Overig
alle pijlers
Vreemde vraagt in ijssalon om erbij te mogen zitten.
donderdag 13 augustus 2015 om 15:41
Gisteren ben ik met mijn dochter en neefje in de plaatselijke ijssalon een ijscoupe gaan eten.( voor de beeldvorming: binnen in de ijssalon kan je alleen aan een tafel zitten waarna je alléén een ijscoupe (dus geen handijs) kunt bestellen als je de kaart hebt bekeken. De serveerder /ster brengt deze en rekent af als de coupe op is. In het voorste gedeelte kun je handijs halen maar mag je binnen niét zitten hiermee.) Omdat er braderie was, was het ontzettend druk en hebben we even moeten wachten totdat we een plaatsje kregen. Toen we er eenmaal een bemachtigd hadden vroeg een vreemde vrouw (ze was met nog een vrouw) of ze bij ons aan tafel konden gaan zitten. ( er was nog één stoel vrij en een half plekje op de bank omdat de kinderen daarop zaten).
Toen ik antwoorde dat ik dit liever niet wilde, mompelde ze op een boze toon iets ( kon het niet verstaan) en liep weg.
Dezelfde situatie heb ik een paar weken geleden ook al eens meegemaakt in dezelfde ijssalon en zet mij aan het denken: is het vreemd/ onvriendelijk van mij dat ik dit niet toe laat? Zouden jullie het wél doen?
Toen ik antwoorde dat ik dit liever niet wilde, mompelde ze op een boze toon iets ( kon het niet verstaan) en liep weg.
Dezelfde situatie heb ik een paar weken geleden ook al eens meegemaakt in dezelfde ijssalon en zet mij aan het denken: is het vreemd/ onvriendelijk van mij dat ik dit niet toe laat? Zouden jullie het wél doen?
getfree wijzigde dit bericht op 13-08-2015 17:12
Reden: Meer duidelijke uitleg plus details
Reden: Meer duidelijke uitleg plus details
% gewijzigd
vrijdag 14 augustus 2015 om 18:15
quote:mary57 schreef op 14 augustus 2015 @ 13:20:
[...]
Dat kun je thuis wel bepalen, maar niet in een ijssalon waar de stoelen en tafels voor iedereen bedoeld zijn. Dan kun je maar beter thuis blijven, dan is het ook jouw tafel, ergens anders dus niet.Ergens anders is het niet MIJN tafel, maar de tafel die ik op dat moment in gebruik neem. Die hoef ik helemaal niet met andere te delen. Vrije stoelen, tuurlijk, zolang er maar genoeg blijven staan. Maar verplicht tafels delen, echt niet!
[...]
Dat kun je thuis wel bepalen, maar niet in een ijssalon waar de stoelen en tafels voor iedereen bedoeld zijn. Dan kun je maar beter thuis blijven, dan is het ook jouw tafel, ergens anders dus niet.Ergens anders is het niet MIJN tafel, maar de tafel die ik op dat moment in gebruik neem. Die hoef ik helemaal niet met andere te delen. Vrije stoelen, tuurlijk, zolang er maar genoeg blijven staan. Maar verplicht tafels delen, echt niet!
Interviewer: And you see an equivalence between the idea of god and the idea of a fairy or a Leprechaun??? Dawkins: The evidence of both is equally poor! 
vrijdag 14 augustus 2015 om 18:26
Ik moet ook steeds meer lachen om dit topic en heb nu zo'n zin in een ijsje maar helaas ligt er niks in de vriezer en geen zin om naar de lunchroom met Italiaans schepijs te lopen. Ze verkopen daar niet eens coupes volgens mij. Had ik daar ook altijd een koffie moeten pakken met een broodje voordat ik mijn handijsje bestelde?! Men heeft er nooit wat over gezegd en ging ook altijd zitten. Wat een drama
vrijdag 14 augustus 2015 om 18:28
quote:IBAOHI schreef op 14 augustus 2015 @ 18:15:
[...]
Ergens anders is het niet MIJN tafel, maar de tafel die ik op dat moment in gebruik neem. Die hoef ik helemaal niet met andere te delen. Vrije stoelen, tuurlijk, zolang er maar genoeg blijven staan. Maar verplicht tafels delen, echt niet!Het is niet verplicht de tafel te delen, maar een ander heeft net zoveel recht aan die tafel te zitten.
[...]
Ergens anders is het niet MIJN tafel, maar de tafel die ik op dat moment in gebruik neem. Die hoef ik helemaal niet met andere te delen. Vrije stoelen, tuurlijk, zolang er maar genoeg blijven staan. Maar verplicht tafels delen, echt niet!Het is niet verplicht de tafel te delen, maar een ander heeft net zoveel recht aan die tafel te zitten.
vrijdag 14 augustus 2015 om 18:29
Hoi TO, ik weet niet of je nog meeleest, ik ben pas bij pagina 2 en de toon wordt al onaardiger.
Ik begrijp jouw punt wel. Jullie hebben een uitje met zijn 3en en nu wil er iemand aan jullie tafeltje komen zitten, wat mogelijk jullie momentje opknipt. Ik voel diezelfde afkeer als ik met vriendinnen iets aan het doen ben en er komen mannen langs met openingszinnen ofzo. 'Taai af gozer', denk ik dan, 'we're having a moment here'.
Maar in dit geval vroeg de dame alleen maar om plááts en was ze vermoedelijk niet van plan haar gezelschap aan jullie op te dringen. Met dat ik m'n achterhoofd lukt het mij altijd wel om dit soort dingen gewoon meteen goed te vinden (maar ik wil dan ook absoluut niet hebben dat ze zich in mijn gesprek gaan mengen ofzo, je wou zitten, nou je kunt zitten, maar doe wel je eigen ding).
V.w.b. kinderen die 'horen' in te schikken: in dit geval niet helemaal eens. Een beetje misschien, om plek te maken voor de andere mevrouw, maar als je een uitje hebt en elk kind heeft een ijscoupe voor zijn snufferd, zijn ze wat mij betreft volwaardige gasten en mogen ze gewoon lekker zitten zoals ik ook doe. Het is niet zoals in de trein, die bedoeld is om van A naar B te komen en waar je ze even op schoot kunt nemen, of zoals in een zwembad, waar ze non stop in het water liggen op die 2 seconden dat ze even iets komen drinken na.
Ik begrijp jouw punt wel. Jullie hebben een uitje met zijn 3en en nu wil er iemand aan jullie tafeltje komen zitten, wat mogelijk jullie momentje opknipt. Ik voel diezelfde afkeer als ik met vriendinnen iets aan het doen ben en er komen mannen langs met openingszinnen ofzo. 'Taai af gozer', denk ik dan, 'we're having a moment here'.
Maar in dit geval vroeg de dame alleen maar om plááts en was ze vermoedelijk niet van plan haar gezelschap aan jullie op te dringen. Met dat ik m'n achterhoofd lukt het mij altijd wel om dit soort dingen gewoon meteen goed te vinden (maar ik wil dan ook absoluut niet hebben dat ze zich in mijn gesprek gaan mengen ofzo, je wou zitten, nou je kunt zitten, maar doe wel je eigen ding).
V.w.b. kinderen die 'horen' in te schikken: in dit geval niet helemaal eens. Een beetje misschien, om plek te maken voor de andere mevrouw, maar als je een uitje hebt en elk kind heeft een ijscoupe voor zijn snufferd, zijn ze wat mij betreft volwaardige gasten en mogen ze gewoon lekker zitten zoals ik ook doe. Het is niet zoals in de trein, die bedoeld is om van A naar B te komen en waar je ze even op schoot kunt nemen, of zoals in een zwembad, waar ze non stop in het water liggen op die 2 seconden dat ze even iets komen drinken na.
Real friends don't rub it in. They rub it out.
vrijdag 14 augustus 2015 om 18:32
quote:gismo72 schreef op 13 augustus 2015 @ 16:03:
[...]
Ik geloof er niets van. Zou een hele aparte ijssalon zijnIk ben vast bedorven mosterd, maar ik ben een redelijke ijssalonkenner En ik zie dit heel vaak. Bestel je een bakje of hoorntje, dan mag je die niet zittend aan een tafeltje opeten. Die zijn echt bedoeld voor ijscoupes enzo.
[...]
Ik geloof er niets van. Zou een hele aparte ijssalon zijnIk ben vast bedorven mosterd, maar ik ben een redelijke ijssalonkenner En ik zie dit heel vaak. Bestel je een bakje of hoorntje, dan mag je die niet zittend aan een tafeltje opeten. Die zijn echt bedoeld voor ijscoupes enzo.
Real friends don't rub it in. They rub it out.
vrijdag 14 augustus 2015 om 18:54
Ik zie ook de hele tijd vergelijkingen met de trein voorbijkomen, maar die slaan echt nergens op. Een trein is een praktisch vervoermiddel, geen uitje. De 'dienst' die de NS verleent als je een kaartje koopt, is jou van A naar B brengen, de 'dienst' van de ijssalon is je een horeca-ervaring geven en dat is inclusief voedsel, voldoende zitplek en een eigen tafeltje. Als je voor een ijscoupe betaalt (plus zitrechten, kennelijk) en daar even met zijn drietjes van wil genieten, is dat echt wel iets anders dan wanneer je in de trein even een kind laat staan of op schoot trekt.
Kun je je inderdaad afvragen of je niet wat ruimte kunt afstaan, zeker als het alleen bij ruimte blijft en ze zich verder niet met je bemoeien, maar ik vind dat sommige forummers wel héél bot door de bocht vliegen. Je zou ook kunnen stellen dat de dames best even op een tafeltje konden wachten, zoals TO + kinderaanhang ook hebben gedaan.
Kun je je inderdaad afvragen of je niet wat ruimte kunt afstaan, zeker als het alleen bij ruimte blijft en ze zich verder niet met je bemoeien, maar ik vind dat sommige forummers wel héél bot door de bocht vliegen. Je zou ook kunnen stellen dat de dames best even op een tafeltje konden wachten, zoals TO + kinderaanhang ook hebben gedaan.
Real friends don't rub it in. They rub it out.
vrijdag 14 augustus 2015 om 19:08
Als iemand me niet leuk lijkt om naast te zitten in de ijssalon, dan zou ik gewoon 'nee' zeggen hoor, helemaal als het een 3 op 4 personen situatie betreft. Type vieze man, of een vrouw met superveel parfum op, daar heb ik helemaal geen zin in aan mijn tafeltje. Dan maar lekker asociaal
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
vrijdag 14 augustus 2015 om 19:13
Heb je een pb gestuurd.quote:ZusterPetronella schreef op 14 augustus 2015 @ 18:29:
Hoi TO, ik weet niet of je nog meeleest, ik ben pas bij pagina 2 en de toon wordt al onaardiger.
Ik begrijp jouw punt wel. Jullie hebben een uitje met zijn 3en en nu wil er iemand aan jullie tafeltje komen zitten, wat mogelijk jullie momentje opknipt. Ik voel diezelfde afkeer als ik met vriendinnen iets aan het doen ben en er komen mannen langs met openingszinnen ofzo. 'Taai af gozer', denk ik dan, 'we're having a moment here'.
Maar in dit geval vroeg de dame alleen maar om plááts en was ze vermoedelijk niet van plan haar gezelschap aan jullie op te dringen. Met dat ik m'n achterhoofd lukt het mij altijd wel om dit soort dingen gewoon meteen goed te vinden (maar ik wil dan ook absoluut niet hebben dat ze zich in mijn gesprek gaan mengen ofzo, je wou zitten, nou je kunt zitten, maar doe wel je eigen ding).
V.w.b. kinderen die 'horen' in te schikken: in dit geval niet helemaal eens. Een beetje misschien, om plek te maken voor de andere mevrouw, maar als je een uitje hebt en elk kind heeft een ijscoupe voor zijn snufferd, zijn ze wat mij betreft volwaardige gasten en mogen ze gewoon lekker zitten zoals ik ook doe. Het is niet zoals in de trein, die bedoeld is om van A naar B te komen en waar je ze even op schoot kunt nemen, of zoals in een zwembad, waar ze non stop in het water liggen op die 2 seconden dat ze even iets komen drinken na.
Hoi TO, ik weet niet of je nog meeleest, ik ben pas bij pagina 2 en de toon wordt al onaardiger.
Ik begrijp jouw punt wel. Jullie hebben een uitje met zijn 3en en nu wil er iemand aan jullie tafeltje komen zitten, wat mogelijk jullie momentje opknipt. Ik voel diezelfde afkeer als ik met vriendinnen iets aan het doen ben en er komen mannen langs met openingszinnen ofzo. 'Taai af gozer', denk ik dan, 'we're having a moment here'.
Maar in dit geval vroeg de dame alleen maar om plááts en was ze vermoedelijk niet van plan haar gezelschap aan jullie op te dringen. Met dat ik m'n achterhoofd lukt het mij altijd wel om dit soort dingen gewoon meteen goed te vinden (maar ik wil dan ook absoluut niet hebben dat ze zich in mijn gesprek gaan mengen ofzo, je wou zitten, nou je kunt zitten, maar doe wel je eigen ding).
V.w.b. kinderen die 'horen' in te schikken: in dit geval niet helemaal eens. Een beetje misschien, om plek te maken voor de andere mevrouw, maar als je een uitje hebt en elk kind heeft een ijscoupe voor zijn snufferd, zijn ze wat mij betreft volwaardige gasten en mogen ze gewoon lekker zitten zoals ik ook doe. Het is niet zoals in de trein, die bedoeld is om van A naar B te komen en waar je ze even op schoot kunt nemen, of zoals in een zwembad, waar ze non stop in het water liggen op die 2 seconden dat ze even iets komen drinken na.
vrijdag 14 augustus 2015 om 19:14
quote:mary57 schreef op 14 augustus 2015 @ 18:28:
[...]
Het is niet verplicht de tafel te delen, maar een ander heeft net zoveel recht aan die tafel te zitten.Dat klopt. Iedereen heeft evenveel recht. Wie het eerst komt, die het eerst maalt. Al dan niet een ijsje.
[...]
Het is niet verplicht de tafel te delen, maar een ander heeft net zoveel recht aan die tafel te zitten.Dat klopt. Iedereen heeft evenveel recht. Wie het eerst komt, die het eerst maalt. Al dan niet een ijsje.
Interviewer: And you see an equivalence between the idea of god and the idea of a fairy or a Leprechaun??? Dawkins: The evidence of both is equally poor!
vrijdag 14 augustus 2015 om 19:31
quote:boebezoebe schreef op 14 augustus 2015 @ 19:09:
Maar ik ben dan ook niet zo relaxed en sociaal als de 91% die iedereen met open armen aan zijn tafel ontvangt. Dan maar niet Tijdens een drukke braderie ligt dat toch ietsjes anders dan op een normale doordeweekse dag,of de koopzondag.. Maar goed dat vind ik..
Maar ik ben dan ook niet zo relaxed en sociaal als de 91% die iedereen met open armen aan zijn tafel ontvangt. Dan maar niet Tijdens een drukke braderie ligt dat toch ietsjes anders dan op een normale doordeweekse dag,of de koopzondag.. Maar goed dat vind ik..
vrijdag 14 augustus 2015 om 19:42
quote:boebezoebe schreef op 14 augustus 2015 @ 19:09:
Maar ik ben dan ook niet zo relaxed en sociaal als de 91% die iedereen met open armen aan zijn tafel ontvangt. Dan maar niet
Ik zou ook niet staan te springen hoor. Ik zou vanwege de braderie misschien wat milder zijn, maar ze zouden zich dan niet zomaar met ons moeten gaan bemoeien, daar heb ik meestal geen trek in.
O, en wat voorbeeldfunctie betreft: ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om kinderen te laten zien hoe je iets weigert, en waarom. Mijn moeder leefde ons voor dat je als mens niet inschikkelijk genoeg kon zijn: als er ergens een grijze haar te bekennen was moesten we al opstaan, ik kan me eigenlijk amper uitjes herinneren waar we níet op schoot of op de grond zaten, of moesten staan, omdat andere mensen altijd belangrijker waren. En ons gesprekjes laten aanleunen met mensen waar we helemaal niet op zaten te wachten, omdat mijn moeder nooit de Vieze Mannen en Vrouwen van deze wereld gewoon eens wegstuurde of negeerde. Aan elke reis hield ze (en wij dus ook, want ze kwamen daarna steeds op bezoek) een paar van die kennissen over waar ze de hele reis plichtsgetrouw mee had gepraat omdat ze zwakbegaafd/eenzaam/anderszins - maar nooit intrinsiek leuk gezelschap - waren. Een en al opofferingsgezindheid.
Ik ben er in mijn latere leven zowat aan onderdoor gegaan, omdat ik het idee had dat andermans behoeften altijd belangrijker waren dan de mijne en ik niet belangrijk genoeg was om rekening mee te houden. Pas na mijn burnout ging er een lichtje branden en vroeg ik me af of er soms ook situaties waren waarin het wél geoorloofd was om gewoon op mijn strepen te gaan staan. Want ik ben er ook nog, en dit hier is toevallig mijn grens. Dat was het meest waardevolle wat ik tot nu toe heb geleerd.
Dus ja, had ik maar een moeder gehad die af en toe gezegd had 'Nou, sorry, maar ik zit hier lekker met zijn drietjes een ijsje te eten, ik weet zeker dat er over een paar minuten wel een tafeltje vrijkomt.' Het lijkt mij een goede les voor kinderen om te zien hoe je 'nee' zegt als je iets echt niet wilt. Gewoon, als aanvulling op het leren hoe je een ander helpt, dat je iets voor iemand over moet hebben en dat we deze aardkloot met zijn allen delen en je dus soms een stukkie moet opschuiven. Maar dat je niet per definitie je eigen wensen en behoeften hoeft te veronachtzamen, zeker als de schade bij de andere partij (wel een paar hele minuten wachten) niet enorm uit proportie is met hetgeen je zo iemand weigert.
En natuurlijk kunnen we erover discussiëren in welke omstandigheden het wel/niet gepast is om die plek af te staan. En dat zal per persoon verschillen, net zoals het per persoon verschilt of je er blij van wordt als een wildvreemde zich in je gesprek gaat zitten mengen (sterker nog, bij mij hangt dat zelfs af van de bui die ik heb).
Maar ik vind dat TO door sommigen wel erg hard wordt afgefakkeld.
Maar ik ben dan ook niet zo relaxed en sociaal als de 91% die iedereen met open armen aan zijn tafel ontvangt. Dan maar niet
Ik zou ook niet staan te springen hoor. Ik zou vanwege de braderie misschien wat milder zijn, maar ze zouden zich dan niet zomaar met ons moeten gaan bemoeien, daar heb ik meestal geen trek in.
O, en wat voorbeeldfunctie betreft: ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om kinderen te laten zien hoe je iets weigert, en waarom. Mijn moeder leefde ons voor dat je als mens niet inschikkelijk genoeg kon zijn: als er ergens een grijze haar te bekennen was moesten we al opstaan, ik kan me eigenlijk amper uitjes herinneren waar we níet op schoot of op de grond zaten, of moesten staan, omdat andere mensen altijd belangrijker waren. En ons gesprekjes laten aanleunen met mensen waar we helemaal niet op zaten te wachten, omdat mijn moeder nooit de Vieze Mannen en Vrouwen van deze wereld gewoon eens wegstuurde of negeerde. Aan elke reis hield ze (en wij dus ook, want ze kwamen daarna steeds op bezoek) een paar van die kennissen over waar ze de hele reis plichtsgetrouw mee had gepraat omdat ze zwakbegaafd/eenzaam/anderszins - maar nooit intrinsiek leuk gezelschap - waren. Een en al opofferingsgezindheid.
Ik ben er in mijn latere leven zowat aan onderdoor gegaan, omdat ik het idee had dat andermans behoeften altijd belangrijker waren dan de mijne en ik niet belangrijk genoeg was om rekening mee te houden. Pas na mijn burnout ging er een lichtje branden en vroeg ik me af of er soms ook situaties waren waarin het wél geoorloofd was om gewoon op mijn strepen te gaan staan. Want ik ben er ook nog, en dit hier is toevallig mijn grens. Dat was het meest waardevolle wat ik tot nu toe heb geleerd.
Dus ja, had ik maar een moeder gehad die af en toe gezegd had 'Nou, sorry, maar ik zit hier lekker met zijn drietjes een ijsje te eten, ik weet zeker dat er over een paar minuten wel een tafeltje vrijkomt.' Het lijkt mij een goede les voor kinderen om te zien hoe je 'nee' zegt als je iets echt niet wilt. Gewoon, als aanvulling op het leren hoe je een ander helpt, dat je iets voor iemand over moet hebben en dat we deze aardkloot met zijn allen delen en je dus soms een stukkie moet opschuiven. Maar dat je niet per definitie je eigen wensen en behoeften hoeft te veronachtzamen, zeker als de schade bij de andere partij (wel een paar hele minuten wachten) niet enorm uit proportie is met hetgeen je zo iemand weigert.
En natuurlijk kunnen we erover discussiëren in welke omstandigheden het wel/niet gepast is om die plek af te staan. En dat zal per persoon verschillen, net zoals het per persoon verschilt of je er blij van wordt als een wildvreemde zich in je gesprek gaat zitten mengen (sterker nog, bij mij hangt dat zelfs af van de bui die ik heb).
Maar ik vind dat TO door sommigen wel erg hard wordt afgefakkeld.
Real friends don't rub it in. They rub it out.
zaterdag 15 augustus 2015 om 10:30
quote:boebezoebe schreef op 14 augustus 2015 @ 19:09:
Maar ik ben dan ook niet zo relaxed en sociaal als de 91% die iedereen met open armen aan zijn tafel ontvangt. Dan maar niet
Niet altijd. Op een drukke braderie dan weer wel.
Veel dingen zijn gewoon afhankelijk van de omstandigheden. Ik reisde afgelopen week met de trein en zat in de stiltecoupe. Links en rechts een paar rustige gesprekjes, prima. Eén mevrouw echter voerde het hoogste woord en kwetterde tegen haar vriendin over huis, bouw, tuin en alles wat zo´n beetje verkeerd liep. En dan zo hard dat de hele coupe kon meeluisteren. Toen heb ik wel gezegd; Dit is een stiltecoupe. Commentaar; Dat staat nergens.
Jawel hoor, op elk raam. Daarna was het rustig.
In zo´n zelfde coupe heb ik wel eens een puzzel gemaakt waar ik niet uitkwam. Zaten we op een gegeven moment met z´n achten die puzzel te maken, het was heel gezellig. (Buiten die acht zat er niemand).
In een trein/op een terras waar plek zat is, zal niemand zomaar aanschuiven en zou iemand dat wel willen, zullen de meesten laten merken dat ze daar niet van gediend zijn. Echter, hier gaat het om een braderie. Die ijssalon heeft vast heel goede zaken gedaan die middag. Dan iemand aan je tafel weigeren vind ik inderdaad wel wat vreemd en dat vinden er duidelijk nog meer.
TO had voor zichzelf kunnen opkomen door bijvoorbeeld te zeggen; die stoel is nog vrij ja, neem maar mee. Daarmee had ze ook een punt gemaakt, maar wel op een iets charmantere manier.
Aan de andere kant; als je het antwoord niet wilt horen, moet je de vraag niet stellen. De mevrouw vraagt; mag ik erbij zitten? Tja, dan bestaat er een kans dat het niet mag.
Mijn antwoord, in deze omstandigheden (braderie), zou geweest zijn; prima, op voorwaarde dat je niet rookt.
Een niet-roker zal daar zijn schouders over ophalen, een roker zal dat waarschijnlijk maar een kut-opmerking vinden. Maar dat is dan maar zo.
Ik zou daar dan alleen geen topic over openen .
Maar ik ben dan ook niet zo relaxed en sociaal als de 91% die iedereen met open armen aan zijn tafel ontvangt. Dan maar niet
Niet altijd. Op een drukke braderie dan weer wel.
Veel dingen zijn gewoon afhankelijk van de omstandigheden. Ik reisde afgelopen week met de trein en zat in de stiltecoupe. Links en rechts een paar rustige gesprekjes, prima. Eén mevrouw echter voerde het hoogste woord en kwetterde tegen haar vriendin over huis, bouw, tuin en alles wat zo´n beetje verkeerd liep. En dan zo hard dat de hele coupe kon meeluisteren. Toen heb ik wel gezegd; Dit is een stiltecoupe. Commentaar; Dat staat nergens.
Jawel hoor, op elk raam. Daarna was het rustig.
In zo´n zelfde coupe heb ik wel eens een puzzel gemaakt waar ik niet uitkwam. Zaten we op een gegeven moment met z´n achten die puzzel te maken, het was heel gezellig. (Buiten die acht zat er niemand).
In een trein/op een terras waar plek zat is, zal niemand zomaar aanschuiven en zou iemand dat wel willen, zullen de meesten laten merken dat ze daar niet van gediend zijn. Echter, hier gaat het om een braderie. Die ijssalon heeft vast heel goede zaken gedaan die middag. Dan iemand aan je tafel weigeren vind ik inderdaad wel wat vreemd en dat vinden er duidelijk nog meer.
TO had voor zichzelf kunnen opkomen door bijvoorbeeld te zeggen; die stoel is nog vrij ja, neem maar mee. Daarmee had ze ook een punt gemaakt, maar wel op een iets charmantere manier.
Aan de andere kant; als je het antwoord niet wilt horen, moet je de vraag niet stellen. De mevrouw vraagt; mag ik erbij zitten? Tja, dan bestaat er een kans dat het niet mag.
Mijn antwoord, in deze omstandigheden (braderie), zou geweest zijn; prima, op voorwaarde dat je niet rookt.
Een niet-roker zal daar zijn schouders over ophalen, een roker zal dat waarschijnlijk maar een kut-opmerking vinden. Maar dat is dan maar zo.
Ik zou daar dan alleen geen topic over openen .
zaterdag 15 augustus 2015 om 10:39
quote:pearle schreef op 15 augustus 2015 @ 09:42:
Hoe is het TO, al over de schok van contact hebben met een onbekende heen? Ja, laten we lekker gaan schamperen over TO en ons een beter mens voelen of zo. Wat een aanstellerij om zo achter haar aan te gaan op haar eigen topic.
Hoe is het TO, al over de schok van contact hebben met een onbekende heen? Ja, laten we lekker gaan schamperen over TO en ons een beter mens voelen of zo. Wat een aanstellerij om zo achter haar aan te gaan op haar eigen topic.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
