Kinderen
alle pijlers
Zoon
donderdag 11 september 2025 om 11:27
Mijn zoon van 19 kan 's ochtends al jaren zijn bed niet uitkomen, omdat hij de hele nacht online zit.
Hij zit op het MBO en hij heeft een geschiedenis van altijd te laat komen, of helemaal niet komen opdagen.
Ook bij de 5 bijbaantjes die hij inmiddels al gehad heeft.
Het was zwaar om hem door het voortgezet onderwijs te krijgen.
Altijd opstaan om hem uit bed te krijgen, want anders bleef hij gewoon liggen. En de tijd in de gaten houden, anders ging hij rustig een uur ontbijten en nog een tijdje op zijn telefoon en daarna een uurtje douchen.
We hebben een aantal keer bij de leerplichtambtenaar gezeten en gesprekken met docenten hierover gehad.
Dan doet hij heel redelijk, zegt dat hij begrijpt dat dit zo niet kan maar er verandert vervolgens niets.
We hebben het er erg vaak met hem over gehad, of hij misschien hulp nodig heeft, zich niet lekker in zijn vel voelt, of wat dan ook.
En we kunnen goed met hem praten en lachen, zijn vader en ik. Hij is niet depressief, heeft geen andere problemen, hij geeft zelf aan dat hij gewoon niet zo'n zin heeft in school of werken. En wat iedereen daarvan vindt, maakt hem niets uit. Hij is wel heel actief met zijn hobby.
Maar nu is dus het nieuwe schooljaar begonnen, (hij wilde deze opleiding zelf doen) en begint het weer van voor af aan.
Zelf vindt hij het allemaal maar overdreven als wij boos worden. Docenten zijn ook allemaal stom, de managers bij de bijbaantjes waren ook allemaal zeikerds.
Buiten dit gedoe om, is het een leuke jongen, hij heeft vrienden, een vriendin en dus een hobby die hij vaak uitvoert.
Maar gisteren was het dus weer raak, hij bleef gewoon in bed liggen want hij was zo moe. (de 1000e keer)
Omringd door vuile vaat.
Hij is erg groot, dus uit bed sleuren gaat niet.
Hij lag daar te stinken om 10:00 dus ik doe zijn gordijnen open, en hij zegt "de gordijnen opendoen gaat echt niet helpen hoor"
Toen werd ik woest en ik heb dus heel hard geschreeuwd tegen hem. En ik heb expres zo'n ranzig bord stuk gegooid op de grond.
En een schaaltje met nootjes knalde door zijn hele kamer. Het was echt akelig en ik voel me er superrot over. Toen heb ik beneden een tijdje zitten janken.
Ik ga het er straks met hem over hebben, dat ik wanhopig werd maar dat mijn reactie niet oke was.
Wat moet ik hiermee? Is dit herkenbaar voor anderen?
Ik kan hem toch niet maar in zijn bed laten liggen en niet naar school laten gaan? Of moet ik dat juist wel doen? Kan dit vanzelf goedkomen?
Vandaag ligt hij dus weer in bed, ik krijg hem er niet uit.
Met iemand praten heeft geen zin, hij laat zich niets vertellen en hij is niet snel onder de indruk.
Hij zit op het MBO en hij heeft een geschiedenis van altijd te laat komen, of helemaal niet komen opdagen.
Ook bij de 5 bijbaantjes die hij inmiddels al gehad heeft.
Het was zwaar om hem door het voortgezet onderwijs te krijgen.
Altijd opstaan om hem uit bed te krijgen, want anders bleef hij gewoon liggen. En de tijd in de gaten houden, anders ging hij rustig een uur ontbijten en nog een tijdje op zijn telefoon en daarna een uurtje douchen.
We hebben een aantal keer bij de leerplichtambtenaar gezeten en gesprekken met docenten hierover gehad.
Dan doet hij heel redelijk, zegt dat hij begrijpt dat dit zo niet kan maar er verandert vervolgens niets.
We hebben het er erg vaak met hem over gehad, of hij misschien hulp nodig heeft, zich niet lekker in zijn vel voelt, of wat dan ook.
En we kunnen goed met hem praten en lachen, zijn vader en ik. Hij is niet depressief, heeft geen andere problemen, hij geeft zelf aan dat hij gewoon niet zo'n zin heeft in school of werken. En wat iedereen daarvan vindt, maakt hem niets uit. Hij is wel heel actief met zijn hobby.
Maar nu is dus het nieuwe schooljaar begonnen, (hij wilde deze opleiding zelf doen) en begint het weer van voor af aan.
Zelf vindt hij het allemaal maar overdreven als wij boos worden. Docenten zijn ook allemaal stom, de managers bij de bijbaantjes waren ook allemaal zeikerds.
Buiten dit gedoe om, is het een leuke jongen, hij heeft vrienden, een vriendin en dus een hobby die hij vaak uitvoert.
Maar gisteren was het dus weer raak, hij bleef gewoon in bed liggen want hij was zo moe. (de 1000e keer)
Omringd door vuile vaat.
Hij is erg groot, dus uit bed sleuren gaat niet.
Hij lag daar te stinken om 10:00 dus ik doe zijn gordijnen open, en hij zegt "de gordijnen opendoen gaat echt niet helpen hoor"
Toen werd ik woest en ik heb dus heel hard geschreeuwd tegen hem. En ik heb expres zo'n ranzig bord stuk gegooid op de grond.
En een schaaltje met nootjes knalde door zijn hele kamer. Het was echt akelig en ik voel me er superrot over. Toen heb ik beneden een tijdje zitten janken.
Ik ga het er straks met hem over hebben, dat ik wanhopig werd maar dat mijn reactie niet oke was.
Wat moet ik hiermee? Is dit herkenbaar voor anderen?
Ik kan hem toch niet maar in zijn bed laten liggen en niet naar school laten gaan? Of moet ik dat juist wel doen? Kan dit vanzelf goedkomen?
Vandaag ligt hij dus weer in bed, ik krijg hem er niet uit.
Met iemand praten heeft geen zin, hij laat zich niets vertellen en hij is niet snel onder de indruk.
donderdag 11 september 2025 om 19:36
Je hebt gelijk. Men gaat vaak aan de haal met wetenschappelijk onderzoek. Er is veel nuance en ook nog veel onduidelijk omtrent onderzoek naar het puberbrein. Dat het puberbrein nog niet is volgroeid klopt, maar wat daarvan de implicaties zijn is onduidelijk.Ginevra schreef: ↑11-09-2025 17:08Dat is een soort dogma geworden alsof iedere twintiger nog totaal incompetent is tot van alles. Iedereen herhaalt dit en het is een soort excuus geworden om volwassenen nog jarenlang kind te laten zijn.
In de meeste culturen, en eeuwenlang in Nederland ook, worden mensen als ze een jaar of 18 zijn als volwassen beschouwd. Ze mogen autorijden, stemmen, een gezin stichten, een baan hebben. Tot vrij recent was het heel gewoon dat een man van 23 een baan, een huis, een vrouw en al een of twee kinderen had. Mensen van rond de 20 mogen patienten verplegen, boekhoudingen doen, kinderen verzorgen en elektra aanleggen. Dat zijn verantwoordelijke banen met serieuze verplichtingen. Heck, er zijn zelfs mensen die vinden dat het stemrecht op je 16e al zou moeten gelden.
Die jongeren zijn niet ineens allemaal zwakzinnig en ik vind het vrij raar om te doen alsof iemand van 19 nog tot niks in staat is. Dat je hersenen nog een tijdje door ontwikkelen en nog niet helemaal af zijn, wil nog niet zeggen dat ze nergens op aan te spreken zijn.
Zo was ik zelf vroeger op school een waardeloze planner. Maar dat ben ik nog steeds. In mijn klas zaten voldoende kinderen die hun huiswerk keurig konden afronden en altijd op tijd waren.
Maar ik ken ook mensen die pas na hun 20ste wakker werden en besloten iets van hun leven te maken. Lastig om algemene uitspraken op jonge mensen te plakken.
En ik vind ook dat maatwerk vaak ontbreekt. Ook in de samenleving.
donderdag 11 september 2025 om 19:36
Dat denk ik. De broer van mijn man is zo'n voorbeeld. Met veel moeite school afgemaakt (niet wegens gebrek aan intelligentie want slim is hij zeker maar weinig motivatie) en daarna eigenlijk niks meer gedaan/afgemaakt. Eerst op kosten van zijn ouders geleefd, daarna verscheidene vrouwen, en nu op kosten van de staat. Hij is enorm gefaciliteerd door zowel zijn ouders als vriendinnen en weinig eisen aan hem gesteld.NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 18:59Sterker nog, ik denk dat je juist mínder kan als je steeds van verantwoordelijkheden wordt weggehouden en dat depressies onder jongeren mogelijk zelfs wel ontstaan of verergerd worden door een ontbrekend gevoel van verantwoordelijkheid en nut hebben. Iedereen moet zich nuttig voelen. Zonder het gevoel dat je nuttig bent, raken mensen vaak depressief. Daarom is een kind weghouden van taken en verantwoordelijkheden meestal ook niet iets dat ze op de lange termijn gelukkig maakt. We hebben allemaal een doel nodig en allemaal willen we belangrijk zijn (voor iets of iemand).
Ik zou je kind dan ook vertellen dat hij welkom is om een youtube ster te zijn en slapend rijk te worden met een of andere handel als hij op eigen benen staat. Maar zolang hij onder jullie dak woont, er verwachtingen van hem zijn die liggen in OFWEL een studie volgen en deze ook écht volgen en halen. En anders gaat hij werken. Meer smaakjes zijn er niet. En bedenk je goed to dat er vast stoornissen zouden kunnen zijn, waarvoor je nu een verklaring zoekt voor je zoon. Maar weet ook dat er eeuwenlang geen sprake was dat soort stoornissen en mensen het daar ook mee te doen hadden. Dan moet je creatief worden en naar een oplossing zoeken waar je mee kunt leven en tóch een rol pakt in de maatschappij. Maar in je bed liggen stinken zonder iets bij te dragen is dat niet. En met 19 jaar mag je daar best van op de hoogte zijn en naar beginnen te handelen.
En in het begin was het allemaal heel leuk, gezellig uit met vrienden, lang leve de lol. En die vrienden werden ouder en maakten opleidingen af en kregen banen en gezinnen en haakten af bij deze levensstijl. De vrouwen hadden op een gegeven moment ook genoeg van een man die op de bank hangt en niks doet, al is hij verder leuk en grappig. Dus ja, er blijft zo weinig over.
En nu is het al heel lang niet meer leuk. Geen baan/carriere, geen vooruitgang. Hij zit nu wel met zichzelf in de knoop en is behoorlijk depressief geworden. Hele vervelende situatie.
Geen idee of het beter was geweest als zijn ouders hem hadden gedwongen te werken en niet jarenlang hem zouden hebben gefaciliteerd en niks eisten. Uiteindelijk is het zijn eigen verantwoordelijkheid natuurlijk. Het is niet de schuld van zijn ouders. Het is zijn leven.
donderdag 11 september 2025 om 19:37
Dat denk ik ook. De broer van mijn man is zo'n voorbeeld. Met veel moeite school afgemaakt (niet wegens gebrek aan intelligentie want slim is hij zeker maar weinig motivatie) en daarna eigenlijk niks meer gedaan/afgemaakt. Eerst op kosten van zijn ouders geleefd, daarna verscheidene vrouwen, en nu op kosten van de staat. Hij is enorm gefaciliteerd door zowel zijn ouders als vriendinnen en weinig eisen aan hem gesteld.NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 18:59Sterker nog, ik denk dat je juist mínder kan als je steeds van verantwoordelijkheden wordt weggehouden en dat depressies onder jongeren mogelijk zelfs wel ontstaan of verergerd worden door een ontbrekend gevoel van verantwoordelijkheid en nut hebben. Iedereen moet zich nuttig voelen. Zonder het gevoel dat je nuttig bent, raken mensen vaak depressief. Daarom is een kind weghouden van taken en verantwoordelijkheden meestal ook niet iets dat ze op de lange termijn gelukkig maakt. We hebben allemaal een doel nodig en allemaal willen we belangrijk zijn (voor iets of iemand).
Ik zou je kind dan ook vertellen dat hij welkom is om een youtube ster te zijn en slapend rijk te worden met een of andere handel als hij op eigen benen staat. Maar zolang hij onder jullie dak woont, er verwachtingen van hem zijn die liggen in OFWEL een studie volgen en deze ook écht volgen en halen. En anders gaat hij werken. Meer smaakjes zijn er niet. En bedenk je goed to dat er vast stoornissen zouden kunnen zijn, waarvoor je nu een verklaring zoekt voor je zoon. Maar weet ook dat er eeuwenlang geen sprake was dat soort stoornissen en mensen het daar ook mee te doen hadden. Dan moet je creatief worden en naar een oplossing zoeken waar je mee kunt leven en tóch een rol pakt in de maatschappij. Maar in je bed liggen stinken zonder iets bij te dragen is dat niet. En met 19 jaar mag je daar best van op de hoogte zijn en naar beginnen te handelen.
En in het begin was het allemaal heel leuk, gezellig uit met vrienden, lang leve de lol. En die vrienden werden ouder en maakten opleidingen af en kregen banen en gezinnen en haakten af bij deze levensstijl. De vrouwen hadden op een gegeven moment ook genoeg van een man die op de bank hangt en niks doet, al is hij verder leuk en grappig. Dus ja, er blijft zo weinig over.
En nu is het al heel lang niet meer leuk. Geen baan/carriere, geen vooruitgang. Hij zit nu wel met zichzelf in de knoop en is behoorlijk depressief geworden. Hele vervelende situatie.
Geen idee of het beter was geweest als zijn ouders hem hadden gedwongen te werken en niet jarenlang hem zouden hebben gefaciliteerd en niks eisten. Uiteindelijk is het zijn eigen verantwoordelijkheid natuurlijk. Het is niet de schuld van zijn ouders. Het is zijn leven.
donderdag 11 september 2025 om 19:41
Wat rot te horen Solomio. Zo zie je maar. Ieder kind is anders, elke opvoed situatie is anders.
Wat voor de 1 werkt, werkt voor een ander weer niet.
Mij zette het aan tot verantwoordelijkheid leren pakken. De wereld leren kennen. Ontdekken. Wel nog altijd met een veilige bedding, m'n moeder was er. Alleen op afstand. Ik verhuisde ook naar een grote stad 130km verderop.
Het gaf me een vrijheidsgevoel en lucht. En vanaf daar ging het bergopwaarts.
Ligt er misschien ook aan hoe en met welke reden je uit huis werd gezet. Ik snapte het, thuis was een onhoudbare situatie geworden. Veel ruzie, gedoe en op eieren lopen tussen mij en m'n moeder.
Daardoor geen energie meer om überhaupt m'n bed uit te komen.
Toen ik eenmaal weg was, is de band helemaal hersteld en konden we weer leuk/lief zijn naar elkaar.
TO mijn advies is overigens niet; zet je kind uit huis.
Dat is echt iets wat je als allerlaatste optie hebt. Wel, geef hem wat meer verantwoordelijkheidsgevoel door bijv. kostgeld.
donderdag 11 september 2025 om 20:21
Uit huis zetten is voor veel ouders denk ik ook een wanhoopspoging. Als alle andere pogingen geen verbetering brachten in de situatie. Als je dan een leeftijd hebt waarop je in theorie jezelf zou moeten kunnen redden (en dat is 20 doorgaans als je wat skills van thuis uit hebt meegekregen).
Er zijn niet veel ouders te vinden die dit voor de lol doen vermoed ik zomaar.
Er zijn niet veel ouders te vinden die dit voor de lol doen vermoed ik zomaar.
donderdag 11 september 2025 om 20:36
Herkenbaar voor mijn broer en ik met allebei ADHD/AuDHD en daardoor niet al te beste executieve functies. Maar je ontwikkelt je alleen door te blijven oefenen. Zo werkt ons brein.NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 18:59Sterker nog, ik denk dat je juist mínder kan als je steeds van verantwoordelijkheden wordt weggehouden en dat depressies onder jongeren mogelijk zelfs wel ontstaan of verergerd worden door een ontbrekend gevoel van verantwoordelijkheid en nut hebben. Iedereen moet zich nuttig voelen. Zonder het gevoel dat je nuttig bent, raken mensen vaak depressief. Daarom is een kind weghouden van taken en verantwoordelijkheden meestal ook niet iets dat ze op de lange termijn gelukkig maakt. We hebben allemaal een doel nodig en allemaal willen we belangrijk zijn (voor iets of iemand).
Ik zou je kind dan ook vertellen dat hij welkom is om een youtube ster te zijn en slapend rijk te worden met een of andere handel als hij op eigen benen staat. Maar zolang hij onder jullie dak woont, er verwachtingen van hem zijn die liggen in OFWEL een studie volgen en deze ook écht volgen en halen. En anders gaat hij werken. Meer smaakjes zijn er niet. En bedenk je goed to dat er vast stoornissen zouden kunnen zijn, waarvoor je nu een verklaring zoekt voor je zoon. Maar weet ook dat er eeuwenlang geen sprake was dat soort stoornissen en mensen het daar ook mee te doen hadden. Dan moet je creatief worden en naar een oplossing zoeken waar je mee kunt leven en tóch een rol pakt in de maatschappij. Maar in je bed liggen stinken zonder iets bij te dragen is dat niet. En met 19 jaar mag je daar best van op de hoogte zijn en naar beginnen te handelen.
Op onze opvoeding is van alles af te dingen, maar verantwoordelijkheid en zelfstandigheid speelden consequent een rol. En godzijdank was dat het geval. Niet zo zeer met dwang of iets dergelijks overigens. Maar zo zijn wij beiden op onze pootjes terecht gekomen.
Overigens ben ik nog helemaal niet zo oud, maar ik vind onze maatschappij wel in rap tempo minder vergevingsgezind worden in het algemeen en al helemaal voor mensen voor wie de de gebaande paden niet zo goed werken. Er is weinig ruimte om te zwemmen.
donderdag 11 september 2025 om 20:46
Voor de lol weet ik niet, maar ons werd duidelijk te verstaan gegeven dat het wel klaar met de opvoederij en dat er voor ons geen plek meer was. En wij waren echt brave, serieuze kinderen.NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 20:21Uit huis zetten is voor veel ouders denk ik ook een wanhoopspoging. Als alle andere pogingen geen verbetering brachten in de situatie. Als je dan een leeftijd hebt waarop je in theorie jezelf zou moeten kunnen redden (en dat is 20 doorgaans als je wat skills van thuis uit hebt meegekregen).
Er zijn niet veel ouders te vinden die dit voor de lol doen vermoed ik zomaar.
Si abra la puerta hay lobos.
donderdag 11 september 2025 om 20:47
Dat was nog niet zo lang geleden veel erger. Hangt eraf wat je als ijkpunt neemt. Tot de jaren 60 kreeg je straf als linkshandige. Er was ook minder aandacht voor ADHD bijvoorbeeld. Of het bestond gewoon niet.MargjeM schreef: ↑11-09-2025 20:36Herkenbaar voor mijn broer en ik met allebei ADHD/AuDHD en daardoor niet al te beste executieve functies. Maar je ontwikkelt je alleen door te blijven oefenen. Zo werkt ons brein.
Op onze opvoeding is van alles af te dingen, maar verantwoordelijkheid en zelfstandigheid speelden consequent een rol. En godzijdank was dat het geval. Niet zo zeer met dwang of iets dergelijks overigens. Maar zo zijn wij beiden op onze pootjes terecht gekomen.
Overigens ben ik nog helemaal niet zo oud, maar ik vind onze maatschappij wel in rap tempo minder vergevingsgezind worden in het algemeen en al helemaal voor mensen voor wie de de gebaande paden niet zo goed werken. Er is weinig ruimte om te zwemmen.
donderdag 11 september 2025 om 20:47
Hele andere vraag maar is hij ‘s avonds wel moe? Ik heb eigenlijk sinds kinds af aan dat ik een avondmens ben. Erg balen want de maatschappij is ingericht op ochtend mensen. Als ik om 23 uur in bed lig dan lig ik minstens 1.5 uur wakker. Ik ben dan gewoon echt niet moe. Pas toen ik melatonine slikte kwam ik er achter hoe het is om echt moe te zijn op een normaal tijdstip. Ik bleek trouwens 20 jaar later ADD/ADHD te hebben.
Ik had tijdens m’n studie trouwens lessen die pas om 10 uur begonnen en heb nu een baan waar ik m’n uren zelf kan invullen.
Ik had tijdens m’n studie trouwens lessen die pas om 10 uur begonnen en heb nu een baan waar ik m’n uren zelf kan invullen.
elsy wijzigde dit bericht op 11-09-2025 20:51
13.10% gewijzigd
donderdag 11 september 2025 om 20:49
TO, er zit een redelijke jonge man verstopt onder deze waailap. En die komt ooit terug. Tot die tijd moet je denk voor jezelf bepalen waar je echt de strijd over aan wilt gaan, wat je wilt laten gaan en waar je met elkaar over in gesprek gaat. Dat je vandaag boos geworden bent, is wat mij betreft, volledig te begrijpen. Je bent ook maar een mens en zelfs de liefst ouder is er een keer klaar mee
Si abra la puerta hay lobos.
donderdag 11 september 2025 om 20:51
No shit sherlock, lijkt me vrij duidelijk dat ik daar niet op doel. Ik verwijs toch duidelijk naar de periode waarin ik zelf opgroeide als referentiepunt en ik benadruk nog dat dat niet lang geleden is.
Maar door daar aan voorbij te gaan kun je lekker je stokpaardje berijden.
donderdag 11 september 2025 om 21:00
Kun je op zich ook normaal zeggen he. Het is maar een suggestie.MargjeM schreef: ↑11-09-2025 20:51No shit sherlock, lijkt me vrij duidelijk dat ik daar niet op doel. Ik verwijs toch duidelijk naar de periode waarin ik zelf opgroeide als referentiepunt en ik benadruk nog dat dat niet lang geleden is.
Maar door daar aan voorbij te gaan kun je lekker je stokpaardje berijden.
En ondertussen maar klagen over de maatschappij die minder vergevingsgezind zou zijn.
donderdag 11 september 2025 om 21:10
Daar is ie weer: de opvoeding.NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 20:21Uit huis zetten is voor veel ouders denk ik ook een wanhoopspoging. Als alle andere pogingen geen verbetering brachten in de situatie. Als je dan een leeftijd hebt waarop je in theorie jezelf zou moeten kunnen redden (en dat is 20 doorgaans als je wat skills van thuis uit hebt meegekregen).
Er zijn niet veel ouders te vinden die dit voor de lol doen vermoed ik zomaar.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 21:12
Toen was je gewoon een onhandelbaar kind dat zo snel mogelijk moest gaan werken. Liefst fysiek zwaar werk.
Die goeie ouwe tijd.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 21:14
Als hij geen opleiding afmaakt mag hij alle studiefinanciering terug betalen ( jaja, er zullen vast wat kinderen zijn die een deel als gift krijgen maar meeste kinderen krijgen geen giften) en alles moet terug bij geen opleiding afronden binnen bepaalde tijd, daarboven op de kosten van de OV kaart er nog bij...Yakuzakiko schreef: ↑11-09-2025 12:20Ja, ik wil dat het een beetje gezellig en menselijk blijft. Dus zo streng van 'geen vaat, geen eten' of 'zoek maar een eigen woonplek' zal ik nooit worden. Hij is ons niet tot last verder maar het is gewoon frustrerend.
Wat hij wel wil, is met zo weinig mogelijk werken heel erg rijk worden.
Hoe gaat hij dan rijk worden?
donderdag 11 september 2025 om 21:20
Mensen die rijk worden, en er zijn er genoeg, liggen echt niet wakker van een studieschuld en de kosten van de OV-jaarkaart. Daar lachen ze om - dat is nou juist de lol van rijk worden. Of denk jij dat die schulden zo traumatisch zijn dat helemaal niemand meer creatief kan denken en een gat in de markt kan vinden?MissNuada schreef: ↑11-09-2025 21:14Als hij geen opleiding afmaakt mag hij alle studiefinanciering terug betalen ( jaja, er zullen vast wat kinderen zijn die een deel als gift krijgen maar meeste kinderen krijgen geen giften en alles moet terug, daarboven op de kosten van de OV kaart komen er dan ook nog bij.
Hoe gaat hij dan rijk worden?
donderdag 11 september 2025 om 21:22
Nou ja, je hóeft niet op te voeden. Je mag ook gewoon je schouders over ophalen
Je kunt een kind pokon geven en je eigen leven leven en je niet met het kind bemoeien als je zo ontzettend niet gelooft in enige voorleving en iets meegeven. Er zullen ongetwijfeld kinderen zijn die het daar ook nog steeds goed op doen. Net als dat er kinderen zijn die ongeacht een fijne opvoeding en voorleven toch blijven haken. Ja, die zijn er ook. Het merendeel vd kinderen heeft een beetje van beide nodig en doet het daar goed op. Wat ruimte én wat opvoeden. Maar dat mag je allemaal dikke onzin vinden, lig ik niet wakker van Solo.
donderdag 11 september 2025 om 21:25
Ik vind het een beetje vermoeiend worden, dat gecreëer van valse tegenstellingen en het veronderstellen van een bepaalde mening van iemand anders en daar dan Enorm Tegenin Gaan.
Heeft een TO ook precies niks aan. Iedereen hier heeft geprobeerd zijn/haar kinderen naar eer en geweten op te voeden. En de uitkomst is toch ongewis.
Heeft een TO ook precies niks aan. Iedereen hier heeft geprobeerd zijn/haar kinderen naar eer en geweten op te voeden. En de uitkomst is toch ongewis.
Si abra la puerta hay lobos.
donderdag 11 september 2025 om 21:29
Kijk. Iedereen heeft het recht zijn of haar fouten te maken. Toen ik 16 was, hoefde je bij mij ook niet aan te komen met wat de volwassenen vonden dat het juiste pad was. Ik ben met 16 uit huis gezet als depressieve puber die niet meer naar school ging en niet veel later overleed mijn moeder. Ik ben toen gaan werken en heb zo mijn kop boven water gehouden. Wat erin zit, komt er ook wel uit. Ik zou daar niet zo bang voor zijn. Waarmee ik alleszins wil suggereren dat je je zoon uit huis moet zetten. Maar dat eeuwige pappen en nathouden om de relatie maar niet te verstoren, die snap ik niet. Want daar heb je nog altijd 2 mensen voor nodig en als jouw zoon geen stoornissen heeft (op basis van wat je van hem schrijft, netwerk, leuk en sociaal, alleen nogal gericht op makkelijk rijk worden en internet verslaaft) kan een realitycheck best helpen. Ook als dat tijdelijk de boel even op scherp zet. Op deze leeftijd mag je gaan leren en ontdekken dat er grenzen zijn. Heck, zelfs dat je ouders grenzen hebben.
Nou boeie, dan vind je je ouders maar even onbegripvolle kut ouders. Dat draait wel bij hoor als hij verder een fijne jeugd heeft gehad en er wat rijping in die hersencellen heeft plaatsgevonden. Help je zoon eerst met externe motivatie op weg, gaandeweg ontdekt hij dat hij ook interne motivatie heeft en dat dat best leuk is om te ontdekken.
Nou boeie, dan vind je je ouders maar even onbegripvolle kut ouders. Dat draait wel bij hoor als hij verder een fijne jeugd heeft gehad en er wat rijping in die hersencellen heeft plaatsgevonden. Help je zoon eerst met externe motivatie op weg, gaandeweg ontdekt hij dat hij ook interne motivatie heeft en dat dat best leuk is om te ontdekken.
nomennescio wijzigde dit bericht op 11-09-2025 21:31
14.53% gewijzigd
donderdag 11 september 2025 om 21:30
Fijn. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat iemand slecht slaapt.NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 21:22Nou ja, je hóeft niet op te voeden. Je mag ook gewoon je schouders over ophalen
Je kunt een kind pokon geven en je eigen leven leven en je niet met het kind bemoeien als je zo ontzettend niet gelooft in enige voorleving en iets meegeven. Er zullen ongetwijfeld kinderen zijn die het daar ook nog steeds goed op doen. Net als dat er kinderen zijn die ongeacht een fijne opvoeding en voorleven toch blijven haken. Ja, die zijn er ook. Het merendeel vd kinderen heeft een beetje van beide nodig en doet het daar goed op. Wat ruimte én wat opvoeden. Maar dat mag je allemaal dikke onzin vinden, lig ik niet wakker van Solo.
En verder: mss moet je iets minder invullen op basis van dat ene zinnetje van mij. Holy crap.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 21:31
NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 21:29Kijk. Iedereen heeft het recht zijn of haar fouten te maken. Toen ik 16 was, hoefde je bij mij ook niet aan te komen met wat de volwassenen vonden dat het juiste pad was. Ik ben met 16 uit huis gezet als depressieve puber die niet meer naar school ging en niet veel later overleed mijn moeder. Ik ben toen gaan werken en heb zo mijn kop boven water gehouden. Wat erin zit, komt er ook wel uit. Ik zou daar niet zo bang voor zijn. Waarmee ik alleszins wil suggereren dat je je zoon uit huis moet zetten. Maar dat eeuwige pappen en nathouden om de relatie maar niet te verstoren, die snap ik niet. Want daar heb je nog altijd 2 mensen voor nodig en als jouw zoon geen stoornissen heeft (op basis van wat je van hem schrijft, netwerk, leuk en sociaal, alleen nogal gericht op makkelijk rijk worden en internet verslaaft) kan een realitycheck best helpen. Ook als dat tijdelijk de boel even op scherp zet. Op deze leeftijd mag je gaan leren en ontdekken dat er grenzen zijn. Heck, zelfs dat je ouders grenzen hebben.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 21:34
misschien moet jij eens leren je facepalms thuis te laten, waar je nogal scheutig mee bent als het miss Solo niet aanstaat. En dit was mijn laatste woord gericht aan jou, want wat ik al zó vaak heb geschreven, jij en ik zitten 500% in elkaars allergie. En misschien zit ik niet in de jouwe, maar jij wel in de mijne. Jouw leven en waar jij voor staat of hier verkondigd, is zo'n beetje het tegengestelde van waar ik voor sta, dus we gaan elkaar nooit vinden.
Daarom, einde discussie wat mij betreft.
donderdag 11 september 2025 om 21:36
Hier moet er toch echt nog eentje hoor:NomenNescio schreef: ↑11-09-2025 21:34misschien moet jij eens leren je facepalms thuis te laten, waar je nogal scheutig mee bent als het miss Solo niet aanstaat. En dit was mijn laatste woord gericht aan jou, want wat ik al zó vaak heb geschreven, jij en ik zitten 500% in elkaars allergie. En misschien zit ik niet in de jouwe, maar jij wel in de mijne. Jouw leven en waar jij voor staat of hier verkondigd, is zo'n beetje het tegengestelde van waar ik voor sta, dus we gaan elkaar nooit vinden.
Daarom, einde discussie wat mij betreft.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
donderdag 11 september 2025 om 23:01
Oh dat idee heb ik juist niet, eerder tegenovergesteld. Ik vind het juist allemaal heel woke de laatste tijd, met ruimte voor alles en iedereen, en waarbij ook heel veel mensen gefaciliteerd worden die eigenlijk gewoon een schop onder hun kont nodig hebben. Met mental health days en ziekmelden als ze een x slecht geslapen hebben.MargjeM schreef: ↑11-09-2025 20:36Herkenbaar voor mijn broer en ik met allebei ADHD/AuDHD en daardoor niet al te beste executieve functies. Maar je ontwikkelt je alleen door te blijven oefenen. Zo werkt ons brein.
Op onze opvoeding is van alles af te dingen, maar verantwoordelijkheid en zelfstandigheid speelden consequent een rol. En godzijdank was dat het geval. Niet zo zeer met dwang of iets dergelijks overigens. Maar zo zijn wij beiden op onze pootjes terecht gekomen.
Overigens ben ik nog helemaal niet zo oud, maar ik vind onze maatschappij wel in rap tempo minder vergevingsgezind worden in het algemeen en al helemaal voor mensen voor wie de de gebaande paden niet zo goed werken. Er is weinig ruimte om te zwemmen.
Ik vind dat dat heel erg de aandacht afleidt van mensen die echt sociale en of mentale problemen hebben, erg jammer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
