Ergenissen bij supermarkt

quote:Lijkt me toch niet meer dan normaal dat je op zijn minst degene die voor je staat vraagt of hij of zij naar die kassa wil of ligt dat nou aan mij?Nee! Nog nooit gezien dus vermoedelijk is jouw verwachting niet reëel.

En om even in het kader van 'vooraf gebruiken' te blijven.

Vandaag bij de etos, een moeder met haar dochter. Ik hoorde haar buiten al zeggen dat ze luiers moest hebben.

Vervolgens zag ik haar haar dochter half uitkleden en een schone luier om doen, midden in het gangpad

Dan vraag ik me toch af hoe vol die luier wel niet moet zitten dat ze niet even kon wachten tot ze thuis was.

Ik weet niet of t al genoemd is maar ouwe mensen die gelijk voor naar de vitrine bij de slager of groenteboer lopen terwijl de winkel vol staat met klanten en dan denken dat ze de eerstvolgende zijn....nee mevrouw we horen niet allemaal bij elkaar.

Haha minnimouse dat is inderdaad een rare openingszin, lijkt me nogal logisch als je op punt staat om het artikel aan te schaffen, dat je het een leuk artikel vindt.

Zelf jaren als bijbaan in een kledingzaak gewerkt. Had collega's die ook als openingszin tegen de klant zeiden 'deze doen?' of 'is dit alles?' oid.

Dat ik ook een paar keer heb gezegd dat dat raar was om te zeggen. Mensen die winkelen voor kleding en dus op het punt zijn aangekomen om naar de kassa te gaan om over te gaan tot aanschaf. Dat je als winkelmedewerker dat dan zegt. 'Deze doen?' 'is dit alles?

Wat verwacht je dan dat een klant zegt? 'Nee, maar doe toch maar' of 'Nee dit is niet alles, ik kom zo nog terug met een stapel kleding' ??



In de supermarkt erger ik me overigens overal aan.

Alles wat genoemd is, is herkenbaar...



Ik erger me ook aan mensen die het goed bedoelen. Laatst een oudere man die naarstig op zoek was naar iets wat hij niet kon vinden. Dus hij vroeg het maar aan mij (omdat ik in die rij ook op zoek was naar een product). "ik ben op zoek naar nagellak met aceton". Ik had het direct gevonden, gaf het aan die man. "Maar is dit wel met aceton?". Er staat aceton op het etiket, en in de kleine lettertjes op de ingredientenlijst ook, dus ja er zit aceton in. "Oke, dankjewel, ja ik kan wel aan jou zien dat jij veel weet, dankjewel he". Eh oke maar goed; niks te danken, alstublieft. "Jaa, dat is hetzelfde als je als man zijnde de opdracht krijgt om maandverband te kopen, die heb je in zoveel soorten. Ik weet dan toch niet welke ik moet hebben?". Ehh.. hij bleef maar praten..

Laat me met rust, je hebt je nagellakremover met aceton, alsjeblieft dankjewel. Laten we nu weer verder gaan met ons eigen leven.

quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 04 maart 2015 @ 21:33:

ik heb het wel eens gehad. van te voren saldo gecheckt, stond genoeg op. maar tijdens het boodschappen doen toch een dikke rekening afgeschreven waardoor er net een paar euro te kort op stond om te pinnen. Ik kreeg het gelijk bloedheet en zweet stond op mijn voorhoofd terwijl de dame achter mij stond te zuchten en te kreunen. Ik had gelukkig ook de pinpas van mijn man bij me dus het heeft al met al 1 minuut geduurd maar toch moest ze nog even een opmerking maken. Alsof ik het niet al gênant genoeg vond.

Nu ben ik geen zuchter, maar mocht ik een zuchter zijn zou ik hier nou niet om gaan zuchten.

Vooral omdat je jezelf toch al opgelaten voelt als je geen saldo hebt en als er dan ook nog eens eentje achter je staat te zuchten, voel je je helemaal niet fijn.

heb ik dan weer als ik met mijn peuter boodschappen doe. Mensen bedoelen het vriendelijk, maar 9 van de 10 x staan er oudere mensen of vrouwen tegen hem aan te wauwelen en dan te lachen naar mij. Ik lach als een boer met kiespijn terug en denk bij mijzelf - ik wil gewoon boodschappen doen, laat me met rust -. Toen hij nog baby was, was het helemaal erg!

Vandaag dacht ik in de 5 minuten overstaptijd die ik had even snel een pakje sigaretten te gaan halen bij de boekenwinkel op het station. Nu zag ik voor mij een man met een steekwagen vol dozen, maar dacht dat hij een levering kwam brengen oid. Maar nee, hij schiet net voor me en al die dozen moeten verzonden worden, naar verschillende landen! Doe dat dan ff gewoon op een postkantoor ofzo. Niet in een drukke stationswinkel in de spits. Ben maar weer omgedraaid...

Ik ben nogal bovengemiddeld lang en mensen vragen mij ook vaak iets voor ze uit de bovenste schappen te halen. Nou ben ik best een vriendelijk persoon en help ik mijn medemens best graag, maar ik vind 1 x per supermarktronde wel genoeg. Alleen weet nummer 2 dat niet. Ik vraag me altijd af hoe ze dat dan doen als ik niet in de buurt ben.

quote:dicha schreef op 04 maart 2015 @ 21:42:

En om even in het kader van 'vooraf gebruiken' te blijven.

Vandaag bij de etos, een moeder met haar dochter. Ik hoorde haar buiten al zeggen dat ze luiers moest hebben.

Vervolgens zag ik haar haar dochter half uitkleden en een schone luier om doen, midden in het gangpad

Dan vraag ik me toch af hoe vol die luier wel niet moet zitten dat ze niet even kon wachten tot ze thuis was.





Heeft niemand er iets van gezegd?

quote:OldWood schreef op 04 maart 2015 @ 21:52:

[...]



Nu ben ik geen zuchter, maar mocht ik een zuchter zijn zou ik hier nou niet om gaan zuchten.

Vooral omdat je jezelf toch al opgelaten voelt als je geen saldo hebt en als er dan ook nog eens eentje achter je staat te zuchten, voel je je helemaal niet fijn.inderdaad, ik schaamde mij kapot.

[quote]JoniJoni schreef op 04 maart 2015 @ 20:18:

Ik erger me aan mensen die via hun kind contact willen maken en heel erg aanwezig zijn. Dat ze bv zeggen: "Wat zeg je?Ja, die melk heeft de koe net gemaakt ja, haha" en mij dan blij aankijken van: "Zeg er ook eens wat van".



Dat doe ik ook, maar het aankijken is dan bedoeld als "hoor mij eens een onzin uitkramen"

quote:Vergeetmenietje1980 schreef op 04 maart 2015 @ 21:54:

[...]





inderdaad, ik schaamde mij kapot.Is nergens voor nodig, want het kan iedereen gebeuren, maar toch hé

quote:Portland schreef op 04 maart 2015 @ 21:22:

[...]





Heel herkenbaar allemaal! Ik heb zelf ook nog een bijbaan in een supermarkt. Meestal sta ik achter de balie (daar maak je ook flink wat mee), maar zit ook nog redelijk vaak achter de kassa. Heb nog wel een paar dingen om jouw lijstje mee aan te vullen:

- Mensen die per ongeluk hun pincode verkeerd intypen waar het pinapparaat piept en ze meteen die pas eruit rukken omdat ze bang zijn dat het geld anders toch wordt afgeschreven ofzo? Daardoor is meteen heel m'n kassa van slag, en moet ik 3 x op pinnen drukken voordat het weer opnieuw kan. Laat die pas gewoon zitten, er gebeurt niks mee en je kan gewoon opnieuw je pincode intypen. (Dit is vooral vervelend als het heel druk is uiteraard.)

- Mensen die op zaterdag om 19.50 uur boodschappen komen doen terwijl de winkel om 20.00 uur dichtgaat en dan komen zeuren dat bepaalde aanbiedingen op zijn. Dan kan je nog mooi een aantal reclamecheques gaan uitschrijven zodat ze het product die week daarna ook nog voor de aanbiedingsprijs mee kunnen krijgen. Op zich begrijpelijk, maar die aanbiedingen heb je de hele week al kunnen halen.

- Mensen die vrolijk hun spullen op de band zetten, terwijl mijn 'gesloten-bordje' omhoog is en ik die banden en de rest van m'n kassa aan het schoonmaken ben. 'Oh, maar je lampje is toch aan?' 'Ja meneer, maar anders rolt mijn band ook niet en kan ik 'm dus niet schoonmaken.'

- Mensen die boos worden dat ik nog steeds niet weet dat ze geen koopzegels willen. Tja, ik heb geen enorm geheugen dat van iedere klant onthoudt of hij/zij ze wel of niet wil... En daarbij, waarom sparen zo weinig mensen koopzegels? Je betaalt over lange tijd steeds een klein extraatje bij je boodschappen (bij iedere euro 10 cent extra en in totaal 49 euro) en krijgt 52 euro voor een volle kaart. Da's zo'n 6% rente, dat krijg je bij de ABN of ING niet hoor!

- Mensen die hun bonuskaart al onder m'n neus houden terwijl ik nog geld van de vorige klant aan het teruggeven ben. Leg die kaart maar gewoon neer hoor.

- Mensen die me boos zeggen dat ik m'n voet van het pedaal moet halen zodat hun boodschappen niet geplet worden. 'Sorry meneer, ik heb niet eens een pedaal want die band gaat geheel automatisch. En we hebben een inpaktafel om daar rustig uw boodschappen in te pakken.' Dan zijn ze wel stil.

- Mensen die voor 28 euro boodschappen doen en zeuren dat ze maar 1 moestuintje krijgen (mijn kassa geeft dat automatisch aan, bij 30 euro is 't pas 2). 'Flauw hoor, als collega X er zat had ik hem wel gekregen!' Heel slim mevrouw, nu geef ik 'm lekker al helemaal niet meer



Ik kan ook nog wel ff doorgaan maar dat wordt het wel erg saai! Begrijp me niet verkeerd, meestal is het werk helemaal niet erg en is het gewoon leuk, maar oh wat zitten er toch zeikerds tussen



Je noemt veel ergernissen die ik als klant echt niet had geweten, zoals het pinautomaat en dat die band automatisch loopt..

En dat van 19.50 uur boodschappen doen, ja ik snap de frustratie wel enigszins, maar het zijn vaak wel de rustige tijdstippen En misschien werkt deze persoon wel >60 uur pw. Ook niets geks meer tegenwoordig

Ik gok dat de meeste van jullie geen Noord-Nederlandse plattelanders zijn . Want hier gaat alles langzaam en op een gegeven moment berust je daarin. Ik erger me niet meer. Komt Gea aan de kassa vertellen hoe het nu afgelopen is met Tammo's ingegroeide teennagel, dan duurt het gewoon nog een minuutje langer.



Enige ergernissen zijn mensen die onbeschoft doen tegen het winkelpersoneel, mensen die bij het openen van een nieuwe kassa sneller rennen dan je voor mogelijk houdt en de bedrijfsleider van een van onze plaatselijke supermarkten, die me laatst met zijn dikke mercedes klemreed op de parkeerplaats van zijn winkel, terwijl ik mijn kofferbakje vol had met zijn spullen en me nog dwong terug te rijden ook.



Ik ben trouwens zo'n blije moeder die met haar kind praat. Maar niet omdat ik wil dat andere mensen me leuk vinden, maar omdat ik mijn kind leuk vind. Boodschappen doen met een peuter is veel leuker als je het gezellig hebt. Geen idee dat dat zoveel mensen stoorde, wellicht zal ik in de toekomst iets minder hard liedjes van kapitein Winokio op de groenteafdeling zingen.

Ik kan toch nergens opkomen.... volgens mij erger ik me niet in de supermarkt...?

Bejaarden die perse als het druk is boodschappen moeten doen. Kinderen die op de grond liggen. Die klere mandjes op wieltjes waar je over struikelt. En uiteraard de slome inpakkers en voorkruipers.

Ik word altijd woest als iemand net het laatste kaasblokje voor mijn neus op eet....

Oooooohhhhh ik heb toch een ergernis!!! Als er iets gebeurt bij een kassa/rij waardoor het allemaal wat langer duurt en degene voor of achter me ergert zich daaraan. En dat die dan gaat lopen zuchten en samenzweerderig naar mij gaat lopen kijken zo van: "Jeeeeeeemig wat irritant. Goh ik vind dit zo irritant. Duurt lang hè. Irritant, dat vind ik het, bloed-ir-ri-tant. Oh zucht dit is zó irritant." Dan denk ik echt: joh, prima dat jij je eigen humeur wilt laten verpesten, maar val mij daar niet mee lastig.

quote:tantejo schreef op 04 maart 2015 @ 21:56:

[quote]JoniJoni schreef op 04 maart 2015 @ 20:18:

Ik erger me aan mensen die via hun kind contact willen maken en heel erg aanwezig zijn. Dat ze bv zeggen: "Wat zeg je?Ja, die melk heeft de koe net gemaakt ja, haha" en mij dan blij aankijken van: "Zeg er ook eens wat van".



Dat doe ik ook, maar het aankijken is dan bedoeld als "hoor mij eens een onzin uitkramen" Maar dat kan mij toch niks schelen, dat jij onzin uitkraamt? Daarvoor hoef je toch geen oogcontact met mij te zoeken? Je lult maar een eind weg, ik wil gewoon mijn boodschappen doen.

quote:Grapes schreef op 04 maart 2015 @ 20:59:

[...]





Wat ik ook vaak had in die categorie is mensen die terugkwamen, hun bon onder mijn neus wapperden en riepen dat hun reep 79 cent was, en geen 99. Veel mensen kijken op de verkeerde kaartjes. Als je vraagt of ze zeker weten dat ze op het kaartje ónder het vak hebben gekeken in plaats van naar die erboven kijken ze je beledigd aan, overtuigd van hun gelijk. "Hallo, ik heb écht wel op het goede kaartje gekeken!" Hoe durft die eenvoudige caissière ze te beschuldigen van zoiets? Maar als je dan meeloopt en het juiste kaartje aanwijst hebben ze meestal niet meer zoveel te zeggen. Een sorry heb ik zelden gekregen van dat soort bozeriken.



Ik heb dit heel vaak omgekeerd. Dan hebben ze in het systeem de prijs al verhoogd maar het kaartje nog niet aangepast. En ja, dan zeg ik er wel iets van. Niet dat ik gelijk failliet zou gaan maar ik erger me aan onduidelijkheid.



Verder erger ik mij enorm aan jengelende en/of rond rennende kinderen. Aan ouders die hun kind van net 2 intensief bij het boodschappen doen betrekken als het stikdruk is. Dan gaat alles nog trager. Aan mensen die hun kind in de kar laten zitten. Aan mensen die niet doorlopen en dralen. Aan mensen die zich bedenken over een product en het dan maar ergens neerknallen waar het niet hoort. Laatst nog, een hele grote plastic fles melk, stijfbevroren tussen de aviko zakken. Koffiebekertjes in de schappen of nog in het karretje. Caissières die het wisselgeld in je hand duwen zonder het even uit te tellen. Snibbige caissières. mensen die menen recht te hebben om voor te dringen. Aan een zee van blauwe bordjes met "binnenkort weer verkrijgbaar" door de hele winkel heen. Hier is dat laatste echt erg momenteel.

Ik erger me aan mensen die eerst de bon controleren, contant betalen tot op de cent i.p.v. Gewoon te pinnen en dan pas gaan inpakken, vooral als hun boodschappen in het eerste vak na de band staan, ik pak altijd meteen in, kijk op het scherm en niet op de bon. Als er dan zo'n zeikerd staat moet ik omlopen en weer terug voor de bon.

quote:pejeka schreef op 04 maart 2015 @ 20:13:

Ik erger me aan kinderen die zo'n sleepmandje (weet je wel, zo'n mandje op wieltjes met een lang hengsel eraan) mee krijgen en daar dan mee gaan lopen rennen, zodat je dat ding tegen je schenen krijgt. Of moeder die het normaal vinden dat hun kind een stepje o.i.d. mee naar binnen nemen waar ze mee door de gangpaden gaan racen.



Die van mij mag wel mee op zijn fietsje, mama duwt hem echter gewoon op dat ding (driewieler met duwstang) dus of ik nou een karretje of die fiets neem

Plus als ik het ding buiten zou laten staan is ie weg, en om er nu een enorm slot aan te gaan hangen duwt zo lastig.

Gelukkig erger ik mij niet zo vaak aan anderen die wat minder snel/ handig/ ouder ed. zijn, dat maakt het leven een stuk aangenamer



Ik verbaas mij wel eens;

Over een moeder die tegen haar 1,5 jaar jonge kind zegt "nu gaan we even bier voor papa halen, welke zullen we nemen"

Over een ouder die een lege bananenschil op de band legt.

Mensen die bijna tegen mij aan gaan staan als ik zal pinnen en als ik dan niets doe en hun nadrukkelijk aankijk, dan snappen ze het direct en nemen afstand.

Mensen die de tang niet gebruiken om losse broodjes te pakken, zo moeilijk is dat gebruiken ervan niet.

Mensen die mobiel overleggen over de meest simpele aankopen. Men kan blijkbaar niet meer zelfstandig beslissingen nemen.

Laatst een scootmobiel op een auto invalide parkeerplaats.



Als ik dit topic lees dan valt mij op dat sommigen weinig tolerantie kunnen tonen tegenover sommige medemensen.



Ik heb het idee dat sommige oudere mensen de winkel opzoeken om hun eenzaamheid wat tegen te gaan.

Afhankelijk van mijn humeur kan ik langzame klanten, vervelende kinderen en koffiedrinkende bejaardenclubs in de gangpaden meer of minder verdragen. Mijn grootste ergernis ligt bij de supermarkten zelf, vooral die waar ze menen de klant te moeten 'verwennen' met een overload aan vreselijke etensgeuren, zoals op sommige verswaar afdelingen gebruikelijk is. Ik gruwel van vlees- en kaasgeuren, kan me daar echt aan storen, heb dan het idee dat die stank meteen in mijn haar en kleding gaat zitten. Grrr. Mijn tweede irritatiepunt is dat je niet meer alles bij één kassa kunt afrekenen. Batterijen, bloemen, sigaretten e.d. bij de service balie en gedestilleerd bij de slijterij afdeling. Met een beetje pech sta je dus drie (DRIE!!!) keer in de rij achter langzame mensen, mensen zonder saldo, krijsende kinderen en bejaarden die om een praatje verlegen zitten.

Of dat je een oude van dagen even voor laat gaan, want in de hand hebben ze 1 pakje vla.

Vervolgens trekken ze ergens een tas vandaan met nog meer boodschappen dan ik in mijn karretje heb.