burn-out wie ook??

@juffrouwjannie: goed dat je een arbeidsjurist achter je hebt. Dat heb je bij dit soort zaken echt nodig.

Ik voel me inmiddels stukken beter! Net zus aan de lijn en die zei ook dat ik weer eens vrolijk klonk, dat is echt heel lang geleden! Raar en heel prettig om te merken dat de mist optrekt bij mij. Wat die uren betreft heb ik mijn verhaal al klaar, daar ben ik dus niet meer zo bang voor. Prioriteit is nu gewoon: wegwezen waar ik zit! Zo fijn om ineens weer vrolijk te zijn! Dat mag nog heel lang duren van mij.



AD heb ik ooit in een verleden een half jaar geslikt, begin vorig jaar nog een keer geprobeerd, maar kwam er kilo's van aan en dat wilde ik niet. Wat me niet duidelijk is: slik je al of ga je nog slikken? Ik kan me van vroeger nog herinneren dat het hielp om met piekeren te stoppen. Kreeg later weer een relatie en dat hielp daar ook goed tegen:-).

@ juffrouw Jannie: als je verslavingsgevoelig bent, zou ik zeker geen middel slikken wat je consequent, op vaste tijden moet innemen. Mijn argument om iets te slikken wat ik incidenteel kon innemen, was dat ik dagelijks mijn best wilde doen om het middel alleen in uiterste noodzaak te slikken.



Leren dealen met klachten zoals depressies en deze zo mogelijk zelf onder controle zien te krijgen, is heel functioneel, daar heb je wat aan voor de rest van je leven. Als je dan de mogelijkheid hebt om alleen op momenten dat het echt te heftig wordt iets in te nemen, is dat gewoon handig. Ik zou zoiets wel in combinatie met therapie doen omdat je de achterliggende oorzaak moet ontdekken en aan kunt pakken met deskundige hulp.



Als je aan Efexor begint, moet je tzt zeker afkicken. Het is een middel dat al snel wordt gegeven bij angst- en paniekstoornissen en heeft weinig baat als je niks aan de oorzaak doet.

By the way... ik heb nog nooit gelezen dat mensen er GEEN bijwerkingen van hadden en ze moesten er dus stuk voor stuk van afkicken. Maar goed, ik weet niet hoe ernstig jouw situatie is natuurlijk en ik ben ook geen psych.

@Jannie da's best heftig allemaal die tegenwerking die jij op je werk hebt ondervonden en nog ondervindt. Gelukkig heb ik dat allemaal niet meegemaakt. Ik zou juist wat meer betrokkenheid willen van mijn werkgever. Ze laten mij mijn gang gaan zonder op- of aanmerkingen, maar vragen ook nooit eens hoe het is. Zo merk ik ook eens hoe het anders kan gaan.

Heb je bij je psych ook al allerlei therapieen gedaan? Of ben je nog bezig met bepaalde therapieen?



Ik ben net begonnen met anti depressiva (4 weken nu). Ik slik fluvoxaminemaleaat. Heb het besluit genomen na 1,5 jaar therapieen e.d. Ik werd alleen maar somberder en somberder. Ik zie op dit forum zoveel namen van anti depressiva voorbij komen en zou zo graag eens willen weten waar het verschil nou in zit. Eigenlijk heb ik van mijn huisarts maar weinig informatie gekregen, vind ik nu. Alleen dat ik last kan krijgen van bijwerkingen, waaronder versterking van de angsten. Ik heb geen idee hoe lang ik zou moeten gaan slikken; of ik er straks gewoon makkelijk weer afkom. Ik dacht eigenlijk dat anti depressiva niet zo verslavend werken. Wel dat je, als je mindert, weer die bijwerkingen kunt krijgen van angsten. Is dat per anti-depessiva verschillend? Weet iemand dat?



@Marah om 6 uur schreef je nog dat je wilde huilen en om half 8 dat je je zo goed voelt. Veranderen jouw buien ook meerdere malen per dag? Of heb je in tussentijd iets gedaan waarmee je bui is omgedraaid?



@Muziekmeisje fijn dat je weer wat hebt laten horen! Schrijf je wel af en toe even wat. Al is het alleen maar een emoticon met hoe je je voelt. Dan weten we in ieder geval dat je ok bent.



@Hiltje ben je nog bij je vader? Ik hoop dat je alles wat nu gebeurd is even een plek hebt kunnen geven. Houd moed!

Morgen naar de haptotherapeut. Zie er best tegenop. Ik ben nu een keer of 7 geweest denk ik, maar twijfel of het uiteindelijk nou echt wat gaat helpen. Heeft een van jullie ook aan haptotherapie gedaan?

korte inbraak:



Kat heeft forse blaasontsteking. Vanavond naar arts geweest. Verder geen afwijkingen gevonden. Hij heeft nu medicijnen.



Nu gigaruzie met vriend, dus de sfeer is erg gezellig...

Maar doet hij dan ook overal van die kleine plasjes Bollo?

Wat Marah vandaag vertelde dat ze wakker werd en dacht dat de hond dood was, dat had ik vanmiddag ook. Ik kwam na het werk het huis binnen en dacht: wat als de kat nou dood is? Zo raar. Helemaal out of the blue. Gelukkig komt ze altijd snel naar beneden als ze me hoort. De schat. Ben helemaal verliefd op haar (eh eigenlijk hem/ nou ja het).

Hoop dat die van jou snel herstelt.



Enneh tja gigaruzie is ook niet echt goed voor het slapengaan. Maken jullie het nog wel even goed?

heb het idee dat ik de laatste tijd een beetje een computernerd aan het worden ben... zit zo vaak op het forum.

@Bollo: gelukkig is er een oorzaak gevonden. Heeft ruzie de lucht geklaard of was het een ander soort ruzie?



@Prulletje: hier nog een, ook echte forumverslaafde aan het worden/zijn. Ik heb dat trouwens ook dat ik echt verliefd op mijn hond kan zijn. Maar hij is dan ook echt erg leuk. Word ik ook regelmatig op aangesproken en ben dan ook trots, erg he.



Ik heb trouwens idd last van stemmingswisselingen. Zat me net te bedenken dat ik morgen weer moet en hoe ik in hemelsnaam die laatste weken door moet komen. Zonder er zelf teveel aan onderdoor te gaan. Dat realiseer ik me des te meer na vandaag, hoe uitgehold ik me voel. Maar goed, ik val in herhaling. Heb nu wel weer gevoel contact met mezelf te hebben en helderder te zijn. Vind ik erg om me te realiseren.



Ik heb geen ervaring met haptonomie, wel van anderen positieve verhalen over gehoord, dat ze daadwerkelijk meer hun eigen ik gingen ervaren, beter gingen voelen en krachtiger en zelfverzekerder werden. Maar ik denk ook, zoals bij alle therapieen, dat het bij je moet passen. Mij lijkt het bijvoorbeeld niks.



Trusten allemaal!

Hallo, Hiltje zit bij pa en komt een beetje bij.... Nog steeds veel wisselingen in stemming en energieniveau maar ik voel me hier veilig en slaap steeds wat beter. Wel nog lange weg te gaan realiseer ik me zelf.



Even een opmerking over anti depressiva en Xanax dat hier wordt beschreven.



Medisch feit: Anti depressiva (dat je dagelijks slikt) is NIET verslavend in de juiste definitie van verslaving.



Het helpt uiteindelijk bij 70% van de mensen met depressie. Zij worden minder depressief. Het is geen alternatief voor therapie, die zou je ook moeten volgen.

Afkick verschijnselen bij stoppen is niet aan de orde. Wel kunnen er onttrekking verschijnselen zijn en in de eerste weken. Dan moet je lichaam wennen aan afname van de stof en daar kan je wat verschijnselen van krijgen en die zijn soms zwaar. Ook is de kans groot dat een depressie terugkeert na stoppen medicatie. dat hoeft dan echter niet te betekenen dat dat komt door medicijngebruik. Sommige mensen zijn erg gevoelig voor depressie en hebben ze meerder malen in hun leven of hebben er chronisch last van. Als je stopt met insuline spuiten krijgt een diabeet ook zijn klachten terug.



Mijn eigen persoonlijke ervaringen zijn dat ik tijdens mijn meerdere stoppogingen nooit heb hoeven afkicken. De eerste 6/7 weken na stoppen had ik geen enkele klacht. Toen was de werkende stof allang uit mijn bloed. Wel keerden zonder de medicijnen mijn klachten terug.

Je kunt dan twee meningen hebben. Ik had nooit aan medicijnen moeten beginnen want ik kom er niet meer van af. Die stelling gaat ervan uit dat ik zonder medicijnen wel voorgoed genezen zou zijn.

Je kunt ook stellen dat ik chronische klachten (missend stofje in hersenen) heb die door permanente medicatie goed te hanteren zijn.

En misschien ligt de waarheid wel in het midden.



Kortdurende middelen, zoals Xanax, kunnen wel verslavend zijn. Dat betekent dat je er steeds meer van nodig hebt voor hetzelfde effect. Het kan een heel goed hulpmiddel zijn voor mensen die het af en toe als steuntje in de rug gebruiken of om een crisis te overbruggen. Langer dan een week dagelijks gebruik kan echter risico op verslaving inhouden (wat niet zegt dat iedereen gelijk verslaafd is).



Iedereen moet voor zichzelf weten welke medicatie hij/zij gebruikt op advies van behandelaars. Hoewel onze klachten allemaal op elkaar lijken, ervaart de een ze heftiger als de ander. Ook voelt de een zich prettiger bij het ene middel als bij het andere.

@Hiltje: dat je de puf hebt om het zo helder en goed uit te leggen! Wat jij schrijft, is wat ik tegen Karyna wilde zeggen, maar ik ben blij dat jij dat nu hebt gedaan. Ik ben het 100% met je eens.

Ik slik nog niet omdat ik op dit moment even aan de pijnstillers zit voor een andere klacht, en die gaan niet samen met Efexor. IK sta er wel steeds positiever tegenover, de AD. Ondanks mijn angst voor bijwerkingen, verheug ik me op een betere stemming! Probeer het net te idealiseren, maar blijf wel nieuwsgierig. Moet nu opschieten, want ga naar psycho voor eerste gesprek!

Later...

JJ

@Hiltje, bedankt voor je informatie over de AD.



Ik kom net terug van mijn haptotherapeut, waar ik zo tegenop zag, en dat viel natuurlijk 100% mee. Heel prettig om na zoveel weken gewoon weer eens met een onafhankelijk iemand over mijn problemen te praten.

Ik moet even de werking van de pillen afwachten en dan toch beetje bij beetje mijn angsten aan gaan pakken. Zoals het autorijden. Ik doe dat nu 1x in de week naar muziekles. Nu afgesproken dat ik dat dan vaker moet gaan doen. En ook eens een andere route gaan nemen naar muziekles, om niet vast te houden aan de automatischt piloot. Verder moet ik eens hard gaan nadenken in hoeverre mijn doen en laten afhankelijk is van het goedkeuren van mijn ouders. Dit laatste vind ik wel een moeilijke hoor. Het komt doordat ik mij zo aan anderen afspiegel. Ik kijk teveel naar wat anderen doen en mijn handelen wordt veel te veel beinvloed door wat (ik denk dat)anderen van mij vinden. Vermoeiend is dat.



Bollo, was jij dat nou die het autorijden ook moest gaan aanpakken? Lukt jou dat al een beetje?

Ben ik even.



Ruzie is nog niet opgelost. Het gaat helemaal nergens over, maar vriend blijft nukkig en zwijgen. Hopelijk komt ie vanavond anders thuis, want dit is ook niets.



Zojuist soll. gesprek gehad en dat was boven verwachting ontzettend leuk. Het is ook vlak in de buurt. Nadeel is dat ik hiermee mijn ambities meer laat varen en qua salaris ook wel stappen terug zal doen. Daar gaan ze nog wel verder over nadenken.

Zometeen de arb.voorwaarden waar ik zenuwachtig voor ben dat ik er dan meteen aan vast zit of dat er allerlei adders onder het gras vandaan komen. Afwachten dus.



Met kat gaat het gelukkig iets beter. Pfffffffffffffffffffffffffffffffff, want ja, hij is echt heilig voor mij. (tijdens de ruzie zat hij bijna tussen de deur wat mijn schuld was dus daar voel ik me bijzonder klote onder).



Van raar bedrijf niets meer gehoord. Ik vind het echt heel erg raar. Dat doe je toch niet? Zeker toch niet als er allerlei contacten zijn tussen de sollicitant en bedrijf? Belachelijk. Niet dat ik daar nu nog steeds zo graag wil werken, maar gewoon principieel vind ik het belachelijk.



Ik weet niet meer wie het vroeg, maar ik heb Efexor geslikt. Als er vragen zijn over dit (voor mij) wonderrrrrrrrmiddel, hoor ik het graag natuurlijk!



@ Hiltje; doe lekker rustig aan. Heb je al een afspraak bij psych?



@ Marah: weet je al iets over je soll? Of ben ik nu te enthousiast.



Nou, deze internetjunk (ik ook dus) gaat er vandoor!

Ben vandaag met OV.... : - (



Durfde het vandaag niet aan...

Bollo, misschien dat je vriend zich toch meer zorgen maakt om zijn lichamelijke klachten dan hij naar jou toe laat merken en is hij daardoor wat nukkig. Misschien uit hij dat naar jou niet, omdat hij bang is dat jij door je hypochondrie in paniek raakt.

Het is maar een idee....

Hoi iedereen!



@Bollo, ik verwacht pas midden volgende week iets te horen. Ben er zelf nog steeds niet uit en heb een aantal vragen. Echt heel warm loop ik er in ieder geval niet voor.

Leuk trouwens dat je vandaag een leuk gesprek hebt gevoerd. Was het zo verrassend? Zou je het willen ook al is het minder ambitieus en zijn de verdiensten minder? Wat voor functie is het? En ruzie met vriend inmiddels bijgelegd of is hij nog niet thuis?



@Hiltje: als jij ad nodig hebt om te kunnen functioneren en je oke te voelen, dan is dat toch prima. Sommige mensen missen nu eenmaal bepaalde stoffen in hun hersenen.



@Prulletje: fijn voor je dat bezoek aan haptonoom positief verlopen is. Kan me goed voorstellen wat je schrijft dat het fijn is om je verhaal aan een objectieve buitenstaander te doen. Helpt mij ook altijd.



Vandaag oke-dag, lees in ieder geval niet leeggezogen thuis gekomen. Net met hond gelopen en zo meteen frietjes eten, haha, kindergerecht.

Lekker, frietjes!!!



Vriend maakt zich wel zorgen over zijn lichamelijke toestand en praat daar met mij minder over (na overleg), omdat ik volledig losga op het internet en doemscenario's. Ik vind het heel egoïstisch van mezelf, maar ik kan de knop niet omzetten. Ik moet nu geloven in de testen van vorige week en ik moet hem nu zeggen dat hij naar de huisarts moet voor de verdere testen in plaats van zelf allerlei dingen op te gaan zoeken en te diagnosticeren. En dat is een andere houding van mij dan normaal. Hij is gewend dat ik met hem in discussie ga over wat het kan zijn, maar dat gaat nu niet. Dus, de testen van vorige week waren goed, wat het wel is weet ]ík in ieder geval niet en als de pijn niet overgaat moet hij naar de huisarts voor verder onderzoek. Daar houd ik nu met man en macht aan vast (soms moeilijk).

Maar ik was gisteren ook nukkig door de psych. Ik was er wel blij dat ik was gegaan en het verloop bvan het gesprek, maar het trekt ook weer eea open. Ik ben er bijvoorbeeld allergisch voor als mensen zeggen dat ik iets móet doen. Ik moet namelijk helemaal niets. Dat is ook allemaal verklaarbaar omdat in het verleden iets teveel mensen hebben besloten voor mij wat ik moest doen (wel met de allerbeste bedoelingen en het was ook nodig). Nu ben ik daar klaar mee en kan ik overdreven reageren als iemand mij vertelt iets (lulligs) te moeten doen. Dat gebeurde dus gisteren. Echt waar, het gaat nergens over. Ik stond te koken zonder keukenschort met een dure trui en daar werd vriendlief (overdreven) nijdig om en blerde over dat stomme schort. Nu had hij ergens wel gelijk, maar hoe meer hij brulde dat ik dat schort aan moest trekken, hoe meer ik dacht 'doei'. Dat liep volledig uit de hand waarna ik naar boven ben gestierd, met de deur heb gesmeten waar kat dus bijna tussenzat, en hem vervolgens heb beschuldigd dat hij de oorzaak is (vriend kan erg grote mond hebben waar kat bang van is) dat de kat ziek is.

Bijzonder kinderachtig, gaat dus nergens om en het is helemaal nergens voor nodig. 'schaam, schaam'



Ben benieuwd hoe vriend thuiskomt vanavond. Ik hoop normaal want ik heb feestelijke inkopen gedaan om mijn te ondertekenen contract te vieren met een uitstekend salaris en prima voorwaarden!! Jawel, het was een heel goed gesprek. Ik ben er voor mezelf nu ook van overtuigd dat ik mijn ambitie en gedrevenheid niet zo opzij kan zetten. Dat zit niet in mij. Hoewel ik mijn ambitie op dit moment even zat ben door het hele gedoe in mijn huidige werk, weet ik dat als ik beter in mijn vel zit, opnieuw verder wil in mijn loopbaan. In nieuwe functie zitten daar zeker perspectieven in (maar dan gelukkig op advies/ projectleiderschap ipv management). Bij bedrijf van fijn gesprek van vanmorgen zit dat niet. Het is een beleidsfunctie in een instelling vergelijkbaar met mijn allereerste baan na mijn studie. Wel heel leuk, maar weinig (groei)perspectief. Uiteindelijk zou ik daar niet blij van worden. Voor nu even wel, maar niet als ik me beter voel.

Mijn gesprekspartner van vanmorgen gaf het zelf ook aan 'wat kunnen wij jou eigenlijk bieden zodat je het leuk hebt gezien je ervaring, hoe kunnen wij jou boeien' . Ja, dat is wel leuk om te horen, maar dat zijn ook signalen dat ik hiermee echt stappen terug zou doen.

Dusss, ik ga naar de baan waar ik arbeidsvoorwaarden voor heb gehad. Het is een landelijke (flinke) projectleidersfunctie op een innovatief gebied en daar heb ik zin in.



Wel heel spannend hoe het zal gaan, want ik zal hier mijn beste beentjes voor moeten zetten. Het is flink pittig, maar volledig op mijn terrein en vaardigheden (in tegenstelling tot het operationeel management wat ik nu dus doe).



Overigens zin ik nog wel op een actie naar het 'onbeschofte bedrijf' dat niets laat horen. Ik wil mijn gram halen. Maar hoe? Iemand tips?



Momenteel voel ik me blij, maar heel erg zenuwachtig hoe ik het allemaal op mijn huidige werk ga vertellen en inkleden omdat ik beter uit dienst moet gaan. Eerst maar even alles laten bezinken en dan toch maar eerder geplande weg inslaan. (spannend, spannend, spannend)



Het lijkt of ik door de spanning wel weer meer last van mijn buik/ darmen krijg. Heeft iemand van jullie dat ook als klacht bij stress of spanningen?



@ prulletje: denk je dat een haptonoom ook iets voor mij kan zijn? Zoals jij mij nu leest op het forum?

@Bollo: gefeliciteerd! Lekker joh, een baan die je echt wilt. En een nare periode achter je laten.

Wat je kunt doen naar bedrijf toe: afwachten of zij bellen en dan zeggen dat je een heel goed aanbod hebt gehad en daar op in bent gegaan of zelf bellen, dat verder contact niet nodig is, omdat je zojuist je droombaan geaccepteerd hebt. Of niks doen, dat kan natuurlijk ook.



Volgens mij kan je huidige werkgever je beter melden zonder dat je nog hoeft te komen o.i.d. Het is toch met name een papieren handeling en zij zullen ook wel content zijn over deze oplossing. Maar in ieder geval gefeliciteerd met je nieuwe baan. Nieuw jaar, nieuwe kansen he.

Ik hoop dat huidige werkgever blij is. Maar als ze dwars willen liggen, kunnen ze toch zeggen dat ze me niet beter melden? Of is dat te ver gezocht?

Het is wel heel helder, en onderstreept door coach en psych, dat ik ziek ben door huidige baan. Buiten die baan kan ik prima functioneren (ja, wel met mijn issues waar ik aan moet werken, maar in principe is werk dan meer een afleiding dan belemmering)

@Bollo: dat lijkt mij wat ver gezocht. Daar hebben zij toch geen enkel belang bij. Morgen werkgever opbellen om e.e.a. te bespreken en het aan hen laten.

Ik heb vrijdag gesprek met lg om eea te bespreken. Daarin wil ik aangeven dat ik besluit heb genomen om niet terug te keren naar huidige functie.

@Bollo: ik neem aan dat tijdens eerdere gesprekken met lg jouw functioneren besproken is en of je wel de juiste vrouw op de juiste plek bent. Het zal toch niet als donderslag bij heldere hemel komen?



Zo, en nu ga ik sporten.



Fijne avond iedereen.



P.s. Heij: in andere topic ook gevraagd, maar geef jij je hond pens? Vind je dat niet ongelooflijk stinken?

Klopt, het zal geen grote schok zijn (verwacht ik!!). Maar ja, het stelt ze wel voor een probleem.

Jeeeeeeee frietjes! Erg lekker!



@Bollo, gefeliciteerd! Lekker joh. Een mooie uitdaging. Ik hoop dat het je brengt wat je erin verwacht.



Of haptotherapie wat voor jou is, is natuurlijk moeilijk te zeggen. Dat is heel persoonlijk. Ik heb ervoor gekozen omdat ik teveel deed uit ratio en totaal niet uit gevoel. Ik deed en doe nog steeds dingen die niet geheel stroken met mijn gevoel. Ik ben zowiezo niet zo'n prater over mijn gevoel en ben dat nu helemaal aan het leren. Ik vind het reuze moeilijk, maar realiseer me nu dat het mijn leven wel verrijkt. Verder herkende ik nooit signalen van mijn lichaam. Nu pak ik die iets sneller op, om er dan vervolgens ook wel wat mee te doen. Het is een heel leerproces voor mij. Het is deels dus praten, maar deels lig je ook op een bank/bed (in je ondergoed) en pakt zij de spieren in je lichaam aan. Het leert mij te ontspannen en afstand te nemen van mijn gedachten. Een ontdekking en bewustwording van mijn lichaam. Ben ik een beetje duidelijk of klinkt het veel te zweverig?

Ik denk dat jij het nu ingeslagen pad eerst moet afmaken. Je ging toch naar de psych om eerst aan je hypochondrie te werken? Ik denk dat je niet allerlei dingen tegelijk moet proberen.

Nu ik dit zo allemaal opschrijf denk ik dat ik toch best wel wat aan die haptotherapie gehad heb. Ik twijfelde eraan of ik er nog mee verder zou gaan. Bedankt Bollo dat je dit voor mij even duidelijk hebt gemaakt!



@Heyjij, lees je nog mee? Hoe gaat het? Kom je de dagen een beetje door? Ik hoop niet dat je al onze goeie bedoelingen vervelend vindt. Je moet dit doen of je moet dat laten. Allemaal adviezen die uit een goed hart komen, maar misschien voor jou op dit moment heel dreigend overkomen. Laat je nog wat horen?



@Jannie, hoe was je gesprek bij de psych? Was het een beetje wat je ervan had voorgesteld?

@Bollo: je hebt toch sowieso een opzegtermijn. Plus dat je nu ook niet werkt. Wg heeft me dunkt dan voldoende ruimte om sollicitatieprocedure op te starten.



Volgens mij houdt iedereen hier erg van frietjes.