Overig
alle pijlers
Napraat- en uitvechttopic 3
zaterdag 17 april 2010 om 23:22
Dit is het grote napraattopic 
Hierin kunnen jullie reageren, onderling discussiëren, off-topicen over het beleid e.d., kortom: alle reacties plaatsen die in dit topic en in de moderatortopics niet passen. Let op:
- de angels en Naomi lezen hier niet per definitie mee en reageren hier dus ook niet op alles.
- vragen aan Naomi kunnen gesteld blijven worden in Vragen aan Vivamod
- we gaan in dit topic uit van zelfregulering; we gaan niet modereren en betreden is op eigen risico
NB: er wordt wél gemodereerd op privacy en uitermate grove beledigingen!
Hierin kunnen jullie reageren, onderling discussiëren, off-topicen over het beleid e.d., kortom: alle reacties plaatsen die in dit topic en in de moderatortopics niet passen. Let op:- de angels en Naomi lezen hier niet per definitie mee en reageren hier dus ook niet op alles.
- vragen aan Naomi kunnen gesteld blijven worden in Vragen aan Vivamod
- we gaan in dit topic uit van zelfregulering; we gaan niet modereren en betreden is op eigen risico
NB: er wordt wél gemodereerd op privacy en uitermate grove beledigingen!
zaterdag 24 april 2010 om 09:14
quote:fashionvictim schreef op 24 april 2010 @ 01:21:
Dat is na twee keer nooit meer nodig geweest. En ja, hij is bang voor die uiterste consequentie. Maar die angst zorgt ervoor dat hij die grens niet meer opzoekt. En uiteindelijk is dat vooral in zijn eigen belang.Meen je dit echt? Dus hij laat dingen uit angst?
Dat is na twee keer nooit meer nodig geweest. En ja, hij is bang voor die uiterste consequentie. Maar die angst zorgt ervoor dat hij die grens niet meer opzoekt. En uiteindelijk is dat vooral in zijn eigen belang.Meen je dit echt? Dus hij laat dingen uit angst?
zaterdag 24 april 2010 om 09:43
Ik heb het verhaal van MrsC ook gelezen en kreeg de kriebels van het hele verhaal, niet alleen het tuchtigen maar vooral ook het gedachtegoed van onderwerpen. Met onderwerping 'haal' je de eigenheid uit het kind, misdadig vind ik dat.
Zoals ik het zie is het meest liefdevolle wat je als ouder kunt doen je kind opvoeden tot zelfstandig zelfdenkend mens.
Mijn zoon heeft zwaar adhd en is licht autistisch. Een moeilijk kind (vooral voor zijn omgeving), maar ook zo'n prachtig kind. Hij had (heeft) een opmerkingsvermogen waar je U tegen zegt. Ik heb ooit een vriendje gehad die dacht dat als hij mijn zoon een week in huis zou nemen het wel een braaf volgzaam kind zou worden (met het nodige 'tuchtigen'). Dat vriendje was snel exit.
Mijn zoon is nu volwassen. Nog steeds druk, moeilijk, maar wel wie hij is. Oorzaak en gevolg is heel lastig voor dit soort kinderen. Ik heb veel te lang geprobeerd om vaak ernstige gevolgen op te vangen. Dat doe ik nu niet meer, anders kan hij het niet leren. Maar uit angst dingen doen of laten, werkt gewoon niet. Uit geweten wel.
Zoals ik het zie is het meest liefdevolle wat je als ouder kunt doen je kind opvoeden tot zelfstandig zelfdenkend mens.
Mijn zoon heeft zwaar adhd en is licht autistisch. Een moeilijk kind (vooral voor zijn omgeving), maar ook zo'n prachtig kind. Hij had (heeft) een opmerkingsvermogen waar je U tegen zegt. Ik heb ooit een vriendje gehad die dacht dat als hij mijn zoon een week in huis zou nemen het wel een braaf volgzaam kind zou worden (met het nodige 'tuchtigen'). Dat vriendje was snel exit.
Mijn zoon is nu volwassen. Nog steeds druk, moeilijk, maar wel wie hij is. Oorzaak en gevolg is heel lastig voor dit soort kinderen. Ik heb veel te lang geprobeerd om vaak ernstige gevolgen op te vangen. Dat doe ik nu niet meer, anders kan hij het niet leren. Maar uit angst dingen doen of laten, werkt gewoon niet. Uit geweten wel.
zaterdag 24 april 2010 om 09:59
Ik vind het een hele interessante discussie die gisteren heeft plaatsgevonden naar aanleiding van het vertrek van MrsC en als bewust kinderloze persoon heb ik geen oordeel over de juiste opvoeding van kinderen, laat staan van moeilijke kinderen, want dat lijkt me een hele klus soms.
Wel begrijp ik 1 ding niet over het slaan van kinderen, namelijk het ongelofelijke machtsverschil dat er op dat moment is tussen de ouder en het kind. Dit kind kan op dat moment niets terug doen en heeft de pijn maar te ondergaan.
Prima hoor als je je kleine kinderen wilt slaan, maar laat het kind dan ook gewoon terug slaan of zijn broertje of zusje. Of beter nog, sla dan ook gelijk even je partner en laat hem jou ook lekker terugslaan.
Pas dan is het in mijn ogen eerlijk, nu niet.
Wel begrijp ik 1 ding niet over het slaan van kinderen, namelijk het ongelofelijke machtsverschil dat er op dat moment is tussen de ouder en het kind. Dit kind kan op dat moment niets terug doen en heeft de pijn maar te ondergaan.
Prima hoor als je je kleine kinderen wilt slaan, maar laat het kind dan ook gewoon terug slaan of zijn broertje of zusje. Of beter nog, sla dan ook gelijk even je partner en laat hem jou ook lekker terugslaan.
Pas dan is het in mijn ogen eerlijk, nu niet.
zaterdag 24 april 2010 om 10:02
zaterdag 24 april 2010 om 10:11
Ik heb mijn kinderen nog nooit geslagen of getikt.
Dat klinkt dan zo netjes van mij, maar aan de andere kant heb ik nog geen week geleden ongelooflijk lopen tieren tegen mijn pubermonster. Ze haalde dan ook werkelijk het bloed onder mijn nagels vandaan.
Toen ik uitgetierd was zag ik pas aan de blik in haar ogen dat ik wel heel ver gegaan was.
Ik heb uiteindelijk mijn excuses gemaakt.( De schade is dan al wel gemaakt.)
Later vertelde ze me dat ze echt bang was, haar jongere broertje ook by the way.
Ik schaamde me rot.
Maar toen bleek weer, niks menselijks is mij vreemd.
Wat ik hiemee wil zeggen is, je kind beschadigen of, misschien niet zo heftig, bezeren kan op vele manieren. Daar hoef je niet voor te slaan.
Dat klinkt dan zo netjes van mij, maar aan de andere kant heb ik nog geen week geleden ongelooflijk lopen tieren tegen mijn pubermonster. Ze haalde dan ook werkelijk het bloed onder mijn nagels vandaan.
Toen ik uitgetierd was zag ik pas aan de blik in haar ogen dat ik wel heel ver gegaan was.
Ik heb uiteindelijk mijn excuses gemaakt.( De schade is dan al wel gemaakt.)
Later vertelde ze me dat ze echt bang was, haar jongere broertje ook by the way.
Ik schaamde me rot.
Maar toen bleek weer, niks menselijks is mij vreemd.
Wat ik hiemee wil zeggen is, je kind beschadigen of, misschien niet zo heftig, bezeren kan op vele manieren. Daar hoef je niet voor te slaan.
zaterdag 24 april 2010 om 10:18
quote:yasmijn schreef op 24 april 2010 @ 10:02:
Hoe kun je een kind leren dat slaan niet mag als je zelf je kind slaat?
Dit kost mij hoofdbrekens.
Ik vind slaan onwenselijk gedrag van een kind. Dus dan moet ik als ouder vooral niet slaan.
Of ben ik er te blond voor?
Laat ik voorop stellen dat ik geen voorstander ben van slaan.
Maar kinderen leren toch sowieso dat volwassenen dingen mogen die kinderen niet mogen? Of dat kinderen dingen moeten die volwassenen niet hoeven?
Ze moeten bijvoorbeeld op tijd naar bed, niet op de tijd die ze zelf bedenken, maar op de tijd die ik bedenk. Ze moeten naar school, terwijl ze daar zelf regelmatig het nut niet van inzien. Ze moeten van alles, omdat wij dat goed voor ze vinden.
Zij moeten vragen of ze een snoepje mogen, ik pak het gewoon als ik er zin in heb. Enz enz.
Ik vind dit sowieso een heel lastige discussie. Ik heb mijn kinderen wel es geslagen ja. Niet dat ik daar trots op ben, niet dat het wat opgeleverd heeft (behalve angst). Hoe groter ze werden, hoe makkelijker ik het met woorden kon oplossen. Maar ik schreeuw wel snel en vooral mijn oudste vindt dat heel beangstigend. Ik denk dat mijn schreeuwen mss wel net zo traumatisch voor hem is als een tik.
Komt nog bij dat mijn kinderen autisme hebben, mijn jongste heeft een behoorlijk agressieve uitingsvorm ervan. Die is slaand geboren zeg maar. Mijn oudste zal nooit slaan, dat zit gewoon niet in zijn systeem. Mijn jongste straf ik veel erger door hem bijv naar zijn kamer te sturen, dat kan hij echt niet aan, terwijl mijn oudste erg opknapt van even uit de situatie gestuurd te worden.
Ik denk dat er te makkelijk van wordt uitgegaan dat zien slaan doet slaan. Misschien wel als slaan structureel is, ik weet het echt niet.
Hoe kun je een kind leren dat slaan niet mag als je zelf je kind slaat?
Dit kost mij hoofdbrekens.
Ik vind slaan onwenselijk gedrag van een kind. Dus dan moet ik als ouder vooral niet slaan.
Of ben ik er te blond voor?
Laat ik voorop stellen dat ik geen voorstander ben van slaan.
Maar kinderen leren toch sowieso dat volwassenen dingen mogen die kinderen niet mogen? Of dat kinderen dingen moeten die volwassenen niet hoeven?
Ze moeten bijvoorbeeld op tijd naar bed, niet op de tijd die ze zelf bedenken, maar op de tijd die ik bedenk. Ze moeten naar school, terwijl ze daar zelf regelmatig het nut niet van inzien. Ze moeten van alles, omdat wij dat goed voor ze vinden.
Zij moeten vragen of ze een snoepje mogen, ik pak het gewoon als ik er zin in heb. Enz enz.
Ik vind dit sowieso een heel lastige discussie. Ik heb mijn kinderen wel es geslagen ja. Niet dat ik daar trots op ben, niet dat het wat opgeleverd heeft (behalve angst). Hoe groter ze werden, hoe makkelijker ik het met woorden kon oplossen. Maar ik schreeuw wel snel en vooral mijn oudste vindt dat heel beangstigend. Ik denk dat mijn schreeuwen mss wel net zo traumatisch voor hem is als een tik.
Komt nog bij dat mijn kinderen autisme hebben, mijn jongste heeft een behoorlijk agressieve uitingsvorm ervan. Die is slaand geboren zeg maar. Mijn oudste zal nooit slaan, dat zit gewoon niet in zijn systeem. Mijn jongste straf ik veel erger door hem bijv naar zijn kamer te sturen, dat kan hij echt niet aan, terwijl mijn oudste erg opknapt van even uit de situatie gestuurd te worden.
Ik denk dat er te makkelijk van wordt uitgegaan dat zien slaan doet slaan. Misschien wel als slaan structureel is, ik weet het echt niet.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
zaterdag 24 april 2010 om 10:56
Ik had liever een flinke tik, dan een boze blik waar de afkeuring van afstraalde om vervolgens te horen 'ik wil je even niet meer zien'..
Dat kinderen er ook maar op los gaan meppen gebeurt denk eerder als je onverwacht een tik uitdeelt, als je aankondigt waarom die tik is en er samen over praat lijkt dat me minder..
Dat kinderen er ook maar op los gaan meppen gebeurt denk eerder als je onverwacht een tik uitdeelt, als je aankondigt waarom die tik is en er samen over praat lijkt dat me minder..
zaterdag 24 april 2010 om 11:03
zaterdag 24 april 2010 om 11:22
quote:yasmijn schreef op 24 april 2010 @ 09:33:
Hij zou die dingen moeten laten omdat ie zou moeten weten dat het niet mag, niet wenselijk is, zo je wilt.
Nooit uit angst.
En wat zou er vooral blijven hangen na die klap?
1. Auw dat mag ik dus niet doen?
2. Ik mag dat niet doen want ... (=resultaat van uitleg van ouders en bijbehorende consequenties)
Ik ken genoeg kinderen die alleen maar recaltitranter worden van een klap. Zelf was ik er ook zo een: ik wist mijn ouders en leraren het bloed onder de nagels vandaan te krijgen, maar zodra zij zich niet 'correct' gedroegen voelde ik me superstoer. Had ik toch maar mooi gewonnen! En wat vond ik mijn moeder een naar en achterlijk mens, dat ze me gewoon een tik had gegeven...
Er is onderzoek gedaan naar geslagen worden als kind en het gebruik van geweld (binnen en buiten de privesfeer) op latere leeftijd. Ik heb er vorige week nog een studiedag over gehad, helaas ligt het materiaal op mijn werk, ik kan dus even niet citeren. Maar wel duidelijk is dat de kans dat je later geweld gaat gebruiken als je thuis geslagen werd vele mate groter is dan wanneer je als kind leert ziet van je ouders dat ze dingen met woorden kunnen oplossen. Dat ze een natuurlijk overwicht hebben, zonder angst in te boezemen.
Hij zou die dingen moeten laten omdat ie zou moeten weten dat het niet mag, niet wenselijk is, zo je wilt.
Nooit uit angst.
En wat zou er vooral blijven hangen na die klap?
1. Auw dat mag ik dus niet doen?
2. Ik mag dat niet doen want ... (=resultaat van uitleg van ouders en bijbehorende consequenties)
Ik ken genoeg kinderen die alleen maar recaltitranter worden van een klap. Zelf was ik er ook zo een: ik wist mijn ouders en leraren het bloed onder de nagels vandaan te krijgen, maar zodra zij zich niet 'correct' gedroegen voelde ik me superstoer. Had ik toch maar mooi gewonnen! En wat vond ik mijn moeder een naar en achterlijk mens, dat ze me gewoon een tik had gegeven...
Er is onderzoek gedaan naar geslagen worden als kind en het gebruik van geweld (binnen en buiten de privesfeer) op latere leeftijd. Ik heb er vorige week nog een studiedag over gehad, helaas ligt het materiaal op mijn werk, ik kan dus even niet citeren. Maar wel duidelijk is dat de kans dat je later geweld gaat gebruiken als je thuis geslagen werd vele mate groter is dan wanneer je als kind leert ziet van je ouders dat ze dingen met woorden kunnen oplossen. Dat ze een natuurlijk overwicht hebben, zonder angst in te boezemen.
zaterdag 24 april 2010 om 11:28
quote:malu3 schreef op 24 april 2010 @ 09:01:
[quote]frizzy schreef op 24 april 2010 @ 02:18:
Een tik af en toe is in de meeste gevallen geen kindermishandeling in mijn ogen. ook in heel normale en 'goede' gezinnen komt dat vast weleens voor. Maar een tik als deugdelijk pedagogisch middel? Nee, daar geloof ik niet in. Ik denk zelf dat het op termijn een zeer slechte invloed kan hebben op het gedrag van een kind, en ook op dat van een volwassene.
Hoorde net dat mijn buurjongen van bijna 16 een hulpverlener in elkaar heeft geslagen. Tja, niet gek als ie zelf thuis een oplawaai krijgt als ie iets verkeerd doet denk ik dan...[/quote]
Ja hoor, de excuses liggen al weer klaar. Hulpverleners sla je NIET in elkaar, geen enkel excuus voor wat mij betreft.
Het is geen excuus Malu. Iemand slaan is verboden volgens de wet. Maar het verbaast me gewoon niet dat het is gebeurt: het kind heeft een vader die hem als straf slaat (en flink hard ook), onderwijl roepend waaróm hij het niet had mogen doen. Vader werd vroeger thuis óók geslagen, en vader slaat behalve zijn zoon ook zijn vrouw regelmatig (die trouwens ook terugmept). Er is dus een cirkel van geweld ontstaan en geweld is dus normáál voor dit kind. Dus ja, aangezien hij leert met slaan aan te geven dat hij het niet eens is met iemand, is dat ook zijn manier om dat even aan het verstand van de hulpverlener te brengen.
En ja, dat slaan als straf verliep allemaal prima toen ie 7 was en een ietepieterig lief jochie, maar nu is het een boom van een kerel en gebruikt ie dus zelf slaan als middel.
[quote]frizzy schreef op 24 april 2010 @ 02:18:
Een tik af en toe is in de meeste gevallen geen kindermishandeling in mijn ogen. ook in heel normale en 'goede' gezinnen komt dat vast weleens voor. Maar een tik als deugdelijk pedagogisch middel? Nee, daar geloof ik niet in. Ik denk zelf dat het op termijn een zeer slechte invloed kan hebben op het gedrag van een kind, en ook op dat van een volwassene.
Hoorde net dat mijn buurjongen van bijna 16 een hulpverlener in elkaar heeft geslagen. Tja, niet gek als ie zelf thuis een oplawaai krijgt als ie iets verkeerd doet denk ik dan...[/quote]
Ja hoor, de excuses liggen al weer klaar. Hulpverleners sla je NIET in elkaar, geen enkel excuus voor wat mij betreft.
Het is geen excuus Malu. Iemand slaan is verboden volgens de wet. Maar het verbaast me gewoon niet dat het is gebeurt: het kind heeft een vader die hem als straf slaat (en flink hard ook), onderwijl roepend waaróm hij het niet had mogen doen. Vader werd vroeger thuis óók geslagen, en vader slaat behalve zijn zoon ook zijn vrouw regelmatig (die trouwens ook terugmept). Er is dus een cirkel van geweld ontstaan en geweld is dus normáál voor dit kind. Dus ja, aangezien hij leert met slaan aan te geven dat hij het niet eens is met iemand, is dat ook zijn manier om dat even aan het verstand van de hulpverlener te brengen.
En ja, dat slaan als straf verliep allemaal prima toen ie 7 was en een ietepieterig lief jochie, maar nu is het een boom van een kerel en gebruikt ie dus zelf slaan als middel.
zaterdag 24 april 2010 om 11:43
zaterdag 24 april 2010 om 11:48
quote:Jumpsje schreef op 24 april 2010 @ 11:03:
Iris, je hebt het over een machtsverschil bij slaan van kinderen, maar dat machtsverschil is er toch sowieso al zoals solomio al aangeeft.
Een kind is nou eenmaal nog niet instaat zelf (goede) beslissingen te nemen en is afhankelijk van volwassenen.
Klopt, maar het is voor mij net zo iets als met een geweer schieten op een hert: het hert is volkomen weerloos en dat maakt het in mijn ogen een ongelijke handeling.
Daarbij leer je van slaan geen beter gedrag aan, maar wordt je uit angst of pijn gedreven en probeer je daarom die angst of pijn te vermijden, terwijl je er niets van leert.
Met de andere handelingen die je gebruikt en waarbij je inderdaad ook macht hebt boven je kind leert het kind er hopelijk ook iets van.
Iris, je hebt het over een machtsverschil bij slaan van kinderen, maar dat machtsverschil is er toch sowieso al zoals solomio al aangeeft.
Een kind is nou eenmaal nog niet instaat zelf (goede) beslissingen te nemen en is afhankelijk van volwassenen.
Klopt, maar het is voor mij net zo iets als met een geweer schieten op een hert: het hert is volkomen weerloos en dat maakt het in mijn ogen een ongelijke handeling.
Daarbij leer je van slaan geen beter gedrag aan, maar wordt je uit angst of pijn gedreven en probeer je daarom die angst of pijn te vermijden, terwijl je er niets van leert.
Met de andere handelingen die je gebruikt en waarbij je inderdaad ook macht hebt boven je kind leert het kind er hopelijk ook iets van.
zaterdag 24 april 2010 om 11:52
quote:lonki schreef op 24 april 2010 @ 11:43:
[...]
Zo redeneren kleine kinderen echt niet.
Ze laten iets omdat ze bang zijn voor de consequentie, ongeacht welke.
Dat weet ik niet.
Die van mij wist toen ie klein was precies wat wel of niet mocht.
Zelfs toen ie puberde zocht ie geen grenzen op naar mij en zijn vader toe.
De eeuwige discussies gingen alleen over huiswerk en kamer opruimen.
[...]
Zo redeneren kleine kinderen echt niet.
Ze laten iets omdat ze bang zijn voor de consequentie, ongeacht welke.
Dat weet ik niet.
Die van mij wist toen ie klein was precies wat wel of niet mocht.
Zelfs toen ie puberde zocht ie geen grenzen op naar mij en zijn vader toe.
De eeuwige discussies gingen alleen over huiswerk en kamer opruimen.
Geen bijzonderheden
zaterdag 24 april 2010 om 11:57
quote:frizzy schreef op 24 april 2010 @ 11:28:
[...]
Het is geen excuus Malu. Iemand slaan is verboden volgens de wet. Maar het verbaast me gewoon niet dat het is gebeurt: het kind heeft een vader die hem als straf slaat (en flink hard ook), onderwijl roepend waaróm hij het niet had mogen doen. Vader werd vroeger thuis óók geslagen, en vader slaat behalve zijn zoon ook zijn vrouw regelmatig (die trouwens ook terugmept). Er is dus een cirkel van geweld ontstaan en geweld is dus normáál voor dit kind. Dus ja, aangezien hij leert met slaan aan te geven dat hij het niet eens is met iemand, is dat ook zijn manier om dat even aan het verstand van de hulpverlener te brengen.
En ja, dat slaan als straf verliep allemaal prima toen ie 7 was en een ietepieterig lief jochie, maar nu is het een boom van een kerel en gebruikt ie dus zelf slaan als middel.
Achteraf...Tja logisch, ze mepte dat kind, moeten ze niet gek opkijken nu hij zelf aan het slaan is geslagen...
Nee, da's niet gek nee, maar de liefde in dat huis was uberhaupt ver te zoeken waarschijnlijk.
Je maakt mij echt niet wijs dat een kind dat op jonge leeftijd wel eens een tik heeft gehad per definitie zo "uitpakt".
Het gaat toch om de verhouding?
Ik zeg bijwijze van spreken honderd keer op een dag dat ik van mijn zoon hou, en mijn man ook. en wij allemaal tegen elkaar, en ja ik heb hem wel eens een tik gegeven.
Als je meer straf geeft dan liefde is het sowieso niet goed, of dat nu een pak slaag is of een time out.
[...]
Het is geen excuus Malu. Iemand slaan is verboden volgens de wet. Maar het verbaast me gewoon niet dat het is gebeurt: het kind heeft een vader die hem als straf slaat (en flink hard ook), onderwijl roepend waaróm hij het niet had mogen doen. Vader werd vroeger thuis óók geslagen, en vader slaat behalve zijn zoon ook zijn vrouw regelmatig (die trouwens ook terugmept). Er is dus een cirkel van geweld ontstaan en geweld is dus normáál voor dit kind. Dus ja, aangezien hij leert met slaan aan te geven dat hij het niet eens is met iemand, is dat ook zijn manier om dat even aan het verstand van de hulpverlener te brengen.
En ja, dat slaan als straf verliep allemaal prima toen ie 7 was en een ietepieterig lief jochie, maar nu is het een boom van een kerel en gebruikt ie dus zelf slaan als middel.
Achteraf...Tja logisch, ze mepte dat kind, moeten ze niet gek opkijken nu hij zelf aan het slaan is geslagen...
Nee, da's niet gek nee, maar de liefde in dat huis was uberhaupt ver te zoeken waarschijnlijk.
Je maakt mij echt niet wijs dat een kind dat op jonge leeftijd wel eens een tik heeft gehad per definitie zo "uitpakt".
Het gaat toch om de verhouding?
Ik zeg bijwijze van spreken honderd keer op een dag dat ik van mijn zoon hou, en mijn man ook. en wij allemaal tegen elkaar, en ja ik heb hem wel eens een tik gegeven.
Als je meer straf geeft dan liefde is het sowieso niet goed, of dat nu een pak slaag is of een time out.
zaterdag 24 april 2010 om 11:59
quote:yasmijn schreef op 24 april 2010 @ 11:52:
[...]
Dat weet ik niet.
Die van mij wist toen ie klein was precies wat wel of niet mocht.
Zelfs toen ie puberde zocht ie geen grenzen op naar mij en zijn vader toe.
De eeuwige discussies gingen alleen over huiswerk en kamer opruimen.Ja tuurlijk wist hij dat, maar alleen omdat hij wist dat er een niet zo leuke consequentie achteraan kwam als hij het toch deed.
[...]
Dat weet ik niet.
Die van mij wist toen ie klein was precies wat wel of niet mocht.
Zelfs toen ie puberde zocht ie geen grenzen op naar mij en zijn vader toe.
De eeuwige discussies gingen alleen over huiswerk en kamer opruimen.Ja tuurlijk wist hij dat, maar alleen omdat hij wist dat er een niet zo leuke consequentie achteraan kwam als hij het toch deed.
zaterdag 24 april 2010 om 12:02
quote:lonki schreef op 24 april 2010 @ 11:59:
[...]
Ja tuurlijk wist hij dat, maar alleen omdat hij wist dat er een niet zo leuke consequentie achteraan kwam als hij het toch deed.
Nee, zo was het niet. Wij hebben nooit hoeven te 'dreigen' met iets.
Hij deed gewoon niks wat niet mocht.
Hij bezorgt me nu wel hoofdbrekens, ondanks dat ie 21 is.
Hij vat studeren wat minder makkelijker op dan zijn ouders
[...]
Ja tuurlijk wist hij dat, maar alleen omdat hij wist dat er een niet zo leuke consequentie achteraan kwam als hij het toch deed.
Nee, zo was het niet. Wij hebben nooit hoeven te 'dreigen' met iets.
Hij deed gewoon niks wat niet mocht.
Hij bezorgt me nu wel hoofdbrekens, ondanks dat ie 21 is.
Hij vat studeren wat minder makkelijker op dan zijn ouders
Geen bijzonderheden
zaterdag 24 april 2010 om 12:28
quote:lonki schreef op 24 april 2010 @ 11:57:
[...]
Achteraf...Tja logisch, ze mepte dat kind, moeten ze niet gek opkijken nu hij zelf aan het slaan is geslagen...
Nee, da's niet gek nee, maar de liefde in dat huis was uberhaupt ver te zoeken waarschijnlijk.
Je maakt mij echt niet wijs dat een kind dat op jonge leeftijd wel eens een tik heeft gehad per definitie zo "uitpakt".
Het gaat toch om de verhouding?
Ik zeg bijwijze van spreken honderd keer op een dag dat ik van mijn zoon hou, en mijn man ook. en wij allemaal tegen elkaar, en ja ik heb hem wel eens een tik gegeven.
Als je meer straf geeft dan liefde is het sowieso niet goed, of dat nu een pak slaag is of een time out.
Zijn vader en stiefmoeder houden hartstikke veel van hem, dat weet ik zeker.
Ik denk dat een kind dat af en toe een tik krijgt daar niet perse iets aan over hoeft te houden. Maar wat als die tik nou niet helpt bij dat specifieke kind? Ga je grenzen verleggen met je manier van slaan? Ga je vaker slaan? Wordt slaan wellicht een makkelijkere manier dan een goed gesprek aan te gaan waarbij je de kind de consequenties van het gedrag laat inzien?
En wat geef je een kind mee met het slaan? Dat je macht uit kan oefenen over een ander op die manier, toch? En als je ouders dat bij jou mogen doen is de kans toch groot dat jij dat ook bij een ander gaat doen? Het wordt toch een voor jou bekende manier?
[...]
Achteraf...Tja logisch, ze mepte dat kind, moeten ze niet gek opkijken nu hij zelf aan het slaan is geslagen...
Nee, da's niet gek nee, maar de liefde in dat huis was uberhaupt ver te zoeken waarschijnlijk.
Je maakt mij echt niet wijs dat een kind dat op jonge leeftijd wel eens een tik heeft gehad per definitie zo "uitpakt".
Het gaat toch om de verhouding?
Ik zeg bijwijze van spreken honderd keer op een dag dat ik van mijn zoon hou, en mijn man ook. en wij allemaal tegen elkaar, en ja ik heb hem wel eens een tik gegeven.
Als je meer straf geeft dan liefde is het sowieso niet goed, of dat nu een pak slaag is of een time out.
Zijn vader en stiefmoeder houden hartstikke veel van hem, dat weet ik zeker.
Ik denk dat een kind dat af en toe een tik krijgt daar niet perse iets aan over hoeft te houden. Maar wat als die tik nou niet helpt bij dat specifieke kind? Ga je grenzen verleggen met je manier van slaan? Ga je vaker slaan? Wordt slaan wellicht een makkelijkere manier dan een goed gesprek aan te gaan waarbij je de kind de consequenties van het gedrag laat inzien?
En wat geef je een kind mee met het slaan? Dat je macht uit kan oefenen over een ander op die manier, toch? En als je ouders dat bij jou mogen doen is de kans toch groot dat jij dat ook bij een ander gaat doen? Het wordt toch een voor jou bekende manier?
zaterdag 24 april 2010 om 12:31
quote:lonki schreef op 24 april 2010 @ 11:43:
[...]
Zo redeneren kleine kinderen echt niet.
Ze laten iets omdat ze bang zijn voor de consequentie, ongeacht welke.Héle kleine kinderen ja. Maar ik hoop maar dat die hele kleine kinderen ouders hebben die weten dat je een beetje geduld moet hebben en consequent moet zijn voordat ze leren wat wel en niet mag en waarom. En als ze wat ouder zijn leren ze met behulp van hun ouders beredeneren waarom iets niet mag, ipv het niet te doen (of te zorgen dat je ouders er niet achter komen) omdat je dan slaag krijgt.
[...]
Zo redeneren kleine kinderen echt niet.
Ze laten iets omdat ze bang zijn voor de consequentie, ongeacht welke.Héle kleine kinderen ja. Maar ik hoop maar dat die hele kleine kinderen ouders hebben die weten dat je een beetje geduld moet hebben en consequent moet zijn voordat ze leren wat wel en niet mag en waarom. En als ze wat ouder zijn leren ze met behulp van hun ouders beredeneren waarom iets niet mag, ipv het niet te doen (of te zorgen dat je ouders er niet achter komen) omdat je dan slaag krijgt.
zaterdag 24 april 2010 om 12:42
Bij stelselmatige mishandeling/tuchtiging (het is maar hoe je het ziet) kan er een enorme opgekropte woede bij het kind ontstaan. Omdat ze zich machteloos voelen, niks terug mogen doen en geen kant op kunnen. Dat gaat broeien... En nooit, maar dan ook nooit meer, wil dat kind in die situatie terecht komen, ook niet als volwassene. Altijd zal hij/zij desnoods met geweld zorgen dat hij/zij de overhand heeft. Die machteloosheid doet meer schade dan de pijn.
zaterdag 24 april 2010 om 13:05
quote:minny schreef op 24 april 2010 @ 12:42:
Bij stelselmatige mishandeling/tuchtiging (het is maar hoe je het ziet) kan er een enorme opgekropte woede bij het kind ontstaan. Omdat ze zich machteloos voelen, niks terug mogen doen en geen kant op kunnen. Dat gaat broeien... En nooit, maar dan ook nooit meer, wil dat kind in die situatie terecht komen, ook niet als volwassene. Altijd zal hij/zij desnoods met geweld zorgen dat hij/zij de overhand heeft. Die machteloosheid doet meer schade dan de pijn.
Hier ben ik het wel aardig mee eens.
Maar ik las een post van vannacht dat een kind moedwillig werd buitengesloten als straf en dat de moeder met het broertje iets gezelligs gingen doen in het zicht van het broertje met straf.
Ik zou dan liever (als ik dat kind was) een tik voor mijn achterste gekregen hebben zoals FV.
Want een kind op die manier buiten sluiten vind ik dus echt gemeen.
Bij stelselmatige mishandeling/tuchtiging (het is maar hoe je het ziet) kan er een enorme opgekropte woede bij het kind ontstaan. Omdat ze zich machteloos voelen, niks terug mogen doen en geen kant op kunnen. Dat gaat broeien... En nooit, maar dan ook nooit meer, wil dat kind in die situatie terecht komen, ook niet als volwassene. Altijd zal hij/zij desnoods met geweld zorgen dat hij/zij de overhand heeft. Die machteloosheid doet meer schade dan de pijn.
Hier ben ik het wel aardig mee eens.
Maar ik las een post van vannacht dat een kind moedwillig werd buitengesloten als straf en dat de moeder met het broertje iets gezelligs gingen doen in het zicht van het broertje met straf.
Ik zou dan liever (als ik dat kind was) een tik voor mijn achterste gekregen hebben zoals FV.
Want een kind op die manier buiten sluiten vind ik dus echt gemeen.
wie van orde en netheid houdt, is te lui om te zoeken.
zaterdag 24 april 2010 om 13:08
quote:stratego schreef op 24 april 2010 @ 13:05:
[...]
Hier ben ik het wel aardig mee eens.
Maar ik las een post van vannacht dat een kind moedwillig werd buitengesloten als straf en dat de moeder met het broertje iets gezelligs gingen doen in het zicht van het broertje met straf.
Ik zou dan liever (als ik dat kind was) een tik voor mijn achterste gekregen hebben zoals FV.
Want een kind op die manier buiten sluiten vind ik dus echt gemeen.Dat kan ook beslist niet, in mijn ogen.
[...]
Hier ben ik het wel aardig mee eens.
Maar ik las een post van vannacht dat een kind moedwillig werd buitengesloten als straf en dat de moeder met het broertje iets gezelligs gingen doen in het zicht van het broertje met straf.
Ik zou dan liever (als ik dat kind was) een tik voor mijn achterste gekregen hebben zoals FV.
Want een kind op die manier buiten sluiten vind ik dus echt gemeen.Dat kan ook beslist niet, in mijn ogen.
Geen bijzonderheden
zaterdag 24 april 2010 om 13:32
Dat laatste is mij ook overkomen (eehh... ik heb geen slechte jeugd gehad hoor). Ik sliep bij mijn tante en mijn nichtje en ik lagen gezellig te klieren in bed. We moesten eruit komen, in de achterkamer op de koude vloer zitten, en zien hoe mijn tante en neefje lekker chips zaten te eten. Wat voelden wij ons rot... Het feit dat ik het nog weet betekent dat het flinke indruk op me heeft gemaakt.
