Kinderen
alle pijlers
Zoon (7) diagnose PDD NOS....is dat wel zo??
maandag 30 september 2019 om 22:11
Mijn zoon van 7 heeft vandaag de diagnose autisme PDD-NOS gekregen. Ik ben stomverbaasd...Na het lezen van wat informatie over PDD NOS vind ik nog steeds niet dat dit de juiste diagnose is...ik ben zo in de war.
Wij zijn naar een orthopedagoog gegaan omdat mijn zoon erg dwars is, nooit doet wat er gevraagd wordt, aan het onderpresteren is, woedeaanvallen heeft en eigenlijk gewoon doet waar hij zelf zin in heeft. Zodra iets te moeilijk is gaat hij ertegenaan schoppen ipv aangeven dat het lastig is voor hem.
Ik vind niet dat de diagnose bij hem past omdat:
-Hij geen spraakachterstand heeft of laat was met praten
- Hij niet direct van slag is wanneer iets anders gaat
- zijn fijne motoriek goed is en hij niet onhandig is
- Hij wel vrienden heeft en daar lekker mee kan spelen.
- Hij zelf vaak kinderen ophaalt om buiten te spelen en hij ook graag bij andere kinderen thuis speelt.
- hij houd zich niet vast aan bepaalde
patronen of dingen moeten niet op een specifieke manier gebeuren
- hij niet overgevoelig is voor bepaalde prikkels
- kan zich wel inleven in een ander...als ik verdrietig ben komt hij mij troosten...als iemand iets graag wil wat hij heeft deelt hij...tenzij hij in een ‘koppige bui’ is
Dingen die wel overeen kunnen komen met autisme:
- heeft woede aanvallen
- wanneer hij iemand niet goed kent is hij heel verlegen...kijkt niet snel aan...maar bij familie/vrienden enz maakt hij prima oogcontact
-voelt zich snel aangevallen bijvoorbeeld als je een grapje over hem maakt
- is erg negatief ingesteld (waarom moet mij dit nou weer overkomen...ik heb zo een pech met alles enz enz.)
- doet niet wat er van hem gevraagd word vooral wanneer hij iets te moeilijk vindt klapt hij dicht en gaat dan ipv zeggen dat hij het niet snapt moeilijk lopen doen....weigert dan te werken (in de klas)
Natuurlijk is het zo dat ieder kind anders is en het ene kind met autisme heeft misschien wel hele andere kenmerken van autisme dan het andere kind maar is het niet zo dat vooral het geen contact kunnen maken of onderhouden een van de belangrijkste kenmerken is?? Ook het van slag raken wanneer dingen anders gaan...
Dit is allemaal nog nieuw sorry als ik dingen schrijf die misschien helemaal niet kloppen.
Hoor graag van ouders met kinderen die PDD NOS hebben...kan het dat je weinig kenmerken hebt (van wat ik tot nu toe heb kunnen vinden) en toch PDD NOS blijkt te hebben??
Ik wil gewoon 100 procent zeker weten wat er aan de hand is zodat ik de juiste hulp kan aanbieden aan mijn zoon en mijn gevoel zegt gewoon dat dit het niet is...
Wij zijn naar een orthopedagoog gegaan omdat mijn zoon erg dwars is, nooit doet wat er gevraagd wordt, aan het onderpresteren is, woedeaanvallen heeft en eigenlijk gewoon doet waar hij zelf zin in heeft. Zodra iets te moeilijk is gaat hij ertegenaan schoppen ipv aangeven dat het lastig is voor hem.
Ik vind niet dat de diagnose bij hem past omdat:
-Hij geen spraakachterstand heeft of laat was met praten
- Hij niet direct van slag is wanneer iets anders gaat
- zijn fijne motoriek goed is en hij niet onhandig is
- Hij wel vrienden heeft en daar lekker mee kan spelen.
- Hij zelf vaak kinderen ophaalt om buiten te spelen en hij ook graag bij andere kinderen thuis speelt.
- hij houd zich niet vast aan bepaalde
patronen of dingen moeten niet op een specifieke manier gebeuren
- hij niet overgevoelig is voor bepaalde prikkels
- kan zich wel inleven in een ander...als ik verdrietig ben komt hij mij troosten...als iemand iets graag wil wat hij heeft deelt hij...tenzij hij in een ‘koppige bui’ is
Dingen die wel overeen kunnen komen met autisme:
- heeft woede aanvallen
- wanneer hij iemand niet goed kent is hij heel verlegen...kijkt niet snel aan...maar bij familie/vrienden enz maakt hij prima oogcontact
-voelt zich snel aangevallen bijvoorbeeld als je een grapje over hem maakt
- is erg negatief ingesteld (waarom moet mij dit nou weer overkomen...ik heb zo een pech met alles enz enz.)
- doet niet wat er van hem gevraagd word vooral wanneer hij iets te moeilijk vindt klapt hij dicht en gaat dan ipv zeggen dat hij het niet snapt moeilijk lopen doen....weigert dan te werken (in de klas)
Natuurlijk is het zo dat ieder kind anders is en het ene kind met autisme heeft misschien wel hele andere kenmerken van autisme dan het andere kind maar is het niet zo dat vooral het geen contact kunnen maken of onderhouden een van de belangrijkste kenmerken is?? Ook het van slag raken wanneer dingen anders gaan...
Dit is allemaal nog nieuw sorry als ik dingen schrijf die misschien helemaal niet kloppen.
Hoor graag van ouders met kinderen die PDD NOS hebben...kan het dat je weinig kenmerken hebt (van wat ik tot nu toe heb kunnen vinden) en toch PDD NOS blijkt te hebben??
Ik wil gewoon 100 procent zeker weten wat er aan de hand is zodat ik de juiste hulp kan aanbieden aan mijn zoon en mijn gevoel zegt gewoon dat dit het niet is...
dinsdag 1 oktober 2019 om 19:18
Strawberry_shortcake schreef: ↑01-10-2019 13:02Dat zou ook kunnen...sorry als ik iemand voor het hoofd gestoten heb want dat is niet mijn bedoeling. De kenmerken die ik benoem zijn de dingen die ik op internet lees..daarom is het zo fijn om mensen te spreken die het zelf hebben of ouder zijn van kinderen met autisme...dan weet ik meteen wat waar en niet waar is.
Mijn eerste reactie was direct om een second opinion vragen maar nu ik alles zo gelezen heb moet ik eerst alles even laten bezinken en meer te weten komen over waarom hij deze diagnose heeft gekregen en meer over autisme zelf leren. Het is niet zo zwart wit en misschien hebben jullie helemaal gelijk en kijk ik heel anders tegen zaken aan omdat we thuis alles onbewust zo aangepast hebben dat we niet meer merken dat zn gedrag ‘anders’ is.
Mij heb je niet tegen het hoofd gestoten hoor. Mijn reactie was bedoeld als response op de snel veroordelende reacties. Jouw schrijven komt op mij eerder onderzoekend en open over dan (ver)oordelend. Dat lijkt me een prima houding en fijn voor je zoon. Ik snap best dat je geen idee hebt als de diagnose van je zoon als een totale verrassing uit de lucht komt vallen. Omdat ik autisme bij mezelf vermoedde, had ik er al wat over gelezen voor mijn diagnose. Maar ik heb veel bijgeleerd na mijn diagnose door o.a. psycho-educatie, maar ook wetenschappelijke artikelen, ervaringen van anderen etc. En ik leer nog steeds
. Persoonlijk vind ik niet alle informatie die je op het internet treft even accuraat. Ik kan me met name ergeren als de informatie te simplistisch en te ongenuanceerd is, want dat geeft maar een heel beperkt, eenzijdig beeld en werkt niet mee aan betere beeldvorming t.a.v. ASS. Ik heb helaas geen tips voor fijne online informatie over ASS en kinderen, want ik heb mijn diagnose gekregen op mijn 31e, dus vooral gelezen over volwassen vrouwen met ASS. Maar misschien hebben anderen hier goede leestips, voor na(ast) de psycho-educatie.
Het enige dat ik nog kan bedenken als tip is om informatie te zoeken over ASS en niet over PDD-NOS, omdat dat onderscheidt al sinds 2013 niet meer gemaakt wordt in de DSM-5. Mijn inschatting is namelijk dat de informatie die je vindt over PDD-NOS wat verouderd is en niet meer helemaal overeenkomt met de actuele zienswijze van ASS (naar mijn idee is bv. het beeld van vrouwen met ASS de afgelopen jaren flink genuanceerd; deze informatie vond ik eerst niet). Ik heb geen echte onderbouwing voor deze inschatting, behalve dat ik denk dat de subtypen er terecht uitgehaald zijn als ze niet met voldoende wetenschappelijk bewijs te onderbouwen waren.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
donderdag 3 oktober 2019 om 12:03
Ik ben nog steeds informatie aan het opzoeken en leer er steeds meer over
Ik heb een vraag aan de ouders:
Ik heb gelezen dat er in de babytijd al symptomen zijn die kunnen duiden op autisme bijvoorbeeld:
Geen oogconctact maken
Laat leren praten
laat leren lopen
beetje houterige/klungelige motoriek
Veel huilen
Heeft jullie kind een van deze dingen gehad? Kan het zijn dan een kind zich tot 2,5 jaar normaal ontwikkelt en het alsnog autisme heeft? Of zijn er bijna altijd wel vroege symptomen wanneer je terugdenk aan de babytijd van jouw kind
Ik heb een vraag aan de ouders:
Ik heb gelezen dat er in de babytijd al symptomen zijn die kunnen duiden op autisme bijvoorbeeld:
Geen oogconctact maken
Laat leren praten
laat leren lopen
beetje houterige/klungelige motoriek
Veel huilen
Heeft jullie kind een van deze dingen gehad? Kan het zijn dan een kind zich tot 2,5 jaar normaal ontwikkelt en het alsnog autisme heeft? Of zijn er bijna altijd wel vroege symptomen wanneer je terugdenk aan de babytijd van jouw kind
donderdag 3 oktober 2019 om 12:46
Ook dat verschilt van kind tot kind. Onze zoon maakte idd als baby weinig tot geen oogcontact, heeft een tijd logopedie gehad omdat hij a)onverstaanbaar was en b)een eigen taaltje had.
Hij liep niet laat en was motorisch niet al te sterk(nu is hij juist handig en snel). Hij heeft als baby ontzettend veel gehuild.
Bovendien had hij ernstige eetproblemen, dat zie je ook vaker bij kinderen met ASS.
Onze dochter maakte wel oogcontact, praatte vlot en goed, liep vrij vlot en heeft altijd een goede motoriek gehad. Ze heeft nooit veel gehuild.
Bij haar stond de eetproblematiek voorop, ze heeft vanaf haar geboorte slecht gedronken. Artsen pikten dat niet op, ondanks dat wij veelvuldig onze zorgen hebben geuit. Uiteindelijk is ze uitgedroogd opgenomen in het ziekenhuis en heeft ze nog anderhalf jaar een sonde gehad. Ze drinkt nog steeds uiterst minimaal en eet slecht.
Bij haar was haar autisme minder duidelijk te zien, dat doet ze eigenlijk alleen thuis. Buitenshuis gedraagt ze zich sociaal acceptabel, wat vrij kenmerkend is voor meisjes/vrouwen met austisme.
Hij liep niet laat en was motorisch niet al te sterk(nu is hij juist handig en snel). Hij heeft als baby ontzettend veel gehuild.
Bovendien had hij ernstige eetproblemen, dat zie je ook vaker bij kinderen met ASS.
Onze dochter maakte wel oogcontact, praatte vlot en goed, liep vrij vlot en heeft altijd een goede motoriek gehad. Ze heeft nooit veel gehuild.
Bij haar stond de eetproblematiek voorop, ze heeft vanaf haar geboorte slecht gedronken. Artsen pikten dat niet op, ondanks dat wij veelvuldig onze zorgen hebben geuit. Uiteindelijk is ze uitgedroogd opgenomen in het ziekenhuis en heeft ze nog anderhalf jaar een sonde gehad. Ze drinkt nog steeds uiterst minimaal en eet slecht.
Bij haar was haar autisme minder duidelijk te zien, dat doet ze eigenlijk alleen thuis. Buitenshuis gedraagt ze zich sociaal acceptabel, wat vrij kenmerkend is voor meisjes/vrouwen met austisme.
donderdag 3 oktober 2019 om 12:48
Even los van of iemand het herkent, wat je nu beschrijft (tot 2,5 jaar leek hij normaal en daarna ineens niet meer) is door de anti-vaxxers ooit aangegrepen als ‘veroorzaakt door de bmr’. Dat is niet zo, maar geeft al aan dat het vaker gebeurt dat je kind pas later ‘typisch autistisch gedrag’ (als dat al zou bestaan) vertoont.
Echt, laat de internet checklists los. Het is logisch dat je je verder wil informeren en Er zijn ongetwijfeld een vaak betrouwbare sites, waar de orthopedagoog en psycholoog je naar kunnen verwijzen. Maar alle lijstjes en verschijnselen die je online ziet, die helpen je niet. Ze maken je alleen maar onzeker. Zoals een verpleegkundige in het ziekenhuis ooit tegen mij zei ‘als je goed googled ga je aan elke aandoening uiteindelijk dood’.
Die onzekerheid kun je beter met de behandelaars bespreken, dan te lijf gaan met het opzoeken van nog honderd checklists. Je hebt hier kunnen lezen dat de test die afgenomen is, een degelijke is. Probeer daarop te vertrouwen en in elk geval daar van uit te gaan, door jezelf en de orthopedagoog te vragen en nu dan. Wat moet en kan er nu gebeuren om kind te helpen. Wat kan school anders doen, wat kunnen wij doen, enz.
Ofwel; richt je blik op de toekomst en hoe je je zoon verder kunt helpen, ipv blijven hangen in het jamaarwatnouals.
Echt, laat de internet checklists los. Het is logisch dat je je verder wil informeren en Er zijn ongetwijfeld een vaak betrouwbare sites, waar de orthopedagoog en psycholoog je naar kunnen verwijzen. Maar alle lijstjes en verschijnselen die je online ziet, die helpen je niet. Ze maken je alleen maar onzeker. Zoals een verpleegkundige in het ziekenhuis ooit tegen mij zei ‘als je goed googled ga je aan elke aandoening uiteindelijk dood’.
Die onzekerheid kun je beter met de behandelaars bespreken, dan te lijf gaan met het opzoeken van nog honderd checklists. Je hebt hier kunnen lezen dat de test die afgenomen is, een degelijke is. Probeer daarop te vertrouwen en in elk geval daar van uit te gaan, door jezelf en de orthopedagoog te vragen en nu dan. Wat moet en kan er nu gebeuren om kind te helpen. Wat kan school anders doen, wat kunnen wij doen, enz.
Ofwel; richt je blik op de toekomst en hoe je je zoon verder kunt helpen, ipv blijven hangen in het jamaarwatnouals.
donderdag 3 oktober 2019 om 13:25
Bij mijn oudste was vanaf dag 1 duidelijk dat er 'iets' was, bij mijn jongste kwam met 8 jaar de diagnose toch nog als een verrassing, terwijl ik toen al best wat van autisme afwist.
Ik heb de indruk dat je nog aan het zoeken bent naar 'bewijs' dat de diagnose toch niet klopt, of heb ik dat mis?
Ga vooral weer in gesprek met de orthopedagoog en/of psycholoog die de diagnose gesteld hebben en stel daar al je vragen.
Ik heb de indruk dat je nog aan het zoeken bent naar 'bewijs' dat de diagnose toch niet klopt, of heb ik dat mis?
Ga vooral weer in gesprek met de orthopedagoog en/of psycholoog die de diagnose gesteld hebben en stel daar al je vragen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 3 oktober 2019 om 13:39
N.a.v. jouw beginvraag; Je kunt nooit 100% zeker weten wat er aan de hand is, want ASS heeft zoveel verschillende kenmerken, waarvan een aantal ook nog tegenstrijdig zijn. Bijv. het ene ASS-kind heeft een enorm goed ruimtelijk inzicht, het andere ASS-kind heeft totaal geen ruimtelijk inzicht. De éen gaat sociaal prima, de ander loopt helemaal vast. Enzovoort.
Kijk welke kenmerken jouw kind heeft en probeer hem daar in te ondersteunen en te begeleiden.
Lees boeken van Colette de Bruin, zoals Geef me de 5. Heel informatief.
En praat op school over jouw en hun bevindingen.
Kijk welke kenmerken jouw kind heeft en probeer hem daar in te ondersteunen en te begeleiden.
Lees boeken van Colette de Bruin, zoals Geef me de 5. Heel informatief.
En praat op school over jouw en hun bevindingen.
donderdag 3 oktober 2019 om 14:14
Strawberry_shortcake schreef: ↑03-10-2019 12:03Ik ben nog steeds informatie aan het opzoeken en leer er steeds meer over
Ik heb een vraag aan de ouders:
Ik heb gelezen dat er in de babytijd al symptomen zijn die kunnen duiden op autisme bijvoorbeeld:
Geen oogconctact maken
Laat leren praten
laat leren lopen
beetje houterige/klungelige motoriek
Veel huilen
Heeft jullie kind een van deze dingen gehad? Kan het zijn dan een kind zich tot 2,5 jaar normaal ontwikkelt en het alsnog autisme heeft? Of zijn er bijna altijd wel vroege symptomen wanneer je terugdenk aan de babytijd van jouw kind
Alle symptomen zijn gemiddelden. Mijn middelste heeft pdd NOS liep voor 1 jaar. Spraak taal ontwikkeling was normaal. Oogcontact was (achteraf ) niet normaal Motoriek is en was minder. Oja. Huilen. Veel en lang. En hij is vanaf baby af aan erg gebaar bij structuur. Kortom. Dé pdd-nosser bestaat niet.
donderdag 3 oktober 2019 om 14:37
Ik wil toch nog even reageren.
Ik heb niet alles gelezen, maar wel al jouw reacties.
Ik ben wel benieuwd naar de reden waarom je zelf bij je zoon aan odd dacht? Is hij erg opstandig?
Ik ben zelf hulpverlener en van MENING, dat er veel en veel te snel autisme aan gedragingen wordt ‘geplakt’, in plaats van de zogenaamde kenmerken als verschillende persoonlijkheden te zien. En het gevaar daarmee is het kweken van hulpeloosheid en ‘verontschuldiging’ van de gedragingen van het kind, ‘want hij is autistisch’. Dus met andere woorden hij kan er niks aan doen.
Maar, je moet hem ook altijd met een korreltje zout nemen, want er wordt (helaas) toch al vaak vreemd tegen mensen met autisme aangekeken.
Ik weet dit uit ervaring, ik heb zelf ooit ook gedacht dat ik misschien autistisch was. Dus vandaar dat ik er enige ervaring mee heb. Alleen bij mij is het (gelukkig) niet gediagnosticeerd omdat ik nooit hulpverlening voor mezelf heb gezocht. (Is ook niet nodig).
De reden voor mij was toen dat ik ongemakkelijk word van small talk en mij graag helemaal ergens op stort, qua interesses. Ik heb toen ook een test gedaan en ik blijk hoogbegaafd te zijn dus daar kunnen bepaalde communicatie- en interesses door verklaard worden. En daarbij ben ik juist supergevoelig voor de gevoelens en blikken en dergelijke, dus non-verbale communicatie van mensen. En dat lijkt me een van de belangrijkste beperkingen.
Dus als je zoon ook non-verbaal makkelijk ‘leest’ en communiceert dan zou ik als ik jou was ook twijfelen.
Daarbij kwamen ze bij m’n dochter ook al met vermoedens van autisme op de proppen, terwijl zij van jongs af aan al heel empatisch is, juist empathischer dan gemiddeld. Het enige ‘afwijkende’ aan haar, is dat ze een grote fantasie heeft en zichzelf heel goed kan vermaken. Een ontzettend pluspunt zou je zeggen. Maar nee, het is een beetje afwijkend van het gemiddelde, dus is het autistisch. Nou is dit niet door de officiële kanalen getest, maar daar blijf ik dus ook wel uit de buurt. En als ik jouw verhaal lees denk ik dus: oh jee, daar hebben we weer zo’n verhaal. En je zoon is er de dupe van, naar mijn mening. En dat vind ik heel erg voor jou en je zoon. Want kom er nu nog maar eens vanaf.
Nu ken ik jou natuurlijk niet en weet ik natuurlijk niet of jouw zoon autistisch is, maar dat er überhaupt al twijfel bestaat bij ouders, en dan vooral genuanceerde twijfel zoals bij jou, en zoals je zegt je herkent je zoon niet in die autistische trekken. Dat klopt voor mijn gevoel niet. Een ouder zou herkenning moeten voelen, maar nu kunnen ze je gewoon van alles op de mouw spelden, want ja, je bent niet deskundig dus weet jij veel...
Sterkte!!!
Ik heb niet alles gelezen, maar wel al jouw reacties.
Ik ben wel benieuwd naar de reden waarom je zelf bij je zoon aan odd dacht? Is hij erg opstandig?
Ik ben zelf hulpverlener en van MENING, dat er veel en veel te snel autisme aan gedragingen wordt ‘geplakt’, in plaats van de zogenaamde kenmerken als verschillende persoonlijkheden te zien. En het gevaar daarmee is het kweken van hulpeloosheid en ‘verontschuldiging’ van de gedragingen van het kind, ‘want hij is autistisch’. Dus met andere woorden hij kan er niks aan doen.
Maar, je moet hem ook altijd met een korreltje zout nemen, want er wordt (helaas) toch al vaak vreemd tegen mensen met autisme aangekeken.
Ik weet dit uit ervaring, ik heb zelf ooit ook gedacht dat ik misschien autistisch was. Dus vandaar dat ik er enige ervaring mee heb. Alleen bij mij is het (gelukkig) niet gediagnosticeerd omdat ik nooit hulpverlening voor mezelf heb gezocht. (Is ook niet nodig).
De reden voor mij was toen dat ik ongemakkelijk word van small talk en mij graag helemaal ergens op stort, qua interesses. Ik heb toen ook een test gedaan en ik blijk hoogbegaafd te zijn dus daar kunnen bepaalde communicatie- en interesses door verklaard worden. En daarbij ben ik juist supergevoelig voor de gevoelens en blikken en dergelijke, dus non-verbale communicatie van mensen. En dat lijkt me een van de belangrijkste beperkingen.
Dus als je zoon ook non-verbaal makkelijk ‘leest’ en communiceert dan zou ik als ik jou was ook twijfelen.
Daarbij kwamen ze bij m’n dochter ook al met vermoedens van autisme op de proppen, terwijl zij van jongs af aan al heel empatisch is, juist empathischer dan gemiddeld. Het enige ‘afwijkende’ aan haar, is dat ze een grote fantasie heeft en zichzelf heel goed kan vermaken. Een ontzettend pluspunt zou je zeggen. Maar nee, het is een beetje afwijkend van het gemiddelde, dus is het autistisch. Nou is dit niet door de officiële kanalen getest, maar daar blijf ik dus ook wel uit de buurt. En als ik jouw verhaal lees denk ik dus: oh jee, daar hebben we weer zo’n verhaal. En je zoon is er de dupe van, naar mijn mening. En dat vind ik heel erg voor jou en je zoon. Want kom er nu nog maar eens vanaf.
Nu ken ik jou natuurlijk niet en weet ik natuurlijk niet of jouw zoon autistisch is, maar dat er überhaupt al twijfel bestaat bij ouders, en dan vooral genuanceerde twijfel zoals bij jou, en zoals je zegt je herkent je zoon niet in die autistische trekken. Dat klopt voor mijn gevoel niet. Een ouder zou herkenning moeten voelen, maar nu kunnen ze je gewoon van alles op de mouw spelden, want ja, je bent niet deskundig dus weet jij veel...
Sterkte!!!
donderdag 3 oktober 2019 om 14:59
Zo zeg, dit dus.LaFleurNoire schreef: ↑03-10-2019 14:52Wauw. Ik hoop dat jij je mening in de hoedanigheid als hulpverlener voor je houdt.
Ik lees nogal wat onwaarheden en onproffesionaliteit in je post.
Een hulpverlener die ff alle vooroordelen over autisme en te makkelijk diagnoses stellen in één post propt.
Ook wel weer knap.
Ergens.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 3 oktober 2019 om 15:17
Strawberry_shortcake schreef: ↑03-10-2019 12:03Ik heb een vraag aan de ouders:
Ik heb gelezen dat er in de babytijd al symptomen zijn die kunnen duiden op autisme bijvoorbeeld:
Geen oogconctact maken nee
Laat leren praten nee, juist extreem vroeg
laat leren lopen nee
beetje houterige/klungelige motoriek nee
Veel huilen nee
Heeft jullie kind een van deze dingen gehad?
Ik heb deze even over mezelf ingevuld. Ik kan bij alles nee invullen, maar ik ben nog steeds autistisch
ASS is complexer dan een simpele checklist. Je hoeft niet alle kenmerken te hebben om toch autistisch te zijn.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
donderdag 3 oktober 2019 om 15:33
Strawberry_shortcake schreef: ↑03-10-2019 12:03Ik ben nog steeds informatie aan het opzoeken en leer er steeds meer over
Ik heb een vraag aan de ouders:
Ik heb gelezen dat er in de babytijd al symptomen zijn die kunnen duiden op autisme bijvoorbeeld:
Geen oogconctact maken
Laat leren praten
laat leren lopen
beetje houterige/klungelige motoriek
Veel huilen
Heeft jullie kind een van deze dingen gehad? Kan het zijn dan een kind zich tot 2,5 jaar normaal ontwikkelt en het alsnog autisme heeft? Of zijn er bijna altijd wel vroege symptomen wanneer je terugdenk aan de babytijd van jouw kind
Mijn dochter was altijd vrolijk, kon voor haar eerste verjaardag praten, liep met anderhalf dus niet heel laat. Oogcontact kan ik me niet herinneren, houterig/onhandig was ze wel, fietste en zwom pas ook heel laat bijvoorbeeld.
donderdag 3 oktober 2019 om 15:40
kniesoor schreef: ↑03-10-2019 14:37Ik wil toch nog even reageren.
Ik heb niet alles gelezen, maar wel al jouw reacties.
Ik ben wel benieuwd naar de reden waarom je zelf bij je zoon aan odd dacht? Is hij erg opstandig?
Ik ben zelf hulpverlener en van MENING, dat er veel en veel te snel autisme aan gedragingen wordt ‘geplakt’, in plaats van de zogenaamde kenmerken als verschillende persoonlijkheden te zien. En het gevaar daarmee is het kweken van hulpeloosheid en ‘verontschuldiging’ van de gedragingen van het kind, ‘want hij is autistisch’. Dus met andere woorden hij kan er niks aan doen.
Maar, je moet hem ook altijd met een korreltje zout nemen, want er wordt (helaas) toch al vaak vreemd tegen mensen met autisme aangekeken.
Onzinnigheid nummer 1. Jij zou als hulpverlener moeten weten dat het etiket autisme helemaal niet te pas en te onpas wordt geplakt. De diagnose is geen natte vingerwerk. Onzinnigheid nummer 2. De hulpverlening is er op gericht(en jij als hulpverlener zou dat als geen ander moeten weten) om mensen met autisme zo zelfstandig mogelijk te laten functioneren. Je hebt autisme, je bent geen autisme. En dat vreemd aangekeken worden is ook niet altijd niet meer zo. Bovendien, alsof alle autisten zo vreselijk opvallen in het dagelijks leven dat je ze er zo uitpikt.
Ik weet dit uit ervaring, ik heb zelf ooit ook gedacht dat ik misschien autistisch was. Dus vandaar dat ik er enige ervaring mee heb. Alleen bij mij is het (gelukkig) niet gediagnosticeerd omdat ik nooit hulpverlening voor mezelf heb gezocht. (Is ook niet nodig).
Je hebt nooit hulp gezocht en vond dat niet nodig, "dus" heb je geen autisme maar heb je er blijkbaar wel verstand van. Omdat je ooit hebt gedacht dat je misschien autistisch was. Oke...
De reden voor mij was toen dat ik ongemakkelijk word van small talk en mij graag helemaal ergens op stort, qua interesses. Ik heb toen ook een test gedaan en ik blijk hoogbegaafd te zijn dus daar kunnen bepaalde communicatie- en interesses door verklaard worden. En daarbij ben ik juist supergevoelig voor de gevoelens en blikken en dergelijke, dus non-verbale communicatie van mensen. En dat lijkt me een van de belangrijkste beperkingen.
Die test heb je gewoon ergens online gedaan of zo? Aangezien je nooit hulp hebt gezocht? De rest van je verklaring is ook zo'n standaard riedeltje. "Autisten hebben geen radar voor non-verbale communicatie". Welke opleiding heb je gedaan, als hulpverlener zijnde?
Dus als je zoon ook non-verbaal makkelijk ‘leest’ en communiceert dan zou ik als ik jou was ook twijfelen.
Daarbij kwamen ze bij m’n dochter ook al met vermoedens van autisme op de proppen, terwijl zij van jongs af aan al heel empatisch is, juist empathischer dan gemiddeld. Het enige ‘afwijkende’ aan haar, is dat ze een grote fantasie heeft en zichzelf heel goed kan vermaken. Een ontzettend pluspunt zou je zeggen. Maar nee, het is een beetje afwijkend van het gemiddelde, dus is het autistisch. Nou is dit niet door de officiële kanalen getest, maar daar blijf ik dus ook wel uit de buurt. En als ik jouw verhaal lees denk ik dus: oh jee, daar hebben we weer zo’n verhaal. En je zoon is er de dupe van, naar mijn mening. En dat vind ik heel erg voor jou en je zoon. Want kom er nu nog maar eens vanaf.
Aha, nog zo een. Een grote fantasie is afwijkend van het gemiddelde, dus autistisch...eh...een van de kenmerken van autisme is juist geen of weinig fantasie. Maar ja, geen autist is hetzelfde, dus die vlieger gaat niet altijd op.
En vreemd, heel vreemd. Zelf hulpverlener zijn, maar de zorgkanalen mijden. Je gelooft dus niet in je eigen professie?
Nu ken ik jou natuurlijk niet en weet ik natuurlijk niet of jouw zoon autistisch is, maar dat er überhaupt al twijfel bestaat bij ouders, en dan vooral genuanceerde twijfel zoals bij jou, en zoals je zegt je herkent je zoon niet in die autistische trekken. Dat klopt voor mijn gevoel niet. Een ouder zou herkenning moeten voelen, maar nu kunnen ze je gewoon van alles op de mouw spelden, want ja, je bent niet deskundig dus weet jij veel...
Ik zou maar niet te veel luisteren naar je gevoel.
Sterkte!!!
donderdag 3 oktober 2019 om 15:50
Als je je zoon er echt niet in herkent dan zou ik wel een second opinion vragen en deze diagnose niet accepteren. Dat is een formeel ding, maar van een diagnose komt een kind niet meer af. Niet accepteren dus en dat ook in het dossier laten vast leggen. Uitkomsten niet delen met huisarts en school.
Eenderde van de diagnoses in de ggz klopt niet, dus je gevoel kan best wel kloppen.
Eenderde van de diagnoses in de ggz klopt niet, dus je gevoel kan best wel kloppen.
donderdag 3 oktober 2019 om 15:59
De belangrijkste tip die er is en die ik je mee wil geven is dit: ga er niet vanuit dat de hulpverleners of leraren altijd gelijk hebben en dat hun tips blind opgevolgd moeten worden. Lees je in, blijf nadenken en weeg de voor- en nadelen van iedere beslissing goed af.
Als we hadden geluisterd, dan was zoon weggekwijnd op het SBO, had hij niet kunnen groeien en ontwikkelen zoals hij gedaan heeft.
Is er een mogelijkheid dat je zoon hoogbegaafd is? Bij hoogbegaafde kinderen is nogal eens sprake van misdiagnose.
Als we hadden geluisterd, dan was zoon weggekwijnd op het SBO, had hij niet kunnen groeien en ontwikkelen zoals hij gedaan heeft.
Is er een mogelijkheid dat je zoon hoogbegaafd is? Bij hoogbegaafde kinderen is nogal eens sprake van misdiagnose.
donderdag 3 oktober 2019 om 16:08
Tsja. Toen onze zoon op het SBO zat werd er na een half jaar gezegd dat hij daar absoluut niet op zijn plek was, hij moest naar het regulier onderwijs. Makkelijk hoor, alles over 1 kam scheren.
Overigens heeft de zoon van TO, neem ik aan, want dat is gebruikelijk, naast de Ados ook een iq-test gehad dus als hij hoogbegaafd was, was dat al duidelijk geweest.
Overigens kan en hoogbegaafd en autisme ook he.
Ik snap die enorme weerstand tegen die diagnoses nooit. Zonder die diagnose en de bijbehorende hulp was mijn zoon nooit het zelfstandige, goed in zijn vel zittende kind geworden wat hij nu is.
Ik vind het oprecht jammer dat mijn dochter zo laat gediagnosticeerd is. Die hulp had veel eerder moeten komen.
Overigens heeft de zoon van TO, neem ik aan, want dat is gebruikelijk, naast de Ados ook een iq-test gehad dus als hij hoogbegaafd was, was dat al duidelijk geweest.
Overigens kan en hoogbegaafd en autisme ook he.
Ik snap die enorme weerstand tegen die diagnoses nooit. Zonder die diagnose en de bijbehorende hulp was mijn zoon nooit het zelfstandige, goed in zijn vel zittende kind geworden wat hij nu is.
Ik vind het oprecht jammer dat mijn dochter zo laat gediagnosticeerd is. Die hulp had veel eerder moeten komen.
donderdag 3 oktober 2019 om 16:13
Zo ontzettend mee eens.LaFleurNoire schreef: ↑03-10-2019 16:08Tsja. Toen onze zoon op het SBO zat werd er na een half jaar gezegd dat hij daar absoluut niet op zijn plek was, hij moest naar het regulier onderwijs. Makkelijk hoor, alles over 1 kam scheren.
Overigens heeft de zoon van TO, neem ik aan, want dat is gebruikelijk, naast de Ados ook een iq-test gehad dus als hij hoogbegaafd was, was dat al duidelijk geweest.
Overigens kan en hoogbegaafd en autisme ook he.
Ik snap die enorme weerstand tegen die diagnoses nooit. Zonder die diagnose en de bijbehorende hulp was mijn zoon nooit het zelfstandige, goed in zijn vel zittende kind geworden wat hij nu is.
Ik vind het oprecht jammer dat mijn dochter zo laat gediagnosticeerd is. Die hulp had veel eerder moeten komen.
Een diagnose zorgt niet voor een standaard behandeling, integendeel.
Juist door een goede diagnose komt er inzicht in op welke punten iemand hulp nodig heeft.
Een goede diagnose omvat dan ook veel meer dan alleen de naam van de 'stoornis', daar zit ook een beschrijvende diagnose bij en liefst ook adviezen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 3 oktober 2019 om 16:17
LaFleurNoire schreef: ↑03-10-2019 14:52Wauw. Ik hoop dat jij je mening in de hoedanigheid als hulpverlener voor je houdt.
Ik lees nogal wat onwaarheden en onproffesionaliteit in je post.
Dit inderdaad. De post maakt me een beetje boos en verdrietig tegelijk. Ik hoop dat ze haar autistische cliënten niet vanuit haar zeer beperkte gezichtspunt behandeld, want dat is allesbehalve empathisch.
Dus toch nog even een linkje voor een wat genuanceerder beeld over autisme: https://autismepunt.nl/over-autisme/
(algemeen, niet specifiek op kinderen gericht)
Wat ik wel vind is dat het systeem niet klopt. Het is stom - vooral voor jonge kinderen - dat er per se een eenduidig label 'geplakt' moet worden om hulp (incl. vergoeding van zorgverzekeraar etc.) te krijgen. Jonge kinderen zijn nog volop in ontwikkeling en hebben nog niet altijd voldoende zelfkennis/zelfinzicht en/of voldoende skills om wat ze denken/voelen genuanceerd te communiceren. Ik denk dat TO's zoon bijvoorbeeld nog te jong is om (goed) aan te kunnen geven of hij zich herkent in bepaalde dingen.
Ik krijg het idee dat TO op zich niet tegen de diagnose ASS is, maar dat ze denkt dat de diagnose niet klopt en haar zoon daardoor de verkeerde hulp gaat krijgen. Maar om te weten of het niet klopt, heb je meer kennis en inzicht nodig. Daarom denk ik, zoals anderen ook al zeiden, dat het heel belangrijk is om met de orthopedagoog in gesprek te gaan, al je vragen te stellen en je zorgen te uiten.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
donderdag 3 oktober 2019 om 16:24
donderdag 3 oktober 2019 om 16:43
Is meerdere keren gebeurd. Voorbeeld: https://www.destentor.nl/apeldoorn/zeld ... google.nl/
anoniem_114563 wijzigde dit bericht op 03-10-2019 16:46
Reden: Link
Reden: Link
40.74% gewijzigd
donderdag 3 oktober 2019 om 16:49
LaFleurNoire schreef: ↑03-10-2019 16:24En toch zijn er heel veel ouders met die weerstand volgens onze psychologe(ja, wij hebben een aparte, naast dochter therapieën wij ook). Zij vindt het bijzonder van ons, hoe wij in die hulpverlening staan.
Ik heb geen therapie-angst. Als je een probleem hebt moet je daar aan proberen te werken.
Zou dat geen angst zijn voor het onbekende? En angst vanwege vooroordelen over een specifieke diagnose? En angst voor de vooroordelen van anderen? De eerste twee kun je zelf wat aan doen, maar aan de vooroordelen van anderen niet. Hoewel er meer aandacht voor is, is het taboe m.b.t. psychische klachten en diagnoses nog niet (volledig) doorbroken. Er zijn mensen die je dan als raar of aansteller of aandachttrekker bestempelen en je vervelend behandelen vanuit hun eigen onbegrip en vooroordelen. Ik kan me voorstellen dat mensen dat niet wensen voor hun kind en daarom terughoudend zijn (alleen lost het helaas niets op).
Voor lichamelijke klachten gaat men vaak zonder schaamte naar de dokter. Voor psychische klachten is dit opeens anders. Maar je hersenen zijn toch ook onderdeel van je lijf, denk ik dan
.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
donderdag 3 oktober 2019 om 17:05
Ik herken mijn zoon gewoon niet in de diagnose, als het echt ASS is dan is dat zo, dan wil ik er alles aan doen om mijn zoon te ondersteunen. Maar ik kan dit gewoon (nog) niet accepteren omdat er teveel twijfel is ... zowel bij mij als bij mijn man.
Iemand zei dat ik aan het zoeken ben naar redenen om te zeggen dat hij geen ASS heeft. Ik probeer gewoon alles af te wegen, er zijn zeker wel dingen die overeenkomen maar de kern herken ik dus niet. Hij is niet hoogbegaafd maar heeft een gemiddeld tot gemiddeld hoog IQ.
Mijn andere zoon heeft ook een diagnose..toen we hoorden wat het was dacht ik direct ja, dit is het! Ik herkende mijn zoon daar in maar na het horen van deze diagnose dacht ik nee...
Hij kan gezichtsuitdrukkingen wel lezen, hij kan zich wel inleven in een ander, hij herkent emoties, hij kan wel contact maken met anderen...is dat niet de kern van autisme?? Ik ga zeker het gesprek aan met de behandelaar...maar helaas kan dat niet direct dus intussen ben ik van alles aan het lezen en mijn zoon overdreven in de gaten aan het houden
Bedankt voor alle input, ben ik superblij mee!
Iemand zei dat ik aan het zoeken ben naar redenen om te zeggen dat hij geen ASS heeft. Ik probeer gewoon alles af te wegen, er zijn zeker wel dingen die overeenkomen maar de kern herken ik dus niet. Hij is niet hoogbegaafd maar heeft een gemiddeld tot gemiddeld hoog IQ.
Mijn andere zoon heeft ook een diagnose..toen we hoorden wat het was dacht ik direct ja, dit is het! Ik herkende mijn zoon daar in maar na het horen van deze diagnose dacht ik nee...
Hij kan gezichtsuitdrukkingen wel lezen, hij kan zich wel inleven in een ander, hij herkent emoties, hij kan wel contact maken met anderen...is dat niet de kern van autisme?? Ik ga zeker het gesprek aan met de behandelaar...maar helaas kan dat niet direct dus intussen ben ik van alles aan het lezen en mijn zoon overdreven in de gaten aan het houden
Bedankt voor alle input, ben ik superblij mee!
