Psyche
alle pijlers
beroerd en depri
woensdag 29 december 2010 om 10:10
Ik ben mezelf helemaal kwijt, ik zit vast. Ik ben sinds 9 dagen aan de fluoxetine (prozac) en ik voel me alleen maar meer depressief. Gisteravond van halve pillen naar een hele gegaan (opbouwfase) en dus vandaag weer last van de bijwerkingen. Hel. Pijn op de borst. Geen emoties. Geen zin. Geen nut. Ik heb echt moeite vandaag met de dag doorkomen.
woensdag 29 december 2010 om 10:12
woensdag 29 december 2010 om 10:14
woensdag 29 december 2010 om 10:23
Heeft je dokter je niet gewaarschuwd dat het vaker voorkomt dat de medicijnen een week of 3 nodig hebben om goed te (gaan) werken? En dat het ook veel voorkomt dat je in die 3 weken meer last van je klachten krijgt dan voordat je die AD slikte.
Als je twijfelt, bel je huisarts of de arts die het heeft voorgeschreven.
Sterkte.
Als je twijfelt, bel je huisarts of de arts die het heeft voorgeschreven.
Sterkte.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 29 december 2010 om 10:27
woensdag 29 december 2010 om 10:30
Klopt ja, dat alleen maar meer depressief voelen was bijna te voorspellen, want dat is hoe die dingen werken.
Geef het tijd. Je zit nu even in een diep dal en je gaat hier weer uitkomen, maar nog niet vandaag. Het duurt even. Adem in, adem uit, doe iets simpels en wees een beetje lief voor jezelf!
Geef het tijd. Je zit nu even in een diep dal en je gaat hier weer uitkomen, maar nog niet vandaag. Het duurt even. Adem in, adem uit, doe iets simpels en wees een beetje lief voor jezelf!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 29 december 2010 om 10:38
Bedankt dat jullie het waard vonden om te reageren.
Stukje gelopen heb ik net.
Lief zijn voor mezelf is best moeilijk. Als ik mezelf zou verwennen met iets lekkers voel ik me meteen schuldig en vies dik. Ondanks normaal postuur.
Ik moet de pillen tijd geven inderdaad. Weten jullie dat 20 procent van de mensen die prozac voorgeschreven krijgen er binnen 2 weken mee stoppen vanwege de nare bijwerkingen? Gister ben ik ook bijna afgehaakt. van een halfje kun je makkelijk weer stoppen. toch doorgezet naar een hele. Pfff heavy hoor.
Stukje gelopen heb ik net.
Lief zijn voor mezelf is best moeilijk. Als ik mezelf zou verwennen met iets lekkers voel ik me meteen schuldig en vies dik. Ondanks normaal postuur.
Ik moet de pillen tijd geven inderdaad. Weten jullie dat 20 procent van de mensen die prozac voorgeschreven krijgen er binnen 2 weken mee stoppen vanwege de nare bijwerkingen? Gister ben ik ook bijna afgehaakt. van een halfje kun je makkelijk weer stoppen. toch doorgezet naar een hele. Pfff heavy hoor.
woensdag 29 december 2010 om 10:42
Ja t is niet makkelijk. Lief voor jezelf zijn kan natuurlijk op vele manieren. Door een lekkere lange douche. Door even schaamteloos genieten van een pulp-tijdschrift. Door een beker warme anijsmelk.
En ook van een reep chocolade, als dat jou blij maakt, word je echt niet stante pede 'vies dik'.
En wat nu belangrijkste is, is dat jij je weer wat beter gaat voelen. Aangezien je waarschijnlijk ook maar een mens bent kan je niet alles tegelijk. Dus moet je stap voor stap om ergens te komen. Dat maakt helemaal niet uit, je hoeft ook niet alles tegelijk.
Probeer echt wat liever te zijn voor jezelf en niet zo streng over jezelf te denken. Ik weet hoe verdomde onmogelijk dat soms voelt hoor, ik kom daar vandaan.
Goed van je dat je even bent gaan lopen. Heb je nog plannen voor vandaag?
En ook van een reep chocolade, als dat jou blij maakt, word je echt niet stante pede 'vies dik'.
En wat nu belangrijkste is, is dat jij je weer wat beter gaat voelen. Aangezien je waarschijnlijk ook maar een mens bent kan je niet alles tegelijk. Dus moet je stap voor stap om ergens te komen. Dat maakt helemaal niet uit, je hoeft ook niet alles tegelijk.
Probeer echt wat liever te zijn voor jezelf en niet zo streng over jezelf te denken. Ik weet hoe verdomde onmogelijk dat soms voelt hoor, ik kom daar vandaan.
Goed van je dat je even bent gaan lopen. Heb je nog plannen voor vandaag?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 29 december 2010 om 10:45
Geen idee. Dat zijn best grote levensvragen he. Misschien niet voor een groter doel, misschien gewoon voor kleine mooie momenten.
Of misschien loop je volgend jaar ineens tegen een groot doel aan, dat weet je maar nooit.
Moet er perse een doel zijn waarvoor je het doet?
Of misschien loop je volgend jaar ineens tegen een groot doel aan, dat weet je maar nooit.
Moet er perse een doel zijn waarvoor je het doet?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 29 december 2010 om 10:48
quote:stickynote schreef op 29 december 2010 @ 10:43:
ik heb gewoon zoiets van: waar doe ik het voor. waar dient het voor. met alles.
Nu zie je dat niet maar misschien over een paar weken zie je het zonnetje weer schijnen. En heb je wel zin om met een vriendin naar de film te gaan. Of gezellig samen wat te eten of te borrelen.
Een decembermaand is gewoon niet voor iedereen leuk of wordt niet door iedereen als leuk ervaren. Ik worstel er ook altijd doorheen. En daarna komen gelukkig weer leukere maanden.
En als de medicijnen goed aanslaan dan ga je je steeds beter voelen. Heb je er ook nog andere hulp bij?
ik heb gewoon zoiets van: waar doe ik het voor. waar dient het voor. met alles.
Nu zie je dat niet maar misschien over een paar weken zie je het zonnetje weer schijnen. En heb je wel zin om met een vriendin naar de film te gaan. Of gezellig samen wat te eten of te borrelen.
Een decembermaand is gewoon niet voor iedereen leuk of wordt niet door iedereen als leuk ervaren. Ik worstel er ook altijd doorheen. En daarna komen gelukkig weer leukere maanden.
En als de medicijnen goed aanslaan dan ga je je steeds beter voelen. Heb je er ook nog andere hulp bij?
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 29 december 2010 om 10:53
woensdag 29 december 2010 om 11:04
Ik heb ook wel eens een dag dat ik denk, vanochtend was ik zo veel van plan en nu is er echt helemaal niets van terecht gekomen, maar dan moet je die dag zo snel mogelijk vergeten, niet eens meer 1 seconde aan denken, en morgen gewoon weer een nieuwe dag aanpakken Ik denk dat als je in elke periode van je leven net iets meer weet dan toen je eraan begon, je elke keer iets nieuws hebt ondekt of gezien, of het nu groot of heel klein is, dat je dan verder bent gekomen. Sommige mensen zijn misschien bestemd voor grootse dingen en zullen de hele wereld zien, de meesten van ons kunnen gelukkig ook tevreden zijn met de kleinere dingen in het leven, of in je directe omgeving. Al is het maar dat je ziet dat het kassameisje het leuk vind dat iemand ook eens een aardig praatje met haar maakt, of een oudere dame die blij is als iemand nog eens de deur voor haar open houd
woensdag 29 december 2010 om 22:08
Echt fijn om jullie reacties te lezen. Ik ga 7 januari naar de HSK groep voor een gesprek, hopelijk kunnen ze me een stapje verder helpen daar.
Vandaag heb ik heel veel gegeten, vooral bonbons. Ik voelde me zo slecht en de enige manier om dat gevoel te verdoven was eten. Dus ik at en at en at. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dat nu even nodig heb en maak me niet te druk over mijn gewicht. Daarmee komt het wel goed als de fluoxetine haar werk gaat doen.
Vandaag heb ik heel veel gegeten, vooral bonbons. Ik voelde me zo slecht en de enige manier om dat gevoel te verdoven was eten. Dus ik at en at en at. Ik heb me erbij neergelegd dat ik dat nu even nodig heb en maak me niet te druk over mijn gewicht. Daarmee komt het wel goed als de fluoxetine haar werk gaat doen.
donderdag 30 december 2010 om 16:13
Stickynote, je situatie is best herkenbaar voor mij. Zelfde medicatie, afgelopen jaar vergelijkbare gevoelens meegemaakt, maar dan nadat ik zo stom was geweest mijn medicatie zonder begeleiding een tijdje te onderbreken. In de periode waarin het weer is opgebouwd heb ik ook regelmatig gedacht: 'Waar doe ik het voor?' en 'Dit komt nooit goed'. Gelukkig is er in mijn onderbewustzijn altijd het kleine lichtpuntje geweest van de herinnering aan de tijd toen mijn medicatiespiegel wel op pijl was en ik me 'gewoon goed' voelde en zin had in het leven.
Kortom, ik ben het uit ervaring eens met wat velen hier zeggen: Je gaat nu door een rottijd, maar dat is het meer dan waard.
Jezelf verwennen is erg moeilijk (was voor mij zelfs een straf), maar dat komt wel weer, geloof me!
Kortom, ik ben het uit ervaring eens met wat velen hier zeggen: Je gaat nu door een rottijd, maar dat is het meer dan waard.
Jezelf verwennen is erg moeilijk (was voor mij zelfs een straf), maar dat komt wel weer, geloof me!
donderdag 30 december 2010 om 18:06
Vandaag gaat het wel beter dan gisteren. Ik heb op uitzending gemist lekker nederlandse films gekeken, Bride Flight was mooi en Van God Los heftig. Jammer dat ik niet meer 'met de film mee kon huilen' door de pillen. Ook voel ik seksueel nu al weer minder en dat is flink k*t zeg maar.
Zometeen naar Zeeland, naar mijn moeder en stiefvader. Daar vieren we oud en nieuw, best zin in. Er komen ook nog een oom en tante, nichtje en achterneefje. En ik ga appelbeignets bakken met mams.
Ik ben ook 5 maanden geleden gestopt met de pillen en ik weet dat ik me toen wel goed voelde. Zo goed dat ik dacht dat ik wel kon stoppen! Dus ik herken precies wat Cateyes schrijft, ik weet dat het straks goed komt. Met steun en een luisterend oor en geduld.
Brigittebardot, ik heb gisteren 2 mensen gebeld omdat ik me zo rot voelde, dat gaf zeker steun.
Mil_Spec, bedankt voor je complimentje, misschien ben ik toch nog van nut geweest.
Mylene_Valerie, zo is het, over een paar weken zal de zon ook weer voor mij schijnen en tot die tijd lees ik wat jij schreef om me daar aan te helpen herinneren wanneer het hier donker is.
Spijker, bedankt voor de lief zijn voor jezelf tips. Ik eet nu toch nog maar even door en 3 januari ga ik proberen het eten te vervangen door andere dingen. Ik heb me op dit forum aangesloten bij een groepje dat wil afvallen vanaf dan. Bij mij is dat 4 kilo, valt mee he.
Zometeen naar Zeeland, naar mijn moeder en stiefvader. Daar vieren we oud en nieuw, best zin in. Er komen ook nog een oom en tante, nichtje en achterneefje. En ik ga appelbeignets bakken met mams.
Ik ben ook 5 maanden geleden gestopt met de pillen en ik weet dat ik me toen wel goed voelde. Zo goed dat ik dacht dat ik wel kon stoppen! Dus ik herken precies wat Cateyes schrijft, ik weet dat het straks goed komt. Met steun en een luisterend oor en geduld.
Brigittebardot, ik heb gisteren 2 mensen gebeld omdat ik me zo rot voelde, dat gaf zeker steun.
Mil_Spec, bedankt voor je complimentje, misschien ben ik toch nog van nut geweest.
Mylene_Valerie, zo is het, over een paar weken zal de zon ook weer voor mij schijnen en tot die tijd lees ik wat jij schreef om me daar aan te helpen herinneren wanneer het hier donker is.
Spijker, bedankt voor de lief zijn voor jezelf tips. Ik eet nu toch nog maar even door en 3 januari ga ik proberen het eten te vervangen door andere dingen. Ik heb me op dit forum aangesloten bij een groepje dat wil afvallen vanaf dan. Bij mij is dat 4 kilo, valt mee he.
donderdag 30 december 2010 om 23:19
4 kilo is niets joh! Bij mij mag er wel 3x4 af
Wat fijn dat je je weet wat beter voelde. Wat kan dat schommelen he?
Heb je bij dat afbouwen en stoppen begeleiding gehad, of had je dat zelf besloten? Is denk ik best moeilijk om helemaal op je uppie te doen hoor.
Goed dat je mensen hebt gebeld. Om hulp vragen is helemaal geen schande en soms sta je er nog verbaast van hoeveel mensen er voor je klaar staan.
Alvast een fijne jaarwisseling toegewenst!
Wat fijn dat je je weet wat beter voelde. Wat kan dat schommelen he?
Heb je bij dat afbouwen en stoppen begeleiding gehad, of had je dat zelf besloten? Is denk ik best moeilijk om helemaal op je uppie te doen hoor.
Goed dat je mensen hebt gebeld. Om hulp vragen is helemaal geen schande en soms sta je er nog verbaast van hoeveel mensen er voor je klaar staan.
Alvast een fijne jaarwisseling toegewenst!
I only get one shot at life - so I shoot to kill
zondag 2 januari 2011 om 09:48
Even een update van mijn kant. Ik slik nu 2 weken de fluoxetine. Met oudjaar was ik nog erg down en het was een hele zware lange dag om door te komen tussen ogenschijnlijk allemaal hele gelukkige blije mensen. Maar gisteravond leek het wat op te klaren. Ik ben erg moe maar het hele nare niet uit te leggen gevoel is aan het afzakken. Dat geeft hoop.
