Overig
alle pijlers
telegraaf fouter dan fout...
vrijdag 16 oktober 2009 om 08:40
Gisteren wilde ik in de telegraaf een reactie geven op de film van reinout oerlemans, komt een vrouw bij de dokter.
Mijn reactie was dat ik het schandalig vind dat een man zoals Kluun slapend rijk wordt over het leed van zijn vrouw.Zij had kanker, hij gaat vreemd, heeft schijt aan haar gevoelens, zij gaat dood en meneer wordt rijk door een zielig verhaal op te schrijven.
Ik heb van zeer dichtbij kanker en de strijd die erbij hoort meeggemaakt en vindt die Kluun maar een slappe zak dat hij dat niet aan kon.
Blijkbaar is de Telegraaf van mening dat je alleen maar positief mag zijn over Kluun en Oerlemans want mijn bericht werd tot 2 keer toe geweigerd. Echt belachelijk! Ik wist dat ze fout waren maar zo fout????
Hebben jullie hier ook ervaring mee?
Mijn reactie was dat ik het schandalig vind dat een man zoals Kluun slapend rijk wordt over het leed van zijn vrouw.Zij had kanker, hij gaat vreemd, heeft schijt aan haar gevoelens, zij gaat dood en meneer wordt rijk door een zielig verhaal op te schrijven.
Ik heb van zeer dichtbij kanker en de strijd die erbij hoort meeggemaakt en vindt die Kluun maar een slappe zak dat hij dat niet aan kon.
Blijkbaar is de Telegraaf van mening dat je alleen maar positief mag zijn over Kluun en Oerlemans want mijn bericht werd tot 2 keer toe geweigerd. Echt belachelijk! Ik wist dat ze fout waren maar zo fout????
Hebben jullie hier ook ervaring mee?
zaterdag 17 oktober 2009 om 09:44
Mims kan het altijd zo mooi zeggen. Als ik Mims lees, krijg ik altijd een glimlach op mijn lippen.
Er is hier een mooie discussie op gang gekomen. Vreemdgaan met een zieke partner. Mijn gevoel zegt keihard dat je dat niet doet. Maar nu ik er eens over nadenk..... Je weet toch niet wat er op je pad komt. Wij hebben nu een alweer een erg heftig jaar achter de rug. Met een ernstig zieke man met kanker. En er is een tijd geweest dat ik erg bang was dat hij het niet zou halen. Als ik toen iemand was tegen gekomen die luisterde, waar ik troost bij zou kunnen vinden, ik weet niet of ik dan stevig in mijn schoenen had gestaan. We zijn 35 jaar getrouwd en hebben een meer dan goed huwelijk. Houden nog steeds van elkaar, alleen is mijn man geen prater en dat maakt het soms wel eens erg moeilijk. Bovendien hebben wij al een overvolle rugzak te dragen. Omdat we ook een kind hebben verloren aan kanker. 99% van ouders met een overleden kind gaan uit elkaar. Wij horen bij die 1% die bij elkaar zijn gebleven. Hoe moeilijk het soms ook was.
En toen werd ook mijn man ziek. Kanker. De klap was enorm.
Als partner van een zieke ben je alles. Verpleegster, chauffeur, privé secretaresse. Maar ook nog eens de trooster. Je stelt iedereen op de hoogte, stelt iedereen gerust en zelf zit je dan met een hart vol twijfels. Je cijfert jezelf wel weg. Leeft alleen voor die zieke partner. Maar vreemd gaan??? Zou ik dat doen? Nee ik denk het toch van niet. Uit respect voor mijn man.
Er is hier een mooie discussie op gang gekomen. Vreemdgaan met een zieke partner. Mijn gevoel zegt keihard dat je dat niet doet. Maar nu ik er eens over nadenk..... Je weet toch niet wat er op je pad komt. Wij hebben nu een alweer een erg heftig jaar achter de rug. Met een ernstig zieke man met kanker. En er is een tijd geweest dat ik erg bang was dat hij het niet zou halen. Als ik toen iemand was tegen gekomen die luisterde, waar ik troost bij zou kunnen vinden, ik weet niet of ik dan stevig in mijn schoenen had gestaan. We zijn 35 jaar getrouwd en hebben een meer dan goed huwelijk. Houden nog steeds van elkaar, alleen is mijn man geen prater en dat maakt het soms wel eens erg moeilijk. Bovendien hebben wij al een overvolle rugzak te dragen. Omdat we ook een kind hebben verloren aan kanker. 99% van ouders met een overleden kind gaan uit elkaar. Wij horen bij die 1% die bij elkaar zijn gebleven. Hoe moeilijk het soms ook was.
En toen werd ook mijn man ziek. Kanker. De klap was enorm.
Als partner van een zieke ben je alles. Verpleegster, chauffeur, privé secretaresse. Maar ook nog eens de trooster. Je stelt iedereen op de hoogte, stelt iedereen gerust en zelf zit je dan met een hart vol twijfels. Je cijfert jezelf wel weg. Leeft alleen voor die zieke partner. Maar vreemd gaan??? Zou ik dat doen? Nee ik denk het toch van niet. Uit respect voor mijn man.
zaterdag 17 oktober 2009 om 10:12
zaterdag 17 oktober 2009 om 10:41
Ik weet niet of ik het zou willen. Ik hou heel veel van mijn man. Soms zit je in een situatie dat je behoefte hebt aan een arm om je heen, een luisterend oor of iemand die je begrijpt. Zeker omdat je soms in een situatie zit, dat iedereen op je steunt, want je bent zo sterk en jij kunt alles aan.
Maar uit respect denk ik niet dat ik het zou doen als de situatie zich zou voordoen. Ik ben al die 35 jaar dat we zijn getrouwd niet vreemd gegaan. Dan zou ik het ook niet doen als hij ernstig ziek is.
Ik zou het vreselijk vinden als mijn man dat wel zou doen als ik erg ziek zou zijn. Hij wacht maar mooi tot ik de pijp uit ben.
't Is wat Mims ergens zei en waar ik om moest lachen. Ik denk dat ik manlief met mijn infuusslang zou wurgen.
Maar uit respect denk ik niet dat ik het zou doen als de situatie zich zou voordoen. Ik ben al die 35 jaar dat we zijn getrouwd niet vreemd gegaan. Dan zou ik het ook niet doen als hij ernstig ziek is.
Ik zou het vreselijk vinden als mijn man dat wel zou doen als ik erg ziek zou zijn. Hij wacht maar mooi tot ik de pijp uit ben.
't Is wat Mims ergens zei en waar ik om moest lachen. Ik denk dat ik manlief met mijn infuusslang zou wurgen.
zaterdag 17 oktober 2009 om 11:18
Ja, daar zeg je inderdaad wat. Kan me heel goed voorstellen dat je inderdaad wel eens behoefte hebt aan een arm om je heen. Begrip van iemand anders.
Misschien dat Kluun (maar nu loop ik te speculeren hoor) ook zoiets nodig had, maar dat dus op deze manier deed? Nah ja, das ook maar wat psychologie van de koude grond, maar ik kan me wél voorstellen dat je soms even helemaal uit de situatie wilt stappen en zélf steun nodig hebt, ipv het de hele tijd maar te geven.
En ja, die infuusslang zou ík ws ook gebruiken!
Misschien dat Kluun (maar nu loop ik te speculeren hoor) ook zoiets nodig had, maar dat dus op deze manier deed? Nah ja, das ook maar wat psychologie van de koude grond, maar ik kan me wél voorstellen dat je soms even helemaal uit de situatie wilt stappen en zélf steun nodig hebt, ipv het de hele tijd maar te geven.
En ja, die infuusslang zou ík ws ook gebruiken!
zaterdag 17 oktober 2009 om 12:33
zaterdag 17 oktober 2009 om 14:44
zaterdag 17 oktober 2009 om 17:17
Ik heb geen argumenten, maar toch vond ik Kluun (Stijn, waddeffer) geen klootzak in het boek. Hij liet ook heel veel liefde zien voor zijn vrouw.
In theorie vind ik het absoluut niet kunnen, vreemdgaan tijdens de ziekte van je partner. Maar ik denk (en voelde dus tijdens het lezen) dat de praktijk vaak heel anders is.
In theorie vind ik het absoluut niet kunnen, vreemdgaan tijdens de ziekte van je partner. Maar ik denk (en voelde dus tijdens het lezen) dat de praktijk vaak heel anders is.
zaterdag 17 oktober 2009 om 17:35
Ik haatte die Kluun echt toen ik het boek las... wat een arrogante zak. Veel schijnt echt te zijn in het boek, maar hoe en wat is niet helemaal bekend. Toch is het een 'slim' boek en moest ik echt keihard janken aan het eind. Er zijn maar weinig boeken die dat bij me te weet kunnen brengen en ik heb al echt veel literatuur gelezen.
Jammer alleen dat het vreemdgaan vergoeilijkt wordt omdat ze zo'n goede band met elkaar hebben dat dit dat vreemdgaan overstijgt, maar misschien ben ik de enige die dat zo gelezen heeft. Ik geloof dat namelijk echt helemaal niet.
Jammer alleen dat het vreemdgaan vergoeilijkt wordt omdat ze zo'n goede band met elkaar hebben dat dit dat vreemdgaan overstijgt, maar misschien ben ik de enige die dat zo gelezen heeft. Ik geloof dat namelijk echt helemaal niet.
zondag 18 oktober 2009 om 01:14
