Depressietopic - deel 2

31-05-2020 19:28 1258 berichten
Veel mensen op het forum (en daarbuiten) kampen met (de gevolgen van) depressie.
Een depressie is iets anders dan een dip of een paar dagen niet lekker in je vel. Depressie is een ziekte die je hele leven kan beheersen. Hoe ga jij ermee om? Hoe kom je je dagen door?
Dit topic is voor iedereen die een depressie heeft of heeft gehad, en voor iedereen die iemand kent met een depressie en daarover wil praten.
Voel je welkom!

Dit is deel 2. We komen hier vandaan: viewtopic.php?f=16&t=437997&p=29631642&start=#p29631642
Ik ben blij en super gespannen. Ik nergens anders mee bezig zijn dan die woning. En in weet nog niet eens zeker dat ik er gaan wonen!

Oooh God wat is dit leuk en spannend. En hoe kan ik ooit slapen met al die opwinding??
Maar het voelt ook als een nieuw begin.

Ik voel ook dat ik iets rustiger moet worden wellicht. Maar het is gewoon té leuk en spannend.

Morgen moet ik gelukkig werken want ik heb ook allemaal energie.
Bovendien moet ik morgen wachten of ik een mail krijg met de uitnodiging tot bezichtiging. En ik word gillend gek van wachten op dat mailtje. Kijk in het weekend sturen ze natuurlijk niets, maar morgen is het weer mógelijk.

Ik ga door mijn temazepam en oxazepam heen. Maar het is nog vroeg misschien ga ik ergens nog rustig worden ofzo. Maar ik voel me een stuiterbal met allemaal lichtjes en glitters erin. Wel tof natuurlijk.

Maar het komt wel goed. Straks zit ik een nieuw huis en dan komt het allemaal goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
Shiverrr schreef:
13-06-2020 22:43
@Ibi: Wel fijn dat je man ook wil helpen relativeren. Ook al is het op dat moment niet leuk. 11 km enkele reis fietsen vind ik knap hoor! Gaat dat geen drempel vormen om daar naar toe te gaan? Misschien heb je het gezegd hoor en heb ik het even gemist/vergeten. Hoeveel dagen zou je daar naar toe gaan?

Ik denk dat je ook niet gelijk moet verwachten dat er grote veranderingen gebeuren. Maar ik merk voor mezelf na jaren wel dat structuur en daginvulling het beste voor mij werken. Ondanks dat ik vroegere riep dat het onzin was en dat het allemaal niet uitmaakte. Dus op de langere termijn heb je er misschien wel profijt van. Mooiste zou natuurlijk wezen dat je wel gelijk iets merkt ervan.
Och ik verwacht geen wonderen hoor die tijd ben ik voorbij. Maar elke dag dat het iets beter gaat dan de dag ervoor is mooi meegenomen.
Nee ik denk niet dat afstand een drempel is. Mijn vrijwilligerswerk was ook ruim 14 km fietsen enkele reis en ben ook keurig elke keer gegaan. Ik heb een elektrische fiets en houdt enorm van fietsen, hoe de wind door je haren gaat zeker op de terugweg. Lekker even alles van je afwaaien.
Vorig jaar moest ik een paar keer naar een plaats die 45 km hiervandaan is en ben ik ook lekker gaan fietsen. Was toen echt om half 6 in de ochtend vertrekken, kan koffie mee, heerlijk! Voel me dan zo vrij.
Heb onlangs geïnvesteerd in echt goede regenkleding. En mijn man heeft een auto dus als het echt sneeuwt/onweert of hoost kan hij me brengen en halen.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve allemaal,
Ik wilde ook weer eens even in deel 2 van dit topic gedag komen zeggen, dus bij deze! Gewoon om de nieuwe mensen welkom te heten en even te vertellen dat ik nog steeds dagelijks meelees ook en zeker ook enorm meeleef met jullie allemaal. Soms is actief reageren even teveel gevraagd helaas, maar ik denk dat jullie dat wel snappen.
Even een hele kleine update: ik heb het momenteel nog heel, heel erg zwaar helaas. Maar ik durf met ontzettend veel voorzichtigheid wel te zeggen dat er heel misschien toch nog een passende behandeling aankomt, alhoewel ik zelf al bijna de hoop daarop verloren was. Er is nog onzekerheid en angst, maar als alles doorgaat zou dit heel misschien weer eens eindelijk een heel klein lichtpuntje kunnen worden. Dat zou onwijs veel waard zijn op dit moment!
Voor nu: sterkte voor jullie allemaal en weet dat ik aan jullie denk, ook als ik geen kracht heb om van me te laten horen (want ik lees jullie altijd allemaal).
Liefs!
Alle reacties Link kopieren Quote
Iblopviva, dat is 2 vliegen in 1 klap en fietsen wat je fijn vindt en vrijwilligers werk dat ook weer structuur en een doel geeft. Hoeveel uur in de week ga je werken?

Jemmer, dank voor je welkomstgroet. Hoop dat de passende behandeling je goed zal doen. Het valt ook allemaal niet mee.

Chocoballetjes, nog steeds in stuiterstand, wat begrijpelijk is. Heb je inmiddels mail binnen?

Ik werd vanmiddag onverwachts gebeld door verzuim van mijn werk. Heb aangegeven dat ik geen 2 gesprekken op een dag kan doen. Ik had nl vanmiddag ook een gesprek met mijn behandelaar en dat vond ik belangrijker. Nadat ik had afgesproken dat hij, van verzuim, mij morgen terug zou bellen zat ik zo vol onzekerheid omdat hij wel van het werk is. Ik had er zo de pest in omdat ik me zo wilde voorbereiden op het gesprek met behandelaar. Maar goed, ik ga over een paar maanden een nieuw traject in , erg benieuwd.

Geeft het zonnetje jullie vandaag een beetje energie?
@jemmer. Leuk dat je weet meeschrijft! Minder fijn om te horen dat je het zo ontzettend zwaar heb. Wat afschuwelijk.
Die behandeling klinkt dan wel weer als perspectief. Wat voor soort behandeling gaat het om, als ik vragen mag? En hoe zit het met wachtlijsten Ed?

@vlinder. Vervelend dat het allemaal zo onverwacht en op korte termijn gaat.
Wat is het traject waar je ingaat?

Ik word nu niet perse vrolijker van het weer, daar had ik het te druk voor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vlin02der schreef:
15-06-2020 17:23
Iblopviva, dat is 2 vliegen in 1 klap en fietsen wat je fijn vindt en vrijwilligers werk dat ook weer structuur en een doel geeft. Hoeveel uur in de week ga je werken?

Ik werd vanmiddag onverwachts gebeld door verzuim van mijn werk. Heb aangegeven dat ik geen 2 gesprekken op een dag kan doen. Ik had nl vanmiddag ook een gesprek met mijn behandelaar en dat vond ik belangrijker. Nadat ik had afgesproken dat hij, van verzuim, mij morgen terug zou bellen zat ik zo vol onzekerheid omdat hij wel van het werk is. Ik had er zo de pest in omdat ik me zo wilde voorbereiden op het gesprek met behandelaar. Maar goed, ik ga over een paar maanden een nieuw traject in , erg benieuwd.

Geeft het zonnetje jullie vandaag een beetje energie?
Dank je, het is geen vrijwilligerswerk helaas dat lukt me momenteel echt niet. Het is dagbesteding. Ik denk 2 dagdelen per week dat moeten we nog definitief bespreken als de indicatie er echt is.

Wel goed dat je je grenzen hebt aangegeven maar herken wel dat je dan onzeker wordt misschien omdat je het niet gewend bent?

Wat voor soort traject ga je in?
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
Ik ben weer rustiger (maar nog niet rustiger).

Vandaag kreeg ik een mail dat ik allerlei documenten in moest sturen en dat ik dan uitgenodigd zou worden voor een bezichtiging.
Dat was behoorlijk stressvol want al die documenten moeten in 1 keer goed zijn en anders gaat de mogelijkheid aan je voorbij. Maar ik heb het afgekregen.

Nu is het afwachten of het word goedgekeurd en in word uit uitgenodigd.

Ik ben non stop gespannen en slik maar wat extra (preventieve) oxazepam en temazepam.

Ik hoop echt zo dat het gaat lukken. De voortekenen zijn goed.

Nu ga ik proberen morgen er een beetje rust van te nemen. Ik voel wel dat ik hier op door kan slaan en moet dus echt zoeken naar rust in de situatie.

Wat een gestress dit zeg. Maar ook heel leuk!
En nu is het wederom wachten op een mail.
Dit is dus weer duimen dames!
Alle reacties Link kopieren Quote
@Vlin02der: Ik hoop het ook echt, dank je wel!

@chocoladeballetjes: Lief van je! Ja, de periode van het echt zwaar hebben duurt me nu toch wel echt behoorlijk lang hoor, merk ook dat de wanhoop daardoor blijft toenemen, wat het allemaal nog ingewikkelder maakt. Maar inderdaad, wat zekerheid hebben over een nieuwe behandeling zou al enorm helpen denk ik! Natuurlijk mag je dat vragen, het gaat om individuele schematherapie in combinatie met een groepstherapie voor jongvolwassenen. Het lijkt voor mij nog wel een beetje te mooi om waar te zijn, omdat dit wel de therapieën en intensiviteit is waar we naar op zoek waren, omdat het volledig vergoed kan worden en omdat ik me voor mijn doen gewoon best wel prettig voelde bij die psychotherapeut. Dus het zou echt enorm fijn en zelfs misschien wel een beetje hoopvol zijn als dit door zou kunnen gaan! De wachttijd is niet helemaal duidelijk, omdat het vrijgevestigd is en ze geen echte wachtlijst heeft maar meer gewoon mensen aanneemt als ze ruimte heeft en die ruimte is er nu nog niet. Maar ze was wel zo lief om mij soort van toch in de wacht te willen zetten en heel misschien is er in september of in het najaar plek voor zowel groep als individueel. Maar goed, daar houdt ze ons van op de hoogte. Ben heel benieuwd (en gespannen).

Wat spannend allemaal rondom je eventuele nieuwe huis chocoladeballetjes, ik kan me goed voorstellen dat het veel met je doet. Houd je ons op de hoogte? Ben benieuwd!
Ik lees jullie allemaal en leef met jullie allemaal mee. Ik heb alleen niet de energie om op iedereen te reageren.

Wij zijn inmiddels met vakantie. In een Europees land. Ik vind het met Corona nog wat extra spannend mbt wat hier wel en niet mag. Reis is goed gegaan. Voel me redelijk. Ben er nu wel 2 dagen behoorlijk vroeg uit voor mijn doen, rond 8 uur. Opstaan is moeilijk maar moest en het lukte toch. Ik hoop dat ik wat opknap van de vakantie en er toch van kan genieten. Ik probeer zo goed mogelijk mee te doen voor mijn man en dochter. Ik wil niet dat zij veel last hebben van mijn depressiviteit.
Alle reacties Link kopieren Quote
hoi hoi ff tijdje niet geweest maar vind jullie allemaal zo goed bezig!

ik kan aan jullie een vb nemen want kan er maar nog steeds niet mee om gaan
t rot gevoel dat zo intens kan zijn (of t is angstgevoel) wat ik zo heb laat me huilen en ook de nergens meer intresesse in vind ik verschrikkelijk kan me nergens toe aan zetten .. moet er veel moeite voor doen,
ben niet moe dat scheelt loop op adrenaline door de angst allemaal want wat is me toch zo ineens overkomen .accepteren zeggen ze .is ook zo ..probeer t steeds weer
maar dat rotgevoel ik wordt er zo bang van .en ook t nergens zin in hebben geeft me
zo angst .... iedere dag is overleven .. sorry dat ik ff klaag op jullie topic ...

vind jullie echt toppers lees veel mee met jullie ...en jullie doen t super!
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij mij is dysthymie vastgesteld door de psycholoog (ik ben 22 jaar). Meestal helpt het voor mij om niet alleen te zijn of te praten met mensen, of soms om eens goed te huilen! Verder helpt het vaak ook om in een niet-donkere kamer te zitten of een soort achtergrondsgeluid te hebben.
@jemmer. Oh dat klinkt wel heel goed zeg! Super spannend. En schematherapie heb ik veel goede verhalen over gehoord.

@dacities. Dat klinkt spannend en hopelijk doet het je in ieder geval goed.

Een goeie gedachte natuurlijk dat je wil dat anderen geen last hebben van de je depressie. Maar zo'n gedachte kan ook tegen je gaan werken. Want als je structureel over je grenzen gaat kan dit verkeerd uit gaan pakken. En dan hebben ook je reisgenoten daarmee te maken.
Als je op een heldere manier tijd voor je rust in bouwt is dit denk ik beter voor iedereen. Ze merken dan misschien wat, maar het voorkomt grotere rampen.
En als jij ook profijt hebt van de vakantie heeft ook iedereen daar wat aan.
En misschien is het wel handig te bedenken wat jij nodig hebt om die profijt te bereiken. Welke momenten van rust zijn belangrijk.
Het is denk ik onmiddellijk dat rest niets mee krijgt van je ziekte. In elk geval niet zonder schade.
Veel plezier.
@goldster. Bedankt voor de complimenten. Ik wel toevoegen dat ik op dit moment niet depressief meer ben. Toen ik dit wel was typte ik wel andere berichten hoor!
Ik zit in de fase dat ik mijn leven op orde probeer te brengen. Dat kan je niet vergelijken.
Het klote gevoel is ook doodeng als je depressief bent. Dat is oneindig eng. Dus ik snap je gevoelens helemaal. Het is gewoon een super zware fase waarin je zit.
Sterkte!

@stressy. Welkom! Dysthyme stoornis lijkt me altijd behoorlijk pittig. Goed dat je je er niet bij neer hebt gelegd en praktische oplossingen hebt gevonden om er mee om te gaan!
De hele dag ben ik doodsbang. Mijn spanning knalt door het plafond. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Ik ga ook door oxazepam heen. Zit nu zwaar boven mijn dosis en voel nog niet.

Mijn beste vriendin belde net en ik moest direct huilen als een klein kind.

Ik voel dat het belang is dat ik weer naar rust toegga. Want dit gaat niet de goede kant op zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iblopviva, wel super dat je dagbesteding gaat doen. Heb je ook een doel om op te staan en minder tijd om te piekeren. Ik heb al verschillende groepsmodules achter de rug en ik begin in September aan "werken aan werk" of zoiets. Dat gaat over structuur, dagindeling etc.

Ik maakte voorheen weken van rond de 30 uur en heel vaak meer. Moet er niet aan denken. Ik merk ook dat socializen heel veel energie kost en probeer dat zoveel mogelijk 1 op 1 te doen. En dan denk ik al na een uur " ik kan het niet meer bijbenen". Gisteren contact gehad met verzuim en aangegeven dat ik in de toekomst ook iets van dagbesteding wil gaan doen. Paar uurtjes in de week om weer geconcentreerd bezig te zijn maar ook om te kijken of ik het aankan een werk omgeving. Ik praat mezelf maar even veel positiviteit aan want in de avond word ik zo overvallen door sombere gedachten.

Goldster, ik lees geen geklaag, ik lees je bericht als een even van mij afpraten. Hoe fijn is dat om hier te kunnen doen.

Chocoballetjes, er komt nu zoveel emoties op je af blijheid om je misschien toekomstige paleisje. Maar ook heel de papierwinkel eromheen dus logisch dat het je teveel wordt.

Shiverrr,hoe gaat het met jou en je oma? Als je niet wil reageren daarin dan begrijp ik dat hoor.

Sterkte en fijne dag, iedereen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chocoballetjes spannende tijd er komt veel op je af.


Hier is mijn vers-training afgelopen en had ik vandaag het laatste gesprek met mijn psycholoog. Ze vroeg wat ik er van vond, ik heb een beetje het gevoel om in een gat te vallen maar ik weet dat dit niet zo is. Er valt een extern iemand weg waar ik mee kon praten en dat is toch wel eens handig in bepaalde situaties.
We hebben samen een signaleringsplan gemaakt en daarin staan allemaal zaken die me kunnen helpen om me weer op het 'rechte' pad te brengen.
Na 1,5 jaar therapie ben ik er ook wel even klaar mee het is toch wel intensief geweest.
Medicatie wordt door gezet naar de huisarts en er wordt aangegeven dat ik gebruik moet maken van de praktijk ondersteuner van de huisarts als het minder gaat.

Gisteren was ik erg moe maar dat kwam omdat ik maandagavond een verjaardag had. Fijn dat ik dat nu ook goed kan voelen en benoemen.

Dikke knuffel voor iedereen
@grietje. Ik snap wel dat je het afsluiten van zo'n therapie spannend vind. Heb je het gevoel vooruit te zijn gegaan van je therapie?
1,5 jaar therapie is ook wel zwaar natuurlijk!
Sterkte met deze stap!
Eigenlijk merk ik dat ik helemaal niet meer bezig met de positieve kanten van het verhuizen. Zelfs niet zoveel met het verhuizen An sich.

Ik ben alleen nog maar over genomen door spanning. Door intense intense spanning. En verder is er niet zoveel meer.
Als dit zo door gaat, gaat dit helemaal de verkeerde kant op, dat voel ik.

Vandaag maar veel oxazepam geslikt om nog een beetje rust te kunnen krijgen.

Ik weet gewoon niet waar ik het zoeken moet van alles spanning. En ik voelt dat dat iets kapot aan het maken is in mij.

Er moet wel snel iets veranderen. Gelukkig zie ik morgen mijn psychiater. En straks heel even mijn beste vriendin.

De golf van alle emoties was zo hoog dat het niet meer naar een normaal niveau terug lijkt te komen. Want nu is het gewoon rustig maar van binnen wordt het helemaal niet rustiger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben zeker vooruit gegaan. Veel rustiger geworden en als het minder met mij gaat dan gaat het redelijk snel weer beter. Ipv 2 weken niet in mijn hum een aantal dagen. Hopen dat dit zo blijft de tijd zal het uit wijzen.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Ibi: wauw 45 km en dat op de fiets! Respect hoor. Dan is dit een lachertje voor je. Ik vind het echt knap dat je je daar toe kan zetten, vooral als het echt niet lekker gaat en je doet dit er gewoon even bij.
Is er al zicht op wanneer je kan starten bij de zorgboerderij?

@Jemmer: Ik vind het zo rot dat het nog steeds niet goed met je gaat. Wel heel fijn dat je een behandeling hebt gevonden die bij je past. Ik hoop echt voor je dat dit wat is, dan heb je iig ook weer een lichtpuntje en iets om naar " uit te kijken". Dikke knuffel :hug:

@Vlinder:Heeft verzuim het goedgekeurd dat je af en toe wat uren kan komen als dagbesteding? En het gaat je echt lukken! Ik weet dat het overdag makkelijker lijkt dan 's avonds, maar probeer de moed niet te verliezen. Hopelijk heb je een goede eerste keer ervaring zodat je ervaart dat je het wel kan.

@Choco: He wat naar dat het weer zo slecht met je gaat in 1x :hug: Wat mij heel erg helpt met piekeren/angst/spanning is mandala's kleuren. Wanneer je dit een tijdje doet geeft het mij echt wel een beetje rust. Ze staan er ook om bekend dat ze rustgevend werken. Maargoed dat moet je natuurlijk maar net liggen.

Misschien heb je nu even een terugval omdat je zo enthousiast was over de verhuizing dat het gewoon een beetje te was en nu dit als terugslag krijgt? Ik hoop dat de spanning morgen wat minder is en fijn dat je iig je psychiater ziet. Misschien heeft zij nog advies hoe je dit het beste kan aanpakken.

@Dacities: Wat goed dat het je is gelukt om op tijd op te staan! Ondanks dat je het lastig vond, heb je het maar wel mooi gedaan. Hoe is de vakantie? Kan je er een beetje van genieten? Ik vind het wel goed van je, dat je gewoon probeert mee te doen. Maar vergeet ook niet af en toe een extra rustmoment voor jezelf in te plannen he! Dat jij in het hotel/huisje blijft en dat je man en dochter even samen iets gaan doen bijv. Fijne vakantie iig!

@Goldster: Ik heb nu ongeveer al 14 jaar depressies, waarvan ik de meeste tijd depressief was. Maar ik kan het nog steeds niet accepteren. Dus ik snap goed dat jij het nog niet kan accepteren. Je hebt het nog maar zo "kort" en acceptatie gaat niet in 1 dag. Dat duurt gewoon echt lang. Probeer je gedachten te verzetten en afleiding te zoeken.

@Grietje: Wel fijn dat je je therapie hebt kunnen afronden. Geeft toch aan dat je grote stappen hebt gezet! Maar nu heb je helemaal geen psycholoog meer? Hoe gaat het op dit moment met je eigenlijk?
Alle reacties Link kopieren Quote
@Vlinder: Lief dat je er naar vraagt. Met mij gaat het gelukkig nog steeds goed en wil volgende week voor het eerst 3x sporten per week. Terwijl ik normaal gesproken 1x amper haalde en de meeste tijd dus niet sportte. Het is zo raar dat het opeens kan en dat ik gewoon functioneer als een gezond iemand. Zelfs mijn ouders hadden dit nooit meer verwacht dat ik op dit niveau zou kunnen functioneren.

Met mijn oma wisselt het per dag eigenlijk. Ik ben er vandaag geweest en ze had een goede dag. Ze was helder en "actief" qua gesprekken. De stemming in haar huis voelde iig goed aan. Ja, schijnbaar ben ik daar gevoelig voor en kan dat een beetje aanvoelen. Dus ik ga nu zondag met mijn ouders de halve dag en dan wil ik zelf op woensdagmiddag als extra gaan en mijn moeder gaat ook nog 1x per week extra.
Ze is sinds deze week geplaatst op de wachtlijst van een verzorgingstehuis, voor het geval dat ze het nodig gaat krijgen. Ik hoop echt dat dit nog lang duurt, want ze gaat zo in de war raken als we haar nu verhuizen. Dat zou echt niet goed voor haar zijn.

Heb soms even een dipdagje bijv. wanneer ik me veel zorgen maak om mn oma en dat niet van me kan afzetten. Maar dat blijft eigenlijk bij 1 a 2 dagen en dan is het weer over. Al voelt zo'n dipdag niet aan alsof ik ga terugvallen. Ik voel wel dat ik sterker ben en eruit kom. Al ben ik natuurlijk wel bang voor een terugval.
Alle reacties Link kopieren Quote
@shiverrr ik heb inderdaad geen psycholoog meer.
Ik zit weer in rustiger vaarwater en ik hoop dat ik dat blijf door de afgelopen behandeling. Ik heb veel handvaten gekregen en geoefend en geleerd. Vaak ging het 2 jaar goed en dan knalde ik weer in. Maar de behandeling die ik nu heb gehad icm mijn medicatie en EMDR heeft volgens mij echt wel geholpen.
Ik zal zeker ups en downs houden we gaan het zien. Vind het wel spannend 😇
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kom ook weer even van mij afschrijven. Ik voel mezelf nog steeds best slecht. Ik zou graag positief blijven maar het is zo moeilijk.. Dat uitzichtloze gevoel en suïcidale gedachtes maken me helemaal wanhopig. Ben er even helemaal klaar mee en boos op alle psychische problemen. Ik doe mijn best er uit te komen en weet niet meer wat ik nog meer kan doen, anderen weten het ook niet en zeggen dat ik gewoon zo door moet gaan en vol moet houden, het is alleen zo vermoeiend. Ik wil zo graag resultaat zien maar op dit moment moet ik geduld hebben en het de tijd geven.

Voor mijn gevoel moet ik grote beslissingen nemen maar dat is nu lastig.
@shiverr. Wat ben je goed bezig! Ondanks de problemen met je oma lukt het je nog overeind te blijven staan.
Wel een heftige situatie voor je namelijk.

Ja dit komt zeker doordat ik te enthousiast was over mijn huis. Kleuren is het niet helemaal voor mij, maar puzzelen wel. Hoewel ik nu moeite heb dit te doen.

@hope. Wat ontzettend ellendig zeg en je mag daar wel boos over zijn! Terecht ook dat is gewoon niet eerlijk!
Scheld er gewoon maar even goed hoor op hoor!
Heel veel sterkte!
Hier gaat het nog niet zo.

Gesprek met mijn psychiater gehad. Die zij dat ik mijn emotie had uitgeschakeld ook mijn blije emoties.
Maar ook dat ik geduld moet hebben.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven