Overig
alle pijlers
Halfbloedjes maar in de ogen van anderen toch buitenlanders.
zaterdag 7 september 2019 21:46
Het moet toch eens een keer gezegd worden, ik weet dat velen zich beledigd zullen voelen maar ik beschrijf dit topic uit mijn eigen ervaringen.
Ik ben in Nederland geboren, ik heb een Nederlandse vader en ik draag ook zijn Nederlandse achternaam.
Mijn moeder komt uit het buitenland, uit Latijns-Amerika, ik wil niet zeggen uit welk land precies ivm privacy.
Al mijn hele leven wordt ik door Nederlanders gezien als een buitenlandse vrouw, zelfs door mijn Nederlandse vrienden.
Die zeggen dan bijvoorbeeld tegen mij : 'wat een rotweer vandaag zeg, koud en regen, waar jij vandaan komt is het altijd mooi weer, waarom ga je niet terug?'
Dan denk ik bij mezelf : 'terug'? Hoe kan ik nou ergens heen terug gaan als ik er nooit eerder gewoond heb?
Ik krijg met zulke opmerkingen direct het gevoel dat ik buiten de groep geplaatst wordt en als iemand die eigenlijk niet hier in Nederland thuis hoort.
En zo is het altijd zo geweest, altijd mij het gevoel geven dat ik niet hier vandaan kom.
Mijn Nederlandse vader, mijn familienaam en het feit dat ik hier geboren en getogen ben wordt volledig achterwege gelaten.
Zal het komen door mijn uiterlijk? Ik ben niet blond en ik heb ook geen blauwe ogen, wel ben ik ontzettend wit qua huidskleur.
Ik heb niet echt een heel opvallend buitenlands uiterlijk, maar absoluut geen typisch Nederlands uiterlijk, vaak genoeg denken mensen wel dat ik volledig Nederlands ben van afkomst maar als ze eenmaal weten dat mijn moeder uit het buitenland komt dan ben ik ook een buitenlander.
En de hele grap is namelijk, dat mijn moeder qua huidskleur nog witter dan mijn vader is en altijd verbrand onder de zon en mijn vader juist bruin wordt.
Ook heeft mijn moeder een lichte kleur ogen, lichter dan mijn vader.
Verder heeft ze wel zwart haar en is het wel echt een typisch latina vrouwtje.
Voor mijn broertje is het anders gesteld, die ziet er heel donker uit.
Tijdens sollicitaties heeft ie al vaker te horen gekregen : bent jij (en dan noemen ze zijn naam+achternaam) ik had een heel iemand anders verwacht.
Opvallend genoeg werd ie meestal uitgenodigd, maar na de ontmoeting meestal afgewezen.
Gelukkig heeft hij nu een vaste baan.
Ik zie vaker bij halfbloedjes waaronder ook mijn broertje, dat ze zich meer verbonden voelen met het andere land dan met Nederland...
Ra Ra Ra hoe zou dat nou toch komen...
Ik heb een keer meegemaakt op een verjaardag dat ik helemaal als buitenlandse werd benaderd en dat er een volbloed Portugese meid naast me zat en aan de andere kant een half Nederlandse/Italiaanse jongeman die als autochtonen werden behandeld aangezien ze toevallig blond waren met blauwe ogen.
Ik denk persoonlijk ook dat onze koningin Maxima zo goed in de smaak valt bij het volk omdat ze blank is, blond is en lang is.
Als het nou zo een Argentijnse indianen type of meer typische Zuid-Amerikaanse latina typetje was geweest was ze wel minder in de smaak gevallen, dat weet ik zeker.
Maar niet te spreken over de prinsessen, die worden ondanks dat het halfbloedjes zijn niet als buitenlanders beschouwd zoals ik, dankzij hun hoogblonde haren en zeer lichte voorkoming.
Wie heeft er nog meer één ouder afkomstig uit het buitenland en herkent zich in mijn ervaringen?
Ik ben in Nederland geboren, ik heb een Nederlandse vader en ik draag ook zijn Nederlandse achternaam.
Mijn moeder komt uit het buitenland, uit Latijns-Amerika, ik wil niet zeggen uit welk land precies ivm privacy.
Al mijn hele leven wordt ik door Nederlanders gezien als een buitenlandse vrouw, zelfs door mijn Nederlandse vrienden.
Die zeggen dan bijvoorbeeld tegen mij : 'wat een rotweer vandaag zeg, koud en regen, waar jij vandaan komt is het altijd mooi weer, waarom ga je niet terug?'
Dan denk ik bij mezelf : 'terug'? Hoe kan ik nou ergens heen terug gaan als ik er nooit eerder gewoond heb?
Ik krijg met zulke opmerkingen direct het gevoel dat ik buiten de groep geplaatst wordt en als iemand die eigenlijk niet hier in Nederland thuis hoort.
En zo is het altijd zo geweest, altijd mij het gevoel geven dat ik niet hier vandaan kom.
Mijn Nederlandse vader, mijn familienaam en het feit dat ik hier geboren en getogen ben wordt volledig achterwege gelaten.
Zal het komen door mijn uiterlijk? Ik ben niet blond en ik heb ook geen blauwe ogen, wel ben ik ontzettend wit qua huidskleur.
Ik heb niet echt een heel opvallend buitenlands uiterlijk, maar absoluut geen typisch Nederlands uiterlijk, vaak genoeg denken mensen wel dat ik volledig Nederlands ben van afkomst maar als ze eenmaal weten dat mijn moeder uit het buitenland komt dan ben ik ook een buitenlander.
En de hele grap is namelijk, dat mijn moeder qua huidskleur nog witter dan mijn vader is en altijd verbrand onder de zon en mijn vader juist bruin wordt.
Ook heeft mijn moeder een lichte kleur ogen, lichter dan mijn vader.
Verder heeft ze wel zwart haar en is het wel echt een typisch latina vrouwtje.
Voor mijn broertje is het anders gesteld, die ziet er heel donker uit.
Tijdens sollicitaties heeft ie al vaker te horen gekregen : bent jij (en dan noemen ze zijn naam+achternaam) ik had een heel iemand anders verwacht.
Opvallend genoeg werd ie meestal uitgenodigd, maar na de ontmoeting meestal afgewezen.
Gelukkig heeft hij nu een vaste baan.
Ik zie vaker bij halfbloedjes waaronder ook mijn broertje, dat ze zich meer verbonden voelen met het andere land dan met Nederland...
Ra Ra Ra hoe zou dat nou toch komen...
Ik heb een keer meegemaakt op een verjaardag dat ik helemaal als buitenlandse werd benaderd en dat er een volbloed Portugese meid naast me zat en aan de andere kant een half Nederlandse/Italiaanse jongeman die als autochtonen werden behandeld aangezien ze toevallig blond waren met blauwe ogen.
Ik denk persoonlijk ook dat onze koningin Maxima zo goed in de smaak valt bij het volk omdat ze blank is, blond is en lang is.
Als het nou zo een Argentijnse indianen type of meer typische Zuid-Amerikaanse latina typetje was geweest was ze wel minder in de smaak gevallen, dat weet ik zeker.
Maar niet te spreken over de prinsessen, die worden ondanks dat het halfbloedjes zijn niet als buitenlanders beschouwd zoals ik, dankzij hun hoogblonde haren en zeer lichte voorkoming.
Wie heeft er nog meer één ouder afkomstig uit het buitenland en herkent zich in mijn ervaringen?
woensdag 11 september 2019 11:13
Mijn roots: beide ouders geboren met Nederlandse nationaliteit maar beide voor de wet allochtoon want beide niet in Nederland geboren. Beide ouders ook in de Nederlandse cultuur en (deels) in Nederland opgegroeid. Ene ouder zwart, andere wit. Ik dus ook allochtoon want ouders die niet in Nederland geboren zijn en donkere huidskleur. Verder zelf gewoon in NL geboren en getogen.
Ik zou denken dat ik gewoon 100% Nederlander ben maar jij hebt al een paar maal gezegd dat je met twee verschillende afkomsten niet 100% Nederlands bent.
Mijn vraag is dus: waarom niet?
Am Yisrael Chai!
woensdag 11 september 2019 11:20
Ja wat is halfbloed? Mijn kinderen zijn qua bloed 30% niet Europees en hun vader 60%. Ik geloof niet dat ze ooit ergens last van hebben. Ik snap het bij jou ook niet. Zoals jij jezelf omschrijft zie je er gewoon Nederlands uit toch? Ik heb het idee dat het Hollandse blond en blauw ogen niet heel erg veel meer voor komt hoor tegenwoordig. Donker is toch dominant en de meeste Nederlanders die ik ken hebben ook gewoon bruin haar en bruine ogen. Iedereen neemt dan ook gewoon voetstoots aan dat ik mijn blonde haar verf (wat niet zo is).
Wel is het zo dat Indisch (wat mijn man is) gewoon als Nederlands wordt gezien, misschien is dat anders als je van een andere afkomst bent. Mijn man heeft overigens wel familieleden die altijd bijvoorbeeld extra controles krijgen op vliegvelden, die zijn door hun gemixte uiterlijk blijkbaar wat moeilijker te plaatsen. Zij lachen er tot mijn verbazing om. Of zoals mans neef zei: "Ik vond het vooral sneu voor die oude man achter mij, want die moesten ze er nu voor de vorm ook uithalen, om de schijn van discriminatie tegen te gaan".
Als er vragen komen over mans of kinderens afkomst is dat meestal op vakantie. Als je dan zegt dat je uit Nederland komt dan zijn ze heel verbaasd. In het buitenland denken ze inderdaad dat Nederlanders allemaal struise Hollanders zijn met blond haar en blauwe ogen.
Wel is het zo dat Indisch (wat mijn man is) gewoon als Nederlands wordt gezien, misschien is dat anders als je van een andere afkomst bent. Mijn man heeft overigens wel familieleden die altijd bijvoorbeeld extra controles krijgen op vliegvelden, die zijn door hun gemixte uiterlijk blijkbaar wat moeilijker te plaatsen. Zij lachen er tot mijn verbazing om. Of zoals mans neef zei: "Ik vond het vooral sneu voor die oude man achter mij, want die moesten ze er nu voor de vorm ook uithalen, om de schijn van discriminatie tegen te gaan".
Als er vragen komen over mans of kinderens afkomst is dat meestal op vakantie. Als je dan zegt dat je uit Nederland komt dan zijn ze heel verbaasd. In het buitenland denken ze inderdaad dat Nederlanders allemaal struise Hollanders zijn met blond haar en blauwe ogen.
woensdag 11 september 2019 11:20
met alle respect dan heb je echt rare vrienden... of zien zij het als een dom grapje 
ik ben zelf hier geboren maar wel uit Surinaamse ouders, en ja ik krijg ook vaak de vraag wat mijn afkomst is ( de halve Caribische wereld komt dan voorbij). Vaak geloven mensen het ook niet als ik zeg dat ik geen dubbelbloed ben
mijn ouders zijn wel gemixed zeg ik dan en meestal houd het daar op en tenzij ze doorvragen dan komt de hele geschiedenis eruit.
ik denk dat het er vanaf hangt hoe je er zelf mee omgaat of zelf er in staat, ik voel mij verbonden met beide kanten van mijn roots, en misschien straal ik dat ook wel uit.
Soms levert het wel grappige taferelen op zoals die keer dat ik op Tenerife was , daar werd vaak gedacht dat ik een local was
ik ben zelf hier geboren maar wel uit Surinaamse ouders, en ja ik krijg ook vaak de vraag wat mijn afkomst is ( de halve Caribische wereld komt dan voorbij). Vaak geloven mensen het ook niet als ik zeg dat ik geen dubbelbloed ben
mijn ouders zijn wel gemixed zeg ik dan en meestal houd het daar op en tenzij ze doorvragen dan komt de hele geschiedenis eruit.
ik denk dat het er vanaf hangt hoe je er zelf mee omgaat of zelf er in staat, ik voel mij verbonden met beide kanten van mijn roots, en misschien straal ik dat ook wel uit.
Soms levert het wel grappige taferelen op zoals die keer dat ik op Tenerife was , daar werd vaak gedacht dat ik een local was
Relax we're all crazy, it's not a competition
woensdag 11 september 2019 11:22
Zo zie je maar. Hoe anders mensen naar feiten kunnen en willen kijken. Ik vind het belangrijker dat er zo véél meer mensen niet op dat soort partijen gestemd hebben.
woensdag 11 september 2019 11:30
Maar wat is jezelf 'Nederlands' voelen dan in jouw ogen? Moet je Nederlands zijn en zoja waarom en in welke mate?fashionvictim schreef: ↑11-09-2019 10:55Nou, heel eerlijk, ik ben wel 100% Nederlands. Mijn moeder was een Nederlandse, mijn vader is een Nederlander. Mijn beide opa's hebben gediend onder de Nederlandse vlag. Ik ben hier geboren, getogen, Nederlands is mijn moedertaal en zelfs mijn beroep, mijn partners zijn autochtone Nederlanders, mijn kinderen zijn blanke Nederlanders wier ouders beide in Nederland geboren zijn dus zij zijn ook juridisch gewoon autochtoon.
De enige reden dat ik me toch niet 100% Nederlands VOEL, is omdat ik vanaf het moment dat ik me bewust werd van een buitenwereld, dagelijks te horen heb gekregen dat ik geen echte Nederlander ben.
Maar als je diep in mijn hart kijkt vind ik dat nog altijd heel erg raar, dat anderen kennelijk vinden dat ik geen Nederlander ben. Wat zou ik anders moeten zijn, immers?
En op basis van wat vinden anderen dat je toch kennelijk niet 'Nederlands' genoeg bent?
Zoals ik al aangaf, discriminatie heb ik zelf ook ervaren. Vanaf dag 1 dat ik op de kleuterschool was mochten kinderen mij niet uitnodigen op hun verjaardag omdat wij buitenlanders waren. GEEN NEDERLANDSE dus. Dat besef je als kind al snel genoeg..dus ik snap je
Maar uiteindelijk besef je ook, dat 'voldoende Nederlands zijn' nergens op slaat. Ik besta uit een hele rugzak. Fijn voor mij. Jammer voor de ander die daar moeite mee heeft.
woensdag 11 september 2019 11:36
Maar fv, je hebt toch ook andere roots dan iemand wiens voorouders wel in Nederland zijn geboren?
Nogmaals wat is daar zo erg aan, dat je dat nu als volwassenen vrouw beledigend zou vinden?
(als kind kan ik nog inkomen).
Dus als ik jou morgen tegenkom en ik zie dat je een iets donkere huidkleur hebt, zou je je beledigd voelen als ik vraag waar je roots liggen?
Waarom?
Nogmaals wat is daar zo erg aan, dat je dat nu als volwassenen vrouw beledigend zou vinden?
(als kind kan ik nog inkomen).
Dus als ik jou morgen tegenkom en ik zie dat je een iets donkere huidkleur hebt, zou je je beledigd voelen als ik vraag waar je roots liggen?
Waarom?
mabido wijzigde dit bericht op 11-09-2019 11:43
0.40% gewijzigd
woensdag 11 september 2019 11:40
Het is vervelend ja, ik kan dat begrijpen ook al heb ik een zo Nederlands als maar kan naam en uiterlijk, dus dat anders behandeld zou worden om mijn uiterlijk ken ik minimaal. Behalve mijn MBO tijdperk dat ik om de dag kaaskop werd genoemd, waar ik mijn schouders bij ophaalde.
Ik bedoel het niet denigrerend naar jou toe, maar heb je al eens op een serieuze toon aangegeven bij je vrienden dat je dergelijke opmerkingen niet echt waardeert? Wellicht bedoelen ze het grappig, of simpele conversatie waar zij geen kwaad in zien. Als het je vrienden zijn dan lijkt het me dat ze daar dan wel rekening mee zullen gaan houden, toch? Mijn vader heeft een beetje hetzelfde meegemaakt als jij als ik het zo hoor. Hij heeft zwart haar en diep bruine ogen, werd vaak voor Turk aangezien en kreeg op vakanties in de zuidelijke landen vaak een lagere rekening/prijs te horen dan als ik of mijn moeder het zou vragen, terwijl hij een volbloed nederlander is.
Tegen mijn moeder werd zelfs gezegd door een vriendin: "Je hoeft je niet te schamen dat je met een Turk getrouwd bent hoor, verberg nou niet dat hij daar vandaan komt."
Dit was overigens serieus bedoeld. Anyway, mensen zullen altijd hun vooroordelen hebben, of vermoedens, die vaak niet kloppen. Dat kan erg vervelend zijn, helemaal als je er niks aan kan veranderen bij voorbaat. Bij jou is dat nu het uiterlijk, bij mij was dat vroeger iets anders (verleden van pesten, kinderen/tieners pakken je echt op willekeurige dingen). Ik ken dus wél het gevoel enorm goed, wat het is om buiten een groep geplaatst te worden of wat het is om bij voorbaat al 0-1 achter te staan; dat is enorm kut.
Mijn manier van copen was altijd om een grappig (bedoelde) comeback te maken op bepaalde opmerkingen, al gaat dit niet altijd makkelijk, dat weet ik. Probeer het in ieder geval met je vrienden te bespreken op een serieuze manier.
Ik bedoel het niet denigrerend naar jou toe, maar heb je al eens op een serieuze toon aangegeven bij je vrienden dat je dergelijke opmerkingen niet echt waardeert? Wellicht bedoelen ze het grappig, of simpele conversatie waar zij geen kwaad in zien. Als het je vrienden zijn dan lijkt het me dat ze daar dan wel rekening mee zullen gaan houden, toch? Mijn vader heeft een beetje hetzelfde meegemaakt als jij als ik het zo hoor. Hij heeft zwart haar en diep bruine ogen, werd vaak voor Turk aangezien en kreeg op vakanties in de zuidelijke landen vaak een lagere rekening/prijs te horen dan als ik of mijn moeder het zou vragen, terwijl hij een volbloed nederlander is.
Tegen mijn moeder werd zelfs gezegd door een vriendin: "Je hoeft je niet te schamen dat je met een Turk getrouwd bent hoor, verberg nou niet dat hij daar vandaan komt."
Dit was overigens serieus bedoeld. Anyway, mensen zullen altijd hun vooroordelen hebben, of vermoedens, die vaak niet kloppen. Dat kan erg vervelend zijn, helemaal als je er niks aan kan veranderen bij voorbaat. Bij jou is dat nu het uiterlijk, bij mij was dat vroeger iets anders (verleden van pesten, kinderen/tieners pakken je echt op willekeurige dingen). Ik ken dus wél het gevoel enorm goed, wat het is om buiten een groep geplaatst te worden of wat het is om bij voorbaat al 0-1 achter te staan; dat is enorm kut. Mijn manier van copen was altijd om een grappig (bedoelde) comeback te maken op bepaalde opmerkingen, al gaat dit niet altijd makkelijk, dat weet ik. Probeer het in ieder geval met je vrienden te bespreken op een serieuze manier.
woensdag 11 september 2019 12:24
Verdiep je eens in de Nederlandse geschiedenis, dan zou je weten hoe deze donkere man aan zijn Nederlandse naam kwam. De oorsprong is namelijk helemaal niet zo grappig.*TanteSjaan* schreef: ↑07-09-2019 22:05Och wel nee. Ik heb een hele Nederlandse naam (zeg Marieke de Vries) en ik heb ook wel eens te horen gekregen dat ze een blonder iemand hadden verwacht en niet een mediterraans scharminkel. Snap ik wel.
Ik heb ooit een hele grote Surinamer ontmoet en verwachtte een Rodney of iets, maar hij heette zoiets als Piet Jansen. En eerlijk? Ik schoot in de lach. Hij vond het ook wel grappig toen ik hem uitlegde dat ik een heel andere naam had verwacht en sindsdien noem ik hem Rodney. Hij mij weer Chantal en die naam komt niet eens in de buurt van mijn melkboerenhondennaam. (waar ik overigens erg blij mee ben)
woensdag 11 september 2019 13:27
Mabido schreef: ↑11-09-2019 11:30Maar wat is jezelf 'Nederlands' voelen dan in jouw ogen? Moet je Nederlands zijn en zoja waarom en in welke mate?
En op basis van wat vinden anderen dat je toch kennelijk niet 'Nederlands' genoeg bent?
Zoals ik al aangaf, discriminatie heb ik zelf ook ervaren. Vanaf dag 1 dat ik op de kleuterschool was mochten kinderen mij niet uitnodigen op hun verjaardag omdat wij buitenlanders waren. GEEN NEDERLANDSE dus. Dat besef je als kind al snel genoeg..dus ik snap je
Maar uiteindelijk besef je ook, dat 'voldoende Nederlands zijn' nergens op slaat. Ik besta uit een hele rugzak. Fijn voor mij. Jammer voor de ander die daar moeite mee heeft.
Nogmaals: jij bent ook een immigrant, dus het is logisch dat je binding met een ander land hebt. Maar mijn punt is juist: ik ben geen immigrant, dan wat zou ik anders moeten zijn dan een Nederlander?
Kennelijk vind ook jij dat heel moeilijk te begrijpen, want je vergelijkt mij steeds met jou, maar nogmaals, onze situaties hebben toch helemaal niets met elkaar gemeen?
Als ik nu in de VS of Frankrijk of China zou wonen en deze discussie zou gaan over jezelf wel of niet Amerikaans of Frans of Chinees voelen, dan had je een punt. Maar ik ben een Nederlander in mijn eigen vaderland, dus hoezo moet er überhaupt discussie zijn over of ik wel voldoende Nederlands ben? Wat zou ik anders moeten zijn dan, mijn ouders zijn toch ook Nederlands en ik ben toch hier geboren?
Am Yisrael Chai!
woensdag 11 september 2019 13:42
Jij vindt het ook geen rare opmerking als iemand bijvoorbeeld tegen je zegt " wat spreek je goed Nederlands!" ?
Am Yisrael Chai!
woensdag 11 september 2019 13:55
Men vraagt mij soms of ik een document wil nalezen op correct taalgebruik.fashionvictim schreef: ↑11-09-2019 13:42Jij vindt het ook geen rare opmerking als iemand bijvoorbeeld tegen je zegt " wat spreek je goed Nederlands!" ?
Dat doe ik met liefde.
woensdag 11 september 2019 13:57
Duh, dat is toch iets totaal anders dan dat de kassajuffrouw van een willekeurige winkel verheugd uitroept "wat spreekt u goed Nederlands!". Maar goed, je wil lekker net doen alsof alle mensen van gemengde afkomst in dit topic heel erg lange tenen hebben, dat mag hoor. Fijne dag vandaag!
Am Yisrael Chai!
woensdag 11 september 2019 14:07
Ja oké. Je hebt een punt.fashionvictim schreef: ↑11-09-2019 13:57Duh, dat is toch iets totaal anders dan dat de kassajuffrouw van een willekeurige winkel verheugd uitroept "wat spreekt u goed Nederlands!". Maar goed, je wil lekker net doen alsof alle mensen van gemengde afkomst in dit topic heel erg lange tenen hebben, dat mag hoor. Fijne dag vandaag!
Is het trouwens niet zo, dat het probleem vooral is, dat demense liever niet tot een minderheid behoren?
Die indruk heb ik.
woensdag 11 september 2019 14:17
Ik, bijvoorbeeld, vind dat altijd een prima opmerking. Ik neem hem zoals hij bedoeld is. Positief dus.fashionvictim schreef: ↑11-09-2019 13:42Jij vindt het ook geen rare opmerking als iemand bijvoorbeeld tegen je zegt " wat spreek je goed Nederlands!" ?
woensdag 11 september 2019 14:34
Heel apart want je spreekt toch accentloos NL als je hier geboren bent?
Heb zoveel vrienden en klasgenoten die hier geboren zijn (plat dialect spreken ook nog) en terug gaan naar geboorteland is echt nooit geopperd, ligt meer aan de kortzichtigheid van die paar mensen hoor lijkt me
En dat mensen aannames doen op basis van uiterlijk gebeurt ons toch ook in het buitenland? Dat vind ik zelf gewoon menselijk...in het buitenland word mij gelijk gevraagd naar mn status en of ik kinderen heb...vind ik ook vreemd want dat doen mensen hier nooit hahaha
Heb zoveel vrienden en klasgenoten die hier geboren zijn (plat dialect spreken ook nog) en terug gaan naar geboorteland is echt nooit geopperd, ligt meer aan de kortzichtigheid van die paar mensen hoor lijkt me
En dat mensen aannames doen op basis van uiterlijk gebeurt ons toch ook in het buitenland? Dat vind ik zelf gewoon menselijk...in het buitenland word mij gelijk gevraagd naar mn status en of ik kinderen heb...vind ik ook vreemd want dat doen mensen hier nooit hahaha
woensdag 11 september 2019 14:39
Je begint al verkeerd. Ik ben geen immigrant. Mijn ouders waren immigranten. Ik ben in Nederland geboren. Eind jaren 80 hebben mijn ouders zich laten naturaliseren. Dus officieel zijn ze ook Nederlands, daardoor werd ik ook Nederlandse. Prima ik ben gevormd als mens door veel Nederlandse invloeden.fashionvictim schreef: ↑11-09-2019 13:27Nogmaals: jij bent ook een immigrant, dus het is logisch dat je binding met een ander land hebt. Maar mijn punt is juist: ik ben geen immigrant, dan wat zou ik anders moeten zijn dan een Nederlander?
Kennelijk vind ook jij dat heel moeilijk te begrijpen, want je vergelijkt mij steeds met jou, maar nogmaals, onze situaties hebben toch helemaal niets met elkaar gemeen?
Als ik nu in de VS of Frankrijk of China zou wonen en deze discussie zou gaan over jezelf wel of niet Amerikaans of Frans of Chinees voelen, dan had je een punt. Maar ik ben een Nederlander in mijn eigen vaderland, dus hoezo moet er überhaupt discussie zijn over of ik wel voldoende Nederlands ben? Wat zou ik anders moeten zijn dan, mijn ouders zijn toch ook Nederlands en ik ben toch hier geboren?
Mijn kinderen staan met zo ver of net zo dichtbij het Nederlanderschap als jij want hun ouders zijn ook hier geboren.
Maar nog altijd met roots uit het buitenland. Maar ik snap niet goed, wat het in jouw ogen zo vreselijk maakt om te zeggen dat je een Nederlandse met buitenlandse roots bent?
woensdag 11 september 2019 14:41
fashionvictim schreef: ↑11-09-2019 13:57Duh, dat is toch iets totaal anders dan dat de kassajuffrouw van een willekeurige winkel verheugd uitroept "wat spreekt u goed Nederlands!". Maar goed, je wil lekker net doen alsof alle mensen van gemengde afkomst in dit topic heel erg lange tenen hebben, dat mag hoor. Fijne dag vandaag!
Dan roep je toch, minstens zo verheugd, en met een stralende lach terug: "ja, dat viel mij van u ook al op".
Dan hou je de sfeer luchtig en vrolijk, het stemt tot nadenken bij de kassamevrouw en jij kunt weglopen met een goed gevoel.
woensdag 11 september 2019 14:41
Nou, sorry, ik denk dan altijd dat die ander die dat zegt niet helemaal goed is, verstandelijk beperkt of dat ie Gilles de la Tourette heeft ofzo. Want ik vind dat echt zo'n rare opmerking. Het is me ook al een paar maal gebeurd dat ik er iets dergelijks uitflapte, zoiets als: - schiet hardop in de lach -" Wat zeg jij nou? Wat een gekke opmerking!" - hikt nog wat na.
Opvallend genoeg was het dan gelijk over met het "positief bedoelde" sfeertje.
Am Yisrael Chai!
woensdag 11 september 2019 14:42
