Kinderen
alle pijlers
Wie heeft er ook 1 kind en wat zijn de voor -en nadelen??
dinsdag 10 maart 2009 om 10:20
dinsdag 10 maart 2009 om 10:23
Helemaal eens met Eowynn: ik heb er nooit veel van gevonden. Het was gewoon zo. Toen ik tien was, wilde ik een broertje of zusje, want 'iedereen kreeg er eentje'. Net alsof het de nieuwe barbie was ofzo.
Ben altijd erg boos geworden over de opmerkingen die mensen zo stom kunnen maken. Tegen mijn moeder ook: 'Als er iets met haar gebeurt, heb je niks meer'. Alsof je minder verdrietig bent als je twee kinderen hebt en er gebeurt iets met eentje...???
Het is natuurlijk wel zo dat je als ouders van één al je aandacht op je ene kind kunt richten en dat is wellicht een valkuil. Ik heb gelukkig altijd het gevoel gehad dat ik kon doen wat ik wilde, ik ben niet te beschermend opgevoed en mocht zelfs meer dan mijn vriendin-met-zus en daar ben ik heel blij om. Je krijgt kinderen om ze weer los te laten en uiteindelijk maakt het dan niet uit of het om één kind gaat of om meerdere - sommige mensen hebben meer moeite met loslaten dan andere.
Ben altijd erg boos geworden over de opmerkingen die mensen zo stom kunnen maken. Tegen mijn moeder ook: 'Als er iets met haar gebeurt, heb je niks meer'. Alsof je minder verdrietig bent als je twee kinderen hebt en er gebeurt iets met eentje...???
Het is natuurlijk wel zo dat je als ouders van één al je aandacht op je ene kind kunt richten en dat is wellicht een valkuil. Ik heb gelukkig altijd het gevoel gehad dat ik kon doen wat ik wilde, ik ben niet te beschermend opgevoed en mocht zelfs meer dan mijn vriendin-met-zus en daar ben ik heel blij om. Je krijgt kinderen om ze weer los te laten en uiteindelijk maakt het dan niet uit of het om één kind gaat of om meerdere - sommige mensen hebben meer moeite met loslaten dan andere.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:23
quote:jemamem schreef op 10 maart 2009 @ 10:19:
Enne..volwassen mensen die nog steeds heel blij zijn met exclusieve aandacht van hun ouders zijn nooit echt volwassen geworden vrees ik.
Waarom zou je als volwassene niet meer blij mogen zijn met het feit dat je geweldig met je ouders kunt opschieten en graag tijd met ze door wilt brengen?
Ik vind het vaak onbegrijpelijk dat ik mensen het contact met hun ouders zie verwaarlozen op 't moment dat ze zelf volwassen zijn geworden.
Enne..volwassen mensen die nog steeds heel blij zijn met exclusieve aandacht van hun ouders zijn nooit echt volwassen geworden vrees ik.
Waarom zou je als volwassene niet meer blij mogen zijn met het feit dat je geweldig met je ouders kunt opschieten en graag tijd met ze door wilt brengen?
Ik vind het vaak onbegrijpelijk dat ik mensen het contact met hun ouders zie verwaarlozen op 't moment dat ze zelf volwassen zijn geworden.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:24
quote:will78 schreef op 10 maart 2009 @ 10:22:
Zelf zie ik het niet zitten , gebruik ook AD en heb mijn leven nu op de rails.
Maar voel me weleens egoïstisch to mijn zoon omdat ik er voor kies dat hij alleen is....dan zou ik het niet doen. Een kindje krijgen is namelijk niet niks. Het zet je leven weer op zijn kop. Dat moet je alleen doen als je dat samen met je partner enorm graag wilt. En niet omdat het anders zielig is voor je zoon.
Zelf zie ik het niet zitten , gebruik ook AD en heb mijn leven nu op de rails.
Maar voel me weleens egoïstisch to mijn zoon omdat ik er voor kies dat hij alleen is....dan zou ik het niet doen. Een kindje krijgen is namelijk niet niks. Het zet je leven weer op zijn kop. Dat moet je alleen doen als je dat samen met je partner enorm graag wilt. En niet omdat het anders zielig is voor je zoon.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 10 maart 2009 om 10:26
Precies: vooral niet doen omdat het zielig zou zijn voor je zoon. Er is namelijk absoluut niet gezegd dat hij uiteindelijk wel blij is met broer/zus 
ps: ik heb ook regelmatig te horen gekregen: oh, ben jij enig kind? Goh, dat had ik niet gedacht! Alsof enig kind zijn synoniem staat voor.... prinsesje? verwend nest? contactgestoord?
ps: ik heb ook regelmatig te horen gekregen: oh, ben jij enig kind? Goh, dat had ik niet gedacht! Alsof enig kind zijn synoniem staat voor.... prinsesje? verwend nest? contactgestoord?
dinsdag 10 maart 2009 om 10:30
Wiil78, je hebt het er zelf moeilijker mee dan je zoon begrijp ik?
Ik denk dat je dat altijd houdt dat je je kind niet altijd kunt geven wat je zou willen. Je zoon zal -net als elk ander kind- dagen hebben dat het zich verveelt en alleen voelt. Dat zal hij ook hebben met een brusje (=snel woord voor broertje of zusje). Want die is ook te jong dan en niet altijd beschikbaar om mee te spelen en dan slaat de grote verveling er-wil-vandaag-niemand-met-mij-spelen toe. Het gaat om het totaalplaatje van je kind en dat klinkt goed. Jullie leven is ondanks 1 kind gevuld met andere kinderen en je kind heeft geleerd zich goed te vermaken.
Ik denk dat het voor veel ouders meer een probleem van zichzelf is hoe zielig ze het vinden. Ik snap het btw wel hoor, want ik kan dat gevoel met vlagen ook wel eens hebben.
Ik denk dat je dat altijd houdt dat je je kind niet altijd kunt geven wat je zou willen. Je zoon zal -net als elk ander kind- dagen hebben dat het zich verveelt en alleen voelt. Dat zal hij ook hebben met een brusje (=snel woord voor broertje of zusje). Want die is ook te jong dan en niet altijd beschikbaar om mee te spelen en dan slaat de grote verveling er-wil-vandaag-niemand-met-mij-spelen toe. Het gaat om het totaalplaatje van je kind en dat klinkt goed. Jullie leven is ondanks 1 kind gevuld met andere kinderen en je kind heeft geleerd zich goed te vermaken.
Ik denk dat het voor veel ouders meer een probleem van zichzelf is hoe zielig ze het vinden. Ik snap het btw wel hoor, want ik kan dat gevoel met vlagen ook wel eens hebben.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:32
Het is denk ik maar net hoe je ermee omgaat. Ik kende een stel en die wilden ook graag 1 kind. Hebben ze ook. vervolgens zeiden ze dan ook dat ze niet een broertje of zusje wilden, want ze zeiden bij voorbaat al dat ze het moeilijk zouden vinden aandacht te verdelen. Ze vonden het al moeilijk met hun 2 honden wie er als eerste een hondekoekje kreeg. De hele toekomst van dat kind stond al uitgestippeld, schoolkeuze, kledingkeuze, hoe lang ze thuis zou wonen etc
dan krijg je toch een veel te zwaar pakket aan verwachtingen van je ouders mee op je schouders?
dan krijg je toch een veel te zwaar pakket aan verwachtingen van je ouders mee op je schouders?
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 10 maart 2009 om 10:36
Ik ben zelf enig kind en Zwiepje blijft dit ook. Mr. Zwieber heeft wel broer/zus. Wat ik zie bij mijn man is gewoon te erg voor woorden: 0.0 echte band met ouders, niemand is oprecht in elkaar geinteresseerd, er wordt meer van het ene kind gehouden dan het andere, zelfde met kleinkinderen, langskomen is een verplicht nummertje, voortrekken van kinderen/kleinkinderen ten opzichte van elkaar, etc. Ongelooflijk. Het is zo anders dan bij mij. Ik ben dus enig kind en heb een hele sterke band met mijn ouders. Wat El zegt klopt denk ik wel, dat het grootste gedeelte van de enig kinderen een veel diepere band met hun ouders hebben dan mensen met broers en zussen. Ik kan in ieder geval geen voorbeelden noemen waarbij dat niet zo is. (betekent niet dat het altijd zo is natuurlijk maar het is wel iets wat ik waarneem).
Er zit wat mij betreft maar 1 nadeel aan enig kind zijn: als je ouder bent en je ouders ziek worden valt alle zorg op jou en kan je die niet delen met broer of zus. Dat is het.
Dat geneuzel dat enig kinderen zielig zijn: wat een onzin zeg!
Er zit wat mij betreft maar 1 nadeel aan enig kind zijn: als je ouder bent en je ouders ziek worden valt alle zorg op jou en kan je die niet delen met broer of zus. Dat is het.
Dat geneuzel dat enig kinderen zielig zijn: wat een onzin zeg!
dinsdag 10 maart 2009 om 10:37
dinsdag 10 maart 2009 om 10:42
Ik ben moeder van 3 kinderen en ik zou echt nooit voor 1 kind kiezen als ik dat zelf in de hand had (want ik besef maar al te goed dat je daar zelf niets over te zeggen hebt, het moet ook maar lukken). Een is maar alleen en ik zie bij veel kinderen op school die ook alleen zijn, dat ze ontzettend verwend worden en vervelend zijn als ze hier komen spelen. Als kinderen met meer in een gezin zijn, leren ze ook heel veel van elkaar. Het is gezellig, altijd iemand om mee te spelen. En soms ook ruzie, en daar leren ze ook weer van. Later als je ouders er niet meer zijn, heb je elkaar nog. Lijkt me toch heel erg om dan alleen achter te blijven. Ik weet ook wel dat niet allen broers en zussen zo'n goede band met elkaar hebben, maar in de meeste gevallen zie ik toch wel veel goede broer/zus contacten om me heen. Zelf kom ik uit een gezin met twee kinderen. Ik heb mijn ouders gek gezeurd om meer broers of zussen. Helaas.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:43
Hahahaha, sorry, ik zal wel last hebben van mijn ongi. Bovendien is mijn hubby de hele week weg dus ik ben best een beetje depri.quote:intiem schreef op 10 maart 2009 @ 10:41:
Op viva mag je het woord brusje gebruiken Annie Gooi, net als andere verzinsels als imo en nog meer woordspelingen waar ik effe niet op (wil) komen.
Op viva mag je het woord brusje gebruiken Annie Gooi, net als andere verzinsels als imo en nog meer woordspelingen waar ik effe niet op (wil) komen.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:47
quote:Zwieber schreef op 10 maart 2009 @ 10:36:
Er zit wat mij betreft maar 1 nadeel aan enig kind zijn: als je ouder bent en je ouders ziek worden valt alle zorg op jou en kan je die niet delen met broer of zus. Dat is het.
Ik denk persoonlijk dat de kans op frustraties daarover bij meer kind gezinnen groter is.
Ik heb het van mijn schoonouders weer fijn mogen aanschouwen:
grote frustratie van de moeder van mijn vriend omdat zij vooral de zorg voor haar moeder (die mijn inziens alles meevalt) in haar eentje 'moet' doen. En haar broers en zusje dat niet doen.
De vader van mijn vriend die vooral bijna alleen maar kan klagen over hoe gluiperig zijn broers zijn en dat die het liefst de hele erfenis voor zichzelf zouden willen houden (maar zlef wel zorgen dat hij precies dát krijgt wat hij hebben wil).
Kortom, als je het mij vraagt, allemaal kinderen die op volwassen leeftijd nog steeds zijn blijven hangen in machtsspelletjes, ongewtijfeld gevoed door ouders die dit in stand bleven houden door hun reageren (voortrekken .e.d) op hun kinderen.
Mijn vriend heeft ook amper contact met zijn twee zusjes. mag hopen dat zij dit soort taferelen niet met elkaar hoeven delen.
Mijn zusje en ik gaan juist wél heel close met elkaar om en de erfenis was echt geen probleem! Ook de zorg voor onze vader is al ter sprake gekomen en zij weet al van mij dat ik daarin waarschijnlijk afstand hou. Gelukkig respecteert ze dat. In de praktijk moet dat nog blijken uiteraard hoe ik en zij ons eronder houden.
Het gaat er echt om hoe je als kinderen met elkaar opgroeit hoe taken verdeelt worden.
Er zit wat mij betreft maar 1 nadeel aan enig kind zijn: als je ouder bent en je ouders ziek worden valt alle zorg op jou en kan je die niet delen met broer of zus. Dat is het.
Ik denk persoonlijk dat de kans op frustraties daarover bij meer kind gezinnen groter is.
Ik heb het van mijn schoonouders weer fijn mogen aanschouwen:
grote frustratie van de moeder van mijn vriend omdat zij vooral de zorg voor haar moeder (die mijn inziens alles meevalt) in haar eentje 'moet' doen. En haar broers en zusje dat niet doen.
De vader van mijn vriend die vooral bijna alleen maar kan klagen over hoe gluiperig zijn broers zijn en dat die het liefst de hele erfenis voor zichzelf zouden willen houden (maar zlef wel zorgen dat hij precies dát krijgt wat hij hebben wil).
Kortom, als je het mij vraagt, allemaal kinderen die op volwassen leeftijd nog steeds zijn blijven hangen in machtsspelletjes, ongewtijfeld gevoed door ouders die dit in stand bleven houden door hun reageren (voortrekken .e.d) op hun kinderen.
Mijn vriend heeft ook amper contact met zijn twee zusjes. mag hopen dat zij dit soort taferelen niet met elkaar hoeven delen.
Mijn zusje en ik gaan juist wél heel close met elkaar om en de erfenis was echt geen probleem! Ook de zorg voor onze vader is al ter sprake gekomen en zij weet al van mij dat ik daarin waarschijnlijk afstand hou. Gelukkig respecteert ze dat. In de praktijk moet dat nog blijken uiteraard hoe ik en zij ons eronder houden.
Het gaat er echt om hoe je als kinderen met elkaar opgroeit hoe taken verdeelt worden.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:48
Dan weer over het onderwerp; ik ben blij met mijn zus, mijn man is blij met zijn broer en 2 zussen. Ook al is er dan geen dagelijks contact, het kan fijn zijn om op iemand terug te vallen. Als je dat niet hebt, weet je ook niet wat je mist.
Het is dus onzin om vanuit welk standpunt dan ook te zeggen wat beter is. Immers, met broers of zussen weet je niet anders en zonder ook niet.
Het is dus onzin om vanuit welk standpunt dan ook te zeggen wat beter is. Immers, met broers of zussen weet je niet anders en zonder ook niet.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:48
Oke, on topic.
Wij wilden er maar één, maar Bart's zeg maar nee dan krijg je er twee gold ook voor ons en nu dus twee. Maar achteraf gezien zijn we zooo blij met twee t.o.v. één. Niet dat we keus hebben, haha.
Het grote voordeel van twee is natuurlijk dat ze elkaar ook bezig kunnen houden. Zelfs nu, ze zijn pas 1 en 2, kunnen ze al leuk samen spelen. Na het bad bijvoorbeeld, liggen Vent en ik lekker samen op bed 20 minuten tv te kijken, terwijl die twee bezig zijn samen in hun kamers. Ik kijk nu al uit naar de zomervakantie, ik zie ze al hele dagen samen in het pierebadje klooien.
Het grote nadeel van twee is dat ze ook zoveel kunnen ruzieën. Niet te geloven, duwen, knijpen, haar trekken, nu al!
En dubbele crechekosten, rib uit onze lijven.
Wij wilden er maar één, maar Bart's zeg maar nee dan krijg je er twee gold ook voor ons en nu dus twee. Maar achteraf gezien zijn we zooo blij met twee t.o.v. één. Niet dat we keus hebben, haha.
Het grote voordeel van twee is natuurlijk dat ze elkaar ook bezig kunnen houden. Zelfs nu, ze zijn pas 1 en 2, kunnen ze al leuk samen spelen. Na het bad bijvoorbeeld, liggen Vent en ik lekker samen op bed 20 minuten tv te kijken, terwijl die twee bezig zijn samen in hun kamers. Ik kijk nu al uit naar de zomervakantie, ik zie ze al hele dagen samen in het pierebadje klooien.
Het grote nadeel van twee is dat ze ook zoveel kunnen ruzieën. Niet te geloven, duwen, knijpen, haar trekken, nu al!
En dubbele crechekosten, rib uit onze lijven.
dinsdag 10 maart 2009 om 10:50
quote:Zwieber schreef op 10 maart 2009 @ 10:41:
brusje is wél heel erg hoor, intiem.
ja! Maar broertje of zusje als je snel wilt typen óók. Klussen heeft notabene meer letters dan sexen en net zoveel asl seksen of neuken. Dus daar zie ik geen toevoeging in .
Hé, enne het is NIET ongi, maar rode duivels! Got that?
brusje is wél heel erg hoor, intiem.
ja! Maar broertje of zusje als je snel wilt typen óók. Klussen heeft notabene meer letters dan sexen en net zoveel asl seksen of neuken. Dus daar zie ik geen toevoeging in .
Hé, enne het is NIET ongi, maar rode duivels! Got that?
dinsdag 10 maart 2009 om 10:53
quote:Ainne schreef op 10 maart 2009 @ 10:48:
Oke, on topic.
Wij wilden er maar één, maar Bart's zeg maar nee dan krijg je er twee gold ook voor ons en nu dus twee. Maar achteraf gezien zijn we zooo blij met twee t.o.v. één. Niet dat we keus hebben, haha.
Het grote voordeel van twee is natuurlijk dat ze elkaar ook bezig kunnen houden. Zelfs nu, ze zijn pas 1 en 2, kunnen ze al leuk samen spelen. Na het bad bijvoorbeeld, liggen Vent en ik lekker samen op bed 20 minuten tv te kijken, terwijl die twee bezig zijn samen in hun kamers. Ik kijk nu al uit naar de zomervakantie, ik zie ze al hele dagen samen in het pierebadje klooien.
Het grote nadeel van twee is dat ze ook zoveel kunnen ruzieën. Niet te geloven, duwen, knijpen, haar trekken, nu al!
En dubbele crechekosten, rib uit onze lijven.Dit gaat dan wel weer uit van de veronderstelling dat je er twee snel achter elkaar krijgt, dat zou ik dus sowieso nooit hebben gedaan.
Oke, on topic.
Wij wilden er maar één, maar Bart's zeg maar nee dan krijg je er twee gold ook voor ons en nu dus twee. Maar achteraf gezien zijn we zooo blij met twee t.o.v. één. Niet dat we keus hebben, haha.
Het grote voordeel van twee is natuurlijk dat ze elkaar ook bezig kunnen houden. Zelfs nu, ze zijn pas 1 en 2, kunnen ze al leuk samen spelen. Na het bad bijvoorbeeld, liggen Vent en ik lekker samen op bed 20 minuten tv te kijken, terwijl die twee bezig zijn samen in hun kamers. Ik kijk nu al uit naar de zomervakantie, ik zie ze al hele dagen samen in het pierebadje klooien.
Het grote nadeel van twee is dat ze ook zoveel kunnen ruzieën. Niet te geloven, duwen, knijpen, haar trekken, nu al!
En dubbele crechekosten, rib uit onze lijven.Dit gaat dan wel weer uit van de veronderstelling dat je er twee snel achter elkaar krijgt, dat zou ik dus sowieso nooit hebben gedaan.
