Kinderen
alle pijlers
Zoon
donderdag 11 september 2025 om 11:27
Mijn zoon van 19 kan 's ochtends al jaren zijn bed niet uitkomen, omdat hij de hele nacht online zit.
Hij zit op het MBO en hij heeft een geschiedenis van altijd te laat komen, of helemaal niet komen opdagen.
Ook bij de 5 bijbaantjes die hij inmiddels al gehad heeft.
Het was zwaar om hem door het voortgezet onderwijs te krijgen.
Altijd opstaan om hem uit bed te krijgen, want anders bleef hij gewoon liggen. En de tijd in de gaten houden, anders ging hij rustig een uur ontbijten en nog een tijdje op zijn telefoon en daarna een uurtje douchen.
We hebben een aantal keer bij de leerplichtambtenaar gezeten en gesprekken met docenten hierover gehad.
Dan doet hij heel redelijk, zegt dat hij begrijpt dat dit zo niet kan maar er verandert vervolgens niets.
We hebben het er erg vaak met hem over gehad, of hij misschien hulp nodig heeft, zich niet lekker in zijn vel voelt, of wat dan ook.
En we kunnen goed met hem praten en lachen, zijn vader en ik. Hij is niet depressief, heeft geen andere problemen, hij geeft zelf aan dat hij gewoon niet zo'n zin heeft in school of werken. En wat iedereen daarvan vindt, maakt hem niets uit. Hij is wel heel actief met zijn hobby.
Maar nu is dus het nieuwe schooljaar begonnen, (hij wilde deze opleiding zelf doen) en begint het weer van voor af aan.
Zelf vindt hij het allemaal maar overdreven als wij boos worden. Docenten zijn ook allemaal stom, de managers bij de bijbaantjes waren ook allemaal zeikerds.
Buiten dit gedoe om, is het een leuke jongen, hij heeft vrienden, een vriendin en dus een hobby die hij vaak uitvoert.
Maar gisteren was het dus weer raak, hij bleef gewoon in bed liggen want hij was zo moe. (de 1000e keer)
Omringd door vuile vaat.
Hij is erg groot, dus uit bed sleuren gaat niet.
Hij lag daar te stinken om 10:00 dus ik doe zijn gordijnen open, en hij zegt "de gordijnen opendoen gaat echt niet helpen hoor"
Toen werd ik woest en ik heb dus heel hard geschreeuwd tegen hem. En ik heb expres zo'n ranzig bord stuk gegooid op de grond.
En een schaaltje met nootjes knalde door zijn hele kamer. Het was echt akelig en ik voel me er superrot over. Toen heb ik beneden een tijdje zitten janken.
Ik ga het er straks met hem over hebben, dat ik wanhopig werd maar dat mijn reactie niet oke was.
Wat moet ik hiermee? Is dit herkenbaar voor anderen?
Ik kan hem toch niet maar in zijn bed laten liggen en niet naar school laten gaan? Of moet ik dat juist wel doen? Kan dit vanzelf goedkomen?
Vandaag ligt hij dus weer in bed, ik krijg hem er niet uit.
Met iemand praten heeft geen zin, hij laat zich niets vertellen en hij is niet snel onder de indruk.
Hij zit op het MBO en hij heeft een geschiedenis van altijd te laat komen, of helemaal niet komen opdagen.
Ook bij de 5 bijbaantjes die hij inmiddels al gehad heeft.
Het was zwaar om hem door het voortgezet onderwijs te krijgen.
Altijd opstaan om hem uit bed te krijgen, want anders bleef hij gewoon liggen. En de tijd in de gaten houden, anders ging hij rustig een uur ontbijten en nog een tijdje op zijn telefoon en daarna een uurtje douchen.
We hebben een aantal keer bij de leerplichtambtenaar gezeten en gesprekken met docenten hierover gehad.
Dan doet hij heel redelijk, zegt dat hij begrijpt dat dit zo niet kan maar er verandert vervolgens niets.
We hebben het er erg vaak met hem over gehad, of hij misschien hulp nodig heeft, zich niet lekker in zijn vel voelt, of wat dan ook.
En we kunnen goed met hem praten en lachen, zijn vader en ik. Hij is niet depressief, heeft geen andere problemen, hij geeft zelf aan dat hij gewoon niet zo'n zin heeft in school of werken. En wat iedereen daarvan vindt, maakt hem niets uit. Hij is wel heel actief met zijn hobby.
Maar nu is dus het nieuwe schooljaar begonnen, (hij wilde deze opleiding zelf doen) en begint het weer van voor af aan.
Zelf vindt hij het allemaal maar overdreven als wij boos worden. Docenten zijn ook allemaal stom, de managers bij de bijbaantjes waren ook allemaal zeikerds.
Buiten dit gedoe om, is het een leuke jongen, hij heeft vrienden, een vriendin en dus een hobby die hij vaak uitvoert.
Maar gisteren was het dus weer raak, hij bleef gewoon in bed liggen want hij was zo moe. (de 1000e keer)
Omringd door vuile vaat.
Hij is erg groot, dus uit bed sleuren gaat niet.
Hij lag daar te stinken om 10:00 dus ik doe zijn gordijnen open, en hij zegt "de gordijnen opendoen gaat echt niet helpen hoor"
Toen werd ik woest en ik heb dus heel hard geschreeuwd tegen hem. En ik heb expres zo'n ranzig bord stuk gegooid op de grond.
En een schaaltje met nootjes knalde door zijn hele kamer. Het was echt akelig en ik voel me er superrot over. Toen heb ik beneden een tijdje zitten janken.
Ik ga het er straks met hem over hebben, dat ik wanhopig werd maar dat mijn reactie niet oke was.
Wat moet ik hiermee? Is dit herkenbaar voor anderen?
Ik kan hem toch niet maar in zijn bed laten liggen en niet naar school laten gaan? Of moet ik dat juist wel doen? Kan dit vanzelf goedkomen?
Vandaag ligt hij dus weer in bed, ik krijg hem er niet uit.
Met iemand praten heeft geen zin, hij laat zich niets vertellen en hij is niet snel onder de indruk.
donderdag 11 september 2025 om 18:07
Eens. Ikzelf ben op m'n 20ste uit huis gezet, nou ja een termijn gekregen. Binnen 6 maanden.Ginevra schreef: ↑11-09-2025 14:00Ik ben >15 jaar docent geweest van jongens van 18-23.
En diverse daarvan hebben bij de diplomering gezegd dat ze blij waren dat ze af en toe een harde schop onder de kont hebben gekregen, want dat ze met goede gesprekken en zo niks opschoten. Niet dat die harde schop altijd van mij kwam, maar ze vonden het achteraf bezien niet erg en best functioneel als iemand eens echt kwaad werd en ze de consequenties voelden ipv weer een zachtzinnige vermaning. Doe daarmee wat je wil.
Was het beste wat me kon overkomen. Toen kon het nog natuurlijk, nu is dat een stuk moeilijker met die hoge prijzen.
Laat hem voelen dat op eigen benen staan consequenties heeft. Kostgeld en niks meer voor hem betalen vind ik echt nog het minst wat je kan invoeren.
En dat je boosheid geen indruk heeft gemaakt, verbaas ik me ook wel over. Tenminste, hij lag nog gewoon in bed toch? Want als iemand excuses mag maken is het je puber wel TO.
Hij mag gaan voelen dat zijn gedrag een limiet heeft, dat hoort ook bij volwassen worden. En sommige pubers, waaronder Ikzelf, zijn gewoon hardleers.
Met mij is het in elk geval helemaal goed gekomen. 3 HBO studies afgerond, steeds weer verdiepende opleidingen en een goed lopende eigen praktijk. Dus geen zorgen, je zoon kan echt nog wel wakker worden. Maar daar heeft hij wel even een wake up call voor nodig.
qiya wijzigde dit bericht op 11-09-2025 18:14
2.49% gewijzigd
donderdag 11 september 2025 om 18:09
Yakuzakiko schreef: ↑11-09-2025 18:04Wat een fijne post, de tranen staan in mijn ogen!
Ik laat me ook niets aanpraten hoor, maar het is toch een gevoelig iets, je kinderen en de opvoeding die je ze geeft.
Mensen zijn hard in hun oordeel. Je bent al snel een waardeloze moeder.
Maar je kunt eigenlijk niet oordelen over 19 jaren samengevat in een kleine openingspost.
Ah joh, beste stuurlui etc.
Ik ken niet veel mensen die na zo met de zweep opgevoed te hebben nog een echt leuk contact met hun kinderen hebben.
donderdag 11 september 2025 om 18:12
Heeft dit niet (al dan niet tijdelijk) de band met je ouders beschadigd? Lijkt me een vrij heftige beslissing.Qiya schreef: ↑11-09-2025 18:07Eens. Ikzelf ben op m'n 20ste uit huis gezet, nou ja een termijn gekregen. Binnen 6 maanden.
Was het beste wat me kon overkomen. Toen kon het nog natuurlijk, nu is dat een stuk moeilijker met die hoge prijzen.
Maar ik verbaas me echt over de 'zachte' hand waar deze jongen mee van doen heeft.
Laat hem voelen dat op eigen benen staan consequenties heeft. Kostgeld en niks meer voor hem betalen vind ik echt nog het minst wat je kan invoeren.
En dat je boosheid geen indruk heeft gemaakt, verbaas ik me ook wel over. Tenminste, hij lag nog gewoon in bed toch? Want als iemand excuses mag maken is het je puber wel TO.
Hij mag gaan voelen dat zijn gedrag een limiet heeft, dat hoort ook bij volwassen worden. En sommige pubers, waaronder Ikzelf, zijn gewoon hardleers.
Met mij is het in elk geval helemaal goed gekomen. 3 HBO studies afgerond, steeds weer verdiepende opleidingen en een goed lopende eigen praktijk. Dus geen zorgen, je zoon kan echt nog wel wakker worden. Maar daar heeft hij wel even een wake up call voor nodig.
Where is my mind?
donderdag 11 september 2025 om 18:16
Nee totaal niet, eerder verstevigd. Maar ik lees ook een mooie post dat met een zachte hand ook werkt. Prachtig.SurferRosa schreef: ↑11-09-2025 18:12Heeft dit niet (al dan niet tijdelijk) de band met je ouders beschadigd? Lijkt me een vrij heftige beslissing.
Voor mij was dat op dat moment wellicht wat ik ook nodig had en niet gekregen. Maar het heeft goed uitgepakt
Was voor mij een grote opluchting.
donderdag 11 september 2025 om 18:18
donderdag 11 september 2025 om 18:28
Zou het helpen als je zoon een bijbaan zoekt die wat beter bij zijn ritme past?Yakuzakiko schreef: ↑11-09-2025 17:08Dat is ook wat! Ik kende het niet. Mijn zoon zegt dat hij niet kan slapen, en ik neem dan aan dat hij de hele nacht online is. Dat ontkent hij, maar ik weet niet of dat waar is. Hij is niet wakker te krijgen, dat gaat heel erg moeilijk. Het hele slapen en wakker worden gaat bij hem precies zoals in jouw linkje. Het is al jaren extreem moeilijk om hem op tijd op school te krijgen.
Ik ben zelf nogal een nachtuil met slapeloosheid, en ik heb lang avond- en nachtdiensten gewerkt, dat beviel me heel goed. Ik zou het nog doen als ik nu zelf geen kind had.
Ik heb ook een studie gedaan waarbij ze als optie naast de dag ook avondcolleges hadden, dat vond ik zo fijn.
donderdag 11 september 2025 om 18:38
Hebben m'n ouders ook met m'n broer gedaan. Ze gingen verhuizen naar een andere plek, dus m'n broer moest toen wel.Qiya schreef: ↑11-09-2025 18:07Eens. Ikzelf ben op m'n 20ste uit huis gezet, nou ja een termijn gekregen. Binnen 6 maanden.
Was het beste wat me kon overkomen. Toen kon het nog natuurlijk, nu is dat een stuk moeilijker met die hoge prijzen.
Laat hem voelen dat op eigen benen staan consequenties heeft. Kostgeld en niks meer voor hem betalen vind ik echt nog het minst wat je kan invoeren.
En dat je boosheid geen indruk heeft gemaakt, verbaas ik me ook wel over. Tenminste, hij lag nog gewoon in bed toch? Want als iemand excuses mag maken is het je puber wel TO.
Hij mag gaan voelen dat zijn gedrag een limiet heeft, dat hoort ook bij volwassen worden. En sommige pubers, waaronder Ikzelf, zijn gewoon hardleers.
Met mij is het in elk geval helemaal goed gekomen. 3 HBO studies afgerond, steeds weer verdiepende opleidingen en een goed lopende eigen praktijk. Dus geen zorgen, je zoon kan echt nog wel wakker worden. Maar daar heeft hij wel even een wake up call voor nodig.
Hij was ook altijd wel een type die achter de broek aan aan gezeten werd. Hbo niet afgemaakt, maar uiteindelijk goed terecht gekomen met een prima baan en een leuk leven.
Hier trouwens een goede band met ouders. Ze lieten ons altijd erg vrij, maar we moesten ook verantwoordelijkheid nemen. Dat betekende of school, of werken zolang je thuis woont. En alles voor de leuk/ hobby vanaf je 18e zelf betalen (al kregen we ook nog weleens wat cadeau). Straffen hebben ze nooit gedaan.
donderdag 11 september 2025 om 18:42
Misschien ook leuk om onder vrienden een inzamelingsactie te houden. Of voor zijn verjaardag. Gewoon iedereen om een (oude) wekker vragen stel ze hebben er nog eentje liggen. Het is dat ik 2 zoons heb anders stuurde ik je zelf eentje. En dan natuurlijk een keer allemaal tegelijk laten afgaan..... ik snap het wel hoor als je er geen lol meer in ziet maar misschien kan je man het anders? Even een clipje opzoeken van oorlogstrompet enzo. Anders gewoon een kinderaflevering/podcast voor zijn deur leggen. Ik werd zelf razend van stemmen als juf roos en woezel en pip achtige dingen, echt niet dat ik daar doorheen slaap.
Lorem Ipsum
donderdag 11 september 2025 om 18:47
Bij mijn kind (27 inmiddels) gaat het inmiddels iets beter. Hij wordt bijv tegenwoordig wakker van de wekker, dus hij kan ergens op tijd zijn. Maar niet elke dag vroeg, dat lukt gewoon niet.Yakuzakiko schreef: ↑11-09-2025 17:08Dat is ook wat! Ik kende het niet. Mijn zoon zegt dat hij niet kan slapen, en ik neem dan aan dat hij de hele nacht online is. Dat ontkent hij, maar ik weet niet of dat waar is. Hij is niet wakker te krijgen, dat gaat heel erg moeilijk. Het hele slapen en wakker worden gaat bij hem precies zoals in jouw linkje. Het is al jaren extreem moeilijk om hem op tijd op school te krijgen.
Ik ga het nog eens met hem hebben over zijn moeilijke inslapen.
Maar wat lastig voor jouw kind. En wat zul je veel vervelende adviezen gekregen hebben.
Op zich fijn dat je het herkent. Mss helpt het om je iets minder gefrustreerd te voelen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:48
Maar het is bij sommigen echt wel heftiger dan de normale tiener-slaapafwijking.bijtie schreef: ↑11-09-2025 17:24Die verlate slaapfase hebben heel veel tieners last van. Hoort ook wel bij de leeftijd, een gat in de dag slapen, wie deed dat niet als student?
https://www.hersenstichting.nl/nieuws/l ... -probleem/
Dus ja het is een afwijking/syndroom maarja je baas knikkert je er toch echt uit als je er niet bent.
Je kan ook een baan zoeken waar je pas later op de dag hoeft te werken.
Volgens mij heeft het geen zin om iemand op die leeftijd te proberen te bewegen tot actie en motivatie, als hij niets voelt van de consequenties. Pa en ma betalen toch zijn hobby wel. Je kunt op je kop gaan staan.
Beter stel je wat regels in als je iets van hem verwacht, zoals een financiële bijdrage, en stop met sponsoren. Misschien voelt hij dan vanzelf dat het toch lekkerder leven is met een baantje, en pakt hij wat meer zelf die verantwoordelijkheid.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:52
Het verschilt natuurlijk enorm per persoon. Ik zie om me heen echt enorme verschillen in wat de 20-ers aankunnen.Ginevra schreef: ↑11-09-2025 17:08Dat is een soort dogma geworden alsof iedere twintiger nog totaal incompetent is tot van alles. Iedereen herhaalt dit en het is een soort excuus geworden om volwassenen nog jarenlang kind te laten zijn.
In de meeste culturen, en eeuwenlang in Nederland ook, worden mensen als ze een jaar of 18 zijn als volwassen beschouwd. Ze mogen autorijden, stemmen, een gezin stichten, een baan hebben. Tot vrij recent was het heel gewoon dat een man van 23 een baan, een huis, een vrouw en al een of twee kinderen had. Mensen van rond de 20 mogen patienten verplegen, boekhoudingen doen, kinderen verzorgen en elektra aanleggen. Dat zijn verantwoordelijke banen met serieuze verplichtingen. Heck, er zijn zelfs mensen die vinden dat het stemrecht op je 16e al zou moeten gelden.
Die jongeren zijn niet ineens allemaal zwakzinnig en ik vind het vrij raar om te doen alsof iemand van 19 nog tot niks in staat is. Dat je hersenen nog een tijdje door ontwikkelen en nog niet helemaal af zijn, wil nog niet zeggen dat ze nergens op aan te spreken zijn.
Ik herinner me van mijn eigen jongvolwassenheid dat ik in totale verwarring de wereld in moest en me daar totaal niet staande kon houden. Terwijl vriendinnen studeerden en voor zichzelf zorgden.
Dat is wat mij betreft het grootste probleem: dat we van iedereen hetzelfde verwachten. En dan niet datgene wat een gemiddelde 19-jarige kan, maar wat de allerzelfstandigste 19-jarige kan.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:53
En wat denk je dat een dokter daaraan kan doen?Quincy2 schreef: ↑11-09-2025 17:40Eens.
Ik heb hier een bijna 19-jarige. Nu hebben wij die wel altijd wat strenger aangepakt dan in dit onderwerp, maar dingen die hij niet doet, doet hij niet, omdat hij er geen zin in heeft of moeilijk vindt, en niet omdat hij het niet zou kunnen. Afhankelijk van waar het over gaat, zitten wij er hard of minder hard achteraan. En dan willen wij best helpen, maar hij moet het wel dóen. Zeker de laatste paar maanden moesten er ineens dingen aangevraagd of geregeld worden. Soms moest hij zelf actie ondernemen en dan konden wij wel hard zijn, NU ga je dat doen. Geen zin is geen reden. Hulp nodig, dan kijken wij mee. Maar NIET doen was geen optie.
Ik snap ook niet helemaal dat je een kind heel lang slecht laat slapen. Dat gaat toch om zijn gezondheid? Ik zou hem dan echt allang naar een dokter gedwongen hebben. Kan niet met 18? Zeker wel. Ik kan mijn 18-jarige ook gewoon vertellen om naar de tandarts te gaan. Natuurlijk begint hij ook met zuchten en jahaaa, maar dan ga ik door tot hij het doet.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:54
Mooie post. Misschien komt het er wel op neer dat het meestal gewoon goed komt, ongeacht het soort opvoeding, omdat mensen meestal best veerkrachtig zijn en op hun pootjes terecht komen.
donderdag 11 september 2025 om 18:55
Dit is echt zo'n onzin.Bbubbels schreef: ↑11-09-2025 17:46Hij heeft nu geen enkele motivatie om zijn gedrag te veranderen want er zitten geen consequenties aan. Dus waarom zou hij dan iets anders gaan doen? Hij slaapt lekker uit, zijn hobby wordt bekostigd en hij hoeft ook niet te werken.
Als je iets wil veranderen zal je denk ik je houding ten opzichte van je zoon moeten aanpassen….
De meeste kinderen en jongeren willen verschrikkelijk graag zelfstandig worden, daar zijn echt geen consequenties voor nodig.
Als het dus om de een of andere reden niet lukt, of iig niet snel genoeg, zullen die consequenties weinig opleveren.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:56
Dit.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:58
Vooral mensen met makkelijke kinderen zijn hard. Die hebben echt het idee dat het succes van hun kind volledig te danken is aan hun briljante opvoeding.Yakuzakiko schreef: ↑11-09-2025 18:04Wat een fijne post, de tranen staan in mijn ogen!
Ik laat me ook niets aanpraten hoor, maar het is toch een gevoelig iets, je kinderen en de opvoeding die je ze geeft.
Mensen zijn hard in hun oordeel. Je bent al snel een waardeloze moeder.
Maar je kunt eigenlijk niet oordelen over 19 jaren samengevat in een kleine openingspost.
Gelukkig zijn er tegenwoordig veel moeilijke kinderen. Krijg je leukere ouders van.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:59
Ik zou hem opties geven. Óf hij gaat op tijd naar school en zijn best doen, óf hij zoekt een avondopleiding en een horecabaan later op de dag/avond/nacht waar hij zijn best voor gaat doen, of hij krijgt een ultimatum: binnen zoveel maanden is hij het huis uit. Hij is 19, hij zou verantwoordelijkheden aan moeten kunnen en voor zichzelf moeten kunnen zorgen. Stop met op te staan om hem wakker te maken, hij merkt vanzelf de consequenties wel als hij niet komt opdagen.
donderdag 11 september 2025 om 18:59
Ik ben ook op mijn 20e uit huis gezet en dat is zo ongeveer het slechtste wat mij is overkomen.Qiya schreef: ↑11-09-2025 18:07Eens. Ikzelf ben op m'n 20ste uit huis gezet, nou ja een termijn gekregen. Binnen 6 maanden.
Was het beste wat me kon overkomen. Toen kon het nog natuurlijk, nu is dat een stuk moeilijker met die hoge prijzen.
Laat hem voelen dat op eigen benen staan consequenties heeft. Kostgeld en niks meer voor hem betalen vind ik echt nog het minst wat je kan invoeren.
En dat je boosheid geen indruk heeft gemaakt, verbaas ik me ook wel over. Tenminste, hij lag nog gewoon in bed toch? Want als iemand excuses mag maken is het je puber wel TO.
Hij mag gaan voelen dat zijn gedrag een limiet heeft, dat hoort ook bij volwassen worden. En sommige pubers, waaronder Ikzelf, zijn gewoon hardleers.
Met mij is het in elk geval helemaal goed gekomen. 3 HBO studies afgerond, steeds weer verdiepende opleidingen en een goed lopende eigen praktijk. Dus geen zorgen, je zoon kan echt nog wel wakker worden. Maar daar heeft hij wel even een wake up call voor nodig.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 18:59
Sterker nog, ik denk dat je juist mínder kan als je steeds van verantwoordelijkheden wordt weggehouden en dat depressies onder jongeren mogelijk zelfs wel ontstaan of verergerd worden door een ontbrekend gevoel van verantwoordelijkheid en nut hebben. Iedereen moet zich nuttig voelen. Zonder het gevoel dat je nuttig bent, raken mensen vaak depressief. Daarom is een kind weghouden van taken en verantwoordelijkheden meestal ook niet iets dat ze op de lange termijn gelukkig maakt. We hebben allemaal een doel nodig en allemaal willen we belangrijk zijn (voor iets of iemand).Ginevra schreef: ↑11-09-2025 17:08Dat is een soort dogma geworden alsof iedere twintiger nog totaal incompetent is tot van alles. Iedereen herhaalt dit en het is een soort excuus geworden om volwassenen nog jarenlang kind te laten zijn.
In de meeste culturen, en eeuwenlang in Nederland ook, worden mensen als ze een jaar of 18 zijn als volwassen beschouwd. Ze mogen autorijden, stemmen, een gezin stichten, een baan hebben. Tot vrij recent was het heel gewoon dat een man van 23 een baan, een huis, een vrouw en al een of twee kinderen had. Mensen van rond de 20 mogen patienten verplegen, boekhoudingen doen, kinderen verzorgen en elektra aanleggen. Dat zijn verantwoordelijke banen met serieuze verplichtingen. Heck, er zijn zelfs mensen die vinden dat het stemrecht op je 16e al zou moeten gelden.
Die jongeren zijn niet ineens allemaal zwakzinnig en ik vind het vrij raar om te doen alsof iemand van 19 nog tot niks in staat is. Dat je hersenen nog een tijdje door ontwikkelen en nog niet helemaal af zijn, wil nog niet zeggen dat ze nergens op aan te spreken zijn.
Ik zou je kind dan ook vertellen dat hij welkom is om een youtube ster te zijn en slapend rijk te worden met een of andere handel als hij op eigen benen staat. Maar zolang hij onder jullie dak woont, er verwachtingen van hem zijn die liggen in OFWEL een studie volgen en deze ook écht volgen en halen. En anders gaat hij werken. Meer smaakjes zijn er niet. En bedenk je goed to dat er vast stoornissen zouden kunnen zijn, waarvoor je nu een verklaring zoekt voor je zoon. Maar weet ook dat er eeuwenlang geen sprake was dat soort stoornissen en mensen het daar ook mee te doen hadden. Dan moet je creatief worden en naar een oplossing zoeken waar je mee kunt leven en tóch een rol pakt in de maatschappij. Maar in je bed liggen stinken zonder iets bij te dragen is dat niet. En met 19 jaar mag je daar best van op de hoogte zijn en naar beginnen te handelen.
donderdag 11 september 2025 om 19:02
TO zegt dat er niks onderliggends met zoon aan de hand is. Dan kan t best zijn dat sommige 19-jarigen het wat lastig vinden om zelfstandig te zijn, maar dat betekent toch niet dat je als ouder dan maar gewoon achterover moet leunen tot ze het leren? Ik vind het niet meer dan normaal dat een 19-jarige werkt of studeert. En dat dat een voorwaarde is voor verdere financiële ondersteuning. Hij wil wel naar zijn hobby en kan dat kennelijk wel organiseren. Betekent overigens niet dat ik straf een goed idee vind of totaal je handen ervan af trekken. TO is nu gefrustreerd. Het loslaten werkt dus niet (voor haar). Daarom mijn suggestie dat ze het over een andere boeg gooit.Solomio schreef: ↑11-09-2025 18:55Dit is echt zo'n onzin.
De meeste kinderen en jongeren willen verschrikkelijk graag zelfstandig worden, daar zijn echt geen consequenties voor nodig.
Als het dus om de een of andere reden niet lukt, of iig niet snel genoeg, zullen die consequenties weinig opleveren.
donderdag 11 september 2025 om 19:07
Dit zou ook een mogelijke reden/oplossing kunnen zijn. Dat kun je wel eerst (of hij) uitzoeken, maar dan gaat de oplossing niet om dat vroege opstaan te willen/moeten forceren, maar om te zoeken naar werk/opleiding dat wel bij zijn slaapritme past. Want als ik het goed lees gaat het niet over slecht/te weinig slapen, hij kan er namelijk niet uit in de ochtend, maar om een totaal ander ritme. Dan kun je wel een vierkantje in een rondje proberen te proppen, dat levert bij iedereen allen maar frustratie op en het lost niets op.framboise-t schreef: ↑11-09-2025 18:28Zou het helpen als je zoon een bijbaan zoekt die wat beter bij zijn ritme past?
Ik ben zelf nogal een nachtuil met slapeloosheid, en ik heb lang avond- en nachtdiensten gewerkt, dat beviel me heel goed. Ik zou het nog doen als ik nu zelf geen kind had.
Ik heb ook een studie gedaan waarbij ze als optie naast de dag ook avondcolleges hadden, dat vond ik zo fijn.
Where is my mind?
donderdag 11 september 2025 om 19:09
Ook dat. Er zijn dingen van mijn kinderen waar ik me aan erger als ze een paar dagen achter elkaar weer thuis zijn en dan bedenk ik me dat het toch mooi is dat we allemaal op eigen pootjes leven en mijn kinderen de vrijheid hebben om hun studentenleven te leven en ik me er niet over hoef op te vreten wat voor teringzooi het af en toe is en met welke smoezen ze hun werkgever/studie berichten dat ze niet in staat zijn tot werken of dat essay te hebben ingeleverd.
Uiteindelijk pakken ze hun verantwoordelijkheid voldoende, om de baantjes te houden en de kamers niet uitgeschopt te worden, dus dan zal het wel goed zitten. Liever zit je in deze fase niet te dicht op elkaars lip. En is er geen ontlopen aan, dan kun je ze nog wel verantwoordelijkheid laten pakken die hoort bij op eigen benen staan. Zoals bijdragen aan huishouden, zorgen voor een inkomen en eigen hobby's bekostigen.
donderdag 11 september 2025 om 19:28
Niet zoveel waarschijnlijk maar als deze jongen echt een slaapstoornis heeft dan is het misschien wel goed om dat in elk geval te weten. Dan kan hij misschien ook inspelen op een leven waarbij hij bijvoorbeeld een baan kiest die beter past bij zijn ritme of met lotgenoten in contact kan komen voor herkenning en steun.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
