
emotioneel lichaamswerk
zondag 24 januari 2010 om 00:21
quote:yasmijn schreef op 24 januari 2010 @ 00:18:
[...]
Verdomd, dat is waar, het is er steeds even en dan kan ik weer 'gewoon' doen.
Mijn huisarts zei: jij bent daar te nuchter voor itt tot je broer, die gooit alles eruit.
Ik wilde dat ik dat kon.waarom, jij doet het zoals jij het doet, en dat is goed voor jou. Het 1 is niet beter dan het ander. Er zijn geen gedragsregels voor rouw.
[...]
Verdomd, dat is waar, het is er steeds even en dan kan ik weer 'gewoon' doen.
Mijn huisarts zei: jij bent daar te nuchter voor itt tot je broer, die gooit alles eruit.
Ik wilde dat ik dat kon.waarom, jij doet het zoals jij het doet, en dat is goed voor jou. Het 1 is niet beter dan het ander. Er zijn geen gedragsregels voor rouw.
zondag 24 januari 2010 om 00:21
quote:Chameleon schreef op 24 januari 2010 @ 00:18:
Maar beste yasmijn, het is pas een maand geleden. Je bent amper bekomen van de schrik. En je zal zeker vol emoties zitten en die zullen ook wel komen. Op een moment dat jij daaraan toe bent. En ze toestaat En dan zie je wel weer verder...
Ik denk dat jouw lichaam hard moet werken om alles te laten blijven functioneren. Een lichaam kan veel...en soms zo weinig.
Daarom zie ik er ook zo tegenop om maandag te gaan werken. Ben een maand er niet geweest, 18-12 was de laatste dag dat ik er was. Op 4 jan is mijn lief wel weer gaan werken (we werken voor dezelfde organisatie). Ik ben de week erop een middag geweest om mijn verhaal te doen en met collega's te babbelen.Men zei: neem je tijd, doe rustig aan.
Dat heb ik gedaan, en nu vind ik dan ik maandag weer aan het werk moet. Anders duurt het allemaal veel te lang en wordt het steeds moeilijker.
Maar beste yasmijn, het is pas een maand geleden. Je bent amper bekomen van de schrik. En je zal zeker vol emoties zitten en die zullen ook wel komen. Op een moment dat jij daaraan toe bent. En ze toestaat En dan zie je wel weer verder...
Ik denk dat jouw lichaam hard moet werken om alles te laten blijven functioneren. Een lichaam kan veel...en soms zo weinig.
Daarom zie ik er ook zo tegenop om maandag te gaan werken. Ben een maand er niet geweest, 18-12 was de laatste dag dat ik er was. Op 4 jan is mijn lief wel weer gaan werken (we werken voor dezelfde organisatie). Ik ben de week erop een middag geweest om mijn verhaal te doen en met collega's te babbelen.Men zei: neem je tijd, doe rustig aan.
Dat heb ik gedaan, en nu vind ik dan ik maandag weer aan het werk moet. Anders duurt het allemaal veel te lang en wordt het steeds moeilijker.
Geen bijzonderheden
zondag 24 januari 2010 om 00:22
quote:yasmijn schreef op 24 januari 2010 @ 00:21:
[...]
Daarom zie ik er ook zo tegenop om maandag te gaan werken. Ben een maand er niet geweest, 18-12 was de laatste dag dat ik er was. Op 4 jan is mijn lief wel weer gaan werken (we werken voor dezelfde organisatie). Ik ben de week erop een middag geweest om mijn verhaal te doen en met collega's te babbelen.Men zei: neem je tijd, doe rustig aan.
Dat heb ik gedaan, en nu vind ik dan ik maandag weer aan het werk moet. Anders duurt het allemaal veel te lang en wordt het steeds moeilijker.als het niet gaat, ga je weer naar huis. Bekijk het per dag
[...]
Daarom zie ik er ook zo tegenop om maandag te gaan werken. Ben een maand er niet geweest, 18-12 was de laatste dag dat ik er was. Op 4 jan is mijn lief wel weer gaan werken (we werken voor dezelfde organisatie). Ik ben de week erop een middag geweest om mijn verhaal te doen en met collega's te babbelen.Men zei: neem je tijd, doe rustig aan.
Dat heb ik gedaan, en nu vind ik dan ik maandag weer aan het werk moet. Anders duurt het allemaal veel te lang en wordt het steeds moeilijker.als het niet gaat, ga je weer naar huis. Bekijk het per dag
zondag 24 januari 2010 om 00:22
quote:Chameleon schreef op 24 januari 2010 @ 00:19:
[...]
Maar zou je je verdriet de vrije loop willen laten gaan, zoals je broertje? En waarom moet je dan zo sterk zijn van jezelf? En waarom mogen anderen jouw verdriet niet zien?
Je eerste vraag, dat kan ik niet.
De andere vragen: ik weet het niet.
[...]
Maar zou je je verdriet de vrije loop willen laten gaan, zoals je broertje? En waarom moet je dan zo sterk zijn van jezelf? En waarom mogen anderen jouw verdriet niet zien?
Je eerste vraag, dat kan ik niet.
De andere vragen: ik weet het niet.
Geen bijzonderheden
zondag 24 januari 2010 om 00:22
quote:yasmijn schreef op 24 januari 2010 @ 00:15:
Twins, moe ben ik zeker, verschrikkelijk moe. Ben nu 2 weken thuis geweest, maandag begin ik weer.
Chameleon, ik weet het niet. Het is er wel, denk ik, maar ik wil sterk zijn.
Mijn broertje laat zijn tranen en verdriet de vrije loop, ik kan dat niet, waarom weet ik niet. Wel als ik alleen ben, er moeten geen mensen bij zijn.
Ik heb ook altijd liever alleen gehuild Yas (nog) heb wel een beetje ervaren dat het soms niet vervelend is om verdriet te delen.
Ik denk dat je wel weet waarom je liever alleen huilt, ik weet het ook wel.
Twins, moe ben ik zeker, verschrikkelijk moe. Ben nu 2 weken thuis geweest, maandag begin ik weer.
Chameleon, ik weet het niet. Het is er wel, denk ik, maar ik wil sterk zijn.
Mijn broertje laat zijn tranen en verdriet de vrije loop, ik kan dat niet, waarom weet ik niet. Wel als ik alleen ben, er moeten geen mensen bij zijn.
Ik heb ook altijd liever alleen gehuild Yas (nog) heb wel een beetje ervaren dat het soms niet vervelend is om verdriet te delen.
Ik denk dat je wel weet waarom je liever alleen huilt, ik weet het ook wel.
.
zondag 24 januari 2010 om 00:25
quote:meds schreef op 24 januari 2010 @ 00:21:
jij hebt recht op je eigen proces
Yep. Ik mag ook halve dagen, ze laten het helemaal aan mijzelf over, ik krijg alle tijd en ruimte.
En het is wel het beste om maandag weer te gaan, je moet er ook niet te lang in blijven hangen.
Maar ik hou jullie van je lichaamswerk af!
Back to topic!
(mijn emoties deel ik trouwens in het topic: ik ben mijn mama kwijt, op overig.
Daar zijn er veel zoals ik, allemaal pas een mama of papa verloren)
jij hebt recht op je eigen proces
Yep. Ik mag ook halve dagen, ze laten het helemaal aan mijzelf over, ik krijg alle tijd en ruimte.
En het is wel het beste om maandag weer te gaan, je moet er ook niet te lang in blijven hangen.
Maar ik hou jullie van je lichaamswerk af!
Back to topic!
(mijn emoties deel ik trouwens in het topic: ik ben mijn mama kwijt, op overig.
Daar zijn er veel zoals ik, allemaal pas een mama of papa verloren)
Geen bijzonderheden
zondag 24 januari 2010 om 00:25
quote:tweeling schreef op 24 januari 2010 @ 00:22:
[...]
Ik heb ook altijd liever alleen gehuild Yas (nog) heb wel een beetje ervaren dat het soms niet vervelend is om verdriet te delen.
Ik denk dat je wel weet waarom je liever alleen huilt, ik weet het ook wel.Ik weet dat jij dat weet.
[...]
Ik heb ook altijd liever alleen gehuild Yas (nog) heb wel een beetje ervaren dat het soms niet vervelend is om verdriet te delen.
Ik denk dat je wel weet waarom je liever alleen huilt, ik weet het ook wel.Ik weet dat jij dat weet.
Geen bijzonderheden
zondag 24 januari 2010 om 00:31
zondag 24 januari 2010 om 00:32