. Hoe los jij dat dan op?
Ik vind slaan héél anders als een tik geven hoor...
Hier krijgen ze ook nog weleens een tik,
[...]
Ik heb een dochter van 12 zoon van 11 en één van 8 jaar..
[...]
Bij ons is het echt denken waar je ze mee pakt
Wat een manier van praten over je kinderen, "denken waar je ze mee pakt"....
Wat doe jij als je kinderen je een keer een flinke mep teruggeven?
Jeanette, jij zegt dat stemgebruik soms niet helpt. In de klas is dat, neem ik aan, het enige wat je kunt doen. Hoe los jij dat dan op?
woensdag 17 juni 2009 om 15:15
Jeanette zei jij nou net écht dat iets fysieks als een tik of slaan ook op school wel eens wordt ingezet? Dat vind ik bijzonder kwalijk. Dat is ontzettend strafbaar.
Ik ben het niet met je eens, dat een tik of slaan iets oplost, maar ik snap ergens ook wel een klein beetje wat je bedoelt. Ik werk ook in het onderwijs en collega's kunnen ook wel eens tegen me zeggen dat leerlingen áltijd positief benaderd moeten worden.
Ik heb een tijdje een jongen gehad in de klas die heel hard boeren liet. Wat ik ook vroeg, niets hield. Zijn mentor adviseerde me toen om die jongen vooral positief te benaderen: Ik heb liever niet dat je dat doet, maar je bent zo aardig, want ik vind boeren ongepast...
Op een gegeven moment dacht ik, ja hallo. Je kan toch verdorie wel op een felle toon zeggen dat het gewoon klaar is met dat geboer? Altijd dat voorzichtige en positieve enz. Soms is het ook gewoon een keer klaar en word je boos.
Maar fysiek boos worden? Nee, dat nooit.
Ik ben het niet met je eens, dat een tik of slaan iets oplost, maar ik snap ergens ook wel een klein beetje wat je bedoelt. Ik werk ook in het onderwijs en collega's kunnen ook wel eens tegen me zeggen dat leerlingen áltijd positief benaderd moeten worden.
Ik heb een tijdje een jongen gehad in de klas die heel hard boeren liet. Wat ik ook vroeg, niets hield. Zijn mentor adviseerde me toen om die jongen vooral positief te benaderen: Ik heb liever niet dat je dat doet, maar je bent zo aardig, want ik vind boeren ongepast...
Op een gegeven moment dacht ik, ja hallo. Je kan toch verdorie wel op een felle toon zeggen dat het gewoon klaar is met dat geboer? Altijd dat voorzichtige en positieve enz. Soms is het ook gewoon een keer klaar en word je boos.
Maar fysiek boos worden? Nee, dat nooit.
woensdag 17 juni 2009 om 15:19
Misschien mis ik iets, hoor. Maar er is toch een verschil tussen positief benaderen en regels? Een boer laten in de klas is gewoon onbeschoft, klaar. Dat doe je niet en daarvoor geef je een waarschuwing. Wordt er niet geluisterd dan volgt er een sanctie. En die sanctie is dus niet met een lineaal op zijn vingers slaan, maar een sanctie die past bij de leeftijd van diegene. Op de lagere school moest je op de gang staan, of nablijven, of bij de directeur op het matje komen. Op de middelbare school moest je naar de directeur, of een paar ochtenden om 8 uur op school zijn om het schoolplein te vegen of zoiets. Ik moest ooit strafregels schrijven, behoorlijk ouderwetsch...
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 17 juni 2009 om 15:42
quote:Cassius schreef op 17 juni 2009 @ 15:15:
Jeanette zei jij nou net écht dat iets fysieks als een tik of slaan ook op school wel eens wordt ingezet? Dat vind ik bijzonder kwalijk. Dat is ontzettend strafbaar.
Tja jammer hoor dat je conclusies trekt als je niet goed gelezen hebt!
Nee ik heb nergens gezegd dat slaan op school mag worden ingezet, integendeel.
Als je wat beter gelezen zou hebben, dan zou je gelezen hebben dat ik gezegd heb dat dit alleen aan ouders is voorbehouden en nooit aan een leerkracht of andere derden!
Dus: eerst lezen en dan pas conclusies trekken!
Jeanette zei jij nou net écht dat iets fysieks als een tik of slaan ook op school wel eens wordt ingezet? Dat vind ik bijzonder kwalijk. Dat is ontzettend strafbaar.
Tja jammer hoor dat je conclusies trekt als je niet goed gelezen hebt!
Nee ik heb nergens gezegd dat slaan op school mag worden ingezet, integendeel.
Als je wat beter gelezen zou hebben, dan zou je gelezen hebben dat ik gezegd heb dat dit alleen aan ouders is voorbehouden en nooit aan een leerkracht of andere derden!
Dus: eerst lezen en dan pas conclusies trekken!
woensdag 17 juni 2009 om 16:12
Mijn regel, 1 keer uitleggen waarom iets is, tweede keer gewoon luisteren. Ik ga geen discussies aan met mijn kinderen. Ik wil wel normaal praten en sta ook open voor eigen fouten.
Kleine van bijna 6 die gaat gewoon naar haar kamer, ook zou ze zeggen dat ze toch wel van plan was, das dan haar mazzel.
Grote straf is zonder eten naar bed.
De grotere van 11 heeft meer vrijheid, bij hem terug schroeven van die vrijheid. Hij wil nog wel eens in discussie gaan maar hoe dan ook, mijn wil is wet. Er is natuurlijk wel ruimte om er later over te praten.
Slaan out of the question
Kleine van bijna 6 die gaat gewoon naar haar kamer, ook zou ze zeggen dat ze toch wel van plan was, das dan haar mazzel.
Grote straf is zonder eten naar bed.
De grotere van 11 heeft meer vrijheid, bij hem terug schroeven van die vrijheid. Hij wil nog wel eens in discussie gaan maar hoe dan ook, mijn wil is wet. Er is natuurlijk wel ruimte om er later over te praten.
Slaan out of the question
woensdag 17 juni 2009 om 16:15
woensdag 17 juni 2009 om 17:13
Een leerkracht die voor tikken pleit... ik ben verbaasd. Er zijn ondertussen zoveel onderzoeken naar geweest dat het niet helpt, soms ronduit schadelijk is en er andere, betere wegen zijn om toch het gewenste resultaat te krijgen. Shockerend eerlijk gezegd.
Mijn dochter geef ik nooit een tik. Het is simpelweg niet nodig. Ik zou het los daarvan gewoon niet willen maar in essentie gaat het toch echt gewoon om overwicht hebben. Dat heb ik ook op kleine onbekende rotjochies die me voor kutwijf uitschelden. Ik doe niks maar wanneer ik er wat van zeg weten ze gewoon dat ik dat niet pik. Punt.
Mijn dochter is niet bang voor me, vertrouwt me, weet dat wanneer ze te ver gaat ze op haar donder kan krijgen maar het feit alleen al dat ze het toch soms 's willens en wetens probeert (met ondeugende blik) geeft voor mij aan dat ze me niet vreest. En als ik er dan wat van zeg, houdt ze direct op. Dus het respect is er.
Haar juf zei juist dat ze goed luistert. Dat ze heel lief is. Respect toont. Gewoon, goed opgevoed. En daarnaast echt zichzelf, zoals ik al zei, een eigenwijs grietje. Daar heb je dus echt geen tik voor nodig, ik denk eerder dat mensen die dat wel nodig vinden te weinig van natuurlijk en vanzelfsprekend overwicht begrijpen of het niet goed toepassen.
Mijn dochter geef ik nooit een tik. Het is simpelweg niet nodig. Ik zou het los daarvan gewoon niet willen maar in essentie gaat het toch echt gewoon om overwicht hebben. Dat heb ik ook op kleine onbekende rotjochies die me voor kutwijf uitschelden. Ik doe niks maar wanneer ik er wat van zeg weten ze gewoon dat ik dat niet pik. Punt.
Mijn dochter is niet bang voor me, vertrouwt me, weet dat wanneer ze te ver gaat ze op haar donder kan krijgen maar het feit alleen al dat ze het toch soms 's willens en wetens probeert (met ondeugende blik) geeft voor mij aan dat ze me niet vreest. En als ik er dan wat van zeg, houdt ze direct op. Dus het respect is er.
Haar juf zei juist dat ze goed luistert. Dat ze heel lief is. Respect toont. Gewoon, goed opgevoed. En daarnaast echt zichzelf, zoals ik al zei, een eigenwijs grietje. Daar heb je dus echt geen tik voor nodig, ik denk eerder dat mensen die dat wel nodig vinden te weinig van natuurlijk en vanzelfsprekend overwicht begrijpen of het niet goed toepassen.
woensdag 17 juni 2009 om 19:32
quote:Jeanette76b schreef op 17 juni 2009 @ 11:58:
Ik wil er best nog even op reageren, ik had ook geen positieve reacties verwacht op mijn (illegale) adviezen!
Allereerst: ik heb zelf vroeger thuis ook wel eens een pedagogische tik gehad en ik ben er niet minder gelukkig, evenwicht of welgemanierd van geworden. Ik denk zelfs dat ik een prima mens geworden ben, zelfs met deze tikken van mijn vader! Maar goed, dat zal misschien niet voor iedereen zo zijn.
Slaan is ook geen middel om je kind pijn te doen, als wel het even te laten schrikken en weten dat het grenzen heeft bereikt. Niks mis mee.
Ik ben leerkracht en weet ook dat slaan soms te pas en te onpas wordt ingezet uit onmacht over de situatie die is ontstaan. Absoluut fout!
Echter word ik ook weer een beetje zepig van al die A4tjes die ik overal aan de muur zie hangen met beloningssystemen, als jij je netjes gedraagt dan….
De meest krankzinnige dingen kunnen worden verdiend door netjes gedrag…welja..het is toch niet meer dan normaal dat een kind zich normaal gedraagt, moet daar altijd iets moois tegenover staan? Nee!!
Hier ben ik het absoluut mee eens. Eigenlijk zou je het moeten omkeren: doe je iets wat niet mag, dan zijn dit de gevolgen. Misschien ook niet pedagogisch verantwoord, maar kinderen neigen er gewoon naar om net de verkeerde kant op te gaan om hun grenzen te bepalen.
Ik denk dat je een goede balans moet vinden tussen belonen en straffen. Als leerkracht probeer ik altijd voor de middenweg te gaan, niet alleen maar belonen en zeker ook niet alleen maar straffen!
Als ouders mag je daarbij best een keer een tik uitdelen hoor, daar wordt een kind echt niet slechter van! Laat het maar gerust weten wie de baas in huis is en naar wie er geluisterd moet worden.
Gewoon omdat je als ouders moet laten zien wie bepaalt wat er wel en wat er niet gebeurt en waar de grens ligt. Dat hoeft niet perse een uiting van onmacht te zijn, als wel een uiting van gezag!
Ik vind die beloningssystemen eerder een luie vorm van opvoeden, want waar gaat het nu eigenlijk om?
Als leerkracht zie ik zo ontzettend veel onhandelbare kinderen, kinderen die enorm de clown gaan uithangen omdat ze thuis overal over mee mogen praten, denken en beslissen. En groot worden gebracht met beloningen die de spuitgaten soms uitlopen…jammer vind ik dat.
Ouders die wanhopig op zoek gaan naar systemen om een kind toch maar in het gareel te laten lopen, praten, praten en nog eens praten.
Soms ben je gewoon dat stadium voorbij en mag je gezag uitstralen door een pedagogische tik, niks mis mee!
Een kind moet zijn plaats weten en inzien dat het als 6 jarige niet de clown uit hoeft te hangen en zeker niet als een soort tiran het gezin hoeft te beheersen. Als je daarvoor een tik uit moet delen om dat kind te laten inzien dat het echt te ver gaat, is daar absoluut niets mis mee hoor!
Oh en terugslaan!?!?!? Als je een kind van meet af aan laat weten wie de baas is, zoals mijn vader dat bij mij heeft gedaan, welja…dan laat je het echt wel terug te slaan hoor..
En even voor de goede orde: ik heb een prima, warme band met mijn vader. Het kan echt hoor!
Ik heb niet alle reacties hierop gelezen, maar ik ben het er eigenlijk wel mee eens: tegenwoordig moet alles maar zo positief mogelijk worden benaderd en moet je je kind ook nog belonen als hij/zij iets goed heeft gedaan. Ik heb 3 zoontjes van bijna 7, net 5 en bijna 2 en een dochtertje van 2 maanden. De 2 oudste zonen kunnen nogal behoorlijk klieren, tegenover elkaar en naar ons toe. Dat zijn inderdaad fases waar je doorheen moet en als er 1 net een fase heeft afgesloten, dan begint de volgende . Maar waar de oudste kan luisteren, doet de tweede dat dus echt niet. Ik heb alles geprobeerd, maar het beloningssysteem werkt bij hem gewoon niet. En ja, hij heeft wel eens een tik van mij gekregen, omdat ik zo ontzettend boos op hem was dat iets anders op dat moment gewoon niet mogelijk was ( b.v. hij schopte zijn kleine broertje voor helemaal niets en die viel met zijn hoofdje op de stenen vloer). Hij heeft het nooit meer gedaan.
Enne, ik weet me te herinneren dat het vroeger vrij normaal was dat je een tik kreeg van je ouders: grote mond? Er werd niet over gediscusieerd waarom ik een grote mond had, ik kreeg een tik en ik dacht inderdaad de volgende keer wel 10x na voordat ik weer een grote mond had. En mijn band met mijn ouders is gewoon heel erg goed.
Ik wil er best nog even op reageren, ik had ook geen positieve reacties verwacht op mijn (illegale) adviezen!
Allereerst: ik heb zelf vroeger thuis ook wel eens een pedagogische tik gehad en ik ben er niet minder gelukkig, evenwicht of welgemanierd van geworden. Ik denk zelfs dat ik een prima mens geworden ben, zelfs met deze tikken van mijn vader! Maar goed, dat zal misschien niet voor iedereen zo zijn.
Slaan is ook geen middel om je kind pijn te doen, als wel het even te laten schrikken en weten dat het grenzen heeft bereikt. Niks mis mee.
Ik ben leerkracht en weet ook dat slaan soms te pas en te onpas wordt ingezet uit onmacht over de situatie die is ontstaan. Absoluut fout!
Echter word ik ook weer een beetje zepig van al die A4tjes die ik overal aan de muur zie hangen met beloningssystemen, als jij je netjes gedraagt dan….
De meest krankzinnige dingen kunnen worden verdiend door netjes gedrag…welja..het is toch niet meer dan normaal dat een kind zich normaal gedraagt, moet daar altijd iets moois tegenover staan? Nee!!
Hier ben ik het absoluut mee eens. Eigenlijk zou je het moeten omkeren: doe je iets wat niet mag, dan zijn dit de gevolgen. Misschien ook niet pedagogisch verantwoord, maar kinderen neigen er gewoon naar om net de verkeerde kant op te gaan om hun grenzen te bepalen.
Ik denk dat je een goede balans moet vinden tussen belonen en straffen. Als leerkracht probeer ik altijd voor de middenweg te gaan, niet alleen maar belonen en zeker ook niet alleen maar straffen!
Als ouders mag je daarbij best een keer een tik uitdelen hoor, daar wordt een kind echt niet slechter van! Laat het maar gerust weten wie de baas in huis is en naar wie er geluisterd moet worden.
Gewoon omdat je als ouders moet laten zien wie bepaalt wat er wel en wat er niet gebeurt en waar de grens ligt. Dat hoeft niet perse een uiting van onmacht te zijn, als wel een uiting van gezag!
Ik vind die beloningssystemen eerder een luie vorm van opvoeden, want waar gaat het nu eigenlijk om?
Als leerkracht zie ik zo ontzettend veel onhandelbare kinderen, kinderen die enorm de clown gaan uithangen omdat ze thuis overal over mee mogen praten, denken en beslissen. En groot worden gebracht met beloningen die de spuitgaten soms uitlopen…jammer vind ik dat.
Ouders die wanhopig op zoek gaan naar systemen om een kind toch maar in het gareel te laten lopen, praten, praten en nog eens praten.
Soms ben je gewoon dat stadium voorbij en mag je gezag uitstralen door een pedagogische tik, niks mis mee!
Een kind moet zijn plaats weten en inzien dat het als 6 jarige niet de clown uit hoeft te hangen en zeker niet als een soort tiran het gezin hoeft te beheersen. Als je daarvoor een tik uit moet delen om dat kind te laten inzien dat het echt te ver gaat, is daar absoluut niets mis mee hoor!
Oh en terugslaan!?!?!? Als je een kind van meet af aan laat weten wie de baas is, zoals mijn vader dat bij mij heeft gedaan, welja…dan laat je het echt wel terug te slaan hoor..
En even voor de goede orde: ik heb een prima, warme band met mijn vader. Het kan echt hoor!
Ik heb niet alle reacties hierop gelezen, maar ik ben het er eigenlijk wel mee eens: tegenwoordig moet alles maar zo positief mogelijk worden benaderd en moet je je kind ook nog belonen als hij/zij iets goed heeft gedaan. Ik heb 3 zoontjes van bijna 7, net 5 en bijna 2 en een dochtertje van 2 maanden. De 2 oudste zonen kunnen nogal behoorlijk klieren, tegenover elkaar en naar ons toe. Dat zijn inderdaad fases waar je doorheen moet en als er 1 net een fase heeft afgesloten, dan begint de volgende . Maar waar de oudste kan luisteren, doet de tweede dat dus echt niet. Ik heb alles geprobeerd, maar het beloningssysteem werkt bij hem gewoon niet. En ja, hij heeft wel eens een tik van mij gekregen, omdat ik zo ontzettend boos op hem was dat iets anders op dat moment gewoon niet mogelijk was ( b.v. hij schopte zijn kleine broertje voor helemaal niets en die viel met zijn hoofdje op de stenen vloer). Hij heeft het nooit meer gedaan.
Enne, ik weet me te herinneren dat het vroeger vrij normaal was dat je een tik kreeg van je ouders: grote mond? Er werd niet over gediscusieerd waarom ik een grote mond had, ik kreeg een tik en ik dacht inderdaad de volgende keer wel 10x na voordat ik weer een grote mond had. En mijn band met mijn ouders is gewoon heel erg goed.
woensdag 17 juni 2009 om 19:37
quote:domnaiefmutsje schreef op 17 juni 2009 @ 16:12:
Grote straf is zonder eten naar bed.
Ontzeg jij je kind serieus voedsel uit straf?
Pomodori, hier net zo'n bijna 6 jarige draak in huis. De laatste tijd twijfel ik erg aan mijn opvoederskwaliteiten. Brutaal, niet luisteren, voortdurend grenzen zoeken, net doen alsof hij me niet hoort, enz.
Ik probeer heel erg goed mijn geduld te bewaren, neutraal te blijven, consequent te reageren. Maar soms lukt het me gewoon niet. Op zulke momenten ga ik wat voor mzelf doen en krijgt Giechel de opdracht me even met rust te laten, omdat ik even tot mezelf moet komen
Daarna pik het weer op met een gesprekje, dat we samen een leuke dag willen enz.
Soms helpt dat, soms niet.
En zonder eten naar bed? Giechel zou het alleen maar toejuichen
Grote straf is zonder eten naar bed.
Ontzeg jij je kind serieus voedsel uit straf?
Pomodori, hier net zo'n bijna 6 jarige draak in huis. De laatste tijd twijfel ik erg aan mijn opvoederskwaliteiten. Brutaal, niet luisteren, voortdurend grenzen zoeken, net doen alsof hij me niet hoort, enz.
Ik probeer heel erg goed mijn geduld te bewaren, neutraal te blijven, consequent te reageren. Maar soms lukt het me gewoon niet. Op zulke momenten ga ik wat voor mzelf doen en krijgt Giechel de opdracht me even met rust te laten, omdat ik even tot mezelf moet komen
Daarna pik het weer op met een gesprekje, dat we samen een leuke dag willen enz.
Soms helpt dat, soms niet.
En zonder eten naar bed? Giechel zou het alleen maar toejuichen
woensdag 17 juni 2009 om 19:41
quote:Feliciaatje schreef op 17 juni 2009 @ 17:13:
Een leerkracht die voor tikken pleit... ik ben verbaasd. Er zijn ondertussen zoveel onderzoeken naar geweest dat het niet helpt, soms ronduit schadelijk is en er andere, betere wegen zijn om toch het gewenste resultaat te krijgen. Shockerend eerlijk gezegd.
Mijn dochter geef ik nooit een tik. Het is simpelweg niet nodig. Ik zou het los daarvan gewoon niet willen maar in essentie gaat het toch echt gewoon om overwicht hebben. Dat heb ik ook op kleine onbekende rotjochies die me voor kutwijf uitschelden. Ik doe niks maar wanneer ik er wat van zeg weten ze gewoon dat ik dat niet pik. Punt.
Mijn dochter is niet bang voor me, vertrouwt me, weet dat wanneer ze te ver gaat ze op haar donder kan krijgen maar het feit alleen al dat ze het toch soms 's willens en wetens probeert (met ondeugende blik) geeft voor mij aan dat ze me niet vreest. En als ik er dan wat van zeg, houdt ze direct op. Dus het respect is er.
Haar juf zei juist dat ze goed luistert. Dat ze heel lief is. Respect toont. Gewoon, goed opgevoed. En daarnaast echt zichzelf, zoals ik al zei, een eigenwijs grietje. Daar heb je dus echt geen tik voor nodig, ik denk eerder dat mensen die dat wel nodig vinden te weinig van natuurlijk en vanzelfsprekend overwicht begrijpen of het niet goed toepassen.
Even een vraagje: heb je 1 kind of meerdere, want ook dat verschilt. Toen middelste een paar daagjes logeerde bij oma en opa, had ik ook geen kind aan mijn oudste. Hij luisterde gewoon als ik zei dat ik iets niet goedvond of als iets niet mocht. Zijn ze echter met z'n tweetjes wordt het een heel ander verhaal.
Daarnaast geloof ik zijn de meeste kinderen tot een bepaalde leeftijd liever en gemanierder op school dan thuis, dat is gewoon een gegeven. Mijn middelste (die zijn broertje graag duwt, slaat, etc) is op school het liefste kind. Dus thuis uit hij zijn frustraties die hij op school niet laat zien. En dan zegt zijn juf idd ook: wat een lieve, aanhankelijke en gemanierde knul.
Een leerkracht die voor tikken pleit... ik ben verbaasd. Er zijn ondertussen zoveel onderzoeken naar geweest dat het niet helpt, soms ronduit schadelijk is en er andere, betere wegen zijn om toch het gewenste resultaat te krijgen. Shockerend eerlijk gezegd.
Mijn dochter geef ik nooit een tik. Het is simpelweg niet nodig. Ik zou het los daarvan gewoon niet willen maar in essentie gaat het toch echt gewoon om overwicht hebben. Dat heb ik ook op kleine onbekende rotjochies die me voor kutwijf uitschelden. Ik doe niks maar wanneer ik er wat van zeg weten ze gewoon dat ik dat niet pik. Punt.
Mijn dochter is niet bang voor me, vertrouwt me, weet dat wanneer ze te ver gaat ze op haar donder kan krijgen maar het feit alleen al dat ze het toch soms 's willens en wetens probeert (met ondeugende blik) geeft voor mij aan dat ze me niet vreest. En als ik er dan wat van zeg, houdt ze direct op. Dus het respect is er.
Haar juf zei juist dat ze goed luistert. Dat ze heel lief is. Respect toont. Gewoon, goed opgevoed. En daarnaast echt zichzelf, zoals ik al zei, een eigenwijs grietje. Daar heb je dus echt geen tik voor nodig, ik denk eerder dat mensen die dat wel nodig vinden te weinig van natuurlijk en vanzelfsprekend overwicht begrijpen of het niet goed toepassen.
Even een vraagje: heb je 1 kind of meerdere, want ook dat verschilt. Toen middelste een paar daagjes logeerde bij oma en opa, had ik ook geen kind aan mijn oudste. Hij luisterde gewoon als ik zei dat ik iets niet goedvond of als iets niet mocht. Zijn ze echter met z'n tweetjes wordt het een heel ander verhaal.
Daarnaast geloof ik zijn de meeste kinderen tot een bepaalde leeftijd liever en gemanierder op school dan thuis, dat is gewoon een gegeven. Mijn middelste (die zijn broertje graag duwt, slaat, etc) is op school het liefste kind. Dus thuis uit hij zijn frustraties die hij op school niet laat zien. En dan zegt zijn juf idd ook: wat een lieve, aanhankelijke en gemanierde knul.
woensdag 17 juni 2009 om 19:48
woensdag 17 juni 2009 om 19:50
ow, en natuurlijk voor de TO:
ik denk dat er al hele goede tips staan.
Ik vind het zelf (als moeder) altijd zo jammer dat ik af en toe moe ben, daardoor onredelijk en dus niet consequent...
Achteraf blijkt bij mij vaak dat ik het drakengedrag van dochterRam (5 jaar) zelf in de hand werk...
Maar ja, naast moeder en juf, geef ik toe: kben ook maar mens...
Succes!
ik denk dat er al hele goede tips staan.
Ik vind het zelf (als moeder) altijd zo jammer dat ik af en toe moe ben, daardoor onredelijk en dus niet consequent...
Achteraf blijkt bij mij vaak dat ik het drakengedrag van dochterRam (5 jaar) zelf in de hand werk...
Maar ja, naast moeder en juf, geef ik toe: kben ook maar mens...
Succes!
