Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
maandag 13 augustus 2007 om 08:58
Mij werd van de week gevraagd: Wat is jouw toegevoegde waarde (en daarvoor nog even: dit vraag ik altijd aan mijn medewerkers en als ze daar geen goed antwoord op kunnen geven weet ik al genoeg --> lekker druk erop leggen dus). Nou... Toen had hij het toch wel zo ontzettend verbruid!!!!
Dus ik zat een beetje voor me uit te mokken met twee afwisselende gedachtes in mijn hoofd: Of ik loop nu gewoon de cursus uit, of ik krijg zo een ongelooflijk hysterische bui. Gelukkig heb ik de cursus nog uit kunnen zitten met een donderwolk boven m'n hoofd....
Ik krijg ook al ruim twee weken helemaal niets meer uit mijn handen... Zit een beetje wezenloos voor me uit te staren, niets te doen... Leef in een roes. Kan me nauwelijks herinneren wat ik een paar dagen eerder heb gedaan. Dagen gaan langzaam voorbij en ineens is er weer een week voorbij.
Dat is mijn overall mood. Met af en toe uitschieters naar heel opgewekt en vrolijk, om vervolgens ineens om te slaan naar 'the bitch from hell', ruzie zoeken, kinderachtig dingen weigeren om het weigeren (want het kost helemaal geen moeite om het even te doen)
En dan is er weer de zoveelste dag dat je (na een nacht vol dromen) opstaat en al gelijk weet dat de dag 'fout' is. Ik zit nu dus alweer te wachten tot het 5 uur is zodat ik naar huis kan...
Dus ik zat een beetje voor me uit te mokken met twee afwisselende gedachtes in mijn hoofd: Of ik loop nu gewoon de cursus uit, of ik krijg zo een ongelooflijk hysterische bui. Gelukkig heb ik de cursus nog uit kunnen zitten met een donderwolk boven m'n hoofd....
Ik krijg ook al ruim twee weken helemaal niets meer uit mijn handen... Zit een beetje wezenloos voor me uit te staren, niets te doen... Leef in een roes. Kan me nauwelijks herinneren wat ik een paar dagen eerder heb gedaan. Dagen gaan langzaam voorbij en ineens is er weer een week voorbij.
Dat is mijn overall mood. Met af en toe uitschieters naar heel opgewekt en vrolijk, om vervolgens ineens om te slaan naar 'the bitch from hell', ruzie zoeken, kinderachtig dingen weigeren om het weigeren (want het kost helemaal geen moeite om het even te doen)
En dan is er weer de zoveelste dag dat je (na een nacht vol dromen) opstaat en al gelijk weet dat de dag 'fout' is. Ik zit nu dus alweer te wachten tot het 5 uur is zodat ik naar huis kan...
woensdag 15 augustus 2007 om 20:10
Ik kon het topic niet meer vinden, zijn we zomaar ineens verhozen.
Vandaag de hele dag gewerkt. Op de plek waar ik voor geleerd heb, doktersassistente. Omdat ik dti al heel lang niet gedaan heb heb ik vannacht amper een oog dichtgedaan. Lag de hele tijd te denken dat de wekker wel zo zou gaan. Alsnog in slaap gevallen, maar op tijd eruit, gelukkig.
En ondanks de eerste zenuwen, nieuw computerprogramma, niet alles en iedereen in de praktijk kennen, was het een prima dag. Heb direct even een recept voor zoon zijn huid voorgeschreven en vanaf mijn werkplek mijn zorgvraagster gebeld om te wekken en een paar belangrijke telefoontjes te laten plegen. (Dochter is nog even gaan kijken of ze nog ergens mee kon helpen en heeft daarmee mij vervangen)
Uiteindelijk heb ik niet al te veel hoeven vragen en kon doodmoe, maar tevreden met complimenten naar huis. Morgen en nog een aantal dagen de komende weken mag ik weer.
Het is echt heel leuk, maar goh zo vermoeiend om de hele dag je verstand erbij te houden. Ik voel me compleet versleten, kan weinig van mijn nu extra drukke kids hebben en duik straks op tijd in bed. Dochter is geweldig, die heeft eten voor het hele gezin gemaakt, gewassen, afwas gedaan en op de kids gepast.
Die gaat binnenkort iets leuks van me krijgen. Eigenlijk is ze haar gewicht in goud waard, maar hee zo rijk ben ik nu ook weer niet.
Vandaag de hele dag gewerkt. Op de plek waar ik voor geleerd heb, doktersassistente. Omdat ik dti al heel lang niet gedaan heb heb ik vannacht amper een oog dichtgedaan. Lag de hele tijd te denken dat de wekker wel zo zou gaan. Alsnog in slaap gevallen, maar op tijd eruit, gelukkig.
En ondanks de eerste zenuwen, nieuw computerprogramma, niet alles en iedereen in de praktijk kennen, was het een prima dag. Heb direct even een recept voor zoon zijn huid voorgeschreven en vanaf mijn werkplek mijn zorgvraagster gebeld om te wekken en een paar belangrijke telefoontjes te laten plegen. (Dochter is nog even gaan kijken of ze nog ergens mee kon helpen en heeft daarmee mij vervangen)
Uiteindelijk heb ik niet al te veel hoeven vragen en kon doodmoe, maar tevreden met complimenten naar huis. Morgen en nog een aantal dagen de komende weken mag ik weer.
Het is echt heel leuk, maar goh zo vermoeiend om de hele dag je verstand erbij te houden. Ik voel me compleet versleten, kan weinig van mijn nu extra drukke kids hebben en duik straks op tijd in bed. Dochter is geweldig, die heeft eten voor het hele gezin gemaakt, gewassen, afwas gedaan en op de kids gepast.
Die gaat binnenkort iets leuks van me krijgen. Eigenlijk is ze haar gewicht in goud waard, maar hee zo rijk ben ik nu ook weer niet.
maandag 20 augustus 2007 om 14:05
hallo allemaal
ik zeg heel eerlijk,het is teveel om terug te lezen
maar ook ik ben een adhdér:)
was 18 toen ik voor de diagnose wou gaan,ouder verklaarden me voor gek,huisarts lachte me uit,ik was gewoon zo
toen leerde ik chris kennen,3 jaar geleden,en ik had nog steeds het gevoel dat ik adhd zou kunnen hebben,en gelukkig steunde hij me wel!
ik was 24 toen k de diagnose kreeg!
maar vlak na de diagnose kwam alles naar boven,mede door de rust van de medicatie,
kreeg depressieve klachten,sociale fobie ontwikkeld,en die werd ook erger,ging niet meer naar buiten,alleen als het echt moest!
was toen nog bij het riagg,en die hebben fouten gemaak!
zat toen al in de zw(ben verpleegkundige)en ze wilden dat ik startte met anti-depressiva,net zoals de arbo-arts...
uiteindelijk overstag gegaan,en ging van kwaad tot erger
ben uiteindelijk overgestapt naar het ggz,en die dachten hetzelfde als ik,ik had mijn adhd niet geaccepteerd!!!
ben van het ene moment op het ander gestopt met de anti depressiva,wat eigenlijk niet zomaar mag,kan,beter 3 weken rot ziek en ellendig voelen,als maanden afbouwen,en ja het was een hel!
ik heb dus nu mijn adhd geaccepteerd,ruim 1,5 jaar
leuke baan,
maar wat me wel pijn blijft doen,is als mensen zeggen,ik heb ook adhd (zijn ze eens wat drukker)of dat het a-sociale mensen zijn,onaangepast gedrag vertonen
of idd,het is n mode verschijnsel!
of dat we junks zijn,omdat we ritalin slikken,hoor en lees ik regelmatig...
de mensen weten vaak niet wat het is,en wat het inhoudt
nooit rust in je hoofd,alles vergeten,terwijl je het niet express doet!wat velen denken
zo'n dingen blijven toch wel kwetsend,maar weet ook dat ze vaak niet beter weten
en ja,ik ben ook vaak niet gemakkelijk,maar wie wel??
ik zal me ook nooit verschuilen achter mijn adhd,als ik een fout maak,of eens ruzie(nou ja,ruzie)heb met chris,
ik ben ik,en heb adhd,maar ik doe de dingen,en niet de adhd!
ik heb nu medicatie,en dat gaat goed,ok,ben wat minder spontaan,impulsief,maar weegt dat op tegen de voordelen?zoals,niet van hak op tak gaan,zodat mensen je aankijken alof je gek bent,rust in hoofd,werk naar behoren doen
goed kunnnen slapen,zonder dat 1000 gedachten door hoofd springen,ook als ik moe was,gebeurde dat!
nee ik ben blij met mijn medicatie,en ook met de adhd,:)
veel succes gewenst voor degene die voor een diagnose gaan!
en ben je ervan overtuigd dat je het zou kunnen hebben,en je wordt niet gesteund?ga voor een diagnose,dan weet je het zeker,kan je een hoop ellende en stress besparen!
liefs,ellen
ik zeg heel eerlijk,het is teveel om terug te lezen
maar ook ik ben een adhdér:)
was 18 toen ik voor de diagnose wou gaan,ouder verklaarden me voor gek,huisarts lachte me uit,ik was gewoon zo
toen leerde ik chris kennen,3 jaar geleden,en ik had nog steeds het gevoel dat ik adhd zou kunnen hebben,en gelukkig steunde hij me wel!
ik was 24 toen k de diagnose kreeg!
maar vlak na de diagnose kwam alles naar boven,mede door de rust van de medicatie,
kreeg depressieve klachten,sociale fobie ontwikkeld,en die werd ook erger,ging niet meer naar buiten,alleen als het echt moest!
was toen nog bij het riagg,en die hebben fouten gemaak!
zat toen al in de zw(ben verpleegkundige)en ze wilden dat ik startte met anti-depressiva,net zoals de arbo-arts...
uiteindelijk overstag gegaan,en ging van kwaad tot erger
ben uiteindelijk overgestapt naar het ggz,en die dachten hetzelfde als ik,ik had mijn adhd niet geaccepteerd!!!
ben van het ene moment op het ander gestopt met de anti depressiva,wat eigenlijk niet zomaar mag,kan,beter 3 weken rot ziek en ellendig voelen,als maanden afbouwen,en ja het was een hel!
ik heb dus nu mijn adhd geaccepteerd,ruim 1,5 jaar
leuke baan,
maar wat me wel pijn blijft doen,is als mensen zeggen,ik heb ook adhd (zijn ze eens wat drukker)of dat het a-sociale mensen zijn,onaangepast gedrag vertonen
of idd,het is n mode verschijnsel!
of dat we junks zijn,omdat we ritalin slikken,hoor en lees ik regelmatig...
de mensen weten vaak niet wat het is,en wat het inhoudt
nooit rust in je hoofd,alles vergeten,terwijl je het niet express doet!wat velen denken
zo'n dingen blijven toch wel kwetsend,maar weet ook dat ze vaak niet beter weten
en ja,ik ben ook vaak niet gemakkelijk,maar wie wel??
ik zal me ook nooit verschuilen achter mijn adhd,als ik een fout maak,of eens ruzie(nou ja,ruzie)heb met chris,
ik ben ik,en heb adhd,maar ik doe de dingen,en niet de adhd!
ik heb nu medicatie,en dat gaat goed,ok,ben wat minder spontaan,impulsief,maar weegt dat op tegen de voordelen?zoals,niet van hak op tak gaan,zodat mensen je aankijken alof je gek bent,rust in hoofd,werk naar behoren doen
goed kunnnen slapen,zonder dat 1000 gedachten door hoofd springen,ook als ik moe was,gebeurde dat!
nee ik ben blij met mijn medicatie,en ook met de adhd,:)
veel succes gewenst voor degene die voor een diagnose gaan!
en ben je ervan overtuigd dat je het zou kunnen hebben,en je wordt niet gesteund?ga voor een diagnose,dan weet je het zeker,kan je een hoop ellende en stress besparen!
liefs,ellen
zondag 26 augustus 2007 om 01:04
Biebel, ik ben ook stiknieuwsgierig. Hopenlijk is het je niet tegengevallen bij de psych.
Ik heb van de afgelopen twee weken gewerkt. Goh, wat viel dat de eerste dag tegen. Telefoon, pc, plus mensen aan je balie. Ontzettend intensief, ontzettend geconcentreerd werken. Maar het ging me boven verwachting goed af. En ondanks dat ik elke dag gesloopt thuis kwam voelde ik me wel heel voldaan. Komende week nog één zo'n dag...en ik vind het nu al jammer dat het bij invallen blijft. Dit zou ik toch wel graag een aantal dagen per week blijven doen.
Ik wacht even de uitslag van Psyq af en laat daar vanaf hangen of ik direct al ga zoeken naar een baan in die branche. Het zou niet slim zijn dat nu te doen en straks steeds weg te moeten voor verder onderzoek, therapie of weet ik wat. Als alles meevalt ga ik er wel helemaal voor.Al weet ik, doordat ik deze invalbaan gehad heb, wel dat een dag of drie wel mijn max. is voorlopig. Het is namelijk wel zo leuk als mijn gezin ook nog iets aan me heeft als ik thuis ben.
Ik heb van de afgelopen twee weken gewerkt. Goh, wat viel dat de eerste dag tegen. Telefoon, pc, plus mensen aan je balie. Ontzettend intensief, ontzettend geconcentreerd werken. Maar het ging me boven verwachting goed af. En ondanks dat ik elke dag gesloopt thuis kwam voelde ik me wel heel voldaan. Komende week nog één zo'n dag...en ik vind het nu al jammer dat het bij invallen blijft. Dit zou ik toch wel graag een aantal dagen per week blijven doen.
Ik wacht even de uitslag van Psyq af en laat daar vanaf hangen of ik direct al ga zoeken naar een baan in die branche. Het zou niet slim zijn dat nu te doen en straks steeds weg te moeten voor verder onderzoek, therapie of weet ik wat. Als alles meevalt ga ik er wel helemaal voor.Al weet ik, doordat ik deze invalbaan gehad heb, wel dat een dag of drie wel mijn max. is voorlopig. Het is namelijk wel zo leuk als mijn gezin ook nog iets aan me heeft als ik thuis ben.
maandag 27 augustus 2007 om 08:43
Hey Lolotte, wat leuk!!! Ik had dat ook met mijn nieuwe baan. Was er helemaal weg van, maar zo vermoeiend. Alleen na een tijdje verval ik toch weer in mijn 'slechte' werkgedrag... En dat wil ik helemaal niet, want het is echt een topbaan! Dus misschien wel verstandig om even wat zaken af te wachten ja.
Vrijdag:
Was eigenlijk heel gezellig. Ze stelde me wat algemene vragen... En uiteindelijk ben ik zo'n 95% van de tijd aan het woord geweest. Haha, heb echt lopen ratelen als een op hol geslagen trein, en nog steeds het gevoel dat ik niet genoeg gezegd heb.
Vervolgens kreeg ik 4 testen mee (de ADHD test krijg ik nog, die waren op) die ik in de wachtruimte heb zitten maken. Dus ik kwam om 2 uur binnen en ging om 20 voor 5 weg.
Nu op 3 september weer om te kijken naar de uitslagen (voor zover ze die dan verwerkt heeft) en dan gaat ze me allemaal vragen stellen voor verduidelijking etc.
Voelde me na afloop erg neutraal... voelde eigenlijk niet zo heel veel... Zat op de fiets een beetje om me heen te kijken, beetje in gedachten zonder echt iets te denken... Weer eens wat anders dus dan vrolijk genietend van het weer op het ene moment om vervolgens door een kleine gebeurtenis ineens zowat met tranen in de ogen te staan (om vervolgens weer lekker door te genieten van het weer)
Dus eigenlijk is het me tot nu toe wel goed bevallen. Scheelt natuurlijk ook wel als het een beetje klikt met zo'n persoon...
Nu alleen kijken of ik mijn verzekering wat op kan schroeven om die kosten wat te kunnen drukken...
Vrijdag:
Was eigenlijk heel gezellig. Ze stelde me wat algemene vragen... En uiteindelijk ben ik zo'n 95% van de tijd aan het woord geweest. Haha, heb echt lopen ratelen als een op hol geslagen trein, en nog steeds het gevoel dat ik niet genoeg gezegd heb.
Vervolgens kreeg ik 4 testen mee (de ADHD test krijg ik nog, die waren op) die ik in de wachtruimte heb zitten maken. Dus ik kwam om 2 uur binnen en ging om 20 voor 5 weg.
Nu op 3 september weer om te kijken naar de uitslagen (voor zover ze die dan verwerkt heeft) en dan gaat ze me allemaal vragen stellen voor verduidelijking etc.
Voelde me na afloop erg neutraal... voelde eigenlijk niet zo heel veel... Zat op de fiets een beetje om me heen te kijken, beetje in gedachten zonder echt iets te denken... Weer eens wat anders dus dan vrolijk genietend van het weer op het ene moment om vervolgens door een kleine gebeurtenis ineens zowat met tranen in de ogen te staan (om vervolgens weer lekker door te genieten van het weer)
Dus eigenlijk is het me tot nu toe wel goed bevallen. Scheelt natuurlijk ook wel als het een beetje klikt met zo'n persoon...
Nu alleen kijken of ik mijn verzekering wat op kan schroeven om die kosten wat te kunnen drukken...
zaterdag 1 september 2007 om 01:02
Bij jou is het toch weer net iets anders dan bij mij gegaan. Ik kreeg juist allerlei formulieren thuis en de verwerking ging tijdens het gesprek dat ik daar had. Zoveel het woord als dat jij had was hierdoor niet mogelijk. Maar mezelf kennende had ik ook heel wat afgerateld.
Die matheid, neutraal gevoel, herken ik wel. Je hebt gewoon zoveel gegeven dat de batterij even leeg is. Mijn blik gaat dan ook vaak op oneindig, of zoals mijn vriendin zegt op screensaven.
Gelukkig maar dat het klikte met de persoon met wie je te doen had. Dan ben je sneller jezelf en dan krijgen ze een goed beeld van je.
Een baan lijkt me heerlijk. Maar inderdaad, veel lijkt heerlijk en dan versloffen omdat het nieuwe, leuke, er weer af lijkt te zijn. Typisch trekje toch?!
Ik heb gisterochtend weer een gesprek met mijn vriendin gehad. Die blijft er op hameren dat het ook best iets anders kan zijn, of iets ernaast. Maar ja, alles wat ze dan van me benoemd kom je weer in hetzelfde lijstje tegen. Ik hou in principe wel alle opties open. Maar ja, dan ben ik vorige week weer op een familieverjaardag, heel het spul van mijn kant bij elkaar. Zie ik toch wel heel veel trekjes die ik bij zoon(s) terug zie.
Over zoons gesproken; ik was maar steeds aan het bellen om een afspraak voor jongste te regelen. Elke keer werd gezegd dat mevrouw X bezig was en dat er via interne mail verzocht werd me terug te bellen. Nu zat ik vorige week op mijn invalwerk en de dokter voor wie ik werk zei me eens als doktersassistente te bellen. Zo gezegd zo gedaan. Resultaat was dat ik binnen een half uur op mijn mobiel werd gebeld. Helaas niet voor een afspraak, want ik zou eerst mijn verwijzing moeten opsturen of langsbrengen.
In al die telefoontjes die ik als mezelf gebeld had is mij dit niet aangegeven en ik ben zelfs met andere zoon daar geweest en heb het daar aan de balie besproken. Zit ik potdomme zes weken voor niets te bellen en me op te vreten. Dat gaat mevrouw X natuurlijk wel van mij horen zodra er nu eindelijk, ja de verwijzing is op de bus, een afspraak is.
Die matheid, neutraal gevoel, herken ik wel. Je hebt gewoon zoveel gegeven dat de batterij even leeg is. Mijn blik gaat dan ook vaak op oneindig, of zoals mijn vriendin zegt op screensaven.
Gelukkig maar dat het klikte met de persoon met wie je te doen had. Dan ben je sneller jezelf en dan krijgen ze een goed beeld van je.
Een baan lijkt me heerlijk. Maar inderdaad, veel lijkt heerlijk en dan versloffen omdat het nieuwe, leuke, er weer af lijkt te zijn. Typisch trekje toch?!
Ik heb gisterochtend weer een gesprek met mijn vriendin gehad. Die blijft er op hameren dat het ook best iets anders kan zijn, of iets ernaast. Maar ja, alles wat ze dan van me benoemd kom je weer in hetzelfde lijstje tegen. Ik hou in principe wel alle opties open. Maar ja, dan ben ik vorige week weer op een familieverjaardag, heel het spul van mijn kant bij elkaar. Zie ik toch wel heel veel trekjes die ik bij zoon(s) terug zie.
Over zoons gesproken; ik was maar steeds aan het bellen om een afspraak voor jongste te regelen. Elke keer werd gezegd dat mevrouw X bezig was en dat er via interne mail verzocht werd me terug te bellen. Nu zat ik vorige week op mijn invalwerk en de dokter voor wie ik werk zei me eens als doktersassistente te bellen. Zo gezegd zo gedaan. Resultaat was dat ik binnen een half uur op mijn mobiel werd gebeld. Helaas niet voor een afspraak, want ik zou eerst mijn verwijzing moeten opsturen of langsbrengen.
In al die telefoontjes die ik als mezelf gebeld had is mij dit niet aangegeven en ik ben zelfs met andere zoon daar geweest en heb het daar aan de balie besproken. Zit ik potdomme zes weken voor niets te bellen en me op te vreten. Dat gaat mevrouw X natuurlijk wel van mij horen zodra er nu eindelijk, ja de verwijzing is op de bus, een afspraak is.
maandag 3 september 2007 om 00:49
maandag 3 september 2007 om 00:49
dinsdag 4 september 2007 om 23:13
Hypertje, ik had die verwijzing wel. Die heb ik direct toen ik de uitslag van het HCO (die zowel voor mij als voor school een behoorlijke schok was) kreeg bij de dokter gehaald. Daar lag het probleem dus helemaal niet. Normaal ben ik gewend die bij de eerste afspraak mee te nemen. Maar nu moest die dus ineens van te voren opgestuurd worden vóór er ook maar sprake is van een datum wanneer zoon kan komen.
Met die manier ben ik het helemaal niet eens. Zo kon ik die verwijzing sturen en misschien nog eens maanden moeten afwachten, intussen kan (kon) ik dan ook nergens eventueel een afspraak zien te regelen want zij hebben de verwijzing in huis.
En deze manier van werken hebben ze daar dus nooit gehanteerd en daarom vermoed ik dat dit een smoes is om hun eigen miskleun van het niet nakomen van hun beloftes te verdoezelen.
Inmiddels is ook school op de hoogte en als ik lang moet wachten gaan zij ook nog eens druk op de ketel zetten. Het is namelijk echt niet leuk meer met zoon, er moet iets gebeuren. hij is ontzaglijk druk, maakt continue geluid, heeft daar bovenop een zenuwkuch en nog een geluidje dat ik nog niet eerder gehoord heb, heeft (voor het eerst) angsten, woede aanvallen en ga zo maar door.
Aangezien ik heel wat heb doorstaan voor ik andere zoon ook maar aangemeld kreeg om getest te worden word ik van dit soort "grappen" erg wrevelig. Zeker omdat ik 100% zeker weet dat mij dit niet verteld is in alle telefoontjes, het aan de balie staan etc.
Met deze zoon, met deze groeiende problematiek, is lang afwachten echt niet aan te bevelen. Niet voor zoon, want die heeft er zelf last van en niet voor de rest van het gezin omdat zijn gedrag enorme spanning oplevert.Zoon moest volgens de verwijzing binnen een week tot vier weken gezien worden, inmiddels zijn we zeven weken verder.
Met die manier ben ik het helemaal niet eens. Zo kon ik die verwijzing sturen en misschien nog eens maanden moeten afwachten, intussen kan (kon) ik dan ook nergens eventueel een afspraak zien te regelen want zij hebben de verwijzing in huis.
En deze manier van werken hebben ze daar dus nooit gehanteerd en daarom vermoed ik dat dit een smoes is om hun eigen miskleun van het niet nakomen van hun beloftes te verdoezelen.
Inmiddels is ook school op de hoogte en als ik lang moet wachten gaan zij ook nog eens druk op de ketel zetten. Het is namelijk echt niet leuk meer met zoon, er moet iets gebeuren. hij is ontzaglijk druk, maakt continue geluid, heeft daar bovenop een zenuwkuch en nog een geluidje dat ik nog niet eerder gehoord heb, heeft (voor het eerst) angsten, woede aanvallen en ga zo maar door.
Aangezien ik heel wat heb doorstaan voor ik andere zoon ook maar aangemeld kreeg om getest te worden word ik van dit soort "grappen" erg wrevelig. Zeker omdat ik 100% zeker weet dat mij dit niet verteld is in alle telefoontjes, het aan de balie staan etc.
Met deze zoon, met deze groeiende problematiek, is lang afwachten echt niet aan te bevelen. Niet voor zoon, want die heeft er zelf last van en niet voor de rest van het gezin omdat zijn gedrag enorme spanning oplevert.Zoon moest volgens de verwijzing binnen een week tot vier weken gezien worden, inmiddels zijn we zeven weken verder.
woensdag 5 september 2007 om 21:53
Fuckadoodledoo, was ik de laatste weken zo druk met van alles en nog wat..incl. het van me af schuiven dat morgen DE dag is, dat het nu pas in volle kracht op me afkomt. Alles rond scholen, werk enzo is geregeld, de rust kan weerkeren en hup de wereld staat voor me op de kop. Ik wil hier eigenlijk van me af schrijven, maar ik kan mij niet concentreren op de woorden die ik kwijt wil.
Man kan morgen niet mee, dus ga ik alleen. Dochter heeft gezegd dat ik direct moet sms'en als ik de uitslag heb.
Vanochtend met mijn vriendin er wel grappen over zitten maken. Zo van "mevrouw we hebben dit, dat, zus en zo bij u vast kunnen, maar adhd..nee dat niet". Zo geschreven slaat het nergens op maar vanochtend was het hilarisch.
Ik merk dat ik er niet helderder van ge schrijven. Dan maar gewoon stoppen en morgen zodra ik de kans heb op de pc te komen de uitslag eruit knallen.
Man kan morgen niet mee, dus ga ik alleen. Dochter heeft gezegd dat ik direct moet sms'en als ik de uitslag heb.
Vanochtend met mijn vriendin er wel grappen over zitten maken. Zo van "mevrouw we hebben dit, dat, zus en zo bij u vast kunnen, maar adhd..nee dat niet". Zo geschreven slaat het nergens op maar vanochtend was het hilarisch.
Ik merk dat ik er niet helderder van ge schrijven. Dan maar gewoon stoppen en morgen zodra ik de kans heb op de pc te komen de uitslag eruit knallen.
donderdag 6 september 2007 om 11:33
Lolotte: Succes vandaag!!!!!
Mijn psycholoog heeft nog niet alle testen afgenomen (ADHD) en geanalyseerd. Maar afgelopen week kwamen er alvast drie zaken heel duidelijk uit: Moeheid, depressie en laag zelfbeeld.
Ga nu over anderhalve week weer en toch maar eens kijken of ze dan die ADHD testen heeft.
Gisteren de verwijsbrief van de dokter ontvangen, dus kan eindelijk eens kijken naar een upgrade van mijn verzekering.
Mijn psycholoog heeft nog niet alle testen afgenomen (ADHD) en geanalyseerd. Maar afgelopen week kwamen er alvast drie zaken heel duidelijk uit: Moeheid, depressie en laag zelfbeeld.
Ga nu over anderhalve week weer en toch maar eens kijken of ze dan die ADHD testen heeft.
Gisteren de verwijsbrief van de dokter ontvangen, dus kan eindelijk eens kijken naar een upgrade van mijn verzekering.
donderdag 6 september 2007 om 18:41
Vanochtend van de zenuwen ruim een half uur te vroeg aanwezig. En het gesprek was kort, afstandelijk en bovenal zakelijk. Alsof het niet over gevoelens ging. Die vrouw was eigenlijk alleen bezig de uitslagen en de daarbij behorende behandeling uit te leggen.
Het komt er op neer dat ik ADHD heb en wel het gecombineerde type, hyperactief en impulsief. (Gut, waarom sta ik hier nu niet van te kijken. )
Daarnaast een gegeneraliseerde angststoornis. Heb ik een aanleg voor recidiverende depressies en ben afhankelijk van nicotine en caffeïne.
Voor de adhd ga ik medicatie krijgen. Yes, rust in mijn kop. En dan ga ik nog 2x per maand in therapie. Maar wat die precies gaat inhouden weet ik nog niet. Mij werd aangeraden een PGB aan te vragen vanwege de thuissituatie.
Voorlopig ben ik dus onder de pannen. Ben er een beetje wiebelig van, blij omdat puzzelstukjes op hun plaats vallen en bang voor alles wat nu weer op mij af gaat komen.
Oh, achteraf ging die mevrouw nog een aantal links voor me opschrijven om in contact te komen met lotgenoten. heb ik natuurlijk helemaal nog niet zelf uitgevonden, internet is ook zo nieuw en onbekend. \\:-)//
Vanmiddag lag, eindelijk, de uitnodiging voor jongste in de bus. Oh, er werd ook aangeraden om dochter te laten testen. Joepie, straks heel het gezin ADHD. Euh, beetje het gevoel gefaald te hebben. Maar dat gevoel werd ondergeschoffeld door mijn vriendin. Ik heb namelijk, ondanks dat ze hun makke hebben ontzettend sociale en leuke kinderen. Ondanks alles heb ik 'em dat dus wel geflikt.
Mijn hoofd is warrig en moe. Niet alleen doordat dit wel een heel spannende dag was, maar ook omdat ik gister *#%$^^@ voor de zoveelste keer mijn nek dusdanig bezeerd heb dat mijn halsbrace noodzakelijk is. Ik ben ook nog eens whiplashpatiënt en de struikelpartij gister heeft er weer een flinke aanslag opgepleegd.
Biebje, ik hoop dat je snel alle uitslagen hebt. Lief dat je even een woordje voor me hebt achtergelaten.Wij zullen hier waarschijnlijk ook de ziektenkostenverzekering gaan aanpassen. Voor puberzoon zou het fijn zijn om concerta te gaan gebruiken en dat vergoed de onze nu niet. Met alle toestanden hier zou je haast gezinskorting vragen.
Het komt er op neer dat ik ADHD heb en wel het gecombineerde type, hyperactief en impulsief. (Gut, waarom sta ik hier nu niet van te kijken. )
Daarnaast een gegeneraliseerde angststoornis. Heb ik een aanleg voor recidiverende depressies en ben afhankelijk van nicotine en caffeïne.
Voor de adhd ga ik medicatie krijgen. Yes, rust in mijn kop. En dan ga ik nog 2x per maand in therapie. Maar wat die precies gaat inhouden weet ik nog niet. Mij werd aangeraden een PGB aan te vragen vanwege de thuissituatie.
Voorlopig ben ik dus onder de pannen. Ben er een beetje wiebelig van, blij omdat puzzelstukjes op hun plaats vallen en bang voor alles wat nu weer op mij af gaat komen.
Oh, achteraf ging die mevrouw nog een aantal links voor me opschrijven om in contact te komen met lotgenoten. heb ik natuurlijk helemaal nog niet zelf uitgevonden, internet is ook zo nieuw en onbekend. \\:-)//
Vanmiddag lag, eindelijk, de uitnodiging voor jongste in de bus. Oh, er werd ook aangeraden om dochter te laten testen. Joepie, straks heel het gezin ADHD. Euh, beetje het gevoel gefaald te hebben. Maar dat gevoel werd ondergeschoffeld door mijn vriendin. Ik heb namelijk, ondanks dat ze hun makke hebben ontzettend sociale en leuke kinderen. Ondanks alles heb ik 'em dat dus wel geflikt.
Mijn hoofd is warrig en moe. Niet alleen doordat dit wel een heel spannende dag was, maar ook omdat ik gister *#%$^^@ voor de zoveelste keer mijn nek dusdanig bezeerd heb dat mijn halsbrace noodzakelijk is. Ik ben ook nog eens whiplashpatiënt en de struikelpartij gister heeft er weer een flinke aanslag opgepleegd.
Biebje, ik hoop dat je snel alle uitslagen hebt. Lief dat je even een woordje voor me hebt achtergelaten.Wij zullen hier waarschijnlijk ook de ziektenkostenverzekering gaan aanpassen. Voor puberzoon zou het fijn zijn om concerta te gaan gebruiken en dat vergoed de onze nu niet. Met alle toestanden hier zou je haast gezinskorting vragen.
zaterdag 8 september 2007 om 11:43
hallo
fijn dat eindelijk de uitslag binnen is!!
het lijkt wel alsof ik het heb geschreven
gegeneraliseerde angststoornis,adhd type...
rust in hoofd
als je je ziektekostenverzekering gaat aanpassen(ook gedaan)
zilveren kruis vergoedt concerta,en nog meer...
wel 4 sterren,duurste pakket,
alleen werkte concerta niet de tijd wat het zou moeten werken,maar dat is niet bij iederee zo..
veel succes en sterkte!!
fijn dat eindelijk de uitslag binnen is!!
het lijkt wel alsof ik het heb geschreven
gegeneraliseerde angststoornis,adhd type...
rust in hoofd
als je je ziektekostenverzekering gaat aanpassen(ook gedaan)
zilveren kruis vergoedt concerta,en nog meer...
wel 4 sterren,duurste pakket,
alleen werkte concerta niet de tijd wat het zou moeten werken,maar dat is niet bij iederee zo..
veel succes en sterkte!!
maandag 10 september 2007 om 16:08
Onder het kopje: Nerveuze energie
Afgelopen vrijdag mijn vingernagels er helemaal afgeknaagd (inclusief loszittende velletjes etc.) tijdens een cursus...
(ik zit echt overal aan te peuteren. Als het niet helemaal glad is wordt er net zo lang gepield en gepeuterd tot het los komt, meestal tot bloedens toe, autsj!)
Afgelopen vrijdag mijn vingernagels er helemaal afgeknaagd (inclusief loszittende velletjes etc.) tijdens een cursus...
(ik zit echt overal aan te peuteren. Als het niet helemaal glad is wordt er net zo lang gepield en gepeuterd tot het los komt, meestal tot bloedens toe, autsj!)
maandag 10 september 2007 om 16:13
hoi geen123,
ik hoop dat onze topics blijft lopen.ondanks dat blijfgewoonbianca een nieuw topic heeft geopent over autisme.en die dus nu ook in de top10 staat.
ik wil even zeggen,dat dit een goed lopende topic is.mijn complimenten.ik moet er nog een beetje mee oefenen.ik heb geen adhd,maar pdd-nos.dat is dus ook autisme.veel sucses hier verder!!!.
ik hoop dat onze topics blijft lopen.ondanks dat blijfgewoonbianca een nieuw topic heeft geopent over autisme.en die dus nu ook in de top10 staat.
ik wil even zeggen,dat dit een goed lopende topic is.mijn complimenten.ik moet er nog een beetje mee oefenen.ik heb geen adhd,maar pdd-nos.dat is dus ook autisme.veel sucses hier verder!!!.
dinsdag 11 september 2007 om 10:00
PDD-NOS wordt een restcategorie aangeduid die kenmerken heeft van het autisme, maar niet genoeg om zo te worden genoemd.
dus naar mijn mening kan je niet zeggen dat je autistisch bent,
maar dat je pdd-nos hebt,
als je vindt dat we je niet serieus nemen,moet je dus ook niet iets zeggen wat gedeeltelijk niet klopt!
dus naar mijn mening kan je niet zeggen dat je autistisch bent,
maar dat je pdd-nos hebt,
als je vindt dat we je niet serieus nemen,moet je dus ook niet iets zeggen wat gedeeltelijk niet klopt!
woensdag 12 september 2007 om 00:29
Het gaat even niet goed met me, tenminste ik ben zo labiel als maar zijn kan. Bij het minste geringste begin ik te janken.
Het is de laatste tijd zo druk geweest, de uitslag van mij zwart op wit doet me toch meer dan ik verwachtte en die van zoon van het HCO (waar hij nog voor doorgetest moet worden) is ook niet om vrolijk van te worden. Er zit maar liefst 31 punten verschil tussen zijn verbaal en performaal iq.
Vanavond was er ouderavond bij de sovatraining van andere zoon. Bij een van de twee begeleidsters moet ik met jongste komen voor de intake voor de testen. Achteraf, toen iedereen weg was, heb ik mijn relaas gedaan over hoe ik aan het lijntje ben gehouden de hele zomer, dat andere zoon zonder casemanager zit, de behandelend arts ook al weg is (is wel een ander voor hoor) en hoe mijn zomervakantie verlopen is met twee strijdende kinderen. Tranen met tuiten!!
Toen ik vertelde dat jongste dat verschil heeft zag ik twee redelijke geschrokken gezichten. Nu heb ik geen enkel idee wat het effect daarvan is, wat de achterliggende reden is en wat de mogelijkheden zijn, maar leuk is het blijkbaar niet.
Getverdemme! Ik heb even ongelooflijk de balen.
Sorry meiden. Ik moest even luchten.
Het is de laatste tijd zo druk geweest, de uitslag van mij zwart op wit doet me toch meer dan ik verwachtte en die van zoon van het HCO (waar hij nog voor doorgetest moet worden) is ook niet om vrolijk van te worden. Er zit maar liefst 31 punten verschil tussen zijn verbaal en performaal iq.
Vanavond was er ouderavond bij de sovatraining van andere zoon. Bij een van de twee begeleidsters moet ik met jongste komen voor de intake voor de testen. Achteraf, toen iedereen weg was, heb ik mijn relaas gedaan over hoe ik aan het lijntje ben gehouden de hele zomer, dat andere zoon zonder casemanager zit, de behandelend arts ook al weg is (is wel een ander voor hoor) en hoe mijn zomervakantie verlopen is met twee strijdende kinderen. Tranen met tuiten!!
Toen ik vertelde dat jongste dat verschil heeft zag ik twee redelijke geschrokken gezichten. Nu heb ik geen enkel idee wat het effect daarvan is, wat de achterliggende reden is en wat de mogelijkheden zijn, maar leuk is het blijkbaar niet.
Getverdemme! Ik heb even ongelooflijk de balen.
Sorry meiden. Ik moest even luchten.
woensdag 12 september 2007 om 00:33
