Psyche
alle pijlers
ADD en naar de psych. Nuttig?
woensdag 26 januari 2011 om 20:55
Hoi,
Is het nuttig om naar de psych te gaan als je geen medicatie wilt voor je ADD? Kan deze beste man je tips geven hoe je je concentratie kunt verhogen en/of beter geconcentreerd je werk kunt doen en/of af kunt maken?
Hebben jullie er wat aan gehad?
Ik ben een jaar of drie geleden geweest maar had echt geen klik met die man. Hij wilde mij aan de medicatie hebben, maar dat wilde ik niet. Ik ben dus na drie keer gestopt. Toch zou ik op dit gebied graag tips willen hoe ik dit kan verbeteren, maar weet ik niet precies waar ik hier voor moet zijn.
Is het nuttig om naar de psych te gaan als je geen medicatie wilt voor je ADD? Kan deze beste man je tips geven hoe je je concentratie kunt verhogen en/of beter geconcentreerd je werk kunt doen en/of af kunt maken?
Hebben jullie er wat aan gehad?
Ik ben een jaar of drie geleden geweest maar had echt geen klik met die man. Hij wilde mij aan de medicatie hebben, maar dat wilde ik niet. Ik ben dus na drie keer gestopt. Toch zou ik op dit gebied graag tips willen hoe ik dit kan verbeteren, maar weet ik niet precies waar ik hier voor moet zijn.
woensdag 26 januari 2011 om 21:44
woensdag 26 januari 2011 om 21:46
quote:toffifee schreef op 26 januari 2011 @ 21:42:
Maar ik heb wel iemand nodig die mij daar op wijst, die mij erop wijst hoe ik sommige dingen uit kan proberen. Een psych is dan de beste manier? Via een psych kan ik deelnemen aan zulk soort trainingen?Of het de beste manier is weet ik niet. Het is de manier waarop ik het geleerd heb. In je (toekomstige) baan zou je kunnen kijken naar een collega die je hierbij kan helpen. Te denken valt ook aan alarmpjes op je telefoon, mailtjes via je mailbox. ik heb overigens geen ervaring met de groepen, bij mij was het individueel.
Maar ik heb wel iemand nodig die mij daar op wijst, die mij erop wijst hoe ik sommige dingen uit kan proberen. Een psych is dan de beste manier? Via een psych kan ik deelnemen aan zulk soort trainingen?Of het de beste manier is weet ik niet. Het is de manier waarop ik het geleerd heb. In je (toekomstige) baan zou je kunnen kijken naar een collega die je hierbij kan helpen. Te denken valt ook aan alarmpjes op je telefoon, mailtjes via je mailbox. ik heb overigens geen ervaring met de groepen, bij mij was het individueel.
woensdag 26 januari 2011 om 21:50
quote:Pippin schreef op 26 januari 2011 @ 21:39:
Ga jezelf niet verplichten om níet met 1000 dingen bezig te zijn. Waarschijnlijk doe je altijd een paar dingen tegelijk. Zo zit ik vaak 2 topics te volgen, tv te kijken en te msn-en tegelijk. Ik kan dat. Een ander niet. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar.
In mijn werk doe ik ook vaak dingen tegelijk. Iets lezen gaat samen met motorische activiteit: lopen, tikken, wiebelen. Een verslag schrijven ook. En dat wissel ik dan af met naar de theepot lopen of theorieboeken erbij pakken. Bedenk ik me ineens die andere 9965 dingen die ik nog moet doen, dan schrijf ik ze op een stuk papier dat bij me ligt of typ het in mijn telefoon of (werk) agenda.
Het is met veel dingen echte een kwestie van uitproberen.Dat kan ik ook. Ik heb me dan ook al vaker afgevraagd of mijn zoon het misschien van mij heeft. Ik kan bijvoorbeeld heel makkelijk leren, maar studeren voor een examen o.i.d. gaat alleen met muziek op de achtergrond. En ik kan me ook altijd maar korte tijden concentreren (wel een half uur of zo) en dan moet ik even wat anders doen. Drinken pakken, of wat dan ook, maar toch...
Ga jezelf niet verplichten om níet met 1000 dingen bezig te zijn. Waarschijnlijk doe je altijd een paar dingen tegelijk. Zo zit ik vaak 2 topics te volgen, tv te kijken en te msn-en tegelijk. Ik kan dat. Een ander niet. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar.
In mijn werk doe ik ook vaak dingen tegelijk. Iets lezen gaat samen met motorische activiteit: lopen, tikken, wiebelen. Een verslag schrijven ook. En dat wissel ik dan af met naar de theepot lopen of theorieboeken erbij pakken. Bedenk ik me ineens die andere 9965 dingen die ik nog moet doen, dan schrijf ik ze op een stuk papier dat bij me ligt of typ het in mijn telefoon of (werk) agenda.
Het is met veel dingen echte een kwestie van uitproberen.Dat kan ik ook. Ik heb me dan ook al vaker afgevraagd of mijn zoon het misschien van mij heeft. Ik kan bijvoorbeeld heel makkelijk leren, maar studeren voor een examen o.i.d. gaat alleen met muziek op de achtergrond. En ik kan me ook altijd maar korte tijden concentreren (wel een half uur of zo) en dan moet ik even wat anders doen. Drinken pakken, of wat dan ook, maar toch...
woensdag 26 januari 2011 om 21:53
quote:toffifee schreef op 26 januari 2011 @ 21:50:
Ja maar het is niet echt proffessioneel om je collega te vragen op je te letten, toch? En in dat geval moet ik iemand vragen mij een schop onder mijn kont te geven en het klusje af te ronden. Ik ga idd morgen of vrijdag eens bellen en mijn vraag neer leggen.Dat van die alarmpjes e.d. waren nog wel goede ideeën. Ik gebruik zelf heel vaak de agenda in mijn email-programma. Anders vergeet ik bepaalde zaken. Werkt voor mij heel goed. Daarnaast heb ik altijd een kladblokje op mijn bureau liggen, waarop ik bepaalde dingen schrijf, anders vergeet ik dat. En ook ben ik grootverbruiker van post-its. Ik plak die dingen werkelijk overal op, en schrijf daarop wat ik met die bepaalde zaken nog moet doen.
Ja maar het is niet echt proffessioneel om je collega te vragen op je te letten, toch? En in dat geval moet ik iemand vragen mij een schop onder mijn kont te geven en het klusje af te ronden. Ik ga idd morgen of vrijdag eens bellen en mijn vraag neer leggen.Dat van die alarmpjes e.d. waren nog wel goede ideeën. Ik gebruik zelf heel vaak de agenda in mijn email-programma. Anders vergeet ik bepaalde zaken. Werkt voor mij heel goed. Daarnaast heb ik altijd een kladblokje op mijn bureau liggen, waarop ik bepaalde dingen schrijf, anders vergeet ik dat. En ook ben ik grootverbruiker van post-its. Ik plak die dingen werkelijk overal op, en schrijf daarop wat ik met die bepaalde zaken nog moet doen.
woensdag 26 januari 2011 om 21:54
quote:toffifee schreef op 26 januari 2011 @ 21:50:
Ja maar het is niet echt proffessioneel om je collega te vragen op je te letten, toch? En in dat geval moet ik iemand vragen mij een schop onder mijn kont te geven en het klusje af te ronden. Ik ga idd morgen of vrijdag eens bellen en mijn vraag neer leggen.Je kan jezelf ook de vraag stellen of het professioneel is om steeds achter de feiten aan te lopen. Buiten dat is het gewoon ontzettend vervelend voor jezelf, zeker als je daarvan erg bewust bent. Het kan al enorm helpen als iemand je (tijdelijk) op de huid zit, je helpt met dingen die jij moeilijk vindt. Dat is in mijn ogen niet meer of minder gebruik maken van je zelfkennis en jezelf ontwikkelen.
Ja maar het is niet echt proffessioneel om je collega te vragen op je te letten, toch? En in dat geval moet ik iemand vragen mij een schop onder mijn kont te geven en het klusje af te ronden. Ik ga idd morgen of vrijdag eens bellen en mijn vraag neer leggen.Je kan jezelf ook de vraag stellen of het professioneel is om steeds achter de feiten aan te lopen. Buiten dat is het gewoon ontzettend vervelend voor jezelf, zeker als je daarvan erg bewust bent. Het kan al enorm helpen als iemand je (tijdelijk) op de huid zit, je helpt met dingen die jij moeilijk vindt. Dat is in mijn ogen niet meer of minder gebruik maken van je zelfkennis en jezelf ontwikkelen.
woensdag 26 januari 2011 om 21:56
Ik weet trouwens niet wat voor werk je gedaan hebt of wil gaan doen. Op mijn werk hebben we elke maand te maken met een sluitingsdatum. Op die datum moet alles af zijn. Ik heb er dus een maand te tijd voor en kan daardoor beter plannen. Ik weet niet of dit voor jou zou werken, maar wellicht is het een optie.
woensdag 26 januari 2011 om 21:58
quote:toffifee schreef op 26 januari 2011 @ 21:42:
Maar ik heb wel iemand nodig die mij daar op wijst, die mij erop wijst hoe ik sommige dingen uit kan proberen. Een psych is dan de beste manier? Via een psych kan ik deelnemen aan zulk soort trainingen?
Misschien is de beste eerste stap wel de huisarts. Deze weet welke psychologen en organisaties er bij jou in de buurt zitten. Er zijn namelijk organisaties (PsyQ of Altrecht) die coachings en cursussen aanbieden die specifiek gericht zijn voor (volwassen) mensen met AD(H)D.
Met hen kun je bekijken wat er voor jou het beste zou werken: groepscoaching of individuele therapie, met of zonder medicatie.
Ik heb zelf een groepscoaching gevolgd waar oa cognitieve therapie aan bod kwam, maar waar ook gekeken werd aan het vinden van praktische oplossingen. De groep vond ik echt fijn, want je leert erg veel van elkaar. En je ziet dat wat voor de een werkt, niks doet voor een ander. Voor mij bleek het met elkaar zoeken van oplossingen zoveel fijner dan het zelf proberen.
Succes met het vinden van van een oplossing en een weg. En koop echt het boek "opgeruimd leven met ADHD". Daar staan zoveel praktische tips in op verschillende niveaus. Dan kun je kiezen in welke mate je een aspect op wil ruimen / zelf op wil ruimen. Er staan tips in over hoe en waarmee je hulp kan vragen in je omgeving of bij professionals.
Maar ik heb wel iemand nodig die mij daar op wijst, die mij erop wijst hoe ik sommige dingen uit kan proberen. Een psych is dan de beste manier? Via een psych kan ik deelnemen aan zulk soort trainingen?
Misschien is de beste eerste stap wel de huisarts. Deze weet welke psychologen en organisaties er bij jou in de buurt zitten. Er zijn namelijk organisaties (PsyQ of Altrecht) die coachings en cursussen aanbieden die specifiek gericht zijn voor (volwassen) mensen met AD(H)D.
Met hen kun je bekijken wat er voor jou het beste zou werken: groepscoaching of individuele therapie, met of zonder medicatie.
Ik heb zelf een groepscoaching gevolgd waar oa cognitieve therapie aan bod kwam, maar waar ook gekeken werd aan het vinden van praktische oplossingen. De groep vond ik echt fijn, want je leert erg veel van elkaar. En je ziet dat wat voor de een werkt, niks doet voor een ander. Voor mij bleek het met elkaar zoeken van oplossingen zoveel fijner dan het zelf proberen.
Succes met het vinden van van een oplossing en een weg. En koop echt het boek "opgeruimd leven met ADHD". Daar staan zoveel praktische tips in op verschillende niveaus. Dan kun je kiezen in welke mate je een aspect op wil ruimen / zelf op wil ruimen. Er staan tips in over hoe en waarmee je hulp kan vragen in je omgeving of bij professionals.
woensdag 26 januari 2011 om 22:07
quote:hatseklats schreef op 26 januari 2011 @ 21:53:
[...]
Dat van die alarmpjes e.d. waren nog wel goede ideeën. Ik gebruik zelf heel vaak de agenda in mijn email-programma. Anders vergeet ik bepaalde zaken. Werkt voor mij heel goed. Daarnaast heb ik altijd een kladblokje op mijn bureau liggen, waarop ik bepaalde dingen schrijf, anders vergeet ik dat. En ook ben ik grootverbruiker van post-its. Ik plak die dingen werkelijk overal op, en schrijf daarop wat ik met die bepaalde zaken nog moet doen.
Voor mij was het gebruik van 1 centrale lijst de eye-opener. Het gaf al zoveel rust dat er niet o-ve-ral briefjes rondslingerden met wat ik moest doen (en dat ik ook nog moest onthouden om ze niet kwijt te raken).
Daarnaast ben ik overgestapt van de de digitale agenda en telefoons naar de ouderwetse agenda. Dat scherm gaf mij niet het overzicht wat ik nodig had met mijn werk met flexibele tijden en taken. De bliepjes werkten eerder op mijn zenuwen dan dat ze hielpen. Dus heb nu een agenda met links een weekoverzicht met afspraken en rechts ruimte voor notities. En als ik overzicht over langere periode nodig heb, blader ik. Werkt als een tierelier
Andere eye-opener. Wanneer ik ergens mee bezig was en iets anders wilde doen (wat ook ERG BELANGRIJK is en niet vergeten mocht worden), dan schreef ik het op in mijn notitieboek met centrale lijst. En dat gaf gek genoeg voor mij veel rust omdat daarmee binnen 1 sec de angst om dat ene ding te vergeten van me afviel en ik toch verder kon gaan met waarmee ik bezig was.
Lees anders het "sluit de gordijnen" topic door. Daar staan ook een aantal handige tips en wie weet heb je wat aan herkenbare verhalen van andere AD(H)D-erts
[...]
Dat van die alarmpjes e.d. waren nog wel goede ideeën. Ik gebruik zelf heel vaak de agenda in mijn email-programma. Anders vergeet ik bepaalde zaken. Werkt voor mij heel goed. Daarnaast heb ik altijd een kladblokje op mijn bureau liggen, waarop ik bepaalde dingen schrijf, anders vergeet ik dat. En ook ben ik grootverbruiker van post-its. Ik plak die dingen werkelijk overal op, en schrijf daarop wat ik met die bepaalde zaken nog moet doen.
Voor mij was het gebruik van 1 centrale lijst de eye-opener. Het gaf al zoveel rust dat er niet o-ve-ral briefjes rondslingerden met wat ik moest doen (en dat ik ook nog moest onthouden om ze niet kwijt te raken).
Daarnaast ben ik overgestapt van de de digitale agenda en telefoons naar de ouderwetse agenda. Dat scherm gaf mij niet het overzicht wat ik nodig had met mijn werk met flexibele tijden en taken. De bliepjes werkten eerder op mijn zenuwen dan dat ze hielpen. Dus heb nu een agenda met links een weekoverzicht met afspraken en rechts ruimte voor notities. En als ik overzicht over langere periode nodig heb, blader ik. Werkt als een tierelier
Andere eye-opener. Wanneer ik ergens mee bezig was en iets anders wilde doen (wat ook ERG BELANGRIJK is en niet vergeten mocht worden), dan schreef ik het op in mijn notitieboek met centrale lijst. En dat gaf gek genoeg voor mij veel rust omdat daarmee binnen 1 sec de angst om dat ene ding te vergeten van me afviel en ik toch verder kon gaan met waarmee ik bezig was.
Lees anders het "sluit de gordijnen" topic door. Daar staan ook een aantal handige tips en wie weet heb je wat aan herkenbare verhalen van andere AD(H)D-erts
dinsdag 1 februari 2011 om 14:43
Ik ben zelf ook regelmatig bij de psych geweest i.v.m. ADD en het enige wat die deed was medicatie voorschrijven. Ik wilde geen medicatie, maar dat was volgens haar de enige keus om er goed mee om te kunnen gaan. Ik vond het echt de reinste onzin, dus heb uiteindelijk op een gegeven moment geen nieuwe afspraak meer gemaakt.
Mijn broertje heeft ADHD en die is via de psychiater bij een psycholoog terecht gekomen die hem een training heeft gegeven om, om te leren gaan met zijn ADHD. Hierin praatte hij veel over zijn ervaringen, maar deed hij ook oefeningen en kreeg hij tips over bijv. plannen, minder impulsief te reageren (stop-denk-doen) enz.
Ik het zelf het idee dat het er ook een beetje aan ligt wat voor psychiater je hebt. Die van mij wilde niets anders dan medicatie voorschrijven, die van mijn broertje keek veel verder.
Mijn broertje heeft ADHD en die is via de psychiater bij een psycholoog terecht gekomen die hem een training heeft gegeven om, om te leren gaan met zijn ADHD. Hierin praatte hij veel over zijn ervaringen, maar deed hij ook oefeningen en kreeg hij tips over bijv. plannen, minder impulsief te reageren (stop-denk-doen) enz.
Ik het zelf het idee dat het er ook een beetje aan ligt wat voor psychiater je hebt. Die van mij wilde niets anders dan medicatie voorschrijven, die van mijn broertje keek veel verder.
