Wie heeft er ook 1 kind en wat zijn de voor -en nadelen??

@ blijftblozen: Ja natuurlijk, dat is ook zo. De vader valt nog wel mee. Hij heeft geprobeerd om het kind wel een stabiele basis te geven. Vooral de opa's en oma's hebben zich redelijk op het kind gestort (ook begrijpelijk) en daar plukt hij nu soms de wrange vruchten van. Als stiefzoontje een broertje of zusje had gehad dan was hij niet helemaal zo als prinsje behandeld als nu gebeurd is. Maar zoals ik eerder al zei is dit een andere situatie dan TO natuurlijk bedoeld.



En ik raak wel eens gefrustreerd van zijn gedrag/gemis. kan hij ook niks aan doen natuurlijk. Maar dat aandachts verwende gedrag is niet fijn. Zeker voor hemzelf niet.

Noerie, dat lijkt me geen makkelijke situatie! Tof dat je daar zo betrokken in staat. Helemaal met je eens dat 't niet goed is als kind altijd in middelpunt van de belangstelling staat. Ervaar dat zelf ook wel een beetje als een valkuil. Zeker nu ze wat groter wordt.

Ik ben zelf enigst kind en heb dat echt nooit leuk gevonden. opgroeien onder volwassenen. Vreselijk. Ik heb mij ook altijd voorgenomen dat wanneer het mee zou werken ik meer dan 1 kindje zou willen. Dat is gelukt, het zijn er twee en die kunnen wle ruzie maken met elkaar, en dat kon ik vroeger ook niet!

Ik heb een broertje waar ik vroeger nauwelijks mee speelde en nu maar zeer weinig contact mee heb. Hij is mijn broertje, en daarom hou ik van hem, maar echt van een band kun je niet spreken. Vriend is enig kind en heeft nooit een broer of zus gemist.



Onze dochter is 15 maanden en vooralsnog gaan we ervan uit dat ze enig kind zal blijven. We willen genoeg tijd, energie en aandacht in haar kunnen steken en daarnaast zelf een leuk leven kunnen hebben met genoeg tijd, energie en aandacht daarvoor. En ja, ik weet heus wel dat mensen met meerdere kinderen ook een leuk leven kunnen hebben daarnaast, maar voor ons voelt het zo. Dochter is een ontzettend leuk lief en makkelijk kind, en toch vonden we de impact van haar komst in ons leven al enorm. Nog een keer zo'n grote verandering en aanpassing in ons leven zien we gewoon niet zitten. Ik vond zwanger zijn ook al geen feest, e heb totaal geen behoefte om dat nog eens te gaan doen. Er "rammelt" ook niets, in dat opzicht hebben we het er wel makkelijk mee.



We hebben wel al bedacht dat we ons leven ook aan zullen moeten passen aan ons kind. Voorlopig, teminste nog tijdens haar basisschooljaren, zullen we dus in een woonwijk wonen, zodat er voldoende vriendjes en vriendinnetjes in de buurt wonen en haar school (en dus ook de vriendjes daarvandaan) ook dichtbij is. En inderdaad zullen we bij uitjes en eventueel vakanties ook vriendjes of vriendinnetjes meenemen (zíelig he!!).



Ik geloof geen moment dat mijn dochter hieronder zal gaan lijden. En ik denk op dit moment wel dat wij onder een tweede kind zouden gaan lijden. Onder die omstandigheden een tweede kind op deze wereld brengen, dát is pas zielig.....

Als ik het voor het kiezen had gehad, was het er niet bij eentje gebleven. Helaas heb ik nadat mijn zoontje geboren was 2 miskramen gehad en een paar maanden later vertrok mijn partner met de noorderzon. Mijn zoontje is inmiddels 8 jaar en zeker voor hem had ik erg leuk gevonden nog een broertje of zusje te hebben. Grote kans dat ze elkaar wel eens in de haren zouden vliegen, maar het had mij erg gezellig geleken en ik denk dat ze zeker als volwassenen het e.e.a. aan elkaar zouden kunnen hebben. Maar ja, het is niet anders. Wie weet loop ik ooit nog eens een leuke vent tegen het lijf die ook kinderen heeft en misschien dat er dan tussen de kinderen een leuke band ontstaat. Dat gun ik mijn zoontje van harte.

Hebben 1 kind en dat is goed zo. We zijn een echt 'met zn drietjes gezinnetje', heel close. Maar dat zal mss met 2 kids ook best kunnen maar daar kan ik dus niet over oordelen.

Ik ben mn huidige man dus heel laat tegengekomen en toen

we dus aan kinderen begonnen was ik in 2 maanden tijd zwanger alleen toen we voor een tweede gingen lukte dat dus niet meer. Helaas kon ik, ondanks 3 eiblaasjes, niet doorgestuurd worden naar Utrecht. Het waren er 2 te weinig...

Nu las ik afgelopen weekend in een blad dat ze al weer veel verder zijn en dat de leeftijd van 40 naar 45 wordt opgeschroefd. Aan de ene kant voelt het van binnen best nog wel van goh we wilden het zo graag nog een 2e, maar aan de andere kant als ik zie wat voor een gemak ik nu al weer heb met 1 en van 1 dan is ook wel weer ok zo.

Binti, voor een uitje zul je een ander kind nog wel mogen lenen, maar ouders geven echt maarzo hun kind niet mee voor een hele vakantie.

Ik moet er niet aandenken dan mijn kind met andere mensen mee op vakantie zou gaan. Ik zou geen rust meer hebben.

quote:sandra1960 schreef op 16 maart 2009 @ 10:44:

Binti, voor een uitje zul je een ander kind nog wel mogen lenen, maar ouders geven echt maarzo hun kind niet mee voor een hele vakantie.

Ik moet er niet aandenken dan mijn kind met andere mensen mee op vakantie zou gaan. Ik zou geen rust meer hebben.Ik zou dat denk ik wel doen, als ik de ouders goed ken. Ideaal voor werkende ouders die niet genoeg vakantiedagen hebben! Dus Binti, misschien kunnen onze dochters vrienden worden?