Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
woensdag 14 maart 2018 20:06
Dank je wel kaatje heb je het nog wel eens zo of niet meer.kaatje71 schreef: ↑14-03-2018 19:25Hé. Helaas herken ik de enorme angst en paniek. Bij mij zonder 'echte' reden. Bij jou lijkt de reden dat je je zo slecht voelt wel duidelijk. Je mist je moeder.
En dan is t in zo'n situatie wel heel moeilijk om je te moeten ontspannen.
Heb je om je heen mensen bij wie je je veilig voelt. Waar je heen kan. .ook al is t om een uur te gaan zitten huilen?
Als t niet gaat. .bel gewoon weer de dokter en zeg dat t echt niet lukt alleen. Misschien kun je praten met de praktijk ondersteuner van je huis arts. Of kun je tijdelijk je medicatie verhogen.
Veel sterkte meis!
Ik heb net besloten dat ik vroeg naar bed ga en morgen probeer er veeel beter mee om te gaan met alle dingen die ik leer in de therapie .
Ik ben heel moe en moedeloos nu en heb me vandaag volledig aan de angst overgeleverd, dat helpt niet ven ik wel weer achter.....
Vriend snapt er geen reet van snap ik wel maar ben bang dat hij bij me weg gaat .
Hebben jullie in de angst soms ook rare gedachten ? Waar komt dat toch vandaan?
Maar ik vind ze wel eng nu
Psycholoog heeft me veel handvatten overal voor gegeven en kk heb er weinig mee gedaan vandaag ,
Fijn dat ik hier van me af kan praten en dat jullie weten waar ik het over heb
ik blijf me zo voelen een en al angst .....
donderdag 15 maart 2018 17:23
Engelsdropspikkels
Zulke erge paniek heb ik niet meer.
Maar als je t hebt kun je weinig. Ik denk dat je uit therapie wel weet wat helpt. Wandelen. .afleiding zoeken...Een klusje doen. Het klinkt afgezaagd maar dat is wat t is. Ik ging vaak allerlei dingen doen met als doel me minder gespannen te voelen. Maar dat werkt niet en dan voel je je dubbel shit. Dus ga een stukje wandelen maar verwacht niet dat je je daarna beter voelt. Verwacht gewoon niet te veel van jezelf.
Want soms lukt t,ondanks de handvattent die je hebt, gewoon niet.
Dat Je vriend t niet snapt is niet zo gek. Hij voelt jouw gevoel niet en zal zich er geen voorstelling van kunnen maken. Ik hoop alleen dat hij gelooft hoe naar je je voelt en je kan troosten.
Je afsluiten van mensen is ook herkenbaar. .Maar je weet ook dat t je niet helpt. Maar ook daarvoor. .het is niet erg. Je doet t niet fout. Het komt wel weer. Wees lief voor jezelf. .je verdient t.
Zulke erge paniek heb ik niet meer.
Maar als je t hebt kun je weinig. Ik denk dat je uit therapie wel weet wat helpt. Wandelen. .afleiding zoeken...Een klusje doen. Het klinkt afgezaagd maar dat is wat t is. Ik ging vaak allerlei dingen doen met als doel me minder gespannen te voelen. Maar dat werkt niet en dan voel je je dubbel shit. Dus ga een stukje wandelen maar verwacht niet dat je je daarna beter voelt. Verwacht gewoon niet te veel van jezelf.
Want soms lukt t,ondanks de handvattent die je hebt, gewoon niet.
Dat Je vriend t niet snapt is niet zo gek. Hij voelt jouw gevoel niet en zal zich er geen voorstelling van kunnen maken. Ik hoop alleen dat hij gelooft hoe naar je je voelt en je kan troosten.
Je afsluiten van mensen is ook herkenbaar. .Maar je weet ook dat t je niet helpt. Maar ook daarvoor. .het is niet erg. Je doet t niet fout. Het komt wel weer. Wees lief voor jezelf. .je verdient t.
donderdag 15 maart 2018 19:04
Dank je wel kaatje deze angst heb ik ook al jaren niet meer gehad. Wat een hel he
Ik krijg geen hap door Mn keel
Ik heb wel gewandeld 2x en nu ga ik zo even douchen zelfs dat vind ik nu eng
Raar he als dat gevoel niet hebt kun je er niks meer bij voorstellen. En nu is alles angst/paniek
Normaal hou ik van eten en nu lijkt wel geblokkeerd geen hap gaat erin.
Ik had ook nooit gedacht er weer zo in te komen.
Vriend heb ik om even wat ruimte gevraagd maar hij snapt het niet voelt zich buitengesloten. Is ook moeilijk maar als hij hier is wordt ik nog onrustiger waarom weet ik niet maar dan wil ik geen aanval krijgen
Ik krijg geen hap door Mn keel
Ik heb wel gewandeld 2x en nu ga ik zo even douchen zelfs dat vind ik nu eng
Raar he als dat gevoel niet hebt kun je er niks meer bij voorstellen. En nu is alles angst/paniek
Normaal hou ik van eten en nu lijkt wel geblokkeerd geen hap gaat erin.
Ik had ook nooit gedacht er weer zo in te komen.
Vriend heb ik om even wat ruimte gevraagd maar hij snapt het niet voelt zich buitengesloten. Is ook moeilijk maar als hij hier is wordt ik nog onrustiger waarom weet ik niet maar dan wil ik geen aanval krijgen
donderdag 15 maart 2018 21:48
Je mag trots zijn dat je toch 2x ben gaan wandelen! Wat je schrijft over je vriend. .dat je je onrustiger voelt als hij er is. Ik denk dat je zelf het antwoord geeft in je volgende zin. Je wil geen aanval krijgen waar hij bij is. Misschien als je niet vecht tegen een aanval als hij er is en hij je misschien wel kan helpen om te kalmeren, gaat t vanzelf beter voelen als hij wel bij je is.
Ik hoop dat je vannacht een beetje slaapt!
Ik hoop dat je vannacht een beetje slaapt!
vrijdag 16 maart 2018 07:58
Och Engels dropje, wat heb je het zwaar. Heel herkenbaar hoor, ik heb dat ook gehad. Het gaat weer over. Ik durfde niet eens meer de was uit de wasmachine te halen, totaal onrealistische angst voor ik weet niet wat. Onthou dat het je angstcentrum is wat oververhit is. Het is niet echt de situatie waar je bang voor bent, maar je hersenen hebben een soort van kortsluiting. Ik probeer het te zien als een lichtknopje wat blijft haperen. Weet niet of dat je helpt? Mijn huisarts zei, ga huishouden doen, ramen lappen, bewegen, klusjes oppakken. Niet omdat dat direct helpt, maar omdat dat ervoor zorgt dat je angstcentrum op de duur weer normaal gaat werken.
Hoop dat je vannacht een beetje geslapen hebt en ik wens je een hoopvolle dag toe. Dikke knuffel
Hoop dat je vannacht een beetje geslapen hebt en ik wens je een hoopvolle dag toe. Dikke knuffel
vrijdag 16 maart 2018 11:36
Na het topic door te hebben gelezen wilde ik ook wel even reageren. Fijn om te lezen dat het met de meesten van jullie beter gaat, dat geeft mij ook wat hoop. Ik zit sinds enkele maanden overspannen thuis, maar de angst/onrust wordt steeds erger dus ik begin te denken dat het meer een angststoornis is. Als ik van plan ben om bijvoorbeeld de trein naar mijn werk of studie te pakken kan ik daar al een paar dagen ervoor nerveus van worden en momenteel ben ik het grootste deel van de dag gespannen, veel aan het piekeren en ook wat specifiekere angsten waar ik veel mee bezig ben. De dagelijkse dingetjes zoals boodschappen doen gaan gelukkig nog wel goed, op soms een vervelend momentje na, maar ik zit momenteel dus nog steeds thuis en ben aan het opbouwen maar dat lukt nog niet zo goed. Ik hoop dat ik hier ook af en toe mee mag schrijven, en dat het met jullie ook goed blijft gaan/weer beter wordt 
.
.
vrijdag 16 maart 2018 14:59
Ja welsie dat zei de psycholoog ook overbelast angstcentrum, ja dat herken ik alsof je niks meer kan he, ik heb het nu met douchen 
durf niet te gaan douchen...... belachelijk he
Gisteravond was ik eindelijk wat rustiger gelukkig vandaag is het wel weer zwaar....
Sinds een paar dagen ook nare gedachtes word ik ook angstig van, maar psycholoog zei dat die komen doordat het angstcentrum dus overbelast is.
En dat ik moet denken oh weer een rare gedachte weg ermee is nog wel moeilijk hoor
Hebben jullie dat ook weleens gehad?
Wordt er naar van
durf niet te gaan douchen...... belachelijk heGisteravond was ik eindelijk wat rustiger gelukkig vandaag is het wel weer zwaar....
Sinds een paar dagen ook nare gedachtes word ik ook angstig van, maar psycholoog zei dat die komen doordat het angstcentrum dus overbelast is.
En dat ik moet denken oh weer een rare gedachte weg ermee is nog wel moeilijk hoor
Hebben jullie dat ook weleens gehad?
Wordt er naar van
vrijdag 16 maart 2018 18:14
Hoi welkom Fruitella1.natuurlijk ben je welkom om hier mee te schrijven. Het kan soms zo opluchten om even je ei kwijt te kunnen. En om soms je overwinning te delen. Heel herkenbaar hoor. .Dat je nerveus raakt als je bv ergens heen moet. Of zomaar om niets. Het is zo moeilijk te bepalen wat je hebt. Overspannen. .burn out...aangaat stoornis. Wat is een gevolg van wat? Wat kun je t beste doen? Heel lastig allemaal. Veel sterkte.
Engelsdropspikkels ik hoop dat je je dag een beetje doorgekomen ben. Probeer niet te veel aandacht te geven aan de nare gedachtes. Het zijn maar gedachtes..je hoeft er niets mee.
Hier een zo zo dag. Nieuwe meubels gekocht die eindelijk binnen kwamen maar t moet gemonteerd worden. Dat leek em klusje van niks. ..leek!
Nou we zijn al de halve middag bezig. Wat een gedoe. Was nog wel bij een echte meubelzaak (geen ikea ofzo). Erg frustrerend en daar kan ik niet zo goed tegen. ..stress![😱]()
. Nou ik ga manlief verder helpen. .hopen dat we vanavond kunnen zitten.
Engelsdropspikkels ik hoop dat je je dag een beetje doorgekomen ben. Probeer niet te veel aandacht te geven aan de nare gedachtes. Het zijn maar gedachtes..je hoeft er niets mee.
Hier een zo zo dag. Nieuwe meubels gekocht die eindelijk binnen kwamen maar t moet gemonteerd worden. Dat leek em klusje van niks. ..leek!
Nou we zijn al de halve middag bezig. Wat een gedoe. Was nog wel bij een echte meubelzaak (geen ikea ofzo). Erg frustrerend en daar kan ik niet zo goed tegen. ..stress
. Nou ik ga manlief verder helpen. .hopen dat we vanavond kunnen zitten.
zaterdag 17 maart 2018 10:09
Toch nog even een klein positief berichtje. Woensdag een ontzettend slechte dag gehad, nog nooit zo bang geweest. Durfde niks, maar moest wel werken. Stond op het punt om boodschappen te doen, stond in de auto bij de supermarkt maar ben terug gereden.
Donderdag ging een stuk beter. Wel gewerkt maar had sommig momenten last van angst en toch weer door heen geslagen. Zelfs alleen naar de winkel geweest.
Maar gisteravond ben ik met mijn zusje en ouders naar een soort bingo geweest. Het was gelukkig wel dicht bij mijn huis. Vooraf was ik wel wat gespannen en dacht hoe druk zal het zijn etc? Mijn zusje heeft ook last van angsten en kon daar goed mee praten. Het was niet super druk maar dacht ik wil er graag heen.
EN het ging redelijk goed. Had het eerste uur vrijwel nergens last van en toch nog wat prijzen gewonnen. Na een uur kreeg ik toch wel wat last van een angstgevoel en werd ik onrustig. Probeerde te kalmeren, maar uiteindelijk nog 10 minuten gebleven en toen werd het wat te veel. Het was ook al bijna afgelopen en was een vrij in en uitloop. Ik was toch met mijn auto. En eerst alles gewonnen prijzen in auto geladen. Toch wel een gevoel van het is me gelukt, terwijl ik woensdag nog tegen me vriend zei: IK ben nog nooit zo bang geweest, maar ik ben die donderdag ongesteld geworden dus zou daar wel mee te maken hebben
Vandaag maar besloten om rustig aan te doen en even een rustdagje in te plannen
Hoe is het met jullie?
Donderdag ging een stuk beter. Wel gewerkt maar had sommig momenten last van angst en toch weer door heen geslagen. Zelfs alleen naar de winkel geweest.
Maar gisteravond ben ik met mijn zusje en ouders naar een soort bingo geweest. Het was gelukkig wel dicht bij mijn huis. Vooraf was ik wel wat gespannen en dacht hoe druk zal het zijn etc? Mijn zusje heeft ook last van angsten en kon daar goed mee praten. Het was niet super druk maar dacht ik wil er graag heen.
EN het ging redelijk goed. Had het eerste uur vrijwel nergens last van en toch nog wat prijzen gewonnen. Na een uur kreeg ik toch wel wat last van een angstgevoel en werd ik onrustig. Probeerde te kalmeren, maar uiteindelijk nog 10 minuten gebleven en toen werd het wat te veel. Het was ook al bijna afgelopen en was een vrij in en uitloop. Ik was toch met mijn auto. En eerst alles gewonnen prijzen in auto geladen. Toch wel een gevoel van het is me gelukt, terwijl ik woensdag nog tegen me vriend zei: IK ben nog nooit zo bang geweest, maar ik ben die donderdag ongesteld geworden dus zou daar wel mee te maken hebben
Vandaag maar besloten om rustig aan te doen en even een rustdagje in te plannen
Hoe is het met jullie?
zondag 18 maart 2018 11:20
My_little.wat een lekker gevoel is dat hè. Als je iets doet wat je eng vindt en dat t dan ook nog lukt.
Hier gaat t goed, mijn man is een paar dagen weg en dat maakt me altijd onzeker. Maar ik weet zeker dat t goed gaat komen!
Engelsedropspikkels..Hoe gaat t met jou? Ik las in een ander topic dat je een nare nacht had. Ik hoop dat je in slaap ben gevallen en even heb kunnen rusten.
Hier gaat t goed, mijn man is een paar dagen weg en dat maakt me altijd onzeker. Maar ik weet zeker dat t goed gaat komen!
Engelsedropspikkels..Hoe gaat t met jou? Ik las in een ander topic dat je een nare nacht had. Ik hoop dat je in slaap ben gevallen en even heb kunnen rusten.
zondag 18 maart 2018 11:44
welsie schreef: ↑19-08-2017 11:44Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
zondag 18 maart 2018 11:51
Hallo allemaal ,
ondanks tijdgebrek door eigen "schuld"even het volgende :
Inmiddels enkele malen naar een Kinesiologe geweest .
Sindsdien pas wat aan het opknappen ..
De eerste Kinesioloog waar ik naartoe ging was helemaal niets : VOOR MIJ in elk geval....
Nu reis ik [......] vele uren lang naar een andere K . die een goede vakvrouw is....
Zij woont in Drenthe en heeft ook een praktijk ergens in de buurt van Lelystad...
Ik weet niet of ze nog mensen aanneemt , vandaar vage inlichtingen...
Ze is heel lief en neemt de tijd..
Succes voor ons allemaal..
ondanks tijdgebrek door eigen "schuld"even het volgende :
Inmiddels enkele malen naar een Kinesiologe geweest .
Sindsdien pas wat aan het opknappen ..
De eerste Kinesioloog waar ik naartoe ging was helemaal niets : VOOR MIJ in elk geval....
Nu reis ik [......] vele uren lang naar een andere K . die een goede vakvrouw is....
Zij woont in Drenthe en heeft ook een praktijk ergens in de buurt van Lelystad...
Ik weet niet of ze nog mensen aanneemt , vandaar vage inlichtingen...
Ze is heel lief en neemt de tijd..
Succes voor ons allemaal..
maandag 19 maart 2018 07:46
Goedemorgen,
Na lange tijd niet geschreven te hebben hier een update. Afgelopen periode is het zeer goed gegaan. Zo goed dat ik dacht volledig over mijn angst heen te zijn. Ik had eigenlijk weer een prima normaal leven. Met stress kan ik beter handelen wat heel fijn is. Vorige week zorgde een mega file ervoor dat ik een beetje uit balans raakte maar dat heeft iedereen. Alleen alcohol is een dingetje. Van goede kwaliteitswijn heb ik geen last. Maar de goedkope of mixdrankjes na 2 drankjes word ik angstig. Enorm angstig en vannacht lag ik weer veel wakker. Dus ik ga gewoon toegeven dat ik niet goed tegen alcohol kan en het niet meer opzoeken.
Na lange tijd niet geschreven te hebben hier een update. Afgelopen periode is het zeer goed gegaan. Zo goed dat ik dacht volledig over mijn angst heen te zijn. Ik had eigenlijk weer een prima normaal leven. Met stress kan ik beter handelen wat heel fijn is. Vorige week zorgde een mega file ervoor dat ik een beetje uit balans raakte maar dat heeft iedereen. Alleen alcohol is een dingetje. Van goede kwaliteitswijn heb ik geen last. Maar de goedkope of mixdrankjes na 2 drankjes word ik angstig. Enorm angstig en vannacht lag ik weer veel wakker. Dus ik ga gewoon toegeven dat ik niet goed tegen alcohol kan en het niet meer opzoeken.
dinsdag 20 maart 2018 08:38
Mijn ex had een sociale angststoornis. Toen ik haar leerde kennen zat ze echt in een dal. Nu 3 jaar later is het over en kan ze weer genieten van het leven, ik was blijkbaar niet meer nodig want het was reden genoeg voor haar om het uit te maken..
Anyway, ze kon geen vrienden maken, vermeed zoveel mogelijk het contact met mensen, school vond ze heel moeilijk etc. Wat haar uiteindelijk heeft geholpen is om tegen al haar instincten en gevoel in, iets gewoon te doen. Bijvoorbeeld gewoon meegaan met mij als ik naar vrienden ging. Dat ging natuurlijk gepaard met heel veel angst, maar met de tijd werd deze steeds minder.
Het zal niet voor iedereen werken maar ik ben er persoonlijk erg van overtuigd dat dit het enige is waarmee je echt met de tijd over je angst heen kan komen. Je lichaam en geest moeten wennen aan situaties die je doodeng vind. Je moet je 'gevaar' opzoeken en deze alleen maar blijven opzoeken. Het zal met de tijd gaan wennen. Je moet er alleen écht voor gaan en volhouden, niets skippen.
Als er iemand behoefte heeft naar meer van mijn ervaringen met haar, laat het me weten. Ik kan me voorstellen dat iemand misschien behoefte heeft om iemand van buitenaf te horen, of om een succesverhaal als motivatie te hebben.
Anyway, ze kon geen vrienden maken, vermeed zoveel mogelijk het contact met mensen, school vond ze heel moeilijk etc. Wat haar uiteindelijk heeft geholpen is om tegen al haar instincten en gevoel in, iets gewoon te doen. Bijvoorbeeld gewoon meegaan met mij als ik naar vrienden ging. Dat ging natuurlijk gepaard met heel veel angst, maar met de tijd werd deze steeds minder.
Het zal niet voor iedereen werken maar ik ben er persoonlijk erg van overtuigd dat dit het enige is waarmee je echt met de tijd over je angst heen kan komen. Je lichaam en geest moeten wennen aan situaties die je doodeng vind. Je moet je 'gevaar' opzoeken en deze alleen maar blijven opzoeken. Het zal met de tijd gaan wennen. Je moet er alleen écht voor gaan en volhouden, niets skippen.
Als er iemand behoefte heeft naar meer van mijn ervaringen met haar, laat het me weten. Ik kan me voorstellen dat iemand misschien behoefte heeft om iemand van buitenaf te horen, of om een succesverhaal als motivatie te hebben.
dinsdag 27 maart 2018 11:42
Ik baal. .echt flink! Het ging allemaal best oké naar mijn maatstaven. Af en toe wat angst maar over t algemeen energiek en blij. Een week of 2 geleden kreeg ik vaker hoofdpijn. Ging slechter slapen en kreeg weer veel last van mijn buik (prikkelbaar darm syndroom). Maar er waren genoeg dagen dat t weer lekker ging. Mijn man was een paar dagen niet thuis wat normaal voor veel stress bij mij zorgt maar ook dat liep goed. Dus ik was trots!
Maar sinds enkele dagen is t weer mis. De hele dag dat angstige nerveuze gevoel in mijn buik, hoofdpijn nergens zin in. Nergens energie voor. Snel huilen. Gisteren op mijn werk was er een meningsverschil met een klant en ik was er zo van uit mijn doen dat ik weer zat te janken op werk. Ik schaamde me nogal want zo erg was t niet.
Vandaag ben ik vrij en weet niet wat ik met mezelf moet. Genoeg te doen hoor. ..heb al een stukje gefietst, kadootje gekocht en verder veel in de stoel gezeten en mezelf zielig gevonden.
Ik heb geen enkele reden om mee nu weer slecht te voelen. Niets gebeurd.
En soms (vooral op dit soort dagen) ben ik t zo zat. Elke keer die periodes die terugkomen, net als je denkt dat t goed gaat. .vertrouwen krijgt in jezelf.
Moest het even kwijt want ik merk dat vriendinnen mijn riedeltje nou wel kennen en tips gaan geven enzo. En ik wil niet elke keer met hetzelfde verhaal bij ze komen. Dus hier even mijn hart luchten. Bedankt voor t luisteren
Maar sinds enkele dagen is t weer mis. De hele dag dat angstige nerveuze gevoel in mijn buik, hoofdpijn nergens zin in. Nergens energie voor. Snel huilen. Gisteren op mijn werk was er een meningsverschil met een klant en ik was er zo van uit mijn doen dat ik weer zat te janken op werk. Ik schaamde me nogal want zo erg was t niet.
Vandaag ben ik vrij en weet niet wat ik met mezelf moet. Genoeg te doen hoor. ..heb al een stukje gefietst, kadootje gekocht en verder veel in de stoel gezeten en mezelf zielig gevonden.
Ik heb geen enkele reden om mee nu weer slecht te voelen. Niets gebeurd.
En soms (vooral op dit soort dagen) ben ik t zo zat. Elke keer die periodes die terugkomen, net als je denkt dat t goed gaat. .vertrouwen krijgt in jezelf.
Moest het even kwijt want ik merk dat vriendinnen mijn riedeltje nou wel kennen en tips gaan geven enzo. En ik wil niet elke keer met hetzelfde verhaal bij ze komen. Dus hier even mijn hart luchten. Bedankt voor t luisteren
dinsdag 27 maart 2018 23:00
Wat balen Kaatje dat je je zo voelt. Kan me zo goed voorstellen dat je enorm baalt. Zeker omdat het eigenlijk zo goed ging en er niet een hele duidelijke aanwijsbare reden is.
Hoe lastig het ook is, je mag ook heel trots op jezelf zijn, kijk wat je allemaal al wel hebt bereikt. Kan me ook voorstellen dat het daardoor juist weer een flinke knauw kan geven als het weer minder gaat. Ik hoop dat je gauw weer beter in je vel zit! En natuurlijk kun je hier altijd je verhaal kwijt.
Ik ben weer terug van vakantie en het was heerlijk. Heel weinig last gehad en enorm genoten en tot rust gekomen. Zo fijn. 2 maanden geleden niet gedacht dat ik weer zo zou kunnen genieten. Heb me er van te voren natuurlijk flink druk over gemaakt...
Nu al weer heel snel terug in de flow van het werk helaas. Morgen weer naar de psycholoog.
Hopelijk wordt het nu ook gauw lente, heb zin in lekker weer!
Hoe is het verder met iedereen. Betekend de stilte dat het met iedereen relatief goed gaat?
Hoe lastig het ook is, je mag ook heel trots op jezelf zijn, kijk wat je allemaal al wel hebt bereikt. Kan me ook voorstellen dat het daardoor juist weer een flinke knauw kan geven als het weer minder gaat. Ik hoop dat je gauw weer beter in je vel zit! En natuurlijk kun je hier altijd je verhaal kwijt.
Ik ben weer terug van vakantie en het was heerlijk. Heel weinig last gehad en enorm genoten en tot rust gekomen. Zo fijn. 2 maanden geleden niet gedacht dat ik weer zo zou kunnen genieten. Heb me er van te voren natuurlijk flink druk over gemaakt...
Nu al weer heel snel terug in de flow van het werk helaas. Morgen weer naar de psycholoog.
Hopelijk wordt het nu ook gauw lente, heb zin in lekker weer!
Hoe is het verder met iedereen. Betekend de stilte dat het met iedereen relatief goed gaat?
woensdag 28 maart 2018 15:18
Dank je Lylli. Wat fijn dat t zo goed ging op je vakantie! Jammer dat je dan zo snel alweer aan t werk moet. ..hen je wel leuk werk? ( je hebt t vast geschreven maar ik weet t niet meer..sorry).
Vandaag had ik training op werk. Na een hele slechte nacht was t moeilijk om een paar uur training te volgen. Nu kom ik thuis en dan komt de paniek er uit. Ik vind het in dit soortjes situaties altijd zo lastig wat nou goed voor me is. Morgen is ook mijn werk dag en kan ik nou t beste thuis blijven om mijn energie te sparen en me ziek melden (wat ik nooit doe) of gewoon doorgaan? Of maak ik t er daar erger mee? Normaal ben ik vrij zelfverzekerd maar op dit soort momenten weet ik niet wat t beste is. Ik kan mezelf dan helemaal surf piekeren. Zo irritant![😔]()
.
Nou ja ik weet dat ik me altijd weer beter ga voelen dus daar hou ik me maar aan vast....
Vandaag had ik training op werk. Na een hele slechte nacht was t moeilijk om een paar uur training te volgen. Nu kom ik thuis en dan komt de paniek er uit. Ik vind het in dit soortjes situaties altijd zo lastig wat nou goed voor me is. Morgen is ook mijn werk dag en kan ik nou t beste thuis blijven om mijn energie te sparen en me ziek melden (wat ik nooit doe) of gewoon doorgaan? Of maak ik t er daar erger mee? Normaal ben ik vrij zelfverzekerd maar op dit soort momenten weet ik niet wat t beste is. Ik kan mezelf dan helemaal surf piekeren. Zo irritant
.Nou ja ik weet dat ik me altijd weer beter ga voelen dus daar hou ik me maar aan vast....
donderdag 29 maart 2018 03:54
Kaatje71; ik herken wel wat je verteld. Ik kan me ook een tijd goed voelen en dan toch weer even een angstige (niet veilig voelende) periode hebben. Soms ook niet echt een aanleiding. Ik denk dat het bij mezelf soms toch een soort (onbewust) opgebouwde spanning is. Ik ben dan ook emotioneler in het algemeen.
Ik doe het dan meestal wat rustiger aan. Zorg voor leuke dingen waar ik me op kan verheugen.
Misschien heb je er wat aan
Ik doe het dan meestal wat rustiger aan. Zorg voor leuke dingen waar ik me op kan verheugen.
Misschien heb je er wat aan
zaterdag 31 maart 2018 14:12
Hoi allemaal!
Wat hebben jullie het nog steeds moeilijk! Ik weet nog zo goed hoe dat was. Ik heb ook zo lang afgezien
Tot de dag van vandaag ben ik zo blij met mijn ad. Het heeft me mijn leven weer teruggegeven.
Met mij gaat het godzijdank erg goed. Ik heb het gevoel dat ik, voor zover mogelijk, weer een heel eind de oude ben.
Ik kan alles weer: werken, rennen en vliegen, haasten, dealen met onverwachte dingen. Ik heb de speeddates voor mijn sollicitatie overleefd en heb over 1.5 week een verdiepend sollicitatiegesprek. Spannend maar ik heb er steeds meer vertrouwen in.
Wel ben ik na een drukke dag nog erg moe en ben ik nog steeds slecht in een dag niets doen. Ik word daar onrustig van, had ik vroeger nooit last van haha.
Er is hoop, echt waar! Hou vol!
Wat hebben jullie het nog steeds moeilijk! Ik weet nog zo goed hoe dat was. Ik heb ook zo lang afgezien
Tot de dag van vandaag ben ik zo blij met mijn ad. Het heeft me mijn leven weer teruggegeven.
Met mij gaat het godzijdank erg goed. Ik heb het gevoel dat ik, voor zover mogelijk, weer een heel eind de oude ben.
Ik kan alles weer: werken, rennen en vliegen, haasten, dealen met onverwachte dingen. Ik heb de speeddates voor mijn sollicitatie overleefd en heb over 1.5 week een verdiepend sollicitatiegesprek. Spannend maar ik heb er steeds meer vertrouwen in.
Wel ben ik na een drukke dag nog erg moe en ben ik nog steeds slecht in een dag niets doen. Ik word daar onrustig van, had ik vroeger nooit last van haha.
Er is hoop, echt waar! Hou vol!
zaterdag 31 maart 2018 17:06
Fijn Kiaya dat het zo goed met je gaat!
Ik vind het momenteel ook allemaal best moeilijk... Ik heb de neiging om te denken dat het allemaal wel meevalt bij mij en dat het bij mij niet zo erg is omdat ik geen "echte" paniekaanvallen heb (wel veel momenten met klamme handen, hart in m'n keel en soms misselijk), redelijk goed slaap en omdat ik ook mezelf steeds uitdaag om wel dingen te doen. Maar ik moet toch ook wel eerlijk zijn, ik kan momenteel nog steeds niet naar school of werken, en ik blijf heel nerveus voor veel dingen, zelfs na meerdere keren doen (als er iets heel kleins verandert begint het weer opnieuw). Bah wanneer kom ik hier overheen. Vooral dat gevoel dat ik niet weet wanneer de angst weer toeslaat en hoe ik me door de dag heen voel vind ik hel, op die manier ben ik constant op de achtergrond bezig met angst en dat is zo vermoeiend. Mijn angsten zijn zo zinloos, en toch kom ik er maar niet overheen en blijft m'n hoofd maar doorgaan.. Maar goed, ook positief blijven! Afgelopen weken wel een aantal keer de trein gepakt naar school en werk en dat heb ik overleefd
Fijne paasdagen allemaal!
Ik vind het momenteel ook allemaal best moeilijk... Ik heb de neiging om te denken dat het allemaal wel meevalt bij mij en dat het bij mij niet zo erg is omdat ik geen "echte" paniekaanvallen heb (wel veel momenten met klamme handen, hart in m'n keel en soms misselijk), redelijk goed slaap en omdat ik ook mezelf steeds uitdaag om wel dingen te doen. Maar ik moet toch ook wel eerlijk zijn, ik kan momenteel nog steeds niet naar school of werken, en ik blijf heel nerveus voor veel dingen, zelfs na meerdere keren doen (als er iets heel kleins verandert begint het weer opnieuw). Bah wanneer kom ik hier overheen. Vooral dat gevoel dat ik niet weet wanneer de angst weer toeslaat en hoe ik me door de dag heen voel vind ik hel, op die manier ben ik constant op de achtergrond bezig met angst en dat is zo vermoeiend. Mijn angsten zijn zo zinloos, en toch kom ik er maar niet overheen en blijft m'n hoofd maar doorgaan.. Maar goed, ook positief blijven! Afgelopen weken wel een aantal keer de trein gepakt naar school en werk en dat heb ik overleefd
Fijne paasdagen allemaal!
dinsdag 3 april 2018 15:12
Hoe gaat het met iedereen?
Dit Paasweekend met gezin en hond naar Ameland geweest! Had me er erg op verheugd..ik wil me goed voelen tijdens zo'n weekend maar daardoor krijg ik juist last van angstige gedachten. Eenmaal daar gaat het prima..een andere omgeving en veel afleiding werken bij mij vaak goed! Hebben jullie dat ook?
Eenmaal thuis sijpelen de gedachten die er eerder waren helaas weer langzaam binnen grrrr..lastig om dat goede gevoel vast te houden.
Dit Paasweekend met gezin en hond naar Ameland geweest! Had me er erg op verheugd..ik wil me goed voelen tijdens zo'n weekend maar daardoor krijg ik juist last van angstige gedachten. Eenmaal daar gaat het prima..een andere omgeving en veel afleiding werken bij mij vaak goed! Hebben jullie dat ook?
Eenmaal thuis sijpelen de gedachten die er eerder waren helaas weer langzaam binnen grrrr..lastig om dat goede gevoel vast te houden.
