
Over angels, beleid en discussies
vrijdag 20 november 2009 om 12:57
Hoi allemaal,
Vorige topic was vol, dus een nieuw deel. Ik knip en plak een deel van mijn eerdere openingspost:
De Angels handelen volgens het door Viva vastgestelde beleid. Dat dat beleid nogal eens ter discussie staat vind ik op zich goed. Ik vind het alleen erg vervelend dat de Angels regelmatig op het beleid worden aangesproken: zij zijn degenen die het beleid uitvoeren maar ze zijn niet verantwoordelijk voor het beleid zelf. Ik merk ook dat de moderatortopics regelmatig verzanden in een lange discussie over beslissingen van de Angels. De Angels beschikken niet over erg veel tijd, en komen dan voor een dilemma te staan: uitgebreid in discussie blijven gaan waarbij ze zichzelf vaak moeten herhalen (en daardoor geen tijd overhouden voor hun eigenlijke Angel-werk) of de discussie op een gegeven moment negeren/beëindigen (gevolg: onvrede bij de deelnemers aan de discussie/escalatie). Bovendien sneeuwen de overige verzoekjes door de discussies in de moderatortopics teveel onder. Ik vind het daarom belangrijk om de moderatortopics schoon te houden.
Ik stel het volgende voor, en wil dat per direct laten ingaan:
* De moderatortopics en het blokkadetopic worden weer gebruikt waarvoor ze oorspronkelijk bedoeld waren (dus: verzoekjes aan Angels, mededelingen van Angels over verwijderde discussies e.d.);
* We gebruiken dit topic voor vragen/opmerkingen over beslissingen, discussies over het beleid e.d;
* Ik zal jullie vragen/opmerkingen zoveel mogelijk beantwoorden (moet daarbij wel meteen zeggen dat ik niet fulltime werk en slechts een beperkt aantal uren voor Viva beschikbaar ben, dus 't kan dan gebeuren dat ik niet meteen dezelfde dag reageer). De Angels mogen hier wat mij betreft natuurlijk ook altijd reageren, maar zijn dat niet verplicht;
* In de moderatortopics en het blokkadetopic plaatsen we links naar dit topic. Off-topics, ter discussie stellen van het beleid, opmerkingen/vragen n.a.v. beslissingen van Angels etc. zullen uit die topics verwijderd worden en waar nodig zullen er waarschuwingen uitgedeeld worden;
* Gevolg: Angels komen meer toe aan hun eigenlijke werk, het modereren, terwijl er toch ruimte is voor het stellen van vragen en het plaatsen van opmerkingen. Bovendien komen die meteen bij de juiste persoon terecht, zodat ik meer zicht heb op wat er precies speelt. Verzoekjes aan de moderators zullen niet meer ondersneeuwen door de discussies.
Tot slot zou ik jullie (wie de schoen past....) nog willen verzoeken om niet elke verkeerde komma die de angels plaatsen onder een vergrootglas te leggen. Ik zie dat soms wel gebeuren (de laatste tijd weer vaker) en vind dat jammer en onterecht. Ik ben, nogmaals, echt heel erg blij met de enorme (!) inzet van de Angels, met hun objectiviteit en met de manier waarop er de laatste tijd meer openheid/transparantie gekomen is (f) (f) (f)
grtjs,
Naomi
Vorige topic was vol, dus een nieuw deel. Ik knip en plak een deel van mijn eerdere openingspost:
De Angels handelen volgens het door Viva vastgestelde beleid. Dat dat beleid nogal eens ter discussie staat vind ik op zich goed. Ik vind het alleen erg vervelend dat de Angels regelmatig op het beleid worden aangesproken: zij zijn degenen die het beleid uitvoeren maar ze zijn niet verantwoordelijk voor het beleid zelf. Ik merk ook dat de moderatortopics regelmatig verzanden in een lange discussie over beslissingen van de Angels. De Angels beschikken niet over erg veel tijd, en komen dan voor een dilemma te staan: uitgebreid in discussie blijven gaan waarbij ze zichzelf vaak moeten herhalen (en daardoor geen tijd overhouden voor hun eigenlijke Angel-werk) of de discussie op een gegeven moment negeren/beëindigen (gevolg: onvrede bij de deelnemers aan de discussie/escalatie). Bovendien sneeuwen de overige verzoekjes door de discussies in de moderatortopics teveel onder. Ik vind het daarom belangrijk om de moderatortopics schoon te houden.
Ik stel het volgende voor, en wil dat per direct laten ingaan:
* De moderatortopics en het blokkadetopic worden weer gebruikt waarvoor ze oorspronkelijk bedoeld waren (dus: verzoekjes aan Angels, mededelingen van Angels over verwijderde discussies e.d.);
* We gebruiken dit topic voor vragen/opmerkingen over beslissingen, discussies over het beleid e.d;
* Ik zal jullie vragen/opmerkingen zoveel mogelijk beantwoorden (moet daarbij wel meteen zeggen dat ik niet fulltime werk en slechts een beperkt aantal uren voor Viva beschikbaar ben, dus 't kan dan gebeuren dat ik niet meteen dezelfde dag reageer). De Angels mogen hier wat mij betreft natuurlijk ook altijd reageren, maar zijn dat niet verplicht;
* In de moderatortopics en het blokkadetopic plaatsen we links naar dit topic. Off-topics, ter discussie stellen van het beleid, opmerkingen/vragen n.a.v. beslissingen van Angels etc. zullen uit die topics verwijderd worden en waar nodig zullen er waarschuwingen uitgedeeld worden;
* Gevolg: Angels komen meer toe aan hun eigenlijke werk, het modereren, terwijl er toch ruimte is voor het stellen van vragen en het plaatsen van opmerkingen. Bovendien komen die meteen bij de juiste persoon terecht, zodat ik meer zicht heb op wat er precies speelt. Verzoekjes aan de moderators zullen niet meer ondersneeuwen door de discussies.
Tot slot zou ik jullie (wie de schoen past....) nog willen verzoeken om niet elke verkeerde komma die de angels plaatsen onder een vergrootglas te leggen. Ik zie dat soms wel gebeuren (de laatste tijd weer vaker) en vind dat jammer en onterecht. Ik ben, nogmaals, echt heel erg blij met de enorme (!) inzet van de Angels, met hun objectiviteit en met de manier waarop er de laatste tijd meer openheid/transparantie gekomen is (f) (f) (f)
grtjs,
Naomi

donderdag 7 januari 2010 om 14:53
quote:yasmijn schreef op 07 januari 2010 @ 14:09:
[...]
Het is een stuk minder leuk dan vroeger met hele strakke vreemde regels.
Ach welnee. Toen ik hier kwam, zat het halve forum in het bannelingenbos. En kwam Suus telkens onder een nieuwe naam doorzeiken in het mod-topic.
En toen klaagde je ook al dat het vroeger leuker was.
[...]
Het is een stuk minder leuk dan vroeger met hele strakke vreemde regels.
Ach welnee. Toen ik hier kwam, zat het halve forum in het bannelingenbos. En kwam Suus telkens onder een nieuwe naam doorzeiken in het mod-topic.
En toen klaagde je ook al dat het vroeger leuker was.
donderdag 7 januari 2010 om 14:56
donderdag 7 januari 2010 om 14:57
quote:korenwolf schreef op 07 januari 2010 @ 14:53:
[...]
Ach welnee. Toen ik hier kwam, zat het halve forum in het bannelingenbos. En kwam Suus telkens onder een nieuwe naam doorzeiken in het mod-topic.
En toen klaagde je ook al dat het vroeger leuker was. Nietes! Toen wás het leuk!
[...]
Ach welnee. Toen ik hier kwam, zat het halve forum in het bannelingenbos. En kwam Suus telkens onder een nieuwe naam doorzeiken in het mod-topic.
En toen klaagde je ook al dat het vroeger leuker was. Nietes! Toen wás het leuk!
Geen bijzonderheden

donderdag 7 januari 2010 om 14:59
quote:iry schreef op 07 januari 2010 @ 14:49:
Nu volg ik op zich vrijwel de hele discussie.
Wat mij opvalt , en waarom ik denk dat het zo oeverloos duurt.
Werkelijk van geen enkele kant wordt er echt goed naar elkaar geluisterd.
Men blijft aan alle kanten achter eigen standpunten staan. er zijn geen enkele openingen te vinden.
Het is agree to disagree, geen handen in eigen boezem's, geen stapjes terug , geen wederzijds begrip.
Geen oke, ik snap dat dit heel vervelend is.
Men blijft verdedigen, herhalen (omdat er niet echt geluisterd wordt?), er worden nog steviger hakken in het zand gezet.
Van alle kanten overigens. Het blijft actie /reactie lijkt de rode draad.
In plaats om aan verbetering van communicatie te denken, lijkt er eerder gezocht te worden naar zo min mogelijk communicatie?
Of zie ik het verkeerd?
Ik mis de gezelligheid een beetje, mag de bijl weg en de vredespijp weer uit de kast
Argh, ik kan het niet laten! Ik ben het echt he-le-maal met je eens. Ik heb jaren gewerkt als trainer en daarbij vaak teams of andere groepen begeleid in samenwerking, vergadertechniek en andersoortige discussies. Wat je echt heel erg vaak ziet is dat er alleen maar stellingen worden geponeerd: ik vind, nee, dat vind ik niet, want ik vind, ja maar etc. Luisteren is één ding waar het mis gaat maar er worden ook vrijwel nooit vragen gesteld, behalve dan in de categorie: "waar heb ik dat dan gezegd?". Maar da's natuurlijk geen vraag, da's indirect ook een mening: ik ben het niet met je eens, dat heb ik niet gezegd. In trainerstaal heet dat 'duwen tegen duwen' en hoe harder de een duwt door een mening te geven, hoe harder de ander terug gaat duwen. Duwen roept duwen op.
Maar echte oprechte vragen, naar wat iemand beweegt, naar waarom iemand door iets geraakt wordt, naar wat iemands beweegredenen zijn, zodat er begrip ontstaat over en weer of een bodem voor oplossingen, zodat de ander zich gehoord voelt (gaat het daar niet vaak om?), dat gebeurt bijna nooit.
Hier gaat het volgens mij ook heel erg om gehoord willen worden, excuses willen krijgen. De een van de ander en de ander van de een. Als je nou 'es begint met die ander oprecht te horen, door er zelfs naar te vragen, dan creëer je daarmee een opening.
Maar goed, ik stelde net zelf dat soort vragen - aan HPL in dit geval - en daar kreeg ik vervolgens geen antwoord op. Voor mij voelt dat dus als de discussie doodslaan.
Nu volg ik op zich vrijwel de hele discussie.
Wat mij opvalt , en waarom ik denk dat het zo oeverloos duurt.
Werkelijk van geen enkele kant wordt er echt goed naar elkaar geluisterd.
Men blijft aan alle kanten achter eigen standpunten staan. er zijn geen enkele openingen te vinden.
Het is agree to disagree, geen handen in eigen boezem's, geen stapjes terug , geen wederzijds begrip.
Geen oke, ik snap dat dit heel vervelend is.
Men blijft verdedigen, herhalen (omdat er niet echt geluisterd wordt?), er worden nog steviger hakken in het zand gezet.
Van alle kanten overigens. Het blijft actie /reactie lijkt de rode draad.
In plaats om aan verbetering van communicatie te denken, lijkt er eerder gezocht te worden naar zo min mogelijk communicatie?
Of zie ik het verkeerd?
Ik mis de gezelligheid een beetje, mag de bijl weg en de vredespijp weer uit de kast
Argh, ik kan het niet laten! Ik ben het echt he-le-maal met je eens. Ik heb jaren gewerkt als trainer en daarbij vaak teams of andere groepen begeleid in samenwerking, vergadertechniek en andersoortige discussies. Wat je echt heel erg vaak ziet is dat er alleen maar stellingen worden geponeerd: ik vind, nee, dat vind ik niet, want ik vind, ja maar etc. Luisteren is één ding waar het mis gaat maar er worden ook vrijwel nooit vragen gesteld, behalve dan in de categorie: "waar heb ik dat dan gezegd?". Maar da's natuurlijk geen vraag, da's indirect ook een mening: ik ben het niet met je eens, dat heb ik niet gezegd. In trainerstaal heet dat 'duwen tegen duwen' en hoe harder de een duwt door een mening te geven, hoe harder de ander terug gaat duwen. Duwen roept duwen op.
Maar echte oprechte vragen, naar wat iemand beweegt, naar waarom iemand door iets geraakt wordt, naar wat iemands beweegredenen zijn, zodat er begrip ontstaat over en weer of een bodem voor oplossingen, zodat de ander zich gehoord voelt (gaat het daar niet vaak om?), dat gebeurt bijna nooit.
Hier gaat het volgens mij ook heel erg om gehoord willen worden, excuses willen krijgen. De een van de ander en de ander van de een. Als je nou 'es begint met die ander oprecht te horen, door er zelfs naar te vragen, dan creëer je daarmee een opening.
Maar goed, ik stelde net zelf dat soort vragen - aan HPL in dit geval - en daar kreeg ik vervolgens geen antwoord op. Voor mij voelt dat dus als de discussie doodslaan.

donderdag 7 januari 2010 om 15:01
quote:Etosha schreef op 07 januari 2010 @ 14:59:
[...]
Argh, ik kan het niet laten! Ik ben het echt he-le-maal met je eens. Ik heb jaren gewerkt als trainer en daarbij vaak teams of andere groepen begeleid in samenwerking, vergadertechniek en andersoortige discussies. Wat je echt heel erg vaak ziet is dat er alleen maar stellingen worden geponeerd: ik vind, nee, dat vind ik niet, want ik vind, ja maar etc. Luisteren is één ding waar het mis gaat maar er worden ook vrijwel nooit vragen gesteld, behalve dan in de categorie: "waar heb ik dat dan gezegd?". Maar da's natuurlijk geen vraag, da's indirect ook een mening: ik ben het niet met je eens, dat heb ik niet gezegd. In trainerstaal heet dat 'duwen tegen duwen' en hoe harder de een duwt door een mening te geven, hoe harder de ander terug gaat duwen. Duwen roept duwen op.
Maar echte oprechte vragen, naar wat iemand beweegt, naar waarom iemand door iets geraakt wordt, naar wat iemands beweegredenen zijn, zodat er begrip ontstaat over en weer of een bodem voor oplossingen, zodat de ander zich gehoord voelt (gaat het daar niet vaak om?), dat gebeurt bijna nooit.
Hier gaat het volgens mij ook heel erg om gehoord willen worden, excuses willen krijgen. De een van de ander en de ander van de een. Als je nou 'es begint met die ander oprecht te horen, door er zelfs naar te vragen, dan creëer je daarmee een opening.
Maar goed, ik stelde net zelf dat soort vragen - aan HPL in dit geval - en daar kreeg ik vervolgens geen antwoord op. Voor mij voelt dat dus als de discussie doodslaan.
Nou Etosha, bedankt voor de aanvulling.
Dat bedoel ik dus ook.
[...]
Argh, ik kan het niet laten! Ik ben het echt he-le-maal met je eens. Ik heb jaren gewerkt als trainer en daarbij vaak teams of andere groepen begeleid in samenwerking, vergadertechniek en andersoortige discussies. Wat je echt heel erg vaak ziet is dat er alleen maar stellingen worden geponeerd: ik vind, nee, dat vind ik niet, want ik vind, ja maar etc. Luisteren is één ding waar het mis gaat maar er worden ook vrijwel nooit vragen gesteld, behalve dan in de categorie: "waar heb ik dat dan gezegd?". Maar da's natuurlijk geen vraag, da's indirect ook een mening: ik ben het niet met je eens, dat heb ik niet gezegd. In trainerstaal heet dat 'duwen tegen duwen' en hoe harder de een duwt door een mening te geven, hoe harder de ander terug gaat duwen. Duwen roept duwen op.
Maar echte oprechte vragen, naar wat iemand beweegt, naar waarom iemand door iets geraakt wordt, naar wat iemands beweegredenen zijn, zodat er begrip ontstaat over en weer of een bodem voor oplossingen, zodat de ander zich gehoord voelt (gaat het daar niet vaak om?), dat gebeurt bijna nooit.
Hier gaat het volgens mij ook heel erg om gehoord willen worden, excuses willen krijgen. De een van de ander en de ander van de een. Als je nou 'es begint met die ander oprecht te horen, door er zelfs naar te vragen, dan creëer je daarmee een opening.
Maar goed, ik stelde net zelf dat soort vragen - aan HPL in dit geval - en daar kreeg ik vervolgens geen antwoord op. Voor mij voelt dat dus als de discussie doodslaan.
Nou Etosha, bedankt voor de aanvulling.
Dat bedoel ik dus ook.