
ervaring met EMDR?
zondag 13 februari 2011 om 20:28
Ik wil je best even helpen hoor TO
Heb een jaar lang EMDR therapie gehad ook voor ptss. Je kan met piepjes werken of zonder. Ik werkte zonder omdat ik de druk erg goed aankon.
Het is ontzettend confronterend en je word er doodmoe van. Je haalt alle weg gestopte emoties en herinneringen op. Je verteld alles in detail en er word tussentijds gevraagd wat de druk is. Dus 1 is laag en 10 is extreem in angst of stress.
Het helpt goed maar zo vermoeiend en zwaar. Ik ben nu klaar met EMDR en werk nog aan de rest problemen zoals ik het noem.
Als je nog meer wilt weten vraag maar raak.
Heb een jaar lang EMDR therapie gehad ook voor ptss. Je kan met piepjes werken of zonder. Ik werkte zonder omdat ik de druk erg goed aankon.
Het is ontzettend confronterend en je word er doodmoe van. Je haalt alle weg gestopte emoties en herinneringen op. Je verteld alles in detail en er word tussentijds gevraagd wat de druk is. Dus 1 is laag en 10 is extreem in angst of stress.
Het helpt goed maar zo vermoeiend en zwaar. Ik ben nu klaar met EMDR en werk nog aan de rest problemen zoals ik het noem.
Als je nog meer wilt weten vraag maar raak.
Het gras aan de overkant is niet groen.
zondag 13 februari 2011 om 20:50
dank kampen! Ik dacht dus dat het niet zo is dat je alles eruit moet gooien en moet gaan vertellen. Dat is dus mijn issue, krijg het met geen paard mn strot uit allemaal, zelfs niet in de spiegel. Klap echt dicht. Daarom dacht ik dat dit een optie zou zijn.
Is het dan echt de bedoeling dat je het hele verhaal verteld?
Is het dan echt de bedoeling dat je het hele verhaal verteld?
zondag 13 februari 2011 om 20:50
dank kampen! Ik dacht dus dat het niet zo is dat je alles eruit moet gooien en moet gaan vertellen. Dat is dus mijn issue, krijg het met geen paard mn strot uit allemaal, zelfs niet in de spiegel. Klap echt dicht. Daarom dacht ik dat dit een optie zou zijn.
Is het dan echt de bedoeling dat je het hele verhaal verteld?
Is het dan echt de bedoeling dat je het hele verhaal verteld?
zondag 13 februari 2011 om 20:56
Ja het doel van het vertellen is dat de "druk" van de ketel gaat dat je er van een afstand naar kan kijken zonder dat je dicht klapt of boos word dan wel angst uitstaat.
Je verteld niet meteen op sessie 1 het hele verhaal, maarje werkt daar wel naar toe. Je kan ook in delen vertellen. Zelf zeggen wanneer je niet verder wilt even pauze houden, ze proberen wel te kijken of je nog iets meer aan kunt of dat het echt je limiet is.
Je zit in een veilige omgeving, je sluit je ogen en verteld in detail wat er is gebeurd, wat je emotie erbij was, wat voor omgeving, wat er word gezegd.
Als je in een spiegel kijkt kijk je naar jezelf dan is het logisch dat je dicht klapt omdat jij jezef onder ogen komt
Je verteld niet meteen op sessie 1 het hele verhaal, maarje werkt daar wel naar toe. Je kan ook in delen vertellen. Zelf zeggen wanneer je niet verder wilt even pauze houden, ze proberen wel te kijken of je nog iets meer aan kunt of dat het echt je limiet is.
Je zit in een veilige omgeving, je sluit je ogen en verteld in detail wat er is gebeurd, wat je emotie erbij was, wat voor omgeving, wat er word gezegd.
Als je in een spiegel kijkt kijk je naar jezelf dan is het logisch dat je dicht klapt omdat jij jezef onder ogen komt
Het gras aan de overkant is niet groen.
zondag 13 februari 2011 om 21:00
dank kampen! Ik dacht dus dat het niet zo is dat je alles eruit moet gooien en moet gaan vertellen.
In vergelijking met andere therapieen gericht op verwerking hoef je bij EMDR minder te vertellen. Het gaat niet om de details en feiten, maar om de grote lijn te vertellen zodat je bij je emoties, spanning en alle aan de herinnering gekoppelde sensaties en gebeurtenissen kan.
Meestal kan je inderdaad zelf de snelheid aangeven en aangeven.
Een EMDR-therapeut
In vergelijking met andere therapieen gericht op verwerking hoef je bij EMDR minder te vertellen. Het gaat niet om de details en feiten, maar om de grote lijn te vertellen zodat je bij je emoties, spanning en alle aan de herinnering gekoppelde sensaties en gebeurtenissen kan.
Meestal kan je inderdaad zelf de snelheid aangeven en aangeven.
Een EMDR-therapeut
zondag 13 februari 2011 om 21:02
Je kan dit verhaal echt veel beter aan een therapeut vragen die eventueel ook kan behandelen (als je dat na uitleg nog steeds wilt). EMDR kun namelijk voor verschillende stoornissen en op verschillende manieren toepassen. De lengte van een behandeling kan dus ook erg afwijken. Over het algemeen, bij een enkelvoudig trauma (een gebeurtenis) is het een relatief korte maar intensieve therapie die goed werkt. Bij meervoudig trauma echter, zeker als ook hechtingsproblematiek speelt maakt het eerder onderdeel uit van bredere therapie. Afhankelijk dus van wat er speelt is jouw vraag niet zo direct te beantwoorden. Advies is dus; ga naar je huisarts, laat je verwijzen naar een EMDR-psychotherapeut en bespreek met hem of haar wat de haken en ogen zijn.
Maar.... je zult natuurlijk altijd ergens, op een bepaald moment moeten vertellen wat er gebeurd is, geen therapeut kan behandelen wat ie niet weet. Voor EMDR geldt bovendien dat je bereid moet zijn het trauma te bekijken, er naar te kijken, het te beleven ineen veilige omgeving. Troost je met de gedachte dat je, als je dat doet, heel intens bezig bent maar dat daarna de spanning in je dagelijks leven al vrij snel kan dalen.
Maar.... je zult natuurlijk altijd ergens, op een bepaald moment moeten vertellen wat er gebeurd is, geen therapeut kan behandelen wat ie niet weet. Voor EMDR geldt bovendien dat je bereid moet zijn het trauma te bekijken, er naar te kijken, het te beleven ineen veilige omgeving. Troost je met de gedachte dat je, als je dat doet, heel intens bezig bent maar dat daarna de spanning in je dagelijks leven al vrij snel kan dalen.
zondag 13 februari 2011 om 21:04
zondag 13 februari 2011 om 21:20
Ik heb ook EMDR gehad en had ook ptss, waarvoor de EMDR diende.
Bij heeft het goed gewerkt had een combi van cognitieve gedragtherapie erbij.
Eerst was het bij mij dat ik zonder de piepen de trauma moest herbeleven. Dus de situatie stap voor stap moest vertellen, en daaraan cijfers moest koppelen van hoe heftig dingen waren.
Maar dat werkte niet bij mij omdat ik blokkeerde en daardoor in paniek raakte. Daarnaast vond ik het te moeilijk om het allemaal hardop te zeggen.
Daarna ben ik nog verder gegaan met de cognitievegedrags therapie en EMDR met de piepjes gehad. Dit werkte voor mij goed, ze vroeg aan mij om aan het heftigste te denken wat ik had meegemaakt. En toen kreeg ik de piepen te horen, ik moest proberen om te blijven denken aan mijn grootste trauma. Elke keer vroeg ze dat ik mijn beleving van dat moment een cijfer moest geven, tussen de 1 en 10 van hoe heftig het voelde.
Ze vroeg ook wat er in mijn op kwam, ik merkte aan mezelf dat ik me steeds slechter kon concerteren om het trauma en dat er andere dingen in mijn hoofd schoten, heel apart.
Uiteindelijk merk ik dat mij erg geholpen heeft en dat de ergste trauma niet verdwenen is of beter gezegd de herinnering er aan is er nog wel. Maar het heeft een plek.
Ik weet nog goed wat er gebeurd is, maar er zit een rust in. Ik weet niet hoe ik het precies uit moet leggen. Voorheen als ik er bijna aan dacht raakte ik in paniek en nu is het gebeurd en geweest en heeft het gewoon een plaats.
Ik hoop dat je er iets aan hebt
Bij heeft het goed gewerkt had een combi van cognitieve gedragtherapie erbij.
Eerst was het bij mij dat ik zonder de piepen de trauma moest herbeleven. Dus de situatie stap voor stap moest vertellen, en daaraan cijfers moest koppelen van hoe heftig dingen waren.
Maar dat werkte niet bij mij omdat ik blokkeerde en daardoor in paniek raakte. Daarnaast vond ik het te moeilijk om het allemaal hardop te zeggen.
Daarna ben ik nog verder gegaan met de cognitievegedrags therapie en EMDR met de piepjes gehad. Dit werkte voor mij goed, ze vroeg aan mij om aan het heftigste te denken wat ik had meegemaakt. En toen kreeg ik de piepen te horen, ik moest proberen om te blijven denken aan mijn grootste trauma. Elke keer vroeg ze dat ik mijn beleving van dat moment een cijfer moest geven, tussen de 1 en 10 van hoe heftig het voelde.
Ze vroeg ook wat er in mijn op kwam, ik merkte aan mezelf dat ik me steeds slechter kon concerteren om het trauma en dat er andere dingen in mijn hoofd schoten, heel apart.
Uiteindelijk merk ik dat mij erg geholpen heeft en dat de ergste trauma niet verdwenen is of beter gezegd de herinnering er aan is er nog wel. Maar het heeft een plek.
Ik weet nog goed wat er gebeurd is, maar er zit een rust in. Ik weet niet hoe ik het precies uit moet leggen. Voorheen als ik er bijna aan dacht raakte ik in paniek en nu is het gebeurd en geweest en heeft het gewoon een plaats.
Ik hoop dat je er iets aan hebt

zondag 13 februari 2011 om 22:26
Hier nog iemand, die ervaring heeft met Emdr. Zoals iemand hierboven al beschrijf hoef je helemaal niet alles in details te vertellen. Het gaat inderdaad om de grote lijnen.
Heb dit zelf met piepjes via een koptelefoon gehad. Doordat ik mijn ogen dicht had, was het makkelijker om dan de ergste dingen hardop te zeggen. Je gaat net zover als je zelf wil!!
Ik moet een stilstaand beeld/herinnering als een soort foto moment benoemen. Dus wat ik nu op dit moment nog zie op die foto. Dan wordt er aan je gevraagd welk cijfer je geeft aan de spanning, die je daarbij voelt.
Eigenlijk verder net zoals vogelbekdier beschrijft.
Soms is het best lastig om te concentreren en ik merkte ook wel dat ik me soms blokkeerde. Het is behoorlijk zwaar en uitputtend. Maar bij mij helpt het echt.
Het haalt de spanning van de nare herinneringen af.
Heb dit zelf met piepjes via een koptelefoon gehad. Doordat ik mijn ogen dicht had, was het makkelijker om dan de ergste dingen hardop te zeggen. Je gaat net zover als je zelf wil!!
Ik moet een stilstaand beeld/herinnering als een soort foto moment benoemen. Dus wat ik nu op dit moment nog zie op die foto. Dan wordt er aan je gevraagd welk cijfer je geeft aan de spanning, die je daarbij voelt.
Eigenlijk verder net zoals vogelbekdier beschrijft.
Soms is het best lastig om te concentreren en ik merkte ook wel dat ik me soms blokkeerde. Het is behoorlijk zwaar en uitputtend. Maar bij mij helpt het echt.
Het haalt de spanning van de nare herinneringen af.
maandag 14 februari 2011 om 16:00
Ik heb ook EMDR gehad en ben helaas niet positief over de resultaten.
Bij mij heeft het op zeker ook te maken met de therapeut, ik voelde me niet 'veilig' genoeg bij hem.
Wat ik in ieder geval geleerd heb, is dat ik mijn verantwoordelijkheid moet nemen als het niet klikt met een peut
Denk dat EMDR in combi met een andere therapie wellicht wel kan werken.
Bij mij heeft het op zeker ook te maken met de therapeut, ik voelde me niet 'veilig' genoeg bij hem.
Wat ik in ieder geval geleerd heb, is dat ik mijn verantwoordelijkheid moet nemen als het niet klikt met een peut

Denk dat EMDR in combi met een andere therapie wellicht wel kan werken.
maandag 14 februari 2011 om 22:48
Ikzelf ben bekend met mensen die EMDR als behandeling gebruiken. Ik geef therapieën en stuur mensen door naar EMDR als ik denk dat dit kan helpen. Ik moet zeggen dat het inderdaad bij PTSS en bij OBC erg goed lijkt te werken.
EMDR kan op twee manieren worden gegeven: door bewegingen (bijvoorbeeld 2vingers die van links naar rechts gaan) en door geluid (piepjes van linkeroor naar rechteroor met een koptelefoon). Ikzelf geef voorkeur aan beweging; puur omdat geluid soms een piep kan geven.
Ik zou het zeker aanraden, ik heb er veel mensen van zien opknappen. Echter bevestigd uitzondering ook hier de regel; dus zie het niet als de weg naar genezing, maar als een hulp bij de therapie. Hopen mag natuurlijk altijd!! Dat doe ik ook telkens...
EMDR kan op twee manieren worden gegeven: door bewegingen (bijvoorbeeld 2vingers die van links naar rechts gaan) en door geluid (piepjes van linkeroor naar rechteroor met een koptelefoon). Ikzelf geef voorkeur aan beweging; puur omdat geluid soms een piep kan geven.
Ik zou het zeker aanraden, ik heb er veel mensen van zien opknappen. Echter bevestigd uitzondering ook hier de regel; dus zie het niet als de weg naar genezing, maar als een hulp bij de therapie. Hopen mag natuurlijk altijd!! Dat doe ik ook telkens...