Overig
alle pijlers
Ergenissen bij supermarkt
woensdag 4 maart 2015 om 20:06
In het kader van "onbelangrijk, maar toch even lekker zeuren"... Heb me net kapot geërgerd bij de supermarkt! Stond netjes in de rij bij de kassa te wachten totdat ik mijn spullen op de band kon zetten, met nog twee wachtenden voor me. Komt er achter mij een man staan met een kar vol boodschappen. Op dat moment gaat de kassa naast ons open, de kassiere zegt dat de volgende aan de beurt is en ja hoor... mijnheer racet als een gek met zijn kar naar die kassa en gaat doodgemoedereerd zijn kar staan uitladen zonder op of om te kijken. Ik vind dat zo aso!
Lijkt me toch niet meer dan normaal dat je op zijn minst degene die voor je staat vraagt of hij of zij naar die kassa wil of ligt dat nou aan mij?
Naar aanleiding hiervan vraag ik me wel af of er nog meer mensen zich ergeren aan andere mensen in de supermarkt. Barst los zou ik zeggen
Lijkt me toch niet meer dan normaal dat je op zijn minst degene die voor je staat vraagt of hij of zij naar die kassa wil of ligt dat nou aan mij?
Naar aanleiding hiervan vraag ik me wel af of er nog meer mensen zich ergeren aan andere mensen in de supermarkt. Barst los zou ik zeggen
zondag 8 maart 2015 om 20:39
quote:MadameQetesh schreef op 08 maart 2015 @ 19:55:
[...]
Ik mag hopen voor je dat je nu loopt te trollen. Anders is er best wat mis in je hersenpan.
Veilig in een hokje ja gezellig inzo'n kuthok met 9 kippen.
Doen we later ook met jou als je oud bent, met nog 8 bejaarden in een kamer. Lekker veilig.Hij is of een trol of te dom om te poepen.
[...]
Ik mag hopen voor je dat je nu loopt te trollen. Anders is er best wat mis in je hersenpan.
Veilig in een hokje ja gezellig inzo'n kuthok met 9 kippen.
Doen we later ook met jou als je oud bent, met nog 8 bejaarden in een kamer. Lekker veilig.Hij is of een trol of te dom om te poepen.
Wakker worden. Naar de bank strompelen. Uitstrekken. Verder slapen. Ik zou een prima huisdier zijn.
zondag 8 maart 2015 om 20:57
zondag 8 maart 2015 om 21:11
zondag 8 maart 2015 om 21:14
quote:masquenada schreef op 08 maart 2015 @ 08:04:
Dochter en ik hebben collectief een hekel aan het Fossielenuur.
Normaal ga ik naar het centrum, daar heb je een grote AH. Maar soms heb ik daar geen zin in en dan gaan dochter en ik effe naar de supermarkt in de wijk. Nu zijn er dus 2 bejaardentehuizen en een blok aanleuners in de wijk en die bejaarden schijnen dus allemaal op het moment dat de moeders en de werkenden die nog even snel een boodschap gaan doen ook voor hun halfje wit en voorgegrilde gehaktbal naar de super te moeten.
De hele dag zit je als bejaarde vanachter je geraniums de wereld te bekijken, en op het moment dat het druk is dan pak je dus je rollator, scootmobiel of ouwe wijventas op wieltjes en besluit je met zijn allen het winkelcentrum te bezetten.
Echt, ongelooflijk. De zebrapaden worden vastgezet met trillend overstekende oudjes die dan vastzitten met wieltjes of lege accu's. De paden en de winkels worden bezet met ouwehoerende opa's, kleine keffertjes met jasjes aan die meeliften op de scootmobiel en oma's die eindeloos in hun handtasje graaien naar losgeld en snoepjes voor kinderen. Van alle kanten wordt je als jong mens belaagd om vooral even hoge pakjes drinken en karnemelk voor ze te pakken. Bij de kassa moet je eindeloos geduld hebben omdat ze, ondanks dat PIN al zeker 20 jaar bestaat, nog steeds niet weten hoe zo'n apparaat werkt.
Dat noem ik het Fossielenuurtje. En volgens mij doen die oudjes het om te treiteren. Op de winkel staat ook een bord met een Rode Haas en een Groene Slak. Omdat ze mensen de vouwen uit de broek scheurden met hun scootmobieltjes. Nu worden de bejaarden bij ons de toegang ontzegd als ze niet normaal rijden.
Helaas vertelde mijn dochter laatst op de fiets dat het zo jammer was dat ik op een dag ook een Fossiel zou worden.
En waar ik nog meer een hekel aan heb is dat mensen eerst hun boodschapjes op de band leggen, alles laten scannen, vervolgens doodleuk hun boodschappen in tassen gaan stoppen, als de boodschappen allemaal in de tas zitten gaan ze op zoek in hun tas naar de portemonnee, tellen dan rustig in muntjes van 5ct of 10ct het bedrag uit, moeten alle bonnetjes hebben en gaan die (terwijl de rij groter wordt) helemaal nalopen om vervolgens met de kassamevrouw een discussie aan te gaan over iets dat in de bonus is, maar wel volledig is aangeslagen. Of nog ff flessen inleveren en dan terugkomen met de flessenbon. Zucht. Of mensen die hun kar in de rij pleuren en dan boodschappen gaan doen. Die schuif ik trouwens gewoon aan de kant.
Maar het langdurig afrekenen en inladen snap ik niet. Ik flikker alles op de band, pleur tassen op het uiteinde, heb pasjes, bonuskaart en flessenbon al in de hand voor de kassamevrouw het bedrag noemt en laad alles in als ik afgerekend heb. Zo moeilijk is dat toch niet?
Ik zal ongetwijfeld heel erg in herhaling vallen en normaliter val ik mensen niet aan hier, maar mijn god mens, wat een onverdraagzaamheid zit er in jou. En je hebt het je eigen dochter ook nog aangeleerd. Wat ben jij verschrikkelijk denigrerend. Op een dag ben jij de bejaarde vrouw die verdomme alleen nog maar naar de supermarkt kan schuifelen. De vrouw die een herseninfarct heeft gehad, en oh zo blij is als een kassiere de tijd voor haar neemt. De vrouw die bijna blind is maar toch voor haar bedlegerige man een ons gehakt gaat halen omdat hij zo gek is op haar gehaktballen. En oh wat hoop ik dat jij op die dag zo bespot wordt zoals jij die mensen nu hier bespot. Wat ben jij gemeen.
Mijn eigen moeder was na maanden ziekenhuis en revalidatie voor het eerst mee naar het winkelcentrum. Ze steunde op haar stok, had veel pijn, maar was zó blij dat ze weer mee kon. En toen ze naar een andere kassa werd gestuurd omdat er een kassa dicht ging, draaide ze dapper om en deed wat haar gevraagd werd. En de hufter die achter mijn moeder stond grapte op harde toon tegen zijn vriendin: "oh dat oude wijf halen we makkelijk in. Een klein zetje en ze ligt omver." En dat hoorde mijn moeder, en ze strompelde dapper verder.
Ik heb hem bijna een mep verkocht. Deed ik niet, ik heb hem alleen wel even op zijn plek gezet.
(En verder erger ik me amper in de supermarkt)
Dochter en ik hebben collectief een hekel aan het Fossielenuur.
Normaal ga ik naar het centrum, daar heb je een grote AH. Maar soms heb ik daar geen zin in en dan gaan dochter en ik effe naar de supermarkt in de wijk. Nu zijn er dus 2 bejaardentehuizen en een blok aanleuners in de wijk en die bejaarden schijnen dus allemaal op het moment dat de moeders en de werkenden die nog even snel een boodschap gaan doen ook voor hun halfje wit en voorgegrilde gehaktbal naar de super te moeten.
De hele dag zit je als bejaarde vanachter je geraniums de wereld te bekijken, en op het moment dat het druk is dan pak je dus je rollator, scootmobiel of ouwe wijventas op wieltjes en besluit je met zijn allen het winkelcentrum te bezetten.
Echt, ongelooflijk. De zebrapaden worden vastgezet met trillend overstekende oudjes die dan vastzitten met wieltjes of lege accu's. De paden en de winkels worden bezet met ouwehoerende opa's, kleine keffertjes met jasjes aan die meeliften op de scootmobiel en oma's die eindeloos in hun handtasje graaien naar losgeld en snoepjes voor kinderen. Van alle kanten wordt je als jong mens belaagd om vooral even hoge pakjes drinken en karnemelk voor ze te pakken. Bij de kassa moet je eindeloos geduld hebben omdat ze, ondanks dat PIN al zeker 20 jaar bestaat, nog steeds niet weten hoe zo'n apparaat werkt.
Dat noem ik het Fossielenuurtje. En volgens mij doen die oudjes het om te treiteren. Op de winkel staat ook een bord met een Rode Haas en een Groene Slak. Omdat ze mensen de vouwen uit de broek scheurden met hun scootmobieltjes. Nu worden de bejaarden bij ons de toegang ontzegd als ze niet normaal rijden.
Helaas vertelde mijn dochter laatst op de fiets dat het zo jammer was dat ik op een dag ook een Fossiel zou worden.
En waar ik nog meer een hekel aan heb is dat mensen eerst hun boodschapjes op de band leggen, alles laten scannen, vervolgens doodleuk hun boodschappen in tassen gaan stoppen, als de boodschappen allemaal in de tas zitten gaan ze op zoek in hun tas naar de portemonnee, tellen dan rustig in muntjes van 5ct of 10ct het bedrag uit, moeten alle bonnetjes hebben en gaan die (terwijl de rij groter wordt) helemaal nalopen om vervolgens met de kassamevrouw een discussie aan te gaan over iets dat in de bonus is, maar wel volledig is aangeslagen. Of nog ff flessen inleveren en dan terugkomen met de flessenbon. Zucht. Of mensen die hun kar in de rij pleuren en dan boodschappen gaan doen. Die schuif ik trouwens gewoon aan de kant.
Maar het langdurig afrekenen en inladen snap ik niet. Ik flikker alles op de band, pleur tassen op het uiteinde, heb pasjes, bonuskaart en flessenbon al in de hand voor de kassamevrouw het bedrag noemt en laad alles in als ik afgerekend heb. Zo moeilijk is dat toch niet?
Ik zal ongetwijfeld heel erg in herhaling vallen en normaliter val ik mensen niet aan hier, maar mijn god mens, wat een onverdraagzaamheid zit er in jou. En je hebt het je eigen dochter ook nog aangeleerd. Wat ben jij verschrikkelijk denigrerend. Op een dag ben jij de bejaarde vrouw die verdomme alleen nog maar naar de supermarkt kan schuifelen. De vrouw die een herseninfarct heeft gehad, en oh zo blij is als een kassiere de tijd voor haar neemt. De vrouw die bijna blind is maar toch voor haar bedlegerige man een ons gehakt gaat halen omdat hij zo gek is op haar gehaktballen. En oh wat hoop ik dat jij op die dag zo bespot wordt zoals jij die mensen nu hier bespot. Wat ben jij gemeen.
Mijn eigen moeder was na maanden ziekenhuis en revalidatie voor het eerst mee naar het winkelcentrum. Ze steunde op haar stok, had veel pijn, maar was zó blij dat ze weer mee kon. En toen ze naar een andere kassa werd gestuurd omdat er een kassa dicht ging, draaide ze dapper om en deed wat haar gevraagd werd. En de hufter die achter mijn moeder stond grapte op harde toon tegen zijn vriendin: "oh dat oude wijf halen we makkelijk in. Een klein zetje en ze ligt omver." En dat hoorde mijn moeder, en ze strompelde dapper verder.
Ik heb hem bijna een mep verkocht. Deed ik niet, ik heb hem alleen wel even op zijn plek gezet.
(En verder erger ik me amper in de supermarkt)
zondag 8 maart 2015 om 21:21
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!
zondag 8 maart 2015 om 21:23
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 21:21:
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!
zondag 8 maart 2015 om 21:27
Vast al genoemd, maar ik erger me onwijs aan mensen die achter je in de rij bij de kassa staan en al beginnen met het uitladen van hun boodschappen terwijl ik nog niet klaar ben met uitpakken. Waardoor ik vervolgens dus hun boodschappen aan de kant moet schuiven om mijn eigen boodschappen eerst kwijt te kunnen. Hoeveel moeite is het om even te wachten tot degene voor je alles uitgepakt heeft? Dit is me nu al een paar keer overkomen en ik zeg daar iedere keer wel wat van. Vriendelijk hoor, maar toch.
zondag 8 maart 2015 om 21:27
Ja hoor Masquenada, de oudjes die gaan expres op bepaalde tijdstippen boodschappen doen om anderen te pesten
De meeste oudjes zijn blij dat ze überhaupt nog buiten kunnen komen.
Ik ga elke vrijdag bij mijn oma eten en na het eten doen we haar wekelijkse boodschappen. Rond een uur of 18/18.30 uur en dan is het er altijd rustig.
De meeste oudjes zijn blij dat ze überhaupt nog buiten kunnen komen.
Ik ga elke vrijdag bij mijn oma eten en na het eten doen we haar wekelijkse boodschappen. Rond een uur of 18/18.30 uur en dan is het er altijd rustig.
zondag 8 maart 2015 om 21:29
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 21:21:
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada! precies! Dank je Doreia!
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada! precies! Dank je Doreia!
zondag 8 maart 2015 om 21:30
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 21:21:
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!En dan krijg ik, de altijd zo nuchtere persoon, spontaan tranen in mijn ogen. Zo hoort het en niet anders.
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!En dan krijg ik, de altijd zo nuchtere persoon, spontaan tranen in mijn ogen. Zo hoort het en niet anders.
anoniem_215573 wijzigde dit bericht op 08-03-2015 21:31
Reden: Dubbel
Reden: Dubbel
% gewijzigd
zondag 8 maart 2015 om 21:38
Wat mooi doreia.
Alle oude mensen zijn net als de andere mensen die in de supermarkt lopen.
Het enige verschil is dat ze wat langzamer zijn en af en toe eens vragen of iemand wat van de bovenste schap willen pakken omdat zij er zelf niet bij kunnen.
Jammer dat er mensen zijn die dat teveel moeite vinden en dat er een paar mensen tussen zitten die nog te ongeduldig zijn om op een 'fossiel' te moeten wachten die van haar kleingeld af wil.
Alle oude mensen zijn net als de andere mensen die in de supermarkt lopen.
Het enige verschil is dat ze wat langzamer zijn en af en toe eens vragen of iemand wat van de bovenste schap willen pakken omdat zij er zelf niet bij kunnen.
Jammer dat er mensen zijn die dat teveel moeite vinden en dat er een paar mensen tussen zitten die nog te ongeduldig zijn om op een 'fossiel' te moeten wachten die van haar kleingeld af wil.
zondag 8 maart 2015 om 21:40
Laatst bij de Lidl waren alle karren op, ik stond bij de karrenplek braaf te wachten tot iemand een kar zou komen terugbrengen. Komt er iemand binnen met kar, schuift er een vrouw razendsnel achter me langs, douwt die vent een muntje in de hand en zegt "hier met die kar...." Ik waagde het een opmerking te maken over het asociale graaigedrag, maar ze bekte me nog iets toe van " dan moet je maar bijdehanter zijn, trut"
Ach ja, de mensheid
Ach ja, de mensheid
zondag 8 maart 2015 om 21:48
quote:Doreia schreef op 08 maart 2015 @ 21:21:
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!
Wat een mooi hartverwarend verhaal.
Mijn beppe kwam ook wekelijks bij de supermarkt. De kassières en vakkenvullers kenden haar allemaal. Met de taxi, omdat ze de bus niet meer in kon komen, ging ze zelf boodschappen halen. Een uitje voor haar. Alle spullen inladen, mensen vragen om van de bovenste plank dingen te pakken en na het afrekenen kreeg ze standaard een kopje koffie terwijl ze bij de ingang op een bankje zat met haar boodschappen, terwijl ze wachtte op de taxi. Een keer, vlak voor Kerst, wist ze opeens haar pincode niet meer. Na 2x was ze toch in lichte paniek en zei dat ze eerst haar zoon (mijn vader) zou bellen voor de code voor ze het weer probeerde. En toen... heeft een man haar boodschappen betaald, omdat het bijna Kerst was. En toen mijn beppe zijn rekeningnummer wilde opschrijven, liep hij met een laatste zwaai zo de winkel uit. Hartverwarmend! En op haar crematie, kwam er een delegatie van de supermarkt om te condoleren.
Niet iedereen deelt dus jouw fossielen mening, Masquenada!
Wat een mooi hartverwarend verhaal.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
zondag 8 maart 2015 om 21:48
quote:missindependent schreef op 08 maart 2015 @ 16:41:
[...]
Als ik begin als de klanten nog niet klaar zijn met de boodschappen op de band te leggen dan krijg ik commentaar dat ik moet wachten en daar heb ik geen zin in dus dan wacht ik maar netjes...
Heb mijn verwondering over het "niet alvast starten met scannen" ook al eens uitgesproken in het 'onbenullige ergernissen-topic'. En ook hier komt het weer ter sprake, dus ik haak nog even aan. Kan iemand mij uitleggen wat de reden/logica is van het wachten met scannen tot de klant alles op de band heeft gelegd?
Boodschappen doen is geen hobby van me, dus ga ik eens per twee weken voor een mega volle kar. Zit de caissière dus de hele tijd op mij te wachten waarna uiteindelijk ook nog eens blijkt dat niet alles op de band past. Dubbele ergernis.....
Het argument van geplette boodschappen daar kan ik nog iets mee. Maar dan nog, een caissière kan toch dan alsnog stoppen?
Werkelijk Ik snap het niet. ... Het zal bedrijfspolicy zijn denk ik. Onfatsoenlijk vind ik het persoonlijk helemaal niet... integendeel.
Heb al veel reacties van (ex) caissières hier gelezen. Ik hoop dus dat iemand mij nu eindelijk kan uitleggen wat het nut hiervan is.
[...]
Als ik begin als de klanten nog niet klaar zijn met de boodschappen op de band te leggen dan krijg ik commentaar dat ik moet wachten en daar heb ik geen zin in dus dan wacht ik maar netjes...
Heb mijn verwondering over het "niet alvast starten met scannen" ook al eens uitgesproken in het 'onbenullige ergernissen-topic'. En ook hier komt het weer ter sprake, dus ik haak nog even aan. Kan iemand mij uitleggen wat de reden/logica is van het wachten met scannen tot de klant alles op de band heeft gelegd?
Boodschappen doen is geen hobby van me, dus ga ik eens per twee weken voor een mega volle kar. Zit de caissière dus de hele tijd op mij te wachten waarna uiteindelijk ook nog eens blijkt dat niet alles op de band past. Dubbele ergernis.....
Het argument van geplette boodschappen daar kan ik nog iets mee. Maar dan nog, een caissière kan toch dan alsnog stoppen?
Werkelijk Ik snap het niet. ... Het zal bedrijfspolicy zijn denk ik. Onfatsoenlijk vind ik het persoonlijk helemaal niet... integendeel.
Heb al veel reacties van (ex) caissières hier gelezen. Ik hoop dus dat iemand mij nu eindelijk kan uitleggen wat het nut hiervan is.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
zondag 8 maart 2015 om 22:05
Ik erger me weinig bij de supermarkt. Denk dat de Mindfullness training vruchten begint af te werpen . Aanrader voor iedereen met zinloze haast.
Wat ik ingewikkeld vind, is dat ik zelf bijna nooit haast heb, en gewend ben dat je moet wachten bij de rij. Ik ben vaak diep in gedachten en helemaal niet bezig met de mensen voor of achter me. Dus als ik maar 2 dingetje heb, ga ik rustig achter een grote kar staan en ik verwacht niet eens dat iemand me voor laat.
Maar andersom heb je mensen die vinden dat het HOORT dat mensen met weinig boodschappen voor mogen, die zelf helemaal gek worden als je ze niet voor laat. Waarom ergeren jullie je zo? Je schiet er echt helemaal niets mee op... Ik houd wel deuren open voor mensen en doe allerlei beleefde dingen, maar mensen voorlaten dat vind ik niet belangrijk (omdat ik het zelf dus ook nooit verwacht), en het is niet bedoeld als persoonlijke dis als ik het niet aanbied. Bied het gewoon zelf niet aan, en stop met verwachten dat iedereen je gedachten leest.
Wat ik ingewikkeld vind, is dat ik zelf bijna nooit haast heb, en gewend ben dat je moet wachten bij de rij. Ik ben vaak diep in gedachten en helemaal niet bezig met de mensen voor of achter me. Dus als ik maar 2 dingetje heb, ga ik rustig achter een grote kar staan en ik verwacht niet eens dat iemand me voor laat.
Maar andersom heb je mensen die vinden dat het HOORT dat mensen met weinig boodschappen voor mogen, die zelf helemaal gek worden als je ze niet voor laat. Waarom ergeren jullie je zo? Je schiet er echt helemaal niets mee op... Ik houd wel deuren open voor mensen en doe allerlei beleefde dingen, maar mensen voorlaten dat vind ik niet belangrijk (omdat ik het zelf dus ook nooit verwacht), en het is niet bedoeld als persoonlijke dis als ik het niet aanbied. Bied het gewoon zelf niet aan, en stop met verwachten dat iedereen je gedachten leest.
zondag 8 maart 2015 om 22:26
Ik vertel even waarom ik wacht met de boodschappen te scannen: als eerste wil ik de klant niet opjagen door meteen te beginnen met scannen. Heb vaak genoeg meegemaakt dat ik begon en dan commentaar kreeg en of ik even wou wachten. En als ik al meteen begin te scannen dan moet ik alsnog zelf wachten omdat de klant dan nog niet klaar is met de boodschappen op de band te leggen en de band naast me vol staat met gescande artikelen. En als ik pas begin met scannen van de artikelen als alles op de band staat dan kan de klant meteen alles inpakken. Als ik meteen begin als nog niet alles op de band staat gaat het op de 1 of andere manier allemaal langzamer met inpakken en staat de volgende klant weer ongeduldig voor me omdat ze geen ruimte hebben om fatsoenlijk in te pakken. Hoop dat het een beetje duidelijk is zo...
zondag 8 maart 2015 om 22:37
Ik maak er trouwens een wedstrijdje van met de kassiere (zonder dat die het weet overigens!). Ik probeer net zo snel in te pakken als de persoon achter de kassa kan scannen. Dus mijn aanvalsplan is dat ik de boodschappen al in de juiste volgorde op de band leg zoals ik die in mijn tas wil hebben. Mijn tas heb ik binnen handbereik en kan ik in een vloeiende beweging zo neerzetten dat ik kan beginnen met inpakken. Dit kan ik alleen winnen of bijna winnen als ik alle boodschappen al op de band heb staan natuurlijk, anders sta ik op achterstand bij het inpakken. Vaak heb ik de laatste dingen ingepakt op het moment dat het bedrag wordt genoemd En het gaat geconcentreerd en beschaafd hoor, mijn wedstrijd, geen 1minuutgratiswinkelengooiensmijtwerkindetas. Er is 1 meisje in mijn supermarkt waar ik het steevast van verlies. Die is MeesterScanner denk ik... Tja, sorry, je moet toch iets om het interessant te houden?
zondag 8 maart 2015 om 22:48
ik erger me het lazarus als ik mijn bonuskaart afgeef aan de caissiere, die het scant en ze vervolgens mijn bonuskaart niet terug in mijn hand geeft maar naast het pinapparaat neerlegt.
dan sta je daar een beetje lullig met je uitgestoken hand.
bepaalde dames bij mijn Appie hebben daar een handje van. ik leg mijn bonuskaart dus alvast maar naast het pinapparaat en dan moet je ze zien kijken.
als ze je uberhaupt al willen aankijken.
sommigen van die dames kijk ik ook al niet eens meer aan uit hetzelfde principe met die bonuskaart.
dan sta je daar een beetje lullig met je uitgestoken hand.
bepaalde dames bij mijn Appie hebben daar een handje van. ik leg mijn bonuskaart dus alvast maar naast het pinapparaat en dan moet je ze zien kijken.
als ze je uberhaupt al willen aankijken.
sommigen van die dames kijk ik ook al niet eens meer aan uit hetzelfde principe met die bonuskaart.
