Overig
alle pijlers
Thuis wonen
donderdag 11 januari 2018 00:28
Wat is een 'normale' leeftijd om het huis uit te gaan?
Ik ben nu 24 jaar oud en woon nog bij mijn ouders. Dat ik enigst kind ben heeft hier misschien ook iets mee te maken. De band met mijn ouders is goed, er is voor mij simpelweg geen reden om het huis uit te gaan. Hier heb ik met niemand iets te maken, mijn ouders laten mij rustig mijn gang gaan ( binnen beperken, waar ik mee kan leven ).
Op dit moment volg ik een BBL opleiding waar ik over twee jaar mee klaar hoop te zijn. Dan wil ik wel eens gaan kijken naar een huisje.
Daarnaast heb ik ook een vriend, al bijna drie jaar. Alleen voel ik totaal geen behoefte om samen te gaan wonen met hem.
Wat denken jullie?
Ik ben nu 24 jaar oud en woon nog bij mijn ouders. Dat ik enigst kind ben heeft hier misschien ook iets mee te maken. De band met mijn ouders is goed, er is voor mij simpelweg geen reden om het huis uit te gaan. Hier heb ik met niemand iets te maken, mijn ouders laten mij rustig mijn gang gaan ( binnen beperken, waar ik mee kan leven ).
Op dit moment volg ik een BBL opleiding waar ik over twee jaar mee klaar hoop te zijn. Dan wil ik wel eens gaan kijken naar een huisje.
Daarnaast heb ik ook een vriend, al bijna drie jaar. Alleen voel ik totaal geen behoefte om samen te gaan wonen met hem.
Wat denken jullie?
zaterdag 13 januari 2018 07:24
Dat zeg ik.Troeteltje schreef: ↑13-01-2018 07:23Maar lieverd, jij bent jij. Met al je pluspunten. Met al je successen. Met al je leuke eigenschappen.
Ik lees je en ik lees iemand die volgens mij heel slim, verstandig en weloverwogen is.
Jij doet er toe!
Thx
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 07:25
Geloof het of niet, bij het idee alleen al van enkele dingen die jij schrijft krijg ik de bibbers. Dus ik zou ze zelfs in mijn slaap niet nastreven.LizBakker schreef: ↑12-01-2018 18:34Mijn ouders waren ook niet streng, maar een spontane after party op dinsdagavond om 04:20u zouden ze toch wel van opkijken.
Spontaan de trein naar Barcelona nemen vanuit de kroeg zonder bagage zouden ze ook niet persé begrijpen.
Regelmatig willekeurige couchsurfers of onbekende vrienden van vrienden te logeren zitten ze ook niet op te wachten.
Mijn ouders waren vooral makkelijk in dat ik nooit voor een tijd thuis hoefde te zijn en ook dronken thuis kon komen. Maar daar houdt het echt wel bij op. En met name mijn moeder is iemand die, als ze er zicht op heeft, toch wil dat je dagelijks een warme maaltijd eet en een beetje bij daglicht opstaat enzo.
zaterdag 13 januari 2018 08:23
Dat is lastig voor mij, sorry.
maar het "volwassen/zelfstandig worden" wordt wel vaak genoemd als argument door voorstanders van op kamers gaan. Nu ben ik ook een (grote) voorstander maar heb juist het tegenovergestelde argument: uit huis gaan om niet te snel volwassen te worden.
In elk geval een ander leven/andere levenswijze leiden dan je ouders. Andere mensen ontmoeten ook. En niet tot je 26e thuis en van je 16e af aan carpoolen naar dezelfde collega's in hetzelfde bedrijf. En dan trouwen vanuit huis en over een aantal jaar weer hetzelfde met je eigen kind. Dat. Dus. Niet...
zaterdag 13 januari 2018 08:30
Je verwoordt het anders, maar je zegt hetzelfde als degenen die vinden dat je vooral uit huis moet om jezelf te ontwikkelen.NYC schreef: ↑13-01-2018 08:23Dat is lastig voor mij, sorry.
Nu ben ik ook een (grote) voorstander maar heb juist het tegenovergestelde argument: uit huis gaan om niet te snel volwassen te worden.
In elk geval een ander leven/andere levenswijze leiden dan je ouders. Andere mensen ontmoeten ook. En niet tot je 26e thuis en van je 16e af aan carpoolen naar dezelfde collega's in hetzelfde bedrijf. En dan trouwen vanuit huis en over een aantal jaar weer hetzelfde met je eigen kind. Dat. Dus. Niet...
Je benoemt ook nogal twee uitersten, bij de meesten zal er een middenweg uitkomen.
Als je ouders nou een wild studentenleven hebben geleid, moet je dat als kind dan ook doen? Of dan juist weer niet?
Wat ik mis bij jou (en anderen in dit topic) is een beetje respect voor mensen die het anders doen.
Mss kiezen voor een veiliger weg.
Dat zijn echt niet allemaal suffe mutsen die nooit wat meemaken.
Prima dat jij het voor jouw kinderen anders wilt, maar het neerkijken op anderen stuit me tegen de borst.
Daarbij loop je dus het risico dat je je kind in een richting stuurt die helaas niet bij hem past. Maar hij weet wel dat zijn moeder op hem neerkijkt als ie eigenlijk liever wat langer thuis zou blijven wonen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 08:47
Daar ben ik me ook wel van bewust. En ik hoop dat je er als ouder ook wel een beetje in meegroeit en gaandeweg ook weet wat er wel bij je kind past en wat niet. Al vind ik dan nog steeds dat je als ouder mag verwachten dat je kind op zichzelf gaat wonen.Solomio schreef: ↑13-01-2018 08:30Je verwoordt het anders, maar je zegt hetzelfde als degenen die vinden dat je vooral uit huis moet om jezelf te ontwikkelen.
Je benoemt ook nogal twee uitersten, bij de meesten zal er een middenweg uitkomen.
Als je ouders nou een wild studentenleven hebben geleid, moet je dat als kind dan ook doen? Of dan juist weer niet?
Wat ik mis bij jou (en anderen in dit topic) is een beetje respect voor mensen die het anders doen.
Mss kiezen voor een veiliger weg.
Dat zijn echt niet allemaal suffe mutsen die nooit wat meemaken.
Prima dat jij het voor jouw kinderen anders wilt, maar het neerkijken op anderen stuit me tegen de borst.
Daarbij loop je dus het risico dat je je kind in een richting stuurt die helaas niet bij hem past. Maar hij weet wel dat zijn moeder op hem neerkijkt als ie eigenlijk liever wat langer thuis zou blijven wonen.
Misschien niet direct na de middelbare school. Als een kind 16 is en verder geen opleiding meer wil doen en fulltime wil werken snap ik dat je je kind liever thuishoudt maar dan kan het toch met 19 of 20 jaar.
Anderzijds is iedere ouder anders en heeft een kind daar hoe dan ook mee te maken. Of dat nou een ouder is die vindt dat je met 18 het huis uit hoort te gaan of de ouder die vindt dat je voor je 40e niet hoort te gaan.
Ach we gaan het zien. Ik vind gewoon dat veel mensen harde levens hebben en daarom hoop ik niet dat mijn kind zichzelf dat onbewust aandoet. Want uiteindelijk hoopt elke ouder toch dat zijn of haar kind een klein beetje soepel door het leven rolt. Daar zal iedereen het toch mee eens zijn?
zaterdag 13 januari 2018 08:52
En juist dat laatste mis ik vaak in dit topic.NYC schreef: ↑13-01-2018 08:47Daar ben ik me ook wel van bewust. En ik hoop dat je er als ouder ook wel een beetje in meegroeit en gaandeweg ook weet wat er wel bij je kind past en wat niet. Al vind ik dan nog steeds dat je als ouder mag verwachten dat je kind op zichzelf gaat wonen.
Misschien niet direct na de middelbare school. Als een kind 16 is en verder geen opleiding meer wil doen en fulltime wil werken snap ik dat je je kind liever thuishoudt maar dan kan het toch met 19 of 20 jaar.
Anderzijds is iedere ouder anders en heeft een kind daar hoe dan ook mee te maken. Of dat nou een ouder is die vindt dat je met 18 het huis uit hoort te gaan of de ouder die vindt dat je voor je 40e niet hoort te gaan.
Ach we gaan het zien. Ik vind gewoon dat veel mensen harde levens hebben en daarom hoop ik niet dat mijn kind zichzelf dat onbewust aandoet. Want uiteindelijk hoopt elke ouder toch dat zijn of haar kind een klein beetje soepel door het leven rolt. Daar zal iedereen het toch mee eens zijn?
Jongeren moeten jong op zichzelf, omdat ze het anders te makkelijk hebben.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 09:00
En ik zie dat dus precies andersom maar misschien zijn er wat dit betreft helemaal geen algemeenheden. Maar over het algemeen is mijn idee van een student veel meer het beeld van iemand die het relaxt heeft en van iemand die lang thuiswoont iemand die het veel zwaarder heeft.
Maar misschien schat ik dat verkeerd in en is het allemaal niet zo zwaar of zwaarmoedig. Bij de meeste studenten (in het bijzonder die op kamers) is mijn beeld: lekker luizenleven, die eeuwige jeugd, geniet ervan!
zaterdag 13 januari 2018 09:11
En ik geef toe dat het voor mij een groot stuk onbekendheid is en eigen invulling. Ik zou niet weten hoe ik mijn volwassen thuiswonend kind een relaxt leven kan garanderen maar misschien kun je dat überhaupt niet garanderen.
Maar ik zie wel verschillen in wat ik als zwaar of wat ik als relaxt zie. Hoewel keuze X niet automatisch Y tot gevolg heeft. Solomio noemde het net "neerkijken op maar ik denk dat het voor een groot deel ook onbekendheid zou zijn voor me.
Maar ik zie wel verschillen in wat ik als zwaar of wat ik als relaxt zie. Hoewel keuze X niet automatisch Y tot gevolg heeft. Solomio noemde het net "neerkijken op maar ik denk dat het voor een groot deel ook onbekendheid zou zijn voor me.
zaterdag 13 januari 2018 10:30
Dat laatste zie ik idd precies andersom.NYC schreef: ↑13-01-2018 09:00En ik zie dat dus precies andersom maar misschien zijn er wat dit betreft helemaal geen algemeenheden. Maar over het algemeen is mijn idee van een student veel meer het beeld van iemand die het relaxt heeft en van iemand die lang thuiswoont iemand die het veel zwaarder heeft.
Maar misschien schat ik dat verkeerd in en is het allemaal niet zo zwaar of zwaarmoedig. Bij de meeste studenten (in het bijzonder die op kamers) is mijn beeld: lekker luizenleven, die eeuwige jeugd, geniet ervan!
Studeren is tegenwoordig gewoon fulltime aan de bak. Daarnaast nog voor jezelf zorgen, mss werken ernaast.... Ik kan me voorstellen dat dat erg veel tegelijk is en studenten ervoor kiezen om langer thuis te blijven wonen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 10:39
NYC, misschien een persoonlijke vraag, maar uit wat voor soort omgeving kom jij? Ik heb de indruk uit eerdere dingen die je geschreven heb dat het soort mensen die jij omschrijft veel voorkomen in de omgeving waarin je vrouw is opgegroeid maar hoe is de omgeving waarin jij zelf bent opgegroeid?
Ik herken het beeld wat jij schetst namelijk zo slecht.
Op kamers na de middelbare school is bij ons niet standaard, eerder 50/50 ondanks dat de meeste wel gestudeerd hebben. Bij mijn vrienden heeft zelfs het grootste deel gekozen om wat langer thuis te wonen. Maar goed, ik was 16 toen ik op het hbo begon en dacht toen niet eens aan kamers. Uiteindelijk ben ik direct vanuit huis bij mijn vriend ingetrokken, dat vinden mensen hier blijkbaar heel slecht. Toch zie ik heel veel variatie. Mensen doen het zelfde als hun ouders, of niet. Mensen verhuizen of emigreren naar een andere plaats, of niet. Ik zie vooral veel variatie en weinig mensen die dingen doen omdat het zo hoort, of er op kamers gewoond is of niet maakt weinig verschil.
Ik herken het beeld wat jij schetst namelijk zo slecht.
Op kamers na de middelbare school is bij ons niet standaard, eerder 50/50 ondanks dat de meeste wel gestudeerd hebben. Bij mijn vrienden heeft zelfs het grootste deel gekozen om wat langer thuis te wonen. Maar goed, ik was 16 toen ik op het hbo begon en dacht toen niet eens aan kamers. Uiteindelijk ben ik direct vanuit huis bij mijn vriend ingetrokken, dat vinden mensen hier blijkbaar heel slecht. Toch zie ik heel veel variatie. Mensen doen het zelfde als hun ouders, of niet. Mensen verhuizen of emigreren naar een andere plaats, of niet. Ik zie vooral veel variatie en weinig mensen die dingen doen omdat het zo hoort, of er op kamers gewoond is of niet maakt weinig verschil.
zaterdag 13 januari 2018 10:48
Dat geloof ik zeker wel hoor. Mijn eigen broer en schoonzus snappen het ook niet.Troeteltje schreef: ↑13-01-2018 07:25Geloof het of niet, bij het idee alleen al van enkele dingen die jij schrijft krijg ik de bibbers. Dus ik zou ze zelfs in mijn slaap niet nastreven.
zaterdag 13 januari 2018 11:00
Yep.
Maar er is veel ruimte voor variatie. Qua leeftijd, qua afstand tot de ouders, qua van alles.
En o.a. jij benoemt dat niet allemaal als gelijkwaardig en dat stoort me.
Mijn kinderen zijn noodgedwongen al jong uit huis, maar vanwege hun autisme niet zelfstandig.
Ik zie bij vriendinnen, met allemaal studerende kinderen, hoe verschillend het eraan toegaat.
Van volledig zelfstandig tot de helft van de tijd toch nog thuis omdat het op kamers wonen lastig is tot helemaal nog thuis wonen.
En ik merk dat ik het vooral mooi vind om te zien hoe daarin soms grote verschillen zijn en iedereen daarin eigen keuzes en afwegingen maakt.
En echt nooit denk ik dat het ene kind beter is dan het andere of volwassener of juist onvolwassener.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 11:21
Dochter van een vriendin is na haar middelbare school enkele maanden gaan reizen. Ging prima.
Nu studeert ze, woont op kamers en komt vaak bij haar moeder omdat ze zich erg eenzaam voelt op haar kamer.
Zelfstandig op reis vind ik best volwassen, maar niet kunnen aarden op je studentenkamer vind ik weer onvolwassen (even gechargeerd).
En zo zie ik eigenlijk bij al die kinderen een andere verdeling en zijn ze allemaal op andere vlakken verder of juist minder ver.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 11:29
Ja, omstandigheden zijn voor iedereen anders. En de een is er eerder aan toe dan de ander. Daar heb ik begrip voor.Solomio schreef: ↑13-01-2018 11:00Yep.
Maar er is veel ruimte voor variatie. Qua leeftijd, qua afstand tot de ouders, qua van alles.
En o.a. jij benoemt dat niet allemaal als gelijkwaardig en dat stoort me.
Mijn kinderen zijn noodgedwongen al jong uit huis, maar vanwege hun autisme niet zelfstandig.
Ik zie bij vriendinnen, met allemaal studerende kinderen, hoe verschillend het eraan toegaat.
Van volledig zelfstandig tot de helft van de tijd toch nog thuis omdat het op kamers wonen lastig is tot helemaal nog thuis wonen.
En ik merk dat ik het vooral mooi vind om te zien hoe daarin soms grote verschillen zijn en iedereen daarin eigen keuzes en afwegingen maakt.
En echt nooit denk ik dat het ene kind beter is dan het andere of volwassener of juist onvolwassener.
Maar veel jongeren wonen gewoon lang thuis uit gemakzucht en om te sparen voor een luxe huis in plaats van klein beginnen en zelf geleidelijk op te bouwen. Daar heb ik inderdaad een oordeel over. Dan maar niet correct, het spijt me.
In mijn geval; mijn broer was gewoon te lui om actief iets te zoeken en vond het allemaal wel prima. Dat heeft niets te maken met er nog niet aan toe zijn om op jezelf te gaan, of een ander ontwikkelingstempo. En daar zijn er velen van.
Sommigen sparen al werkend meer dan de ouders netton verdienen en dat vind ik belachelijk.
zaterdag 13 januari 2018 11:34
Beter niet, maar wel volwassener of juist niet of zelfstandiger of hoe je het wilt noemen. Vaak wel op verschillende gebieden. Waar het ene 'kind' in achterblijft zie je het ander juist voorop lopen en vice versa.
Dat is niet beter of slechter, maar anders. Elk kind volgt zijn eigen pad, en uiteindelijk worden ze allemaal volwassen op hun eigen tempo. Binnen de groep 16 tot 20 jarigen zie ik dus wel enorme verschillen.
zaterdag 13 januari 2018 11:53
Dat zeg ik: enorme verschillen, maar wat mij betreft vergelijkbaar met de enorme verschillen in de leeftijd dat ze leren lopen, leren praten, zindelijk worden, doorslapen enz. enz. Uiteindelijk leren ze het (vrijwel) allemaal.Andersom schreef: ↑13-01-2018 11:34Beter niet, maar wel volwassener of juist niet of zelfstandiger of hoe je het wilt noemen. Vaak wel op verschillende gebieden. Waar het ene 'kind' in achterblijft zie je het ander juist voorop lopen en vice versa.
Dat is niet beter of slechter, maar anders. Elk kind volgt zijn eigen pad, en uiteindelijk worden ze allemaal volwassen op hun eigen tempo. Binnen de groep 16 tot 20 jarigen zie ik dus wel enorme verschillen.
En ik begrijp oprecht niet dat daar zo over geoordeeld wordt.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 13 januari 2018 14:10
Nee, het is echt meer de omgeving waar mijn vrouw is opgegegroeid en waar onze kinderen ook opgroeien. In de omgeving waar ik zelf ben opgegroeid zijn veel mensen wel op kamers gaan wonen. En een heel groot deel is ook niet teruggekeerd.Zwartvlekje schreef: ↑13-01-2018 10:39NYC, misschien een persoonlijke vraag, maar uit wat voor soort omgeving kom jij? Ik heb de indruk uit eerdere dingen die je geschreven heb dat het soort mensen die jij omschrijft veel voorkomen in de omgeving waarin je vrouw is opgegroeid maar hoe is de omgeving waarin jij zelf bent opgegroeid?
En eerlijk om te vergelijken is het ook niet helemaal want mensen die ik hier ontmoet zijn uiteraard niet de mensen "die twintig jaar geleden op kamers zijn gegaan/zijn gaan studeren en niet zijn teruggekeerd."
Maar toch, redelijk veel mensen die soms maar tien jaar ouder zijn dan ik en die dan zeggen: "in mijn tijd moest je gewoon een vak gaan leren/op je 15e fulltime aan de bak/ging iedereen naar de lts/huishoudschool ook al had je willen of kunnen leren." En dat choqueert mij dus behoorlijk... zeker omdat ik uit mijn eigen mensen ken die nu ouder dan 100 geweest zouden zijn maar wel zijn gaan studeren. En op kamers hebben gewoond. En toch ook opgegroeid in kleine plaatsen.
Maar dat -al is het tijdelijk- weggeweest te zijn voor een studie heeft zeker wel wat opgeleverd. En een veel minder zwaar leven dan iemand die van zijn 15e tot zijn 72e fulltime aan de bak is geweest.
zaterdag 13 januari 2018 14:31
Minnimouse, ik wel hoor en mijn vrouw ook. Maar heb wel sterk het gevoel dat ik mijn kinderen moet beschermen tegen een zwaar leven. Ik heb namelijk het idee (misschien een gigantisch vooroordeel) dat veel mensen het moeilijk hebben. En dat de groep mensen die weggaat (voor studie dus in eerste plaats) daar een voordeliger leven voor terugkrijgt. Dat "blijven" een zeker risico met zich meebrengt dus.
Voor mij ok. Ik ben hier op mijn 30e gekomen en ik denk dat ik overal wel had kunnen wonen. Of het nou Groningen, Zeeland of Limburg is. Maar ik heb meerdere provincies gezien, in grote en kleine plaatsen gewoond en vanaf kinderleeftijd geweten "Als ik wil kan ik alle kanten op." Een beetje de houding die iedereen in mijn omgeving (NB) had. Hier zie ik echt een andere houding. Sterk gericht op blijven, vooral niet weggaan en als de mogelijkheden daardoor beperkt zijn jammer dan.
Studeren en op kamers hoort bij mensen die geneeskunde gaan doen en anders blijf je in je dorp en leer je een vák (van MBO-1 tot en met HBO dat dan weer wel) maar verder is er -zelfs van dorp tot ander dorp- weinig behoefte of aanmoediging om eens verder te kijken of andere mensen te ontmoeten etc.
Voor mij ok. Ik ben hier op mijn 30e gekomen en ik denk dat ik overal wel had kunnen wonen. Of het nou Groningen, Zeeland of Limburg is. Maar ik heb meerdere provincies gezien, in grote en kleine plaatsen gewoond en vanaf kinderleeftijd geweten "Als ik wil kan ik alle kanten op." Een beetje de houding die iedereen in mijn omgeving (NB) had. Hier zie ik echt een andere houding. Sterk gericht op blijven, vooral niet weggaan en als de mogelijkheden daardoor beperkt zijn jammer dan.
Studeren en op kamers hoort bij mensen die geneeskunde gaan doen en anders blijf je in je dorp en leer je een vák (van MBO-1 tot en met HBO dat dan weer wel) maar verder is er -zelfs van dorp tot ander dorp- weinig behoefte of aanmoediging om eens verder te kijken of andere mensen te ontmoeten etc.
zaterdag 13 januari 2018 14:50
Ik heb redelijk wat jaren gestudeerd/op kamers gewoond/eventjes gewerkt/weer opnieuw gestudeerd en zodoende veel studenten ontmoet. Eigenlijk iedereen op kamers. En deze manier van leven kwam en komt -althans op mij- leuker en relaxter over dan veel thuiswoners bij wie ik altijd het idee krijg dat hun leven zo snél mogelijk in het leven van "gaan werken" staat.
Weliswaar wordt werk uit handen genomen doordat deze studenten/scholieren niet zelf hoeven te wassen en koken maar ik vind tegelijkertijd ook dat ze vaker klaargestoomd worden om heel vlug aan de bak te gaan. Soms moet nog kostgeld betaald worden. Niet omdat dat financieel moet maar omdat dat straks met een eigen huis ook moet.
Weliswaar wordt werk uit handen genomen doordat deze studenten/scholieren niet zelf hoeven te wassen en koken maar ik vind tegelijkertijd ook dat ze vaker klaargestoomd worden om heel vlug aan de bak te gaan. Soms moet nog kostgeld betaald worden. Niet omdat dat financieel moet maar omdat dat straks met een eigen huis ook moet.
