Kinderen
alle pijlers
Wie heeft er ook 1 kind en wat zijn de voor -en nadelen??
dinsdag 10 maart 2009 om 08:59
Ik bén enig kind en ik vind dat zalig! Geen gezeik met drukke siblings. Je bent exclusief voor je ouders, dus je krijgt 'n betere band dan wanneer je maar één van de velen bent.
Ik wil zelf geen kinderen, maar had ik 't moederschap geambieerd had ik er niet eens over na hoeven denken en zou dat er vanzelfsprekend ook maar 1 zijn geworden.
Ik wil zelf geen kinderen, maar had ik 't moederschap geambieerd had ik er niet eens over na hoeven denken en zou dat er vanzelfsprekend ook maar 1 zijn geworden.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:09
Wij hebben ook 1 kind en weet niet of er nog en 2e bij gaat komen. wordt al 39 en ben erg aan twijfelen. Voordelen van maar 1 kind is dat het allemaal wat makkelijker gaat. Je bent mobieler. Je hoeft geen scheidsrechter te spelen tussen broertjes of zusjes. Nadeel viind ik dat mijn kind nooit iemand zal hebben om de speciale dingen uit ons gezin te delen. Maar ja dan moet je het ook treffen.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:16
Ik ben zelf enig kind en vind het vreselijk. Als het mij gegund is zal ik later altijd meer dan één kind willen. Sowieso een betere band met je ouders omdat je enig kind bent is onzin dat ligt er maar net aan uit wat voor een gezin je komt. Mijn ouders zijn bijvoorbeeld gescheiden dus woonde ik alleen met mijn moeder die mij na de scheiding als een soort project heeft verheven. Ik had zooooo graag broertjes of zusjes gehad om alles mee te delen. Nog steeds mis ik het trouwens...ben nu 28 en als ik naar mijn vriend kijk hoe hij met zijn broertjes omgaat en wat een leuk gezin dat is vind ik het nog steeds jammer dat ik dat niet heb. Vooral ook als mijn ouders later dood zijn kan ik met niemand delen hoe het bij ons vroeger was.... Wat mij betreft geen voordelen.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:22
quote:elninjoo schreef op 10 maart 2009 @ 09:10:
In mijn vriendenkring heeft helemaal niemand 'n goede band met broer of zus. Ze zien ze voornamelijk als 'n verplicht nummertje. Denk dat je kind zoiets kan missen als kiespijn.Nou dat vind ik wel een aparte benadering... Ik denk dat een kind heel veel leert van broertjes of zusjes hebben. In mijn omgeving hebben veel mensen broers of zussen en de één gaat er inderdaad meer mee om dan de andere maar ze zijn er allemaal blij mee...
In mijn vriendenkring heeft helemaal niemand 'n goede band met broer of zus. Ze zien ze voornamelijk als 'n verplicht nummertje. Denk dat je kind zoiets kan missen als kiespijn.Nou dat vind ik wel een aparte benadering... Ik denk dat een kind heel veel leert van broertjes of zusjes hebben. In mijn omgeving hebben veel mensen broers of zussen en de één gaat er inderdaad meer mee om dan de andere maar ze zijn er allemaal blij mee...
dinsdag 10 maart 2009 om 09:24
Wij hebben één kind en we kunnen er niet meer krijgen. Persoonlijk vind ik één kind (voor mij/ons) ook voldoende, het is geen groot verdriet dat ik er niet meer heb gekregen, laat ik het zo zeggen.
Ik ken veel mensen die enig kind zijn, mijn beste vriendin bijvoorbeeld, en die vindt het ook zalig, zij heeft het niet gemist, meer kinderen in het gezin, er zijn er ook die wel graag broers en zussen hadden gehad. Ik ken trouwens ook mensen die broers en zusters hebben en dat vreselijk vinden. Het hangt er dus maar net vanaf hoe je dat zelf ervaart. Ik heb een broer en dat is voor mij, na mijn man, de belangrijkste man in mijn leven.
Het voordeel van één kind is dat je makkelijk oppas vindt, is mij opgevallen. Logeren is ook bijna nooit een probleem. Je kunt je helemaal richten op je ene kind, in ons geval is dat fijn, want wij hebben er een met gebruiksaanwijzing (doet er verder niet toe maar het is een voordeel). Één kind om op te letten, één kind om op te voeden, één om je zorgen over te maken
Ik ben heel blij met mijn éne kind.
Ik ken veel mensen die enig kind zijn, mijn beste vriendin bijvoorbeeld, en die vindt het ook zalig, zij heeft het niet gemist, meer kinderen in het gezin, er zijn er ook die wel graag broers en zussen hadden gehad. Ik ken trouwens ook mensen die broers en zusters hebben en dat vreselijk vinden. Het hangt er dus maar net vanaf hoe je dat zelf ervaart. Ik heb een broer en dat is voor mij, na mijn man, de belangrijkste man in mijn leven.
Het voordeel van één kind is dat je makkelijk oppas vindt, is mij opgevallen. Logeren is ook bijna nooit een probleem. Je kunt je helemaal richten op je ene kind, in ons geval is dat fijn, want wij hebben er een met gebruiksaanwijzing (doet er verder niet toe maar het is een voordeel). Één kind om op te letten, één kind om op te voeden, één om je zorgen over te maken
Ik ben heel blij met mijn éne kind.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:26
quote:elninjoo schreef op 10 maart 2009 @ 09:10:
In mijn vriendenkring heeft helemaal niemand 'n goede band met broer of zus. Ze zien ze voornamelijk als 'n verplicht nummertje. Denk dat je kind zoiets kan missen als kiespijn.Wat een onzin. Dat ligt gewoon aan je vrienden en hun familie. Mijn broer is mijn beste vriend en ik vind met hem omgaan een feest. Typerend, dat dat nou precies in jóuw vriendenkring is trouwens, dat die allemaal hun broers en zussen haten.
In mijn vriendenkring heeft helemaal niemand 'n goede band met broer of zus. Ze zien ze voornamelijk als 'n verplicht nummertje. Denk dat je kind zoiets kan missen als kiespijn.Wat een onzin. Dat ligt gewoon aan je vrienden en hun familie. Mijn broer is mijn beste vriend en ik vind met hem omgaan een feest. Typerend, dat dat nou precies in jóuw vriendenkring is trouwens, dat die allemaal hun broers en zussen haten.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:26
quote:elninjoo schreef op 10 maart 2009 @ 08:59:
Ik bén enig kind en ik vind dat zalig! Geen gezeik met drukke siblings. Je bent exclusief voor je ouders, dus je krijgt 'n betere band dan wanneer je maar één van de velen bent.
Ik wil zelf geen kinderen, maar had ik 't moederschap geambieerd had ik er niet eens over na hoeven denken en zou dat er vanzelfsprekend ook maar 1 zijn geworden.
Sorry, maar dit slaat als een tang op een varken!!!
Als je het als ouders 'goed' doet dan zijn AL je kinderen exclusief voor je, je houdt van elk kind evenveel maar anders.
Je opmerking over 'wanneer je maar één van de velen bent' riekt een beetje naar 'verwend-meisjes-geur'.
En hoe bedoel je dat je 'een betere band krijgt met je ouders als je enig kind bent'........zucht............jij leeft echt in je eigen fantasiewereld
Of vind je heel misschien ergens diep in jezelf dat je toch liever nog een broer of zus gehad zou willen hebben en reageer je daarom zo vreemd? Het zou zomaar kunnen he.
Ik bén enig kind en ik vind dat zalig! Geen gezeik met drukke siblings. Je bent exclusief voor je ouders, dus je krijgt 'n betere band dan wanneer je maar één van de velen bent.
Ik wil zelf geen kinderen, maar had ik 't moederschap geambieerd had ik er niet eens over na hoeven denken en zou dat er vanzelfsprekend ook maar 1 zijn geworden.
Sorry, maar dit slaat als een tang op een varken!!!
Als je het als ouders 'goed' doet dan zijn AL je kinderen exclusief voor je, je houdt van elk kind evenveel maar anders.
Je opmerking over 'wanneer je maar één van de velen bent' riekt een beetje naar 'verwend-meisjes-geur'.
En hoe bedoel je dat je 'een betere band krijgt met je ouders als je enig kind bent'........zucht............jij leeft echt in je eigen fantasiewereld
Of vind je heel misschien ergens diep in jezelf dat je toch liever nog een broer of zus gehad zou willen hebben en reageer je daarom zo vreemd? Het zou zomaar kunnen he.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:29
quote:elninjoo schreef op 10 maart 2009 @ 09:10:
In mijn vriendenkring heeft helemaal niemand 'n goede band met broer of zus. Ze zien ze voornamelijk als 'n verplicht nummertje. Denk dat je kind zoiets kan missen als kiespijn.Er zijn wel uitzonderingen hoor. Ik ben erg blij met mijn zussen. Had ze niet willen missen.
In mijn vriendenkring heeft helemaal niemand 'n goede band met broer of zus. Ze zien ze voornamelijk als 'n verplicht nummertje. Denk dat je kind zoiets kan missen als kiespijn.Er zijn wel uitzonderingen hoor. Ik ben erg blij met mijn zussen. Had ze niet willen missen.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 10 maart 2009 om 09:29
Ik heb er twee, maar ik kan je wel wat voor- en nadelen geven:
Nadelen: het is drukker, je moet je aandacht beter verdelen en twee aparte opvoedmethodes gebruiken (want het zijn verschillende kinderen) en kunnen switchen tussen kind 1 en kind 2 (of 3), je bent minder flexibel en er blijft minder tijd voor jezelf over.
Voordelen: het is zo ontzettend leuk om kinderen samen te zien opgroeien, je hebt een grotere familie, en dat vind persoonlijk een voordeel, als ik kijk naar de toekomst zou ik niet willen dat mijn kind in zijn eentje de zorg voor hulpbehoevende ouders heeft bijvoorbeeld, of wanneer de oudesr overlijden dat het kind dan alleen overblijft. En ik denk dat een kind veel leert van het samen opgroeien met een ander kind.
Maar dat zijn allemaal geen sluitende voor- en nadelen. Het gaat maar om 1 ding: wat wil jij als ouder. Voel je je prettig bij 1 kind en is dat genoeg, dan is dat prima. Voel je een sterke wens voor meer kinderen, dan is dat prima, en genoeg.
Elninjoo's voorbeeld getuigd weer van een geweldig gebrek aan inzicht dat het bij andere mensen ook weleens anders kan zijn.
Sommige broers en zussen kunnen prima met elkaar overweg, anderen niet, sommige kinderen zonder broers of zussen vinden dat geweldig, anderen missen hun hele leven een broer of zus.
Dat kun je van tevoren niet inschatten.
Ik denk dat er daarvoor teveel factoren meespelen. Karakter, opvoeding, hoe sta je er als ouders in, enzovoorts.
Je moet doen wat je zelf wilt, je weet toch nooit hoe het uitpakt. Kinderen die alleen zijn zijn niet per definitie verwend of zielig, kinderen met broers of zussen niet per se socialer of gelukkiger.
Nadelen: het is drukker, je moet je aandacht beter verdelen en twee aparte opvoedmethodes gebruiken (want het zijn verschillende kinderen) en kunnen switchen tussen kind 1 en kind 2 (of 3), je bent minder flexibel en er blijft minder tijd voor jezelf over.
Voordelen: het is zo ontzettend leuk om kinderen samen te zien opgroeien, je hebt een grotere familie, en dat vind persoonlijk een voordeel, als ik kijk naar de toekomst zou ik niet willen dat mijn kind in zijn eentje de zorg voor hulpbehoevende ouders heeft bijvoorbeeld, of wanneer de oudesr overlijden dat het kind dan alleen overblijft. En ik denk dat een kind veel leert van het samen opgroeien met een ander kind.
Maar dat zijn allemaal geen sluitende voor- en nadelen. Het gaat maar om 1 ding: wat wil jij als ouder. Voel je je prettig bij 1 kind en is dat genoeg, dan is dat prima. Voel je een sterke wens voor meer kinderen, dan is dat prima, en genoeg.
Elninjoo's voorbeeld getuigd weer van een geweldig gebrek aan inzicht dat het bij andere mensen ook weleens anders kan zijn.
Sommige broers en zussen kunnen prima met elkaar overweg, anderen niet, sommige kinderen zonder broers of zussen vinden dat geweldig, anderen missen hun hele leven een broer of zus.
Dat kun je van tevoren niet inschatten.
Ik denk dat er daarvoor teveel factoren meespelen. Karakter, opvoeding, hoe sta je er als ouders in, enzovoorts.
Je moet doen wat je zelf wilt, je weet toch nooit hoe het uitpakt. Kinderen die alleen zijn zijn niet per definitie verwend of zielig, kinderen met broers of zussen niet per se socialer of gelukkiger.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:30
quote:eleonora schreef op 10 maart 2009 @ 09:24:
Wij hebben één kind en we kunnen er niet meer krijgen. Persoonlijk vind ik één kind (voor mij/ons) ook voldoende, het is geen groot verdriet dat ik er niet meer heb gekregen, laat ik het zo zeggen.
Ik ken veel mensen die enig kind zijn, mijn beste vriendin bijvoorbeeld, en die vindt het ook zalig, zij heeft het niet gemist, meer kinderen in het gezin, er zijn er ook die wel graag broers en zussen hadden gehad. Ik ken trouwens ook mensen die broers en zusters hebben en dat vreselijk vinden. Het hangt er dus maar net vanaf hoe je dat zelf ervaart. Ik heb een broer en dat is voor mij, na mijn man, de belangrijkste man in mijn leven.
Het voordeel van één kind is dat je makkelijk oppas vindt, is mij opgevallen. Logeren is ook bijna nooit een probleem. Je kunt je helemaal richten op je ene kind, in ons geval is dat fijn, want wij hebben er een met gebruiksaanwijzing (doet er verder niet toe maar het is een voordeel). Één kind om op te letten, één kind om op te voeden, één om je zorgen over te maken
Ik ben heel blij met mijn éne kind.Wij hebben 2 kinderen en het is nog noooooooooit een probleem om oppas te vinden hoor...........logeren, ook geen probleem! Zelfs niet bij ouders die maar 1 kind hebben, zij vinden het over het algemeen heel leuk als er meerdere kinderen komen logeren (is onze ervaring).
Wij hebben één kind en we kunnen er niet meer krijgen. Persoonlijk vind ik één kind (voor mij/ons) ook voldoende, het is geen groot verdriet dat ik er niet meer heb gekregen, laat ik het zo zeggen.
Ik ken veel mensen die enig kind zijn, mijn beste vriendin bijvoorbeeld, en die vindt het ook zalig, zij heeft het niet gemist, meer kinderen in het gezin, er zijn er ook die wel graag broers en zussen hadden gehad. Ik ken trouwens ook mensen die broers en zusters hebben en dat vreselijk vinden. Het hangt er dus maar net vanaf hoe je dat zelf ervaart. Ik heb een broer en dat is voor mij, na mijn man, de belangrijkste man in mijn leven.
Het voordeel van één kind is dat je makkelijk oppas vindt, is mij opgevallen. Logeren is ook bijna nooit een probleem. Je kunt je helemaal richten op je ene kind, in ons geval is dat fijn, want wij hebben er een met gebruiksaanwijzing (doet er verder niet toe maar het is een voordeel). Één kind om op te letten, één kind om op te voeden, één om je zorgen over te maken
Ik ben heel blij met mijn éne kind.Wij hebben 2 kinderen en het is nog noooooooooit een probleem om oppas te vinden hoor...........logeren, ook geen probleem! Zelfs niet bij ouders die maar 1 kind hebben, zij vinden het over het algemeen heel leuk als er meerdere kinderen komen logeren (is onze ervaring).
dinsdag 10 maart 2009 om 09:30
Hier ook 1 kind (dochter wordt 4 in juni) en daar blijft het zeeeeeer vermoedelijk ook bij. Hier afgelopen week zelfs een zw.test gedaan vanwege onverklaarbare verschijnselen en ondanks spiraaltje better be safe than sorry. Gelukkig geen +je en zo denken we er allebei over! Als er een kind zou komen, zou die er wat mij betreft puur en alleen komen voor mijn dochter en dat lijkt me -hoe graag ik haar dat ook gun- geen goed uitgangspunt (in tegenstelling tot Elninjo heb ik dus wél een goede relatie met mijn zus).
Redenen voor 1 kind zijn grotendeels meegegeven door hoe makkelijk ik het hebben van 1 kind vind. Zou ik het een stuk makkelijker hebben gevonden, dan zou ik er zeker nog 1 bij hebben proberen te krijgen, omdat ik dat in mijn hart voor kinderen de meest ideale uitgangspositie vind. Delen, terug kunnen vallen op familie is toch een heel ander gevoel dan vrienden, etc.
De grote voordelen van 1 kind vind ik dat het makkelijker is. Veel makkelijker! Je hoeft minder te regelen als je je kind ergens onder wil brengen, want 1 kind trekken de mensen wel. Je kunt je kind ook makkelijker meenemen. Je bent mobieler, hebt minder spullen nodig, hoeft minder rekening te houden met allerlei verschillende ritmes, waardoor je makkelijker je plannen kunt uitvoeren. Het is goedkoper, je bent uitgeruster, etc. Kortom, je hoeft minder van je (oude) leven op te geven met 1 kind.
Het grote nadeel van 1 kind is dat het erg aan de ouders hangt of erop gericht is. Da's logisch enzo. Maar onder andere omstandigheden zou een kind zich ook op het andere kind kunnen richten en nu is alles een beetje van ons afhankelijk. Dat merk ik ook met buitenspelen. We hebben niet veel (buitenspelende) kindjes in de wijk en dochter is toch al niet een groot buitenliefhebber, dus zij gaat niet graag alleen naar buiten (wat ik snap, want wat moet ze daar? In d'r up beetje mieren in het zand?). Terwijl dat toch ook een plaatje is wat ik bij kinderen had, die spelen lekker buiten. Nou, dochter heeft echt nog geen behoefte en zolang er geen andere kinderen op haar pad komen zal dat niet snel veranderen. Dus is ze vooral een binnenkind. Van nature en nog eens versterkt doordat er tóch niemand is om mee te spelen. Merk dat ik dat soort dingen beetje zielig vind. Het past voor mijn gevoel niet bij kind zijn. Dan speel en ravot je buiten en kun je niet wachten totdat je groot genoeg bent om mee te mogen doen met de grote kinderen. Da's een klein voorbeeldje hoor.
Ander nadeel: je maakt alles maar 1 keer mee. En dat vind ik soms best pijnlijk. Vooral als ik spullen en kleding ga opbergen die ze niet meer gebruikt of aankan. Alle kleine fasen zijn voorbij voor je er erg in had en sommige zou ik voor kleine stukjes best willen herbeleven. Gewoon om er nu meer bij stil te staan hoe bijzonder het eigenlijk is.
Redenen voor 1 kind zijn grotendeels meegegeven door hoe makkelijk ik het hebben van 1 kind vind. Zou ik het een stuk makkelijker hebben gevonden, dan zou ik er zeker nog 1 bij hebben proberen te krijgen, omdat ik dat in mijn hart voor kinderen de meest ideale uitgangspositie vind. Delen, terug kunnen vallen op familie is toch een heel ander gevoel dan vrienden, etc.
De grote voordelen van 1 kind vind ik dat het makkelijker is. Veel makkelijker! Je hoeft minder te regelen als je je kind ergens onder wil brengen, want 1 kind trekken de mensen wel. Je kunt je kind ook makkelijker meenemen. Je bent mobieler, hebt minder spullen nodig, hoeft minder rekening te houden met allerlei verschillende ritmes, waardoor je makkelijker je plannen kunt uitvoeren. Het is goedkoper, je bent uitgeruster, etc. Kortom, je hoeft minder van je (oude) leven op te geven met 1 kind.
Het grote nadeel van 1 kind is dat het erg aan de ouders hangt of erop gericht is. Da's logisch enzo. Maar onder andere omstandigheden zou een kind zich ook op het andere kind kunnen richten en nu is alles een beetje van ons afhankelijk. Dat merk ik ook met buitenspelen. We hebben niet veel (buitenspelende) kindjes in de wijk en dochter is toch al niet een groot buitenliefhebber, dus zij gaat niet graag alleen naar buiten (wat ik snap, want wat moet ze daar? In d'r up beetje mieren in het zand?). Terwijl dat toch ook een plaatje is wat ik bij kinderen had, die spelen lekker buiten. Nou, dochter heeft echt nog geen behoefte en zolang er geen andere kinderen op haar pad komen zal dat niet snel veranderen. Dus is ze vooral een binnenkind. Van nature en nog eens versterkt doordat er tóch niemand is om mee te spelen. Merk dat ik dat soort dingen beetje zielig vind. Het past voor mijn gevoel niet bij kind zijn. Dan speel en ravot je buiten en kun je niet wachten totdat je groot genoeg bent om mee te mogen doen met de grote kinderen. Da's een klein voorbeeldje hoor.
Ander nadeel: je maakt alles maar 1 keer mee. En dat vind ik soms best pijnlijk. Vooral als ik spullen en kleding ga opbergen die ze niet meer gebruikt of aankan. Alle kleine fasen zijn voorbij voor je er erg in had en sommige zou ik voor kleine stukjes best willen herbeleven. Gewoon om er nu meer bij stil te staan hoe bijzonder het eigenlijk is.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:30
quote:eleonora schreef op 10 maart 2009 @ 09:26:
[...]
Wat een onzin. Dat ligt gewoon aan je vrienden en hun familie. Mijn broer is mijn beste vriend en ik vind met hem omgaan een feest. Typerend, dat dat nou precies in jóuw vriendenkring is trouwens, dat die allemaal hun broers en zussen haten.Haten niet, maar als ze geen familieband hadden gehad, hadden ze niets met elkaar gemeen gehad. Ik zie dus geen voorbeelden van mensen bij wie de broer/zus hun beste maatje is.
[...]
Wat een onzin. Dat ligt gewoon aan je vrienden en hun familie. Mijn broer is mijn beste vriend en ik vind met hem omgaan een feest. Typerend, dat dat nou precies in jóuw vriendenkring is trouwens, dat die allemaal hun broers en zussen haten.Haten niet, maar als ze geen familieband hadden gehad, hadden ze niets met elkaar gemeen gehad. Ik zie dus geen voorbeelden van mensen bij wie de broer/zus hun beste maatje is.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:31
dinsdag 10 maart 2009 om 09:33
Ik denk dat je als enig kind niet kunt oordelen wat het is om broers/zussen te hebben, en als kind met broers/zussen niet kunt oordelen wat het is om enig kind te zijn.
Ik heb een zus(je) en een broer(tje) en ik kan met beiden goed overweg. Mijn broer en ik hadden vroeger ALTIJD ruzie, tot vervelens toe, maar we kunnen nu heel goed met elkaar. We hebben geen verplichte nummertjes hier hoor...
Mijn vriend echter heeft een broer(tje) die hij liever kwijt dan rijk is. Dus die was liever enig kind gebleven.
Bij mij in de familie is het verder een zooitje. De ene oom kan niet met de andere tante, en die tante kan weer niet met die... dus... Wel hebben we elk jaar een familiedag....
Terwijl bij mijn vriend in de familie de ooms en tantes wel weer goed met elkaar omgaan....
Ik weet niet of je op basis van deze gegevens echt veel wijzer bent geworden, maar ik bedoel er maar mee te zeggen: je kunt nooit zeggen hoe het uit gaat pakken. Het ene kind is het andere niet. Het ene kind vindt het heerlijk om enig kind te zijn, het andere niet.
Het ene kind vindt het heerlijk om broertjes en zusjes te hebben, het andere vindt het verschrikkelijk!
Het is maar net wat jullie als ouders kiezen.... maar je kind zal niet "beter" weten...
Ik heb een zus(je) en een broer(tje) en ik kan met beiden goed overweg. Mijn broer en ik hadden vroeger ALTIJD ruzie, tot vervelens toe, maar we kunnen nu heel goed met elkaar. We hebben geen verplichte nummertjes hier hoor...
Mijn vriend echter heeft een broer(tje) die hij liever kwijt dan rijk is. Dus die was liever enig kind gebleven.
Bij mij in de familie is het verder een zooitje. De ene oom kan niet met de andere tante, en die tante kan weer niet met die... dus... Wel hebben we elk jaar een familiedag....
Terwijl bij mijn vriend in de familie de ooms en tantes wel weer goed met elkaar omgaan....
Ik weet niet of je op basis van deze gegevens echt veel wijzer bent geworden, maar ik bedoel er maar mee te zeggen: je kunt nooit zeggen hoe het uit gaat pakken. Het ene kind is het andere niet. Het ene kind vindt het heerlijk om enig kind te zijn, het andere niet.
Het ene kind vindt het heerlijk om broertjes en zusjes te hebben, het andere vindt het verschrikkelijk!
Het is maar net wat jullie als ouders kiezen.... maar je kind zal niet "beter" weten...
dinsdag 10 maart 2009 om 09:34
quote:elninjoo schreef op 10 maart 2009 @ 09:30:
[...]
Haten niet, maar als ze geen familieband hadden gehad, hadden ze niets met elkaar gemeen gehad. Ik zie dus geen voorbeelden van mensen bij wie de broer/zus hun beste maatje is.Mijn sibblings zijn mijn BESTE MAATJES, onze kinderen zijn elkaars beste maatjes..........zo leer je veel van het hebben van broers en/of zusters en als je ouders er een beetje tijd en energie insteken en GEEN voorkeuren hebben (hoe vaak dat gebeurt wil je niet weten) dan heb je alleen meer meerwaarden aan het hebben van broers en/of zussen.
[...]
Haten niet, maar als ze geen familieband hadden gehad, hadden ze niets met elkaar gemeen gehad. Ik zie dus geen voorbeelden van mensen bij wie de broer/zus hun beste maatje is.Mijn sibblings zijn mijn BESTE MAATJES, onze kinderen zijn elkaars beste maatjes..........zo leer je veel van het hebben van broers en/of zusters en als je ouders er een beetje tijd en energie insteken en GEEN voorkeuren hebben (hoe vaak dat gebeurt wil je niet weten) dan heb je alleen meer meerwaarden aan het hebben van broers en/of zussen.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:35
Goed beschouwd heb ik the best of both worlds. Ons zoontje is van de" tweede leg" . Hij groeit bij ons nagenoeg als enig kind op, maar heeft wel 2 oudere zussen, die elders wonen. Ze zijn regelmatig bij ons en helmaal dol op hun kleine broertje.
Dus "later" is hij niet alleen, maar krijgt nu wel volop alle aandacht. Dat vind ik overigens niet alleen voordelig hoor. Broertjes of zusjes maken je denk ik wel iets socialer. Nu hoeft hij thuis niks te delen.
Ik heb zelf een broer en zus (en halfzusje) en mijn zus is mijn alles. We hebben onderling een hele goede band en ik ben blij dat ik ze heb!
Dus "later" is hij niet alleen, maar krijgt nu wel volop alle aandacht. Dat vind ik overigens niet alleen voordelig hoor. Broertjes of zusjes maken je denk ik wel iets socialer. Nu hoeft hij thuis niks te delen.
Ik heb zelf een broer en zus (en halfzusje) en mijn zus is mijn alles. We hebben onderling een hele goede band en ik ben blij dat ik ze heb!
dinsdag 10 maart 2009 om 09:36
Het nadeel is denk ik misschien wel dat je als enig kind misschien wat beschermder opgevoed wordt. Mijn vader heeft geen broers of zussen en heeft zich altijd erg eenzaam gevoeld en werd behandeld als porselein. Nu mijn oma wat slechter is en opa overleden is een tijd terug vind hij het een zware 'last' om alleen de verantwoordelijkheid te hebben over de oude dag van hun. Mijn moeder helpt hem wel, maar vaak zegt hij; had ik maar een broer of zus gehad waarmee ik dat kon delen (dus ook het gevoel, verdriet etc). Mijn zus heeft ook maar 1 kind (geen keuze geweest), en die wordt ook onwijs beschermend opgevoed. Als ik dan mijn nichtjes zie bij mijn andere zus, die echt alles samen doen, dan vind ik dat wel heel schattig. Laatst kon de jongste niet slapen omdat de oudste uit logeren was, moesten ze eerst bellen met elkaar. dat vond ik zo cute.
Wij hebben nu zelf ook maar 1 kindje en ik zou er graag 1 bij willen maar we moeten nog eea afwachten aan onderzoeken.
Wij hebben nu zelf ook maar 1 kindje en ik zou er graag 1 bij willen maar we moeten nog eea afwachten aan onderzoeken.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 10 maart 2009 om 09:36
Ik heb ene (stief)zoontje van 5. Hij is enig kind. Tja...wat vind ik er van? ik vind het vooral nadelen hebben. Hij moet zich heel vaak (te vaak) alleen vermaken. Als ouders ben je ook vaak de pineut. Hem de hele dag alleen laten spelen in het weekend doe je ook niet.
En hij zit (te) vaak met alleen volwassenen. Daar krijg je van die kinderen van die soms praten alsof ze 40 jaar zijn ipv 4. Wijsneusjes dus:-).
Als je er 2 of meer hebt dan is het drukker aan de ene kant, maar ook weer niet. Je doet de deur open, 'gooit' ze naar buiten en ze spelen samen. Natuurlijk moet je er soms heen omdat ze ruzie maken maar nu komt er steeds iemand binnen die wil dat je meespeelt, komt babbelen of steeds iets komt laten zien.
Dit komt ook omdat wij niet veel vrienden met kinderen hebben en omdat hij ook nog eens het enige kleinkind is. Gelukkig zit hij nu op school maar daar merk je ook dat hij enigst kind is. Hij is ook verwend natuurlijk. Ik ga geen punt maken wat we spelen. Als hij indiaantje wil spelen dan spelen we dat. Wat maakt mij het uit. Dat si hij dan toch vooral gewend.
Met 1 kind zijn het toch vaak teveel prinsjes of prinsesjes. En ik kan me voorstellen dat het voor later ook vervelend kan zijn. Altijd maar met 2 oudjes met de kerst, nare dingen (verlies van de ouders o.i.d.) nooit echt kunnen delen....
En hij zit (te) vaak met alleen volwassenen. Daar krijg je van die kinderen van die soms praten alsof ze 40 jaar zijn ipv 4. Wijsneusjes dus:-).
Als je er 2 of meer hebt dan is het drukker aan de ene kant, maar ook weer niet. Je doet de deur open, 'gooit' ze naar buiten en ze spelen samen. Natuurlijk moet je er soms heen omdat ze ruzie maken maar nu komt er steeds iemand binnen die wil dat je meespeelt, komt babbelen of steeds iets komt laten zien.
Dit komt ook omdat wij niet veel vrienden met kinderen hebben en omdat hij ook nog eens het enige kleinkind is. Gelukkig zit hij nu op school maar daar merk je ook dat hij enigst kind is. Hij is ook verwend natuurlijk. Ik ga geen punt maken wat we spelen. Als hij indiaantje wil spelen dan spelen we dat. Wat maakt mij het uit. Dat si hij dan toch vooral gewend.
Met 1 kind zijn het toch vaak teveel prinsjes of prinsesjes. En ik kan me voorstellen dat het voor later ook vervelend kan zijn. Altijd maar met 2 oudjes met de kerst, nare dingen (verlies van de ouders o.i.d.) nooit echt kunnen delen....
dinsdag 10 maart 2009 om 09:38
quote:Schilderspalet schreef op 10 maart 2009 @ 09:31:
Weet je wat sneu is? Dat de ouders van een vriendin van onze dochter 4 kaartjes voor een attractiepark kopen terwijl ze maar met z'n 3-en zijn (vader, moeder en 1 kind). Dit zodat er nog 1 vriendin meekan omdat hun kind zich zo alleen voelt!!!!! DAT is pas sneu!!!!Dat is toch niet sneu? Ik was een stuk jonger dan mijn zussen en die waren ook al eerder het huis uit. Dan ging er bij mij ook wel eens een vriendinnetje mee. Juist lief van die ouders.
Weet je wat sneu is? Dat de ouders van een vriendin van onze dochter 4 kaartjes voor een attractiepark kopen terwijl ze maar met z'n 3-en zijn (vader, moeder en 1 kind). Dit zodat er nog 1 vriendin meekan omdat hun kind zich zo alleen voelt!!!!! DAT is pas sneu!!!!Dat is toch niet sneu? Ik was een stuk jonger dan mijn zussen en die waren ook al eerder het huis uit. Dan ging er bij mij ook wel eens een vriendinnetje mee. Juist lief van die ouders.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 10 maart 2009 om 09:39
quote:Schilderspalet schreef op 10 maart 2009 @ 09:26:
[...]
Sorry, maar dit slaat als een tang op een varken!!!
Als je het als ouders 'goed' doet dan zijn AL je kinderen exclusief voor je, je houdt van elk kind evenveel maar anders.
Je opmerking over 'wanneer je maar één van de velen bent' riekt een beetje naar 'verwend-meisjes-geur'.
En hoe bedoel je dat je 'een betere band krijgt met je ouders als je enig kind bent'........zucht............jij leeft echt in je eigen fantasiewereld
Of vind je heel misschien ergens diep in jezelf dat je toch liever nog een broer of zus gehad zou willen hebben en reageer je daarom zo vreemd? Het zou zomaar kunnen he.Ojee, krijgen we dat domme geneuzel weer: als je ergens op tegen bent dan had je 't graag zelf gehad willen hebben? Ja, net als het feit dat ik rook haat, ik had ook graag zelf 'n junk willen zijn: NOT
[...]
Sorry, maar dit slaat als een tang op een varken!!!
Als je het als ouders 'goed' doet dan zijn AL je kinderen exclusief voor je, je houdt van elk kind evenveel maar anders.
Je opmerking over 'wanneer je maar één van de velen bent' riekt een beetje naar 'verwend-meisjes-geur'.
En hoe bedoel je dat je 'een betere band krijgt met je ouders als je enig kind bent'........zucht............jij leeft echt in je eigen fantasiewereld
Of vind je heel misschien ergens diep in jezelf dat je toch liever nog een broer of zus gehad zou willen hebben en reageer je daarom zo vreemd? Het zou zomaar kunnen he.Ojee, krijgen we dat domme geneuzel weer: als je ergens op tegen bent dan had je 't graag zelf gehad willen hebben? Ja, net als het feit dat ik rook haat, ik had ook graag zelf 'n junk willen zijn: NOT
dinsdag 10 maart 2009 om 09:39
Ik lees even mee met dit topic. Heb zelf (nog) geen kind, wil wel graag, maar denk ik maar 1.
@ Schilderspalet...Ligt dat dan ook niet een beetje aan de ouders? Ik zou denk ik ook wel iemand meenemen voor kind naar een pretpark (of vakantie zelfs..) een vriendin, of neefje of nichtje. Maar niet omdat kind zich alleen zou voelen...meer omdat het gezelliger is voor kind..
@ Schilderspalet...Ligt dat dan ook niet een beetje aan de ouders? Ik zou denk ik ook wel iemand meenemen voor kind naar een pretpark (of vakantie zelfs..) een vriendin, of neefje of nichtje. Maar niet omdat kind zich alleen zou voelen...meer omdat het gezelliger is voor kind..
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 10 maart 2009 om 09:41
Wij hebben een dochter. En ik zie totnogtoe veel voordelen. Het enige nadeel vind ik dat zij nooit een broer- of zusrelatie heb. Ik heb het nu uit mijn hoofd gezet. Mijn enigkind vriendinnen zeggen dat ze het niet missen. Nog steeds niet.
Voordelen:
- met 1 kind ben je overal welkom;
- 1 kind kan je altijd meenemen, niemand heeft daar iets van;
- onze dochter hoeft zich thuis niet aan te passen aan wat broers/zussen willen;
- 1 kind betekent vrede en rust in huis;
- onze dochter kan de dingen doen die voor zijn/haar leeftijd leuk zijn en hoeft niet te up- of downgraden voor broers of zussen;
- onze dochter kan mee beslissen wat we gaan doen, met 2 of meer wordt dat toch te veel discussie en wie geeft er dan toe?
- je hoeft je aandacht niet te verdelen. En een kind verwennen met aandacht heeft nog nooit een kind kwaad gedaan;
- er is geen risico dat je meer houdt van de een dan van de ander (en zeg niet dat het zo is! ik ervaar dat meer dan geregeld bij mijn ouders);
- je hebt meer tijd voor elkaar;
- kinderen hoeven niet tegen elkaar op te boksen (kind 1 is overal goed in, kind 2 neemt de clownshouding, want hier kan hij toch niet tegenop).
Zo maar een greepje uit de voordelen...
Voordelen:
- met 1 kind ben je overal welkom;
- 1 kind kan je altijd meenemen, niemand heeft daar iets van;
- onze dochter hoeft zich thuis niet aan te passen aan wat broers/zussen willen;
- 1 kind betekent vrede en rust in huis;
- onze dochter kan de dingen doen die voor zijn/haar leeftijd leuk zijn en hoeft niet te up- of downgraden voor broers of zussen;
- onze dochter kan mee beslissen wat we gaan doen, met 2 of meer wordt dat toch te veel discussie en wie geeft er dan toe?
- je hoeft je aandacht niet te verdelen. En een kind verwennen met aandacht heeft nog nooit een kind kwaad gedaan;
- er is geen risico dat je meer houdt van de een dan van de ander (en zeg niet dat het zo is! ik ervaar dat meer dan geregeld bij mijn ouders);
- je hebt meer tijd voor elkaar;
- kinderen hoeven niet tegen elkaar op te boksen (kind 1 is overal goed in, kind 2 neemt de clownshouding, want hier kan hij toch niet tegenop).
Zo maar een greepje uit de voordelen...
Volg je hart. Dat klopt.
dinsdag 10 maart 2009 om 09:42
