Kinderen
alle pijlers
Vierde kindje overwegen, maar twijfel
donderdag 25 mei 2023 14:57
Hi allemaal,
Wegens herkenbaarheid heb ik een nieuw account aangemaakt. Mijn partner en ik hebben 3 gezonde kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar oud. Wij twijfelen over een eventueel kindje.
Op dit moment zijn we heel gelukkig met z'n vijfjes en loopt alles (meestal
) op rolletjes. We kunnen beiden 4 dagen werken, de opvang van de kinderen is op een prettige en ontspannen manier geregeld met een mix van grootouders en BSO en we hebben het financieel op orde. Naast dit alles besteden we ook 2 dagdelen per maand aan een vorm van pleegzorg. We ervaren het gezinsleven als heel gezellig, genieten van en met de kinderen en hebben er uiteraard ook dagen tussen zitten dat de kids en alle 'moetjes' ons gek maken. Heel herkenbaar denk ik 
We hebben het nu heel fijn samen, hoe zou dit veranderen als er een vierde persoontje bijkomt?
Er is ruimte voor een vierde kindje, in ons hart, in ons huis. We praten hier samen veel over en het is momenteel een redelijk hot topic omdat we het leeftijdsverschil met de andere kids niet te groot zouden willen laten zijn. Ook onze leeftijd speelt hierin een rol. Mijn partner is 38 en ik ben 36. We voelen dus beiden dat we hier binnen nu en afzienbare tijd een beslissing over 'moeten' nemen.
Maar, er is ook twijfel. De twijfel zit op meerdere fronten. Maatschappelijk gezien vragen we ons af of het tegenwoordig nog wel kan, een gezin met 4 kinderen?
Gezondheidstechnisch is het ook een ding, ik heb tijdens alle zwangerschappen gekampt met bekkeninstabiliteit en het herstel na de zwangerschappen heeft ruim de tijd in beslag genomen. Ik voel me nu fit, zit lekker in mijn vel en heb energie voor mezelf, het gezin en mijn werk. Wil ik dit weer een tijdje inleveren?
Praktisch gezien stellen we ons ook de vraag hoe het geregeld zou moeten worden. De grootouders passen nu graag op doordeweeks, en ook extra momenten zijn zelden een probleem. Echter houdt dit natuurlijk een keer op omwille van hun leeftijd en draagkracht. Het opvang plaatje zou er anders uit komen te zien bij een vierde kindje. Is er voldoende support rondom ons om nog een keer een kleintje groot te brengen?
En...hoe gaan we het doen als ze straks groter zijn en naar 100 clubjes gebracht moeten worden?
Daarnaast is er natuurlijk ook onzekerheid over of we iedereen nog voldoende aandacht kunnen geven, er ruimte is voor ieder gezinslid om zich te ontplooien en gezien te voelen en er ruimte overblijft voor onszelf en onze eigen behoeftes.
Wellicht analyseren en overdenken we dit allemaal veel te veel, maar bij het maken van een dergelijke keuze voelt dit wel als een verplichting naar de kinderen toe. Het kan nooit zomaar een puur emotionele keuze zijn.
Naast alle rationele overwegingen blijft de wens wel sterk aanwezig, het zou zo leuk zijn om nog één keer een kindje te krijgen en ons gezin compleet te maken. Ik weet zeker dat we liefde genoeg hebben om samen te delen.
Ik realiseer me uiteraard dat de keuze bij onszelf ligt maar ik zou het heel erg waarderen als er forummers zijn die hier hun licht, wellicht eigen ervaringen, over zouden willen laten schijnen. It goes without saying dat we ons realiseren dat we, met 3 gezonde kindjes, al duizend kilo geluk op de bank hebben zitten en dat het helemaal niet vanzelfsprekend is om überhaupt na te denken over gezinsuitbreiding.
Veel dank aan iedereen die de moeite nam om dit te lezen!
Wegens herkenbaarheid heb ik een nieuw account aangemaakt. Mijn partner en ik hebben 3 gezonde kinderen in de leeftijd van 1 tot 6 jaar oud. Wij twijfelen over een eventueel kindje.
Op dit moment zijn we heel gelukkig met z'n vijfjes en loopt alles (meestal
) op rolletjes. We kunnen beiden 4 dagen werken, de opvang van de kinderen is op een prettige en ontspannen manier geregeld met een mix van grootouders en BSO en we hebben het financieel op orde. Naast dit alles besteden we ook 2 dagdelen per maand aan een vorm van pleegzorg. We ervaren het gezinsleven als heel gezellig, genieten van en met de kinderen en hebben er uiteraard ook dagen tussen zitten dat de kids en alle 'moetjes' ons gek maken. Heel herkenbaar denk ik We hebben het nu heel fijn samen, hoe zou dit veranderen als er een vierde persoontje bijkomt?Er is ruimte voor een vierde kindje, in ons hart, in ons huis. We praten hier samen veel over en het is momenteel een redelijk hot topic omdat we het leeftijdsverschil met de andere kids niet te groot zouden willen laten zijn. Ook onze leeftijd speelt hierin een rol. Mijn partner is 38 en ik ben 36. We voelen dus beiden dat we hier binnen nu en afzienbare tijd een beslissing over 'moeten' nemen.
Maar, er is ook twijfel. De twijfel zit op meerdere fronten. Maatschappelijk gezien vragen we ons af of het tegenwoordig nog wel kan, een gezin met 4 kinderen?
Gezondheidstechnisch is het ook een ding, ik heb tijdens alle zwangerschappen gekampt met bekkeninstabiliteit en het herstel na de zwangerschappen heeft ruim de tijd in beslag genomen. Ik voel me nu fit, zit lekker in mijn vel en heb energie voor mezelf, het gezin en mijn werk. Wil ik dit weer een tijdje inleveren?
Praktisch gezien stellen we ons ook de vraag hoe het geregeld zou moeten worden. De grootouders passen nu graag op doordeweeks, en ook extra momenten zijn zelden een probleem. Echter houdt dit natuurlijk een keer op omwille van hun leeftijd en draagkracht. Het opvang plaatje zou er anders uit komen te zien bij een vierde kindje. Is er voldoende support rondom ons om nog een keer een kleintje groot te brengen?
En...hoe gaan we het doen als ze straks groter zijn en naar 100 clubjes gebracht moeten worden?
Daarnaast is er natuurlijk ook onzekerheid over of we iedereen nog voldoende aandacht kunnen geven, er ruimte is voor ieder gezinslid om zich te ontplooien en gezien te voelen en er ruimte overblijft voor onszelf en onze eigen behoeftes.
Wellicht analyseren en overdenken we dit allemaal veel te veel, maar bij het maken van een dergelijke keuze voelt dit wel als een verplichting naar de kinderen toe. Het kan nooit zomaar een puur emotionele keuze zijn.
Naast alle rationele overwegingen blijft de wens wel sterk aanwezig, het zou zo leuk zijn om nog één keer een kindje te krijgen en ons gezin compleet te maken. Ik weet zeker dat we liefde genoeg hebben om samen te delen.
Ik realiseer me uiteraard dat de keuze bij onszelf ligt maar ik zou het heel erg waarderen als er forummers zijn die hier hun licht, wellicht eigen ervaringen, over zouden willen laten schijnen. It goes without saying dat we ons realiseren dat we, met 3 gezonde kindjes, al duizend kilo geluk op de bank hebben zitten en dat het helemaal niet vanzelfsprekend is om überhaupt na te denken over gezinsuitbreiding.
Veel dank aan iedereen die de moeite nam om dit te lezen!
maandag 29 mei 2023 18:34
En de verwachte instroom vanuit andere landen dan? Die zou toch stijgen? Zeker met de verwachte klimaatrampen, hongersnoden en oorlogen buiten de EU. Waarom wordt er zo gemicromanaget op EU-cijfers terwijl die alleen maar een onbelangrijk onderdeel zij van de echte cijfers?
maandag 29 mei 2023 20:31
Die verwachte instroom zit daar al in.parbleumondieu schreef: ↑29-05-2023 18:34En de verwachte instroom vanuit andere landen dan? Die zou toch stijgen? Zeker met de verwachte klimaatrampen, hongersnoden en oorlogen buiten de EU. Waarom wordt er zo gemicromanaget op EU-cijfers terwijl die alleen maar een onbelangrijk onderdeel zij van de echte cijfers?
En die focus op de EU? Daar wonen we nu eenmaal.
maandag 29 mei 2023 21:14
De wereld houdt niet op bij de grenzen van Nederland. Er is overbevolking, er worden veel te veel baby’s geboren die geen enkele kans hebben in het leven.Kleinezon schreef: ↑29-05-2023 13:40Weetje, ik ben behoorlijk actief bezig met klimaatverandering. Toch vind ik het hele kinderen moet je niet krijgen ivm 'de aardkloot die naar de haaien gaat' een enorme drogredenering.
Als we onze welvaart enigzins willen handhaven hebben we balans nodig. Zowel de klimaatverandering moet stoppen (of tenminste geremd), maar ook onze bevolkingsopbouw moet geleidelijk en niet schoksgewijs wijzigen.
Gezien we in Nederland al minder kinderen krijgen dan nodig om de bevolking op peil de houden heeft het geen enkele zin om los te gaan op de paar gezinnen die wel groter zijn.
Geen kinderen krijgen en lekker hedonistisch leven is niet 'beter' dan een gezin stichten.
maandag 29 mei 2023 21:24
Dat wordt niet opgelost door hier geen kinderen te krijgen, maar door de welvaart daar te verhogen. Niet iets wat heel modieus is in de Nederlandse politiek op het moment.
Vrouwen in Nederland krijgen gemiddeld ongeveer 1,5 kind. Dat is echt heel laag.
maandag 29 mei 2023 21:30
Nou inderdaad. Als je het dan buiten Nederland/de EU wilt bekijken, moet je ook een ander gemiddelde als standaard aanhouden.
Geen motto
maandag 29 mei 2023 21:31
Dat wordt al 150 jaar geprobeerd, de welvaart daar verhogen. Tot nu toe niet heel erg succesvol. En bovendien nogal paternalistisch.
Ik vind het jammer dat TO gevlogen is. Ik vraag me echt af waarom ze zelf weer zwanger zou willen worden ipv zich meer op pleegzorg te richten. Ze hebben al de ervaring dat er kinderen in Nederland zijn die pleegzorg nodig hebben, waarom dan weer zelf risico's nemen met een zwangerschap (bekkeninstabiliteit, grotere kans op complicaties en op tweelingen, etc).
Coffee is never my cup of tea
maandag 29 mei 2023 21:38
Die dat later wellicht nog moeten terugbetalen in de vorm van mantelzorg e.d.
Even een stukje wiskunde:
Scenario 1:
To en haar man krijgen 2 kinderen, die ieder twee kinderen krijgen met hun toekomstige man/vrouw. Die kinderen (de kleinkinderen van TO) krijgen ook weer ieder twee kinderen. Enz.
Fast forward naar 100 jaar en vier generaties verder. Als er geen nare dingen gebeuren is de bevolking ongeveer gelijk gebleven. We hebben alleen de oudere generaties vervangen. Over de hele periode zijn er gemiddeld 8 personen van de TO-tak in leven op aarde.
Scenario 2:
TO en haar man krijgen vier kinderen (4) die ieder ook weer vier kinderen krijgen (16). De kleinkinderen van TO krijgen ook ieder vier kinderen (64). Na 100 jaar / vier generaties zijn de twee personen waarmee we begonnen, vervangen door 1024 mensen. TO is er niet meer, maar haar kinderen misschien nog net. De TO tak telt samen dan inmiddels 4+16+64+256+1024=1364 personen.
Moet je dat willen?
merano wijzigde dit bericht op 29-05-2023 21:51
0.04% gewijzigd
óu sont les neiges d'antan
maandag 29 mei 2023 21:40
Hoezo onsuccesvol? Het aantal mensen dat leeft onder de (wereldwijde) armoedegrens is sinds 1990 gehalveerd.Marianneke schreef: ↑29-05-2023 21:31Dat wordt al 150 jaar geprobeerd, de welvaart daar verhogen. Tot nu toe niet heel erg succesvol. En bovendien nogal paternalistisch.
Geboortecijfers zijn wereldwijd wel degelijk fors gedaald. Nog niet zo ver dat de wereldbevolking niet meer groeit, maar de daling is groot en zet ook verder door.
En sinds wanneer is streven naar een gelijke verdeling van welvaart paternalistisch?
Dit is gewoon lachwekkend. Al die risico’s die jij beschrijft, vallen volkomen in het niet bij de complicaties die er meestal bij pleegzorg komen kijken. Er kunnen allerlei redenen zijn om daar wel of niet voor te kiezen, maar minder ‘riskant’ dan een eigen kind is het zeker niet.Ik vind het jammer dat TO gevlogen is. Ik vraag me echt af waarom ze zelf weer zwanger zou willen worden ipv zich meer op pleegzorg te richten. Ze hebben al de ervaring dat er kinderen in Nederland zijn die pleegzorg nodig hebben, waarom dan weer zelf risico's nemen met een zwangerschap (bekkeninstabiliteit, grotere kans op complicaties en op tweelingen, etc).
maandag 29 mei 2023 21:48
maandag 29 mei 2023 21:49
agene schreef: ↑29-05-2023 21:40Hoezo onsuccesvol? Het aantal mensen dat leeft onder de (wereldwijde) armoedegrens is sinds 1990 gehalveerd.
Geboortecijfers zijn wereldwijd wel degelijk fors gedaald. Nog niet zo ver dat de wereldbevolking niet meer groeit, maar de daling is groot en zet ook verder door.
En sinds wanneer is streven naar een gelijke verdeling van welvaart paternalistisch?
Wij kunnen de rest van de wereld wel even gaan vertellen hoe het allemaal moet? Wij hebben ervoor gezorgd dat het elders op de wereld beter gaat? Je geeft 'ons' toch wel teveel credits hoor
Dit is gewoon lachwekkend. Al die risico’s die jij beschrijft, vallen volkomen in het niet bij de complicaties die er meestal bij pleegzorg komen kijken. Er kunnen allerlei redenen zijn om daar wel of niet voor te kiezen, maar minder ‘riskant’ dan een eigen kind is het zeker niet.
TO en haar man weten dat heel goed, zij doen al aan pleegzorg he.
Waarom vind jij dat TO gewoon moet luisteren naar haar gevoel en ervoor moet gaan?
Coffee is never my cup of tea
maandag 29 mei 2023 21:59
Dat schrijf ik dan ook niet, dat ‘wij’ daar de credits voor kunnen claimen. Ik schreef dat verhogen van de welvaart ertoe leidt dat minder kinderen in vreselijke armoede opgroeien. Niet wiens verdienste het is als dat ook daadwerkelijk gebeurt. Maar voor de duidelijkheid: ik denk dus niet dat ‘wij’ de wereld kunnen of moeten vertellen hoe het moet. Het tegenovergestelde is alleen ook niet waar; het is niet zo dat we helemaal niks te maken hebben met de verdeling van welvaart in de wereld.Marianneke schreef: ↑29-05-2023 21:49Wij kunnen de rest van de wereld wel even gaan vertellen hoe het allemaal moet? Wij hebben ervoor gezorgd dat het elders op de wereld beter gaat? Je geeft 'ons' toch wel teveel credits hoor
Waar zeg ik dat?TO en haar man weten dat heel goed, zij doen al aan pleegzorg he.
Waarom vind jij dat TO gewoon moet luisteren naar haar gevoel en ervoor moet gaan?
maandag 29 mei 2023 22:02
Wij vreten hier het eten voor de hele wereld op. Als we meer kinderen krijgen zullen we meer kinderen in armoe laten sterven.
maandag 29 mei 2023 22:03
Wij vreten hier het eten voor de hele wereld op. Als we meer kinderen krijgen zullen we meer kinderen in armoe laten sterven.
maandag 29 mei 2023 22:08
Dat zeg je nergens, daarom vraag ik het. Je toon richting mensen die het (voor de wereld) geen goed idee vinden is nogal naar. Bijvoorbeeld in deze post. Moet je anderen nou echt schreeuwlelijken noemen?
agene schreef: ↑29-05-2023 10:03Vertel, wat doe jij zelf om de wereld beter te maken? En denk je zelf wel eens echt na over waar je behoefte te kort door de bocht en te bot te zijn vandaan komt?
Dat geldt niet alleen voor jou, maar voor een heleboel mensen in dit topic die om het hardst schreeuwen hoe vreselijk vier kinderen is. Vier kinderen hebben en een kleinere ecologische voetafdruk hebben dan het gemiddelde gezin met een of twee kinderen kan prima.
De gezinnen met vier kinderen in mijn omgeving zijn bovengemiddeld geitenwollensok: geen auto, vegetariër, op vakantie in de buurt, eten van het seizoen en uit Nederland en een huis vol hergebruikte spullen. Ik denk zomaar dat hun impact op het milieu een stuk kleiner is dan die van veel schreeuwlelijken hier.
Oh, en waarom je na één kind nog niet klaar zou zijn en na meer wel? De dynamiek in een gezin verandert bij een ander aantal kinderen. Het is niet meer van hetzelfde.
Coffee is never my cup of tea
maandag 29 mei 2023 22:21
Je maakt een grapje, toch? Ik zie in die posts weinig naars (en er wordt niemand voor schreeuwlelijk uitgemaakt (edit) omdat hij/zij voor de wereld meer kinderen krijgen een slecht idee vindt - tenzij je die schoen zelf aan wilt trekken. ) in tegenstelling tot de post waar het een reactie op was. Om je terugzoeken te besparen:Marianneke schreef: ↑29-05-2023 22:08Dat zeg je nergens, daarom vraag ik het. Je toon richting mensen die het (voor de wereld) geen goed idee vinden is nogal naar. Bijvoorbeeld in deze post. Moet je anderen nou echt schreeuwlelijken noemen?
En dit is niet de enige post in deze categorie.BornSlippy schreef: ↑29-05-2023 09:52Dit. Ik snap er de ballen van dat je in deze tijd nog meer kinderen wil fokken. Omdat je je nog niet compleet voelt?! Dan weet je na 1 kind toch dat je uit je nek zit te wauwelen hiermee? Want als het aan kinderen krijgen ligt, of je je compleet 'voelt' of niet, dan was 1 kind genoeg geweest. En als je het na 1 kind nog niet voelt, en bij de 2e nog niet en bij de 3e (jesus christ!!) Nog Niet dan heb je echt geestelijke hulp nodig. Sorry. Soms ben ik gewoon te kort door de bocht en te bot. Maar het wordt tijd dat je eens echt gaat nadenken waar al je gevoelens vandaan komen in plaats van dan maar weer een kind werpen in de hoop dat dat je incomplete gevoelens doet omtoveren in compleet.
Maar terug naar de inhoud: hier geen kinderen krijgen, gaat niet voorkomen dat er elders in de wereld kinderen in armoede opgroeien, en tegen de tijd dat die eventuele vierde van TO volwassen is, is de kans groot dat we hem/haar hier hard nodig hebben in de beroepsbevolking.
agene wijzigde dit bericht op 29-05-2023 23:01
3.89% gewijzigd
maandag 29 mei 2023 22:32
Een hele vreemde manier om groei te omschrijven. De wereldbevolking groeit nog steeds en zal dat nog decennialang blijven doen. Dat wil zeggen dat het absolute aantal mensen groter wordt.
En het is niet echt dat we iets over hebben nu in ons zalige landje, nu het nog niet zoveel gegroeid is als over een jaar of tien of twintig. Of zie jij ergens genoeg woningen en minder vervuiling waar jij woont. Of wilde bijen?
En zo ja, waarom kunnen daar de immigranten dan niet gewoon aanschuiven?
dinsdag 30 mei 2023 00:46
Valt mee hoor, met die vreemde manier om groei te omschrijven. Denk even terug aan de covid19-golven: op het moment dat daar de groei van het aantal gevallen afnam (er was dus nog groei, maar het ging langzamer) was dat een teken dat het de goede kant op ging, en dat we uiteindelijk op weg gingen naar krimp. Bij bevolkingsgroei werkt het net zo. Fase 1 is afname van de groei - en dat schiet nu best wel op. Klimaatverandering kan/zal grootschalige ontwrichting veroorzaken, maar vergrijzing is ook niet onschuldig. Dat zie je nu al in de zorg; doordat mensen steeds ouder worden, hebben ze ook steeds langer zorg nodig. Dat is niet alleen peperduur, het betekent ook dat van de (relatief kleine) beroepsbevolking een buitensporig groot deel in de zorg moet werken.parbleumondieu schreef: ↑29-05-2023 22:32Een hele vreemde manier om groei te omschrijven. De wereldbevolking groeit nog steeds en zal dat nog decennialang blijven doen. Dat wil zeggen dat het absolute aantal mensen groter wordt.
En het is niet echt dat we iets over hebben nu in ons zalige landje, nu het nog niet zoveel gegroeid is als over een jaar of tien of twintig. Of zie jij ergens genoeg woningen en minder vervuiling waar jij woont. Of wilde bijen?
En zo ja, waarom kunnen daar de immigranten dan niet gewoon aanschuiven?
dinsdag 30 mei 2023 00:51
HUH?agene schreef: ↑30-05-2023 00:46Valt mee hoor, met die vreemde manier om groei te omschrijven. Denk even terug aan de covid19-golven: op het moment dat daar de groei van het aantal gevallen afnam (er was dus nog groei, maar het ging langzamer) was dat een teken dat het de goede kant op ging, en dat we uiteindelijk op weg gingen naar krimp. Bij bevolkingsgroei werkt het net zo. Fase 1 is afname van de groei - en dat schiet nu best wel op. Klimaatverandering kan/zal grootschalige ontwrichting veroorzaken, maar vergrijzing is ook niet onschuldig. Dat zie je nu al in de zorg; doordat mensen steeds ouder worden, hebben ze ook steeds langer zorg nodig. Dat is niet alleen peperduur, het betekent ook dat van de (relatief kleine) beroepsbevolking een buitensporig groot deel in de zorg moet werken.
dinsdag 30 mei 2023 07:20
Jij beschrijft het beter dan ik het zou kunnen doen. Bij mij komt het er vaak te bot uit. Maar ik vind het ontzettend lastig om me in te leven in mensen die (grote aantallen) kinderen krijgen en blijkbaar alleen maar over de korte termijn hebben nagedacht. Dol zijn op kinderen, dus pas stoppen met kinderen krijgen als het “gekriebel” echt over is. En dan nu kinderen toch niet meer zo leuk vinden. Want het is toch wel een hoop werk/kosten/gedoe allemaal. En er komt kennelijk veel meer bij kijken dan gedacht. Daar had je van te voren in mijn ogen uitgebreid bij stil kunnen staan. Ook al kan je de toekomst niet voorspellen. Teveel mensen beginnen aan kinderen met een totaal onrealistisch, veel te rooskleurig beeld. Denken veel te makkelijk dat zij dat wel even doen. Dan wordt het inderdaad klagen als opeens blijkt dat er ook (grote) nadelen aan vast kunnen zitten. Of als het, zoals veel mensen het ervaren, simpelweg ontzettend zwaar is omdat je leven (bijna) alleen nog maar in het teken staat van je kinderen.Beschuitmetjam schreef: ↑29-05-2023 11:07Deels ben ik het met je eens. Maar als je een beetje had opgelet voordat je kinderen kreeg had je best veel kunnen weten.
Op mijn sportvereniging kwam ik ook ouders tegen van 40/50 + en hoorde wat hen bezig hield qua kinderen: huis zoeken, mentale problemen, opleidingen die niet lekker liepen, als chauffeur fungeren voor sport/hobby.
In mijn werk kwam ik soms ouders tegen met kinderen die: drugsverslaafd waren, suïcidaal waren, verstandelijk beperkt waren en in een instelling moesten wonen, kinderen die soms gewoon extra zorg nodig hebben, ouders die minder belastbaar blijken dan vooraf gedacht, hoogbejaarde mensen die 50 jaar geleden hun kind zijn verloren.
En nee, ik heb geen werk waarin ik nu eenmaal 'probleemgevallen' tegenkom. Maar wel werk waarin je regelmatig persoonlijke dingen hoort.
Ik heb toen wel gedacht, ok, dit kan er dus ook allemaal bijhoren als je kinderen krijgt. Het kan allemaal. En ja, zeer waarschijnlijk zijn er heel veel mooie dingen die je met je kind meemaakt. Maar het komt op mij wel eens wat naïef over als mensen beweren dat je eigenlijk niet weet waar je aan begint. Heb je er nooit bij stilgestaan dat die junk op het station ook gewoon ouders heeft? Of inderdaad, dat zeer getalenteerde kind die je toch alle kansen wil geven en je je eigen leven daardoor flink aanpast? Je minder aan jezelf en je eigen ambities toekomt omdat je nu eenmaal 5x in de week een uur lang heen en weer reist tussen sport, muziek etc. en huis?
Je kunt inderdaad niet alles weten van te voren maar er maar vanuitgaan dat alles altijd maar vloeiend verloopt vind ik onverstandig. En er zullen dus ook genoeg ouders zijn die met bovenstaande gewoon zullen dealen. Maar jee zeg, al duizenden jaren krijgen we kinderen. Beweren dat je niet weet waar je aan begint is gewoon een beetje raar.
dinsdag 30 mei 2023 09:04
Jaren geleden is er weleens een topic geweest dat ging over 'spijt van je kinderen' (iets andere bewoordingen geloof ik). Daarin waren meerdere posters die aangaven dat 'als ze alles van tevoren hadden geweten, ze er niet aan waren begonnen'. Zou misschien een goed idee zijn om zo'n soort topic weer te openen, zodat mensen in ieder geval goed nadenken en zich bewust zijn van wat er werkelijk bij komt kijken. Voor de realistische beeldvorming enzo.Lotus90 schreef: ↑30-05-2023 07:20Jij beschrijft het beter dan ik het zou kunnen doen. Bij mij komt het er vaak te bot uit. Maar ik vind het ontzettend lastig om me in te leven in mensen die (grote aantallen) kinderen krijgen en blijkbaar alleen maar over de korte termijn hebben nagedacht. Dol zijn op kinderen, dus pas stoppen met kinderen krijgen als het “gekriebel” echt over is. En dan nu kinderen toch niet meer zo leuk vinden. Want het is toch wel een hoop werk/kosten/gedoe allemaal. En er komt kennelijk veel meer bij kijken dan gedacht. Daar had je van te voren in mijn ogen uitgebreid bij stil kunnen staan. Ook al kan je de toekomst niet voorspellen. Teveel mensen beginnen aan kinderen met een totaal onrealistisch, veel te rooskleurig beeld. Denken veel te makkelijk dat zij dat wel even doen. Dan wordt het inderdaad klagen als opeens blijkt dat er ook (grote) nadelen aan vast kunnen zitten. Of als het, zoals veel mensen het ervaren, simpelweg ontzettend zwaar is omdat je leven (bijna) alleen nog maar in het teken staat van je kinderen.
dinsdag 30 mei 2023 20:08
Hoi, TO meldt zich weer. Ik moest even bijlezen na een lang weekend met laag telefoon gebruik. Ik waardeer jullie berichten allemaal enorm; het hele spectrum! Het was geenszins mijn bedoeling om een discussie over de wereldwijde bevolkingsgroei en mijn eventuele aandeel daarin aan te zwengelen maar ik begrijp heel goed dat een onderwerp als deze een hoop reacties oproept. Ze zijn allemaal van waarde in onze afwegingen.
Overigens noem ik mezelf een realistische optimist, kijk ik zeker wel nieuws en lees ik kranten, maar ben ik tegelijkertijd, naïef misschien, met name gericht op het hier en het nu en de middellange termijn. Maar goed, die middellange termijn bestrijkt niet alleen mijn leven maar ook dat van mijn kinderen en hun kinderen en zodoende varen we nu vooral op rationale overwegingen en lijkt de uiting van onze wens voor een vierde verder weg dan ooit. Het idee dat we met z’n vijven blijven zal vast gaan wennen. Meer ruimte voor eventuele pleegzorg en ruimte en focus voor onze opgroeiende kindjes![:-]](./../../../../smilies/77_happy.gif "Happy")
Overigens noem ik mezelf een realistische optimist, kijk ik zeker wel nieuws en lees ik kranten, maar ben ik tegelijkertijd, naïef misschien, met name gericht op het hier en het nu en de middellange termijn. Maar goed, die middellange termijn bestrijkt niet alleen mijn leven maar ook dat van mijn kinderen en hun kinderen en zodoende varen we nu vooral op rationale overwegingen en lijkt de uiting van onze wens voor een vierde verder weg dan ooit. Het idee dat we met z’n vijven blijven zal vast gaan wennen. Meer ruimte voor eventuele pleegzorg en ruimte en focus voor onze opgroeiende kindjes
dinsdag 30 mei 2023 20:53
Die laatste twee dingen lijken mij een heel mooi iets.
Geef jezelf ook even de tijd om eraan te wennen. Je hoeft niet meteen te staan te juichen.
Zelf heb ik (min of meer onbedoeld) veel leeftijdsverschil tussen mijn kinderen. Zag ik eerst vooral als jammer, maar later ging ik de voordelen zien en nu ben ik er super blij mee dat het zo gegaan is
Geef jezelf ook even de tijd om eraan te wennen. Je hoeft niet meteen te staan te juichen.
Zelf heb ik (min of meer onbedoeld) veel leeftijdsverschil tussen mijn kinderen. Zag ik eerst vooral als jammer, maar later ging ik de voordelen zien en nu ben ik er super blij mee dat het zo gegaan is
Het is zoals het is
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
