Kinderen
alle pijlers
Wachten op een miskraam maar hoelang?
woensdag 12 november 2008 om 09:13
Hallo,
Ik ging gister vol goede moed naar de gynaecoloog. Ik zou bijna 12 weken zwanger zijn. Ik had vorige week wat bloedverlies maar zo weinig dat ik me geen zorgen hoefde te maken volgens de huisarts. Mijn baarmoedermond was wat geirriteerd en waarschijnlijk verloor ik daardoor wat bruinig bloed.
Ik maakte me ook niet al te veel zorgen omdat ik 5 weken geleden een goede echo heb gehad. Het hartje klopte en alles zag er goed uit. Totdat ik gister een echo kreeg. Het hartje is heel kort na die eerste echo al gestopt. Er was een vruchtje van iets meer als 6 weken te zien. Het is zo onwerkelijk.
Sinds gister ben ik ook opeens veel meer gaan bloeden. Ik moet over 2 weken terugkomen in het ziekenhuis. De gynaecoloog verwacht dat ik het voor die tijd wel verlies.
Wie heeft dit ook meegemaakt? Ik voel me zo verdrietig. 24 uur geleden dacht ik zwanger te zijn en nu is het weg... Kan iemand me misschien vertellen wat ik kan verwachten? Ik weet wel dat het bij iedereen anders is en ik heb al informatie op internet gezocht maar ik wilde het toch van me afschrijven.
Ik ging gister vol goede moed naar de gynaecoloog. Ik zou bijna 12 weken zwanger zijn. Ik had vorige week wat bloedverlies maar zo weinig dat ik me geen zorgen hoefde te maken volgens de huisarts. Mijn baarmoedermond was wat geirriteerd en waarschijnlijk verloor ik daardoor wat bruinig bloed.
Ik maakte me ook niet al te veel zorgen omdat ik 5 weken geleden een goede echo heb gehad. Het hartje klopte en alles zag er goed uit. Totdat ik gister een echo kreeg. Het hartje is heel kort na die eerste echo al gestopt. Er was een vruchtje van iets meer als 6 weken te zien. Het is zo onwerkelijk.
Sinds gister ben ik ook opeens veel meer gaan bloeden. Ik moet over 2 weken terugkomen in het ziekenhuis. De gynaecoloog verwacht dat ik het voor die tijd wel verlies.
Wie heeft dit ook meegemaakt? Ik voel me zo verdrietig. 24 uur geleden dacht ik zwanger te zijn en nu is het weg... Kan iemand me misschien vertellen wat ik kan verwachten? Ik weet wel dat het bij iedereen anders is en ik heb al informatie op internet gezocht maar ik wilde het toch van me afschrijven.
vrijdag 14 november 2008 om 09:20
Jalisa, wat ontzettend verdrietig voor je... Ik heb twee miskramen gehad. Bij de eerste hoorde ik net als jij bij de gynaecoloog dat het niet goed was (met 8 weken) en dat het vruchtje rond de 5 weken overleden was. Ik kreeg de keuze curetteren of afwachten en besloot de miskraam af te wachten. Deze was fysiek gezien erg heftig, met veel bloedverlies waardoor ik ook ijzertekort kreeg en duizelingen kreeg. Dat heeft zo'n 2 weken geduurd.
Na mijn tweede miskraam vertelde de gynaecoloog dat het vele bloedverlies kwam doordat het vruchtje al een tijdje daarvoor was overleden. Dat had ik wel graag eerder willen weten, dan had ik voor een curettage kunnen kiezen. Mijn tweede miskraam was begonnen op de ochtend van de controle bij de gyn., ik heb toen niet voor een curettage gekozen. Die miskraam was fysiek veel minder heftig, maar dat kwam volgens de gynaecoloog dus doordat het vruchtje nog maar pas was overleden.
Ik zou in jouw situatie de voorkeur geven aan een curettage en ik begrijp dat je dat ook liever zou willen. Waarom bel je vandaag de gynaecoloog niet en plan je het voor maandag?
Wat je vriend betreft, lijkt het me heel belangrijk hier goed over te praten of anderszins communiceren (elkaar vasthouden is ook een manier, of hij kan je in deze tijd extra goed verzorgen). Een miskraam kan een behoorlijke wissel op een relatie trekken als beiden er verschillend mee omgaan en elkaar daar niet in begrijpen. Als jullie anders tegen deze zwangerschap aankeken, is dat risico alleen maar groter. Het is misschien niet zo gek idee een keer met een professional te gaan praten om een en ander uit te spreken, zodat het niet tussen jullie in blijft staan en bij een volgende zwangerschap opspeelt.
Sterkte ermee meid,
dubio
Na mijn tweede miskraam vertelde de gynaecoloog dat het vele bloedverlies kwam doordat het vruchtje al een tijdje daarvoor was overleden. Dat had ik wel graag eerder willen weten, dan had ik voor een curettage kunnen kiezen. Mijn tweede miskraam was begonnen op de ochtend van de controle bij de gyn., ik heb toen niet voor een curettage gekozen. Die miskraam was fysiek veel minder heftig, maar dat kwam volgens de gynaecoloog dus doordat het vruchtje nog maar pas was overleden.
Ik zou in jouw situatie de voorkeur geven aan een curettage en ik begrijp dat je dat ook liever zou willen. Waarom bel je vandaag de gynaecoloog niet en plan je het voor maandag?
Wat je vriend betreft, lijkt het me heel belangrijk hier goed over te praten of anderszins communiceren (elkaar vasthouden is ook een manier, of hij kan je in deze tijd extra goed verzorgen). Een miskraam kan een behoorlijke wissel op een relatie trekken als beiden er verschillend mee omgaan en elkaar daar niet in begrijpen. Als jullie anders tegen deze zwangerschap aankeken, is dat risico alleen maar groter. Het is misschien niet zo gek idee een keer met een professional te gaan praten om een en ander uit te spreken, zodat het niet tussen jullie in blijft staan en bij een volgende zwangerschap opspeelt.
Sterkte ermee meid,
dubio
Ga in therapie!
vrijdag 14 november 2008 om 22:47
Het is gebeurd...
Vandaag is alles eruit gekomen. Ik kreeg buikpijn en dat werd steeds heftiger. Het leek echt op weeen maar dan iets minder heftig. Ik heb veel bloed verloren en stolsels daarna ben ik op de bank gaan liggen en 2 uur later kwam het vruchtje. Ik heb er naar gekeken en ik denk wel dat alles eruit is. Het was nog best groot maar ik zag er verder niks in. Ik voel me wel raar nu. Heb nog een beetje buikpijn. Toch ben ik wel opgelucht dat mijn lichaam het zelf opgelost heeft. Vooral omdat het voelt alsof mijn lichaam me weken voor de gek heeft gehouden.
Vandaag is alles eruit gekomen. Ik kreeg buikpijn en dat werd steeds heftiger. Het leek echt op weeen maar dan iets minder heftig. Ik heb veel bloed verloren en stolsels daarna ben ik op de bank gaan liggen en 2 uur later kwam het vruchtje. Ik heb er naar gekeken en ik denk wel dat alles eruit is. Het was nog best groot maar ik zag er verder niks in. Ik voel me wel raar nu. Heb nog een beetje buikpijn. Toch ben ik wel opgelucht dat mijn lichaam het zelf opgelost heeft. Vooral omdat het voelt alsof mijn lichaam me weken voor de gek heeft gehouden.
zaterdag 15 november 2008 om 00:52
zondag 16 november 2008 om 10:28
Het is nu 2 dagen geleden en ik voel me best goed. Lichamelijk voel ik me normaal. Ik bloed nog wel maar niet zo erg meer. Geestelijk voel ik me ook wel redelijk goed. Op sommige momenten barst ik in huilen uit maar ik ben vooral erg opgelucht dat het achter de rug is. Zou de echte klap nog komen of is dit het?
Ik zit nog wel met een hoop vragen. Hoe kan het nou zijn misgegaan terwijl ik het hartje heb zien kloppen? Ik dacht dat die kans heel klein was. Hoever was ik nou precies toen het misging? Ik vond het vruchtje best groot ook al herkende ik er verder niks in. En zou ik ooit nog een kindje krijgen?
Ik zit nog wel met een hoop vragen. Hoe kan het nou zijn misgegaan terwijl ik het hartje heb zien kloppen? Ik dacht dat die kans heel klein was. Hoever was ik nou precies toen het misging? Ik vond het vruchtje best groot ook al herkende ik er verder niks in. En zou ik ooit nog een kindje krijgen?
vrijdag 21 november 2008 om 11:31
en ineens bevind ik mij in het zelfde schuitje...
tot woensdag nog vrolijk zwanger, test bij MvM gedaan, spullen meegekregen, alles prima.
woensdagochtend bloedverlies.......... het wordt steeds erger. Huisarts zegt afwachten, meer kunnen we niet doen. Volgende week een echo om te kijken of er nog iets zit, of dat het al schoon is.
Heb veel buikpijn, rugpijn en verlies bloed en stolsel. Dit kan alleen nog mis gaan, ik voel het aan heel mijn lijf. Maar nu dus al 2 dagen zo bezig en het zet niet echt door.
hoe lang zal het duren, komt er nog meer pijn?
ik was 7 weken zwanger en er erg gelukkig mee.
de teleurstelling is groot.
je hoort het zo vaak, toch had ik niet gedacht dat het mij ook zou treffen, ook heb ikaltijd onderschat wat dit allemaal met je doet.
heb me ziekgemeld en voel me vreselijk.
en ik zit te wachten op het vruchtje, ok als het dan niet goed is wil ik er ook vanaf, het liefst vandaag nog. Wat heeft het voor nut dat het nog langer in mij is.
auw wat doet dit zeer.
tot woensdag nog vrolijk zwanger, test bij MvM gedaan, spullen meegekregen, alles prima.
woensdagochtend bloedverlies.......... het wordt steeds erger. Huisarts zegt afwachten, meer kunnen we niet doen. Volgende week een echo om te kijken of er nog iets zit, of dat het al schoon is.
Heb veel buikpijn, rugpijn en verlies bloed en stolsel. Dit kan alleen nog mis gaan, ik voel het aan heel mijn lijf. Maar nu dus al 2 dagen zo bezig en het zet niet echt door.
hoe lang zal het duren, komt er nog meer pijn?
ik was 7 weken zwanger en er erg gelukkig mee.
de teleurstelling is groot.
je hoort het zo vaak, toch had ik niet gedacht dat het mij ook zou treffen, ook heb ikaltijd onderschat wat dit allemaal met je doet.
heb me ziekgemeld en voel me vreselijk.
en ik zit te wachten op het vruchtje, ok als het dan niet goed is wil ik er ook vanaf, het liefst vandaag nog. Wat heeft het voor nut dat het nog langer in mij is.
auw wat doet dit zeer.
vrijdag 21 november 2008 om 11:34
vrijdag 21 november 2008 om 11:46
Wat vervelend.. Ik weet wat het is, heb precies hetzelfde gehad.
De gyn bood mij toen de opties rustig afwachten, tabletten die het afdrijven van het vruchtzakje zouden versnellen of curretage. Ik heb gekozen voor de tabletten. Het zijn officieel maagzweertabletten die je vaginaal in moet brengen. Het klinkt gek, maar het was wel een prettige methode, vond ik. Je hebt het zelf in de hand, kunt lekker thuis blijven en hoeft niet eindeloos te wachten tot het vanzelf komt.
's Nachts heb ik wel veel buikpijn gehad en 's ochtends verloor ik het vruchtzakje.
De dag erna ben ik lekker met mijn moeder gaan winkelen en zijn we naar de dierentuin geweest. Een ontspannen dagje, lekker eten en even gedachten verzetten.
Neem in ieder geval je tijd om het te verwerken, het gaat je vaak niet in de koude kleren zitten.
Als het je nu niet lekker zit, dat je zo lang moet wachten voor je weer bij de gyn terecht kunt, zou ik gewoon bellen. Je bent niet verplicht om nog zo lang met het vruchtje te blijven lopen en niet iedereen vind dat een prettig idee.
In ieder geval heel veel sterkte gewenst!!
De gyn bood mij toen de opties rustig afwachten, tabletten die het afdrijven van het vruchtzakje zouden versnellen of curretage. Ik heb gekozen voor de tabletten. Het zijn officieel maagzweertabletten die je vaginaal in moet brengen. Het klinkt gek, maar het was wel een prettige methode, vond ik. Je hebt het zelf in de hand, kunt lekker thuis blijven en hoeft niet eindeloos te wachten tot het vanzelf komt.
's Nachts heb ik wel veel buikpijn gehad en 's ochtends verloor ik het vruchtzakje.
De dag erna ben ik lekker met mijn moeder gaan winkelen en zijn we naar de dierentuin geweest. Een ontspannen dagje, lekker eten en even gedachten verzetten.
Neem in ieder geval je tijd om het te verwerken, het gaat je vaak niet in de koude kleren zitten.
Als het je nu niet lekker zit, dat je zo lang moet wachten voor je weer bij de gyn terecht kunt, zou ik gewoon bellen. Je bent niet verplicht om nog zo lang met het vruchtje te blijven lopen en niet iedereen vind dat een prettig idee.
In ieder geval heel veel sterkte gewenst!!
vrijdag 21 november 2008 om 12:49
Wat rot, sorry om dit te horen. Ik heb het ook gehad, alleen hebben ze bij mij het eruit gehaald. Ik heb het gelukkig vrij snel goed kunnen verwerken en we noemen het nu ons "proefdraaien" want we gaan ervanuit dat het de volgende keer wel goed gaat. Maar ja, het is en blijft een rot ervaring. Als ik had moeten wachten op een miskraam was het veel moeilijker geweest, Mocht het me weer overkomen zou ik er absoluut op staan dat ze me helpen. Ik kan niet voor iedreen spreken, maar persoonlijk maakte het het gewoon dragelijk. Als het om verder verlopen zwangerschappen gaat is het natuurlijk anders, maar ik zie zo'n klein vruchtje niet echt als een kindje, alleen als ik even heel cru mag zijn als een klompje cellen met de mogelijkheid tot het ontwikkelen naar kindje. Dus toen ze het weghaalden was het lichamelijk in elk geval weer snel goed en hoefde ik niet op dat moment te wachten... daardoor was het emotioneel beter te verwerken. Voor mij dan heh. Tuurlijk hadeen we gehoopt op meer... maar ik kon er zo niet teveel over dwellen en weer naar de toekomst kijken... ik vind het een heel moeilijk idee om te moeten wachten op een miskraam. Ik was toendertijd in Engeland allicht dat ze er daar minder moeilijk over doen? maar ik ben zo blij dat dat mocht toen. Succes en heel veel liefs
zaterdag 22 november 2008 om 10:43
timzalot, ik hoop dat het beter met je gaat. Het begon bij mij met heel weinig bloedverlies en dat werd na een week erger. Pas op het laatste moment kreeg ik buikpijn. Het leek wel een beetje op weeen en daarna was alles er binnen een paar uurtjes uit.
Het is bij mij nu een week geleden maar ik voel me wel goed. Wel vreemd, het lijkt alsof het allemaal nooit gebeurd is. De mensen die het wisten vragen er ook niet meer naar. Alles gaat gewoon door. Dinsdag moet ik naar de gynaecoloog om een echo te maken. Kijken of alles schoon is. Ik denk het wel want ik heb nergens last van op nog een beetje bloedverlies na.
Als ik alleen ben en ik ga er over zitten denken krijg ik het wel moeilijk maar gelukkig heb ik op het moment veel dingen om mee bezig te zijn. Ik heb vorige week een hele leuke baan aangeboden gekregen. Ik was al een tijd op zoek en toen belde mijn oude werkgever of ik even langs wilde komen om te praten. Ik ga maandag al beginnen en het is een leukere functie dan ik eerst had dus daar ben ik wel heel blij mee.
Het is bij mij nu een week geleden maar ik voel me wel goed. Wel vreemd, het lijkt alsof het allemaal nooit gebeurd is. De mensen die het wisten vragen er ook niet meer naar. Alles gaat gewoon door. Dinsdag moet ik naar de gynaecoloog om een echo te maken. Kijken of alles schoon is. Ik denk het wel want ik heb nergens last van op nog een beetje bloedverlies na.
Als ik alleen ben en ik ga er over zitten denken krijg ik het wel moeilijk maar gelukkig heb ik op het moment veel dingen om mee bezig te zijn. Ik heb vorige week een hele leuke baan aangeboden gekregen. Ik was al een tijd op zoek en toen belde mijn oude werkgever of ik even langs wilde komen om te praten. Ik ga maandag al beginnen en het is een leukere functie dan ik eerst had dus daar ben ik wel heel blij mee.
zaterdag 22 november 2008 om 22:38
quote:Jalisa schreef op 22 november 2008 @ 10:43:
Het is bij mij nu een week geleden maar ik voel me wel goed. Wel vreemd, het lijkt alsof het allemaal nooit gebeurd is.
dat heb ik nou ook. Raar he?
Vanmiddag ben ik het verloren, voelde me lichamelijk gelijk een stuk beter. Een paar heftige krampen en ploep daar ging het. Verdween gelijk ver in de WC, heb het dus niet kunnen bekijken. Vind ik ook niet zo erg eigenlijk.
Geestelijk, ik weet het niet. Het voelt inderdaad alsof er nooit een zwangerschap geweest is. Terwijl die 7 weken aanvoelde als 5 maanden..... Op zich ben ik er rustig onder. Ik zie wel hoe het verder gaat. Mijn eerste reactie was: hier wil ik nooit meer mijn vingers aan branden. Maar nu weet ik dat ik er over een tijdje wel weer voor wil gaan.
Deze week nog ziektewet, eerst maar eens bijkomen hiervan.
dank voor jullie steun.
Het is bij mij nu een week geleden maar ik voel me wel goed. Wel vreemd, het lijkt alsof het allemaal nooit gebeurd is.
dat heb ik nou ook. Raar he?
Vanmiddag ben ik het verloren, voelde me lichamelijk gelijk een stuk beter. Een paar heftige krampen en ploep daar ging het. Verdween gelijk ver in de WC, heb het dus niet kunnen bekijken. Vind ik ook niet zo erg eigenlijk.
Geestelijk, ik weet het niet. Het voelt inderdaad alsof er nooit een zwangerschap geweest is. Terwijl die 7 weken aanvoelde als 5 maanden..... Op zich ben ik er rustig onder. Ik zie wel hoe het verder gaat. Mijn eerste reactie was: hier wil ik nooit meer mijn vingers aan branden. Maar nu weet ik dat ik er over een tijdje wel weer voor wil gaan.
Deze week nog ziektewet, eerst maar eens bijkomen hiervan.
dank voor jullie steun.
dinsdag 25 november 2008 om 15:47
Hoi, ik ben er nog!
Met mij gaat het eigelijk wel goed. Ik ben vandaag bij de gynaecoloog geweest en mijn baarmoeder is schoon. Het bloeden is nog niet helemaal weg maar dat zal hooguit nog een week duren.
Ik ga zodra ik mijn menstruatie krijg weer beginnen met de pil. Deze zwangerschap was namelijk heel onverwachts en hoewel ik er wel blij mee was, wil ik toch een tijdje wachten met opnieuw zwanger worden. De afgelopen tijd was best heftig dus ik ga me voorlopig concentreren op andere dingen. Ik heb een hele lieve dochter en ik heb net een nieuwe baan. Ik wil wel heel graag een tweede kindje maar het heeft geen haast. Misschien dat we er volgend jaar weer voor gaan maar eerst hier maar van bijkomen.
timzalot, hoe gaat het nu met je?
Met mij gaat het eigelijk wel goed. Ik ben vandaag bij de gynaecoloog geweest en mijn baarmoeder is schoon. Het bloeden is nog niet helemaal weg maar dat zal hooguit nog een week duren.
Ik ga zodra ik mijn menstruatie krijg weer beginnen met de pil. Deze zwangerschap was namelijk heel onverwachts en hoewel ik er wel blij mee was, wil ik toch een tijdje wachten met opnieuw zwanger worden. De afgelopen tijd was best heftig dus ik ga me voorlopig concentreren op andere dingen. Ik heb een hele lieve dochter en ik heb net een nieuwe baan. Ik wil wel heel graag een tweede kindje maar het heeft geen haast. Misschien dat we er volgend jaar weer voor gaan maar eerst hier maar van bijkomen.
timzalot, hoe gaat het nu met je?
woensdag 26 november 2008 om 14:41
hoi,
goh, wat knap van je.
ik moet morgen naar de gyn. ben benieuwd of het nu goed schoon is. Het bloeden was de laatste dagen nihil, maar sinds gister wordt het weer heftiger. Ik heb er niet veel last van. In mijn hoofd is het wisselend, af en toe nog erg verdrietig, maar overwegend gaat het goed. Heb alleen geen zin om alweer te gaan werken. Ik heb me momenteel gestort op het decoreren van mijn huis. lekker freubelen, werkt therapeutisch denk ik....
wij willen overigens gelijk door, maar ik heb me voorgenomen er nu minder stressig over te gaan doen. het komt zoals het wezen moet. Ik hou me erg vast aan mijn 2,5 jarige topper!! wat een geluk dat hij er is!
X
goh, wat knap van je.
ik moet morgen naar de gyn. ben benieuwd of het nu goed schoon is. Het bloeden was de laatste dagen nihil, maar sinds gister wordt het weer heftiger. Ik heb er niet veel last van. In mijn hoofd is het wisselend, af en toe nog erg verdrietig, maar overwegend gaat het goed. Heb alleen geen zin om alweer te gaan werken. Ik heb me momenteel gestort op het decoreren van mijn huis. lekker freubelen, werkt therapeutisch denk ik....
wij willen overigens gelijk door, maar ik heb me voorgenomen er nu minder stressig over te gaan doen. het komt zoals het wezen moet. Ik hou me erg vast aan mijn 2,5 jarige topper!! wat een geluk dat hij er is!
X
woensdag 26 november 2008 om 19:14
